SeniorenNet

Hallo, Ik ben voor een dubbele nekhernia +arthrose daarop geopereerd. Herstel verloopt bevredigend...

Enkele jaren geleden kreeg ik last van een cervicale hernia = in de onderste nekwervels.
(Tussen C6 en C7)
Toen heeft een eerste "periradiculaire infiltratie" niet geholpen, maar...
een tweede maal hielp het wel en dat is nu al 3 jaar geen probleem meer.
PERIRADICULAIRE infiltratie = zie o.a.
https://www.stlucas.be/revalidatiecentr ... ratie.aspx

Maar...intussen is er wel "artrose" opgedoken.
Spijts ik al meer dan 30 jaar dagelijks een "glucosamine + chondroïtine"-supplement slik.
Om de pijn wat te milderen neem ik géén klassieke onstekingsremmers (zoals o.a. Mobic of Voltaren = Diclophenac Sodium)
Maar behelp me met Kurkuma extract of Green lip mossel-extract.
Voordien ook Bromelin, wat eveneens een enzym bevat dat ontstekingen remt.

Nadat ik vergeefs 18 behandelingen bij een kinesist kreeg wat voor mij gewoon tijdverlies bleek te zijn
bezocht ik een "osteopaat". Die wel in drie sessies alles wat loswerkte. Maar nadien was 't weer hetzelfde.
KOST = 55 € per keer... en het ziekenfonds steunde me met 5 € tussenkomst

Enige hulp was een hoofdkussen, dat ik daar kocht en dat zorgt ervoor dat mijn rug- en hals- wervels in een rechte lijn liggen bij het slapen.
Wel vrij prijzig (159 €) maat het helpt (mij).

https://www.webshop-ergomedics.be/YUNO- ... -Nekkussen

Verder tracht ik te herhalen, wat ik ooit in een RUG-school leerde.
N.l. de nek traag en behoedzaam maar wel regelmatig bewegen.
En 's nachts draai ik soms een dun sjaaltje rond de hals, om alles extra warm te houden.
WARMTE "helpt" want toen ik nog jaarlijks tweemaal 5 weken in de Provence doorbracht, had ik daar nagenoeg nergens pijn

P.s. In een rug-revalidatie-centrum staan ook toestellen, om de nekspieren te verstevigen en zo de wervels te ontlasten.
Ik volgde er wekelijks (5 jaar lang) een Reva-kuur voor de rug (na operatie van lumbale disc-hernia).
En dank zij het bereikte resultaat, kan ik terug tuinieren naar hartenlust.

SUCCES én BETERSCHAP gewenst, aan allen die hier komen lezen!

sw

Artrose, om het even waar het zich manifesteert, doet maar één ding en dat is ... nog meer slechter worden, spijts alle middeltjes die er zijn. Het is helaas de waarheid die niet te veranderen is.
Ik weet er van mee te praten wegens een erge vorm van artrose in de vingers : pijnlijke vervormingen die je dagelijks hinderen in het uitvoeren van de meest eenvoudige taken.

Behoudens enkele lapmiddeltjes tegen de pijn, is daar niks meer aan te doen.

't Zal onze tijd wel duren zeker!

*leah* schreef:'t Zal onze tijd wel duren zeker!

En... er dan toch nog,
het beste van proberen te maken

CARPE DIEM

sw

Weet je sw, ik heb ook artrose maar ik heb daar geen pijn van, behalve 1 teen maar ja, ik heb er dan
nog 9 pijnloze hé.

*leah* schreef:Weet je sw, ik heb ook artrose maar ik heb daar geen pijn van, behalve 1 teen maar ja, ik heb er dan
nog 9 pijnloze hé.

Dat is gesproken sè!

"Zolang ge nog iets voelt,
weet ge dat ge nog leeft"
Zei mijn opoe zaliger altijd.

Maar...wie de statistieken leest over het volume aan pijnstillers,
dat in ons landje de toonbank over gaat,
merkt dat niet iedereen zo filosofisch denkt.

Toch is pijn enkel een waarschuwingssignaal, dat er iets fout loopt in ons lichaam.
Door dat signaal weg te nemen geneest men niet, maar heel wat dokters zeggen,
dat elk genezingsproces gebaat is bij het onderdrukken van die pijn.

Van enkele bejaarden (80-plussers) die ik regelmatig bezoek, weet ik dat hun krom gegroeide tenen en /of vingers
enkel pijn doen zolang ze nog kunnen bewegen.
Eenmaal het kraakbeen totaal weg is en alles vast zit, houdt ook die pijn op.
Nu, ja, Ik vermoed dat deze topic wat (goede) raad wou vragen aan mensen die ervaring hebben met (NEK)-artrose.

Maar, triest is wel als men al op jonge leeftijd reuma krijgt en niet eens meer degelijk een drinkbeker kan vasthouden.

Spijtig blijft, dat men het eigen ongemak meestal enkel blijkt te kunnen sussen,
door dit te toetsen aan nog ergere gevallen.

"I rest my case"

sw

Ik onderschat de pijn van vele mensen niet hoor sw!

Er is fysieke pijn en - moeilijker te meten - psychische pijn.

Voorbeeld: Eén van mijn familieleden vecht nu al meer dan een jaar tegen "Kahler"
een soort bloedkanker die het beenmerg aantast
en "gelukkig" kan medicatie - die een beetje vergelijkbaar is met...en/of anticipeert op ...chemo -
haar leven nog wat rekken.
Maar... naast de knagende onzekerheid (met zo'n zwaard van Damocles boven het hoofd)
en de aangetaste levenskwaliteit, weegt voor haar (naar eigen zeggen)
het zwaarst; "het verlies aan energie en de groeiende afhankelijkheid van hulp".

Ieder kan en mag voor zichzelf de lat wat hoger leggen,
maar elke situatie is dan ook vaak heel persoonlijk en verschillend.

Gezien dit nogal OFF-topic is geworden, sluit ik daarmee mijn commentaar af.

sw

*leah* schreef:Ik onderschat de pijn van vele mensen niet hoor sw!

Bij herlezen van mijn vorige bijdrage(n)
heb ik nergens terug gevonden,
dat ik zoiets zou beweerd hebben!?

Mocht dat wel zo zijn, schrap ik graag wat er daarover zou te lezen zijn.

sw

Neen sw, dat heb jij zeker niet beweerd.

Net naar de dokter geweest voor mijn griepspuit en ook mijn teen
even ter sprake gebracht.
Artrose dus, moet nu twee tenen met elkaar verbinden....

*leah* schreef:Neen sw, dat heb jij zeker niet beweerd.

Net naar de dokter geweest voor mijn griepspuit en ook mijn teen
even ter sprake gebracht.
Artrose dus, moet nu twee tenen met elkaar verbinden....

Oei! Toch wel twee van dezelfde voet???

Ja Jockey, 't is links te doen, vanaf nu is teen 3 gekoppeld aan teen 2,
zolang ik niet meer mankeer hoor je mij niet klagen....

Dag *Leah*

Spijtig van jouw tweede teen.

Maar...toch uit eigen ervaring een goede raad.
Niet zomaar en/of enkel 2 x 5 tenen zijn belangrijker, dan men soms denkt.
En... heel essentieel blijft, om met beide voeten (en dus benen)
stabiel op de grond te staan en ook zo te stappen.

Want...als snotter van amper 14 jaar (toen was men als jongen nog "kind")
reed een werkman tijdens werken aan de straat, per ongeluk over de punt van mijn linkervoet.
De verzekering van die straatwerker zijn baas, heeft toen alles netjes betaald, maar...
mijn linker grote teen bleef een gewrichtje hebben, dat nooit meer zou kunnen plooien.
Een dokter (specialist) had destijds aanbevolen om aangepast orthopedisch schoeisel te dragen,
maar toen startte een discussie met de betreffende verzekeringsfirma van de straatwerker.
En mijn ouders zagen het niet zitten om te procederen.
Kleine oorzaken, grote gevolgen
Om een lang verhaal in te korten...
Doordat ik op die linkervoet scheef ging lopen, kreeg ik een soort zeemansgang.
En liep al mijn schoenen scheef af.
Doch heel wat jaren later bleek de dubbele hernia in de lumbale rug een gevolg daarvan.

En de rest van de miserie (operatie plus 5 jaar lang elke week 1,5 uur zware REVA-oefeningen) laat ik hier terzijde.
Ik kan nog altijd functioneren.
En zelfs op het PC-klavier tokkelen

sw