Legerdienst Heverlee (Kazerne Cdt de Hemptinne)

Zoek je maten uit je legertijd? Wil je herinneringen ophalen met andere die in dezelfde kazerne lagen?

NDN
Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
Locatie: Dottignies

01 feb 2017, 17:28

Afbeelding
Bij onze aankomst in Heverlee kregen we ons ganse hebben en houden aan legermateriaal. Daaronder was ook de kledij, zelfs de onderkledij werd ons ter beschikking gesteld.
De bovenkledij die we van bij de opleiding tot het einde van de legerdienst kregen omvatte volgende stukken:
- Linnenpak (vest en broek – 2 stuks): meest gebruikte stukken tijdens de opleiding (drill, schietoefeningen, tactiek, ...). Spiegels werden op de schouderlinten aangebracht.
Het linnenpak moest gedragen worden met kousen en bottienen.
- Battle dress (BD genaamd) 2 stuks: was de kleding die we het meest droegen in de finale eenheid in Duistland (was meer een ‘kantoor’ kledij), alhoewel we ook wel het linnenpak droegen.
De BD moest netjes gestreken worden volgens de regels van de kunst, met alle plooien keurig op hun plaats. Spiegels bevonden zich op de kraag.
De BD kon naargelang de omstandigheden gedragen worden met kousen en bottienen of met sokken en stadsschoenen.
- Kaki hemden (3 stuks), met lange mouwen. Korte mouwen kregen we niet, maar als het te warm was rolden we de mouwen op. Zomerhemden waren wel beschikbaar voor beroepsmilitairen. Spiegels konden op de schouderlinten aangebracht worden.  Wanneer we onze service dress kregen (zie verder), moesten we ons ook witte hemden aanschaffen.
- Een trui. Die kon gebruikt worden met het linnenpak, op hemd of zonder hemd.
- Een smoke vest. Dit was een soort vormloze parka vest (bij ons was die eenkleurig kaki, niet de meerkleurige camouflage versie). Die vest kon gedragen worden op linnenpak of op BD. Spiegels konden op de schouderlinten aangebracht worden.
- Een capootvest. Lange mantel die heel zwaar woog, heel onhandig was om dragen en daarom ook niet gebruikt werd. Dateerde nog van de tweede wereldoorlog.
- Twee mutsen. Meest gebruikte hoofddeksel waarop de kentekens van de landcomponent van het Belgishe leger aangebracht werden. Bij de opleiding kregen de recruten meestal een leeuw op de muts gespeld, omdat nog niet duidelijk was bij welke component ze zouden belanden. Gezien wij van bij de aanvang voorbestemd waren voor de Logistiek, kregen we onmiddellijk het Logistiek kenteken op blauwe achtergrond op de muts gespeld.
- Een helm.  Onding dat zijn eigen leven leidde eens het op je hoofd stond.
- 2 kaki gebreide dassen. (Een daarvan is bij mij door een groep vrouwen in Duitsland, op Weiberfestnacht, gehalveerd geworden).  Eens we Adjudant KRO waren dienden we geweven dassen erbij te kopen voor het dragen met service dress (zie verder). Het betrof een kaki das: bestemd voor het dragen met kaki hemd en een zwarte das: bestemd voor het dragen op wit hemd.
- Een broeksriem.
- Een ‘ceinturon’: tijdens de eerst drie maanden opleiding in Heverlee was die te vercoteren. Vanaf de opleiding in Doornik was die ongevercoteerd.
- 2 paar botinnes en 1 paar stadsschoenen. Kleur: zwart. Moesten steeds blinken als een spiegel.
-  2 paar zwarte sokken, 2 paar zwarte kousen en 1(of 2) paar kaki kousen.
-  1 paar kaki handschoenen.
- Een kaki trainingspak (broek/vest): zag er eerder uit als een flannel pyjama   Voor het sporten had iedereen dan maar zijn eigen trainingspak meegebracht, dat wat meer 'met de tijd mee' was.

Wanneer we aangesteld werden tot Adjudant KRO, kregen we een ‘service dress’ erbij. Een paar weken vóór ons vertrek naar de definitieve eenheid kwam een kleermaker langs om ons volledig op te meten. Zo kregen we een maatpak service dress met kepie, kledij die enkel gebruikt werd bij speciale gelegenheden (Reizen, officiële gelegenheden en allerhande feestelijkheden).  Het bovengedeelte van de kepie zag er, als die nieuw was, uit als een plaat om bretoense pannenkoeken op te bakken.  Om er een ietwat elegantere vorm aan te geven heb ik er een ijzerdraad in aangebracht.  De service dress hebben wij naar schatting maximum een tiental keren aangetrokken. Spiegels bevonden zich op de kraag.
De service dress werd enkel gedragen met stadsschoenen, met hemd (kaki of wit) en das (geweven kaki of zwart, naargelang kleur van het hemd). Samen met de service dress kregen we tevens een paar bruine lederen handschoenen en een stick (die moesten we zelf betalen, in bamboe was de prijs schappelijk, maar als we een luxe uitvoering wilden, met leder overtrokken, dan liep de rekening gevoelig op).  De stick werd zo onder de arm gedragen  (ter gelegenheid van parades, vlaggegroet, enz...).  Voor het grootste deel van de tijd is die bij mij in de kast gebleven.
De service dress die we kregen was in donker kaki kleur en was geschikt om zowel in de winter als in de zomer te dragen. In hete dagen was die wel iets te warm, daarom konden beroepsmilitairen een service dress krijgen in een lichtere stof in een lichte kaki kleur. Dit was evenwel niet voor KRO's bestemd.
Heeft nog iemand interessante herinneringen aan legerkledij of –gerief, deel gerust uw informatie of indrukken met de anderen.
Laatst gewijzigd door NDN op 11 feb 2019, 09:04, 13 keer totaal gewijzigd.
Met vriendelijke groeten.

NDN
Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
Locatie: Dottignies

08 feb 2017, 11:03

Juist 42 jaar geleden, dag voor dag, op 8 februari 1975 was het zaterdag, het eerste weekend van de legerdienst, een weekend niet naar huis.

De dag ervoor kregen we een eerste spuitje. We waren een beetje zenuwachtig want er deden wilde geruchten de ronde, het betrof lange naalden die in de rug gestoken werden, stijve lichaamsdelen als gevolg van de spuit en dies meer. Maar het viel allemaal nogal mee. De inspuiting ging zoals met het vacineren van vee, in een rij aanschuiven en inspuitingen aan de lopende band, met een pistool.

Omwille van die inspuiting mochten we op dat weekend dus niet naar huis. Erger nog, we mochten dit weekend niet buiten de kazerne.

We hadden geen dienst en zodus waren het lange uren. Rechtover onze kamer was er een soort salonkamer, met enkele zeteltjes, een koffiemachine, een beperkte bibliotheek, enkele gezelschapspelen, daarmee moesten we het dan maar doen.

Het werd een weekend lang slenteren tussen de kamer, de refter, de bar en het salonkamertje. De bar was maar beperkt open, zodat we het grootste deel doorbrachten in en rond de kamer.
Om de tijd te doden brachten we onze legerspullen in orde, poetsen en kuisen. Dit moest toch gebeuren en zo namen we een beetje voorsprong op de komende week.

Eén voordeel was, dat we de gelegenheid en de tijd hadden om de anderen in de eenheid beter te leren kennen. We hadden nog maar pas een week achter de rug en zodus was het in dit opzicht een opportuniteit.
Het werd niettemin een lang ogend weekend, het was volop hunkeren naar het volgende weekend....
Met vriendelijke groeten.

Paul Siemons
Lid geworden op: 03 feb 2004, 21:22

09 feb 2017, 19:51

NDN schreef:Juist 42 jaar geleden, dag voor dag, op 8 februari 1975 was het zaterdag, het eerste weekend van de legerdienst, een weekend niet naar huis.
Verdorie toch moet lukken dat ik ook op datzelfde moment in Heverlee opleiding genoot (opgeroepen februari) om na twee maanden naar Siegen te gaan. Ben nog op zoek naar kamergenoten van toen (heb er nog maar 1 gevonden)
Heb nog wel een paar namen en de gemeente waar ze toen woonachtig waren misschien zijn er onder ons die iemand herkennen ?

Van Noten Roger (Bornem)
Tack Erik (Dentergem)
Van Houdt Johan (Retie) (was een amateur wielrenner?)
Lodewijckx Fernand (Balen) (zijn vader had firma van bouwmateriaal)
Lepez Wilfied (Antwerpen Maria ter Heide?)
De Smet Luc (Antwerpen)
De Geyter Frank (Zele)
Buys Ronny (Bazel)

De woonplaats tussen () was in 75.

MichelN
Lid geworden op: 16 nov 2008, 17:44
Locatie: Groot-Leuven

09 feb 2017, 22:02

NDN schreef:Het werd niettemin een lang ogend weekend, het was volop hunkeren naar het volgende weekend....
Wat had jij te klagen begot, een weekendje niet naar huis, tss.
Ik ging binnen op 1 februari '66 en pas drie maanden later mocht ik voor het eerst naar huis: 1 maand Turnhout, 1 maand Werl, 2 weken Niehl en dan nog twee weken Konzendorf eer ik voor het eerst de DVT op mocht. In Turnhout mochten we zelfs niet buiten! Alhoewel, natuurlijk de "muur" gedaan en bijhorende vier dagen ballen, in Werl was het al iets beter - maar vreselijk slechte freet - daar mocht je in het weekend buiten maar altijd voor tien uur binnen. Niehl was een vreselijk stinkend industriestadje (Bayer, BASF...) nabij de Ford fabriek waar totaal niks te beleven viel.

NDN
Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
Locatie: Dottignies

10 feb 2017, 10:10

Paul Siemons schreef:
NDN schreef:Juist 42 jaar geleden, dag voor dag, op 8 februari 1975 was het zaterdag, het eerste weekend van de legerdienst, een weekend niet naar huis.
Verdorie toch moet lukken dat ik ook op datzelfde moment in Heverlee opleiding genoot (opgeroepen februari) om na twee maanden naar Siegen te gaan. Ben nog op zoek naar kamergenoten van toen (heb er nog maar 1 gevonden)
Dank u voor het bericht Paul. Wij liepen daar dus op hetzelfde moment rond in Heverlee! Ik heb daar 3 maanden vertoefd, wij moeten elkaar wel gekruist hebben gedurende de 2 gemeenschappelijke maanden. Wellicht hebben we elkaar zien marcheren op het paradeplein, of hebben we naast elkaar gestaan in de refter, wie weet.
Ik ken spijtig genoeg niemand van de namen die u opsomt, ik zat in de 1e Cie, waar we een opleiding Mat kregen als KRO. Nadien werden we overgeplaatst naar Doornik voor 2 maanden, om uiteindelijk, voor wat mij betreft, in Werl te belanden.
Het doet mij in elk geval plezier om een reactie te krijgen van iemand die op hetzelfde moment een 'lotgenoot' was in Heverlee.

Noë
Met vriendelijke groeten.

Paul Siemons
Lid geworden op: 03 feb 2004, 21:22

10 feb 2017, 10:19

NDN schreef: Het doet mij in elk geval plezier om een reactie te krijgen van iemand die op hetzelfde moment een 'lotgenoot' was in Heverlee.

Noë
Mij ook !
Die personen waren allemaal voor de chauffeursopleiding en gingen daarna naar de 1Cie ATK te Siegen.

NDN
Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
Locatie: Dottignies

10 feb 2017, 10:24

MichelN schreef:
NDN schreef:Het werd niettemin een lang ogend weekend, het was volop hunkeren naar het volgende weekend....
Wat had jij te klagen begot, een weekendje niet naar huis, tss.
Ik ging binnen op 1 februari '66 en pas drie maanden later mocht ik voor het eerst naar huis: 1 maand Turnhout, 1 maand Werl, 2 weken Niehl en dan nog twee weken Konzendorf eer ik voor het eerst de DVT op mocht. In Turnhout mochten we zelfs niet buiten! Alhoewel, natuurlijk de "muur" gedaan en bijhorende vier dagen ballen, in Werl was het al iets beter - maar vreselijk slechte freet - daar mocht je in het weekend buiten maar altijd voor tien uur binnen. Niehl was een vreselijk stinkend industriestadje (Bayer, BASF...) nabij de Ford fabriek waar totaal niks te beleven viel.
Dag MichelN, het was niet zozeer het weekentje 'niet naar huis', het was vooral 'het weekentje opgesloten in de kazerne' dat ons hoog zat. Maar, toegegeven in 10 jaar tijd tussen 1966 en 1976, zeg maar, is er waarschijnlijk heel wat veranderd in het leger, wat discipline en regels betreft.
Verder was het eten in Werl in 1975-1976 nog altijd bar slecht! Daarbij komt nog dat de mess Officieren, waar wij als KRO aten, alle eten toegeleverd kregen vanuit de kantine troep. Alles werd in containers gekiept en met de Minerva jeep naar de mess gereden. Die behandeling kwam de kwaliteit van de gerechten uiteraard niet ten goede!
In Werl deden de Yoegoslaaf (restaurant) en de frietbarak juist buiten de kazerne, gouden zaken met de belgische militairen. Er was ook een restaurant op het einde van het 17e Light Aviation (helicopters), waar we af en toe naartoe trokken.
Laatst gewijzigd door NDN op 21 dec 2017, 09:27, 1 keer totaal gewijzigd.
Met vriendelijke groeten.

NDN
Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
Locatie: Dottignies

10 feb 2017, 15:01

Paul Siemons schreef:
NDN schreef: Het doet mij in elk geval plezier om een reactie te krijgen van iemand die op hetzelfde moment een 'lotgenoot' was in Heverlee.

Noë
Mij ook !
Die personen waren allemaal voor de chauffeursopleiding en gingen daarna naar de 1Cie ATK te Siegen.
Dus u waart het die ik daar vele toeren heb zien rijden met die Ford F6-en bij de FRAC! Als Mat-ers kregen we geen rijopleiding. We waren dus altijd een beetje jaloers op die kerels die met die spullen rondtoerden. Dat hadden we plezanter gevonden dan NBC training krijgen of tactiek of kaartlezen of morse oefeningen en dies meer.

Nadien in de eenheid heb ik wel mijn rijbewijs Bedford en MAN polycarburant gehaald. Ik was MT Offr en heb dus met allerhande voertuigen gereden: Bedford, MAN, Minerva jeep, Willy's jeep, Landrover jeep, F6, Ford Rhein, Unimog, nieuwe MAN en zelfs eens met de Berliet takelwagen (maar dan enkel binnen de kazerne).

Noë
Met vriendelijke groeten.

Paul Siemons
Lid geworden op: 03 feb 2004, 21:22

10 feb 2017, 17:42

NDN schreef:
Dus u waart het die ik daar vele toeren heb zien rijden met die Ford F6-en bij de FRAC! Als Mat-ers kregen we geen rijopleiding. We waren dus altijd een beetje jaloers op die kerels die met die spullen rondtoerden.

Inderdaad dat waren wij.

NDN
Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
Locatie: Dottignies

14 mar 2017, 09:18

Een paar berichten terug somde ik de kledij op dat we kregen bij het betreden van de kazerne.
Welnu, het Ministerie van Defensie zorgde er ook voor dat de hygiëne behouden werd. Dat was natuurlijk essentiëel voor het leven in gemeenschap... :lol: Dus kregen we ook gerief voor onze wasbeurten, waaronder: zeep, tandpasta, washandje, en handdoeken. Ik heb hier thuis nog steeds een van die kaki handdoeken in gebruik, 42 jaar nadat ik hem van het leger kreeg! Hij is nog steeds in redelijk goede staat, ABL textiles...
Ziet u zelf maar: Afbeelding

Nog iemand die wedervaren heeft met ABL materiaal?
Laatst gewijzigd door NDN op 07 mar 2019, 09:03, 2 keer totaal gewijzigd.
Met vriendelijke groeten.

NDN
Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
Locatie: Dottignies

29 jun 2017, 10:01

Even een bijdrage betreffende de graden die een KRO doorliep gedurende zijn 15 maanden durende legerdienst.

Als KRO kwamen we binnen als Soldaat KRO, namen onze maaltijden in de kantine troep, maar hadden een eigen bar voor de KRO's (Kandidaat Reserve Officier) en COR's (franstaligen) (Candidat Officier de Réserve).

Op het einde van de opleiding in Heverlee, dit was na 3 maand, na de taktische opleiding en na de opleiding basis van de Logistiek, werden we ,bij gunstig doorlopen van de examens, benoemd to Sergeant KRO. Dit was het moment dat we de 3 latten mochten dragen.
Afbeelding
Ons bronskleurig Logistiek kenteken op de muts werd ingeruild voor een zilverkleurig kenteken.
Onze soldij werd verhoogd. (ik weet evenwel niet meer hoeveel, maar het scheelde wel een paar pintjes...)

Ik meen te weten dat een paar jaar vóór onze lichting, de KRO's na een tweetal maanden (denk ik), tussenin benoemd werden tot Korporaal. Maar dit was in onze tijd, men zegge en schrijve: 1975, niet meer het geval.

We werden als Sergeant, in die tijd was de titel voor de ondersteunende wapens herdoopt tot Wachtmeester, overgebracht naar het opleidingscentrum te Doornik om er een meer gedetailleerde opleiding in de Logistiek te bekomen. Taktiek was er niet meer bij.
Als Sergeant KRO mochten we eten in de mess Ooff en mochten we de bar Ooff betreden.

Op het einde van deze periode, dit is na 5 maanden legerdienst, werden we, terug na gunstige examens, en na het slagen voor de fysische proeven, benoemd tot Adjudant KRO en mochten we de zilveren ster opspelden.
Afbeelding
De opleiding was voorbij en onze groep KRO's werd gesplitst waarbij ieder individu een bestemming toegewezen kreeg in België of in Duitsland.

Eens in onze definitieve eenheid, mochten we de maaltijden gebruiken in de mess Officieren en mochten we eveneens de bar Officieren betreden.
We werden op de rol geplaatst voor Officier van wacht in het garnizoen en als Officier met weekdienst in onze eenheid.
De soldij werd terug aangepast.

Twee maanden vóór de afzwaai, dit is na 13 maanden dienstplicht, werden we benoemd tot Reserve Onderluitenant (R Olt). We mochten de zilverkleurige ster inruilen voor de goudkleurige ster.
Afbeelding
Ons zilverkleurig kenteken op de muts werd vervangen door een goudkleurig kenteken. Onze soldij werd een soort wedde voor de laatste twee maanden van onze dienst.

Als tegenprestatie voor de enkele prerogatieven als KRO (eten in de mess officieren, toegang tot de bar officieren, apparte kamer, reizen in 1ste klas, hogere soldij) moesten we wel 15 maanden dienst kloppen in plaats van 12 maanden (voor de miliciens die in Duitsland verbleven, werd dit zelfs verminderd naar 10 maanden gedurende mijn legerdienst, dit was voor ons dus 5 maanden meer dan een SM).

Na de legerdienst kon men nog verder promoveren, tot de graad van Reserve Kolonel zelfs, mits het presteren van de nodige wederoproepingen en mits het volgen van bijkomende opleidingen met dito examens.
Ikzelf ben na enkele jaren gepromoveerd tot Reserve Luitenant.  Verder kon ik niet gaan omdat dit niet verenigbaar was met mijn professionele loopbaan.  In privé bedrijven werd het immers niet gewaardeerd dat je als manager regelmatig voor enkelen weken uit circulatie was om deel te nemen aan kampen en cursussen.  Bijvoorbeeld, om te promoveren naar Reserve Kapitein moest je al 1 maand dagcursussen volgen om nog maar over de kampen te zwijgen.  Ik had daar spijt van, maar je moet nu eenmaal keuzes maken in het leven...
Laatst gewijzigd door NDN op 07 mei 2019, 10:01, 9 keer totaal gewijzigd.
Met vriendelijke groeten.

NDN
Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
Locatie: Dottignies

03 jul 2017, 12:43

Zowat rond dit tijdstip, juist 42 jaar geleden vertrokken we uit de kazerne te Doornik.
We waren met 4 KRO's die de bestemming 4de Cie Mat te Werl gekregen hadden.
Een week voordien had men ons gezegd dat het hoffelijk was om een brief (e-mail, GSM, SMS bestonden dan nog niet) te schrijven naar de Cie Cmdt om hem van onze komst op de hoogte te stellen. Ze hadden ons ook verklaard dat de DVT (Duitse Verlofgangers Trein) niet stopte in Werl, dat we dus een afspraak moesten maken aan het station van Soest. Zo gezegd, zo gedaan...

Wat bleek nu, eens we Werl naderden, vertraagde de trein en jawel, stopte er. Wij keken naar elkaar met grote ogen en overlegden wat het beste was, afstappen of doorrijden naar Soest... Gezien we in de brief een afspraak gemaakt hadden aan het station te Soest, zijn we dan maar op de trein blijven zitten.
Dit bleek een grote misrekening te zijn. Eens in Soest aangekomen, was er aan het station niemand te bespeuren. De andere recruten die in Soest gekazerneerd waren, vertrokken met legervrachtwagens naar hun bestemming. We stonden daar, 4 verbijsterde KRO's, als verlaten weeskinderen op het stationsplein.

Dan maar een publieke telefooncel gezocht en gebeld naar de kazerne. "Wat moeten jullie in Soest?" was de reactie. Een lange uitleg die men blijkbaar aan de andere kant van de lijn niet begreep. Ze zouden iemand sturen om ons op te pikken.
Ze moeten niet gelukkig geweest zijn want na zowat drie kwartuur kwam de chauffeur van pikket ons met zijn Minerva Jeep oppikken.

Wij met ons vier, met onze bagage, ge kunt zich wel inbeelden dat de rit van Soest naar Werl niet te comfortabel verliep!
Eens aangekomen was het reeds een eind na 18 uur en dus de officieren waren reeds naar huis. Ze werden teruggeroepen om toch een soort ontvangst te organiseren in de bar. Alleen een kapitein-commandant is niet komen opdagen, gezien hij die dag gepland had met verlof te vertrekken. Hij had dit vertrek reeds uitgesteld om ons te verwelkomen, maar gezien we verdwaald verklaard waren, was hij vertrokken.

Wij hebben aan de Cie overste, Majoor Vankeirsbilck, verteld wat er gebeurd was, dat we de plaats van onze aankomst in een brief hadden vermeld enz, enz... en onze platte excuses overgemaakt.
De brief had hij evenwel niet ontvangen en ik denk dat hij ons maar half geloofde. Een week na onze aankomst is de brief uiteindelijk toch nog op zijn bureau beland! :roll:
ABL op zijn best! Natuurlijk waren de communicatiemiddelen zoals we op heden kennen (SMS, e-mail, FB, Twitter,...) nog niet voorhanden. Voor ons in elk geval een valse start van de 10 maanden in onze eenheid in de BSD... :oops:
Laatst gewijzigd door NDN op 07 mar 2019, 09:19, 1 keer totaal gewijzigd.
Met vriendelijke groeten.

NDN
Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
Locatie: Dottignies

22 aug 2017, 11:13

42 jaar geleden, wanneer ik reeds in mijn definitieve eenheid was, ging de 4 daagse van de Ijzer 1975 door. Het is een 4 dagen durende wandeltocht, met militair karakter, waarbij ongeveer 160 km afgelegd werd, doorheen de prachtige natuur van de Westhoek. De hoeksteensteden van de mars waren Oostduinkerke, Diksmuide, Poperinge en Ieper.
We hadden met een viertal mensen van onze Companie (2 KRO's, 1 KROO en 1 BV) de aanvraag ingediend om mee te doen en dit was goedgekeurd.

We waren sportief, en laat ons eerlijk wezen, het was een goede gelegenheid om eens in een andere sfeer terecht te komen, om het ietwat eufemistisch uit te drukken.

Het werden 4 boeiende dagen met heel wat interessante ontmoetingen, en dan spreek ik niet alleen over het vrouwelijk schoon, maar er waren militaire groepen van verschillende continenten (Canadezen, Amerikanen, Engelsen, Duitsen) waarmee we verbroederden.

Het logement bestond in een militair tentenkamp in Oostduinkerke, ergens in de duinen. Het was dus ABL comfort en ABL kost, maar we waren jong en we konden ervan genieten. 's Avonds vonden we wel een goede bar om de contacten die we tijdens de mars opdeden, te verstevigen.

Afbeelding

Ik heb nog een foto die genomen werd ter gelegenheid van de aankomst op de 4de dag, in Ieper. Dit ging gepaard met een soort parade, waarop hoogwaardigheidsbekleders vanop een eretribune toekeken. We moesten dus voorbij die tribune marcheren en de militaire groet uitbrengen.

De sfeer was finaal misschien toch niet zo verschillend... :roll:
Met vriendelijke groeten.

flupke2
Lid geworden op: 09 jan 2005, 16:51
Locatie: naast mijn buur

22 aug 2017, 17:24

Deze Vierdaagse van de Ijzer ( die trouwens nu nog altijd bestaat) heb ik ook twee keer gedaan , maar dan in de periode dat ik in Keulen-Bützweilerhof gestationeerd was (1975-1982). Inderdaad een mooie mars met veel interessante ontmoetingen en veel prettige herinneringen.
Hetzelfde geldt trouwens evenzeer voor de andere grotere wandelingen die ik heb mee gedaan zoals : De vierdaagse "Marche du souvenir et de l'amitié" in de Ardennen (+- 125 km in 4 dagetappes van +- 30 km met einddefilé zoals in Vierdaagse van de Ijzer- 6 x meegedaan), de Vierdaagse van Nijmegen en nog enkele andere dagtochten zoals de Drielandenmars Aken-Vise-Maastricht ( 75 km, 3 x gestart en uitgelopen), de Dodentocht in Bornem ( 2 x gestart, 1 x uitgelopen),meerdere keren marsen georganiseerd door het Engelse leger in omgeving van Mönchen-Gladbach en nog enkele meer.

NDN
Lid geworden op: 05 apr 2012, 12:03
Locatie: Dottignies

22 aug 2017, 18:01

flupke2 schreef:Deze Vierdaagse van de Ijzer ( die trouwens nu nog altijd bestaat) heb ik ook twee keer gedaan , maar dan in de periode dat ik in Keulen-Bützweilerhof gestationeerd was (1975-1982). Inderdaad een mooie mars met veel interessante ontmoetingen en veel prettige herinneringen....
.
Waw Flupke2, een indrukwekkende palmares aan marsen en wandeltochten. Ik ben ervan overtuigd dat het stuk voor stuk mooie herinneringen zijn. Dit zijn zo van die gelukkige momenten die niemand u kan afpakken.
Met vriendelijke groeten.