Vleugels van papier

[Robol]

 Mijn achtertuin in de late voormiddag...


Het grauwe wolkendek
overschaduwt de hemel
als een vijandig vliegtuig-squadron
in meervoud. 

Maar de ladingen
die worden gedropt
zijn vredig wit gekleurd. 

Dansende sneeuwvlokjes
verknallen het plezier niet
van joelende kinderen. 

Als een knoestige sneeuwman
trotseer ik de storm
in de voetsporen van Yeti.

Robbe 

[Robol]

Troebel water   

Zoals een vis
zijn weg zoekt
in  het troebele water
naar het heldere meer
door paringsdrift gedreven 

Zoals een vogel
door het mistige bos vliegt
op zoek naar de boom der liefde
waar ooit zijn nestje werd geweven 

Volgt de wijze mens
een ster diep in de nacht
op zoek naar de zin
van ’t leven 

Robbe

[Robol]

Gastenboek

Ik heb hoog het glas geheven
op alle lezertjes
die in het afgelopen jaar
hier een minuutje bleven kleven!

Die mij hier minzaam
met een bezoek vereerden
Zij die nog uit werken gaan
maar ik vermoed,
vooral gepensioneerden...

Hun naam staat met een gouden pen
in mijn gastenboek geschreven !


Robbe

[Robol]

Parapluutje, parasolletje


Mijn parasol staat opgeborgen
in een hoekje van de schuur.
Ik heb hem nog niet nodig morgen
Wij wachten op het zomeruur.

Mijn parapluutje, daarentegen
gebruik ik nu bijna elke dag.
De decembermaand met sneeuw en regen
bezorgt me echt geen zonneslag.
.

Robbe

[Robol]

 Wees jezelf!

Als je een ander wil beminnen
moet je met jezelf beginnen.
Want jij bent enig en uniek,
baad je niet teveel in zelfkritiek.

Al ben je dik of wat te mager
wees jezelf en wordt geen klager.
Je moet je dag vrolijk beginnen
want ware schoonheid zit van binnen.

Lach naar je zelfbeeld in de spiegel,
blijgezind en doe niet kriegel...
Niemand ter wereld is volmaakt,
zorg dat je jezelf nooit kwijt geraakt...


Robbe

[Robol]

Tempus fugit

De grote wijzer van de klok
stapt onvermoeibaar door de dag
zonder rusten, zonder dralen

Tik tak, tik tak, immer voort
door de jaren, onverstoord
steeds maar weer de tijd vermalen

De kleine wijzer wijst het uur
je ziet hem eigenlijk niet bewegen
toch staat hij echt niet stil

Heb je even niet gekeken
is er alweer een uur verstreken
dan merk je duidelijk het verschil

Tempus fugit
vliegt voorbij
heeft met niemand medelij

Tempus fugit
De Tijd vliegt
en de spiegel nimmer liegt

Robbe




Bij mijn plechtige Communie, toen alles nog plechtig was !

[Robol]

De bever
knaagt de boom
steeds schever.
Tot hij met een knal,
en plons,
in het wervelend water valt.

Daar bouwt hij met de stam
en knoestig takkenhout
in mum van tijd
met noeste vlijt
een flinke dam. 

De burcht
van zijn dromen
voor het ganse bevergezin
een veilig onderkomen.


Robbe

[Robol]

Ik draag mijn kaarsje bij.

Als alle kaarsvlammetjes
klein en groot
gebrand in deze kerstperiode
zich zouden samenvoegen
tot één groot vredesvuur,

verkregen we een zon
van licht.

Een warmtekracht
waarin alle wapens
zouden smelten.

Ik draag alvast
mijn kaarsje bij.


Robbe

[Wiana]

Mooi, Robbe !


Soms lichtvoetig, soms diepzinnig ...
Uw tekentalent ook ?  Super !

Eigenlijk is het maar logisch dat uw topic zoveel lezers heeft !

Tot een volgende,

Wiana

[Robol]

Dank je voor je bezoek Wiana,
inderdaad er komen hier toch wat lezers over de vloer
we gaan stilaan naar het half miljoen klikjes
al zijn het de laatste tijd vooral stille bezoekers...

Enkelen gingen naar de overkant
maar zijn niet vergeten.

Wat talent betreft, hier ergens in een hoekje
heb ik een potje met zout staan,
ik neem er af en toe een korreltje van,
het zout des levens.

met vriendelijke wintergroeten,

Robbe

[Robol]

Winter


Vandaag begon de winter,
de herfst ging van ons heen.
Geen sneeuw noch ijs
het is niet glad, wij blijven op de been.

Al kan het windje snijden
door merg en ook door been,
het grauwe van de wolken
daar kijk ik dwars door heen.


Robbe

[Robol]

[Wiana]

Vanmorgen noodgedwongen
op mijn scooter gesprongen :
de slee ontvreemd !
Wist ik veel !

Nu is alles klaar:
't Was de Robbe voorwaar !

Vrolijk Kerstfeest !

[Robol]

Dank je voor je bezoek Wiana,
ik heb de Kerstman zijn slede terugbezorgd,
ik heb geen pakjes nodig, hij mag andere kindjes
gelukkig gaan maken.

En de rest van de wereld,
een groot pak, met kleurrijke strik.

Een groot pak "Vrede".

Robbe

[Robol]

Het jaar.




Het jaar kent vele stroofjes
en leest als een gedicht.
’t Is voer voor filosoofjes,
soms zwaar, soms vederlicht.

Het jaar liet me soms huilen
van onmacht en verdriet.
Voor regen kan men schuilen,
Voor grief en onheil niet. 

Het jaar bracht ook wel vreugd’,
Liefde, troost, genegenheid.
De zomerzon deed deugd.
Al is deugd soms onwetendheid.

Het jaar bracht ook wel wonden
en eelt op hart en ziel.
Ik heb mezelf verbonden,
toch blijft mijn huid fragiel.


Robbe