Money (that's what I want)

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

25 mei 2017, 20:54

THE NAKED TRUTH ?

Ooit verwachtte mijn vriend Jan
mij in een hotelzaal aan de kust,
als tekenleraar had hij daar immers
tien naaktmodellen aangesteld die
zijn leerlingen zouden schetsen.

Toen ik daar arriveerde zag ik
meteen een mooie blondine die
poseerde zonder haar rolstoel.

Ik begon met haar te kletsen maar het
werd al snel een grote knoeiboel toen
ik over love at first sight wou zwetsen.

Want de naakte waarheid is: ik ben
geen Adonis maar kan wel mijn gevoel
voor haar in liefdespoezie omzetten !

Zonder dat ik haar door merg
en been zal kunnen kwetsen !

Zal ik alvast koffie zetten ?

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

07 jun 2017, 14:50

ZEEMEEUWEN

Het liefst

loop ik alleen

naar de schepen te kijken

in de mist en de regen

geen geklets om me heen

mensen wil ik mijden.



Liever

hoor ik de zeemeeuwen

die neerstrijken

op het strand, met

elkaar bakkeleien

om een stukje brood

uit mijn hand.



En ook zij

schijten soms op mij.



Maar zien mij tenminste

als hun soortgenoot.



En niet als de één

of andere idioot.

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

17 jun 2017, 11:45

STEVEN STERK !

Mijn neef Steven is vijf jaar jonger dan ik en heeft in zijn leven al heel wat watertjes doorzwommen maar dat is, vrees ik, niet zo vreemd als je tot de familie Aendenboom behoort.

Steven droomde vanaf zijn vijftiende om professioneel hiphopdanser te worden. Zijn vader, oom Robert, was volledig gekant tegen dit idee. Ze kregen ruzie en Steven ging met zijn vriendin samenwonen...ver weg van zijn ouderwetse vader.

Ooit zag ik hem in een discotheek dansen. Ik was meteen onder de indruk. Hij ontwikkelde ook zijn eigen dansstijl en enkele maanden later trad hij op met een bandje: The Pizza Boys.

Steven leidde in die periode een losbandig leven.

Maar ondertussen was zijn vriendin bevallen van hun eerste zoon. Hij kon met zijn weinige optredens onmogelijk zijn gezin onderhouden en werd dus havenarbeider te Antwerpen. Want Steven was sterk. Hij tilde scheepsladingen op alsof het veertjes waren.

En ja, na verloop van tijd settelde hij zich.

Onlangs deed hij auditie bij het populaire tv-dansprogramma: So you think you can dance ... hij won die wedstrijd glansrijk.

Grapje natuurlijk want hij is de laatste jaren veel te verlegen geworden om in de schijnwerpers te staan. Verlegenheid ? Is dat niet één van onze familietrekjes?

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

21 jun 2017, 20:03

LEKKER VAN BIJ DE CHINEES ?

Gevangen in een kooi blaft en
jankt hij want straks wordt hij
afgeslacht als een bange hond
maar krijgt eerst nog 'n lijfstraf.

En als mijn bloed hevig kookt
gromt mijn trouwe viervoeter
want ook hij ruikt onraad, wil
jacht maken op deze misdaad.

Ach, het is gewoon 'n traditie
hoor ik ze lachend repliceren
dus teken maar geen petitie
want dit feest is ons heilig en
zo blijven we die beesten op
het menu kwijlend serveren.

En bovendien biedt de traiteur
ze aan met een lekkere likeur !

Stop dus met uw westers gezeur
want sommigen houden ook niet
van uw geroosterde varkensgeur !

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

28 jun 2017, 20:38

EVEN CHILLEN MET BOB DYLAN ?
Mijn vader vond het vreemd dat er sinds enkele dagen een podium werd gebouwd op een Brussels plein dat hij vanuit zijn kamervenster kon waarnemen. Hij hoorde wat later van de bakker dat er een beroemde Amerikaanse zanger zou optreden, meer wist de man niet te vertellen. Vader dacht dat er weer zo één of andere verwaande onbenullige popidool zijn ding zou komen doen en vergat het hele gebeuren.

Ik kwam die zomeravond thuis na een moeilijke eindtoets Latijn. Ik had er drie uur over gedaan om een tekst over De Gallische oorlog naar behoren te vertalen. Maar ik wist dat het vrijdag was en dat mijn vader zijn verjaardag met de hele familie zou vieren. Dat deden we bij oom Marc in Gent. En dat alleen al stemde mij blij.

Vader kondigde mij vooraf aan de telefoon dat hij een mooie verrassing had voor mij. Maar ik had nog geen cadeau voor hem dus repte ik me naar het shoppingscenter in de buurt en kocht een mooie nieuwe pijp voor hem.

Bij oom Marc was iedereen van de partij, behalve opa en tante Martine want die leefden al jaren in onmin met mijn ouders. En oom Ivo was in het buitenland aan het werken. Robert schonk vader een mooie lederen portefeuille, oom Luc deed hem zoals gewoonlijk een fles wodka cadeau en tante Berna had een Afrikaans masker voor hem meegebracht uit de Congo.

Mijn broer en ik hadden toevallig hetzelfde cadeau gekocht, al gauw geurde de woonkamer naar heerlijk smeulende tabak.

Et maintenant...le moment supreme, glimlachte vader naar mij. Hij nam iets uit zijn jas. Het leek wel op een foto.Nu werd ik wel heel nieuwsgierig. Hij grinnikte: je bent toch al jaren fan van deze beroemde Amerikaanse zanger hé ?

Nooit zal ik dit moment vergeten: Vader en Bob Dylan samen op de foto met een glaasje bier !

Grapje natuurlijk: vader had gewoon vanaf zijn balkon een mooie close-up genomen van deze nobele dichter in actie! Mijn zomer kon niet meer stuk !

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

04 jul 2017, 20:00

THE SPACE-REVOLUTION

Kies een datum precies uit en
maak dan het universum buit
elke molecule elke planeet
wordt dan jouw persoonlijk
bezit en verruimt jouw spirit.

Kastelen en paleizen worden
van jou, alsook de natuur met
z'n dieren en z'n hemels blauw.

Alles op Aarde zal nietig blijken !

Hang dit gedicht dus op één van
jouw prikborden, schreeuw het uit,
desnoods vanop de Noorse fjorden.

Want ieder levend wezen mag
weten van welk huis hij eigenaar
is en dat het voor elke vorm van
leven bewoonbaar verklaard is.

Het meest nog voor wie dakloos is...

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

07 jul 2017, 12:04

LONELY AT THE TOP

Mijn Bosnische schoonzus heeft een nogal avontuurlijk leven achter de rug. Haar hele jeugd vertoefde zij in de sferen van het Communistische bewind. Zij woonde met haar familie in Sarajevo waar zij later de burgeroorlog en de gevangenkampen zou overleven.

Ze was al op jonge leeftijd zeer verstandig, behaalde fenomenale schoolresultaten zowel voor wiskunde en fysica als voor talen. Zo studeerde zij op haar achttiende voor tolk Engels-Arabisch. Haar hoge intelligentie werd door de overheid opgemerkt en daarom ontving ze op een dag een aangetekend schrijven. In die brief bood men haar aan om te komen werken voor één van de ministers van Brezjnev, de toenmalige Sovjet-president. Ze liet er geen gras over groeien en reisde af naar Moskou.

Vier jaar lang werkte ze er en genoot met volle teugen van het leven. Veelvuldig kwam zij in contact met hoge functionarissen met wie ze zich intellectueel kon meten. Ik vermoed dat het er soms decadent aan toe ging in dat wereldje ... .

Maar na een tijdje hield ze het daar voor bekeken want er kwam immers een nieuwe uitdaging op haar pad. Deze keer vertrok zij naar Egypte, om er als professor Arabische les te gaan geven. Een droomjob naar eigen zeggen.

Begin 1994 kon ze als tolk aan de slag bij het Oorlogstribunaal in Den Haag.

Vanwege haar drukke agenda had ze al die jaren geen vaste partner gehad. Maar aan haar bestaan als happy single kwam een einde toen zij op nieuwjaarsavond 1994 mijn broer Tom ontmoette op de feestelijk verlichte Brusselse Grote Markt. Het was van haar kant liefde op het eerste gezicht. Ze praatten en dansten de hele nacht en toen het vuurwerk spetterde sprong ook bij Tom de vonk over! Voor beiden zou een nieuw groot avontuur beginnen.

Ze wou dus zo vlug mogelijk trouwen met deze kerel.

Want een ambitieuze vrouw zonder sterke man aan haar zijde is ... lonely at the top!

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

16 jul 2017, 07:22

RENEE HOUDT NIET VAN MAGRITTE

M'n vriend kunstschilder Renee woont in de buurt
we praten over kunst en literatuur
maar hij blijft vooral realistisch
want ook zijn hond schijt op margrietjes
en ceci n'est pas une pipe verdient censuur!


KUNSTVERVALSING ?

Heb mij dus van dichtpenseel vergist
mijn vriend Renee, a famous artist
houdt echt wél van Magritte
z'n hond heeft hem bespied
baasje heeft ooit een kopie vernist!

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

18 jul 2017, 16:29

AENDENBOOM KLOOT

Jacques Brel brulde het uit

tot hij ging leven in 'n kajuit.


Ook Jagger had 'n grote mond

terwijl hij schudde met z'n kont.


Maar Verlaine en Rimbaud

namen het grootste risico.


Jackson begon piepjong

tot hij zijn liedje uitzong.


En Hugo Claus, le poète divin

ontving heel z'n leven applaus.


Maar wie is in godsnaam

dichter Aendenboom Kloot?


Vergeet die naam want hij

zit nog in de moederschoot!




(c) claudio aendenboom 2012

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

22 jul 2017, 09:14

WAITING ON A FRIEND

In 1999 was ik reeds negen jaar bevriend met mijn veel oudere vriend Jan Buytaert. Hij was kunstschilder en ik was volop aan het experimenteren met poëzie. Omdat we beiden een nogal wispelturig karakter hadden klikte het niet altijd tussen ons. Het gebeurde soms dat we ruzie kregen, maar we legden het altijd snel weer bij. Tot ik op een dag werd gebeld door een dichter die mij voorstelde om samen met de grote Tom Lanoye mijn werk voor te dragen. Jan had bij Lanoye meerdere keren aangedrongen om mij een kans te geven.


Ontgoocheld in mij omdat ik die kans niet had gegrepen verbrak Jan alle contact. Op vernissages meden we elkaar als de pest. Intussen was de vrouw van wijlen Ferre Grignard, de bekende Antwerpse zanger, in zijn leven gekomen. De breuk leek zo definitiever dan ooit. Maar ik bleef hoopvol wachten op een eventuele verzoening met mijn beste vriend.


Maanden en jaren verstreken. Ik dacht toen nog veel aan de hartverwarmende gesprekken die ik met Jan had. Ik herinnerde mij bijvoorbeeld ons gesprek waarbij hij kloeg dat hij de lelijke Kokoschka van ons tweeën was en ik de mooie Rimbaud. Jan was immers onzeker bij het andere geslacht vanwege de huidvlekken op zijn gezicht. In dat gesprek gaf ik hem een boost door te zeggen dat de meeste vrouwen vallen voor geld en niet altijd voor een mooie jongen.


Ondertussen exposeerde Jan tot in Rusland...


Op een dag kon men bij de stedelijke bibliotheek informatie inwinnen over de kunstacademie waar ook Jan leraar was.
Ik liep er toevallig langs en wou wel een kijkje nemen bij de info-stands.


Gauw vroeg ik aan een informant of hij iets over Jan Buytaerts werk had.
‘Ja ja en ik betaal het boekje wel ‘ hoorde ik iemand zeggen die vlak achter mij stond.


Ik had de stem van mijn beste vriend natuurlijk direct herkend!

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

24 jul 2017, 21:38

HOED AF VOOR PRINSES CLAIRE !

Tijdens onze Belgische Nationale
feestdag onlangs verliep alles perfect,
in de blauwe lucht driekleurden onze
Aplha jets onze vlag terwijl de koning
z'n eigen machtsvertoon goedkeurde
ook de landmacht had groots ontzag.

Maar toch was er veel hoongelach
en hilariteit rond de hoed van onze
prinses Claire, de charmante vrouw
van prins Laurent en dat gaf mij een
enorme knauw, vond ik zo choquant.

Dit jaar spotte men met haar omgekeerde
fruitschaal dus meer dan met haar gemaal.

Nochtans was het hoofddeksel een
ontwerp van Brigitte Ganne, een heel
goede kennis van mode-reus Natan !

Kan het in dit land nog gekker ?

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

26 jul 2017, 18:05

LUCIFER, MIJN REDDENDE ENGEL !

Het was een zwoele zomeravond in 1994 toen The Stones in Werchter zouden optreden. Mijn broer die ook al vele jaren fan was, had dus zo snel mogelijk twee tickets besteld.

The Stones hadden hun podium tot een kolossale stalen Cobra laten ombouwen. Toen we daar aankwamen stonden reeds duizenden fans vol spanning uit te kijken naar hun duivelse idolen. Mijn broer en ik wisten een mooi plaatsje te bemachtigen terwijl ook de volle maan als verre toeschouwer aan de wolkeloze hemel verscheen.

En ja, de beruchte heren lieten graag twee uren op zich wachten in het nachtelijk duister. Maar dan flitsten plots de lichten aan. Met veel gitaargeweld sprongen Jagger en Richards tevoorschijn ! Een demonisch gejuich volgde.

Jumpend en tippelend entertainde Jagger het publiek dat naar goede gewoonte uit de bol ging. Klassiekers passeerden de revue en wij zongen allemaal uit volle borst mee.

Tot de intro van mijn favoriete Stones-nummer begon...het volk werd muisstil ! Op dat moment vroeg een sensueel Chinees meisje fluisterend in mijn oor of ik toevallig een vuurtje had om haar uitgedoofde 'sigaret' mee aan te steken. Met veel handgebaar gaf ik haar te kennen dat ik zelf niet rookte en haar dus niet kon helpen. Spijtig ! fluisterde ze verder want ik had je dan wel willen zoenen. Tja spijtig ! wou ik haar nog zeggen maar ze keerde mij reeds de rug toe. Intussen gierden de ruige akkoorden van mijn favoriete Stones-single vol adrenaline door mijn lijf.

Maar lag daar niet toevallig een half kapotgetrapt doosje lucifers aan mijn voeten ? Deze kans liet ik niet liggen natuurlijk...

Nadat ik haar mijn vuur had aangeboden en we elkaar heerlijk hadden gezoend hoorden we elkaar denken: Bedankt Lucifer, mijn reddende Engel !

En plots vond ik Sympathy for the devil nog fraaier klinken !!

Zijn wegen zijn inderdaad ondoorgrondelijk !

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

29 jul 2017, 20:04

KLOOT HEEFT HET AAN Z'N KL...

Toen mijn ouders in blijde verwachting waren van mij, dachten zij dat het deze keer een meisje zou worden, dus zou ik Claudine gaan heten. Groot was dan ook de verrassing als de dokter hun het nieuws bracht dat er een piemeltje aanhing, alleen de twee teelballetjes moesten nog een beetje zakken. Dus moesten wij zes maand later ter controle terugkomen. Prompt kreeg ik de naam 'Claude' mee van mijn trotse ouders die nog wat moesten aan het idee van een tweede zoontje, een broer voor Tom die reeds een jaartje ouder was.

Veel herinner ik mij niet van mijn baby-tijd maar één pijnlijke situatie is mij altijd bijgebleven: de dokter in de stadskliniek die mijn teelballetjes controleerde en deze ruw naar beneden duwde. Na mijn gekrijs grinnikte hij: Claudine, je bent nu een echte man geworden.

Jaren gingen voorbij, ik had toen vele leuke vrienden, vooral jongens. Maar tijdens mijn pubertijd werd ik verliefd op Evelyne. Zij was de perfecte partner voor mij, het klikte op alle vlakken maar haar strenge vader was gekant tegen onze relatie.

Eén keer schopte Evelyne mij in bed afwijzend terug zodat ik met mijn edele delen op een stuk whisky-glas terecht kwam. Ik bloedde als een buffel en viel flauw, even later raasde de ambulance naar de stadskliniek.

Na een geslaagde operatie kwam de behandelende arts mij bekend voor. Inderdaad, de man wist nog precies wie ik was en grinnikte: Volgende afspraak is voor binnen enkele dagen, Claudine, dan gaan de de draadjes eruit.

Het leek wel op een déja-vu. Het waren slechts drie draadjes. De man had duidelijk veel plezier toen hij me na twintig jaar weer hoorde krijsen en fluisterde: Kom kom, wees nu toch eens een man !

Twee weken geleden had ik een nachtmerrie. Weer moest ik naar de stadskliniek met alweer dezelfde arts, hij grinnikte: Claudine, je hebt teelbalkanker. Badend in het zweet krijste ik mezelf wakker en schrok: Kloot heeft het weer aan z'n kloten !!


(c) Claude Aendenboom2017

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

04 aug 2017, 14:45

SAINT LUC ?

Mijn oom Luc was geen heilige hoewel hij graag de moraal-apostel uithing, vooral bij mijn vader, die ook geen onbeschreven blad was natuurlijk. Luc had architectuur gestudeerd aan de Sint-Lucas Academie te Gent waar hij vijf jaar lang één van de beste leerlingen was. Later zou hij hier in de stad snel bekend worden als een uiterst bekwaam architect.

Van bij het begin was er een wrevel tussen Luc en mijn vader. Lucas wist dat vader dertien jaar ouder was dan zijn dierbare zus en kon het niet hebben dat vader haar had kunnen overhalen om in het holst van de nacht te vertrekken voor een avontuurlijke wereldreis.

De twee rivalen hadden echter één hobby gemeen: ze lustten graag een glaasje wodka. De luttele keren dat ze elkaar mochten, was dan ook bij een partijtje schaak met een fles wodka bij de hand. Ook qua intelligentie konden ze zich met elkaar meten en dat deden ze ... tot vervelens toe.

Toen oom Luc naar het klooster ging om zich te bezinnen na een moeilijke periode in zijn leven, had mijn vader veel leedvermaak. Hij had gewed met Luc dat hij het er nog geen drie dagen zou volhouden. De inzet was een dure fles wodka.

Maar toen Luc zich in geen vier weken had laten zien of horen, maakte vader die winteravond aanstalten om de kachel uit te zetten en te gaan slapen. Plots hoorde hij hard kloppen aan de voordeur.

Het was al laat en dus vroeg vader voorzichtig wie er aan de deur stond.

Hij hoorde de bezoeker grinniken: ‘C'est moi, Saint Luc!’

Tijdens een familiefeestje vele jaren later biechtte Luc ons op dat hij die nacht uit het klooster was ontsnapt via de wijnkelder ... net na de avondmis.

‘Halleluja!’ lachten we en dronken met z'n allen een glaasje wodka!

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

10 aug 2017, 21:01

LA VIE C'EST DU CINEMA

In de jaren tachtig keken moeder, mijn broer en ik samen met mijn vader naar de films 'Les gendarmes de Saint-Tropez' met Louis de Funès in de hoofdrol, vaders favoriete acteur. Het was lachen geblazen van begin tot eind. Vader zei na afloop vaak: Mes enfants, la vie c'est du cinéma. Vader kon het weten want hij was al een tijdje zijn fortuin verloren en had geleerd dat ieder mens zijn rolletje speelde...

Dankzij hem leerde ik andere grote Franse acteurs kennen zoals Alain Delon, Lino Ventura en Belmondo. Elk weekend zaten we dus voor de buis om deze filmsterren te bewonderen.

Onlangs waren moeder, mijn broer en ik naar jaarlijkse gewoonte uitgenodigd voor een buffet à la campagne bij Benito, de vriend van mijn halfbroer Daniel. Benito's tuin verkreeg indertijd veel faam vanwege zijn uitzonderlijke schoonheid.

Mijn halfzus Catherine kwam ook genieten samen met haar man Patrick en zijn negentigjarige moeder. Catherine heeft de levensloop van mijn vader maar moeilijk kunnen verwerken en vertelt dat zij weinig of geen contact had met hem. Ze vertelt die namiddag dat ze het jarenlang bijzonder moeilijk gehad heeft met de breuk tussen haar ouders.

Desondanks had zij een bepaalde droge humor dat mij wel kon charmeren, we dansten zelfs de Lambada samen.

Toen Patrick mij een stukje van de kaasschotel presenteerde vroeg ik hem terloops waarom Stéfan, mijn andere halfbroer er niet bij kon zijn vandaag. Hij lachte: Stéfan is momenteel in Parijs omdat zijn oudste dochter met een bekende Franse filmacteur aan het daten is ! Ze zijn uitgenodigd op een feestje nabij de Eiffeltoren.

En ik dacht plots weer aan de wijze woorden van mijn overleden vader: La vie c'est du cinéma !