BIJBEL en ARCHEOLOGIE
-
bluevelvet - Lid geworden op: 28 aug 2005, 02:10
- Locatie: Gent
Het oude Smyrna : De vervolgde kerk die onder armoede en martelaarschap leed (Openbaring 2:8-11).
Izmir is de huidige naam, een belangrijke en welvarende handelsplaats in Turkije. Er is niet veel overgebleven van het historische Smyrna. Wat overgebleven is van Agora, het centrale plein van marktstad Smyrna, aangelegd door Marcus Aurelius, zijn een aantal Corinthische zuilen, met kapitelen en bogen in een uitstekende conditie. Ook een deel van het oude stadhuis is overgebleven.
Omdat Izmir een bruisende stad is, met de op één na grootste bevolking in heel Turkije, is er slechts weinig van Smyrna opgegraven.
De AGORA van Smyrna :
Foto Wiki
Izmir is de huidige naam, een belangrijke en welvarende handelsplaats in Turkije. Er is niet veel overgebleven van het historische Smyrna. Wat overgebleven is van Agora, het centrale plein van marktstad Smyrna, aangelegd door Marcus Aurelius, zijn een aantal Corinthische zuilen, met kapitelen en bogen in een uitstekende conditie. Ook een deel van het oude stadhuis is overgebleven.
Omdat Izmir een bruisende stad is, met de op één na grootste bevolking in heel Turkije, is er slechts weinig van Smyrna opgegraven.
De AGORA van Smyrna :
Foto Wiki
-
Gast
Terwijl antoon nog druk bezig is met de zoektocht naar Mozes, kan ik dit nog meegeven:
Misschien wel het overtuigenste bewijs dat het atonisme ( Aton-religie ) en de godsdienst van de Israëlieten verwant waren werd geleverd door een verbazingwekkende archeologische ontdekking in 1989.
In dat jaar ontdekte de franse archeoloog Alain Zivie een graf dat was uitgehakt in de Boebasteion-rots te Sakkara nabij Caïro. De in het graf begraven man was zowel een priester van de atonisten als een Israëlische priester.
Het graf was nog verzegeld, maar in de oudheid geplunderd en door grafbewakers uit die tijd weer opgelapt. Binnen bevond zich de mummie van een zekere Aper-el. Ook waren er nog voorwerpen aanwezig, zoals de kist, wijnkruiken, een aantal oeshabti-figuren, beeldjes, juwelen, en een compleet stel canopen. Het belangrijkste waren echter de nog altijd intacte opschriften, die aangaven wie er in het graf lag en welke plaats hij in de Egyptische geschiedenis had ingenomen. Het bleek dat hij een van de belangrijkste figuren in Achnatons bestuursapparaat was. Hij was een grootvizier, de eerste minister van noord Egypte. Het opmerkelijke was dat Aper-el geen Egyptenaar van geboorte was, maar een Semiet, wat op zich al ongewoon was. En dat niet alleen; het schijnt dat hij ook nog eens een Israëliet was. Zijn naam, Aper-el, zo realiseerde Alain Zivie , bleek een titel te zijn. Vertaald betekende hij letterlijk: ' Dienaar van ( de god ) El '. El was het Hebreeuwse woord voor God. Zijn naam hield duidelijk in dat Aper-el tijdens het bewind van Achnaton een voornaam aanhanger van de Israëlitische godsdienst was.
De meest verrassende ontdekking waren evenwel de grafdecoraties waaruit bleek dat Aper-el ook de hogepriester van de atonistische tempel in de stad Memfis was.
Dit bewijst niet alleen dat er een verband bestond tussen de Hebreeuwse godsdienst en het atonisme, maar het biedt ook een concreet voorbeeld van iemand die priester lijkt te zijn geweest van beide godsdiensten en daarin geen tegenstrijdigheid zag. <we hebben dan ook weinig reden eraan te twijfelen dat het atonisme zijn oorsprong bij de Hyksos lag, temeer omdat de grootvader van Achnaton, langs moeder zijde, niemand minder was dan Yoeya de Vizier.
Misschien wel het overtuigenste bewijs dat het atonisme ( Aton-religie ) en de godsdienst van de Israëlieten verwant waren werd geleverd door een verbazingwekkende archeologische ontdekking in 1989.
In dat jaar ontdekte de franse archeoloog Alain Zivie een graf dat was uitgehakt in de Boebasteion-rots te Sakkara nabij Caïro. De in het graf begraven man was zowel een priester van de atonisten als een Israëlische priester.
Het graf was nog verzegeld, maar in de oudheid geplunderd en door grafbewakers uit die tijd weer opgelapt. Binnen bevond zich de mummie van een zekere Aper-el. Ook waren er nog voorwerpen aanwezig, zoals de kist, wijnkruiken, een aantal oeshabti-figuren, beeldjes, juwelen, en een compleet stel canopen. Het belangrijkste waren echter de nog altijd intacte opschriften, die aangaven wie er in het graf lag en welke plaats hij in de Egyptische geschiedenis had ingenomen. Het bleek dat hij een van de belangrijkste figuren in Achnatons bestuursapparaat was. Hij was een grootvizier, de eerste minister van noord Egypte. Het opmerkelijke was dat Aper-el geen Egyptenaar van geboorte was, maar een Semiet, wat op zich al ongewoon was. En dat niet alleen; het schijnt dat hij ook nog eens een Israëliet was. Zijn naam, Aper-el, zo realiseerde Alain Zivie , bleek een titel te zijn. Vertaald betekende hij letterlijk: ' Dienaar van ( de god ) El '. El was het Hebreeuwse woord voor God. Zijn naam hield duidelijk in dat Aper-el tijdens het bewind van Achnaton een voornaam aanhanger van de Israëlitische godsdienst was.
De meest verrassende ontdekking waren evenwel de grafdecoraties waaruit bleek dat Aper-el ook de hogepriester van de atonistische tempel in de stad Memfis was.
Dit bewijst niet alleen dat er een verband bestond tussen de Hebreeuwse godsdienst en het atonisme, maar het biedt ook een concreet voorbeeld van iemand die priester lijkt te zijn geweest van beide godsdiensten en daarin geen tegenstrijdigheid zag. <we hebben dan ook weinig reden eraan te twijfelen dat het atonisme zijn oorsprong bij de Hyksos lag, temeer omdat de grootvader van Achnaton, langs moeder zijde, niemand minder was dan Yoeya de Vizier.
Laatst gewijzigd door Gast op 10 jun 2011, 21:55, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Gast
En antoontje, bovenstaande post in het verkeerde keelgat geschoten of ben je nog druk bezig met de zoektocht naar Mozes ?
-
bluevelvet - Lid geworden op: 28 aug 2005, 02:10
- Locatie: Gent
Vermits het topic al bestaat neem ik de draad weer op en ditmaal wil ik het graag hebben over de opgravingen die verband houden met het O.T. Daarom is het goed de archeologische vondsten die belangrijk zijn te kunnen plaatsen in de geschiedenis zoals jaren geleden reeds opgetekend werd in de bijbel.
Het is goed om wat meer aandacht te schenken aan de opgravingen en de vondsten van de 19e en de 20e eeuw. Dan zal men kunnen vaststellen dat de bijbel absoluut geen mytheverhalen inhouden. De bijbel beschrijft de geschiedenis van meer dan 4000 jaar, en vormt een geheel tot en met het laatste boek. Daar kan geen enkel oudheidkundig schrift aan tippen.
In de eerste hoofdstukken van Genesis worden de gebieden Sinear en Assur genoemd, in het algemeen Mesopotamië genoemd, (Het Twee Stromenland) het huidige Irak, waar de wieg van de mensheid heeft gestaan en waar de oudste schriftvormen werden ontdekt. Het zuidelijke deel heette Babylonië en het noordelijke Assyrië.
Het was in 1842 dat de fransman Emile BOTTA een Assyrisch paleis ontdekte te Khorsabad dat later werd geïdentificeerd als het paleis van Sargon II.
Afgezien van wat we lezen in de bijbel was er praktisch niets bekend van deze heerser, hij werd door wetenschappers als mythisch beschouwd. Jesaja 20: 1 : In het jaar, toen Tartan naar Asdod kwam, als hem Sargon, de koning van Assyrië gezonden had, toen hij krijg voerde tegen Asdod, en het innam.
Sargon is not mentioned by name in any literature outside of the Bible and was considered a biblical myth by many scholars.
Sargon II relief. This wall relief was discovered in the ruins of ancient Khorsabad by the French archaeologist Paul Emil BOTTA in 1842.
It is considered an important discovery in Biblical Archaeology confirming the Biblical account.
The Sargon Inscription says "In my first year I captured Samaria. I took captive 27,290 people. People of other lands who never paid tribute, I settled in Samaria."
http://www.bible-history.com/archaeolog ... elief.html
Het is goed om wat meer aandacht te schenken aan de opgravingen en de vondsten van de 19e en de 20e eeuw. Dan zal men kunnen vaststellen dat de bijbel absoluut geen mytheverhalen inhouden. De bijbel beschrijft de geschiedenis van meer dan 4000 jaar, en vormt een geheel tot en met het laatste boek. Daar kan geen enkel oudheidkundig schrift aan tippen.
In de eerste hoofdstukken van Genesis worden de gebieden Sinear en Assur genoemd, in het algemeen Mesopotamië genoemd, (Het Twee Stromenland) het huidige Irak, waar de wieg van de mensheid heeft gestaan en waar de oudste schriftvormen werden ontdekt. Het zuidelijke deel heette Babylonië en het noordelijke Assyrië.
Het was in 1842 dat de fransman Emile BOTTA een Assyrisch paleis ontdekte te Khorsabad dat later werd geïdentificeerd als het paleis van Sargon II.
Afgezien van wat we lezen in de bijbel was er praktisch niets bekend van deze heerser, hij werd door wetenschappers als mythisch beschouwd. Jesaja 20: 1 : In het jaar, toen Tartan naar Asdod kwam, als hem Sargon, de koning van Assyrië gezonden had, toen hij krijg voerde tegen Asdod, en het innam.
Sargon is not mentioned by name in any literature outside of the Bible and was considered a biblical myth by many scholars.
Sargon II relief. This wall relief was discovered in the ruins of ancient Khorsabad by the French archaeologist Paul Emil BOTTA in 1842.
It is considered an important discovery in Biblical Archaeology confirming the Biblical account.
The Sargon Inscription says "In my first year I captured Samaria. I took captive 27,290 people. People of other lands who never paid tribute, I settled in Samaria."
http://www.bible-history.com/archaeolog ... elief.html
-
bluevelvet - Lid geworden op: 28 aug 2005, 02:10
- Locatie: Gent
De annalen van Koning SENNACHERIB, een machtige koning van Assyrië, zoon en opvolger van Sargon II (705 BC)
Afbeelding van The Taylor Prism.
The Taylor Prism, Jerusalem, and Oriental Institute Prisms, 700 BCE vertellen elk dezelfde verhalen over zijn 8 campagnes tussen 704 en 694 BC.
Hieronder een stukje van een verklaring van hemzelf uit zijn 3de verovering in 701 BC :
"Sennacherib, the great king, the mighty king, king of the world, king of Assyria, king of the four quarters, the wise shepherd, favorite of the great gods, guardian of right, lover of justice, who lends support, who comes to the aid of the destitute, who performs pious acts, perfect hero, mighty man, first among all princes, the powerful one who consumes the insubmissive, who strikes the wicked with the thunderbolt.......
Voor bijbelonderzoekers is de derde campagne de meest belangrijke tegen Juda en zijn koning Hezekiah over wie hij het volgende schrijft :
"As for Hezekiah the Judahite, who did not submit to my yoke: forty-six of his strong, walled cities, as well as the small towns in their area, which were without number, by levelling with battering-rams and by bringing up seige-engines, and by attacking and storming on foot, by mines, tunnels, and breeches, I besieged and took them. 200,150 people, great and small, male and female, horses, mules, asses, camels, cattle and sheep without number, I brought away from them and counted as spoil. (Hezekiah) himself, like a caged bird I shut up in Jerusalem, his royal city.
Koning Hezekiah beloofde Sennaherib te betalen als hij wegtrok. De koning van Assur legde de koning van Juda een schatting op van driehonderd talenten zilver en dertig talenten goud. (Zie 2 Koningen 18 : 13-19 : 37 en Jesaja hoofdstuk 36 en 37).
Tot nu toe kon nog niemand begrijpen waarom Sennacherib Jeruzalem niet kon veroveren met zijn groot en machtig leger, terwijl Hezekiah als een vogel in een kooi gevangen zat ! ! !
In 2 Koningen 19 : 32 lezen we :
"Daarom zegt de heer over de koning van Assur: Hij komt deze stad niet binnen, geen pijl schiet hij op haar af, met geen schild komt hij haar te na, geen wal werpt hij tegen haar op. 33 Langs de weg die hij gekomen is, keert hij terug, en deze stad komt hij niet binnen. Zo luidt de godsspraak van de heer". Met als gevolg dat God's engel met zijn zwaard 185.000 man neersloeg in het Assyrische legerkamp. (2 Koningen 19:35) Alhoewel velen deze gebeurtenis niet willen geloven kan niemand een degelijke uitleg geven hoe het komt dat Sennacherib zich terugtrekt.
Egyptische bronnen maken melding van Sennacherib's verlies in het conflict met Judah maar schrijven de zege toe aan een Egyptische god door een inval van muizen te zenden in het kamp van de Assyriers die hun wapenuitusting verteerden. Wel belachelijk dat niemand in het kamp daar van iets zou bemerkt hebben !
Men stelt vast dat het gedaan was met de Assyrische westerse invasies.
Professor George Rawlinson of Oxford noteert :
"Sennacherib during his later years made no expedition further westward than Cilicia; nor were the Assyrian designs against Southern Syria and Egypt resumed till toward the close of the reign of Esarhaddon". (Historical Illustrations of the Old Testament, 1873, p. 145). Esarhaddon is zoon en opvolger van Sennacherib.
The Annales of Sennacherib
Afbeelding van The Taylor Prism.
The Taylor Prism, Jerusalem, and Oriental Institute Prisms, 700 BCE vertellen elk dezelfde verhalen over zijn 8 campagnes tussen 704 en 694 BC.
Hieronder een stukje van een verklaring van hemzelf uit zijn 3de verovering in 701 BC :
"Sennacherib, the great king, the mighty king, king of the world, king of Assyria, king of the four quarters, the wise shepherd, favorite of the great gods, guardian of right, lover of justice, who lends support, who comes to the aid of the destitute, who performs pious acts, perfect hero, mighty man, first among all princes, the powerful one who consumes the insubmissive, who strikes the wicked with the thunderbolt.......
Voor bijbelonderzoekers is de derde campagne de meest belangrijke tegen Juda en zijn koning Hezekiah over wie hij het volgende schrijft :
"As for Hezekiah the Judahite, who did not submit to my yoke: forty-six of his strong, walled cities, as well as the small towns in their area, which were without number, by levelling with battering-rams and by bringing up seige-engines, and by attacking and storming on foot, by mines, tunnels, and breeches, I besieged and took them. 200,150 people, great and small, male and female, horses, mules, asses, camels, cattle and sheep without number, I brought away from them and counted as spoil. (Hezekiah) himself, like a caged bird I shut up in Jerusalem, his royal city.
Koning Hezekiah beloofde Sennaherib te betalen als hij wegtrok. De koning van Assur legde de koning van Juda een schatting op van driehonderd talenten zilver en dertig talenten goud. (Zie 2 Koningen 18 : 13-19 : 37 en Jesaja hoofdstuk 36 en 37).
Tot nu toe kon nog niemand begrijpen waarom Sennacherib Jeruzalem niet kon veroveren met zijn groot en machtig leger, terwijl Hezekiah als een vogel in een kooi gevangen zat ! ! !
In 2 Koningen 19 : 32 lezen we :
"Daarom zegt de heer over de koning van Assur: Hij komt deze stad niet binnen, geen pijl schiet hij op haar af, met geen schild komt hij haar te na, geen wal werpt hij tegen haar op. 33 Langs de weg die hij gekomen is, keert hij terug, en deze stad komt hij niet binnen. Zo luidt de godsspraak van de heer". Met als gevolg dat God's engel met zijn zwaard 185.000 man neersloeg in het Assyrische legerkamp. (2 Koningen 19:35) Alhoewel velen deze gebeurtenis niet willen geloven kan niemand een degelijke uitleg geven hoe het komt dat Sennacherib zich terugtrekt.
Egyptische bronnen maken melding van Sennacherib's verlies in het conflict met Judah maar schrijven de zege toe aan een Egyptische god door een inval van muizen te zenden in het kamp van de Assyriers die hun wapenuitusting verteerden. Wel belachelijk dat niemand in het kamp daar van iets zou bemerkt hebben !
Men stelt vast dat het gedaan was met de Assyrische westerse invasies.
Professor George Rawlinson of Oxford noteert :
"Sennacherib during his later years made no expedition further westward than Cilicia; nor were the Assyrian designs against Southern Syria and Egypt resumed till toward the close of the reign of Esarhaddon". (Historical Illustrations of the Old Testament, 1873, p. 145). Esarhaddon is zoon en opvolger van Sennacherib.
The Annales of Sennacherib
-
bluevelvet - Lid geworden op: 28 aug 2005, 02:10
- Locatie: Gent
Turkije bezit een 2700 jaar oud tablet uit de tijd van koning HEZEKIAH dat in Jeruzalem is gevonden ten tijde van de Ottomaanse overheersing van het Beloofde Land. Het oude tablet beschrijft de constructie van een watertunnel in Jeruzalem. Deze tunnel redde ooit de hele bevolking van Jeruzalem. De Israëlische geograaf Amos FRUMKIN meldde een tijdje geleden al in het tijdschrift Nature dat de tunnel rond 700 v. Chr gebouwd moet zijn. Koning Hezekiah liet deze tunnel in de harde rotsen uithakken om de watertoevoer naar de stad Jeruzalem veilig te stellen tegen het binnenvallende leger van de Assyrische koning Sennacherib. (2 Koningen 19 en 2 Kronieken 32). De tunnel is 533 meter lang en heeft de vorm van een S. De werklieden begonnen ieder aan een kant te hakken en ontmoetten halverwege elkaar met niet meer dan één meter verschil. De arbeiders beitelden een inscriptie op de plaats waar zij elkaar ontmoetten. Deze inscriptie (*) is in 1880 gevonden, geschreven in het oud-Hebreeuws, en ligt thans in een museum in Istanboel.
Bron
(*) Inscriptie van Hezekiah's tunnel :
http://www.zionism-israel.com/dic/Hezekiahs_tunnel.htm
Bron
(*) Inscriptie van Hezekiah's tunnel :
http://www.zionism-israel.com/dic/Hezekiahs_tunnel.htm
-
bluevelvet - Lid geworden op: 28 aug 2005, 02:10
- Locatie: Gent
Meer en meer archeologische vondsten bevestigen de verhalen in de bijbel en deze gaan over het bestaan van Adam en Eva en hun uitdrijving uit het paradijs.
Bij opgravingen in en rond NINEVE zijn twee zegels gevonden daterend van vóór 3000 BC waarvan de graveringen overeenkomen met Genesis hoofdstuk 3. De ene portretteert Adam en Eva in de hof van Eden met in het centrum een boom en Satan in de vorm van een slang. Deze zegel wordt 'Temptation zegel' genoemd. (British Museum).
De tweede zegel is gekend als de Adam and Eve zegel, in steen gekerfd, die door God uit het Paradijs worden gedreven.
Deze werd gevonden in 1932, door Dr. E. A. Speiser, of the University Museum of Pennsylvania, en bevindt zich nu in "The University Museum at Philadelphia".
Een bevestiging dat de mens al vroeg op de hoogte was van de verleiding in de hof van Eden.
1.
2.
Bij opgravingen in en rond NINEVE zijn twee zegels gevonden daterend van vóór 3000 BC waarvan de graveringen overeenkomen met Genesis hoofdstuk 3. De ene portretteert Adam en Eva in de hof van Eden met in het centrum een boom en Satan in de vorm van een slang. Deze zegel wordt 'Temptation zegel' genoemd. (British Museum).
De tweede zegel is gekend als de Adam and Eve zegel, in steen gekerfd, die door God uit het Paradijs worden gedreven.
Deze werd gevonden in 1932, door Dr. E. A. Speiser, of the University Museum of Pennsylvania, en bevindt zich nu in "The University Museum at Philadelphia".
Een bevestiging dat de mens al vroeg op de hoogte was van de verleiding in de hof van Eden.
1.
2.
-
bluevelvet - Lid geworden op: 28 aug 2005, 02:10
- Locatie: Gent
In de vorige posting had ik het over de traditionele Babylonische verhalen over de zondeval. Er zijn nog meer traditionele verhalen zoals :
Persian : our first parents, innocent, virtuous, and happy, lived in a Garden, where there was a Tree of Immortality, till an evil spirit in the form of a Serpent appeared.
Hindu : In the first age man was free from evil and disease, had all his wishes, and lived long.
Greek : the first man, in the golden age, was naked, free from evil and trouble, enjoyed communion with the gods.
Chinese : had a tradition of a happy age, when men had an abundance of food, surrounded by peaceful animals.”
En ook nog in Mongolië en in Tibet vinden we dezelfde traditionele verhalen terug.
HALLEY's BIBLE Handbook
Persian : our first parents, innocent, virtuous, and happy, lived in a Garden, where there was a Tree of Immortality, till an evil spirit in the form of a Serpent appeared.
Hindu : In the first age man was free from evil and disease, had all his wishes, and lived long.
Greek : the first man, in the golden age, was naked, free from evil and trouble, enjoyed communion with the gods.
Chinese : had a tradition of a happy age, when men had an abundance of food, surrounded by peaceful animals.”
En ook nog in Mongolië en in Tibet vinden we dezelfde traditionele verhalen terug.
HALLEY's BIBLE Handbook
-
talisman - Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05
En er zijn nog een pak meer zondvloeden bekend hoor. De laatste twee in Thailand 2004 en Japan 2011.bluevelvet schreef:In de vorige posting had ik het over de traditionele Babylonische verhalen over de zondeval. Er zijn nog meer traditionele verhalen zoals :
Persian : our first parents, innocent, virtuous, and happy, lived in a Garden, where there was a Tree of Immortality, till an evil spirit in the form of a Serpent appeared.
Hindu : In the first age man was free from evil and disease, had all his wishes, and lived long.
Greek : the first man, in the golden age, was naked, free from evil and trouble, enjoyed communion with the gods.
Chinese : had a tradition of a happy age, when men had an abundance of food, surrounded by peaceful animals.”
En ook nog in Mongolië en in Tibet vinden we dezelfde traditionele verhalen terug.
-
Gast
Na al die tijd, zie ik hier op dit forum nog altijd hetzelfde, mensen die proberen het geloof te weerleggen en het belachelijk maken en die zelf het geloof niet zien , geloof is geen kerk, op religie of wat ook. Geloof is iets persoonlijks , wat je zelf weet en aan niemand kan geven; over de geschiedenis kun je spreken, maar daarom hoef je nog niet gelovig te zijn; en iemand die geloofd is daarom niet aan een kerk of denominatie gebonden. ik hoop dat men eindelijk eens over de geschiedenis kan spreken of over de Bijbel zonder daarbij alles belachelijk te maken, want wie zegt niet gelovig te zijn, geloofd dus dat hij niet gelovig is, zie, hoevelen zeggen ik geloof niet de evolutie is de waarheid. maar als je de evolutie niet geloofd weet je zelfs niet dat ze de waarheid is.
Jammer dat al die jaren nog steeds dezelfde dingen terug komen, en zo een forum alleen maar stuk maakt. ik dacht volwassen mensen, ach waar ben ik mee bezig , het gaat jullie goed daaaag.
Jammer dat al die jaren nog steeds dezelfde dingen terug komen, en zo een forum alleen maar stuk maakt. ik dacht volwassen mensen, ach waar ben ik mee bezig , het gaat jullie goed daaaag.
-
talisman - Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05
In plaats van rond de hete brei te draaien, vertel eens precies wat je dwars zit.Fregilcy schreef:Na al die tijd, zie ik hier op dit forum nog altijd hetzelfde, mensen die proberen het geloof te weerleggen en het belachelijk maken en die zelf het geloof niet zien , geloof is geen kerk, op religie of wat ook. Geloof is iets persoonlijks , wat je zelf weet en aan niemand kan geven; over de geschiedenis kun je spreken, maar daarom hoef je nog niet gelovig te zijn; en iemand die geloofd is daarom niet aan een kerk of denominatie gebonden. ik hoop dat men eindelijk eens over de geschiedenis kan spreken of over de Bijbel zonder daarbij alles belachelijk te maken, want wie zegt niet gelovig te zijn, geloofd dus dat hij niet gelovig is, zie, hoevelen zeggen ik geloof niet de evolutie is de waarheid. maar als je de evolutie niet geloofd weet je zelfs niet dat ze de waarheid is.
Jammer dat al die jaren nog steeds dezelfde dingen terug komen, en zo een forum alleen maar stuk maakt. ik dacht volwassen mensen, ach waar ben ik mee bezig , het gaat jullie goed daaaag.
-
fotofant - Lid geworden op: 28 jul 2009, 20:00
- Locatie: wenduine
Ik vraag me ook af wat de bedoeling is van je post Fregilcy?
De fout die meestal gemaakt wordt is dat men geloven als iets wetenschappelijks wil bewijzen, terwijl geloven geen wetenschap is. Geschiedenis is dat daarentegen wel.
Iedereen staat vrij te geloven wat hij wil, het is een stap in het “absurde” om Erasmus even aan te halen. Het absurde begrepen als het onverklaarbare, het ongekende. Een speculatie over hier-na-maals, hier-naast-maals ed.
Men kan respect hebben voor het geloof van ieder mens, maar men moet er daarom niet achter staan en het zelf geloven. Het geloof dat we kiezen wordt bepaald door wie we zijn, waar we zijn, welke opvoeding we gehad hebben ed. Verder zie je in elke geloofsrichting een onnoemlijke aantal diverse stromingen, interpretaties, exegeses van de heilige boeken. Op die manier kunnen we bijna zeggen dat er net zoveel “geloven” zijn dan mensen, ieder heeft zijn eigen geloof of niet-geloof beleving.
Geschiedenis daarentegen gaat uit van hypotheses die bevestigd worden door verifieerbare feiten, anders worden ze verworpen of op “hold” gezet totdat er een bewijs opduikt of gevonden wordt.
Het bestuderen van diverse religies (dus totaal verschillend van het zelf geloven wat men bestudeert) kan ook een vorm van wetenschap zijn. Het probleem is dat deze studie soms heel complex is, want aan de een kant heb je de filosofie die de basis is van een religie, de al dan niet heilige boeken die gebruikt worden, de exegese van deze boeken en last but not least het volksgeloof of de manier waarop de gewone mens die aanhanger van een geloof is dit in praktijk brengt.
Uitgaande van het voorgaande kun je geen discussie gaan voeren over “geloof” versus “geschiedenis” versus “het geloofde”. Je zit in dat geval op verschillende niveau’s waartussen geen dialoog mogelijk is. Iemand kan vertellen over wat hij gelooft, hij kan het proberen te omschrijven, je kunt geschiedenisfeiten vergelijken en bespreken, maar dan moet je wel historicus zijn of tenminste onderlegd op dit gebied, en je kunt over hetgeen je denkt dat de inhoud van een geloof is spreken (in geval het niet over je eigen geloof gaat) of over wat je weet wat die inhoud is als het over je eigen geloof gaat. In alle drie de gevallen is een gesprek alleen maar mogelijk als we bereid zijn om te luisteren naar wat de ander te vertellen heeft.
Lieve groetjes
De fout die meestal gemaakt wordt is dat men geloven als iets wetenschappelijks wil bewijzen, terwijl geloven geen wetenschap is. Geschiedenis is dat daarentegen wel.
Iedereen staat vrij te geloven wat hij wil, het is een stap in het “absurde” om Erasmus even aan te halen. Het absurde begrepen als het onverklaarbare, het ongekende. Een speculatie over hier-na-maals, hier-naast-maals ed.
Men kan respect hebben voor het geloof van ieder mens, maar men moet er daarom niet achter staan en het zelf geloven. Het geloof dat we kiezen wordt bepaald door wie we zijn, waar we zijn, welke opvoeding we gehad hebben ed. Verder zie je in elke geloofsrichting een onnoemlijke aantal diverse stromingen, interpretaties, exegeses van de heilige boeken. Op die manier kunnen we bijna zeggen dat er net zoveel “geloven” zijn dan mensen, ieder heeft zijn eigen geloof of niet-geloof beleving.
Geschiedenis daarentegen gaat uit van hypotheses die bevestigd worden door verifieerbare feiten, anders worden ze verworpen of op “hold” gezet totdat er een bewijs opduikt of gevonden wordt.
Het bestuderen van diverse religies (dus totaal verschillend van het zelf geloven wat men bestudeert) kan ook een vorm van wetenschap zijn. Het probleem is dat deze studie soms heel complex is, want aan de een kant heb je de filosofie die de basis is van een religie, de al dan niet heilige boeken die gebruikt worden, de exegese van deze boeken en last but not least het volksgeloof of de manier waarop de gewone mens die aanhanger van een geloof is dit in praktijk brengt.
Uitgaande van het voorgaande kun je geen discussie gaan voeren over “geloof” versus “geschiedenis” versus “het geloofde”. Je zit in dat geval op verschillende niveau’s waartussen geen dialoog mogelijk is. Iemand kan vertellen over wat hij gelooft, hij kan het proberen te omschrijven, je kunt geschiedenisfeiten vergelijken en bespreken, maar dan moet je wel historicus zijn of tenminste onderlegd op dit gebied, en je kunt over hetgeen je denkt dat de inhoud van een geloof is spreken (in geval het niet over je eigen geloof gaat) of over wat je weet wat die inhoud is als het over je eigen geloof gaat. In alle drie de gevallen is een gesprek alleen maar mogelijk als we bereid zijn om te luisteren naar wat de ander te vertellen heeft.
Lieve groetjes
elk moment is belangrijk
-
talisman - Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05
@ Fregilcy,
Voor jou zal ik hier ook maar eens wat geschiedenis droppen:
http://www.bandoli.no/archaeology.htm
Ga ook kijken op de ' related articles ' en leg me dan eens uit hoe een H.Boek geschreven is op fictieve personages en historische gebeurtenissen die nooit hebben plaats gevonden, de basis kan zijn voor een geloof. Ik heb er absoluut geen moeite mee als je in een god geloofd, maar wel als je die met fictie wil onderbouwen.
Voor jou zal ik hier ook maar eens wat geschiedenis droppen:
http://www.bandoli.no/archaeology.htm
Ga ook kijken op de ' related articles ' en leg me dan eens uit hoe een H.Boek geschreven is op fictieve personages en historische gebeurtenissen die nooit hebben plaats gevonden, de basis kan zijn voor een geloof. Ik heb er absoluut geen moeite mee als je in een god geloofd, maar wel als je die met fictie wil onderbouwen.
-
carpinus - Lid geworden op: 14 mei 2012, 09:56
Daar ben ik het mee eens. Bepaalde echte en pseudo-historici voelen zich geroepen om een op de Hebreeuwse Bijbel gesteund geloof te gaan bestrijden op grond van hun huidige kennis van het verleden. Daarbij gaan ze dikwijls uitermate ongenuanceerd te werk. Kernachtig samengevat is hun argument: tot op heden werden de in de Bijbel vermelde punten x, y, z ... door opgravingen of door beschikbare tijdsdocumenten niet bevestigd. Bijgevolg, wat in de Bijbel staat is een hoop onzin.fotofant schreef:Ik vraag me ook af wat de bedoeling is van je post Fregilcy?
De fout die meestal gemaakt wordt is dat men geloven als iets wetenschappelijks wil bewijzen, terwijl geloven geen wetenschap is. Geschiedenis is dat daarentegen wel.
Iedereen staat vrij te geloven wat hij wil, het is een stap in het “absurde” om Erasmus even aan te halen. Het absurde begrepen als het onverklaarbare, het ongekende. Een speculatie over hier-na-maals, hier-naast-maals ed.
Men kan respect hebben voor het geloof van ieder mens, maar men moet er daarom niet achter staan en het zelf geloven. Het geloof dat we kiezen wordt bepaald door wie we zijn, waar we zijn, welke opvoeding we gehad hebben ed. Verder zie je in elke geloofsrichting een onnoemlijke aantal diverse stromingen, interpretaties, exegeses van de heilige boeken. Op die manier kunnen we bijna zeggen dat er net zoveel “geloven” zijn dan mensen, ieder heeft zijn eigen geloof of niet-geloof beleving.
Geschiedenis daarentegen gaat uit van hypotheses die bevestigd worden door verifieerbare feiten, anders worden ze verworpen of op “hold” gezet totdat er een bewijs opduikt of gevonden wordt.
Het bestuderen van diverse religies (dus totaal verschillend van het zelf geloven wat men bestudeert) kan ook een vorm van wetenschap zijn. Het probleem is dat deze studie soms heel complex is, want aan de een kant heb je de filosofie die de basis is van een religie, de al dan niet heilige boeken die gebruikt worden, de exegese van deze boeken en last but not least het volksgeloof of de manier waarop de gewone mens die aanhanger van een geloof is dit in praktijk brengt.
Uitgaande van het voorgaande kun je geen discussie gaan voeren over “geloof” versus “geschiedenis” versus “het geloofde”. Je zit in dat geval op verschillende niveau’s waartussen geen dialoog mogelijk is. Iemand kan vertellen over wat hij gelooft, hij kan het proberen te omschrijven, je kunt geschiedenisfeiten vergelijken en bespreken, maar dan moet je wel historicus zijn of tenminste onderlegd op dit gebied, en je kunt over hetgeen je denkt dat de inhoud van een geloof is spreken (in geval het niet over je eigen geloof gaat) of over wat je weet wat die inhoud is als het over je eigen geloof gaat. In alle drie de gevallen is een gesprek alleen maar mogelijk als we bereid zijn om te luisteren naar wat de ander te vertellen heeft.Lieve groetjes
Die redenering is dubbel fout. Vooreerst ze zou slechts opgaan indien het verleden in al zijn aspecten zou zijn uitgepluisd en blootgelegd doordat alles wat via opgravingen kan gevonden worden ook effectief gevonden is. Is dat zo?
Verder herhaal ik wat ik reeds eerder heb vermeld: de vierentwintig Bijbelboeken werden niet geschreven als "cursus geschiedenis" voor latere generaties. Zeker ... er is aan de Bijbel een historisch aspect. Maar voor gelovigen is de Bijbel in de eerste plaats een ethische code, gesteund op het geloof in het bestaan van een God en in de overtuiging dat er in het verleden een openbaring is geweest. Niemand is "wettelijk" verplicht om het met dat belangrijkste aspect van de Bijbel eens te zijn. Maar evenmin heeft iemand het recht om mensen, die dit ethisch aspect wél willen aanvaarden, te beledigen of belachelijk te maken.
Er is nog zoiets als verdraagzaamheid.