Stil verdriet

Dit is de plaats waar je jouw verhaal kan vertellen, zorgen delen, troost zoeken/vinden en geven aan elkaar.

rodebes
Lid geworden op: 10 jul 2013, 12:28
Locatie: tussen Mechelen en Heist op den Berg

26 jul 2013, 18:17

Onnoemelijk veel stil verdriet heb ik, al jaren, moeder die reeds 3 jaar haar kinderen niet meer kent wegens ziekte, hersenbeschadiging. Zit gans de dag in een zetel waar ze niet uit kan en mag. Kan niet meer praten, kan niks meer herinneren, is soms zo ongelukkig en ze moet en ze moet verder, ze krijgt gemixt eten, heeft een pamper aan.
Het is soms zo hard, ook met de rest van de problemen die erbij komen, huis, tuin. Onmenselijk noem ik het soms hoe moeder afziet en wij als kinderen ook. Ik kan er soms niet meer tegen maar ik moet verder zonder een zicht op een betere toekomst voor de komende jaren.
We zitten al 8 jaar in zo'n situatie, ik kan er niet meer tegen.
Heb de eerste jaren zoveel ons moeder bijgestaan tot ze 28 maanden geleden is opgenomen in een verzorgingstehuis.

Oma-C
Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
Locatie: Thuis

26 jul 2013, 19:56

Een oprecht sterkteknuffeltje rodebes.. :roll:
Ik kan het me heel goed voorstellen... ik heb het met mijn mama
ook meegemaakt. Zij kan niks... Jij kan niks ... je mag niks :oops:
en het doet zo'n pijn je geliefde moeder zo te zien wegkwijnen :(
en weten dat ze het zo nooit zou gewild hebben....
Dat beeld blijft levenslang op je netvlies... :( Hou vol :?
Afbeelding "Gelukkig zijn betekent dat je dankbaar bent voor alles wat je hebt".

Eugeke
Lid geworden op: 05 jul 2011, 09:22
Locatie: Heule

27 jul 2013, 08:09

Rode Bes, hou moed het is niet altijd niet gemakkelijk omdat men in zo een situatie niet kunt helpen zelfs de zieke niet kan troosten en beterschap toe te wensen; Veel sterkte en woordje van troost van harte toe gewenst.
Groetjes en tot later Liane

gerarda
Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55

27 jul 2013, 09:54

Rodebes wij begrijpen uw verdriet hoor; Het is zeker erg en dat ge er niets kunt aan doen een moeder zo zien doet zeker pijn, we kunnen u allen sterkte wensen en haar toch zoveel mogelijk bezoeken. Ge weet maar nooit dat ze toch voelt dat ge een kind bent van haar gewoon door haar eens vast te nemen. Moest ze dan heengaan zal het u een goed gevoel geven dat ge tot het laatst voor haar gezorgd hebt.

Groetjes Gerarda

rjl
Lid geworden op: 29 okt 2012, 14:24

27 jul 2013, 12:02

Beste Rodebes, Oma C en alle andere vrouwen in jullie situatie,
(met een cc-tje aan alle mannen die ook in dezelfde situatie zijn),

Jullie zijn prachtige dochters (zonen) en heb geen verdriet om wat is. De situatie kan niet veranderd worden, jullie doen wat jullie kunnen. De vrede in jullie hart (want naast het verdriet om gemis aan contact moet er toch ook bevrediging zijn dat jullie dit kunnen/mogen doen) is hopelijk iets waar jullie je kunnen aan optrekken in moeilijke momenten.

Ik heb ook stil verdriet. Mijn ouders hebben gelukkig (nog) geen hulp nodig maar zullen het ook nooit vragen. Ze hebben mij beschadigd en verworpen. Ik mis hen maar zij mij niet. Tegenover de buitenwereld laten ze alles zo gelukkig overkomen maar ik weet wel beter. Waar ze komen staan ze mekaar te kussen maar achter de gevel van hun chique villa worden er klappen uitgedeeld.
Jeugd is een voorschot, ouderdom de afrekening (El Espectador)

rodebes
Lid geworden op: 10 jul 2013, 12:28
Locatie: tussen Mechelen en Heist op den Berg

01 aug 2013, 11:48

Beste Oma-C, Eugeke, Gerarda, rjl,

Dank voor de warme reactie van jullie op mijn topic.
Ik probeer er het beste van te maken maar het is soms moeilijk.

Groetjes van rodebes

Oma-C
Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
Locatie: Thuis

12 aug 2013, 20:13

Veel sterkte rodebes,... ik denk aan jou... :?

Elk sterven is afscheid nemen van wat tastbaar was
En verder leven met wat voelbaar is...

Een sterkteknuffeltje... en veel moed.. :?
Afbeelding "Gelukkig zijn betekent dat je dankbaar bent voor alles wat je hebt".