Opleiding in Doornik (Kaz. St Jean), KRO, KROO, Ord (Log)
-
NDN - Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
- Locatie: Dottignies
Mooie verzameling van ervaringen m.b.t. deze topic.
Heb zelf 2 maanden opleiding KRO Mat gevolgd in St Jan in Doornik, dit in mei en juni 1975. (daarvóór 3 maanden in Heverlee - http://www.seniorennet.be/forum/viewtopic.php?t=175352).
Alhoewel ik mij de instructeurs van Heverlee nog allemaal herinner, kan ik mij niemand van Doornik nog voor de geest halen, merkwaardig...
De opleiding in Doornik was evenwel heel interessant, heel praktijkgericht. Wij konden er de hand leggen aan de mechaniek en elektriciteit van menig voertuigen. Ik herinner mij dat het juist het moment was dat de nieuwe jeeps Landrover in gebruik genomen werden. Een exemplaar werd volledig uitgekleed voor het geven van opleiding.
Ik herinner mij ook dat wij iedere ochtend om 6 uur uit de veren moesten om een uurtje te lopen in het park net voor de kazerne. Soms, na een woeste uitgangsbeurt, was dit een lastige karwei.
Ook de 9 km lopen met pak en zak, zoals zeer nauwkeurig omschreven door EVB (Gast), is mij bijgebleven.
Na deze 2 maanden konden we onze eenheid vervoegen. Voor mij was dit de 4e Mat in Werl, BSD.http://www.4ciemat.be/home.html
Heb zelf 2 maanden opleiding KRO Mat gevolgd in St Jan in Doornik, dit in mei en juni 1975. (daarvóór 3 maanden in Heverlee - http://www.seniorennet.be/forum/viewtopic.php?t=175352).
Alhoewel ik mij de instructeurs van Heverlee nog allemaal herinner, kan ik mij niemand van Doornik nog voor de geest halen, merkwaardig...
De opleiding in Doornik was evenwel heel interessant, heel praktijkgericht. Wij konden er de hand leggen aan de mechaniek en elektriciteit van menig voertuigen. Ik herinner mij dat het juist het moment was dat de nieuwe jeeps Landrover in gebruik genomen werden. Een exemplaar werd volledig uitgekleed voor het geven van opleiding.
Ik herinner mij ook dat wij iedere ochtend om 6 uur uit de veren moesten om een uurtje te lopen in het park net voor de kazerne. Soms, na een woeste uitgangsbeurt, was dit een lastige karwei.
Ook de 9 km lopen met pak en zak, zoals zeer nauwkeurig omschreven door EVB (Gast), is mij bijgebleven.
Na deze 2 maanden konden we onze eenheid vervoegen. Voor mij was dit de 4e Mat in Werl, BSD.http://www.4ciemat.be/home.html
Laatst gewijzigd door NDN op 12 mei 2021, 11:33, 1 keer totaal gewijzigd.
Met vriendelijke groeten.
-
NDN - Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
- Locatie: Dottignies
Zowat rond dit tijdstip, juist 40 jaar geleden vertrokken we uit de kazerne te Doornik.
We waren met 4 KRO's die de bestemming 4de Cie Mat te Werl gekregen hadden.
Een week voordien had men ons gezegd dat het hoffelijk was om een brief (e-mail, GSM, SMS bestonden dan nog niet) te schrijven naar de Cie Cmdt om hem van onze komst op de hoogte te stellen. Ze hadden ons ook verklaard dat de DVT (Duitse Verlofgangers Trein) niet stopte in Werl, dat we dus een afspraak moesten maken aan het station van Soest. Zo gezegd, zo gedaan...
Wat bleek nu, eens we Werl naderden, vertraagde de trein en jawel, stopte er. Wij keken naar elkaar met grote ogen en overlegden wat het beste was, afstappen of doorrijden naar Soest... Gezien we in de brief een afspraak gemaakt hadden aan het station te Soest, zijn we dan maar op de trein blijven zitten.
Dit bleek een grote misrekening te zijn. Eens in Soest aangekomen, was er aan het station niemand te bespeuren. De andere recruten die in Soest gekazerneerd waren, vertrokken met legervrachtwagens naar hun bestemming. We stonden daar, 4 verbijsterde KRO's, als verlaten weeskinderen op het stationsplein.
Dan maar een publieke telefooncel gezocht en gebeld naar de kazerne. "Wat moeten jullie in Soest?" was de reactie. Een lange uitleg die men blijkbaar aan de andere kant van de lijn niet begreep. Ze zouden iemand sturen om ons op te pikken.
Ze moeten niet gelukkig geweest zijn want na zowat drie kwartuur kwam de chauffeur van pikket ons met zijn Minerva Jeep oppikken.
Wij met ons vier, met onze bagage, ge kunt zich wel inbeelden dat de rit van Soest naar Werl niet te comfortabel verliep!
Eens aangekomen was het reeds een eind na 18 uur en dus de officieren waren reeds naar huis. Ze werden teruggeroepen om toch een soort ontvangst te organiseren in de bar. Alleen een kapitein-commandant is niet komen opdagen, gezien hij die dag gepland had met verlof te vertrekken. Hij had dit vertrek reeds uitgesteld om ons te verwelkomen, maar gezien we verdwaald verklaard waren, was hij vertrokken.
Wij hebben aan de Cie overste, Majoor Vankeirsbilck, verteld wat er gebeurd was, dat we de plaats van onze aankomst in een brief hadden vermeld enz, enz... en onze platte excuses overgemaakt.
De brief had hij evenwel niet ontvangen en ik denk dat hij ons maar half geloofde. Een week na onze aankomst is de brief uiteindelijk toch nog op zijn bureau beland!
Voor ons een valse start van de 10 maanden in onze eenheid in de BSD...
We waren met 4 KRO's die de bestemming 4de Cie Mat te Werl gekregen hadden.
Een week voordien had men ons gezegd dat het hoffelijk was om een brief (e-mail, GSM, SMS bestonden dan nog niet) te schrijven naar de Cie Cmdt om hem van onze komst op de hoogte te stellen. Ze hadden ons ook verklaard dat de DVT (Duitse Verlofgangers Trein) niet stopte in Werl, dat we dus een afspraak moesten maken aan het station van Soest. Zo gezegd, zo gedaan...
Wat bleek nu, eens we Werl naderden, vertraagde de trein en jawel, stopte er. Wij keken naar elkaar met grote ogen en overlegden wat het beste was, afstappen of doorrijden naar Soest... Gezien we in de brief een afspraak gemaakt hadden aan het station te Soest, zijn we dan maar op de trein blijven zitten.
Dit bleek een grote misrekening te zijn. Eens in Soest aangekomen, was er aan het station niemand te bespeuren. De andere recruten die in Soest gekazerneerd waren, vertrokken met legervrachtwagens naar hun bestemming. We stonden daar, 4 verbijsterde KRO's, als verlaten weeskinderen op het stationsplein.
Dan maar een publieke telefooncel gezocht en gebeld naar de kazerne. "Wat moeten jullie in Soest?" was de reactie. Een lange uitleg die men blijkbaar aan de andere kant van de lijn niet begreep. Ze zouden iemand sturen om ons op te pikken.
Ze moeten niet gelukkig geweest zijn want na zowat drie kwartuur kwam de chauffeur van pikket ons met zijn Minerva Jeep oppikken.
Wij met ons vier, met onze bagage, ge kunt zich wel inbeelden dat de rit van Soest naar Werl niet te comfortabel verliep!
Eens aangekomen was het reeds een eind na 18 uur en dus de officieren waren reeds naar huis. Ze werden teruggeroepen om toch een soort ontvangst te organiseren in de bar. Alleen een kapitein-commandant is niet komen opdagen, gezien hij die dag gepland had met verlof te vertrekken. Hij had dit vertrek reeds uitgesteld om ons te verwelkomen, maar gezien we verdwaald verklaard waren, was hij vertrokken.
Wij hebben aan de Cie overste, Majoor Vankeirsbilck, verteld wat er gebeurd was, dat we de plaats van onze aankomst in een brief hadden vermeld enz, enz... en onze platte excuses overgemaakt.
De brief had hij evenwel niet ontvangen en ik denk dat hij ons maar half geloofde. Een week na onze aankomst is de brief uiteindelijk toch nog op zijn bureau beland!
Voor ons een valse start van de 10 maanden in onze eenheid in de BSD...
Laatst gewijzigd door NDN op 05 mei 2020, 17:14, 1 keer totaal gewijzigd.
Met vriendelijke groeten.
-
NDN - Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
- Locatie: Dottignies
Kuisen was een geregelde bezigheid tijdens de legerdienst. In Heverlee was dat een dagelijkse bezigheid die 's morgens drie kwartier in beslag nam. Tijdens het tweede deel van onze opleiding, dit was dan in Doornik, zat er wat minder druk op de ketel. Doch moesten we met de regelmaat van een klok, borstel en dweil hanteren...
Ziehier een foto van de compagnie kuis, zoals die door EVB in zijn post van 02-08-2008 in detail verwoord wordt.
Ziehier een foto van de compagnie kuis, zoals die door EVB in zijn post van 02-08-2008 in detail verwoord wordt.
Met vriendelijke groeten.
-
NDN - Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
- Locatie: Dottignies
Mijn eerste kennismaking met de St Janskazerne
Juist 45 jaar geleden vervoegde ik samen met mijn lotgenoten KRO Mat-ers de Kazerne St Jan in Doornik. We hadden onze eerste 3 maanden tactische opleiding in de Kapt De Hemptinne kazerne te Heverlee viewtopic.php?f=56&t=175352&sid=462480e ... a9bae8c730achter de rug.
De kennismaking met de St Janskazerne was ietwat ontgoochelend. De kazerne in Heverlee was een 40-tal jaar jonger (1939) en gaf dus een ietwat modernere indruk dan de kazerne in Doornik die dateerde van het begin van de twintigste eeuw (1901). De hoge muren van de kazerne te Doornik gaven een hoger gevangenis gehalte aan het geheel. We begrepen al vlug dat de muur doen onmogelijk was, tenzij men een ladder ter beschikking had
!
Anderzijds werd het al gauw duidelijk dat de discipline in Doornik ietwat losser was. Dril stond niet meer in het opleidingsschema en ook de tactische oefeningen met kruipen en sluipen waren uit het programma verdwenen. Dit alles had plaats geruimd voor een theoretische en praktische opleiding Logistiek die ons moest klaarstomen om operationeel te worden in de Appro, Maintenance, Berging, MT of Stafdienst van een logistieke eenheid.
We kregen dus een spoedopleiding in voertuigen mechaniek (wiel- en rupsvoertuigen), wapenkunde (lichte en zware wapens), optiek, voorraadbeheer, berging en de administratie die met dit alles gepaard ging.
Iedere dag begon steevast met een sessie jogging in het park net vóór de kazerne. Na het wassen konden we ontbijten, gevolgd door het in orde brengen van de kamer. Daarna begonnen de lessen, hetzij in een van de leslokalen (voor de theoretische lessen), hetzij in een van de werkplaatsen van de St Janskazerne of van de kazerne Rucquoi (voor de praktische lessen), hetzij op het terrein (voor de lessen berging).
Foto genomen in de werkplaats rupsvoertuigen op een Scorpion verkenningsvoertuig
We hadden onze strepen als Sergeant KRO bekomen en hadden dus toegang tot de mess en de bar O/officieren. De strenge controles die we in Heverlee kenden, waren niet meer aan de orde en we hadden iedere dag vrij kwartier tot middernacht.
Na twee maanden in Doornik zat onze 5 maanden lange opleiding als KRO Logistiek erop. Iedereen kreeg zijn bestemming hetzij in België (voor de bevoorrechten of gehuwden), hetzij in Duitsland (BSD) voor de overige. Defensie beschouwde dat we voldoende bagage hadden om gedurende 10 maanden een operationele functie waar te nemen in onze definitieve eenheid.
Voor mij werd het MT Officier in de 4e Mat te Werl. In realiteit hadden we nog een zekere tijd nodig om te begrijpen hoe het ganse raderwerk in elkaar zat. Gaandeweg werden de nog abstracte begrippen waarmee we geconfronteerd werden tijdens de opleiding duidelijker en konden we alles een plaats geven.
Maar de kazerne van Doornik was de plaats waar het duidelijk werd voor ons dat meer en meer verantwoordelijkheidsgevoel van ons verwacht zou worden.
Juist 45 jaar geleden vervoegde ik samen met mijn lotgenoten KRO Mat-ers de Kazerne St Jan in Doornik. We hadden onze eerste 3 maanden tactische opleiding in de Kapt De Hemptinne kazerne te Heverlee viewtopic.php?f=56&t=175352&sid=462480e ... a9bae8c730achter de rug.
De kennismaking met de St Janskazerne was ietwat ontgoochelend. De kazerne in Heverlee was een 40-tal jaar jonger (1939) en gaf dus een ietwat modernere indruk dan de kazerne in Doornik die dateerde van het begin van de twintigste eeuw (1901). De hoge muren van de kazerne te Doornik gaven een hoger gevangenis gehalte aan het geheel. We begrepen al vlug dat de muur doen onmogelijk was, tenzij men een ladder ter beschikking had
!Anderzijds werd het al gauw duidelijk dat de discipline in Doornik ietwat losser was. Dril stond niet meer in het opleidingsschema en ook de tactische oefeningen met kruipen en sluipen waren uit het programma verdwenen. Dit alles had plaats geruimd voor een theoretische en praktische opleiding Logistiek die ons moest klaarstomen om operationeel te worden in de Appro, Maintenance, Berging, MT of Stafdienst van een logistieke eenheid.
We kregen dus een spoedopleiding in voertuigen mechaniek (wiel- en rupsvoertuigen), wapenkunde (lichte en zware wapens), optiek, voorraadbeheer, berging en de administratie die met dit alles gepaard ging.
Iedere dag begon steevast met een sessie jogging in het park net vóór de kazerne. Na het wassen konden we ontbijten, gevolgd door het in orde brengen van de kamer. Daarna begonnen de lessen, hetzij in een van de leslokalen (voor de theoretische lessen), hetzij in een van de werkplaatsen van de St Janskazerne of van de kazerne Rucquoi (voor de praktische lessen), hetzij op het terrein (voor de lessen berging).
Foto genomen in de werkplaats rupsvoertuigen op een Scorpion verkenningsvoertuig
We hadden onze strepen als Sergeant KRO bekomen en hadden dus toegang tot de mess en de bar O/officieren. De strenge controles die we in Heverlee kenden, waren niet meer aan de orde en we hadden iedere dag vrij kwartier tot middernacht.
Na twee maanden in Doornik zat onze 5 maanden lange opleiding als KRO Logistiek erop. Iedereen kreeg zijn bestemming hetzij in België (voor de bevoorrechten of gehuwden), hetzij in Duitsland (BSD) voor de overige. Defensie beschouwde dat we voldoende bagage hadden om gedurende 10 maanden een operationele functie waar te nemen in onze definitieve eenheid.
Voor mij werd het MT Officier in de 4e Mat te Werl. In realiteit hadden we nog een zekere tijd nodig om te begrijpen hoe het ganse raderwerk in elkaar zat. Gaandeweg werden de nog abstracte begrippen waarmee we geconfronteerd werden tijdens de opleiding duidelijker en konden we alles een plaats geven.
Maar de kazerne van Doornik was de plaats waar het duidelijk werd voor ons dat meer en meer verantwoordelijkheidsgevoel van ons verwacht zou worden.
Met vriendelijke groeten.