Vleugels van papier

[Janina]

Nee, geen klagen
ook geen zagen.
Kijk maar naar wat je nog niet wist...
en gisteren trok een flok voorbij.
Vogels, hoog in de lucht, langzame vleugelslag en niet in formatie, ze vlogen pal van noord naar zuid.
Voor ik mijn verrekijker bij de hand had waren ze verdwenen.
Ik weet nog niet veel maar ik hoop dat ik nog effe tijd krijg om meer te weten/!
MVG,
Janina.

[Robol]

Misschien waren het kraanvogels, Janina.
Ik heb ze nog niet gezien of gehoord dit jaar, de "kroënekraonen" uit mijn jeugd.
Toen was het landschap veel groter.
(Of ik kleiner).

mvg

Robbe

[Robol]

Vogels vliegen naar het zuiden,
waar ze de warme zon verkiezen
samen met hun lentebruiden
die ze niet uit het oog verliezen.

Een enkele vogel vliegt alleen...
Z’n bruidje bleef in ’t koude land.
Zij had wellicht haar hart verpand
aan een steltloper van steen.

Robbe

[Robol]

Kabouterhistorie


Ik was eens op ’n keer
in het grote bos verdwaald
Dat overkomt me wel eens meer
’t is erfelijk bepaald

Onder een lommerrijke boom
lei ik me te rusten neer
Want ik voelde me wat sloom
Ook dat gebeurt me meer

Een merel floot een deun
Een slaapliedje wellicht
Een wortel was mijn steun
Mijn ogen vielen dicht

Plots hoorde ik ’n gerucht
Deed één oogje open
‘t Is geen sensatiezucht
maar ik zag ‘n kabouter lopen

Hij bleef pal voor me staan
met ogen vol verbazing
Keek hij mij doordringend aan
en ’t was geen luchtspiegeling

Het ventje had geen schrik
“Jij bent een mens!” sprak hij
En met een kennersblik:
“Zelfs een dichter volgens mij!”

Ik was helemaal in zijn ban
onder die boom gezeten
Ik vroeg de kabouterman:
“Hoe kan jij dat eigenlijk weten?”

Hij lachte zeemzoet in zijn baard:
“Spits maar je beide oren…
slechts dichters en dromers uiteraard
kunnen kabouters zien en horen !”



Robbe (dromerig)

[Robol]

Kraaien

Het boerenleven is niet altijd simpel
Neem dat nu maar
volkomen van me aan.

De boer uit mijn geburen is
geslaagd met vlag en wimpel
Ik zag hem deze morgen bij zijn kippen staan.

Hij stond er met omfloerste stem
zijn fiere haan te paaien,
dat die vanaf deze zondagmorgen
een uur later moet kraaien.


Robbe (kraaierig)

[Robol]

Gisteren,.


Gisteren
heb ik met
levensbloemen
een koude steen getooid.

Vandaag ruim ik
dode bladeren,
door de herfst
in ’t rond gestrooid.

Morgen
blijft nog verborgen
en toekomstplannen
maak ik nooit…

Robbe

[denook]

ik vind dit heel mooi Robbe

denook

[Robol]

bescheiden zeg ik, dank U denook !

[Robol]

Ik heb mijn ziel




Ik heb mijn ziel gelegd
onder al je vezels
en je huid van perkament.

Ik heb mijn bruisend bloed
aan het vel papier vertrouwd
en in je hart geënt.

Laat mijn woorden vruchtbaar zijn
nadat de winter overging
in een nieuwe lente.

Nadat de dagen zijn gelengd,
je hoofd met bloemen is getooid,
oogst je levensrente.

Robbe

[jure]

Vreemd toch, tussendoor
Proza, noch Poëzie
gaan nooit teloor

Maar er moet een Muze
P en P doen bloeien
tot een amplitude

Vroeger had ik twijfel
Maar sinds ze zoek is
voel ik mij een vijzel

Vreemd zonder kracht
overleef ik bangelijk
de onbewuste nacht.

Fijn Robbe. Fijn dat je blijft schrijven en fotograferen.

[Robol]

Dank U Jure


Verba volant, scripta manent
las ik ergens.

Jouw Muze die jou met vrucht deed schrijven
ze leeft in je hart. Ik hoop je nog vaak te lezen...

mvg

Robbe.

[Robol]

Geen wolkje dat
de hemel rimpelt.
Geen winden die
de wateren beroeren.

Zou het de stilte zijn,
de stilte voor de storm.
De stormwind die
de stilte wil ontvoeren .

Als de luchten donker kleuren,
de storm brullend ontwaakt,
en met geweld de stilte scheurt,

koester ik de stille hoop
dat straks de stilte op zijn beurt
de woeste stormwind schaakt.



Robbe

[Robol]

Zolang er liefde is…

Zolang er liefde is
is er leven.
Zolang er liefde is
is er hoop.

Vrede zal zich nooit
gewonnen geven,
en ontwart zonder zwaard
de Gordiaanse knoop.


Robbe (filosofisch)

[Robol]

Muzen


Als zielen zich
in mekaar overhellen
gelijkgesteld
als een strijkorkest
op zondagavond

Dan weet je dat muzen
onsterfelijk zijn

Hier of ergens
in een zevende hemel


Robbe

[Bosrankje]

Goede morgen, Robbe,

Wat een goed gevoel om weer bij Poëzie en Proza te vertoeven !

Bedankt voor je bezoek in mijn topic en je lieve woorden

Daarom, begin ik mijn reisje in de gangen van P en P die ik nooit
vergeten ben, met het herontdekken van jouw topics en ik moet
zeggen dat het mij een heel goed gevoel geeft !

Tot ziens en een fijne dag nog

Bosrankje en haar Alterego