Arrivage uit Frankies oeuvre

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

25 jan 2017, 13:57

Bedachtzaam




Mieren in mijn schoenen

woorden in mijn hoofd

vuur schroeit me als ik zit

ver weg fietsen om terug te keren

een sprong van de trein

telkens er vaart in komt

angst voor de terminus

en pret in het plannen

vertrouwen in elk detail

en in de deus ex machina

uitgestelde uitspattingen

tot amper voor de uitvaart

tenzij de voldoening me kalmeert

of

de kale reis me inspireert.

Bedachtzaam zal ik het allemaal opnieuw beginnen

want ik heb een nieuwe kans verdiend.

Alleen smeek ik tot wie het horen wil

tot wie het horen kan:





Bevrijd mij uit deze houten kist

vooraleer de hengsels roesten.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

27 feb 2017, 15:13

Niet gestrand








Ik wil niet meer aan wal

waar het schuim van de branding droogt

op het wrakhout van mijn vorig schip.






Ik ben hier niet gestrand

en ben dat minder dan ooit van zins,

want geen jutter schenkt mij aandacht.






Ik kom niet naar de haven

als niemand mijn lading lossen wil,

waarvoor ik al die jaren hard gespaard heb.






Ik zoek niet naar Atlantis

waarin alleen nog deze man geloofde

tot zijn virtuele dromen een gestalte kregen



en ik onverhoeds geënterd

werd, gekneveld en gekielhaald.

Met mijn sextant zwom ik naar de sterren,






ik meed de toren van vuur

en de klippen net voorbij de zandbank

waar alleen nog bootsjongens knopen leggen.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

31 mar 2018, 18:05

 Niemandsland  




Naast de rails van de Trans-Europese spoorlijn zonder ticket voor de volgende trein
Die gewoonweg nooit zal komen, of zo u wil, hier zelfs nooitzal stoppen,
Opgegeven door de fans, de volgers, de bekenden die me nooiterkenden,
Niets te doen dan kniezend dromen van wat zon in Niemandsland
Waar alleen de grenzen in mijn richting schuiven, gedrogeerd door brood en spelen. 


De klokken luiden weer, na de beste week van alle goede,twee millennia lang
Alsof het zo hoort, maar niemand luistert.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)