paranormale ervaringen
-
fotofant - Lid geworden op: 28 jul 2009, 20:00
- Locatie: wenduine
Beste Angel22,
Loslaten is iets dat het "Leven" zelf aan je leert, en het confronteert je tot treurens toe met dingen die gebeuren, waar je geen vat op hebt en waar de enige oplossing "loslaten" is.
Loslaten en aanvaarden dat anderen anders zijn, andere waarden hebben en dat de waarden waarvoor iemand kiest zijn persoonlijke keuze is, die hem door niemand opgedrongen kunnen worden, tenzij die persoon zelf ervaart dat de weg die hij/zij kiest voor hem niet de juiste weg is.
Vaak is het feit dat we ons aan iets of iemand ergeren een signaal naar onszelf toe. confronteert het ons met een probleem in/bij onszelf.
Voor zover ik begrepen heb uit je verhaal kun je om praktische redenen bijna niet om die persoon heen en blijft die, al dan niet fysiek, aanwezig in je leefsfeer. Het is heel moeilijk om voor zo'n situaties raad te geven, vooral omdat ik niet wil oordelen(uit principe) over mensen en niet wil ingrijpen (ook uit principe en overtuiging) in iemands leven, toch durf ik naar u toe wel te zeggen dat je gezien die moeilijke situatie er wel bewust voor kunt kiezen om geen fysieke omgang met die persoon te hebben (iets wat je volste recht is). Als je voor jezelf beslist dat die keuze de beste is hoef je je daar dus ook niet schuldig over te voelen, want je hebt ook het recht (en de plicht) om voor jezelf zorg te dragen. En verder kun je alleen maar proberen te aanvaarden dat die persoon anders is en andere waarden heeft, zodat je je eigen energie niet laat wegstromen door de negatieve emoties.
Ik ben niet zo goed in het uitleggen van dingen, maar misschien heb je iets aan de volgende link :
http://www.gezondheidvanbinnenuit.nl/ge ... jn-emoties
met vriendelijke groetjes
Loslaten is iets dat het "Leven" zelf aan je leert, en het confronteert je tot treurens toe met dingen die gebeuren, waar je geen vat op hebt en waar de enige oplossing "loslaten" is.
Loslaten en aanvaarden dat anderen anders zijn, andere waarden hebben en dat de waarden waarvoor iemand kiest zijn persoonlijke keuze is, die hem door niemand opgedrongen kunnen worden, tenzij die persoon zelf ervaart dat de weg die hij/zij kiest voor hem niet de juiste weg is.
Vaak is het feit dat we ons aan iets of iemand ergeren een signaal naar onszelf toe. confronteert het ons met een probleem in/bij onszelf.
Voor zover ik begrepen heb uit je verhaal kun je om praktische redenen bijna niet om die persoon heen en blijft die, al dan niet fysiek, aanwezig in je leefsfeer. Het is heel moeilijk om voor zo'n situaties raad te geven, vooral omdat ik niet wil oordelen(uit principe) over mensen en niet wil ingrijpen (ook uit principe en overtuiging) in iemands leven, toch durf ik naar u toe wel te zeggen dat je gezien die moeilijke situatie er wel bewust voor kunt kiezen om geen fysieke omgang met die persoon te hebben (iets wat je volste recht is). Als je voor jezelf beslist dat die keuze de beste is hoef je je daar dus ook niet schuldig over te voelen, want je hebt ook het recht (en de plicht) om voor jezelf zorg te dragen. En verder kun je alleen maar proberen te aanvaarden dat die persoon anders is en andere waarden heeft, zodat je je eigen energie niet laat wegstromen door de negatieve emoties.
Ik ben niet zo goed in het uitleggen van dingen, maar misschien heb je iets aan de volgende link :
http://www.gezondheidvanbinnenuit.nl/ge ... jn-emoties
met vriendelijke groetjes
elk moment is belangrijk
-
angel22 - Lid geworden op: 10 jun 2012, 12:54
Dag fotofant,
Bedankt voor uw snelle reactie.
Wel, het is de dochter van mijn echtgenoot.
Ze is "volwassen" (+40jr).
Ze komt gelukkig niet bij ons thuis.
Maar ze laat wel eens via sms of mail iets weten en daardoor ken ik de inhoud.
En wat ze dan schrijft of als ze schrijft/sms-t dan erger ik me.
Het draait altijd rond het ontbreken van respect in de breedste zin van het woord.
Het feit is wel dat er zoveel dingen zijn die ervoor zorgen dat ik geen contact met haar wil.
Ik heb ook ondervonden dat het beter voor me is om om te gaan met mensen die wel positief zijn, zichzelf in vraag stellen, dezelfde waarden delen enz...elkaar zuurstof geven.
Ja, men zegt ook dat als je je aan iets ergert dat dat dan ook bij jezelf kan liggen (projectie), in dit geval is dat dus niet en het is ook geen blinde vlek.
Ik heb mezelf al in vraag gesteld.
Ik heb mijn grenzen gesteld, ben voor mezelf opgekomen en dat wordt niet in dank afgenomen.
Ik zou het nochtans opnieuw doen, het is dus niet dat ik spijt heb van hetgeen ik in hun ogen heb mis gedaan.
Zolang ik niet met haar woorden en gedrag wordt geconfronteerd is er zogezegd niets aan de hand, maar innerlijk zit ik dus met die strijd.
Mensen maken fouten, ook ik.
En toch zijn er grenzen aan wat ik wel en niet aanvaard.
En toch zijn we één.
Inderdaad, ik begrijp dat wel dat mensen andere waarden en normen hebben.
Groetjes,
Angel
Bedankt voor uw snelle reactie.
Wel, het is de dochter van mijn echtgenoot.
Ze is "volwassen" (+40jr).
Ze komt gelukkig niet bij ons thuis.
Maar ze laat wel eens via sms of mail iets weten en daardoor ken ik de inhoud.
En wat ze dan schrijft of als ze schrijft/sms-t dan erger ik me.
Het draait altijd rond het ontbreken van respect in de breedste zin van het woord.
Het feit is wel dat er zoveel dingen zijn die ervoor zorgen dat ik geen contact met haar wil.
Ik heb ook ondervonden dat het beter voor me is om om te gaan met mensen die wel positief zijn, zichzelf in vraag stellen, dezelfde waarden delen enz...elkaar zuurstof geven.
Ja, men zegt ook dat als je je aan iets ergert dat dat dan ook bij jezelf kan liggen (projectie), in dit geval is dat dus niet en het is ook geen blinde vlek.
Ik heb mezelf al in vraag gesteld.
Ik heb mijn grenzen gesteld, ben voor mezelf opgekomen en dat wordt niet in dank afgenomen.
Ik zou het nochtans opnieuw doen, het is dus niet dat ik spijt heb van hetgeen ik in hun ogen heb mis gedaan.
Zolang ik niet met haar woorden en gedrag wordt geconfronteerd is er zogezegd niets aan de hand, maar innerlijk zit ik dus met die strijd.
Mensen maken fouten, ook ik.
En toch zijn er grenzen aan wat ik wel en niet aanvaard.
En toch zijn we één.
Inderdaad, ik begrijp dat wel dat mensen andere waarden en normen hebben.
Groetjes,
Angel
fijne dag verder
-
ebenhaezer - Lid geworden op: 16 jul 2008, 14:14
- Locatie: Vlaanderen .
Lieve Angel , ik begrijp dat je het heel moeilijk hebt en je er graag uit wilt geraken .
Er werden je al verschillende hulpmiddelen aangereikt , en dat is goed en zeker het proberen waard . Misschien kan ook ik je nog een goede raad geven , want ik denk dat liefde het beste medicijn is in vele situaties , en dat dit veel gevoelens van iritatie en boosheid kan doen wegsmelten .
Liefde is een hoedanigheid die je hebt of die je je moet aankweken , het bevat : begrip , meevoelen , verdragen , vergeven ... ; het maakt je blij en gelukkig .
Misschien is het goed eens na te gaan , hoe de dochter van je man zich moet voelen , nu een andere ' moeder ' bij haar vader is ? Misschien is dat één van de redenen voor haar agresieve houding ? Ik weet niet of jij misschien ook kinderen hebt , want ook dat kan meespelen . Toch kan alles goed in de plooien vallen , als je haar met liefde tegemoet zou kunnen komen ( niet gemakkelijk voor jou hoor ! ) .
Daarom zou je eerst alles moeten loslaten ( je eigen gedachten en gevoelens ) , en aanvaarden zonder je eigen energie te verliezen ( zoals Fotofant het zei ) . Probeer haar te begrijpen en lief te hebben ondanks haar houding ; geen gemakkelijke opdracht , maar ook niet onmogelijk als je dat echt zelf zou willen .
Denk ook aan wat Reini je doorgaf : ons leven hier , is maar een nanoseconde in het licht van de eeuwigheid ! Ons korte leven is zo voorbij !
Ik begrijp je best Angel , ik ben zelf in een tweede huwelijk gestapt , en dat brengt vaak wel problemen ; maar tegenover ' liefde ' , kan weinig kwaad standhouden weet je !
Wat jouw topic betreft , ben ik het met ED. wel eens , we maken het allemaal mee , ook ik heb in dromen vaak gesproken met overleden familie of kennissen , alsof het echt gebeurde , en dan blijven emoties wel eens hangen . Ja , ons brein is ondoorgrondelijk , tenminsten voor onszelf !
Veel liefs en goede moed Angel , en niet opgeven hoor ! EB.
Er werden je al verschillende hulpmiddelen aangereikt , en dat is goed en zeker het proberen waard . Misschien kan ook ik je nog een goede raad geven , want ik denk dat liefde het beste medicijn is in vele situaties , en dat dit veel gevoelens van iritatie en boosheid kan doen wegsmelten .
Liefde is een hoedanigheid die je hebt of die je je moet aankweken , het bevat : begrip , meevoelen , verdragen , vergeven ... ; het maakt je blij en gelukkig .
Misschien is het goed eens na te gaan , hoe de dochter van je man zich moet voelen , nu een andere ' moeder ' bij haar vader is ? Misschien is dat één van de redenen voor haar agresieve houding ? Ik weet niet of jij misschien ook kinderen hebt , want ook dat kan meespelen . Toch kan alles goed in de plooien vallen , als je haar met liefde tegemoet zou kunnen komen ( niet gemakkelijk voor jou hoor ! ) .
Daarom zou je eerst alles moeten loslaten ( je eigen gedachten en gevoelens ) , en aanvaarden zonder je eigen energie te verliezen ( zoals Fotofant het zei ) . Probeer haar te begrijpen en lief te hebben ondanks haar houding ; geen gemakkelijke opdracht , maar ook niet onmogelijk als je dat echt zelf zou willen .
Denk ook aan wat Reini je doorgaf : ons leven hier , is maar een nanoseconde in het licht van de eeuwigheid ! Ons korte leven is zo voorbij !
Ik begrijp je best Angel , ik ben zelf in een tweede huwelijk gestapt , en dat brengt vaak wel problemen ; maar tegenover ' liefde ' , kan weinig kwaad standhouden weet je !
Wat jouw topic betreft , ben ik het met ED. wel eens , we maken het allemaal mee , ook ik heb in dromen vaak gesproken met overleden familie of kennissen , alsof het echt gebeurde , en dan blijven emoties wel eens hangen . Ja , ons brein is ondoorgrondelijk , tenminsten voor onszelf !
Veel liefs en goede moed Angel , en niet opgeven hoor ! EB.
Durf dan God vertrouwen , neem Hem op zijn Woord .
-
Paca - Lid geworden op: 28 sep 2006, 01:58
- Locatie: Suzhou
Hier wordt heel wat afgezeverd over dingen die in het het geheel zelfs niet de kouwe kleren raken van de doorsnee mens.
Hoe weet ik dit?
Omdat mijn eigenste echtgenote een paragnoste is ... of toch aanzien wordt als dusdanig.
Ontelbare malen heb ik haar naar paranormale nationale beurzen gevoerd als chauffeur.
Mijn eigenste mening zal u waarschijnlijk geen éne moer kunnen schelen (want dit past geenszins in het plaatje).
Ik heb deze paranormale beurzen met een Argusoog bekeken. Mijn, persoonlijke en onderbouwde ondervinding is dat 75% van de standhouders/ deelnemers/betalers gewoonweg charlatans zijn. 25% van de deelnemers denken dat ze de wijsheid/toekomst in pacht hebben en zijn dus eerlijk.
Ben er jaaaaren getuige van geweest en heb er zelfs enkele onverklaarbare dingen meegemaakt.
Sommigen schijnen een ("de") gave te hebben en ik kan dit enkel maar wat verweesd ondergaan.
Voorgaande heeft me NOOIT bekeerd van een "non believer" tot een "believer". Laat ons het zo zeggen: Ik kan met alle plezier een pint of een koffie drinken met eender welke rechtgeaarde "Madame Soleil" ... nooit met de volksverlakkers ... de meesten dus.
Er is een Amerikaanse uitdrukking die enkel door diegenen met een open geest kan begrepen worden (niet allen dus!): "Dammit! Get a life!".
Hoe weet ik dit?
Omdat mijn eigenste echtgenote een paragnoste is ... of toch aanzien wordt als dusdanig.
Ontelbare malen heb ik haar naar paranormale nationale beurzen gevoerd als chauffeur.
Mijn eigenste mening zal u waarschijnlijk geen éne moer kunnen schelen (want dit past geenszins in het plaatje).
Ik heb deze paranormale beurzen met een Argusoog bekeken. Mijn, persoonlijke en onderbouwde ondervinding is dat 75% van de standhouders/ deelnemers/betalers gewoonweg charlatans zijn. 25% van de deelnemers denken dat ze de wijsheid/toekomst in pacht hebben en zijn dus eerlijk.
Ben er jaaaaren getuige van geweest en heb er zelfs enkele onverklaarbare dingen meegemaakt.
Sommigen schijnen een ("de") gave te hebben en ik kan dit enkel maar wat verweesd ondergaan.
Voorgaande heeft me NOOIT bekeerd van een "non believer" tot een "believer". Laat ons het zo zeggen: Ik kan met alle plezier een pint of een koffie drinken met eender welke rechtgeaarde "Madame Soleil" ... nooit met de volksverlakkers ... de meesten dus.
Er is een Amerikaanse uitdrukking die enkel door diegenen met een open geest kan begrepen worden (niet allen dus!): "Dammit! Get a life!".
-
Dianthus - Lid geworden op: 10 apr 2011, 15:10
Nou, Paca volg dan maar eens op youtube 'Ghost Adventures'. En ja ik weet dat het tv is maar de experts erin doen hun best om de bewijzen af te breken en regelmatig zitten er zaken in die men niet kan afbreken. Ook zijn er in Amerika heel wat mensen die door die docu-serie zelf op onderzoek uitgaan en met dezelfde bewijzen. Ook in Nederland en nog veel meer landen zijn ze bezig...
Ivm. de mediums moet ik je jammer genoeg wel gelijk geven want in dat wereldje wordt er inderdaad wat afgezeverd. De ene channelt daarvan en weer een andere zit ergens op een planeet die Sirius heet enz...
Ivm. de mediums moet ik je jammer genoeg wel gelijk geven want in dat wereldje wordt er inderdaad wat afgezeverd. De ene channelt daarvan en weer een andere zit ergens op een planeet die Sirius heet enz...
Laatst gewijzigd door Dianthus op 23 jul 2013, 18:35, 1 keer totaal gewijzigd.
Windows XP Pro Service Pack 3/ W8.1 Pro MC, Intel Desktop D 945 PSN , Intel Pentium D 3.40GHz , 4GB DDR2 800Mhz, Samsung 1TB S-ATA II 32MB, Samsung SSD 840 250GB , Sapphire Radeon HD 5450 1GB DDR3 PCIE HDMI, iiyama ProLite 22''
-
Dianthus - Lid geworden op: 10 apr 2011, 15:10
Ivm. gevoel en emoties nog een interessante link...
http://www.wanttoknow.nl/hoofdartikelen ... s-je-kids/
http://www.wanttoknow.nl/hoofdartikelen ... s-je-kids/
Windows XP Pro Service Pack 3/ W8.1 Pro MC, Intel Desktop D 945 PSN , Intel Pentium D 3.40GHz , 4GB DDR2 800Mhz, Samsung 1TB S-ATA II 32MB, Samsung SSD 840 250GB , Sapphire Radeon HD 5450 1GB DDR3 PCIE HDMI, iiyama ProLite 22''
-
angel22 - Lid geworden op: 10 jun 2012, 12:54
Dag Ebenhaezer,
Ja, die innerlijke strijd rond mededogen, begrip, ergernis, boosheid en verdriet is niet gemakkelijk.
Nu zoals ik al zei zijn boosheid en verdriet niet zozeer meer aan de orde.
Maar of dat betekent dat een en ander verwerkt is ?
Ik ben alle mensen ook u - die op deze topic reageerden echt dankbaar voor hun steun, begrip en hulp zodat ik wat verder op mijn weg geraak.
Dat is ook zo, liefde is het medicijn.
Ik heb ook al gelezen en dat stond ook bij een van de reacties dat niet reageren ook liefde kan zijn.
In die brief aan haar heb ik dat ook geschreven...
Ik weet dat je anderen niet naar je hand kan zetten en wens zelf dus ook vrij gelaten te worden.
Maar zij heeft dat niet in zich.
Zij heeft zich van bij het begin in een negatief daglicht geplaatst, nl. door te manipuleren. En dat stoot mij onmiddellijk af.
Ik was dan ook helemaal niet klaar om haar te ontmoeten.
Mijn echtgenoot zijn kinderen waren opgelucht dat hun vader ging scheiden, zo van "eindelijk, het heeft lang genoeg geduurd."
Ikzelf heb geen kinderen.
Het zou best kunnen indien ze een positieve houding zou aannemen dat ik haar zou omarmen.
Ik kan haar wel begrijpen maar dat wil niet zeggen dat ik het goedpraat.
Het gaat wel om iets fundamenteel als respect. Als ze op zoveel vlakken geen respect kan tonen, wat wil dat dan zeggen ?
Inderdaad, in dit leven zijn we maar even.
Ik kan u wel begrijpen en volgen.
Veel liefs terug,
Angel
Ja, die innerlijke strijd rond mededogen, begrip, ergernis, boosheid en verdriet is niet gemakkelijk.
Nu zoals ik al zei zijn boosheid en verdriet niet zozeer meer aan de orde.
Maar of dat betekent dat een en ander verwerkt is ?
Ik ben alle mensen ook u - die op deze topic reageerden echt dankbaar voor hun steun, begrip en hulp zodat ik wat verder op mijn weg geraak.
Dat is ook zo, liefde is het medicijn.
Ik heb ook al gelezen en dat stond ook bij een van de reacties dat niet reageren ook liefde kan zijn.
In die brief aan haar heb ik dat ook geschreven...
Ik weet dat je anderen niet naar je hand kan zetten en wens zelf dus ook vrij gelaten te worden.
Maar zij heeft dat niet in zich.
Zij heeft zich van bij het begin in een negatief daglicht geplaatst, nl. door te manipuleren. En dat stoot mij onmiddellijk af.
Ik was dan ook helemaal niet klaar om haar te ontmoeten.
Mijn echtgenoot zijn kinderen waren opgelucht dat hun vader ging scheiden, zo van "eindelijk, het heeft lang genoeg geduurd."
Ikzelf heb geen kinderen.
Het zou best kunnen indien ze een positieve houding zou aannemen dat ik haar zou omarmen.
Ik kan haar wel begrijpen maar dat wil niet zeggen dat ik het goedpraat.
Het gaat wel om iets fundamenteel als respect. Als ze op zoveel vlakken geen respect kan tonen, wat wil dat dan zeggen ?
Inderdaad, in dit leven zijn we maar even.
Ik kan u wel begrijpen en volgen.
Veel liefs terug,
Angel
fijne dag verder
-
fotofant - Lid geworden op: 28 jul 2009, 20:00
- Locatie: wenduine
Paca schreef:Hier wordt heel wat afgezeverd over dingen die in het het geheel zelfs niet de kouwe kleren raken van de doorsnee mens.
Hoe weet ik dit?
Omdat mijn eigenste echtgenote een paragnoste is ... of toch aanzien wordt als dusdanig.
Ontelbare malen heb ik haar naar paranormale nationale beurzen gevoerd als chauffeur.
Mijn eigenste mening zal u waarschijnlijk geen éne moer kunnen schelen (want dit past geenszins in het plaatje).
Ik heb deze paranormale beurzen met een Argusoog bekeken. Mijn, persoonlijke en onderbouwde ondervinding is dat 75% van de standhouders/ deelnemers/betalers gewoonweg charlatans zijn. 25% van de deelnemers denken dat ze de wijsheid/toekomst in pacht hebben en zijn dus eerlijk.
Ben er jaaaaren getuige van geweest en heb er zelfs enkele onverklaarbare dingen meegemaakt.
Sommigen schijnen een ("de") gave te hebben en ik kan dit enkel maar wat verweesd ondergaan.
Voorgaande heeft me NOOIT bekeerd van een "non believer" tot een "believer". Laat ons het zo zeggen: Ik kan met alle plezier een pint of een koffie drinken met eender welke rechtgeaarde "Madame Soleil" ... nooit met de volksverlakkers ... de meesten dus.
Er is een Amerikaanse uitdrukking die enkel door diegenen met een open geest kan begrepen worden (niet allen dus!): "Dammit! Get a life!".
Beste Paca,
wat je hierboven zegt heb je al eens geschreven (nl op 16/7). Het is je volste recht om alles wat hier geschreven wordt als "zever in pakjes" te beschouwen, maar sommige mensen hebben aan die "zever" behoefte en ik dacht dat hier op de topic veel meer aan bod komt dan alleen datgene dat als paranormaal beschouwd wordt. Ze vinden steun en medeleven en voelen er zich goed bij. Wie zijn wij dan om hen dat te ontzeggen. Trouwens niemand verplicht u om deze zever te lezen, ook dat is een vrije keuze.
Spijtig genoeg lopen er verder nog een aantal kwakzalvers rond die munt slagen uit de nood van anderen, maar die vindt je niet alleen onder de paragnosten, maar ook onder andere officiële beroepen en serieuze mensen vindt je ook onder alle groepen.
elk moment is belangrijk
-
angel22 - Lid geworden op: 10 jun 2012, 12:54
Dag Fotofant,
Ik wou ook meteen reageren, als Paca het dan toch zever vindt, waarom leest ie het dan ?
Er zal dan toch wel iets inzitten wat hem doet reageren.
Maar uiteindelijk wou ik mijn energie er niet insteken.
Beter is het om mijn energie te steken in positief denkende mensen, die mij steunen, begrijpen en willen helpen op mijn weg.
Zou dat dan ook zo zijn met de kinderen van mijn echtgenoot ?
Loslaten wat niet positief is ipv te werken aan iets dat misschien hopeloos is ofwel zelf verder groeien in liefde ?
Ik wil ook niet in de slachtofferrol zitten maar ze heeft echt dingen gedaan die gewoon niet kunnen.
En ja, ik mag niet in het verleden blijven hangen maar er zijn ook dingen die nog in het heden blijven.
Fotofant, bedankt voor de steun...
Ik wou ook meteen reageren, als Paca het dan toch zever vindt, waarom leest ie het dan ?
Er zal dan toch wel iets inzitten wat hem doet reageren.
Maar uiteindelijk wou ik mijn energie er niet insteken.
Beter is het om mijn energie te steken in positief denkende mensen, die mij steunen, begrijpen en willen helpen op mijn weg.
Zou dat dan ook zo zijn met de kinderen van mijn echtgenoot ?
Loslaten wat niet positief is ipv te werken aan iets dat misschien hopeloos is ofwel zelf verder groeien in liefde ?
Ik wil ook niet in de slachtofferrol zitten maar ze heeft echt dingen gedaan die gewoon niet kunnen.
En ja, ik mag niet in het verleden blijven hangen maar er zijn ook dingen die nog in het heden blijven.
Fotofant, bedankt voor de steun...
fijne dag verder
-
ED. - Lid geworden op: 16 okt 2003, 19:20
Volledig akkoord, beste fotofant.fotofant schreef:Paca schreef:Hier wordt heel wat afgezeverd over dingen die in het het geheel zelfs niet de kouwe kleren raken van de doorsnee mens.
Hoe weet ik dit?
Omdat mijn eigenste echtgenote een paragnoste is ... of toch aanzien wordt als dusdanig.
Ontelbare malen heb ik haar naar paranormale nationale beurzen gevoerd als chauffeur.
Mijn eigenste mening zal u waarschijnlijk geen éne moer kunnen schelen (want dit past geenszins in het plaatje).
Ik heb deze paranormale beurzen met een Argusoog bekeken. Mijn, persoonlijke en onderbouwde ondervinding is dat 75% van de standhouders/ deelnemers/betalers gewoonweg charlatans zijn. 25% van de deelnemers denken dat ze de wijsheid/toekomst in pacht hebben en zijn dus eerlijk.
Ben er jaaaaren getuige van geweest en heb er zelfs enkele onverklaarbare dingen meegemaakt.
Sommigen schijnen een ("de") gave te hebben en ik kan dit enkel maar wat verweesd ondergaan.
Voorgaande heeft me NOOIT bekeerd van een "non believer" tot een "believer". Laat ons het zo zeggen: Ik kan met alle plezier een pint of een koffie drinken met eender welke rechtgeaarde "Madame Soleil" ... nooit met de volksverlakkers ... de meesten dus.
Er is een Amerikaanse uitdrukking die enkel door diegenen met een open geest kan begrepen worden (niet allen dus!): "Dammit! Get a life!".
Beste Paca,
wat je hierboven zegt heb je al eens geschreven (nl op 16/7). Het is je volste recht om alles wat hier geschreven wordt als "zever in pakjes" te beschouwen, maar sommige mensen hebben aan die "zever" behoefte en ik dacht dat hier op de topic veel meer aan bod komt dan alleen datgene dat als paranormaal beschouwd wordt. Ze vinden steun en medeleven en voelen er zich goed bij. Wie zijn wij dan om hen dat te ontzeggen. Trouwens niemand verplicht u om deze zever te lezen, ook dat is een vrije keuze.
Spijtig genoeg lopen er verder nog een aantal kwakzalvers rond die munt slagen uit de nood van anderen, maar die vindt je niet alleen onder de paragnosten, maar ook onder andere officiële beroepen en serieuze mensen vindt je ook onder alle groepen.
-
cappa - Lid geworden op: 17 feb 2009, 17:49
'Bewijzen' die men niet kan afbreken? Heb je 'Dynamo' al eens bezig gezien op tv? Zeker eens naar kijken. Allemaal overdonderende 'bewijzen'. Toch zegt Dynamo zelf steeds opnieuw dat het slechts manipulatie is.Dianthus schreef:Nou, Paca volg dan maar eens op youtube 'Ghost Adventures'. En ja ik weet dat het tv is maar de experts erin doen hun best om de bewijzen af te breken en regelmatig zitten er zaken in die men niet kan afbreken. Ook zijn er in Amerika heel wat mensen die door die docu-serie zelf op onderzoek uitgaan en met dezelfde bewijzen.
Jawatte
-
Dianthus - Lid geworden op: 10 apr 2011, 15:10
Neen, beste cappa want je weet niet over welke bewijzen ik het heb.
Windows XP Pro Service Pack 3/ W8.1 Pro MC, Intel Desktop D 945 PSN , Intel Pentium D 3.40GHz , 4GB DDR2 800Mhz, Samsung 1TB S-ATA II 32MB, Samsung SSD 840 250GB , Sapphire Radeon HD 5450 1GB DDR3 PCIE HDMI, iiyama ProLite 22''
-
inro - Lid geworden op: 12 aug 2006, 19:38
- Locatie: @tlantis
happiness is a good health and a .... bad memory