Money (that's what I want)

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

11 okt 2018, 11:16

CHARLES, SJAREL OF KAREL ?

Toen mijn moeder weduwe werd, nu alweer zestien jaar geleden, heeft ze een lange tijd gerouwd. Ze kwam nog maar weinig buiten en haar ogen leken mij doffer dan anders. Haar beste vriendin stelde haar voor om de sauna eens te proberen, dat zou haar helpen ontspannen. In het begin was het wennen voor moeder maar na een tijdje kreeg ze de smaak te pakken en dus besloot ze om maandelijks mee te gaan. Ze begon daar vrienden te maken en de sfeer werd alsmaar gezelliger vooral toen er een grote donkerharige forse man haar aandacht gaf. De man bleek een arts te zijn en heette Charles. Moeder veranderde zichtbaar, in de positieve zin, haar ogen straalden meer. Charles sprak veel met haar.

Toen ze die zwoele zomeravond terug thuiskwam fluisterde ze mij: ik denk dat ik verliefd ben ! Maar toen zij hem een maand later terugzag, stapte Charles met een grijns uit het zwembad met...zijn vrouw aan z'n zij. Moeder was geshockeerd en had plots een afkeer van Charles en wilde niet meer naar de sauna gaan.Moeder gaf de moed echter niet op en dus vroeg ze haar vrienden om eens naar Catzand te rijden, naar het nudistenstrand.

De mooie blondine en haar gezelschap genoten daar met volle teugen. Zo lagen zij er elke zonovergoten dag te bakken en te bruinen met een aangenaam zeebriesje dat over hun naakte lichamen gleed. Mettertijd kreeg iemand de blondine in het vizier, een magere engerd tuurde met een verrekijker naar haar, ook toen zij een frisse duik in de zee nam. Moeder had dat opgemerkt en vond het vervelend, daarom lichtte zij de redders in. De jongelui grinnikten :' Ach mevrouw, dat is de gekke Sjarel, die doet niks kwaad hoor, hij komt hier al vele jaren.'

Moeder trekt dus altijd de foute mannen aan: de ene te rijk, de andere een loser...En daarom heeft zij nu voor de gulden middenweg gekozen. Via internet leerde zij immers Karel kennen: een rustige zachtaardige maar vooral 'gewone' vent en met dezelfde kunstminnende interesses...

Derde keer goede keer, moeder ?

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

15 okt 2018, 17:30

SOS OCS !

OCS is een angststoornis die zich 
manifesteert in gedachten en rituelen
die men zichzelf oplegt maar het voelt
aan alsof de dwang van buitenaf komt.

Psychologen schatten dat deze ziekte
een prevalentie heeft van twee procent.

Maar ik heb de symptomen en oorzaken
goed bestudeerd en durf te beweren dat
vele mensen aan OCS lijden: we dwingen
onszelf immers om zo'n huis of zulk een
wagen te bezitten, we gaan daarbij vaak
over vele vele lijken want we....moeten.

Vandaar dit gedicht, deze SOS OCS to
the world: stop met je dwangmatig te
vergelijken met de superrijken ! En laat
je niet langer door sociale angst leiden ! 

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

19 okt 2018, 06:43

ALLES VOOR DE LIEVE EER ?

Is onze huidige paus media-geil?
Dat vroeg ik mij af vannacht bij het
staren naar de grote rode maan.

Duizenden goedgelovigen staan
immers op het Vaticaanplein als
schaapjes te wachten tot de wijze
herder vanop zijn balkon even met
hen wil gekscheren want zo wil
hij zich profileren tegenwoordig.

Hij pleit voor gelijke rechten maar
niet voor homoseksuelen. Wil hij
Zijn lichaam met hen niet delen?
Ze kunnen Zijn bloed wel drinken!

Maar zijn wil geschiede want
binnenkort brengt hij zijn eigen
rock-album uit: het wordt iets
met veel new-age-gitaargeluid.

En de bisschoppen en kardinalen
doen echt alles voor hun lieve Heer.

Niks is nog heilig voor hen
behalve ... hun lieve eer!

Zo leiden alle wegen naar Rome.
Wees dus welkom met je topinkomen!

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

20 okt 2018, 10:55

WHAT'S THE COLOUR OF MONEY ?

Onlangs stapte ik mijn bank binnen,
de stank van geld deed me naar lucht
happen maar een gehaaide blondine
kwam mij snel kidnappen om losgeld
voor dolgedraaide aandelen te innen.

Ik wou nog ontsnappen maar de
rekenmachine had mij reeds in haar
greep, het was heel zenuwslopend
en wreed, ze deed me warmlopen
voor één of andere risicobelegging.

En bij het buitengaan zag ik nog vele
kuddedieren stormlopen, het is een
trend blijkbaar om je schaapskleren
door routinewolven te laten stropen.

Want ook ik zie een Jaguar in volle
vaart vertrekken terwijl hij vriendelijk
naar me lacht, hij weet immers dat
de jacht alweer goed is verlopen.

En ik besef dat ik weg wil
uit deze benauwde tropen.
Terug naar de tuin van Eden
waar ...ik naakt kan lopen. 

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

24 okt 2018, 06:39

THE AFRICAN DREAM ?

Deze middag zit ik op het puntje
van mijn stoel een tennismatch
te bekijken, twee jongemannen,
een Afrikaan uit Parijs en een
sneeuwwitte Brit, geboren in
Johannesburg, strijden met
één doel voor ogen: een pittige
geldprijs, terwijl hun coach vol
netspanning op de tribune zit.

En ik hoop stiekem dat de zwarte
underdog het zal halen want de 
tijd van de slaven die de duistere
diamantmijnen moesten ontginnen
is allang voorbij, weg dus met hun
te kleine rubbersandalen en weg
met de westerse heerschappij !

Laten we elkaar beminnen en
een nieuw tijdperk beginnen !

Want God fluistert aan het eind van
de wedstrijd: Edmund je hebt gevochten
als een leeuw, fijn dat je kon winnen.

Mais toi mon fils, jij maakte vandaag
de krachtigste vuist van deze eeuw !

En dat weet je, diep vanbinnen ! 

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

26 okt 2018, 18:33

LE HASARD EST CURIEUX

Allerheiligen Allerzielen, het is de tijd waarop we onze overleden geliefden herdenken. Ik denk veel aan Charles Aznavour die een maand geleden stierf, hij was één van tante Martine's favoriete zangers. Eén van zijn nummers 'Non, je n'ai rien oublié' heeft zij grijs gedraaid.

Enfin, de meesten onder ons gedenken rond deze periode dus de doden. Gisteravond voor het slapen gaan, las ik echter een merkwaardige mail. Een vrouw had mij geschreven met een bepaald verzoek.

Ze had de naam 'Aendenboom Martine' gegoogeld en had via een omweg mijn Leunstoel-verhaal 'Martientje vedient zoveel ' opgemerkt. Ze wist mij te zeggen dat het verhaal niet helemaal klopt. Nu ja, mijn verhalen zijn deels fictief, deels waarheidsgetrouw, dat is allang geen geheim meer.

Haar naam deed bij mij direct een belletje rinkelen, ze was de dochter van Hans, de tweede man van tante Martine. Hans was inderdaad aan hartfalen bezweken en niet aan longkanker zoals het in De Leunstoel staat gepubliceerd. De vrouw had in geen jaren contact gehad met haar vader en ze leek daar zeer droevig om.

Ik stuurde de mail door naar mijn moeder. Zij was die dag bloemen gaan neerzetten op het kerkhof hier wat verder, ze had de hele dag aan Martine gedacht, die was vandaag precies drie jaar geleden gestorven.

Moeder stond op het punt om de foto's van Hans weg te gooien maar ze voelde dat deze toch nog zouden dienen tot iets of ...iemand. En inderdaad, de verloren dochter was enorm verheugd toen moeder had voorgesteld de souvenirs van haar vader Hans hier te komen halen

En ik hoor Aznavour nu in het grijs gedraaide nummer zingen: Le hasard est curieux...     

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

01 nov 2018, 07:33

WITH A LITTLE HELP FROM MY FRIENDS


AfbeeldingVincent van ... de 10de etage is ooit mijn jeugdvriend geweest. Toen ik hem leerde kennen in het buurtpark klikte het meteen, we deelden immers dezelfde interesses.

We filosofeerden in die wonderbaarlijke tijd veelvuldig over het mysterie van het Bestaan, lazen de Bijbel en de Koran en besloten om als boeddhisten te gaan leven. Veel kwam daar niet van in huis, we gingen ieder weekend uit in de stadskroegen en genoten volop van het andere geslacht.

De vriendschap duurde tot ik mijn legerdienst moest gaan doen. Want toen ik nadien als 'een echte man' naar huis terugkeerde was Vincent plots verdwenen ... blijkbaar was hij in een andere wijk gaan wonen.

Kort daarna ontmoette ik Jan Buytaert, een oudere man die kunstenaar was en die ik ontmoet had door een bizar toeval: ik had één van zijn schilderijen gevonden bij de containers in de kelder van de flat waar ik woonde. Ook Jan was een boeddhist ... dus besloot ik om het dit keer wat ernstiger aan te pakken.

Tot ik tien jaar later eindelijk weer op Vincent botste tijdens één van de vernissages van de kunstkring waar Jan bij hoorde ... bleek dat mijn jeugdvriend een kunstschilder was geworden! We wisselden elkaars visitekaartjes uit want we waren wel erg benieuwd om elkaars werk te leren kennen.

Via e-mail liet ik weten dat zijn werk mij deed denken aan dàt van Vincent van... Gogh. Hij antwoordde droogjes dat mijn dichtkunst ook niet te pruimen was.

En ik dacht: Mmm, gonna try .... with a little help from my friends.

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

05 nov 2018, 16:17

KAIN EN ABEL


AfbeeldingAls kleuters speelden en ravotten mijn oudere broer Tom en ik graag samen in de moestuin van de bescheiden bungalow die mijn ouders toen huurden. We zaten er schaterlachend de vlinders achterna en trokken gemeen aan de staart van de kat. Vader had nog oud speelgoed in de garage gevonden en nam zo de hele dag foto's van Tom en mij.

Op de lagere school later deden wij het beiden goed maar daar ontstonden de eerste wrijvingen tussen ons. Ik werd de primus van de klas en dat was een doorn in het oog van mijn broer die reeds goed wist wat hij later zou worden: piloot of ... ingenieur!
Tijdens onze pubertijd scheidden onze wegen echter: ik studeerde Latijn, mijn broer was gefascineerd door wiskunde en natuurkunde. Hij haalde jaarlijks meer dan 90% op zijn schoolrapport!

Maar van de ene dag op de andere sloegen bij mij de stoppen door. Ik werd een vervelend haantje de voorste, een rebel die overmatig alcohol dronk en elke week een ander liefje had. In drie jaar tijd schuimde ik negen scholen af en dat beviel mijn ernstige broer niet. Langzaam maar zeker begon hij mij te haten ...

Mijn turbulente levensstijl resulteerde op mijn twintigste in een burn-out. Deze heeft jaren geduurd. Omdat Tom intussen ingenieur was geworden besloot ik plots om het roer volledig om te gooien: ik zou psychologie gaan studeren!

Nu hebben wij de plooien gladgestreken, zijn we weer maatjes. En moeder ... die is blij en opgelucht dat wij ons Kaïn-en-Abel-hoofdstuk voorgoed hebben afgesloten!

Tot er een nieuw testament wordt geschreven natuurlijk!

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

06 nov 2018, 15:36

DE KONING SCHAAKMAT ?

Albert van België heeft naar verluidt een
buitenechtelijke dochter, Delphine Boël,
volgens onze sire is zij 'n gekwelde flapuit
die de koninklijke tuin ontsiert als onkruid.

Hij erkent deze rebel niet want ze is een aasgier
die z'n goede naam bekladt met haar uitdagende
kunstwerken, zo wil ze snel nog wat erven van de
schatkist, faam verwerven, hoog tijd dus om z'n
DNA te laten testen, dan is de strijd beslist.

En nu is het zover: komt er een verzoening,
een verbintenis of verzint pa een nieuwe list ?

Ik hoop dat hij deze fout ooit zal rechttrekken
zodat de kunstenares eindelijk de kroon op haar
werk kan zetten en... de koning wordt geklist !

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

11 nov 2018, 05:38

WAAR ROOK IS, IS VUUR

Toen ik op mijn veertiende als cadeau een pakje sigaretten onder de Kerstboom vond, was ik nauwelijks verrast. Ik had mijn ouders gevraagd om te mogen roken, de meeste van mijn vrienden deden het.Toch heeft het drie maanden geduurd vooraleer het pakje leeg was. Maar kort daarna, tijdens mijn derde leerjaar Latijn-Grieks, werd ik stapelverliefd op een meisje uit de buurt en zij rookte al jaren. Iedereen weet dat men voor de liefde veel over heeft, dus begon ik mee te roken.

Van sociale roker evolueerde ik naar een stressroker en vanaf mijn twintigste vertoonde ik zelfs kettingrokers-gedrag. Intussen was mijn broer Tom al een tijdje gestopt en dus overwoog ik om mettertijd ook af te kicken. En ja, toen ik drie pakjes per dag inhaleerde, was voor mij de maat vol.

Met enige fierheid kan ik melden dat ik reeds twintig jaar gestopt ben met 'paffen'. Met één vingerknip op een kille winterdag, ik weet het nog goed ! Voortaan stond er veel fruit en water op het menu en vooral regelmatig sporten. En raar maar waar: ik heb geen noemenswaardige lastige momenten ondervonden, hoewel ik in een gezondheidsmagazine had gelezen dat slechts 2 procent van de ontwenners erin slaagt om van hun nicotine-verslaving af te geraken.

Wat ook hielp, was een spaarpotje aanleggen natuurlijk. En ach, moeder wilde haar nieuwe witte salon niet zien geel verkleuren, wat mij nog meer motiveerde.

Onlangs stapte moeder mijn appartement binnen en rook duidelijk een tabaksgeur, ze keek me wantrouwig aan. Ik glimlachte en vertelde haar dat de buurman net langs was geweest om mijn laptop in orde te brengen en die oude meneer was een verstokte pijproker, vandaar. Maar ik begreep haar bezorgde reactie uiteraard: waar rook is, is immers vuur !

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

14 nov 2018, 08:58

THANKS FOR GIVING

Vaak denk ik aan die goeie ouwe tijd toen oom Robert op familiefeestjes steevast zijn gitaar bovenhaalde en liedjes van Georges Brassens begon te zingen. Ik was als zesjarige reeds gefascineerd door de moeilijke akkoorden die Robert zo goed beheerste. Mijn broer droomde al jaren van een eigen gitaar en dus deed oom Robert hem eentje cadeau voor zijn vijftiende verjaardag. Mijn broer had lange slanke vingers en al gauw klonken er Beatles-en Stones-covers door ons huis.

In die periode vond ik een mooi akoestisch model op de rommelmarkt. Maar hoe hard ik ook probeerde, ik bakte er niks van.Toch vertrok ik die decembermiddag met de trein naar Gent, gitaar op de rug, de bedelhoed in de hand. Ik zou een mini-concert geven op de hoek van het Sint-Pietersplein. Ik wilde immers wat geld bijeen krijgen om mijn grote jeugdliefde Evelyne te verrassen met een mooi Kerstgeschenk. Ze had daar een week eerder een prachtig winterkleedje zien hangen in een chique boetiek.

Aarzelend begon ik te tokkelen, de mensen schrokken echter want ik zong zo vals als een kat om nog maar te zwijgen van mijn meesterlijke akkoorden. En dus liep iedereen kil en koud voorbij, ze gunden mij zelfs geen blik.

En ik stond daar met verkleumde handen, ik wilde het bijna opgeven. Het was immers hevig beginnen te sneeuwen.Maar plots zag ik vaag een man met witte baard en rood pak voorbijstappen. Zonder één woord te zeggen dropte hij een briefje van 200 in mijn oude versleten hoed en verdween weer in de mist.

Zo was Evelyne aangenaam verrast toen zij haar lievelingskleedje onder de Kerstboom vond. Het stond haar beeldig ! Ik zweeg in alle talen en mijn gitaar stond stil in een hoek.

Terwijl ik vredig dacht: Thanks for giving... Santa Claus !

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

20 nov 2018, 14:13

HET BOMINO-SPEL

Alweer een bomaanslag op
klaarlichte dag! Hadden de
daders een te kort lontje?

Even later rennen de mensen
kriskras door elkaar, de hartslag
van slachtoffers na-checkend
het is 'n bloedstollend tafereel.

En als het rookgordijn optrekt
vechten de artsen met de pijn
op dit marktplein maar … tegen
de dood bestaat geen medicijn.

Toch is er één middel dat alle
mensenlevens kan redden: blijf
weg van Magere Hein, hij zet je
immers aan tot het bomino-spel.

Ach ja, Gods kosmos is imperfect!

Trouwens, die ontstond ook met een
big bang vol hels knallende decibels!

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

21 nov 2018, 17:20

VAN LOTJE GETIKT ?

Toen vader in 1998 na een hartoperatie het medisch advies kreeg om te stoppen met roken en drinken, werd hij doorverwezen naar een ontwenningskliniek te Brussel.

Zo dwaalden moeder en ik de eerstvolgende dag door de benauwde witte gangen op zoek naar de tweepersoonskamer waar vader verbleef. Maar nergens was hij te vinden. Een verpleegster zei dat mijnheer naar de cafétaria was gegaan. We namen dus de lift naar de eerste étage.

En plots hoorde ik daar een bekende stem. 'Hey zoonlief', klonk het luid door de cafétaria. Vader was een koffie aan het consumeren en lachte zijn tandeloze mond bloot toen hij ons zag arriveren. Hij zag er tegen alle verwachtingen in redelijk vitaal en gezond uit. 'Kom, zet jullie erbij. Een spuitwater voor allebei ?'

Hij meldde dat hij heel goed nieuws had en haalde een verfrommeld lottobiljet uit z'n zijn hemd. 'Ik ben weer multimiljonair !' grinnikte hij, 'voilà, zes juiste cijfers! ' Ik staarde sceptisch naar het loterijbriefje. Gauw sloeg ik zijn krant open om alles na te checken en ik kon alleen maar beamen dat vader gelijk had: in de krant stonden zijn zes geluksnummers genoteerd. Ik vond het nogal bizar, ik voelde dat er iets niet klopte maar wat?

En toen kwam de aap uit de mouw: de krant dateerde van een week geleden ! Maar vader hield hardnekkig vast aan zijn 'waanidee' en maakte zich kwaad. De verpleging kwam kijken wat er gaande was. In razernij werd hij afgevoerd.

Een maand later toen hij weer bij z'n zinnen was, telefoneerde ik hem en stelde voor om uit te gaan eten in een vijfsterrenrestaurant, ergens in centrum Brussel. Droogjes antwoordde hij: Ben je van lotje getikt of heb je de loterij gewonnen ?

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

28 nov 2018, 07:39

DESTINY'S CHILD


Afbeelding

Rond 1967 was mijn vader aan het scheiden van zijn eerste vrouw. Omdat hij zich verveelde met al zijn miljoenen wou hij er even tussenuit, weg van zijn solitair bestaan in zijn veel te grote villa. Hij besloot dus om op reis te gaan naar Zwitserland, hij deed immers graag aan skiën en wou vooral nieuwe mensen leren kennen.

Mijn moeder die aan het herstellen was van een gebroken hart, genoot reeds van haar vakantie in hetzelfde hotel waar mijn vader twee dagen later zou arriveren. Ze was daar samen met haar Franstalige stiefmoeder Suzy. Onder haar hoede had mijn Vlaamse moeder vloeiend Frans leren spreken, lezen en schrijven. Mijn vader was een chauvinistische Waal, maar mijn moeder sprak Frans zonder Vlaams accent. Hij dacht zelfs dat zij een Parisienne was!

Toen mijn vader de mooie blondine opmerkte was hij meteen in de ban van haar. Dat was zeker niet wederkerig, moeder vond hem een irritante charmeur.

Maar op een avond, toen hij haar vroeg of zij soms zin had in een après-ski met hem, was ze toch geïntrigeerd door de kwetsbare blik die even zichtbaar was in zijn ogen. Ze stemde toe met een vertederde glimlach. Van het ene kwam het andere en voor ze het wisten belandden ze in zijn hotelkamer en beleefden samen een lange passionele nacht. Zulke escapades waren niet vreemd eind jaren zestig.

De volgende ochtend terwijl moeder pas ontwaakte, zag ze de charmeur zitten op het terras. Hij was onder een straalblauwe hemel zijn favoriete dichtbundel aan het lezen. Moeder ging naast hem zitten en nam uit haar handtas hààr favoriete dichtbundel en zei dat ze ook wat ging lezen. Hun verbazing was dan ook groot toen ze merkten dat ze allebei identiek dezelfde dichtbundel lazen: 'Les Fleurs du mal' van Baudelaire!! De mooie blondine werd op slag verliefd op deze verfijnde man. 

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

29 nov 2018, 14:09

IS DAT NIET KRAS POETIN ?

Hij was een monnik die met zijn
spirituele gaven heel Rusland
doorkruiste, zo verwierf hij een
innige band met Alexandra, een
tsarina, de adel echter wilde snel
van deze duivelszoon afgeraken.

Terwijl zijn vijanden een grammofoonplaat
lieten spelen in de kelder waar zij hem met
gif wilden afmaken, constateerden ze dat hij
nog leefde en zo vuurde de prins een kogel
door de maag van het idool tot hij beefde.

En toch.. kon hij nog wegvluchten door
de sneeuw waar hij zich verschool maar
werd uiteindelijk geraakt door een pistool
men hoorde de stervende eervol zuchten.  

En dus was hij dood, Russia's greatest
love machine! Hij had gevochten als
een leeuw, werd zo de grootste man
van de eeuw! Is dat niet kras Poetin?  

Ben jij ook een held en vermijdt je een
conflict met de marine van Oekraïne ? 

Of hoor ik daar nu een luide
geeuw vanuit het Kremlin??