SeniorenNet

Ik wil hier een deel van mijn verhaal vertellen in de hoop dat ik iemand kan helpen die sukkelt met een wonde die maar niet geneest. Eind dec.2016 had ik een piepklein wondje net onder de nagel van mijn grote teen (pedicure?) Dat wondje deed pijn en begon te ontsteken. De huisarts schreef zalf voor en tule, maar die wonde werd groter. Hij bracht mij in contact met een zeeeeer goede thuisverpleegster en stuurde mij naar de wondzorgafdeling van het AZ ziekenhuis. Andere zalf, andere tule. Daar ben ik 3 maanden aan het lijntje gehouden : doe maar voort zoals ge bezig zijt. Wond werd alsmaar groter en groter. Om het kort te maken ik heb 4 wondzorgafdelingen van 4 ziekenhuizen gedaan. Altijd hetzelfde : andere zalf, andere tules en kom binnen 14 dagen terug. Tientallen echo's, alle soorten scans, met en zonder contraststof,met nucleaire inspuiting enz... Altijd hetzelfde verhaal. Ondertussen kermde ik soms van pijn en bleef de verpleegster zoeken naar een plaats waar ze me konden helpen. Het bot van mijn teen was ondertussen aangetast, met gevaar op infectie. Door haar onvermoeibaar aandringen kreeg ik een spoedafspraak in het UZ Gent. Er kwam een dame die zich voorstelde als ik ben professor X. Ze bekeek de wonde van ver en stuurde me naar huis met isobetadine en dafalgan 500 ! Terwijl ik toen al de max. pijnstllers nam en redelijk zware morfinepleisters had. De verpleegster samen met de huisdokter zijn blijvdn zoeken en uitgekomen in het woonzorgcentrum in Deinze. Ihor Vitenko heeft onmiddellijk de ernst gezien, de wonde helemaal opgekuist en vastgesteld dat het stukje bot zo snel mogelijk operatief moest verwijderd worden. Hij stelde Dr.Vandeweyer voor in het Palfijnziekenhuis in Gent omdat hij met hem samenwerkt. 3 dagen later had ik een afspraak bij de dokter , een vaatspecialist. Wat in al die ziekenhuizen niemand gezien had stelde hij na 1 scan vast : een vaatvernauwing in de buik. Een week later ben ik opgenomen. Ballonnetje door de ader en klein stukje van mijn teen verwijderd, samen met het botje en alles netjes dichtgenaaid. Daghospitaal, naar huis en gedaan met de pijn. Het is nu 14 dagen geleden, de draadjes zijn er uit, Ihor heeft de restanten van de operatie nog schoongemaakt en voilà. Nu kan de nagel terug groeien en kan ik binnenkort eindelijk terug gewone schoenen dragen i.p.v. die sandaaltjes.
Een goede raad aan iemand met een moeilijke wonde : Wondzorgcentrum.be in Deinze. Dit is geen reclame, enkel mijn ervaring en de hoop dat ik iemand hier kan helpen.

Meredith
Hartelijk dank om dit te laten weten.mensen zouden dit meer moeten doen elkaar helpen.
Gebeurt vaak dat er zijn die het niet weten en u toch aan het lijntje houden of u doen betalen zonder dat ze weten wat ge hebt.
ben ook ooit in zo een situatie geraakt.

Gerarda

Ik vraag mij vooral af wat mensen die al die zorgen niet kunnen betalen moeten doen ? Honderden euro's per maand aan consultaties, zalven, verbanden enz... Moet die mensen dan maar blijven afzien tot een amputatie niet meer te vermijden is ? Nog een geluk dat de verpleegster gratis dagelijks langs komt dank zij de zorgverzekering.

Ik begrijp er niets meer van.
Kennissen van ons: hij € 1500 zij € 1200 + meer dan €100 van de zorgverzekering; Hij 80 zij 76 jaar.
hebben wel vrienden die heel goed de "weg" weten.

amjjf schreef:Ik begrijp er niets meer van.
Kennissen van ons: hij € 1500 zij € 1200 + meer dan €100 van de zorgverzekering; Hij 80 zij 76 jaar.
hebben wel vrienden die heel goed de "weg" weten.

De tussenkomst van de zorgkas heeft niets te maken met 'de weg weten' ! Elk jaar moet elke persoon boven de 25 jaar 50 euro storten aan de mutualiteit of aan de zorgkas. Dat bestaat al verschillende jaren en is nog ingevoerd door Mieke Vogels . In dertijd was het 25 euro per jaar, deze regering heeft het opgetrokken tot 50 euro.
De dokter of in mijn geval de specialist heeft een voorschrift gemaakt voor wondverzorging en zelf een verpleegster gebeld die gespecialiseerd was; De volgende dag stond die voor de deur. Met het voorschrift en een klevertje van de mutualiteit doet zij de rest.
Er zijn ook een heleboel andere mogelijkheden, telkens via de mutualiteit. Maar surf eens naar www.vlaamse zorgkas.be

Hi 

Ik heb het verhaal hier gelezen en ik herken de miserie die gepaard gaat met een wonde die niet geneest. Je moet vooral zeker zijn dat je de juiste zorgen krijgt. We hebben in ons leven al verschillende thuisverplegers over de vloer gehad en uiteindelijk een goei te pakken gekregen bij uni.zorg. Dus voor zij die niet in de buurt van Deinze wonen, er zijn er nog die kunnen helpen. Er snel bij zijn en je klachten ernstig nemen, is de boodschap.
Ik sluit me dus aan bij Meredith..
Dat verhaal met de zorgkas volg ik inderdaad niet, tegenwoordig betaal je 51 euro... Ze zullen het geindexeerd hebben maar dit staat los van deze problematiek. De zorgverzekering komt hier toch tussen ahv doktersvoorschrift?

De zorgverzekering  dient niet voor dokters en apothekers activiteiten. Deze zijn verbonden aan ziekte toestanden  dus de mutualiteit.

De zorgverzekering dient  voor activiteiten die men niet altijd zelf kan, dat is een ondervraging over bijvoorbeeld: zelf een bad nemen, zelf een ontbijt kunnen maken, zich zelf aan kleden en zo voort.  

Dab is er nog de nazorg van iemand die na een zieken thuis moet verzorgd worden. Dat is "het wit gele kruis van de CM,  De dokter schrijft een briefje voor bvb 1 maand, 2 maanden, 3 maanden. 

Mijn vrouw heeft na een chirurgische ingreep midden september 2014 ook zo een wonde gehad. Er zijn hiervoor 12 zalven in de handel. geen enkele deed het. Dan is de dokter gaan kijken wat men deed voor die 12 zalven er waren. ( jaren 45 - 50 ) en heeft een formule gevonden van een zalf die door de apotheker hier magistraal gemaakt is en dat deed het.