Wil mijn papa helpen

Hier is de plaats voor discussie en vragen over psychische aandoeningen

Boshoeveke
Lid geworden op: 21 jun 2008, 16:16
Locatie: Geel

21 jun 2008, 16:32

Weet niet goed waar te beginnen, misschien best bij het begin.
Mijn papa werd 6 jaar geleden op verplicht brugpensioen gesteld, dit op zijn 52'ste, en in datzelfde jaar heeft mijn moeder hem verlaten voor een "oude liefde". Sinds die tijd is mijn papa, ik zou wel durven zeggen, depressief.
Hij verhuisde meteen na zijn brugpensioen naar de kust waar hij een huisje kocht, hetwelk ik dan maandelijks mocht komen poetsen want dat kan hij niet. Moet je weten, ik studeerde destijds in Eindhoven.
3 jaar geleden heb ik hem dan eindelijk kunnen overtuigen terug naar de Kempen te verhuizen, zodat mijn zus en ik hem vaker zagen.
De huidige situatie zit zo: mijn papa heeft geen enkele hobby te beoefenen op dit moment, zit constant thuis bij zijn 2 katten, kijkt continu tv (vooral voetbal en wielrennen dus nu is echt wel de tijd van het jaar!) en komt enkel buiten om naar de winkel te rijden.
Eten doet hij slechts 1maal per dag, een kleine maaltijd, meestal diepvries, en verder drinkt hij op een dag enkel koffie en alcohol.
Mijn zus en ik weten dat deze situatie niet langer kan blijven duren, maar hoe krijgen we hem gestimuleerd? Hoe halen we hem uit dit zwarte gat?
Zelf ben ik sinds 2,5 maand de trotse moeder van een fantastisch dochtertje, maar zelfs het grootouderschap zet hem niet aan tot verandering.
Kan iemand mij helpen???
Love my daddy
MaLoReg

22 jun 2008, 15:07

Vermits het over een volwassen persoon gaat is het zeer moeilijk om voor hem keuzes te maken zoals bvb. hem ervan te overtuigen dat hij beter woonst neemt in de Kempen ipv aan zee. Was dat zijn idee? Hebben jullie dat enigzins opgedrongen? Toch allemaal zaken die een buitenstaander (forum) niet kan inschatten.Hij rijdt om boodschappen-kijkt TV-eet slechts éénmaal per dag en drinkt koffie/alkool? Als dat zijn manier is van de dag door te komen dan lijkt het me géén dringende noodzaak om daar verandering in te brengen.
Vaak hebben (volwassen)kinderen het héél goed voor met hun ouders, zoals hier blijkt maar gezien het niet over een dement persoon gaat die totaal afhankelijk is denk ik dat jullie best zijn huidige levenswijze aanvaarden.
bakker

22 jun 2008, 17:52

Net als maloreg vraag ik me af of er id iets abnormaals aan de hand is met je vader.
Als hij onmiddellijk na zijn brugpensioen naar de kust verhuisde, wa dat misschien om het verleden, in een gans andere omgeving achter zich te laten. Of u daar maandelijks ging kuisen of waar u studeerde doet toch niks aan de situatie van uw vader ?
U zegt dat u hem drie jaar geleden eindelijk hebt kunnen overtuigen om terug te keren.Als men dat zo leest is het zeker niet met volle goesting dat hij terug kwam en zeker zijn verlangen niet.
Als hij graag voetbal en wielrennen ziet op TV heeft hij toch zijn interesses en waarschijnlijk gaat hij daar ook helemaal in op.Dit kan voor hem een hobby zijn, waarschijnlijk leest hij e dan nog alles over ook.
Opsluiten doet hij zichzelf toch ook niet vermits ij zijn eigen boodschappen doet.
Als hij enkel koffie en als een s een pintje drinkt wat is daar tegen ? En bent u zeker van zijn eetgewioontes ?
Hoe dikwijls bezoeken je zus en jij je vader ? Kan je daar iets over vertellen ?
Ben je zeker dat er een zwart gat is ? Hij zit toch niet te kniezen of zo maar te ziiten ?
En waarom luidt uw laatste vraag - als u zijn situatie zo erg vindt " wie kan mij helpen" en niet " wie kan mijn vader helpen ? "
bakker

23 jun 2008, 10:45

larisse, ik denk niet dat boshoeveke dit ergens gezegd heeft zoals u het schrijft : " maar dat hij geen nood meer heeft aan zijn kinderen en kleinkinderen daar zit iets achter wat u moet vinden "
Gast

23 jun 2008, 11:07

Misschien kan hij zich een nieuwe vriendin zoeken?!

Uiteindelijk went men aan het alleen zijn en heeft men geen behoefte meer om nog iets anders te doen, andere mensen leren te kennen.

Wanneer hij zelf vindt dat de situatie zo erg is voor hem en de eenzaamheid hem te groot wordt zal hij zelf wel naar buiten treden en daar kan alleen maar een goede lieve nieuwe vriendin bij helpen. :wink:

Boshoeveke
Lid geworden op: 21 jun 2008, 16:16
Locatie: Geel

23 jun 2008, 11:52

Heb er gisteren nog met papa over gesproken, rustig. Hij zij me dat hij inderdaad wat meer zou moeten buiten komen, wat meer zou moeten bewegen, maar zij zou niet weten wat of hoe.
Aan fietsen heeft hij een hekel daar hij altijd met de fiets ging werken, wandelen doet hij wel graag, maar niet alleen, tuinieren doet hij wel graag maar hij woont op een studio en wij op een appartement met wel een ingericht terras, maar daar is niet zoveel werk aan.
Mijn papa is een zeer introvert persoon, zeker na de scheiding is hij nog meer in zichzelf gekeerd en is het zeer moeilijk te achterhalen wat hij nu wel en niet wil, etc. Wat betreft die verhuis, heeft hij gezegd dat hij inderdaad liever korter bij de kinderen woont, dat hij naar de kust was verhuist om alles te vergeten, maar toegegeven, vlucten is geen oplossing.
Mijn papa is zeker geïnteresseerd in een meer sociaal leven (vrouwen!!!), maar de weinige vrienden die hij nu heeft zijn niet meteen de types die op stap gaan om enig vrouwelijk schoon tegemoet te komen. Papa zegt dat hij zich eens heeft ingeschreven op een datingsite, maar de enige reactie kwam uit de filipijnen en die streken, niet meteen zijn keuze. Dus daar heeft hij ook weer meteen alle geloof in verloren.
En inderdaad, de eigenlijke vraag is, "help mijn papa", via, "help mij mijn papa te helpen." Het zit erin, maar het komt er gewoon niet uit bij hem.
Wat betreft "af en toe een pintje", drinkt papa ongeveer wekelijks een afvalzak PMD aan blikjes bier in zijn eentje, mijn zus komt er 1 maal per week wegens bezoekrecht (zij is autistisch) en ik kom om de 2/3 dagen bij papa of hij hier. Hij probeert telkens opnieuw alles van alcohol te verstoppen, maar ik vind het telkens opnieuw en flikker dan alles beneden in hun gezamelijke container (studioblok).
Ben al wel blij dat ik gister met papa heb gepraat op een rustige manier en dat hij sommige zaken heeft vertelt, maar de echte aanzet langs zijn kant is er nog niet.
Love my daddy
bakker

23 jun 2008, 12:32

clarisse schreef:bakker zijt ge weer bezig,laat boshoeve haar gedacht daarover zeggen in plaats van altijd te reageren op wat iemand anders zegt,waar haalt u toch altijd die onzin,van aan alles iets verdacht te vinden,of dat het niet geschreven staat

"maar zelf het grootouderschap zet hem niet aan tot verandering"
staat dit niet geschreven soms 8O
Dat staat er inderdaad Clarisse, maar, het grootouderschap dat hem niet verandert, is toch niet hetzelfde als wat u ervan maakt nl : " maar dat hij geen nood meer heeft aan zijn kinderen en kleinkinderen daar zit iets achter wat u moet vinden "


Als u dat onzin noemt, tja dan is dat uw gedacht natuurlijk. Als iemand niet verandert door grootouder worden wil dat volgens u dus zeggen dat die iemand geen nood meer heeft aan kinderen of kleinkinderen.Rare conclusie die u trekt.
bakker

23 jun 2008, 16:13

Clarisse, u beschuldigt me ervan dat ik uw woorden verdraai. Lees dan uw posting die ik hier kopieer eens , de laatste twee regels . Waar vedraai ik die woorden ? :"

ik denk dat boshoeveke nood heeft aan wat hulp en zoekt waar?
met wat ze uitleg ziet ze de situatie niet(meer)zoals het moet,zoals het vroeger was,zij zelf weet hoe vader vroeger was en nu,en vind het niet normaal,
boshoeveke probeer eens je vader te gaan halen om bv,een dagje aan zee,een restaurant,om met hem meer te spreken en zijn gedachten te weten,dan kan je hem misschien helpen,zijn situatie nu is niet abnormaal,maar dat hij geen nood meer heeft aan zijn kinderen en kleinkinderen daar zit iets achter wat u moet vinden"

MIC
Lid geworden op: 07 feb 2006, 02:39
Locatie: Edegem

06 jul 2008, 03:12

De beste manier om iemand te helpen is luisteren, dan zoeken waar hij 'zelf' verandering in wil, dan vragen hoe HIJ het wil aanpakken.
Mijn papa werd 6 jaar geleden op verplicht brugpensioen gesteld, dit op zijn 52'ste, en in datzelfde jaar heeft mijn moeder hem verlaten
Er zijn plots heel wat 'zekerheden' voor uw vader weggevallen en dat dit een persoon 'onzeker' maakt is een feit. Het is 6 jaar geleden en laat ons toch van het standpunt uitgaan dat het verwerkingsproces niet meer acuut is.
Aan fietsen heeft hij een hekel daar hij altijd met de fiets ging werken
Dit antwoord is de negativiteit onderhouden. Hij kan/mag een hekel hebben aan fietsen, maar breng het niet in verband met het 'verloren' werk. Indien dit de reden is dat hij vandaag niet meer wil fietsen, dan moet je de associatie omkeren en leuke fietstochten samen maken.
wandelen doet hij wel graag, maar niet alleen,
Ook hier kan je samen gaan wandelen en bestaan er heel wat wandelgroepen.
tuinieren doet hij wel graag maar hij woont op een studio en wij op een appartement met wel een ingericht terras, maar daar is niet zoveel werk aan
In elke gemeente zijn er groententuintjes, misschien is dat al iets voor je vader. En er zijn zo veel mensen jong en oud die graag een persoon met groene vingers zien aankomen.
Ik denk dat er voldoende contact is tussen jullie beiden maar wordt het verleden een beetje te veel levend gehouden. Je vader heeft zeker wat terug structuur en zelfzekerheid nodig en dat kan zeker door hem zichzelf 'nuttig' te laten voelen /maken ... en hem niet te veel te bemoederen.
Heeft hij geen interesse in PC ?
Of dag- of avondschool een leuke taal aanleren of schilderen of photoshop of oude meubels leren restoreren ? Misschien vind hij daar wel op een ongedrongen manier een leuke persoon en nieuwe vrienden :wink:

oomski
Lid geworden op: 28 mei 2008, 08:25
Locatie: Thuis.

06 jul 2008, 10:11

het zal blijkbaar iet zo simpel zijn om effectieve hulp te bieden.
Een mens dat in zichzelf gekeerd is en niet meer echt met plezier deelt in het reilen en zeilen rondom hem, is moeilijk te overhalen.

Boshoeveke, probeer gewoon zoveel mogelijk bij je vader te zijn, bij hem thuis of/en bij u thuis zodat hij betrokken wordt in jullie leven. Neem hem eens geregeld mee op uitstap (voor jullie misschien niet altijd gemakkelijk). Hoe meer hij zijn zinnen kan verzetten hoe beter.

Maar ja, gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Wat heel belangrijk is volgens mij is weten wat er in hem omgaat en wat de rede is waarom hij zich laat gaan, dan kan je tenminste van daaruit oplossingen zoeken.
Wie op wraak zint, houdt zijn eigen wonden open.