Ik word niet graag oud...

[Reini]

Franny , ik ga even voort op je gezegde : voor die kopvalling was er niets te merken aan je man .
Dat kan . Die verkoudheid kan evenwel gepaard gaan met verlies van eiwitten , vocht , enz .
Dat moet aangevuld worden .
Mijn schoonma is opgenomen , volledig uitgeput , wegens tekort aan oa. natrium , zout dus .
Te weinig gegeten (zouten) en te weinig gedronken .
Geef de mens 2 à 3 maal per week een eitje , goede vitaminen (chelaten) , en veel drinken .
Voor de depressie : in het oog houden natuurlijk , daar zijn middelen voor . Je man is wel wat ouder als u , en dan is de mogelijkheid tot depressie al wat groter .
Veel liefde geven uiteraard .

[franny]

Dank je Reini,heb aandachtig gelezen, observe alles wat je gezegd hebt ,drinken vitamintjes 1x eitje per week(cholesterol) drinkt 4 grote glazen water dagelijks eet goed ,maak elke dag warm eten met verse soep !!
maar dépressief??? weet het niet,hij zegt van niet!! ik denk dat hij zich verveeld!! als hij in de tuin bezig kan zijn gaat het beter ,maar ,ja... nu met de herfst! voor de rest geen interesse,buiten pétanque ,als ik meega,maar ik hou kl.kinderen 2x in de week ,en dan heb ik echt geen zin meer in pétanque(is echt een mannewereld),het ergst is dat hij niets alleen wil doen,zelfs niet met de pétanquevrienden ,ik moet er altijd bij zijn! ik verveel me nooit ,lees graag ,PCeke, wat TV ,boodschappen ,ja zeg noem maar op een vrouw heeft toch altijd wat te doen hé!!.. ik moet toch geen handje vasthouden hé??? en wat de liefde betreft ,ik denk dat hij weet dat ik hem graag zie!! dat zegt hij toch (wat zou ik doen zonder jou)
Vandaag gaan we sportschieten van 15 u tot 17 uur,en dan is alles O.K maar ik moet erbij zijn en eerlijk gezegd ik doe dat juist voor hem ,want het intresseerd mij ook niet!!! dus... voor hem doe ik dat wel,maar alle dagen iets vinden dat ... kan ik ook niet hoor!!

Allé,we zullen nog wat afwachten hé,maar ik vind dat hij een bezigheid moest zoeken voor de wintermaanden,puzzelen,denksport,wat doen anderen mannen???

[Reini]

G' hebt gelijk hoor Franny , zeker met dat laatste ook , maar als je depri bent , heb je gewoon geen ZIN om iets te doen . Dat is het ergste .
Misschien toch bij het handje nemen als je wat rust wil , misschien met onder de mensen te komen dat het betert .
Ook bijbrengen dat er dingen zijn die je alleen moet doen , en dat geldt voor beiden .

[scorpio987]

Ik wou even inpikken de gevolgen van een herseninfarkt.

Toen vijf jaar geleden mijn eega een hartoperatie moest ondergaan (3overbruggingen) was dat voor haar en voor mij ook een heel bijzondere ervaring.

In die zin dat ze erg bruusk, snel geirriteerd en soms rechtuit ongenietbaar reageerde op dingen die vroeger zelfs soms geen reaktie kreeg.

Het schijnt dat velen na een zware hartoperatie op die manier reageren.

Bovendien heeft ze veel last ondervonden van de langdurige anestesie.
Het schijnt dat men tegenwoordig een produkt gebruikt dat ervoor zorgt dat
het lichaam zich niet herinnerd wat het meegemaakt heeft.

Bijverschijnsel was wel dat ze zich soms bekende personen bij een toevallige ontmoeting niet herkende.
Ook haar geheugen kreeg een klap en gedurende minstens 3 jaar had ze hallucinaties. Ze vertelde me dat er een soort zwart wezentje door haar gezichtsveld schoot. Uiteindelijk lachte ze het weg :"daar is mijn beestje weer". Nu, na 5 jaar, is dat beestje volledig weg maar vergeetachtig is ze nog. Ik ook trouwens.... Wij hebben een magnetisch bordje opgehangen met briefjes waarop de niet te vergeten zaken vermeld worden..

Ik wens de man van Franny een spoedige beterschap !

groetjes aan allemaal

[franny]

Dank je ,allebei voor de reacties, zal zelf moeten zien,hoe IKZELF daarop reageer, want suske(wederhelft) heeft er blijkbaar geen last van!!

Vandaag is hij al de ganse namiddag nieuwjaarswensen aan het schrijven voor uiteraard te versturen op gepaste tijd!!! heb het gedaan (de kaarten gegeven) zodat hij met iets bezig zou zijn!! ik denk dat hij zich verveeld,want vandaag heb ik hem over niets horen klagen????

Dank je SCORPIO987 ,voor je reactie!!! maar die rare verschijnselen,zijn pas gekomen NA die "kopvalling" 31 september dit jaar en zijn herseninfarct is al 4 jaar geleden en daar is hij wonderbaarlijk goed van hersteld,moet nu wel bloedverdunners nemen,maar voor de rest is hij O.K.

Hou jullie wel mee op de hoogte!! maar ik merk wel op dat, als hij iets doet wat hem interesseerd,hij nergens over klaagt??? dus.....

[franny]

Allé, we zijn weer een paar dagen verder en ik moet zeggen dat het weer wat beter gaat met suske, en met mij dus ook!!!!
Dank je voor het medeleven en steun!! zou het dan toch iets te maken hebben met het herstel vermogen??? dat langer duurt naargelang de ouderdom!!

Ben toch blij vandaag!

aan jullie allemaal

[franny]

Kom even vertellen dat het allemaal terug goed gaat met suske en met mij ook , die verwardheid en vermoeidheid is blijkbaar weg!! Dus Hip-hip hoera, k'heb mijne man terug!! Dus het zal wel aan die bizare kopvalling gelegen hebben!!! Groetjes iedereen en bedankt voor de uitleg en steun!!!

kom af en toe nog wel eens piepen en ik blijf geabonneerd op deze topic!!

[ondergronder]

Beste Josefine
u heeft gelijk het leven kan zware dagen hebben daar kan ik met mijn 87 jaar van meespreken maar als men ieder pijntje voelt is het erg. sommige mensen zijn inderdaad pijngevoelig maar dan zeg ik tegen mijn vrouwke WIJ ZIJN ER NOG en dat is een hele troost U zult zeggen Waar spreekt die over ? zelf ben ik driemaal een vogel voor de kat geweest en vind het leven iedere dag mooier niettegenstaande het ouder worden.

[Gast]

zeg ik tegen mijn vrouwke WIJ ZIJN ER NOG en dat is een hele troost U zult zeggen Waar spreekt die over ? zelf ben ik driemaal een vogel voor de kat geweest en vind het leven iedere dag mooier niettegenstaande het ouder worden.

mooi !!!!

[prulrood]

Kop op, al die erge gedachten, weg ermee, positief denken en vooral, geloof het of niet, het gezondste wat er bestaat is: véél verjaren, als ge dat doet wedden dat ge de 100 overschrijdt. ( )

[prego]

Je kan het draaien of keren hoe je wil maar ouder worden en goed beseffen dat je leven eindigt is een beanstigende gedachte dan mag je nog positief ingesteld of optimistisch zijn en wetende dat het voor iedereen zo is of dat er mensen zijn die reeds vroeger zijn moeten gaan door ziekte of ongeval..........Eens de pensioengerechtigde leeftijd bereikt gaat alles nog in versnelling vind ik.....

[Klaartje]

men mag daar allemaal niet teveel bij stilstaan, maar met de dag nog intenser proberen te leven en alles te waarderen, de natuur, de nieuwe lente, het nieuwe leven...... waar men vroeger al eens sneller overging, maar dat nu nog meer waarde krijgt. Het leven is als een zucht en die ouderen die nog het geluk hebben van relatief gezond te zijn en goed omringd, moeten hun zegeningen tellen toch

[Gast]

t'ja Klaartje,t'is waar...

Slaapwel

[scorpio987]

Hallo allemaal,

Wat leuk nog eens iets van jullie te horen.

Ik ben het er volledig mee eens dat we op onze ouderdom moeten trachten de goeie kanten van het leven te benadrukken en moeten genieten van al het goede en leuke dat ons nog geboden wordt.

Mijn lieve eega (nou ja, ze kan wel pittig uit de hoek komen als ik weer eens iets niet op de juiste plaats gelegd heb - ben soms wel een beetje sloddervos)) stelt het ondertussen goed en vindt dat ik haar teveel "bemoeder" . Maar ja, ze heeft 1 jaar moeten wachten op het plaatsen van een nieuw heupgewricht.... en ze kon toen niet uit de voeten.

Ik heb haar dan alle werk uit handen genomen en diende haar wel te "bemoederen" nietwaar.

Nu ze weer zelf een hele boel kan doen klinkt het "hou op met achter mijn voeten te lopen. Ik kan dat zelf wel.
Dat moet ik nu leren zie!

Ik vind het altijd zo jammer dat er mensen zijn die zich dag in dag uit zorgen maken voor dingen die eventueel komen gaan. Ik ben van het principe : vergal het heden niet door angst voor de toekomst.

En dat er ooit een dag komt dat we afscheid moeten nemen van het leven, nou ja, dat zien we dan wel. Persoonlijk heb ik er geen angst voor : er zijn immers maar twee mogelijkheden : of er is helemaal niets meer na het leven, of er is wel nog iets. In het laatste geval kunnen we vooraf niet te weten komen wat die "toekomst" te bieden heeft. De gelovigen onder jullie zullen zich optrekken aan wat de kerk biedt.
Mijn ega en ik zien dat anders. Er is de reencarnatie, er zouden paralelle
werelden bestaan waar we terecht kunnen, en nog zoveel meer.

Wij zijn daar wel nieuwsgierig naar, maar gehaast om het te weten zeker niet.

Vele groetjes van ons beiden

[Gast]

jullie stellen het goed .......is het voornaamste

Welterusten scorpio987