emoties : wat zijn dat en hoe ga je ermee om

[Albert Van den Bosch]

Wat ik wil antwoorden komt hierop neer : verander de wereld en begin met jezelf ... Dan heb je al werk genoeg ... En daarna krijg je mogelijkheden genoeg om maatschappelijke veranderingen te bewerkstelligen. Albertl

Albert

Was het vorgaande dan misschien een projectie uit jezelf waardoor je denkt dat anderen dat stadium nog niet bereikt hebben? Hoe bepaal jij voor iemand of ze zichzelf kennen of niet? (en in het verlengde zich bezig mogen houden met de wereld)

Iedereen moet zelf beslissen of hij alles wil laten zoals het is ( met jezelf, met je direkte omgeving of met maatschappelijke strukturen )
Of een daad doen om verandering te brengen

En allen die dit lezen, bijvoorbeeld, weten dat ze zichzelf niet kennen. Waarom interesseren de ingeschrevenen in deze topic van filosofie zich hiervoor ... Omdat wij allen beseffen dat er meer is in de mens ...
.... En inde mensheid ...

ALbert

[Albert Van den Bosch]

Veel werk aan de winkel, we mogen er alleen niet aan beginnen van jou want we moeten eerst onszelf kennen. Hallo?

Tja dat is voor uw rekening hoor, zal wel een grapje zijn ...

Dat was de kontext niet
En niet daarover beginnen aub, daarover zijn reeds ontelbare boeken over geschreven, reeds voor onze jaartelling en nog steeds
....

Dat gaan we niet oplossen in deze topic

De kontext in deze topic met betrekking daarover is :
We kennen de innerlijke wegen van onze herinneringen niet ... We kunnen geen onderscheid maken tussen oude herinneringen van jaren terug en die van een uur geleden ... Als ze gelijkaardig zijn dienenen ze zich aan ... En we hebben minder dan een sekonde om die duizenden feiten, fictie, beelden, enz... met bijhorenede emotie te trieeren en te evalueren .... En we hebben slechts die "sekonde " omdat we onszelf dom vinden als we niet direct antwoorden.
....
En omdat we onszelf zo in vraag stellen, tijdens gesprekken, lopen we ons zelf vast !

Dat bedoelde ik met jezelf leren kennen

Welke hindernissen scheppen we voor onszelf in een gesprek ??
... Daar kan je achter komen, door er tijd voor te nemen .....
...... En dat moet je voorbereiden

Of laat het zoals het is, je mag zelf beslissen

Albert

[Albert Van den Bosch]

En allen die dit lezen, bijvoorbeeld, weten dat ze zichzelf niet kennen. Waarom interesseren de ingeschrevenen in deze topic van filosofie zich hiervoor ... Omdat wij allen beseffen dat er meer is in de mens ...
.... En in de mensheid ...

Hoeveel boeken ben je van plan te schrijven?

Wie weet ?

Geen concrete plannen ...
Ik wou eerst schrijven: geen .... Nooit
.... Maar een wijs spreekwoord zegt : zeg nooit, nooit

Albert

[YYZ]

En allen die dit lezen, bijvoorbeeld, weten dat ze zichzelf niet kennen. Waarom interesseren de ingeschrevenen in deze topic van filosofie zich hiervoor ... Omdat wij allen beseffen dat er meer is in de mens ...
.... En in de mensheid ...

Hoeveel boeken ben je van plan te schrijven?

Wie weet ?

Geen concrete plannen ...
Ik wou eerst schrijven: geen .... Nooit
.... Maar een wijs spreekwoord zegt : zeg nooit, nooit

Albert

Misschien is het handiger om eerst te kijken wat er al over geschreven werd en daarnaar te verwijzen en/of te integreren. Als het gaat over transcriptie als hulp tot het onthechtingsproces (differentiatie-overstijging-integratie) dan is een pc handig, in het andere geval is het minder duurzaam door de verkwisting van papier, niet meer van deze tijd. Ondertussen werken wij verder aan dat andere.

[YYZ]

De kontext in deze topic met betrekking daarover is : We kennen de innerlijke wegen van onze herinneringen niet ... We kunnen geen onderscheid maken tussen oude herinneringen van jaren terug en die van een uur geleden ... Als ze gelijkaardig zijn dienenen ze zich aan ... En we hebben minder dan een sekonde om die duizenden feiten, fictie, beelden, enz... met bijhorenede emotie te trieeren en te evalueren .... En we hebben slechts die "sekonde " omdat we onszelf dom vinden als we niet direct antwoorden.

Als je die weg neemt, is het antwoord al gekend waar je gaat uitkomen.

[YYZ]

Dat bedoelde ik met jezelf leren kennen

Welke hindernissen scheppen we voor onszelf in een gesprek ??
... Daar kan je achter komen, door er tijd voor te nemen .....
...... En dat moet je voorbereiden

De hindernissen zijn duidelijk, hebben net een praktijkvoorbeeld gehad.

[Albert Van den Bosch]

Dat bedoelde ik met jezelf leren kennen

Welke hindernissen scheppen we voor onszelf in een gesprek ??
... Daar kan je achter komen, door er tijd voor te nemen .....
...... En dat moet je voorbereiden

De hindernissen zijn duidelijk, hebben net een praktijkvoorbeeld gehad.

Hindernissen zijn slechts obstakels op je weg ... Ze houden je NOOIT tegen, je moet ze alleen maar opruimen
En dan kan je verder gaan op de ingeslagen weg


Albert

[YYZ]

Dat bedoelde ik met jezelf leren kennen

Welke hindernissen scheppen we voor onszelf in een gesprek ??
... Daar kan je achter komen, door er tijd voor te nemen .....
...... En dat moet je voorbereiden

De hindernissen zijn duidelijk, hebben net een praktijkvoorbeeld gehad.

Hindernissen zijn slecht obstakels op je weg ... Ze houden je NOOIT tegen, je moet ze alleen maar opruimen
En dan ga je verder .....

Albert

Zal niemand ontkennen, en waar ben je op weg naar?

[Albert Van den Bosch]

Dat bedoelde ik met jezelf leren kennen

Welke hindernissen scheppen we voor onszelf in een gesprek ??
... Daar kan je achter komen, door er tijd voor te nemen .....
...... En dat moet je voorbereiden

De hindernissen zijn duidelijk, hebben net een praktijkvoorbeeld gehad.

Hindernissen zijn slecht obstakels op je weg ... Ze houden je NOOIT tegen, je moet ze alleen maar opruimen
En dan ga je verder .....

Albert

Zal niemand ontkennen, en waar ben je op weg naar?

U bent het misschien vergeten waarover het ging
Dus even terug samenvatten :

Onze "herinneringen" bevatten ook beelden, emoties en konklusies (goed/slecht, reageer zus of zo, juist of niet juist, en nog veel meer)
..... En de moeilijkheid is : alle gelijkenissen met voorgaande situaties worden ons voorgeschoteld
... En dat allemaal gedurende een onderdeel van een 1 sekonde..... honderden gelijkaardige gebeurtenissen om ons te helpen het best aangepast antwoord op de huidige gebeurtenis kunnen kiezen .... Of ( als we helder zijn ) op een andere manier te reageren

De emoties ( verdriet, walging, vrees tot angst , om er slechts paar te noemen ) zijn soms verbonden aan enkele van die herinneringen ... Die kunnen nuttig zijn want het zijn signalen die je zelf maakte ( in een voorgaande gelijkaardige gebeurtenis )....zij komen je ook waarschuwen voor eventueel gevaar dat onverhoeds moest bedreigen ( onderdrukking verbaal of fysiek )

Deze bijkomstige waarnemingen ....
Signalen van je eigen lichaam ( afkomstig uit ons oudste brein, het reptielenbrein of hersenstam ) ... Was noodzakelijk om direct te vluchten, verstijven of aan te vallen ....
Maar in onze westerse maatschappij met verbale communicatie zonder messen of andere wapens, zonder lenvensbedreigende confrontatie in gesprekken ... kunnen we die signalen missen als kiespijn ...

... Maar ze zijn er ... en mits er goed gebruik van te maken kunnen ze dienstig zijn ALS intuitie en alleen als kennisgeving

En daar gaat deze topic over ....
.... Stappen nemen om beter om te gaan met die emoties die vastplakken aan onze herinneringen

Dat is de weg die ik wil uitstippelen,
Want ik ben er ook nog niet helemaal uit hoor

Maar ik weet wel dat dit een nieuwe weg is ... Er zijn nog geen platgetreden paden en ik ben verkennend ... Halfweg zou ik zeggen

Albert

[YYZ]

Dat bedoelde ik met jezelf leren kennen

Welke hindernissen scheppen we voor onszelf in een gesprek ??
... Daar kan je achter komen, door er tijd voor te nemen .....
...... En dat moet je voorbereiden

De hindernissen zijn duidelijk, hebben net een praktijkvoorbeeld gehad.

Hindernissen zijn slecht obstakels op je weg ... Ze houden je NOOIT tegen, je moet ze alleen maar opruimen
En dan ga je verder .....

Albert

Zal niemand ontkennen, en waar ben je op weg naar?

U bent het misschien vergeten waarover het ging
Dus even terug samenvatten :

Onze "herinneringen" bevatten ook beelden, emoties en konklusies (goed/slecht, reageer zus of zo, juist of niet juist, en nog veel meer)
..... En de moeilijkheid is : alle gelijkenissen met voorgaande situaties worden ons voorgeschoteld
... En dat allemaal gedurende een onderdeel van een 1 sekonde..... honderden gelijkaardige gebeurtenissen om ons te helpen het best aangepast antwoord op de huidige gebeurtenis kunnen kiezen .... Of ( als we helder zijn ) op een andere manier te reageren

De emoties ( verdriet, walging, vrees tot angst , om er slechts paar te noemen ) zijn soms verbonden aan enkele van die herinneringen ... Die kunnen nuttig zijn want het zijn signalen die je zelf maakte ( in een voorgaande gelijkaardige gebeurtenis )....zij komen je ook waarschuwen voor eventueel gevaar dat onverhoeds moest bedreigen ( onderdrukking verbaal of fysiek )

Deze bijkomstige waarnemingen ....
Signalen van je eigen lichaam ( afkomstig uit ons oudste brein, het reptielenbrein of hersenstam ) ... Was noodzakelijk om direct te vluchten, verstijven of aan te vallen ....
Maar in onze westerse maatschappij met verbale communicatie zonder messen of andere wapens, zonder lenvensbedreigende confrontatie in gesprekken ... kunnen we die signalen missen als kiespijn ...

... Maar ze zijn er ... en mits er goed gebruik van te maken kunnen ze dienstig zijn ALS intuitie en alleen als kennisgeving

En daar gaat deze topic over ....
.... Stappen nemen om beter om te gaan met die emoties die vastplakken aan onze herinneringen

Dat is de weg die ik wil uitstippelen,
Want ik ben er ook nog niet helemaal uit hoor

Maar ik weet wel dat dit een nieuwe weg is ... Er zijn nog geen platgetreden paden en ik ben verkennend ... Halfweg zou ik zeggen

Albert

Dat je onderweg bent, is ons allen duidelijk. We wachten op je en helpen een handje. Vandaar slechts twee vragen :

(1) Waar kom je uit als je voorbij alle herinneringen bent?
(2) Waar ga je naartoe?

Zoals je weet kan je de vragen op twee manieren zien, enerzijds horizontaal of tijdruimtelijk, anderzijds in de diepte of bewustzijnsscheppend.

[Albert Van den Bosch]

is ... Er zijn nog geen platgetreden paden en ik ben verkennend ... Halfweg zou ik zeggen

Albert

Dat je onderweg bent, is ons allen duidelijk. We wachten op je en helpen een handje. Vandaar slechts twee vragen :

(1) Waar kom je uit als je voorbij alle herinneringen bent?
(2) Waar ga je naartoe?

Zoals je weet kan je de vragen op twee manieren zien, enerzijds horizontaal of tijdruimtelijk, anderzijds in de diepte of bewustzijnsscheppend.

Je tweede vraag stel je nu al de 7e keer, lichtelijk frusterend, bezorgd me nare geboelens en .'. .. communicatie-ruis ... Maar ik schrijf aan mezelf toe ... Is dat geen goed punt waard ?

De eerste vraag is grappig bedoeld interprteer ik ... Maar ik vind het niet grappig omdat je blijkbaar veel communicatie-ruis hebt denk ik
...
Herinneringen bouwen we aan 1 stuk door op. De laatst 5 minuten hebben we er al misschien wel 50 opgeslagen
... Dus daar geraak je NOOIT voorbij

Je nare herinneringen ... Die zijn eht waar we voorbij moeten .... We zullen er altijd mee blijven zitten ... Maar we kunnen wat ballas zijnde negativiteit loslaten door ernaar te WILLEN kijken ... Dan gaat de lading eraf
Zoals uit het praktijkvoorbeeld blijkt ... De manier waarop ik met je tweede vraar hierboven omging
... Ik schrijf de negativiteit niet aan u toe, maar zag duidelijk dat ik het zelf was die negativiteit MAAKTE

tijdens ons na-denken, evaluatie van herinneringen NU, schakelen we al veel communicatie-ruis uit als we verantwoordelijkheid neme als we onderscheid maken tussen ons denken en na-denken

Albert

[YYZ]

is ... Er zijn nog geen platgetreden paden en ik ben verkennend ... Halfweg zou ik zeggen

Albert

Dat je onderweg bent, is ons allen duidelijk. We wachten op je en helpen een handje. Vandaar slechts twee vragen :

(1) Waar kom je uit als je voorbij alle herinneringen bent?
(2) Waar ga je naartoe?

Zoals je weet kan je de vragen op twee manieren zien, enerzijds horizontaal of tijdruimtelijk, anderzijds in de diepte of bewustzijnsscheppend.

Je tweede vraag stel je nu al de 7e keer, lichtelijk frusterend, bezorgd me nare geboelens en .'. .. communicatie-ruis ... Maar ik schrijf aan mezelf toe ... Is dat geen goed punt waard ?

De eerste vraag is grappig bedoeld interprteer ik ... Maar ik vind het niet grappig omdat je blijkbaar veel communicatie-ruis hebt denk ik
...
Herinneringen bouwen we aan 1 stuk door op. De laatst 5 minuten hebben we er al misschien wel 50 opgeslagen
... Dus daar geraak je NOOIT voorbij

Je nare herinneringen ... Die zijn eht waar we voorbij moeten .... We zullen er altijd mee blijven zitten ... Maar we kunnen wat ballas zijnde negativiteit loslaten door ernaar te WILLEN kijken ... Dan gaat de lading eraf
Zoals uit het praktijkvoorbeeld blijkt ... De manier waarop ik met je tweede vraar hierboven omging
... Ik schrijf de negativiteit niet aan u toe, maar zag duidelijk dat ik het zelf was die negativiteit MAAKTE

tijdens ons na-denken, evaluatie van herinneringen NU, schakelen we al veel communicatie-ruis uit als we verantwoordelijkheid neme als we onderscheid maken tussen ons denken en na-denken

Albert

Ja Albert, dat heb je met communicatie, iemand stelt een vraag en je geeft geen antwoord. Je zegt in heel veel woorden dat je ergens naartoe gaat, we vragen ons gewoon af waar je naartoe gaat. Weet je dat niet? Hoe kunnen we je dan helpen?

[Albert Van den Bosch]

Ja Albert, dat heb je met communicatie, iemand stelt een vraag en je geeft geen antwoord. Je zegt in heel veel woorden dat je ergens naartoe gaat, we vragen ons gewoon af waar je naartoe gaat. Weet je dat niet? Hoe kunnen we je dan helpen?

De eind-bestemming zal een beter communicerend mens zijn, vrij van instictief vecht of vlucht-gedrag in vredige situaties

En de reisweg daar naartoe zal veel paadjes en doodlopende stegen bevatten ... Zoals de reisweg via filosofie en religie er al zovelen heeft gekend
... En nog zal kennen

Het eindpunt van het pad dat wij nu bewandelen ( .... Ook maar een zijstraatje ) is mij welbekend... u nog niet, omdat je ook niet alles leest en begrijpt wat ik zeg ..... want we veroorzaken allebei teveel ruis tot hiertoe :
Voorlopig eerste wegen naar de bestemming : ... communicatie-ruis verminderen door herinneringen ruisvrij te maken...

Dwz .... herinneringen van vroeger ( soms MET emoties )worden door ons, in gesprekken, als denken aanvaard
.... En als we dan de tijd NIET nemen ... Of de tijd niet krijgen of hebben ... Vooral als "die" emoties dan hoog oplaaien ....
Dan volgt er geen Na-denken
.... Dan hebben we veel ruis in plaats van evaluatie van het voorafgaande denken

Het is vanzelfsprekend nog veel ingrijpender als je emoties van angst en pijn ( herinnerings-conclusies van clusters-emoties van vroeger ) opnieuw worden veroorzaakt. Maar deze topic uitwerking is geen therapie noch geneeswijze. Laat dat duidelijk zijn.

Dus het eindpunt is NIEt om emotieloos te worden ... Maar om beter de emotie-signalen te interpreteren! En daar niet instinctief mee te reageren.

[YYZ]

Ik haal er de ruis even tussenuit

De eind-bestemming zal een beter communicerend mens zijn, vrij van instictief vecht of vlucht-gedrag in vredige situaties

Nobele doelstelling

Het eindpunt van het pad dat wij nu bewandelen ( .... Ook maar een zijstraatje ) is mij welbekend... u nog niet, omdat je ook niet alles leest en begrijpt wat ik zeg ...

Hierover had ik al eens een vraag gesteld maar geen antwoord ontvangen

[Albert Van den Bosch]

Terug naar de topic : 2 vragen

1- Wat zijn emoties

Het zijn herinneringen aan vroeger gelijkaardig meegemaakt ( herlees mijn bijdragen in dez topic opnieuw, en lees het als nieuwe info ... Want het zijn telkens andere aspecten die ik erover benoemde )

zij komen uit ons zogenaamde reptielenbrein. Het is de oervorm van communicatie en het eropvolgende handelen ... dat oerbrein : zorgt trouwens voor AL onze motoriiek en fysiek ... ook voor het onderhoud van het lichaam, bloeddruk, hart als bloedpomp ... het smeert en onderhoudt het lichaam .. het behoedt ons voor ongevallen door reacties die de rede voorschrijft te veronachtzamen als er gevaar dreigt ... het is steeds op zijn hoede en werkt volledig "instinctmatig" ...
Het werkt met herinneringen te vergelijken en de beste reactie van vroeger in gelijkaardige omstandigheden te nemen als voorbeeld !


kan wat ik hierboven beweer kloppen ? onderschat het overwegen van deze mogelijke gang van zaken. Als dit wetenschappelijk kan bewezen worden ... dan zal de maatschappelijke wereld van de mens opfleuren. Want het zijn de emoties die oorlogen veroorzaken, pesterijen, onrecht, onderdrukking.
Emoties zijn veel sneller dan ons verstand en daarom moet er na ons gewone NA-denken volgen !

Dan komt vraag 2 :

- hoe ga je er mee NU om? Neel je de tijd om na denken NA-te-denken ?

Kan je de konsequenties voor eigen veranderingen toepassen ? Voer je nu al gesprekken waarin je vertelt welke emotie je beroert ... Dus waarvan je last hebt... En welke je wel positief ervaart ... Want er spelen altijd meerdere emoties mee, de ganse tijd

En leverde dit je wat op ? heb je nu ondervonden hoe het werkt,

Reacties graag, en als het kan over je beleving van je emoties