Gewoon, gedichten - 4

[sunset]

jij bent nooit ver van mij

[onbenoemd is de vlinder
in schuwe sepiaschemer,
blauw of zelfs zilverglans
of als een plotseling geel
in een rest wazige regen

in de kleur van bijna open vlees
is elke vlinderpop maagdelijk
en door velden en zon niet aangeraakt
alsof zij in watte is verpakt]

de vensters gesloten vanaf nu
en dicht te laten tot in de volgende lente
als botten bijna tot wit zout uit elkaar vallen
de huid enkel nog uit verrimpelde plooien bestaat

om dan vol vreugde gordijnen te openen
nevels te verjagen die op oogleden liggen
en jou het struikerige van essen te tonen
die telkens weer het voorjaar begroeten

niet verder van mij vandaan
dan slechts een enkele stap
*******************
sunset 31-08-2018

[sunset]

zonder enig voorbehoud

ik ben het die met mijn handen
het knopje van jouw bloem
verhit als een stukje steenkool
het plukt uit de heet-rode gloed

lachend in de hemel duikt
zich teder op je lichaam vlijt
en jou intens intiem berijd

in nachten waarin wij dansen
rollen wij brandend over elkaar heen
in een eeuwig-heftig liefdesspel
*******************
sunset 01-09-2018

[sunset]

nazomeravond

een vale maan koelt reeds nazomeravond
blauw blinken vensters van de tijd
achter dicht gesloten vensterramen

rolluiken vallen ratelend neer
verlengen zich tot in de nacht
en in het duister van woningportalen
leeft nog een rest van dag

een torenvalk zoekt snel zijn bed
luid lachend spelen vrolijk kinderen
waar straatlantarens flakkeren
in ‘t zoeken naar standvastige verlichting

hees blaft er ergens nog een hond
je ziet de vleermuizen reeds jagen
verfrissend het opkomend briesje
dat zijn geheimen fluistert in de struiken
*******************
sunset 02-09-2018

[sunset]

poëzie blijft eeuwig

landschappen liggen onder schoonheid
als stemmen over het gras
en verwonderde nevelbanken in bossen

nachtegalen vliegen met jouw naam in hun zang
leggen mijn zoenen liefdeszwaar op je mond
als een kabbelende lieflijke zee
waarmee ik jou gezangen aanbiedt als ruil voor jouw schaduw

ik overleef als dichter bij overvliegende fazanten
op hun terugvlucht gegrepen door stofwolken pastel
waarmee ik gedachten, gevoelens en liederen
die opstijgen uit stromen herinneringen, verwoord

en plots is het weer daar
dit gevoel van onmacht en eenzaamheid
terwijl zwermen lelies over het water zweven

als doelgerichte speer blijft poëzie simpelweg eeuwig
*******************
sunset 03-09-2018

[sunset]

nieuw de tijd
door uren verzonden
valt ‘t niets mij voor mijn voeten

ik vang het op, het leven
en knabbel
aan kleine stukjes ervan

vraag mij af:
wie wachter der tijd is
wie mij nabij is wie mij vreemd

zand sleept mij
over duinen en fluistert:
jij bent mijn woestijn
*******************
sunset 04-09-2018

[sunset]

poëzie op een balkon

in de schaduw
op mijn zonovergoten balkon
ligt stil opengeslagen een boek;
gedichten misschien

een vlinder landt
met opengevouwen vleugels
over de zinnen

en voor een kleine wijle
rest mij enkel het zicht
op een simpele punt
********************
sunset 07-09-2018

[sunset]

de Pluktuin De Tuinderij inIJzendoorn op 08-09-2018

donkere boomsilhouetten
zijn niet mijn bomen uit zomerdagen
en het licht in de late namiddag
is niet mijn licht

zoals ik hier nu zit
vallen de bloemen, midden op de dag
in een lichte slaap
donkere regenwolken ademen voor hen

hoe stil het namiddaggrijs
het sijpelt op poëtische woorden
en valt uit alle monden
in verlangende handen

een zwerm raven trekt over
- de pluktuin ligt in blije verwachting -
zij vliegen ijverig edoch voelbaar zacht
laten woorden dansen op het papier

iemand draagt voor vanuit zijn geheugen
maar ik was het niet
*******************
sunset 09-09-2018

[sunset]

vrouwe, baar mij een kind

achter regensluiers
luiden klokken
hese wolfsstemmen
mengen zich bij hun geluid

zonder iets te vermoeden
leg ik mijn oor te luisteren
tegen de deur van mijn lijf

en kijk, het gespan
buigt al om de hoek
en ik rijk je een ring
- vrouwe, baar mij een kind

want ik heb de geur
van jouw bloem opgesnoven
verdwijn er helemaal in
*******************
sunset 10-09-2018

[sunset]

geen bitterheid, woede nochangst

er komen beslist ergere nachtmerries dan deze
half verborgen tussen het lover van de dag
en nergens een deur die open staat

de bij de geboorte ingeslagen nagels
buigen zich bijna niet
wanneer de dood op het balkon op de loer ligt
kijkt naar mijn gezicht tussen de lakens

en het raam zich traag opent
ook al hoor je geen gerinkel van scherven
in de stilte van deze herfstnacht

geen bitterheid, woede noch angst
bestaat er meer, enkel dit moment
waarin het leven oneindig lijkt
en straalt met een hemelse glans

ik misschien opstijg naar daar
waar alle toekomsten samen komen
*******************
sunset 11-09-2018

[sunset]

zo graag ben ik heel dichtbij jou

traag zweeft nevel
en ik, ik ben reeds een wijle
een vergeten ding, een sta in de weg

en tussen mijn voeten ligt er altijd wel iets:
kruimels en ook uitgevallen wimpers
opgerolde kleding op natte plavuizen

toch heb ik het kloppen gehoord
van je hart, het rijzen van je borst
draag een riem uit liefde die jij mag bekijken
zoekend naar het leven

het struikgewas langs de kant
wandelt door onze ogen naar het woud
en steeds wanneer het bangelijk wordt
laat ik luid een hoorn klinken

zo graag ben ik heel dicht bij jou
*******************
sunset 12-09-2018

[sunset]

vanuit een eiland van gevoel

er bestaat geen onschuld in deze taal
luister hoe gesprekken verstommen
en hoe toch ook hierin een oorlog heerst
weliswaar een andere dan die wij meestal creëren
maar evengoed oorlog - in verdorde tijd

schrijf ik met tegenzin enkele dorre zinnen
samen gebonden tot een alledaagse spraak
die mij ter beschikking staat
om zelfs het duister daarrachter op te roepen
zó dat zelfs klokken luid beven

ik schrijf traag en geduldig
[want ik geloof in eeuwigheid]
vanuit een stilte, een innerlijke vrijheid
die het vasteland onbekend is

vanuit een eiland van gevoel
tijd te ontgrenzen, ruimte te geven
en deze taal, telkens en telkens weer,
in mijn eigen woestenij te verzinnen
*******************
sunset 13-09-2018

[sunset]

gered door de MUG

zonder te bewegen
lig ik ingebonden op een brancard
het lijf schommelt heen en weer
zoals het gedragen wordt
tussen schip en wal

[kristallen tranen
vertel mij het uur
waarin je valt
… drie, zeven, tie…]

dit ritme is mijn lied
mijn leven dat zich buigt
wijl mijn hart verkrampt
en tot wolkensteen wordt

ik zie mij
kruip over alles
tot aan de rand

… drie, zeven, tie…

het is nog niet mijn tijd
*******************
sunset 18-09-2018


was er slechts maanlicht ende sterren

de zon gaat onder sinds een wijle
is de stonde koeler wanneer een avond
langs het gras op weide zinkt
en ‘t licht op oude sprieten langzaam sterft

hoe zou toch alles zijn zonder een hemel
een gouden middag, bloem en vrucht
- te weinig is slechts nacht
hongerige geesten en smachtende zielen
om ’t te verdragen

--- was er slechts maanlicht en de sterren,
ik zou heel simpel sterven
*******************
sunset 23-09-2018

[sunset]

te horen hoe de zachte wind
met wat gekleurde blaadjes speelt
om dan te voelen hoe hij teder stil
mijn huid beroert

te zien hoe hij twee bijen
dicht bij mijn luie stoel
tot ochtenddans verleidt

[en het geschiedt
dat ´t diepe zwijgen
mij een weldaad is]
*******************
sunset 25-09-2018

[sunset]

niemand die het ziet

met de ijver van een rusteloze
kleur ik bijna onmerkbaar
een kleed van poëzie
liefdevol in taal en klank

als door meervoudig geslepen glas
bemerkt mijn innerlijk oog
bekoord door lievelijk stemmen
naasten in hun zieletinten

maar niemand ziet
de schaduw van schimmige beelden
omhuld door innerlijke droefheid
wanneer ik mezelf projecteer
*******************
sunset 26-09-2018

[sunset]

stilte voor de storm

herfstwinden, zij komen
jagen fluitend luid tegen de ramen
rammelen heftig met de deuren

blad na blad valt van de bomen
tot kale takken naar de hemel reiken
ook al is het nog warm

hoe vindingrijk de wind
die kust en trekt en likt de huid
als is hij onuitputtelijk hongerig

de hemel donker nu en bijna zwart
terwijl eekhoorntjes snel klimmend
verschrikt zich uit de voeten maken

stilte voor de storm
*******************
sunset 27-09-2018