Geplaatst: 31 dec 2018, 20:22
""in de meeste gevallen zijn de overgeleverde teksten van latere origine dan de periode dat de veronderstelde
hoofdfiguren zouden geleefd hebben"
Is het niet bijzonder vreemd dat er geen contemporaire geschriften bestaan uit de tijd van Jezus? Of van Mohammed - die is in het zelfde bedje ziek? Als die figuren zulke enorme impact hadden - fantastische wonderen en mirakels incluis -...waarom werd er bij leven van die personen niks over opgeschreven? Waarom schreven Jezus en Mohammed dat zelf niet op? Waarom valt over die figuren zo goed als niks te vinden in niet-godsdienstige bronnen uit de tijd dat ze leefden?
Uw voorbeelden van Caesar & co snijden verder weinig hout. "De Gallische oorlogen" is overduidelijk een werk van Julius himself ( hij schreef de eerste 7 boeken namelijk ZELF; het achtste is later toegevoegd)). Het gaat hier om een historisch - zij het stevig opgesmukt - en vaak erg nauwkeurig relaas van zijn slachtpartijen in Gallië. Het gaat hier niet om een mythisch verhaal zoals uw verhaaltjes. Zijn historisch relaas werd nog nooit toegeschreven aan andere Romeinse bevelhebbers en werd geschreven tijdens de gebeurtenissen.Voor Uw verhaaltjes gaat die vlieger helemaal niet op. Het auteurschap van Uw verhaaltjes werd en wordt langs alle kanten in twijfel getrokken. Niemand twijfelt aan het historische bestaan van Caesar en zijn relaas van zijn veldtochten- er bestaan duizenden documenten uit de tijd dat hij leefde en waarin hij vermeldingen krijgt. Voor Uw verhaaltjes klopt dat vaak niet.
Het besluit ligt toch voor de hand: ver na de dood van mythische figuren zoals Jezus en Mohammed is men oraal doorvertelde verhalen gaan opschrijven. We weten allemaal wat er kan gebeuren als men mondeling opgevangen verhalen gaat verder vertellen nietwaar. Hoe vaak spreken Uw verhalen elkaar tegen? Hoe vaak spreken de evangelies elkaar tegen? Waarom haalt men in de loop van de geschiedenis om de haverklap de omschrijving "apocrief" naar boven? Omdat het vervalsingen zijn? Of omdat apocriefe verhalen soms afwijken of iets heel anders vertellen dan de officiële versies die in de loop van de eeuwen beter in het keurslijf van de georganiseerde religie pasten?
Bedenk verder dat je onmogelijk met ogen uit onze tijd naar die veronderstelde gebeurtenissen kan kijken. Weet jij hoeveel beeldspraak er in die verhalen zit? Kijk naar onze streken. Was het sprookje van roodkapje letterlijk te nemen? Nee natuurlijk niet: het diende om de jongeren ( meer bepaald jonge meisjes) te waarschuwen voor de wolf in elke man.Hoe dom is het dan om om veel oudere verhalen letterlijk te gaan interpreteren . Heb je nog nooit gedacht dat het hele christelijke verhaal rond Jezus en zijn leer in wezen een symbolisch verhaal is waarin hulpvaardigheid, goedheid en respect voor anderen samengebracht werden in een mythische figuur? Dat vertelt namelijk makkelijker aan een publiek dat te weinig ontwikkeld was indertijd om symboliek te begrijpen.
hoofdfiguren zouden geleefd hebben"
Is het niet bijzonder vreemd dat er geen contemporaire geschriften bestaan uit de tijd van Jezus? Of van Mohammed - die is in het zelfde bedje ziek? Als die figuren zulke enorme impact hadden - fantastische wonderen en mirakels incluis -...waarom werd er bij leven van die personen niks over opgeschreven? Waarom schreven Jezus en Mohammed dat zelf niet op? Waarom valt over die figuren zo goed als niks te vinden in niet-godsdienstige bronnen uit de tijd dat ze leefden?
Uw voorbeelden van Caesar & co snijden verder weinig hout. "De Gallische oorlogen" is overduidelijk een werk van Julius himself ( hij schreef de eerste 7 boeken namelijk ZELF; het achtste is later toegevoegd)). Het gaat hier om een historisch - zij het stevig opgesmukt - en vaak erg nauwkeurig relaas van zijn slachtpartijen in Gallië. Het gaat hier niet om een mythisch verhaal zoals uw verhaaltjes. Zijn historisch relaas werd nog nooit toegeschreven aan andere Romeinse bevelhebbers en werd geschreven tijdens de gebeurtenissen.Voor Uw verhaaltjes gaat die vlieger helemaal niet op. Het auteurschap van Uw verhaaltjes werd en wordt langs alle kanten in twijfel getrokken. Niemand twijfelt aan het historische bestaan van Caesar en zijn relaas van zijn veldtochten- er bestaan duizenden documenten uit de tijd dat hij leefde en waarin hij vermeldingen krijgt. Voor Uw verhaaltjes klopt dat vaak niet.
Het besluit ligt toch voor de hand: ver na de dood van mythische figuren zoals Jezus en Mohammed is men oraal doorvertelde verhalen gaan opschrijven. We weten allemaal wat er kan gebeuren als men mondeling opgevangen verhalen gaat verder vertellen nietwaar. Hoe vaak spreken Uw verhalen elkaar tegen? Hoe vaak spreken de evangelies elkaar tegen? Waarom haalt men in de loop van de geschiedenis om de haverklap de omschrijving "apocrief" naar boven? Omdat het vervalsingen zijn? Of omdat apocriefe verhalen soms afwijken of iets heel anders vertellen dan de officiële versies die in de loop van de eeuwen beter in het keurslijf van de georganiseerde religie pasten?
Bedenk verder dat je onmogelijk met ogen uit onze tijd naar die veronderstelde gebeurtenissen kan kijken. Weet jij hoeveel beeldspraak er in die verhalen zit? Kijk naar onze streken. Was het sprookje van roodkapje letterlijk te nemen? Nee natuurlijk niet: het diende om de jongeren ( meer bepaald jonge meisjes) te waarschuwen voor de wolf in elke man.Hoe dom is het dan om om veel oudere verhalen letterlijk te gaan interpreteren . Heb je nog nooit gedacht dat het hele christelijke verhaal rond Jezus en zijn leer in wezen een symbolisch verhaal is waarin hulpvaardigheid, goedheid en respect voor anderen samengebracht werden in een mythische figuur? Dat vertelt namelijk makkelijker aan een publiek dat te weinig ontwikkeld was indertijd om symboliek te begrijpen.