Ik word niet graag oud...

Vragen/antwoorden betreffende ouderdom

josephinetim
Lid geworden op: 22 mar 2004, 21:01
Locatie: 2900 Schoten

01 mei 2015, 16:26

Natuurlijk heeft Klaartje gelijk en is de titel die ik zoveel jaren geleden aan deze rubriek gaf eigenlijk fout. De meesten onder ons worden natuurlijk graag oud maar... onder min of meer goede condities. De titel moet dus zijn: "Ik verouder niet graag..." Vorige week schreef mijn dochter in een mailtje: "ons vader wordt oud..." maar in feite ging het om een misverstand. Zij had mij niet goed begrepen en... schreef dat dus toe aan de leeftijd!... Inmiddels ben ik wel erg hardhorig geworden en zal ik een speciaal hoorapparaat moeten kopen, maar dat is natuurlijk minder erg dan bijv. blind worden of een zware kanker krijgen. We "leven" dus verder en ik zou heel graag nog meemaken dat mensen op Mars landen! Een utopie voor mij natuurlijk want die Marslanding zal nog wel twintig jaar op zich laten wachten. Dan maar hopen op "Ringland" of de Oosterweelverbinding???
Chaque jour suffit sa peine

Anina
Lid geworden op: 06 mei 2003, 16:09
Locatie: derde verdieping

19 jun 2015, 17:50

Ik had geantwoord op een bericht van 2009...en heb het verwijderd.
Ik moet wat meer komen zie ik...
Mijn kleindochter is ondertussen al 7 jaar geworden ...ik hoop wat meer tijd te hebben om langs te komen.

Nog altijd veel gekende namen
:D :D :D

Groetjes

theor950
Lid geworden op: 13 feb 2015, 17:17

28 okt 2015, 01:29

er zijn mensen van 50 en die voelen zich ook oud , oud zijn zit tussen de 2 oren ! mijn zusje is 84 , is bijna nooit thuis, ze gaat nog de " oude mensen " entertainen in het rusthuis , Bingo en vanalles , gaat een drietal keren per week met haar vriend patner ( haar man is overleden) nog dansen naar speciale namiddagen voor de derde leeftijd ! ze is 84 jong ! doet thuis nog alles zelf ! plakken , schilderen ! komaaan jij kunt het ook ! nog veel plezier met vrouwke en doe zoals velen !

Silver Wolf
Lid geworden op: 08 apr 2008, 16:51
Locatie: Thuis

28 okt 2015, 06:45

De enige manier om lang te leven =
OUD worden. :wink:

De kwaaltjes horen er nu eenmaal bij.

Pijnlijker is mogelijk de ervaring "er niet meer (echt) bij te horen".
Niet alle kinderen en/of kleinkinderen kunnen de generatiekloof overbruggen en/of zich inleven in de denkwereld van iemand met gerijpte (rijkere) levenservaringen.
Mogelijk doordat zijzelf nog heel wat willen ontdekken en zullen moeten leren (met vallen en opstaan.)

Jezelf tussen leeftijdsgenoten bewegen kan aangenamer zijn, dan de confrontatie met de allernieuwste technische snufjes, in het stilaan doldraaiende en vaak nogal schijnheilige mediacircus.

CARPE DIEM :!:

sw

Klaartje
Lid geworden op: 27 jan 2005, 17:22
Locatie: Brecht

28 okt 2015, 08:43

theor950 schreef:er zijn mensen van 50 en die voelen zich ook oud , oud zijn zit tussen de 2 oren ! mijn zusje is 84 , is bijna nooit thuis, ze gaat nog de " oude mensen " entertainen in het rusthuis , Bingo en vanalles , gaat een drietal keren per week met haar vriend patner ( haar man is overleden) nog dansen naar speciale namiddagen voor de derde leeftijd ! ze is 84 jong ! doet thuis nog alles zelf ! plakken , schilderen ! komaaan jij kunt het ook ! nog veel plezier met vrouwke en doe zoals velen !
Hééééél mooi en apart, maarrrrr is niet iederéén gegeven!
Eerstens de goede genen en gezondheid hebben, karakter, omstandigheden allerlei die een rol blijven spelen!

Gelukkig mens jouw zusje, dat wél !!!
"Een vriend is iemand, die als hij je een hand geeft eigenlijk je hart aanraakt."
Auteur: Gabriel Garcia Marquez

josephinetim
Lid geworden op: 22 mar 2004, 21:01
Locatie: 2900 Schoten

28 okt 2015, 15:58

Wat een wijze woorden werden er op 28 oktober 2015 in deze rubriek geschreven! Ik kan ze alleen maar beamen. Heel erg bedankt!
Chaque jour suffit sa peine

Helena van Troje
Lid geworden op: 15 apr 2006, 17:07

28 okt 2015, 19:21

Tja, zoals mijn tante van 91 jaar is het ook niet zo slecht ouder te worden: ze rijdt nog dagelijks met de fiets naar de Delhaize een dorp verder en naar haar nichten een paar dorpen verder. Bij voorkeur dan nog op de dijken langs de rivier, ik zie ze nog eens weg waaien op een keer...
Het is pas sinds een jaar of zo dat ze poetshulp heeft, vier uur in de veertien dagen. Ze bakt nog taarten, liefst met vier ineens, dan is het de moeite om eraan te beginnen...Maakt alle dagen haar vers potje eten.
Ze heeft het over downloaden en op een cd-tje branden, doet ze wel niet zelf, maar ze weet waarover ze het heeft.
Ze is een luisterend oor voor menig jong mens. Ja, dat is natuurlijk heel fijn zo.

De andere tante van 91 besloot naar het woonzorgcentrum te gaan en ze voelt zich daar heel goed.

Alle twee de tantes hebben vijf kinderen opgevoed en ze worden met veel zorg en liefde omringd door die kinderen. Ook dat is heel fijn voor hen.

Desondanks word ik liever geen 99 jaar zoals mijn grootmoeder. Die kreeg op haar 93 jaar nog een nieuwe lens ingeplant en een liften van haar ooglid. Telkens we bij haar op bezoek geweest waren in het WZC hadden we onze portie lach vitamientjes mee.

Maar, het is niet iedereen gegeven zo oud te worden. Ik heb veel verdriet omdat mijn man overleden is en mijn moeder, maar anderzijds denk ik dat ze allebei beter af zijn dan dat ze nog zouden leven, hij met veel pijn en zij waarschijnlijk dementerende. Om van de pijn nog maar niet te spreken.
Gast

29 okt 2015, 10:43

Mijn oma werd net geen 100. Liefst zou ik niet zo oud worden. Toen oma half de tachtig was onderging ze nog een zware operatie die ze goed doorstond.
Een tante is nu 88, die gaat nog ieder jaar op vakantie naar Oostenrijk. Er zijn twee manieren om oud te worden vermoed ik.

Silver Wolf
Lid geworden op: 08 apr 2008, 16:51
Locatie: Thuis

29 okt 2015, 15:28

Het leven is eindig...
Maar het blijft ook een doorgeefluik naar de volgende generatie(s).
Om o.a. liefde door te geven :idea:

Het is wel spijtig, dat nogal wat mensen daar pas dan aan herinnerd worden,
wanneer het daarvoor rijkelijk (te) laat is. :cry:

sw

josephinetim
Lid geworden op: 22 mar 2004, 21:01
Locatie: 2900 Schoten

28 okt 2016, 16:30

Inmiddels ben ik er 81 geworden en behalve erg hardhorig nog goed gezond. Wat ik iedereen wil aanraden: blijf in beweging! Heb je geen tuin, zoals wij, ga dan wandelen of doe aan sport. Het maakt niet uit wat, als je maar beweegt. Vorig jaar had ik veel nekpijn. De huisarts stuurde me naar een osteopaat resp. kinesist maar dat hielp niet. Nu heb ik zelf een aantal oefeningen bedacht die op vijf minuten uit te voeren zijn. Je moet je hoofd bewegen naar voren en naar achteren, naar links en rechts, er draaiende bewegingen mee maken, telkens tien keer. Je hoort het kraken langs alle kanten maar... ik heb geen pijn meer op voorwaarde dat ik geen dag oversla!
Massage komt er niet aan te pas. Wat bij diverse pijntjes wel goed helpt (vind ik!) is een tablet Ibuprofen. (Iets moderner dan aspirine of paracetamol). Spreek er desgevallend met uw huisarts over.
Ik drink - matig! - een biertje, een wijntje of een borrel. Toevallig wordt dezer dagen in de media alcohol op alle manieren vervloekt, ook kleine hoeveelheden. Mijn ervaring (met alles): matigheid, niet overdrijven, variëren, afwisselen en... vooral niet piekeren! Tot een volgende keer.
Chaque jour suffit sa peine

josephinetim
Lid geworden op: 22 mar 2004, 21:01
Locatie: 2900 Schoten

24 okt 2017, 17:11

Inmiddels ben ik 82 jaar en mijn zus (twee jaar jonger) is in januari 2017 gestorven.
Welke ervaring meen ik te hebben opgedaan? Ik denk dat de genen die men erft heel belangrijk zijn.
Onze vader was een brave maar licht getormenteerde man die zich veel zorgen van de wereld aantrok en bovendien een verstokte roker was. Het ergste was wellicht dat hij een lichte hypochonder was d.w.z. dacht dat hij allerlei kwalen had.
Mijn zuster had dat ook en vooral nadat haar echtgenoot in 2007 aan kanker stierf. In weerwil van uitgebreide onderzoeken in klinieken in Turnhout en Herentals geloofde zij de specialisten niet en eiste tientallen geneesmiddelen (haar keukentafel stond er vol van), die natuurlijk onvoldoende hielpen. Ook op haar inpraten (psychiatrie) hielp niet. De laatste jaren van haar leven waren een martelgang, alleen doordat zij zich niet goed voelde en de specialisten die niets vonden, niet geloofde!
Zelf heb ik natuurlijk ook die genen geërfd maar ik heb het geluk een vrouw en schoonzus (die ook weduwe werd dit jaar) te hebben die totaal tegenovergestelde genen erfden van hun vader d.w.z. "optimistische", "niet te zwaar tillen aan het leven"...
Vraagje: hebben lotgenoten de indruk dat "genen" inderdaad een grote rol spelen in hoe men zich voelt? Ik vind "mentale" gezondheid minstens zo belangrijk als "lichamelijke". Ik sta versteld te zien hoe sommige mensen die blind zijn, hun benen verloren, in een rolstoel zitten of hevige pijnen lijden toch optimistisch en blij kunnen zijn. Ik ben dan beschaamd... Hoe doen die dat? Waar halen zij de energie?
Commentaar welkom!
Chaque jour suffit sa peine

talisman
Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05

24 okt 2017, 19:50

Silver Wolf schreef:De enige manier om lang te leven =
OUD worden. :wink:
En de enige manier om niet oud te worden is jong sterven. :lol:

josephinetim
Lid geworden op: 22 mar 2004, 21:01
Locatie: 2900 Schoten

25 okt 2017, 15:46

Sorry, Silver Wolf, maar hoewel de titel van dit forum "Ik word niet graag oud..." is en jij dààr op reageert, wou ik de ervaring van lotgenoten/bejaarden vernemen i.v.m. erfelijkheid en genen. Men zegt wel eens: "Wil je oud worden, kies je ouders" waarmee men bedoelt dat, als je ouders een hoge ouderdom bereikten dan heb jij ook meer kans om oud te worden. Je "ingesteldheid", je gedachten, je hersenen kunnen daar ook een rol in spelen: optimisten hebben ook meer kans om het lang vol te houden. Wat is de rol van "genen" daarin? Daar wou ik de ervaring van anderen over lezen...
Chaque jour suffit sa peine

Silver Wolf
Lid geworden op: 08 apr 2008, 16:51
Locatie: Thuis

29 okt 2017, 17:58

josephinetim schreef:Sorry, Silver Wolf, maar hoewel de titel van dit forum "Ik word niet graag oud..." is en jij dààr op reageert, wou ik de ervaring van lotgenoten/bejaarden vernemen i.v.m. erfelijkheid en genen. Men zegt wel eens: "Wil je oud worden, kies je ouders" waarmee men bedoelt dat, als je ouders een hoge ouderdom bereikten dan heb jij ook meer kans om oud te worden. Je "ingesteldheid", je gedachten, je hersenen kunnen daar ook een rol in spelen: optimisten hebben ook meer kans om het lang vol te houden. Wat is de rol van "genen" daarin? Daar wou ik de ervaring van anderen over lezen...
Er kan wel heel wat genetisch bepaald zijn en sommige ziektes "erft" men via één van beide ouders.
Voorbeeld; ik ken een geval van iemand waarbij de terugkoppeling van de cortisol niet goed werkt en dat kwam via de genen van zijn moeder.

De specialisten bepalen eventueel ook, of jouw aandoening van oorsprong "homozygoot dan wel heterozygoot" is. (Zie les biologie).
Iedereen kan zijn eigen DNA laten onderzoeken en daarin laten bepalen wat er zoal nog tot ontwikkeling kan komen.
Maar... wil men dat echt weten?

Ps.: Mogelijk ben ik als 70-plusser niet hoogbejaard genoeg om hier een mening te posten!?
Ik frequenteer dan ook seniorennet veel minder vaak dan voorheen.
Wel verbijt ik nogal wat kleine ongemakken, maar wanneer ik er volop invlieg, camoufleert de adrenaline enkele fysieke beperkingen en verlegt mijn pijngrens.
Nu, ja... een tuintje van zowat 1.700 m² met heel wat bomen, hagen en struiken plus andere planten, rekent op mijn inzet.
Spijts een rugoperatie op mijn 55-ste (gevolgd door jarenlang wekelijkse intensieve en harde REVA-oefeningen) ga ik er nog altijd voor.
Want "leven" doet men niet vanuit een luie sofa.
En dat leven, is zo voorbij. :cry:
Dus als de herfst wat rust brengt, stap ik dagelijks enkele uren door de inslapende natuur, om zuurstof en energie te tanken.

sw :wink:

josephinetim
Lid geworden op: 22 mar 2004, 21:01
Locatie: 2900 Schoten

30 okt 2017, 15:45

Beste Silver Wolf: hartelijk dank voor uw reactie.
En waarom zou u als 70-plusser niet hoogbejaard genoeg zijn om een zeer goede mening te posten?
Wat je schrijft is meer dan de moeite waard:
- pijngrens verleggen door dingen te doen die je aandacht opslorpen;
- werken in de tuin (ik heb ook zo'n "bezigheid" en nog iets groter...) verplicht inderdaad om
niet in de luie sofa te blijven hangen want zonder te bewegen leeft men - volgens mij - niet lang;
- ik moet mij alleen verplichten om niet de hele voormiddag de krant te lezen (een selectie maken
en alleen titels lezen zou moeten volstaan);
- een lange wandeling maken, daar zou ik me meer toe moeten verplichten...
- en vooral ook (om het in de bovenkamer rustig te houden) niet-helpende gedachten negeren.
Beste groeten.
Chaque jour suffit sa peine