SeniorenNet

Man doet wetenschappers versteld staan!
Als jongetje was Jan J. een bijzonder rustig kind, dat geen tekenen van speciale eigenschappen vertoonde. Zowel zijn ouders als de verschillende kleuterjuffen getuigen dat hij bijna een beetje te normaal was. Hij had geen driftbuien, at braaf zijn bordje leeg, lustte alleen geen spruitjes.
Zijn lichtelijk verontrustte ouders hadden reeds meermalen hun spruit laten testen, maar ook daar bleek niets speciaal, behalve dan een iets bovengemiddeld IQ. "Jan was gewoon niet gewoon op een gewone manier" zei zijn moeder.
De wetenschappers stonden versteld. "Niets kan dit fenomeen verklaren" was het enige wat de doktoren en psychologen konden zeggen.
Maar de overdonderende waarheid zou pas later blijken. Pas tijdens zijn studies aan de universiteit begon Jan J. te begrijpen wat er nu zo speciaal was: hij kon zich niets, maar dan ook niets herinneren van welk voorafgaandelijk leven dan ook. Het was alsof hij nooit eerder geleefd had!
Talrijke testen door de allergeleerdste doktoren en professoren konden dit vermoeden alleen maar beamen. Iedereen stond sprakeloos.
Ook de geleerdste theologen en guru's konden slechts tot een enkele conclusie komen. "Wij zeggen het niet graag, maar alles lijkt er op te wijzen dat er geen leven na de dood is" zeggen enkelen, "en dus ook geen reincarnatie en zo." De meerderheid der theologen sprak zich niet uit, waarschijnlijk om conflicten met hun vakbroeders te vermijden en niet afgesloten te worden van hun voornaamste bron van inkomsten.

Hoe wordt bewezen dat iemand leeft vóór de dood ?

Dit is GROOT nieuws

Het vroeger leven is dan wel het leven van de ei- en zaadcel waaruit we ontstaan zijn ...... meer zie ik daar niet in !
Heb helemaal geen weet van een vroeger leven, maar ja er zijn altijd uitzonderingen; snap dit vehaal eigenlijk helemaal niet

Zondervrees schreef:Man doet wetenschappers versteld staan!
Als jongetje was Jan J. een bijzonder rustig kind, dat geen tekenen van speciale eigenschappen vertoonde. Zowel zijn ouders als de verschillende kleuterjuffen getuigen dat hij bijna een beetje te normaal was. Hij had geen driftbuien, at braaf zijn bordje leeg, lustte alleen geen spruitjes.
Zijn lichtelijk verontrustte ouders hadden reeds meermalen hun spruit laten testen, maar ook daar bleek niets speciaal, behalve dan een iets bovengemiddeld IQ. "Jan was gewoon niet gewoon op een gewone manier" zei zijn moeder.
De wetenschappers stonden versteld. "Niets kan dit fenomeen verklaren" was het enige wat de doktoren en psychologen konden zeggen.
Maar de overdonderende waarheid zou pas later blijken. Pas tijdens zijn studies aan de universiteit begon Jan J. te begrijpen wat er nu zo speciaal was: hij kon zich niets, maar dan ook niets herinneren van welk voorafgaandelijk leven dan ook. Het was alsof hij nooit eerder geleefd had!
Talrijke testen door de allergeleerdste doktoren en professoren konden dit vermoeden alleen maar beamen. Iedereen stond sprakeloos.
Ook de geleerdste theologen en guru's konden slechts tot een enkele conclusie komen. "Wij zeggen het niet graag, maar alles lijkt er op te wijzen dat er geen leven na de dood is" zeggen enkelen, "en dus ook geen reincarnatie en zo." De meerderheid der theologen sprak zich niet uit, waarschijnlijk om conflicten met hun vakbroeders te vermijden en niet afgesloten te worden van hun voornaamste bron van inkomsten.

Wat wil U hiermee Bewijzen?

tester schreef:[…] Wat wil U hiermee Bewijzen?

Dat verhaaltjes niets bewijzen, hoe versteld de wetenschap ook moge staan.

Hm ... niet helemaal goed gelukt.
Maar toch een leuke poging.

Welke fenomeen moest dan verklaard worden in verband met een banale weeral superbegaafde jongen en een angstige moeder ?De tekst roept een déjà-vu op.

Clausewitz schreef:Welke fenomeen moest dan verklaard worden in verband met een banale weeral superbegaafde jongen en een angstige moeder ?De tekst roept een déjà-vu op.

Wat uiteraard de bedoeling was denk ik zo .
Eén dierlijk organisme heeft wel degelijk meerdere levens: de kat. Die heeft er negen. Misschien dus toch leven na de dood.

Ik heb nogal wat katten gekend (niet gegeseld) die al na één kort leven, morsdood waren. Nooit nog eentje terug gezien.

socrates schreef:Ik heb nogal wat katten gekend (niet gegeseld) die al na één kort leven, morsdood waren. Nooit nog eentje terug gezien.

Tiens....misschien gereïncarneerd in die van de buren....

Of als wayti ... ?

cappa schreef:Of als wayti ... ?

Heeft ie een snor? Dan is de kans groot.

Zondervrees schreef:

tester schreef:[…] Wat wil U hiermee Bewijzen?

Dat verhaaltjes niets bewijzen, hoe versteld de wetenschap ook moge staan.

Bedankt voor Uw antwoord.

tester

Gewoonweg even logisch nadenken is er bij "de-na-de-dood-believers" nooit bij:

Een voorbeeld:

Ene "jr" zou boeken volgeschreven hebben die gedikteerd zijn door "meesters" die zich aan de "andere kant" zouden bevinden.
Volgens de "jr-fanclubleden" spraken die "meesters" zelfs via "jr" op lezingen gegeven door diezelfde "jr".
Toegegeven; dat zijn krakken hé" die "meesters" ....en daar houd het nog niet bij op want "die" hebben onzen "jr" zelfs zover "overgenomen" dat ze die kunnen laten schilderen, zijn hand gestuurd door niemand minder dan "Anthony van Dijck" !
Daar sta je gewoonweg sprakeloos van nietwaar?
Zo sprakeloos dat géén enkele van de "believers" zich de vraag stelt:

Méér dan 50+ jaren geleden konden de "meesters" onze "jr" van alles laten doen......maar laten hem noteren dat om met de "andere kant waar de "meesters" vandaan komen, verder kontakt te hebben dat dat zal moeten gebeuren met een stuk mekaniek/elctronica dat tot deze datum nog steeds niet werkende is!

Raakt kant nog wal, daar sluit ge toch de boeken als ge iets of wat nadenkt!


Mvg,
P.Siemon

Bij dit soort wonderlijke fenomenen is denken taboe, enkel voelen is toegelaten. cfr. onder andere Janx.