JeugdPSYCHIATRIE

Hier is de plaats voor discussie en vragen over psychische aandoeningen

jure
Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28

05 okt 2016, 08:58

Wij hebben een kleindochter die zichzelf snijdt, aan zelfmoord denkt en een niet herstelbare schrik heeft om naar school te gaan wegens het pesten.
Na de zoveelste en erge ditmaal, snijdingen werd zij, met haar instemming overgebracht naar een KPC. Kinder psychiatrisch centrum.
Ze is 15.
Na 2 weken werden haar ouders opgebeld en werd hen gevraagd hun kind terug op te halenwegens : te gevaarlijk voor haar.
Ik heb met opzet de plaats niet vermeld, zeker de naam niet en ik hoop dat eventuele lezers niet via mijn nicknaam gaan achterhalen wie en waar.
Mijn vraag is : Is zoiets normaal? Heeft men in de KP niet genoeg inzicht en of capaciteiten om zoiets aan te pakken?
Wat was er nu gebeurd. Wel vier jongeren hebben onderling voorwerpen uitgewisseld om zich te snijden, tips om nog beter te snijden en tips om op een efficiente manier aan zelfdoding te doen.
Alle vier de ouders werden verzocht hun kind uit het KPC te halen om de gekende reden : te gevaarlijk!
Nogmaals, kan zoiets?
Nog iemand met dergelijke ervaringen?
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.

socrates
Lid geworden op: 05 nov 2005, 19:32
Locatie: EUROPA

05 okt 2016, 10:37

Ik heb geen ervaring en kan helaas geen informatie geven die je zou helpen. Ik ben wel behoorlijk geschokt over het soort zorg dat men in onze Welvaartstaat blijkbaar mag verwachten. De ouders die zelf het probleem niet opgelost kregen rekenden dus op professionele hulp vooral omdat de situatie voor hun kind echt levensbedreigend werd. Na twee weken werd het voor de professionals dan te gevaarlijk en werden de ouders als niet deskundigen, plots weer wel in staat geacht het gevaar te bezweren. Dit soort wedervaren zou men eigenlijk aan de grote klok van de media moeten kunnen hangen, gewoon een schande voor een zogenaamd rijk en beschaafd land. Ik kan enkel met U meevoelen, helaas niet helpen.
"Nothing matters very much and few things matter at all".Lord Balfour

jure
Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28

10 okt 2016, 10:55

Mijn kleindochter ligt sinds gisteren 20.00 uur op de intensieve.
Overdosis opgespaarde paracetamol, 17.5 mg.
Kon dus niet opgevolgd worden in dat KPC.

...

Nu moeten wij uitzoeken bij wie we dit gaan aankaarten.
Verdomme. Wat een on-professionele bende.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.

jure
Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28

10 okt 2016, 13:31

Een psychologe van een CLB gaat zich de zaak ter harte nemen en een klacht indienen.
Dat is stap 1
De ouders hebben de drempelvrees overwonnen en gaan hetzelfde doen.
Dat is stap 2


Ik heb besloten ter ondersteuning van ouders en of grootouders die hetzelfde meemaken, hier alles zoveel mogelijk neer te schrijven.
Tenminste zolang de moderators dit goed blijven vinden.
Moesten er grootouders zijn die in hun familiekring iets gelijkaardigs hebben ondervonden, schrijf het dan.
Namen, noch plaatsen hoeven vermeld.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.

jure
Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28

21 okt 2016, 07:37

De waarheid getrouw.

Het is dus fysisch goed gekomen met onze kleindochter.
Intussen zijn alle betrokken partijen bij elkaar gekomen.
De instelling bood een - soort - verontschuldiging aan. Beweerde dergelijk fenomeen nog nooit te hebben voor gehad, maar nu wel gepast te kunnen reageren.
Andere instellingen in de provincie " bedankten " voor het opnemen van m'n kleindochter : er zou geen plaats meer zijn.
Zij is dus teruggekeerd. De waarheid getrouw moet ik nu schrijven dat zij het momenteel - ogenschijnlijk - goed stelt.
Wij kunnen noch in het hart, noch in het hoofd van het kind kijken.
Zij wordt nu begeleid door een psychologe waar zij het volste vertrouwen in heeft.
Het is ons echter nog steeds niet duidelijk wie de beslissing nam om de ouders te vragen hun kinderen te komen ophalen.
Hun antwoord is - de Directie- punt.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.

kwezelein
Lid geworden op: 13 aug 2011, 22:37

21 okt 2016, 08:44

Jure,

Deze kinderen worden dikwijls doorgestuurd naar de Kids in Bokrijk. Deze school is speciaal voor kinderen die een leerstoornis of spraakgebrek of karaktergestoord, authisme, of iets anders psychisch hebben.

De school werkt mee met andere scholen. Ze kunnen zelfs hun richting behouden die ze graag doen. Het verschil is dat ze begeleidt worden ieder op hun afwijking.

Op KPC weten ze daar alles van...
niks is eeuwig!

jure
Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28

25 okt 2016, 06:39

Kwezelein, wij hebben geïnformeerd aldaar. Kinderen met dergelijke stoornis kunnen ook daar niet opgevangen worden. Heel erg bedankt toch voor de interesse.
Gisteren een gesprek gehad met het KPC en daar stelde men dat het kind maandag aanstaande zou ontslagen worden en d.m.v. ambulante hulp opgevolgd zou worden. Zeer gevaarlijk als het kind thuis zou zijn. Te meer dat er met een persoon een goed contact is en er eindelijk een opening is.
Wij, de ouders en grootouders hebben onder hevig protest dit geweigerd en gezegd dat zij hun verantwoordelijkheid moesten nemen en het kind ergens moesten kunnen plaatsen.
Maandag wordt er dan een beslissing genomen.
Moesten zij voet bij stuk houden gaat alles naar de media. De contacten zijn gelegd, zowel met schrijvende pers als met de beeldende pers.
Wij pikken dit niet. Het kind lag op intensieve ,potvolkoffie.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.

kwezelein
Lid geworden op: 13 aug 2011, 22:37

25 okt 2016, 14:47

Jure,


Misschien kunnen jullie haar deeltijds naar school laten gaan?

Jongeren vanaf 15 jaar die minstens twee jaar gedaan hebben al dan niet of wel geslaagd, kunnen naar het dbso gaan. Probleemkinderen worden dan verwezen naar het POT.

Haar op andere gedachten brengen door iets op handen te hebben doet het probleem niet verdwijnen maar wél gedeeltelijke beter onder controle te hebben.
niks is eeuwig!

sanne
Lid geworden op: 19 jan 2005, 23:04
Locatie: vlaanderen

25 okt 2016, 19:00

Als uw kleinkind zo'n gevaar is voor zichzelf kunnen zelfs professionelen niet rond de klok om bij haar zijn en haar op ander gedachten brengen of haar uit het gevaar houden.
Of men zou haar onder camerabewaking moeten leggen , en dan gaat iedereen weer zeggen, 'waar is de privacy' ?

Dat ze al iemand 100 % vertrouwt is een hele stap in de goede richting, ze zo vlug mogelijk in het echte leven terug zetten is ook een belangrijke stap. Dit laatste wel onder begeleiding. En de ouders moeten de school aanspreken ivm het pesten. Daar ligt een grote oorzaak van haar probleemgedrag. Liefde , warmte, geborgenheid zijn de gevoelens die nu voor uw kleindochter zeer belangrijk zijn en die kunnen geboden worden door ouders en grootouders.

De druk op de jeugd is enorm groot, al die sociale media, al dat presteren op school en in de vrije tijd. Men moet al zeer jong sterk in z'n schoenen staan om de gevoelens die op je af komen te kunnen plaatsen.
een wijs mens is hij die weet dat hij niets weet.

jure
Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28

30 okt 2016, 11:27

Het klopt dat zij niet 24/24 kan en mag geobserveerd worden.
Maar, dat die kinderen ongestoord via GSM, laptop of andere manieren met elkaar kunnen converseren en plannen op welke manier zij het makkelijkst uit het leven kunnen stappen is wel controleerbaar.
Laat hun die dingen gebruiken tijdens bepaalde uren onder toezicht. Dit hoeft niet perse "mee kijken " zijn, aanwezig zijn in de zaal is genoeg.
Daarna afgeven en in bewaring houden.
Had men dit gedaan was het ginds nooit zo ver kunnen komen.
Verder zijn wij blij dat er eindelijk een doorbraak is.
Het pesten op school is maar het kleinste onderdeel van haar problemen.
De bagage van het verleden weegt véél zwaarder en is waarschijnlijk de oorzaak dat zij zo gemakkelijk slachtoffer van pesten wordt.
Meer mag ik helaas niet schrijven.
Tot nog toe gaat het relatief goed. Enkel de droefheid in haar ogen is nog waarneembaar, maar ze vecht tegen datgene wat haar overkomt.
Vooral dat is, voor ons een dankbaar gegeven.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.