Legerdienst Siegen
-
rolanddesmet - Lid geworden op: 01 dec 2011, 14:21
Hallo,
Ik ben 59 jaar, ik heet De Smet Roland, woon in Aalst.
Ben op zoek naar legermakkers, van de lichting, 70-71, die in Siegen, in 2A hebben 'gelegen'.
mijn mailadres: desmetr@live.be
Ik ben 59 jaar, ik heet De Smet Roland, woon in Aalst.
Ben op zoek naar legermakkers, van de lichting, 70-71, die in Siegen, in 2A hebben 'gelegen'.
mijn mailadres: desmetr@live.be
-
Paul Siemons - Lid geworden op: 03 feb 2004, 21:22
Blijft nog altijd hééll stillekens van de lichting 75 1 Cie ATK Siegen!
Mvg,
P.Siemons
Mvg,
P.Siemons
-
julesmartingulio - Lid geworden op: 26 jan 2005, 20:39
- Locatie: Gent
[quote="Anonymous"]Hello ex BSD-ers (en familieleden).
Aan de reactie's binnen dit forum te merken, ziet het er naar uit dat er nogal wat mensen nog eens terugdenken aan de tijd die ze (de meesten ongewild) in Siegen doorbrachten... bij het Bn Bevrijding, bij de Karpatten, bij de 1ste Carabiniers, bij de Gidsen, bij 2A, bij de Ordonance of bij de Cie Rav Tpt, enz. Ongeacht de eenheid zaten de meesten toch een beetje in hetzelfde schuitje... ver van huis, ver van het lief en ver van de kameraden... gelukkig maakten we tussen onze lotgenoten nieuwe vrienden... en als we het even moeilijk hadden werd er al eens een pintje teveel gedronken... de meisjes van de 'CMC' verzorgden toen in de kantien nog 'den tap'.
Aan de kleur van de spiegels op onze BD kon men zien bij welke eenheid we ons thuis en geborgen voelden... wie een andere spiegel droeg hoorde er niet meteen bij... Korpsgeest heette dat.
De meesten van ons kwamen in Siegen toe met de DVT (Duitse Verlofgangers Trein)... in grote groepen... nieuwe lichtingen dienstplichtigen.
Verkenning van de stad en omstreken lag dan niet meteen aan de orde... de vraag was eerder: waar kom ik terecht... in welke kazerne... welke kamer... met welke kameraden blijf ik er samen... hoe gaan ze ons ontvangen... zullen de oversten meevallen... en vooral... wanneer mag ik met verlof naar België ?
Als we al enkele maanden ingeburgerd (ingemilitaird bestaat niet) waren, hadden we onze neus ook al eens buiten de kazerne gestoken en hadden we kunnen vaststellen dat Siegen overwegend Protestants was, wat stroef, contact met de plaatselijke bevolking vroeg wat tijd, maar het was een mooie stad.
Niet verwonderlijk dus dat velen NU nog eens terugdenken aan wat ze allemaal beleefden in dat mooie garnizoen... moeilijke momenten worden vergeten... de schone herinneringen blijven.
Van aan het station kon men wandelen door het lager gelegen modern winkelcentrum en dan zo langzaam naar omhoog lopend door het oude stadmitte tot aan het 'Oberes Schloss'.
Een prachtige stad, met veel winkels, historiek en cultuur.
Persoonlijk verbleef ik in Siegen, van 28/12/1970 (toegekomen midden in de winter in een halve meter sneeuw... anecdote zie verder)... tot 30/09/1974. Gedurende een drietal jaren was ik als jonge Luitenant de tweede in bevel en een korte periode even Maintenanceofficier van de 1ste Cie ordonance (bij het ontstaan van de Logistiek nadien herdoopt tot 1ste Cie Materieel)... gelegen in het Kwartier Gilbert, beneden aan de spoorweg, waar de treinen geladen of gelost werden als de pantservoertuigen van de brigade per spoor op ver transport gingen.
De Korpsoversten die ik er achtereenvolgens had waren Maj Bussels en dan Maj Duys. In datzelfde kwartier lag ook de 1ste Cie Rav die voor transport en voor POL en levensmiddelen zorgde.
Maar ónze taak in de 1ste Cie Mat bestond erin te zorgen voor beschikbaarheid van alle wisselstukken en grote gehelen (zoals motoren) van alle soorten materieel en tevens voor de grote herstellingen (3de echelon) aan wielvoertuigen, rupsvoertuigen, lichte- en zware wapens, optische instrumenten, radio's, enz.
Een compagnie van bevoorraders, mechaniekers, lassers, zeildoekmakers, spuiters, enz, zorgde ervoor dat de strijdende eenheden van de 1ste Pantserinfanteriebrigade steeds op ons konden rekenen. De strijdende eenheden noemden ons wat spottend 'de smeernippels'. Tijdens oefeningen in Vogelsang, Höne en op de Duitse wegen, zorgde de 1ste Cie Mat voor technische steun aan al de andere eenheden... daartoe beschikten wij over takelwagens en tanktransporteurs om af te slepen wat niet meteen ter plekke kon hersteld worden. Motoren, voorbruggen, versnellingsbakken, enz werden zelfs op het terein... in modder en sneeuw door onze techniekers vervangen en het materieel meteen nadien terug ter beschikking gesteld van de strijdende eenheden.
Onze takelwagens warens zelfs 's nachts op pad om gestrande voertuigen op te halen.
Terug na oefening... in Siegen... was dit garnizoen onze thuishaven binnen West Duitsland... Oost Duitsland (ex DDR) maakte toen nog deel uit van het Oostblok.
Siegen was een mooie stad omringd door de toppen van het Zauergebirge... ver gelegen van elke andere stad... men kon hierdoor soms wel het gevoel krijgen er een beetje opgesloten te zitten.
Voor wie niet over een wagen beschikte was de 'DVT', die 's nachts vertrok (in de winter in dikke sneeuw en barre koude), de enige verbinding met 'den thuis' in België.
Ik heb samen met mijn vrouw in Siegen gewoond op de Kulmberg. In de winter bleef mijn wagen regelmatig al eens beneden aan die berg staan omdat ik er, ondanks sneeuwkettingen, niet mee boven geraakte in die massa's sneeuw die er soms lagen. Maar daar tegenover stond dat je in de omgeving van Siegen prachtige wandelingen kon maken in de schitterende natuur.
Vier jaar brachten we door in Siegen... op proffessioneel gebied waren er soms moeilijke momenten als we alweer voor een aantal weken op manoeuver rondtrokken in Duitsland of steun leverden aan de pantsertroepen op schietoefening in Höne (Noord Duitsland)... of als we geheel onverwacht gedurende de nacht voor een oefenig 'quick Train' (later Active Edge) ons gezin moesten achterlaten, en voor onbepaalde duur meteen met gans de Cie op oefening vertrokken. Ik herinner me de 'natte' october manoeuvers rond de Weser, de 'ijskoude' winters in Höne en de 'modderige of stoffige' oefeningen in Vogelsang. Op familiaal vlak waren het prachtige jaren... we hebben heel graag in Siegen gewoond... naar België keerden we amper een 3-tal keer per jaar terug (er lag toen rond Siegen nog geen autobaan)... maar ter compensatie kregen we toen 'reisdagen' bij, bovenop ons verlof... en goedkope benzinnebons.
En dan nu de beloofde anecdote: Toen we voor het eerst in Siegen toekwamen met 2 camions MAN en daarop al ons hebben en houden verloor mijn vrouw de sleutels van onze toekomstige woning in de dikke sneeuwlaag... we vonden ze niet meer terug en zijn dan maar meteen bij ons zelf ingebroken.
Nog een anecdote: Terwijl ik 3 weken in Höne zat, kreeg mijn vrouw in Siegen van de 'DHF' Dienst Huisvesting Families het bevel om naar een ander woonblok te verhuizen... in Höne werd ik daar niet van verwittigd. Toen ik, na het manoeuver, terug thuiskwam bleek de woning compleet leeg... alle meubels verdwenen... was mijn vrouw het afgetrapt ?
Gelukkig lag er in de keuken een briefje van haar met daarop ons nieuw adres. Zo ging dat in die tijd ! Zonder veel poespas !
Genoeg herinnering opgehaald voor nu.
't Zou me plezier doen nog meer reactie's te vinden van militairen die Siegen hebben gekend en uiteraard zeker uit de 1ste Cie Mat.
Op mijn persoonlijke website is het vervolg van mijn loopbaan bij het leger te vinden... alsook nog wat wetenswaardigheden over het leven in de BSD in die tijd en wat er in die periode in de wereld zoal gebeurde.... zie: [url]http://home.base.be/vt6238539[/url]
Veel leesgenot.
Met vriendelijke groeten
evb[/quote]
Was daar als S4 van 69 tot 73- Achteraan in de kelder samen met Kpl. Van Exterghem en mevrouw Wuyts. Zegt u dat iets???
Aan de reactie's binnen dit forum te merken, ziet het er naar uit dat er nogal wat mensen nog eens terugdenken aan de tijd die ze (de meesten ongewild) in Siegen doorbrachten... bij het Bn Bevrijding, bij de Karpatten, bij de 1ste Carabiniers, bij de Gidsen, bij 2A, bij de Ordonance of bij de Cie Rav Tpt, enz. Ongeacht de eenheid zaten de meesten toch een beetje in hetzelfde schuitje... ver van huis, ver van het lief en ver van de kameraden... gelukkig maakten we tussen onze lotgenoten nieuwe vrienden... en als we het even moeilijk hadden werd er al eens een pintje teveel gedronken... de meisjes van de 'CMC' verzorgden toen in de kantien nog 'den tap'.
Aan de kleur van de spiegels op onze BD kon men zien bij welke eenheid we ons thuis en geborgen voelden... wie een andere spiegel droeg hoorde er niet meteen bij... Korpsgeest heette dat.
De meesten van ons kwamen in Siegen toe met de DVT (Duitse Verlofgangers Trein)... in grote groepen... nieuwe lichtingen dienstplichtigen.
Verkenning van de stad en omstreken lag dan niet meteen aan de orde... de vraag was eerder: waar kom ik terecht... in welke kazerne... welke kamer... met welke kameraden blijf ik er samen... hoe gaan ze ons ontvangen... zullen de oversten meevallen... en vooral... wanneer mag ik met verlof naar België ?
Als we al enkele maanden ingeburgerd (ingemilitaird bestaat niet) waren, hadden we onze neus ook al eens buiten de kazerne gestoken en hadden we kunnen vaststellen dat Siegen overwegend Protestants was, wat stroef, contact met de plaatselijke bevolking vroeg wat tijd, maar het was een mooie stad.
Niet verwonderlijk dus dat velen NU nog eens terugdenken aan wat ze allemaal beleefden in dat mooie garnizoen... moeilijke momenten worden vergeten... de schone herinneringen blijven.
Van aan het station kon men wandelen door het lager gelegen modern winkelcentrum en dan zo langzaam naar omhoog lopend door het oude stadmitte tot aan het 'Oberes Schloss'.
Een prachtige stad, met veel winkels, historiek en cultuur.
Persoonlijk verbleef ik in Siegen, van 28/12/1970 (toegekomen midden in de winter in een halve meter sneeuw... anecdote zie verder)... tot 30/09/1974. Gedurende een drietal jaren was ik als jonge Luitenant de tweede in bevel en een korte periode even Maintenanceofficier van de 1ste Cie ordonance (bij het ontstaan van de Logistiek nadien herdoopt tot 1ste Cie Materieel)... gelegen in het Kwartier Gilbert, beneden aan de spoorweg, waar de treinen geladen of gelost werden als de pantservoertuigen van de brigade per spoor op ver transport gingen.
De Korpsoversten die ik er achtereenvolgens had waren Maj Bussels en dan Maj Duys. In datzelfde kwartier lag ook de 1ste Cie Rav die voor transport en voor POL en levensmiddelen zorgde.
Maar ónze taak in de 1ste Cie Mat bestond erin te zorgen voor beschikbaarheid van alle wisselstukken en grote gehelen (zoals motoren) van alle soorten materieel en tevens voor de grote herstellingen (3de echelon) aan wielvoertuigen, rupsvoertuigen, lichte- en zware wapens, optische instrumenten, radio's, enz.
Een compagnie van bevoorraders, mechaniekers, lassers, zeildoekmakers, spuiters, enz, zorgde ervoor dat de strijdende eenheden van de 1ste Pantserinfanteriebrigade steeds op ons konden rekenen. De strijdende eenheden noemden ons wat spottend 'de smeernippels'. Tijdens oefeningen in Vogelsang, Höne en op de Duitse wegen, zorgde de 1ste Cie Mat voor technische steun aan al de andere eenheden... daartoe beschikten wij over takelwagens en tanktransporteurs om af te slepen wat niet meteen ter plekke kon hersteld worden. Motoren, voorbruggen, versnellingsbakken, enz werden zelfs op het terein... in modder en sneeuw door onze techniekers vervangen en het materieel meteen nadien terug ter beschikking gesteld van de strijdende eenheden.
Onze takelwagens warens zelfs 's nachts op pad om gestrande voertuigen op te halen.
Terug na oefening... in Siegen... was dit garnizoen onze thuishaven binnen West Duitsland... Oost Duitsland (ex DDR) maakte toen nog deel uit van het Oostblok.
Siegen was een mooie stad omringd door de toppen van het Zauergebirge... ver gelegen van elke andere stad... men kon hierdoor soms wel het gevoel krijgen er een beetje opgesloten te zitten.
Voor wie niet over een wagen beschikte was de 'DVT', die 's nachts vertrok (in de winter in dikke sneeuw en barre koude), de enige verbinding met 'den thuis' in België.
Ik heb samen met mijn vrouw in Siegen gewoond op de Kulmberg. In de winter bleef mijn wagen regelmatig al eens beneden aan die berg staan omdat ik er, ondanks sneeuwkettingen, niet mee boven geraakte in die massa's sneeuw die er soms lagen. Maar daar tegenover stond dat je in de omgeving van Siegen prachtige wandelingen kon maken in de schitterende natuur.
Vier jaar brachten we door in Siegen... op proffessioneel gebied waren er soms moeilijke momenten als we alweer voor een aantal weken op manoeuver rondtrokken in Duitsland of steun leverden aan de pantsertroepen op schietoefening in Höne (Noord Duitsland)... of als we geheel onverwacht gedurende de nacht voor een oefenig 'quick Train' (later Active Edge) ons gezin moesten achterlaten, en voor onbepaalde duur meteen met gans de Cie op oefening vertrokken. Ik herinner me de 'natte' october manoeuvers rond de Weser, de 'ijskoude' winters in Höne en de 'modderige of stoffige' oefeningen in Vogelsang. Op familiaal vlak waren het prachtige jaren... we hebben heel graag in Siegen gewoond... naar België keerden we amper een 3-tal keer per jaar terug (er lag toen rond Siegen nog geen autobaan)... maar ter compensatie kregen we toen 'reisdagen' bij, bovenop ons verlof... en goedkope benzinnebons.
En dan nu de beloofde anecdote: Toen we voor het eerst in Siegen toekwamen met 2 camions MAN en daarop al ons hebben en houden verloor mijn vrouw de sleutels van onze toekomstige woning in de dikke sneeuwlaag... we vonden ze niet meer terug en zijn dan maar meteen bij ons zelf ingebroken.
Nog een anecdote: Terwijl ik 3 weken in Höne zat, kreeg mijn vrouw in Siegen van de 'DHF' Dienst Huisvesting Families het bevel om naar een ander woonblok te verhuizen... in Höne werd ik daar niet van verwittigd. Toen ik, na het manoeuver, terug thuiskwam bleek de woning compleet leeg... alle meubels verdwenen... was mijn vrouw het afgetrapt ?
Gelukkig lag er in de keuken een briefje van haar met daarop ons nieuw adres. Zo ging dat in die tijd ! Zonder veel poespas !
Genoeg herinnering opgehaald voor nu.
't Zou me plezier doen nog meer reactie's te vinden van militairen die Siegen hebben gekend en uiteraard zeker uit de 1ste Cie Mat.
Op mijn persoonlijke website is het vervolg van mijn loopbaan bij het leger te vinden... alsook nog wat wetenswaardigheden over het leven in de BSD in die tijd en wat er in die periode in de wereld zoal gebeurde.... zie: [url]http://home.base.be/vt6238539[/url]
Veel leesgenot.
Met vriendelijke groeten
evb[/quote]
Was daar als S4 van 69 tot 73- Achteraan in de kelder samen met Kpl. Van Exterghem en mevrouw Wuyts. Zegt u dat iets???
-
Fokke - Lid geworden op: 05 aug 2004, 11:09
- Locatie: Noorderkempen
Beste Eric, ik heb je persoonlijke website bezocht en in één keer uitgelezen! Ik vond het heel boeiend omdat heel veel van wat je vertelt bij mij herinneringen doet oplaaien.julesmartingulio schreef:Was daar als S4 van 69 tot 73- Achteraan in de kelder samen met Kpl. Van Exterghem en mevrouw Wuyts. Zegt u dat iets???Anonymous schreef:Hello ex BSD-ers (en familieleden).
Aan de reactie's binnen dit forum te merken, ziet het er naar uit dat er nogal wat mensen nog eens terugdenken aan de tijd die ze (de meesten ongewild) in Siegen doorbrachten... bij het Bn Bevrijding, bij de Karpatten, bij de 1ste Carabiniers, bij de Gidsen, bij 2A, bij de Ordonance of bij de Cie Rav Tpt, enz. Ongeacht de eenheid zaten de meesten toch een beetje in hetzelfde schuitje... ver van huis, ver van het lief en ver van de kameraden... gelukkig maakten we tussen onze lotgenoten nieuwe vrienden... en als we het even moeilijk hadden werd er al eens een pintje teveel gedronken... de meisjes van de 'CMC' verzorgden toen in de kantien nog 'den tap'.
Aan de kleur van de spiegels op onze BD kon men zien bij welke eenheid we ons thuis en geborgen voelden... wie een andere spiegel droeg hoorde er niet meteen bij... Korpsgeest heette dat.
De meesten van ons kwamen in Siegen toe met de DVT (Duitse Verlofgangers Trein)... in grote groepen... nieuwe lichtingen dienstplichtigen.
Verkenning van de stad en omstreken lag dan niet meteen aan de orde... de vraag was eerder: waar kom ik terecht... in welke kazerne... welke kamer... met welke kameraden blijf ik er samen... hoe gaan ze ons ontvangen... zullen de oversten meevallen... en vooral... wanneer mag ik met verlof naar België ?
Als we al enkele maanden ingeburgerd (ingemilitaird bestaat niet) waren, hadden we onze neus ook al eens buiten de kazerne gestoken en hadden we kunnen vaststellen dat Siegen overwegend Protestants was, wat stroef, contact met de plaatselijke bevolking vroeg wat tijd, maar het was een mooie stad.
Niet verwonderlijk dus dat velen NU nog eens terugdenken aan wat ze allemaal beleefden in dat mooie garnizoen... moeilijke momenten worden vergeten... de schone herinneringen blijven.
Van aan het station kon men wandelen door het lager gelegen modern winkelcentrum en dan zo langzaam naar omhoog lopend door het oude stadmitte tot aan het 'Oberes Schloss'.
Een prachtige stad, met veel winkels, historiek en cultuur.
Persoonlijk verbleef ik in Siegen, van 28/12/1970 (toegekomen midden in de winter in een halve meter sneeuw... anecdote zie verder)... tot 30/09/1974. Gedurende een drietal jaren was ik als jonge Luitenant de tweede in bevel en een korte periode even Maintenanceofficier van de 1ste Cie ordonance (bij het ontstaan van de Logistiek nadien herdoopt tot 1ste Cie Materieel)... gelegen in het Kwartier Gilbert, beneden aan de spoorweg, waar de treinen geladen of gelost werden als de pantservoertuigen van de brigade per spoor op ver transport gingen.
De Korpsoversten die ik er achtereenvolgens had waren Maj Bussels en dan Maj Duys. In datzelfde kwartier lag ook de 1ste Cie Rav die voor transport en voor POL en levensmiddelen zorgde.
Maar ónze taak in de 1ste Cie Mat bestond erin te zorgen voor beschikbaarheid van alle wisselstukken en grote gehelen (zoals motoren) van alle soorten materieel en tevens voor de grote herstellingen (3de echelon) aan wielvoertuigen, rupsvoertuigen, lichte- en zware wapens, optische instrumenten, radio's, enz.
Een compagnie van bevoorraders, mechaniekers, lassers, zeildoekmakers, spuiters, enz, zorgde ervoor dat de strijdende eenheden van de 1ste Pantserinfanteriebrigade steeds op ons konden rekenen. De strijdende eenheden noemden ons wat spottend 'de smeernippels'. Tijdens oefeningen in Vogelsang, Höne en op de Duitse wegen, zorgde de 1ste Cie Mat voor technische steun aan al de andere eenheden... daartoe beschikten wij over takelwagens en tanktransporteurs om af te slepen wat niet meteen ter plekke kon hersteld worden. Motoren, voorbruggen, versnellingsbakken, enz werden zelfs op het terein... in modder en sneeuw door onze techniekers vervangen en het materieel meteen nadien terug ter beschikking gesteld van de strijdende eenheden.
Onze takelwagens warens zelfs 's nachts op pad om gestrande voertuigen op te halen.
Terug na oefening... in Siegen... was dit garnizoen onze thuishaven binnen West Duitsland... Oost Duitsland (ex DDR) maakte toen nog deel uit van het Oostblok.
Siegen was een mooie stad omringd door de toppen van het Zauergebirge... ver gelegen van elke andere stad... men kon hierdoor soms wel het gevoel krijgen er een beetje opgesloten te zitten.
Voor wie niet over een wagen beschikte was de 'DVT', die 's nachts vertrok (in de winter in dikke sneeuw en barre koude), de enige verbinding met 'den thuis' in België.
Ik heb samen met mijn vrouw in Siegen gewoond op de Kulmberg. In de winter bleef mijn wagen regelmatig al eens beneden aan die berg staan omdat ik er, ondanks sneeuwkettingen, niet mee boven geraakte in die massa's sneeuw die er soms lagen. Maar daar tegenover stond dat je in de omgeving van Siegen prachtige wandelingen kon maken in de schitterende natuur.
Vier jaar brachten we door in Siegen... op proffessioneel gebied waren er soms moeilijke momenten als we alweer voor een aantal weken op manoeuver rondtrokken in Duitsland of steun leverden aan de pantsertroepen op schietoefening in Höne (Noord Duitsland)... of als we geheel onverwacht gedurende de nacht voor een oefenig 'quick Train' (later Active Edge) ons gezin moesten achterlaten, en voor onbepaalde duur meteen met gans de Cie op oefening vertrokken. Ik herinner me de 'natte' october manoeuvers rond de Weser, de 'ijskoude' winters in Höne en de 'modderige of stoffige' oefeningen in Vogelsang. Op familiaal vlak waren het prachtige jaren... we hebben heel graag in Siegen gewoond... naar België keerden we amper een 3-tal keer per jaar terug (er lag toen rond Siegen nog geen autobaan)... maar ter compensatie kregen we toen 'reisdagen' bij, bovenop ons verlof... en goedkope benzinnebons.
En dan nu de beloofde anecdote: Toen we voor het eerst in Siegen toekwamen met 2 camions MAN en daarop al ons hebben en houden verloor mijn vrouw de sleutels van onze toekomstige woning in de dikke sneeuwlaag... we vonden ze niet meer terug en zijn dan maar meteen bij ons zelf ingebroken.
Nog een anecdote: Terwijl ik 3 weken in Höne zat, kreeg mijn vrouw in Siegen van de 'DHF' Dienst Huisvesting Families het bevel om naar een ander woonblok te verhuizen... in Höne werd ik daar niet van verwittigd. Toen ik, na het manoeuver, terug thuiskwam bleek de woning compleet leeg... alle meubels verdwenen... was mijn vrouw het afgetrapt ?
Gelukkig lag er in de keuken een briefje van haar met daarop ons nieuw adres. Zo ging dat in die tijd ! Zonder veel poespas !
Genoeg herinnering opgehaald voor nu.
't Zou me plezier doen nog meer reactie's te vinden van militairen die Siegen hebben gekend en uiteraard zeker uit de 1ste Cie Mat.
Op mijn persoonlijke website is het vervolg van mijn loopbaan bij het leger te vinden... alsook nog wat wetenswaardigheden over het leven in de BSD in die tijd en wat er in die periode in de wereld zoal gebeurde.... zie: http://home.base.be/vt6238539
Veel leesgenot.
Met vriendelijke groeten
evb
Ik was soldaat in Siegen in 1961/'62 bij 2A (Wellersberg) en reed daar met jeep Willys en Minerva.Ik ben verscheidene keren als chauffeur van mijn S4- kapitein Boven naar Vogelzang gereden waar hij moest "scheidsrechteren". Ik heb jarenlang speleologie gedaan en practisch alle grotten van de Ardennen gedaan. Ik ben ontelbare keren met een mobilhome weggeweest. En last but not least, mijn eerste autootje (in 1963) was een aftandse ... donkergroene Renault 4 CV!
Bij het lezen voelde ik mij terug soldaat die les kreeg over ABC-oorlogvoering, de Energa, de Blindicide en dergelijke. Het enige wat ik miste in jouw betoog was de donderpreek die we kregen over "De dood met de kogel"!
Weet dan dat uw stem door niemand wordt aanhoord zolang ge stamelend bidt en bedelt bij de poort!
-
bobby1940 - Lid geworden op: 16 mei 2007, 19:02
beste erik jou beschrijf , doet me weemoed krijgen naar de tijd van siegen het eerste bon ord compagnie F het jaar 1958 tot 1960 toen ben ik gemuteerd naar ossendorf , 21 ttr toen in 1958 was commandant frank de bevelhebber en 1E luitenant van durme twee de in bevel w ij gingen toen af van batalon ord in ludenscheid, we lagen in dezelfde kazerne als het 13de tpt troep en ravitalering , dar was ook de refter vooe de soldaten , en was er nog een mess onderoffisieren , en offiesier in de blok waar de onderoffisieren van het13de tpt sliepen , zat vol met kakkerlakken , mùoest regelmatig ontsmet worden de blok van de ord was naast de kaai waar de treinen geladen werden ik denk dat er met oof en off en soldaten toen een 40 manschappen waren de meeste waren beroeps zoals ik ik was bij de laatste van de beroeps daarna zijn de otans binnengekomen (natos boefers) ik had nog als stamnummer S 72/131 groetjes
-
Richke - Lid geworden op: 06 jul 2007, 00:36
- Locatie: Lekker Limburgs: Bilzen
ik was er in '71 B-Batterij en ook barman BV geweest, toen was er nog Lamot op het vat en die "warme worstenbak" op de toog en ontzettend scherpe Löwensenf....whisky schreef:whisky
was in siegen gans het jaar 67 als barman BV tevens lid van c batterij
een bende toffe gasten