Pagina 4 van 4
Geplaatst: 08 apr 2017, 11:34
door Gast
Eens in je leven de hoofdprijs in de lotto winnen geeft een gelukzalig gevoel.
Geplaatst: 08 apr 2017, 21:04
door socrates
petrol schreef:Eens in je leven de hoofdprijs in de lotto winnen geeft een gelukzalig gevoel.
Cijfers kunnen soms absoluut zijn, gevoelens zijn meestal relatief. Zo iemand die, meer dan anderen, moet loslaten en achterlaten. Zo een gelukzalig iemand, wordt enkel nog angstiger voor zijn dood. Die dood die geduldig op hem wacht in Ispahan.
Het eeuwige geluk ...Tav Socrates e.a
Geplaatst: 08 apr 2017, 21:40
door werewoef
Bedoel je soms zo iets in de zin van ""Attendre Godot "" ?
werewoef
Geplaatst: 08 apr 2017, 21:46
door Klaartje
Snap nog steeds niet wat "eeuwig geluk" betekent...... we zijn vooreerst niet eeuwig, of toch ???????????
Het eeuwige geluk ... Tav Klaartje e.a
Geplaatst: 08 apr 2017, 22:02
door werewoef
Je kan het ook eens bekijken op de Oosterse manier :
Ik was een steen, verging en ik werd een plant of bloem .
Ik was een bloem, verging en ik werd een dier .
Ik was een dier, stierf en ik werd een mensch .
Ik was een mensch, stierf en ik werd ....??
Waarom nog bang zijn om te sterven ?
werewoef
Re: Het eeuwige geluk ... Tav Klaartje e.a
Geplaatst: 08 apr 2017, 22:27
door socrates
werewoef schreef:Je kan het ook eens bekijken op de Oosterse manier :
Ik was een steen, verging en ik werd een plant of bloem .
Ik was een bloem, verging en ik werd een dier .
Ik was een dier, stierf en ik werd een mensch .
Ik was een mensch, stierf en ik werd ....??
Waarom nog bang zijn om te sterven ?
werewoef
Dit is perfect denkbaar, enkel zal de "ik" na de eerste transformatie niet meer terug komen. Tevens zijn al die transformaties al evenmin eeuwigdurend want allemaal aarde gebonden. En die leeft maar zo lang de zon leeft.
Geplaatst: 30 mei 2017, 06:50
door pastoor
Dit is een heel oude oosterse vers.
"De mensen hebben de goden een naam gegeven. Waar waren de goden toen er nog geen mensen waren".
Geplaatst: 30 mei 2017, 09:46
door socrates
pastoor schreef:Dit is een heel oude oosterse vers.
"De mensen hebben de goden een naam gegeven. Waar waren de goden toen er nog geen mensen waren".
Dat vers gaat ervan uit dat "iets", zij het zelfs een god, pas bestaat als het een naam heeft. De mens kan zich dus dingen inbeelden; van zodra hij het een naam geeft zou het dus bestaan. Dit zet de relativiteit van alles hier op aarde nog eens extra in de verf.
Re: Het eeuwige geluk ...Tav Socrates e.a
Geplaatst: 30 mei 2017, 09:51
door socrates
werewoef schreef:Bedoel je soms zo iets in de zin van ""Attendre Godot "" ?
werewoef
Nee, dat bedoel ik niet, want de dood komt heel zeker terwijl het typische aan Godot nu precies was dat hij nooit kwam.
Ik bedoel dat de hoofdprijs in Euromillions niet kan beletten dat je leven stilaan of snel opgebruikt wordt. Op is op ook voor miljardairs en voor hen is het alleen nog moeilijker om gelukkig te zijn.
Geplaatst: 30 mei 2017, 20:15
door pastoor
Socrates,
Beter:
"Alleen de mensen hebben de goden een naam gegeven. Waar waren de goden toen er nog geen mensen waren".
Geplaatst: 30 mei 2017, 21:04
door socrates
pastoor schreef:Socrates,
Beter:
"Alleen de mensen hebben de goden een naam gegeven. Waar waren de goden toen er nog geen mensen waren".
Die waren dus nergens omdat de mens ze nog moest bedenken. Dat kon dan ook maar van als mensen er in slaagden het onbekende te bezweren. Dat doen we nog steeds door het "vreemde" af te bakenen en het in één of meerdere vakjes te stoppen.
Een ziekte die een naam krijgt lijkt plots minder bedreigend, ze is immers "omschreven"; gevat binnen haar benaming en daardoor begrensd.
Het "benoemen" van mensen en dingen schijnt -zeker in onze cultuur-, een heel belangrijke rol te spelen bij menselijke interacties. Bij mijn weten worden enkel de straten van New-York met een cijfer "benoemd". Niet zo gek lang geleden werden bij ons zelfs de huizen met een naam aangeduid, het nummeren ervan kwam pas later in zwang. cfr; jouw "White House "