Voor zover ik er iets van weet, kan een fobie genezen worden door deconditionering. Beetje bij beetje jezelf blootstellen aan waar je zo bang voor ben, maar dan in een heel veilige context, zodat je stilaan ondervindt dat dat waar je zo bang voor bent, in feite helemaal niet gevaarlijk is. Want er gebeurt niks.
Mensen met arachnofobie gaan dus eerst op hun gemak in een veilige kamer naar een foto van een spin zitten kijken. Ze zullen wel even gaan van "huuuuhhh!", maar de wereld zal niet vergaan, vermits het een foto is. Het is een spin, maar die kan je niks doen.
Als ze dat aankunnen, gaan ze een stapje verder (onder leiding van een therapeut). Na de foto van de spin gaan ze naar een video van een spin kijken, een spin die beweegt, dus. Opnieuw zullen ze reageren van Uuuhh, maar ook daar gaat er niks met hen gebeuren, al kijken ze nog zo lang naar die video. Want video's zijn niet gevaarlijk.
Tenslotte gaan ze naar een kamer waar een heel klein spinnetje in een groot gesloten herbarium zit, met dikke glazen wanden. Hoelang ze er ook naar kijken, ook al is het een echte spin, toch gebeurt er niks.
Beetje bij beetje haalt de therapeut grotere spinnen tevoorschijn, altijd veilig achter glas. En tenslotte laat hij het piepkleine spinnetje ergens in de kamer vrij, nadat zijn patiënt intussen allang gewend is aan het bekijken van veel grotere spnnen zonder bang te worden. Maar nu is het spinnetje dus vrij. Natuurlijk kan een piepklein spinnetje een mens niks doen, dus alweer gebeurt er niks.
Zo gaat het maar door, traag maar zeker. Na een poos kunnen die mensen zelfs een spin vastpakken zonder te gaan gillen. Omdat hun angst, die ze eerst altijd "onderhielden" en zelfs steeds meer "verhevigden" door ervan weg te lopen (van de angst), doordat ze dat niet meer deden, hun angst verdwenen is. Want die angst is immers geconditioneerd: je bent bang voor iets, je vermijdt het zoveel mogelijk, en elke keer dat je het vermijdt of ervan wegvlucht wordt die angst "bevestigd" en "geconfirmeerd". Zo wordt hij tenslotte zo groot dat hij je hele leven overheerst.
Ik denk dat dat met eender welke fobie kan werken.
Dus... beste Sanne, ik denk dat je manier van denken
Wegblijven van vensters in hoge gebouwen, wegblijven van de rand van hoge gebouwen, zeker niet gaan benji springen, geen alpinisme doen, niet over een brug van koorden lopen en in de diepte een ravijn .
Leren mee leven , leren dat het een deel is van jezelf . De angst geen kans geven om over te nemen.
.... eerder een manier is om het erger te maken, dan beter... Denk je niet? overal van wegbljven, daar raak je toch niet van je angst door af? Ik zou denken, integendeel...
Maar zoals gezegd, ik heb zelf geen hoogtevrees, geen enkele fobie in feite. Maar ik heb wel verschillende mensen gekend die het hadden, en daardoor weet ik er -van buiten bekeken- wel wat van.