OP satijnen vleugels...3

[Robol]

19 januari 2011



Aan de twijgjes
van de hazelaar
pronken pronte katjes

Ze wiegen in
de kille wind
als bronzen wierookvatjes


De boom staat nog
in lingerie
’t Is ’t eerste leven
dat ik zie

in’t splinternieuwe jaar

De katjes van
de hazelaar

Robbe

De hazelaar is net als de Forsythia een "naaktbloeier": de plant bloeit als deze nog geen bladeren heeft en is voor de bestuiving afhankelijk van de wind. Aan de hazelaar zitten de mannelijke en de vrouwelijke bloeiwijzen apart. De mannelijke bloemen zitten in katjes en zijn al in de zomer aanwezig in de oksels van de bladeren. Ze gaan pas bloeien in januari. De vrouwelijke bloemen zitten met drie tot vier stuks in een klein knopje bij elkaar. Tijdens de bloei zijn alleen de rode stijlen met de stempels te zien.

[ria]

Ik was nog vergeten jou succes te wensen met je derde topic.

Het belooft weer schitterend te worden, Robbe.
Dank om je kennis met ons te delen
en voor de pareljes van gedichtjes.

liefs,
ria

seffens trek ik er ook even op uit, hier schijnt een heerlijk zonneke.

[Robol]

Dank je wel Ria
inderdaad hier schijnt datzelfde zonnetje


In mijn nieuwe topic heb ik ook een plaatsje voorzien voor jeugdsentiment en put ik uit onze rijke Vlaamse liederenschat...


Lied van mijn land 'k zal U altijd horen
Uit alle dalen der herinnering,
Over de heuvlen van ruisend koren
En de rivier in haar steigering.


Keervers:
Liefelijk land, in de bruisende horen
Hoor ik U Vlaandren en zing en zing.
Liefelijk land, in de bruisende horen
Hoor ik U Vlaandren en zing en zing!


Lied van mijn land 'k zal U altijd horen
Uit alle dorpen in de deemstering,
En uit de warmte der huizen rond de toren
Onder de huif van de zomerwind.

Lied van mijn land 'k zal U altijd horen
Lied van verlangen en vertedering,
Dat met de kinderen altijd herboren,
Zacht met de doden tot zaad verzinkt.

Tekst: Anton van Wilderode
Muziek: Ignace De Sutter

[ferry]

dag dichter Robbe
genoten van je dichterlijke vrijheid
van de wiegende katjes als wierookvatjes !!

"Lied van mijn land" hoe blij en trots heb ik jou gezongen
in mijn jeugd en in de jeugdbeweging !!

Oprecht gefeliciteerd met " Op satijnen vleugels 3 "
had er geen erg in dat het een nieuwe topic was , nu wel
dat beloofd weer iets moois te worden !! Liefs Fernanda

[Robol]

Dag dichteres Fernanda !

Bedankt voor je bezoekje op deze kleurloos grauwe januaridag, vandaag brachten mijn benen me niet verder dan de tuin...

mvg

Robbe

[Robol]

De dag is in de wolken
de bomen in de wind
mijn humeur slaapdronken
Ik ben poëtisch kleurenblind

Maar toch herleeft mijn
dichtersbloed
één bloempje schenkt
mijn schrijflust moed
en heelt mijn winterpijn:

goudgeel bloeit de winterjasmijn


Robbe

[Robol]

Die kat komt weer

De boer, die zwoer hem blauw:
Hij zou die kat dood schiet,
Hij had zijn hoos gelaán.
Met kruit en dynamiet,
Hij leit kat hem voor den weg die hij moest kom
En den volgende morgen:
Velletjes en beentjes...:

Refrein:
Maar die kat kom weer,
die kon nie langer wach,
Die kat kwam weer de volgenden dag
De kat kwam eer
Geloof me het is waar
Den volgende dag was die kat daar weer daar!

Hij zet hem op een skip
Dat zeilde naar Ceylon
Die skip die was gelaán
Met twaalf duzend ton,
Maar verre van dit land
Daar is die skip gestrand
En alle matrozen
Verdronken..........
Maar de kat enz...


De boer, die zet die kat
Toen in een aeroplaan
Die derailleerde toen
Tegen een wollekie aan
De boel die viel omlaag
Bleef steken in een haag
Brak armen, nek
En beenen......
Maar de kat......

De boer, die zet die kat
Toen op de schoorsteen neer
Die kat, die viel omlaag
En deed zich vreeselijk zeer
De kat, die viel in 't vuur
Verbrandde binnen 't uur.
En den volgende morgen
Asch en botjes.......
Maar de kat enz......

Oud Afrikaans lied, op menige zangavond gezongen...

[Robol]

Dagboek van de natuur
26 januari 2011



Smidse

Ik heb een smidse in mijn tuin,
niet dat ik nu ga smeden…
Daar denkt geen haar aan op mijn kruin
mijn werklust hoort tot het verleden !

’t Is de smidse van een specht
hij hakt er dennenknoppen
Die zijn z’n winters hoofdgerecht
ik hoor hem dikwijls kloppen.

Robbe

[Robol]

Het lied van de smid


Een smidje in zijn smisse die zong de hele dag;
zijn stemme klonk zo helder bij ied’ren hamerslag.
Hij zong zo blij van tokke tokke tok, hij zong zo vrij van kloppe kloppe klop;
het klonk zo lustig dan, het liedje van de zwarte man.

Een meisje op haar kamer, die had dat lied gehoord.
Haar hartje ging aan ‘t jagen bij ‘t smidjes aardig woord.
Het ging zo snel van tokke tokke tok; het ging zo fel van kloppe kloppe klop;
het sloeg zo teder dan het liedje van de zwarte man.

Och smidje van hierover, leer mij dat schone lied.
Lief meisje ‘k zal ‘t u leren als gij mij geerne ziet.
Kom zing met mij van tokke tokke tok; kom zing met mij van kloppe kloppe klop.
Wij zingen samen dan het liedje van de zwarte man.

Het meisje werd zijn vrouwtje en hij haar beste man.
En kleine kleuters kwamen, die zongen mede dan.
Ze zongen blij van tokke tokke tok; ze zongen vrij van kloppe kloppe klop;
het klonk zo lustig dan het liedje van de zwarte man.


tekst:Frans Liekens
Muziek: Frans Andelhof

[Bosrankje]

Onze troubadour is eindelijk terug !

Mooie teksten, Robbe, doe zo verder ...

Bedankt voor je steunende bezoeken
in ons Laar !

Lieve groetjes van Alter en Rankje

[Alterego1]

[Michelly]

Robbe ben komen genieten van die satijnen vleugels.
Je gedichten je proza en de aloude liederen, het roept een gevoel van herkenning op.
Michelly

[gustilpe]

Robbe,

ik zie hier liederen staan die we gaan zingen op onze Open Zangavond eind februari. We zetten met ons koor de deuren wijd open voor al wie graag zingt uit onze Vlaamse Liederenschat!

Onlangs maakte ik een avond mee 'Gezelle Gezongen' met heel weinig tijd een korte tekst uit het gedicht 'Als de ziele luistert'

fijn weekend,
gustilpe

[Robol]

Alvorens te vervolgen met het vlinderdagboek:
de evolutie van het jaar 2011 in de natuur

even mijn bezoekertjes bedanken

sinds vorig gedicht waren dat: Ferry, Ria,Michelly, Bosrankje en haar Alterego en Gustilpe

en allen die in gewijde stilte kwamen

mvg

Robbe

[Robol]

7 februari 2011

"Poezekes"


De twijgjes van de wilg
staan vol met blanke spatjes
die heerlijk blinken
in de februarizonneschijn

Wij noemen ze “poezekes”
die kleine wilgenkatjes
waarschijnlijk wel
omdat ze zo aaibaar zijn



Robbe