Gewoon, gedichten - 4

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

01 mei 2018, 09:54

 


negen verdiepingen zijnslecht te verteren

de mogelijkheden van deze dag
hangen als rijpe appels
in de horizon

vandaag wil ik echter
geen broek dragen
zelfs op twee benen lopen
is mij reeds teveel

bij ‘t kijken in de spiegel
zie ik slechts gapende leegte
mijn evenbeeld
ligt beslist nog in bed

neem ik nu mijn ontbijt
schrijf ik eerst een gedicht
of spring ik misschien wel
van mijn balkon …

negen verdiepingen
zijn slecht te verteren
*******************
sunset 01-05-2018


Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

02 mei 2018, 07:39




enkel nog stinkend vuil

ik leef te midden van bomen
en bomen leven bij mij
- overdag loop ik door de straten
waar ik ’s nachts in mijn bed slaap

afgevallen bladeren van oude berken
voelen koel en zacht aan
knisteren onder mijn voetzolen
hun wortels voel ik niet

ik ben jonger nog en leef aan vennen
wenk mijn vrienden op andere oevers toe
zij zwaaien terug want wij kennen onze lijven
zonder naar lichaam noch geest ooit onrein te zijn

woorden van mijn hart klinken barbaars
en volwassenen willen ze niet verstaan
hun gezichten, ernstig en liefdeloos
feesten het leven zonder vreugde

nooit zag ik iemand nog bidden
- het lijkt alsof zij de bomen haten
omdat zij groter zijn en anders leven
zelfs vogels hoor ik hier niet meer

niets is gebleven, zelfs niet de maan
ik vind slechts een schub van een dode vis
door het water in het riool gespoeld
en enkel stinkend vuil aan de hemel
*******************
sunset 02-05-2018



Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

03 mei 2018, 08:28




jij bent mijn haven, thuis

[het kunnen slechts de goden zijn
die mij weer elke dag opnieuw
in liefdevolle armen drijven]

hofmakerij is niet veel waard, is wat je zei,
wel dat de winden gunstig moeten staan
ook al vermoed jij niets van wilde zeeën
of stormen die door al mijn zinnen gaan

ik volg slechts mijn bestemming, niet jouw raad
die jij me met jouw blikken blijken laat
ook al werpt branding toch in elke nacht
mij hopeloos terug op rots en strand

welk nut heeft het verstand als ‘t harte heerst
mijn anker breekt en ik de stroom slechts volg?
zeven maal zevenenzeventig jaar blijf ik  bij jou
jij bent mijn haven, thuis; jij bent mijn vrouw
*******************
sunset 03-05-2018
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

04 mei 2018, 08:07




nog zie ik niets

in het duister schemeren wolken
als in was gegoten
door licht van de nabije stad

een wolfsgebit uit sparrentoppen
scheurt zwarte littekens in het grauwe
en afgezoomd erover trekt de regen
met laagjes stof uit een woestijn

van stilte van het water
als een oase heilige rust
zie ik nog altijd niets
*******************
sunset 04-05-2018
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

05 mei 2018, 07:24




knoppen ontbotten

wolken vertellen aarde over regen
wanneer hun stembanden scheuren
gaat het sneeuwen

knoppen van jonge bomen
ontspringen in licht en zachte woorden
vinden zich terug

in de stem die hen verraadt
hoe liefelijk zij zijn
- in het zuiden kruipen bergen in de hemel

aan hun toppen stroopt hij de huid af
die hij over de dalen spant
waar vogels zich in grote schare verzamelen

geknakte twijgen van dennen
hangen over het rimpelloos water van vijvers
die zich spiegelen in jouw ogen

hoe licht, zeg jij, zijn wij op het einde
van de dag wanneer nachtegalen hun liederen vinden
de wind in het stormglas staat

knoppen zelfs een tweede maal ontbotten
*******************
sunset 05-05-2018

Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

07 mei 2018, 08:04




armageddon (wir haben es nichtgewusst)

op bergen brandt de sneeuw
en aarde beeft, de lucht vergloeit
het vuur dat raast maar door

gelukkig hij die nooit geleefd
nu gif uit alle wolken valt
en ’t gras, verdord, is geel

het einde van het zijn nabij
waarvan de schrift vertelt
uit Abrahams en Jacobs stam
leeft er nu niemand meer

dood is de aarde, de tijd voorbij
en wat er nu nog blijft:
een stille woestenij
*******************
sunset 06-05-2018



altijd maar weer

hoe ik je ken uit woud in woud
uit geurende bloemen in mei
en hoe jouw hartslag zich versnelt
in opgewonden toestand

oeverloze weiden zijn daar
en achter de duinen
emotievolle gedichten
waarin wij liefde beschrijven

en steeds weer zondags
probeer ik te achterhalen
welke bloem jij bent
een heldere rode roos
of toch een hagelwitte lelie
dansend in een lauwe wind

maar altijd weer
kom ik slechts uit bij jou
*******************
sunset 07-05-2018
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

08 mei 2018, 08:00




soldaten-blues

diep wil zich hemel neigen
zwaar door een sterrenlast
waar lichtspoorkogels stijgen
hoog in het blauw-damast

rugwaarts voel ik mij glijden
op ‘t zand een schoudergeweer
het lijkt niet te vermijden
dat ‘k sterf aan hartezeer

schoten vallen tussen bomen
in mijn hand voelt koele wind
door dromen meegenomen
tot waar ik vrede vind
*******************
sunset 08-05-2018
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

10 mei 2018, 09:34




richting nieuwe dag

mijn buurvrouw
die mij nog mee in de lift laat
maakt een beweging
alsof zij daarmee niet alleen mij versnelt
maar ook toestemming geeft

de ochtendlijke straten zijn nat
zonder dat het regent
en auto’s rollen eindeloos
zonder ooit enige twijfeling
richting nieuwe dag
*******************
sunset 09-05-2018



tot de volgende golf

de huidige tijden zijn deprimerend
zonder enige rustpauzes
kraakt de radio tijdens het nieuws
want ik vermijd ontvangst

vraag mij naar de waarheid
van een begonnen dag
en ik zal je vragen: welke?

die, die ik verdring tussen ogen
tussen oren
tussen schouderbladen
in mijn hart?

erosie kondigt zich aan
raakt het herinneren
van het collectief geheugen

en ik zit in stroperige lucht
als een verstomde vogel
een plaats-bewaarder
als een geest

- in maagdelijk zand
een parelsnoer uit kraaienpoten
als monument voor de natuur

tot de volgende golf
*******************
sunset 10-05-2018
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

13 mei 2018, 11:26




golven rekken
halzen
tot zij breken
terug vloeien
in het oneindige

misschien dat daarom
de zee
steeds aan mij trekt
********************
sunset 11-05-2018



liefde is wat ons draagt

wij slapen achter doodgezwegen façades
dromen van onkruid op de stoepen

terwijl jij mijn sokken wast
schrijf ik gedichten
die ik in vreemde brievenbussen deponeer
zodra daglicht zijn melkkleur verliest

’s ochtends vroeg schuif jij voorzichtig uit het bed
schuift jouw lijf, dat mij zo vertrouwd is
en waartegen ik steeds zoekend lig
stilletjes van mij af

jij wilt steels ons huis verlaten
wilt in een ontwakende ochtend gaan dwalen
maar ik vraag je: kun je jouw hand niet iets lager schuiven
op plaatsen die jij door en door kent

liefde is toch wat ons eeuwig draagt
*******************
sunset 12-05-2018



meimaand, moederdag

vlinders in ’t lijf en een melancholie
in de zinnen van dode moeders
als namen in het midden van een woud, gevangen,
maar ook het lam Gods, vurige tover, tussen Haar en ons
al geef ik toe de antwoorden te kennen
en dat handen om bang van te worden zijn

elk lichaam een woord dat ’s nachts
nog alleen in de geest en het hart woont;
tot het water wit is waardoor elk verhaal
stroomopwaarts wordt gestuwd
door stomme fantomen met de kop van leeuwen
en waar ik schrijf, sluipen er dieren in

het gebed wanneer de bossen verstommen
door het geweeklaag van vrouwen en mannen
en ook de hemel wonderbaarlijk stil is
wanneer ik het Ave Maria neerpen met mijn mond
 
en niet alleen maar een wees gegroet
*******************
sunset 13-05-2018





Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

16 mei 2018, 07:11




warm, liefdevol en steeds weer hongerend

in zand geschreven dat niet kan lezen,
zelfs de zee is daarvoor te moe
- dan gaan we toch gewoon inkopen doen
zeg jij en neemt mij bij de hand

en begint winkelbriefjes te schrijven -
ons enthousiasme overtreft de aanbiedingen
wanneer wij dit fietspad volgen

tot  wij bijna volledig uitgeput zijn
eenvoudig liggen blijven
ook al zouden wij gewoon kunnen opstaan
maar waarom – op deze vrije namiddag

golft de lust door ons lijf als de zee:
warm, liefdevol en steeds weer hongerend
*******************
sunset 14-05-2018



soms tegen beter weten in

wanneer vensters openen
strekt een wereld zijn handen
en een boom zijn twijgen uit

bloemen kennen hun eigen plekje
onde
r de zon heeft elke mens
zijn droom en is er steeds weer
een hemel die zich helend
over alle wonden legt

ik draag het boodschappenlijstje
van een zonnige lente,
soms tegen beter weten in,
toch altijd in mijn zak
*******************
sunset 15-05-2018



verward

spies mij op,
op dorens uit ’t verleden
ben ik een warwinkel
op eigen weg

door ’t onderhout
op oude levenspaden
in richting hemel
verlies ik elke
oriëntering
*******************
sunset 16-05-2018
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

17 mei 2018, 16:17




een kind…; een kind? (uit:vroeger)

vertrouwd de omgeving
in het midden een huis
leeg en vervallen

enkel een weerhaan
draaiend in de wind
die waait over het ven

op de andere over
verliest zich elk spoor
in ’t mul droge zand

dit nu vreemde land
met in het midden een boom
waaraan een schommel

een kind …

een kind?
*******************
sunset 17-05-2018

Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

18 mei 2018, 08:04




wie?

het ooginnerlijk
dat openstaat
als een krop sla
met bladerige lagen
wie grijpt er naar
wie zag of zaaide
keek

en wie begrijpt
waartoe het weke
het verborgen zachte
in staat is

liggend, wachtend
op overwonnen tegenstand
van de buitenste laag

jij misschien?
of ik?
*******************
sunset 18-05-2018

Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

19 mei 2018, 09:37




ik lief het leven (2)

woorden uit huid en haar
breekbaar na een lenteregen
in de lucht geschreven
proeverij van poëzie
in de mond
met daartussen
blinde momenten
die naar mij ruiken

geluk en warmte
waar schaduwen
in het licht rukken
rust de tong
op witte plaatsen
een bijna niets
als een blad papier
een dunne draad
van pure liefde

drijfhout zorgt
voor avondlijke stilte
waarin geruchten
slaapliederen zingen
tussen klanken
graaien en neuzen
in zilte tranen

muren rijten open
wanneer schaduwen
op hen stuk breken
ik licht verzamel
en stofpartikels
houtsplinters
die ik verjaag
dicht plak
toeknoop
tot ik weer thuis kom
en het leven lief
*******************
sunset 19-05-2018
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

20 mei 2018, 10:59




in het diepste van ons zijn

steeds opnieuw drinken wij liefde
zijn aan haar voor eeuwig verslaafd
sinds haar intrede in ons leven
al was zij ons eerst onbekend
en haar taal ons vreemd

nu staan zelfs ´s winters
vensters wagenwijd open
en de slaap van lange machten
legt dromen in de ruimten
die uit een hemel komen

mijn pols slaat op hol
en hitte jaagt door mijn bloed
nu niemand ons meer kan scheiden
ik koortsig jouw lijf laat ontbranden
dat ik in alle poriën ken

naar mij opkijkend
voel  jij hoe de aarde draait
proeven wij de ziltheid van zweet
als een warme zomerregen
die het ochtendzand uit onze ogen wegspoelt

niet mijn ouderdom verwens ik
wanneer mijn liefkozen
jouw adem, hortend en stotend,
laat versnellen en jouw tederheid
mijn zwaarte opheft

slechts de veel te korte tijdspanne
van elk moment
dat wij elkaar ontmoeten
in het diepste van dit zijn
*******************
sunset 20-05-2018
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

22 mei 2018, 15:01




pure poëzie

op het vlakke land
uitlopend naar de zee
verzilt de lucht
- daar leerde ik zwemmen

met in mijn oor
de echo van bergen
en eeuwige sneeuw
tot ver in de zomer

en onder mijn huid
resten van een jeugd:
gletsjertongen van leven
als diepe dalen, toen

in de nachten
dicht bij de vorst
beefde ’t verlangen
naar ’t zout van dat water

met op het strand
voorbijsnellende schaduwen
pure poëzie
uit wind en zand
*******************
sunset 21-05-2018



lange intieme avonden

in glazen sprankelt zoete witte wijn
en één plaid is niet voldoende
voor ons beiden
- daarom dat wij dicht
tegen elkaar liggen

koude koffie smaakt bitterzoet
plekt aan het gehemelte
en terwijl je praat
tekenen jouw vingers
groteske figuren in de lucht

wanneer je mij kust
smelten alle gedachten
weg op mijn tong
begint mijn hart
altijd weer een liefdesreis

in onze plaid mee ingehuld
opkomende hete koorts
die door alle poriën jaagt

steeds weer terugkomt
*******************
sunset 22-05-2018
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.