Geplaatst: 13 jun 2016, 07:50
Punt 5:De verstrooiing door verdeeldheid.
De meeste propagandisten begrijpen, dat individuen, die zich losmaken van hun gelijken, meestal in staat zijn om helderder en logischer na te denken, over de informatie die hun aangereikt wordt. Maar, als mensen voortdurend omringd worden door gelijkgestemden - en ze zijn niet op hun hoede -, is de kans groot, dat ze ten prooi vallen aan de overtuiging, om te geloven in een "waarheid" die helemaal niet waar is. Godsdienst hangt af van deze menselijke kuddementaliteit, om zijn machtspositie te kunnen handhaven. Als je een mens binnen een bepaalde godsdienst kunt vasthouden, de ideeën van die groep voortdurend bekrachtigt, en dan iedereen buiten de groep als min of meer immoreel voorstelt, dan kost het je geen moeite om controle uit te oefenen op: het doen haten van andersgezinden. De beste manier om dit te bereiken is: volgelingen, de concepten van de godsdienst aan te leren, vanaf de geboorte; en dan deze ideeën voortdurend te versterken gedurende hun ganse leven.
Religie verdeelt mensen in "clusters" van gelovigen en niet-gelovigen, en maakt op die manier eenheid en vrede zo goed als onmogelijk. Zij leert de mensen, dat degenen die met hen van mening verschillen over een verscheidenheid van levensproblemen, aantoonbaar kwaadaardig zijn, en hun vriendschap niet waard zijn, of zelfs hun mens-zijn niet.
Het probleem hiermee is: dat hierdoor een cyclus van verdeeldheid in de samenleving voortdurend in stand gehouden wordt. Deze verdeeldheid veroorzaakt een, niet te overstijgen, verstrooidheid, die een interne corruptie toelaat, die naties vernietigt. Degenen, die de macht in handen hebben, zijn er zich zeer goed van bewust: dat een gemeenschap, die verdeeld is in zichzelf, geen kracht heeft om weerstand te bieden aan tirannie of corruptie. Een samenleving, daarentegen, die zich verenigt en op zijn hoede blijft, is in staat om blijvende veranderingen te bewerkstelligen, die iedereen tot voordeel strekken.
Als we willen, dat menselijke eenheid en vrede ooit deel uitmaken van onze ervaring, dan moeten we er ons meer van bewust worden hoe onze godsdiensten ons verdeeld houden, en moeten we eraan werken om deze verdeeldheid te verzoenen, door onze humaniteit boven onze religieuze twistpunten te stellen.
De meeste propagandisten begrijpen, dat individuen, die zich losmaken van hun gelijken, meestal in staat zijn om helderder en logischer na te denken, over de informatie die hun aangereikt wordt. Maar, als mensen voortdurend omringd worden door gelijkgestemden - en ze zijn niet op hun hoede -, is de kans groot, dat ze ten prooi vallen aan de overtuiging, om te geloven in een "waarheid" die helemaal niet waar is. Godsdienst hangt af van deze menselijke kuddementaliteit, om zijn machtspositie te kunnen handhaven. Als je een mens binnen een bepaalde godsdienst kunt vasthouden, de ideeën van die groep voortdurend bekrachtigt, en dan iedereen buiten de groep als min of meer immoreel voorstelt, dan kost het je geen moeite om controle uit te oefenen op: het doen haten van andersgezinden. De beste manier om dit te bereiken is: volgelingen, de concepten van de godsdienst aan te leren, vanaf de geboorte; en dan deze ideeën voortdurend te versterken gedurende hun ganse leven.
Religie verdeelt mensen in "clusters" van gelovigen en niet-gelovigen, en maakt op die manier eenheid en vrede zo goed als onmogelijk. Zij leert de mensen, dat degenen die met hen van mening verschillen over een verscheidenheid van levensproblemen, aantoonbaar kwaadaardig zijn, en hun vriendschap niet waard zijn, of zelfs hun mens-zijn niet.
Het probleem hiermee is: dat hierdoor een cyclus van verdeeldheid in de samenleving voortdurend in stand gehouden wordt. Deze verdeeldheid veroorzaakt een, niet te overstijgen, verstrooidheid, die een interne corruptie toelaat, die naties vernietigt. Degenen, die de macht in handen hebben, zijn er zich zeer goed van bewust: dat een gemeenschap, die verdeeld is in zichzelf, geen kracht heeft om weerstand te bieden aan tirannie of corruptie. Een samenleving, daarentegen, die zich verenigt en op zijn hoede blijft, is in staat om blijvende veranderingen te bewerkstelligen, die iedereen tot voordeel strekken.
Als we willen, dat menselijke eenheid en vrede ooit deel uitmaken van onze ervaring, dan moeten we er ons meer van bewust worden hoe onze godsdiensten ons verdeeld houden, en moeten we eraan werken om deze verdeeldheid te verzoenen, door onze humaniteit boven onze religieuze twistpunten te stellen.