Ben ik een egoist?

Dit is de plaats waar je jouw verhaal kan vertellen, zorgen delen, troost zoeken/vinden en geven aan elkaar.

falcon1
Lid geworden op: 31 okt 2007, 12:46
Locatie: De Panne - Midden-Limburg

30 aug 2011, 23:27

Beste Moser,

ik kan moeilijk begrijpen dat iemand zo sterk kan zijn om al dat leed te dragen of het moet door liefde zijn!
Maar toch een vraagje... krijg je dan nergens hulp? Want dit alleen dragen lijkt me onmenselijk! Heb je ook nog iets waar je je kan door ontspannen... wat tijd voor jezelf?
Ik wens je alle moed en sterkte van de wereld toe en hoop dat je lieve vrouwtje nu toch goed voor jou gaat zorgen... daar moet je momenteel in geloven! Vroeg of laat zal er wel iets gebeuren waardoor je toch het leven krijgt dat je verdient!

Veertje & Falcon
Elke dag is hetzelfde... alleen een beetje anders...

Oma-C
Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
Locatie: Thuis

02 sep 2011, 15:32

Dag Moser,
Een sterkte-knuffelke, want je hebt het niet ge makkelijk,
Hoeveel kan een mens dragen :roll:
Hier brandt een kaars baat het niet het schaadt ook niet hé.
Moed en sterkte stuur ik je langs deze weg :?
Afbeelding "Gelukkig zijn betekent dat je dankbaar bent voor alles wat je hebt".

moser
Lid geworden op: 21 aug 2004, 10:04
Locatie: Knokke-Heist

18 sep 2016, 22:02

Beste mensen,ben hier nog eens...vijf jaar later....nog elke dag verdriet,kan haar niet lossen,ben nog steeds alleen met mijn nu 52 jarige dochter,vandaag terug zoals elke week bloemen op het kerkhof, vorig jaar prostaatkanker gehad...is nu weg volgens dokters...ben nu al 75 jaar, mijn gehandicapte dochter is mijn grootste zorg,wat met haar als ik er niet meer ben?...heb vele aanzoeken voor pure vriendschapsrelatie laten voorbij gaan,kan mij niet inbeelden hier in mijn woning met een andere vrouw zelfs een koffie te drinken....heb een mooi en goed onderhouden appartement dicht aan zee en geen financiële problemen....maar wil toch alles inruilen voor mijn overleden vrouw en in een kartonnen doos gaan wonen....Ik weet niet als er een god bestaat.....maar zij was. Is mijn Godin.....gr. Moser.
Verzint eer ge begint.
Mac OS X versie 10.7.3
Office voor Mac 2011
Telenet.
Gast

20 sep 2016, 20:34

Amaai zeg, een man die zijn vrouw zijn godin noemt, wat is dat mooi!

Ik vind jou vooral een trouwe man beste moser, trouw over de dood heen, dat is toch prachtig.
Velen gaan kort na het overlijden van hun partner op zoek om die leegte toch maar ingevuld te krijgen, jij blijft haar missen en vervangt haar niet.

In feite vind ik jou een droom van een man, dat meen ik echt.

Ik wens jou nog veel geluk toe in je mooie appartement en durf toch maar eens aan jezelf te denken.

Veel sterkte gewenst.

littlestar
Lid geworden op: 16 jan 2008, 19:42

27 sep 2016, 19:34

Lieve Moser

Laat de gedachten aan je lieve vrouw je sterk maken, ze is nu nog meer bij je dan voorheen. Koester de mooie herinneringen, denk aan jullie leuke belevenissen.
Er zijn heel veel mensen die niet kunnen treuren, omdat de relatie fout zat, zij hebben hun hele leven verdriet gehad omdat ze niet konden liefhebben.Een wijze les die ik van mijn schoonmoeder meekreeg wil ik met je delen.
Schoonvader was ziek en verlamde steeds meer en meer. Met zijn 85 kg een zware patiënt voor mijn schoonmama, die geen 60 kg woog. Ik heb hen nooit weten ruzie maken, ze waren altijd samen, mekaar helpend zonder woorden, je voelde echte liefde in hun rustig rimpelloos leventje. Schoonmoeder was teneinde krachten, de verzorging was zwaar.
Ik dacht, als er eentje sterft, de andere volgt.
Schoonvader verslikte zich in een stuk vlees en sterft. Schoonmoeder houdt zich sterk, geen traan heeft ze gelaten. Een maand later verongelukt haar schoonzuster en op de begrafenis peilde ik naar haar gevoelens, hoe zij haar verdriet de baas kon.
Wij zijn lang en goed bij elkaar geweest en ik ben tevreden, ik ben blij dat ik hem heb kunnen helpen en dat hij eerst mocht gaan.
Haar omgaan met de dood heeft mijn denken helemaal veranderd. Je kan niets meer aan de dood veranderen, je kan jezelf wel een nieuwe start geven door het leven weer te omarmen.
Sterkte, misschien komt er langzaam weer een straaltje zonneschijn in je leven.
Je verhaal heeft mij diep getroffen, ieder mens beleeft rouwen anders, daar is geen pasklaar boek voor. Ik hoop dat je ook een klein beetje de warmte voelt die de mensen op dit forum trachten door te geven.

Littlestar