Gewoon, gedichten - 4
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
het wit van onze ogen
aan het water
waar jij en ik
over stromen praten
vul ik mijn beker
en tekenen ons zo
zoals wij zijn
later in de jaren:
nog steeds de kamer
gevuld met jou
en een regennat venster
met daarachter de stad
wij worden modder
met in licht en kleur
gemengde lijven
beroeren wij ons
nog steeds steels
met schuchtere vingertopjes
ik, als zijdelingse figuur
jij, met een liefde-
volle blik naar mij
- het wit van onze ogen
en het papier
houdt ons vast
********************
sunset 16-10-2017
hoe het echoot
als herfst
bloemen sluit
duisternis
in oogleden vloeit
en zomer
zich in onze ogen
te slapen legt
wij onze gezichten
verwisselen
*******************
sunset 17-10-2017
ik heb het wel gehad
de nacht begrijp ik:
zie uitgebluste wolken
over een laag bruin stof
in schemering gevoed
door enkel grootstadlicht
gindse maan en sterren
verblekend in het centrum
hun glanzen verweerd
gedoofd ‘t natuurlijk licht
ik stap voorzichtig
over het rumoer
verwijder dagtemperatuur
glijd door overvolle straten
het asfalt heb ik wel gehad
en ook de honger van de stad
********************
sunset 18-10-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
liefste
onder ons dekbed
de nacht verlengen
tot in de dag, liefste
in hoekjes kruipen
herinneringen ademen
en tussen de kleren
van voorbije zomer
geuren hangen
van een bonte herfst
buitengeluiden
drukken leven
in onze harten
- laat ons nog
een weinig langer
liggen blijven
de liefde bedrijven
een etmaal lang
*******************
sunset 23-10-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
*Joy* - Lid geworden op: 24 feb 2014, 13:38
- Locatie: Aan zee
.
Ingo,
Mooi ....
Blij jou terug te lezen.
Genoten van je wandelingen door die pittoreske dorpjes, stadjes aan het Bodenmeer?
Geluk gehad met het weer?
We hadden het hier ook niet zo slecht...tot gisteren.
Nu...echt novemberweertje.
Nog een warme én rustige avond verder.
Lieve groet,
Ingo,
Mooi ....
Blij jou terug te lezen.
Genoten van je wandelingen door die pittoreske dorpjes, stadjes aan het Bodenmeer?
Geluk gehad met het weer?
We hadden het hier ook niet zo slecht...tot gisteren.
Nu...echt novemberweertje.
Nog een warme én rustige avond verder.
Lieve groet,
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
voor alle asielzoekers
’s nachts legt zich soms
een hart mij op mijn borst
en slaat daar, stil
wanneer zij trappen stijgt
en ook het bleke water
stroomt uit de kamers
tot de heupen over lakens
alsof het bloed wil zijn
dan wendt mijn blik
zich naar de kribbe in de stal -
het kind heeft ogen
als bevroren druiven
en ligt zo vredig stil
alsof ‘t reeds wist:
meer liefde is er niet
in deze wereld
*******************
sunset 24-10-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
*Joy*
Heerlijk weer gehad (t/m zondagvoormiddag 20 graden meestal, en, niet onbelangrijk, droog). Heel veel bekeken, gefotografeerd, dus een kleine 30 km gewandeld op die paar dagen.
Tja, het is bijna 01 november en het weer neigt zich ernaar. Maar goed, tijd voor een plaid, kaarsen en een goed boek. Toch?
Warme genegen groet en een heel prettige dinsdagnamiddag, sunset (ingo)
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
jij, ik en onze lijven
jij en ik, in één dezelfde ruimte
zelfs als ik mij verdwijn
is het toch jij en een arm
die van mij uit
rondom jou verdwijnt
en alhoewel ik in mijn gezicht
reeds een fiere ouderdom leef
rimpels zich kerven om mijn mond
blijft het nog steeds en voor altijd
jij, ik en onze lijven
uitdijend in onze dromen
buik op buik en arm om rug
in strepend invallend licht
van zon die huid warm streelt
tot diep in middagtijd
niet afgelegd tegen ’t verstrijken
van uren, dagen, jaren
zoals versleten kleren
enkel een jij en ik
en ’t zoenen van jouw mond
die mij voor immer herbergt
********************
sunset 25-10-2017
wegen zijn veilig
stukken breek ik uit het herfstige zwijgen
werp hen te neer op een glazen vlak
rinkelend splinteren en scheuren de randen
wat blijft zijn scherpe puntige kanten
vlaktes van koude waarover ik ga
wegen zijn veilig, zonder enig gevaar
dansen kinderen over de paden
zij tarten het duister, de nevel, de regen
verbreken stilte met heldere stemmen
- de boom daar, nu kalend
met zwaar donkere takken
zal in de lente nog altijd hier staan
********************
sunset 26-10-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
een voor de hand liggend gedicht
met onmiddellijke ingang
schrijf ik mijn gedichten
op de schil van een appel
met rode inkt, geel goud
en de punt van lichtstralen
over ‘t glanzende oppervlak
van dit fruit zoete, sappige
woorden aan elkaar rijgen
geen scherp mesje heb ik nodig
noch een stift of eender welk vel
blanco wit papier
noch bestaat er een reden
om met blote handen
in onbestaande boomkronen te grijpen
of om met overijverige vingers
naar net geplukt fruit te reiken
mijn gedichten haal ik
uit de onzichtbare huid van lucht
met zinnen zacht als dons
die bij het minste beven
wanneer ik een heel mooie appel
schrijf; net zoals dit
voor de hand liggend gedicht
*******************
sunset 27-10-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
passend in het grauw-blauwe
net nog waaiden de vlaggen
nu hebben zij reeds de haven verlaten
trekken kartelige onweerswolken
door de hemel, blijven en raken lijven
te bewegelijk voor wat ik zeg
bevriest het van binnen naar buiten
en wijl ik nog spreek
verwijdt zich mijn vlees en bloed
in zulk een driestheid
dat mijn huid naadloos past
in het grauw-blauwe
buiten botsen vlaggen, handen
met elk donderend geluid
*******************
sunset 29-10-2017
misschien
later, op het asfalt
vind ik mij, misschien
ook al ontbreekt mij de moed
of is het lafheid
maar mijn vragende ogen
open wonden
zelfs vervalste sleutels
liggen altijd op de loer
taal wordt verpletterd
afgebroken tot simpele zinnen
die ik niet meer versta
*******************
sunset 30-10-2017
Laatst gewijzigd door sunset op 30 okt 2017, 08:28, 2 keer totaal gewijzigd.
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
*Joy*
Ja, het is ook een heel mooie streek daar. En mooi meegenomen dat ik dan telkens mijn oudste zuster (lijdend aan ouderdomsdementie) kan bezoeken die daar in het verplegingshuis / bejaardenhuis zit. het eerste fotoboek van onze dagen daar in juni en augustus is eindelijk af *glimlacht*.
Doe jij rustig aan en loop jezelf niet voorbij. Al is het ook fijn familie om je heen te hebben. Toch?
Nog een heel vredige maandag en warme genegen groet, sunset (ingo)
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
eenzaam
ver in de horizon
trekt een stroming
de dromer vluchtig
in kouder water
ondanks beenslag
richting strand
helpt de wind
het trekkend tij
hij zwemt alleen
eenzaam naar buiten
- zoals in zijn hart
waar zijn moeder
nimmer wachtte -
ook al hoort hij
roepen en schreeuwen
vanaf een verre boot
het armenzwaaien
wil hij niet zien
al draait zich de wind
en de stroming niet
handen ijskoud
verliest hij de greep
glijdt heel langzaam weg
achter sterren in mist
*******************
sunset 31-10-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
01 november
toen stonden klokjesbloemen
daar nog stil in ‘t groene gras
en uit hun kelken kwamen tonen
als van het fijnste glas
en toch verschrok ik mij
als was het reeds het trage luiden
van een verre doodsklok
voor een pas gedolven graf
sunset 01-11-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
stilstand en stroom
doe alles uit, het licht, het leven
ook wat jij zojuist zei
- wij willen niet spreken
maar enkel over water lopen
en wel zolang tot onze tenen
rood zien van het bloed; verstaan
doen wij niets, maar dat is ons eender
want onderweg kleurt zon zich vaal
en valer en het lichtend teken
op je voorhoofd straalt steeds feller
dan ooit tevoren, en ook jouw tepels
op je borsten schijnen als heldere
sterren, oplichtend in de schemer
ontdekken wij de bron van dat wat is
naar voren snellend bereiken wij
uiteindelijk voldaan stilstand en stroom
*******************
sunset 02-11-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
zo gaan de jaren
dauwwind komt
en sneeuw smelt in de zon
maar lente gaat voorbij
als smartelijk verlangen
zomer volgt
met beloftevolle dagen
die fluisterend wisselen
met bloedhete nachten
dan rijpt de herfst
vogels vliegen in scharen
hen en weer
overbrengen geen berichten
daarna komt winter
valt er sneeuw
in onwerkelijke stilte
onophoudelijk
*******************
sunset 03-11-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
huid omvattend
begraven in grijs novemberschemer
venster gesloten en lamellen dicht
met onze lijven, naakt op het laken
- een stuk blote schouder
vangt de blik en ook halfopen monden
kreunen tong-spelend in elkaar
verhit door dit gebeuren en gevoed
door ’t opbloeien van jouw schoot
in deze tijd die nog steeds droomt
van lentes, zomers en de warmte
van nachten die zacht lijven strelen
strekken vingers zich en tillen
voor heel even de lamellen op
in het kort verhelderen van ’t moment
verlaat plots het duister onze kamer
valt snel terug in het huid omvattende
- kaarsen flakkeren in elke ademzucht
*******************
sunset 04-11-2017
novembervenster
afschrikkende opkomende koude
’s avond: grove banen rood
in schemerende fronten
en momenten die zich glad smelten
net als nougat die ik van jouw borst lik
spitsroeden in weerloze novembervensters
schijnen er doorheen en houden mij recht:
stoffige beloftes van uit het raam springende
stripfiguren en hun terugkeer, lichtjaren geleden
door de dood geveld hun hemelvlees
hier nu achteloos verstrooid
*******************
sunset 05-11-2017
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.