oplossing voor vergeten uitzetten toestellen??

Vragen/antwoorden betreffende ouderdom
inina

19 apr 2014, 10:11

Mijn vriend begint meer en meer te vergeten,

Ik ben nu op zoek naar een oplossing (omwille van de veiligheid) om gebruikte huishoudtoestellen toestellen na een maximum van tijd vanzelf uit te kunnen laten schakelen. Bestaat zoiets????

Ik dacht een beetje aan de timers die gebuikt worden om toestellen (lampen) op een bepaalde tijd in te schakelen om dieven af te schrikken.

Kan dat misschien ook om huishoudtoestellen die een aantal minuten niet meer gebruikt worden u!t te laten schakelen??? Heeft iemand hier ervaring mee ?? Alle tips zijn zeer welkom.

Dank bij voorbaat voor een reactie

Inina

Choerrel
Lid geworden op: 27 dec 2008, 21:08

19 apr 2014, 10:16

Sinds ik mijn vrouw ken, moet ik haar achterna lopen om lichten uit te doen, deuren dicht te doen, koffiezet uit te schakelen, de wasmachine uit te zetten, deksels terug op de potjes te zetten en wat nog meer.
Ze is hier geweldig nonchalant in.
inina

19 apr 2014, 19:29

Dag Choerel,

Als je samenwoont kan de partner inderdaad een oogje in het zeil houden, al kan ik me voorstellen dat dit ook heel vermoeiend is voor u, maar als de vergeetachtige persoon alleen woont in zijn appartement, kan het ronduit gevaarlijk worden. Dus daarvoor zoek ik nu een oplossing indien mogelijk om de toestellen te kunnen beveiligen doordat ze zichzelf afsluiten voor ze oververhit raken..

groetjes
inina

granny M
Lid geworden op: 04 jun 2012, 19:32

20 apr 2014, 20:01

Ik heb een koffiezetapparaat van Philips, dat zichzelf na twee uur uitschakelt .Helaas maar een kleine tip, maar misschien heeft U er toch iets aan.
Vriendelijke groeten !

niavlys
Lid geworden op: 01 jan 2014, 12:08

18 jun 2014, 10:49

Vorig jaar heb ik in Duitsland in een soort Hubo een stekker gekocht waarin men een toestel kon aansluiten en deze stekker kan men tot maximum 2 laten werken. Dus de tijd dat hij werkt kun je elf inschakelen. Het werkt op toestellen tot 2000Watt. Het kostte niet zoveel. Helaas staat daar geen merk op, anders was het makkelijk dat op te zoeken.
gr
:P
Gast

07 apr 2015, 02:23

Omdat ik alleen woon en ook vergeetachtig ben,heb ik mezelf aangeleerd om bij alles wat ik doe de keukenwekker te gebruiken. Dat is een gewoonte geworden , vooral bij het gebruik van gas, alleen de fluitketel laat zich horen, maar b.v. het koken van de rest aardappelen groenten vlees etc...daarbij is de wekker onmisbaar,ga ik achter de pc zitten en staat er iets op het vuur dan zal ik dat zonder mijn hulpwekker zeker vergeten. Misschien is het ook een optie voor anderen het wordt een gewoonte om de wekker naast je te houden,makkelijk toch?
Carra :D

gerarda
Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55

07 apr 2015, 09:43

c.verveen555 schreef:Omdat ik alleen woon en ook vergeetachtig ben,heb ik mezelf aangeleerd om bij alles wat ik doe de keukenwekker te gebruiken. Dat is een gewoonte geworden , vooral bij het gebruik van gas, alleen de fluitketel laat zich horen, maar b.v. het koken van de rest aardappelen groenten vlees etc...daarbij is de wekker onmisbaar,ga ik achter de pc zitten en staat er iets op het vuur dan zal ik dat zonder mijn hulpwekker zeker vergeten. Misschien is het ook een optie voor anderen het wordt een gewoonte om de wekker naast je te houden,makkelijk toch?
Carra :D
Ik doe het ook zo met wekker want anders kom ik hetzelfde tegen heb al nieuwe caserollen moeten kopen omdat ik het vuur vergat uit te doen .


groetjes gerarda

zibet
Lid geworden op: 08 apr 2005, 19:34
Locatie: brugge

11 apr 2015, 15:51

als je een beetje handig bent, kun je zoals ik, een draadje solderen ( of laten doen) aan het lampje dat aangeeft dat er een plaat of oven aanligt, die 2 draadjes lopen dan uit het toestel naar vb een sokkel met lamp, ik draai daar een rode lamp in, ik heb daar een LED lamp van 3W/220V voor gebruikt om geen extra belasting voor het ovenlampje te veroorzaken, die is 2,4W/220V
telkens het vuur aanligt brandt die lamp
ook hebt ik in mijn wc en badkamer die naast mijn living ligt de draad van de lampen doorgetrokken tot in de living, een wandlampje geplaatst, en telkens ik vergeet dat het ligt brandt waarschuwt het wandlampje mij hiervan
in een 2hands zaak heb ik een electrische vanne geokcht voor 5€ met bijhorende signaallampje, een soort electrische kraan, en als het water loopt brandt dat lampje, en verwittigd mij als ik de kraan niet hebt toegedraaid
uit Brugge; de mooiste stad van vlaanderen en omstreken

Cyper
Lid geworden op: 12 jun 2013, 23:17
Locatie: Ieper

09 jan 2016, 14:53

Nu dankzij madam Turteltaks en co de energiefactuur een tweede belastingbrief is geworden, is het voor mij ook een dringende noodzaak geworden om als een havik te waken over de knopjes en schakelaars. Ik ben de laatste tijd ook een beetje vergeetachtig geworden (ja, dat hou je niet tegen), dus loop ik continu lichtknopjes aan- en uit te zetten. Ik heb alle elektrische apparaten die iets met elkaar te maken hebben en dicht bijeen staan, bv. de tv, digibox, dvdspeler, computer, printer, monitor en scanner, allemaal aan één enorm grote stekkerbalk aangeschakeld. Daar zit één knopje aan, dat een ledje bevat. Als ik ophou met werken, dan gaat dat hele gedoe in één keer poef! helemaal uit, en aan het lichtje kan ik zien dat er niks meer brandt. Dat heb ik met andere systemen- de stereoketen en de boxen en de platendraaier- eveneens. Alles aan één zo'n grote schakelbalk, en in één keer alles uit.
Als je wil zeker zijn dat alles vanzélf op een bepaald uur uitgaat, en elke dag weer op een vast uur weer zichzelf aanschakelt, dan kun je tussen die schakelbalk en het stopcontact nog een timer stoppen. Die heb ik op de waterverwarmer zitten: omdat ik een dag-nachttarief heb, laat ik die alleen opwarmen tijdens de nachturen. S'ochtends zet hij zichzelf uit, en s'avonds weer aan. Dat kun je dus ook bij zo'n schakelbalk: als de eigenaar van de apparaten dan tóch vergeet om het ene knopje uit te doen, dan gaat het vanzelf wel uit dankzij die timer. Die zet je in op de gewenste uren, en die doet dat dagin-daguit elke dag trouw opnieuw.

Om niet te vergeten lichten in kamers uit te doen als ik ze verlaat, heb ik een ritueel opgebouwd: mijn atelier is helemaal op de zolder, mijn keuken is helemaal op de begane grond. Van de voordeur tot de zolder moet ik de hele toch naar boven of naar beneden klik-aan-klik-uit-klik-aan-klik-uit doen, om niet tegen de muren te lopen. Als je dat maar vaak genoeg precies opzelfde manier doet, wordt het een automatisme. Als ik niet honderd percent zeker ben of ik alles wel uit heb, loop ik gewoon weer naar beneden en naar boven. Nooit te lui zijn om trappen te doen, dat is bovendien gezond voor je bloedsomloop.

Een avondlijke "ronde" in je hele huis is ook goed, en dat moet je ook tot een ritueel maken. De voordeur op slot? het gas beneden af? licht uit? andere kamer. Gasfornuis uit? licht uit? naar boven. Licht in het eerste deel van de trapkoker uit? nog een trap hoger. Daarboven het gas uit? alle lichtjes en apparaten uit? Naar beneden. Tot je in de badkamer belandt, en als je klaar bent in je slaapkamer, en tenslotte het laatste van allemaal: je nachtlichtje. Als je je nachtlichtje uitschakelt, weet je dat al de rest ook uit is.

Dat gaat niet van de eerste keer. Zeker als je net verhuisd bent, ben je helemaal gedesoriënteerd en moet je je rituelen helemaal opnieuw "componeren". Daar is het spreekwoord "een oude boom mag je niet verplanten" door gekomen, denk ik, om aan te duiden dat je oude mensen niet mag doen verhuizen. Omdat ze vergeetachtig zijn, en dat in een vreemd huis opeens weer heel erg opvalt.

Ik ben in mijn leven van mijn kindertijd tot nu wel al 20 keer verhuisd, dus ik hoop maar dat de vorige keer de allerlaatste keer is.

Voor meer technologischer hulpmiddeltjes zul je bij een specialist in de gerontologische ergonomie en technologie terecht moeten. Als dat bestaat, tenminste.

Bik
Lid geworden op: 16 feb 2016, 15:22

05 mar 2016, 19:05

Of wel geheugenverlies.
Ik heb hier wat zitten lezen en ben al een paar goede tips tegengekomen en als technicus sterkstroom zou ik bijna zeggen, ga voor een timer die wel geschikt moet zijn om een gegeven vermogen aan of uit te schakelen en die bestaan. Op ieder electrisch toestel moet het nominale vermogen vermeld staan, hou daar dus rekening mee, het zou te gek zijn dat u in de problemen zou komen door de timer zelf. Men kan dus deze timer inschakelen, voor ong. de tijd dat je het toestel zal gebruiken ( bij el.verwarming interessant )
Je kan dan de starttijd en het uitschakel-moment instellen. Als het mogelijk is
Gebruik een timer welke op een mechanische manier is in te stellen, liefst geen digitale versie, heb er zelf ook nog wat problemen mee. Er moet mij, om eerlijk te zijn, nog een ding van het hart: vergeet a.u.b. dan niet om de timer te gebruiken.
En: zolang je pijn voelt...weet ge dat je nog leeft ( duister ).
Groetjes.

Cyper
Lid geworden op: 12 jun 2013, 23:17
Locatie: Ieper

05 mar 2016, 19:35

Ik heb ook liever zo'n mechanische timer met pinnetjes, dat heb je zélf in de hand, en ik heb al zoooooveel knopjes en displaytjes gehad om onder de knie te krijgen dat ik blij ben met een paar échte knopjes.
Ik heb van die stekkerdozen met een zekering erin, zodat als ik er een combinatie zou aan schakelen die te zwaar is, het meteen duidelijk zou worden.

Als je pijn hebt weet je dat je leeft? Je lijkt wel een gekweld tienermeisje, Bik... je weet wel, die zich in hun armkes snijden omdat ze de ellende van hun puberteitskwellingen niet kunnen dragen...
Als we niet meer weten dat we leven, dan hebben we ook geen last meer van de elektriciteitsfacturen, denk ik.

Bik
Lid geworden op: 16 feb 2016, 15:22

06 mar 2016, 02:22

Wil best antwoorden op de reactie van Cyper. dit laatste van da pijn en voelen leven, dat was in de periode dat ik soms 2 tot 3 x toe onder het mes ging, per jaar en dan ben je al blij dat ge nog wat voelt al is het dan maar pijn. Ik ga hier geen polemiek voeren over ingrepen revalidaties, rugge-prikken enz, laat ik het hier bij houden: als je alles samen meer den 55+ opnames en in totaal meer dan 3 jaar in opnamedagen hebt meegemaakt dan moet ik humor gebruiken om er niet onderdoor te gaan.
Allez om het af te leren:
Mijn dag lichte op toen ik geboren werd.
Mijn graf-opschrift: "niettegenstaande al zijn uurwerken was de dood hem toch te snel af, shit... te laat".

Cyper
Lid geworden op: 12 jun 2013, 23:17
Locatie: Ieper

06 mar 2016, 02:50

Ik snap het. Ik heb er ook al een hoop achter de rug, al ben ik er nog nooit slechter uitgekomen dan beter. Eén keer was pijn voelen in feite een goed teken: toen ik van een ongeluk een serieuze tik tegen mijn been gekregen had, werd ik in het ziekenhuis wakker met een verlamd been. Het was net een ding van iemand anders, je voelde er NIKS meer in. Ze prikten in m'n voet en ik voelde er even weinig van alsof ze met hun prikker in de matras ernaast hadden geprikt. Dat was NIET leuk. En toen ik na een tijdje geprikkel begon te voelen, en daarna héél erg geprikkel, alsof mijn been "geslapen" had maar dan honderd keer erger dan normaal als je te lang met gekruiste benen gezeten hebt, en tenslotte pijnlijke steken, tja, dat was wél leuk... want dat betekende dat mijn zenuw terug aan het wakker worden was, en dus niet dood was. Met andere woorden, dat ik niet met een verlamd been door de rest van mijn leven moest.

Maar ruggeprikken vind ik niet erg. Ik heb dat al dozijnen keren gehad, om orthopedische ingrepen aan m'n enkels en andere delen van m'n benen, en dat doet absoluut geen pijn. Integendeel: ik vond het wel fijn om wakker te zijn en te kunnen converseren met de chirurg, die aan mijn been zat te sleutelen en te boren en te vijzen. En je hoeft niet uit te slapen; van zodra die prik uitgewerkt is en je zit in de plaaster, mag je meteen op de bus en naar huis. Ik neem meestal mijn krukken al mee naar het ziekenhuis, dat leer je wel na een paar keren, en ook dat je met elleboogkrukken niks geholpen bent, dat je okselkrukken moet nemen. Dat soort dingen.
Maar met dat ongeluk, dat was de enige keer dat ik blij was dat het pijn deed.

In feite mogen we blij zijn dat er hier overal propere ziekenhuizen zijn waar we operaties kunnen ondergaan, en dat we niet eens alles wat er aan ons gedaan wordt zélf moeten betalen, dankzij de ziekenbond. Want er zijn genoeg landen waar helemaal géén ziekenhuizen zijn, en als je daar wat mankeert dan krepeer je gewoon, want niemand kan je helpen.... Dus, zelfs als ziek of gewond zijn op zich nooit leuk is, laten we toch maar dankbaar zijn dat we hier in België ziek of gewond zijn, en niet in Congo of Burkina Faso of zo...

Zo doe ik het om optimistisch te blijven. Da's ook een manier, hé?