Gewoon, gedichten - 4

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

18 okt 2017, 07:44




het wit van onze ogen

aan het water
waar jij en ik
over stromen praten
vul ik mijn beker
en tekenen ons zo
zoals wij zijn

later in de jaren:
nog steeds de kamer
gevuld met jou
en een regennat venster
met daarachter de stad

wij worden modder
met in licht en kleur
gemengde lijven
beroeren wij ons
nog steeds steels
met schuchtere vingertopjes

ik, als zijdelingse figuur
jij, met een liefde-
volle blik naar mij
- het wit van onze ogen
en het papier
houdt ons vast
********************
sunset 16-10-2017



hoe het echoot
als herfst
bloemen sluit
duisternis
in oogleden vloeit
en zomer
zich in onze ogen
te slapen legt

wij onze gezichten
verwisselen
*******************
sunset 17-10-2017


ik heb het wel gehad

de nacht begrijp ik:
zie uitgebluste wolken
over een laag bruin stof
in schemering gevoed
door enkel grootstadlicht

gindse maan en sterren
verblekend in het centrum
hun glanzen verweerd
gedoofd ‘t natuurlijk licht

ik stap voorzichtig
over het rumoer
verwijder dagtemperatuur
glijd door overvolle straten
het asfalt heb ik wel gehad

en ook de honger van de stad
********************
sunset 18-10-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

23 okt 2017, 11:12




liefste

onder ons dekbed
de nacht verlengen
tot in de dag, liefste
in hoekjes kruipen
herinneringen ademen
en tussen de kleren
van voorbije zomer
geuren hangen
van een bonte herfst

buitengeluiden
drukken leven
in onze harten
- laat ons nog
een weinig langer
liggen blijven
de liefde bedrijven

een etmaal lang
*******************
sunset 23-10-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

*Joy*
Lid geworden op: 24 feb 2014, 13:38
Locatie: Aan zee

23 okt 2017, 18:10

.
Ingo,

Mooi ....
Blij jou terug te lezen.
Genoten van je wandelingen door die pittoreske dorpjes, stadjes aan het Bodenmeer?
Geluk gehad met het weer?
We hadden het hier ook niet zo slecht...tot gisteren.
Nu...echt novemberweertje.
Nog een warme én rustige avond verder.

Lieve groet,



sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

24 okt 2017, 14:10




voor alle asielzoekers

’s nachts legt zich soms
een hart mij op mijn borst
en slaat daar, stil
wanneer zij trappen stijgt
en ook het bleke water
stroomt uit de kamers
tot de heupen over lakens
alsof het bloed wil zijn

dan wendt mijn blik
zich naar de kribbe in de stal -
het kind heeft ogen
als bevroren druiven
en ligt zo vredig stil
alsof ‘t reeds wist:
meer liefde is er niet
in deze wereld
*******************
sunset 24-10-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

24 okt 2017, 14:14




*Joy*
Heerlijk weer gehad (t/m zondagvoormiddag 20 graden meestal, en, niet onbelangrijk, droog). Heel veel bekeken, gefotografeerd, dus een kleine 30 km gewandeld op die paar dagen.
Tja, het is bijna 01 november en het weer neigt zich ernaar. Maar goed, tijd voor een plaid, kaarsen en een goed boek. Toch?
Warme genegen groet en een heel prettige dinsdagnamiddag, sunset (ingo)
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

26 okt 2017, 08:05




jij, ik en onze lijven

jij en ik, in één dezelfde ruimte
zelfs als ik mij verdwijn
is het toch jij en een arm
die van mij uit
rondom jou verdwijnt

en alhoewel ik in mijn gezicht
reeds een fiere ouderdom leef
rimpels zich kerven om mijn mond
blijft het nog steeds en voor altijd
jij, ik en onze lijven

uitdijend in onze dromen
buik op buik en arm om rug
in strepend invallend licht
van zon die huid warm streelt
tot diep in middagtijd

niet afgelegd tegen ’t verstrijken
van uren, dagen, jaren
zoals versleten kleren
enkel een jij en ik
en ’t zoenen van jouw mond

die mij voor immer herbergt
********************
sunset 25-10-2017



wegen zijn veilig

stukken breek ik uit het herfstige zwijgen
werp hen te neer op een glazen vlak
rinkelend splinteren en scheuren de randen

wat blijft zijn scherpe puntige kanten
vlaktes van koude waarover ik ga
wegen zijn veilig, zonder enig gevaar

dansen kinderen over de paden
zij tarten het duister, de nevel, de regen
verbreken stilte met heldere stemmen

- de boom daar, nu kalend
met zwaar donkere takken
zal in de lente nog altijd hier staan
********************
sunset 26-10-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

27 okt 2017, 07:49




een voor de hand liggend gedicht

met onmiddellijke ingang
schrijf ik mijn gedichten
op de schil van een appel
met rode inkt, geel goud
en de punt van lichtstralen
over ‘t glanzende oppervlak
van dit fruit zoete, sappige
woorden aan elkaar rijgen

geen scherp mesje heb ik nodig
noch een stift of eender welk vel
blanco wit papier
noch bestaat er een reden
om met blote handen
in onbestaande boomkronen te grijpen
of om met overijverige vingers
naar net geplukt fruit te reiken

mijn gedichten haal ik
uit de onzichtbare huid van lucht
met zinnen zacht als dons
die bij het minste beven
wanneer ik een heel mooie appel
schrijf; net zoals dit
voor de hand liggend gedicht
*******************
sunset 27-10-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

*Joy*
Lid geworden op: 24 feb 2014, 13:38
Locatie: Aan zee

29 okt 2017, 23:15

.
Komen bijlezen terwijl de zusjes slapen.
Drukke dagen voor mij Ingo.
Veel gewandeld en gefotografeerd....lees ik.
Mooi meegenomen dan.

het wit van onze ogen.....mooi !!!

Een rustige nacht,




sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

30 okt 2017, 08:10




passend in het grauw-blauwe

net nog waaiden de vlaggen
nu hebben zij reeds de haven verlaten
trekken kartelige onweerswolken
door de hemel, blijven en raken lijven
te bewegelijk voor wat ik zeg
bevriest het van binnen naar buiten

en wijl ik nog spreek
verwijdt zich mijn vlees en bloed
in zulk een driestheid
dat mijn huid naadloos past
in het grauw-blauwe

buiten botsen vlaggen, handen
met elk donderend geluid
*******************
sunset 29-10-2017



misschien

later, op het asfalt
vind ik mij, misschien
ook al ontbreekt mij de moed
of is het lafheid

maar mijn vragende ogen
open wonden
zelfs vervalste sleutels
liggen altijd op de loer

taal wordt verpletterd
afgebroken tot simpele zinnen
die ik niet meer versta
*******************
sunset 30-10-2017
Laatst gewijzigd door sunset op 30 okt 2017, 08:28, 2 keer totaal gewijzigd.
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

30 okt 2017, 08:15




*Joy*
Ja, het is ook een heel mooie streek daar. En mooi meegenomen dat ik dan telkens mijn oudste zuster (lijdend aan ouderdomsdementie) kan bezoeken die daar in het verplegingshuis / bejaardenhuis zit. het eerste fotoboek van onze dagen daar in juni en augustus is eindelijk af *glimlacht*.
Doe jij rustig aan en loop jezelf niet voorbij. Al is het ook fijn familie om je heen te hebben. Toch?
Nog een heel vredige maandag en warme genegen groet, sunset (ingo)
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

31 okt 2017, 14:29




eenzaam

ver in de horizon
trekt een stroming
de dromer vluchtig
in kouder water
ondanks beenslag
richting strand
helpt de wind
het trekkend tij

hij zwemt alleen
eenzaam naar buiten
- zoals in zijn hart
waar zijn moeder
nimmer wachtte -
ook al hoort hij
roepen en schreeuwen
vanaf een verre boot

het armenzwaaien
wil hij niet zien
al draait zich de wind
en de stroming niet
handen ijskoud
verliest hij de greep
glijdt heel langzaam weg
achter sterren in mist
*******************
sunset 31-10-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

01 nov 2017, 07:50




01 november

toen stonden klokjesbloemen
daar nog stil in ‘t groene gras
en uit hun kelken kwamen tonen
als van het fijnste glas

en toch verschrok ik mij
als was het reeds het trage luiden
van een verre doodsklok
voor een pas gedolven graf

sunset 01-11-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

02 nov 2017, 07:45




stilstand en stroom

doe alles uit, het licht, het leven
ook wat jij zojuist zei
- wij willen niet spreken

maar enkel over water lopen
en wel zolang tot onze tenen
rood zien van het bloed; verstaan

doen wij niets, maar dat is ons eender
want onderweg kleurt zon zich vaal
en valer en het lichtend teken

op je voorhoofd straalt steeds feller
dan ooit tevoren, en ook jouw tepels
op je borsten schijnen als heldere

sterren, oplichtend in de schemer
ontdekken wij de bron van dat wat is
naar voren snellend bereiken wij
uiteindelijk voldaan stilstand en stroom
*******************
sunset 02-11-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

03 nov 2017, 14:30




zo gaan de jaren

dauwwind komt
en sneeuw smelt in de zon
maar lente gaat voorbij
als smartelijk verlangen

zomer volgt
met beloftevolle dagen
die fluisterend wisselen
met bloedhete nachten

dan rijpt de herfst
vogels vliegen in scharen
hen en weer
overbrengen geen berichten

daarna komt winter
valt er sneeuw
in onwerkelijke stilte

onophoudelijk
*******************
sunset 03-11-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

05 nov 2017, 10:38




huid omvattend

begraven in grijs novemberschemer
venster gesloten en lamellen dicht
met onze lijven, naakt op het laken
- een stuk blote schouder
vangt de blik en ook halfopen monden
kreunen tong-spelend in elkaar

verhit door dit gebeuren en gevoed
door ’t opbloeien van jouw schoot
in deze tijd die nog steeds droomt
van lentes, zomers en de warmte
van nachten die zacht lijven strelen

strekken vingers zich en tillen
voor heel even de lamellen op
in het kort verhelderen van ’t moment
verlaat plots het duister onze kamer
valt snel terug in het huid omvattende
- kaarsen flakkeren in elke ademzucht
*******************
sunset 04-11-2017


novembervenster

afschrikkende opkomende koude
’s avond: grove banen rood
in schemerende fronten
en momenten die zich glad smelten
net als nougat die ik van jouw borst lik

spitsroeden in weerloze novembervensters
schijnen er doorheen en houden mij recht:
stoffige beloftes van uit het raam springende
stripfiguren en hun terugkeer, lichtjaren geleden
door de dood geveld hun hemelvlees
hier nu achteloos verstrooid
*******************
sunset 05-11-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.