mijn man is overleden

Dit is de plaats waar je jouw verhaal kan vertellen, zorgen delen, troost zoeken/vinden en geven aan elkaar.

tina316
Lid geworden op: 21 mei 2012, 03:37
Locatie: oostende

28 mei 2012, 19:10

Mijn man is overleden op 26 maart hij kwam thuis zette zijn fiets nog binnen en kwam zelf niet meer Hij lag onder ons venster al in een diepe coma ,hij had een aneurysma achter de hersenstam met zware bloeding tot gevolg
In het ziekenhuis heeft hij amper no 3 kwartier geleefd wij hebben geen afscheid meer kunnen nemen omdat ze zeiden dat hij al hersendood was Ik kon en wilde de dokters niet geloven mijn ventje juist 60 jaar geworden ,we hebben nog zijn verjaardag gevierd in januari en nu zou hij niet meer meekomen naar huis Ik ben kapot van verdriet ze zeggen alles slijt maar het verlies van je partner denk ik niet dat het ooit slijt Ik zie het niet zitten om alleen verder te gaan ,steeds waren we samen ,ik ben ook nog eens voor 66 % invalide en ging al een hele tijd weinig tot niet meer buiten Steeds was mijn man bij mij in alles had ik zijn hulp nodig De pijn ,de eenzaamheid en het gemis worden met de dag groter Ik weet niet wat de toekomst zal brengen en zie het somber in
Ik zal je heel de rest van mijn leven missen mijn ventje

davang
Lid geworden op: 01 okt 2008, 20:55
Locatie: 8300 knokke-heist

28 mei 2012, 19:54

M'n oprechte deelneming en medeleven.
Zoals U zelf kan zien en lezen hier op seniorennet in 't hoekje van troost, zijn er nog die ongeveer het zelfde als U meemaakten,ik weet dat dit geen hulp, soelaas-vertroosting brengt,maar je kan door het lezen wat zij ook beleefden ergens een houvast vinden...
In elk geval veel sterkte toegewenst.

davang
Wat niet al lachend kan gezegd.....

Oma-C
Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
Locatie: Thuis

28 mei 2012, 20:04

Afbeelding
Heel veel sterkte gewenst bij dit droeve afscheid...
Kom je verdriet hier maar wegschrijven er is altijd wel iemand
die een steunwoordje voor je heeft.
Mijn oprechte medeleven :(

Oma-C.
Afbeelding "Gelukkig zijn betekent dat je dankbaar bent voor alles wat je hebt".

RIEKSKE
Lid geworden op: 18 dec 2005, 10:21
Locatie: GELDROP

28 mei 2012, 21:49

lieve tina
ik wens jou heel erg veel sterkte
wat een verdriet ik kan je geloven
mijn man heeft ook die aneurysma
volgende week moet hij weer in de mri daarvoor
maar hij heeft er nu longkanker bij
en ze zijn gestopt na 2 chemo kuren is niet meer te helpen :cry:
ik ben zo erg bang voor het verlies zoals jij en velen met mij mee :cry:
ik mag er niet aan denken

ik wens jou heel erg veel sterkte lieve tina
liefs riekske :cry:
wat is het leven erg zwaar en zeker als je je man af moet geven waar je zo erg veel van houd :cry:
ik kan dit niet begrijpen :cry:
ik ben de clown met een lach
en hele dikke traan

falcon1
Lid geworden op: 31 okt 2007, 12:46
Locatie: De Panne - Midden-Limburg

28 mei 2012, 22:19

Lieve Tina,

ik las net je bericht met veel verontwaardiging...
Net als enkele andere mensen hier op troost begrijpen we maar al te best wat je nu meemaakt!
Misschien dat je even de moeite kan nemen om hier op troost de levenservaringen kan bijlezen van enkele lotgenoten. het zou je een beetje kunnen helpen in de rouwverwerking van je lieve echtgenoot.
Je hebt nog een lange en moeilijke weg te gaan... maar deze is zeker niet onoverkomelijk... met de hulp van enkele lotgenoten.

We wensen je in de toekomst héél veel sterkte en kom hje verdriet hier zeker neerschrijven als je het moeilijk hebt!!!! Iedereen hier is er om je verder te helpen en dit grote verlies te verwerken....

Liefs,

Veertje & Falcon
Elke dag is hetzelfde... alleen een beetje anders...

tina316
Lid geworden op: 21 mei 2012, 03:37
Locatie: oostende

29 mei 2012, 00:37

bedankt voor alle troostende woorden ik ben jullie allemaal heel dankbaar

RIEKSKE
Lid geworden op: 18 dec 2005, 10:21
Locatie: GELDROP

29 mei 2012, 05:54

sterkte lieve tina
mijn man moet als wij terug komen ook weer in mri
voor aorta om te meten of ie groter geworden is :cry:
maar kan geen o.p aan door die kanker :cry:

kanker werd ondekt door de aorta wat ie ook niet wist :cry:

liefs riekske
hou vol lieverd
ik ben de clown met een lach
en hele dikke traan

tina316
Lid geworden op: 21 mei 2012, 03:37
Locatie: oostende

29 mei 2012, 11:37

ik durfde eerst niet goed om mijn verhaal te doen ik weet nog niet hoe alles hier in elkaar zit hoe je die fotos er op krijgt en zo maar ben blij dat ik het gedaan heb je hebt hier zoveel steun van mensen die je niet kennen en toch hebben ze leven ze mee met je Ik weet het het is niet bij mij alleen dat zo iets kan gebeuren,M aar na de begrafenis is het voor veel mensen voorbij en dan zit je daar met een verdriet dat alleen maar erger wordt , de eenzaamheid die alleen maar groter wordt en de stilte die soms onverdragelijk is :(

tina316
Lid geworden op: 21 mei 2012, 03:37
Locatie: oostende

29 mei 2012, 11:38

tina316"]ik durfde eerst niet goed om mijn verhaal te doen ik weet nog niet hoe alles hier in elkaar zit hoe je die fotos er op krijgt en zo maar ben blij dat ik het gedaan heb je hebt hier zoveel steun van mensen die je niet kennen en toch hebben ze leven ze mee met je Ik weet het het is niet bij mij alleen dat zo iets kan gebeuren,M aar na de begrafenis is het voor veel mensen voorbij en dan zit je daar met een verdriet dat alleen maar erger wordt , de eenzaamheid die alleen maar groter wordt en de stilte die soms onverdragelijk is :([color=blue][/color]
Gast

29 mei 2012, 13:36

Lieve Tina

Beetje bij beetje zal je leren hoe alles hier te werk gaat,en beetje bij beetje zal je fijne en lieve mensen leren kennen :wink:

Het is een kwestie van aanvoelen,waar jij je het best bij voelt ...en een feit is zeker,dat eenzaamheid zeer moeilijk en triest kan zijn .

Voel je de eenzaamheid opkomen...zet je pc'ke aan,en lees de verhalen van sommige mensen,die er dan toch nog met volle moed ertegenaan gaan :wink:

Want ieder huisje draagt zijn kruisje ...

Liefs

Nietje

gerarda
Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55

29 mei 2012, 15:06

Tina Innige deelneming met het verlies van uw echtgenoot.
Hoe erg het is voor iedereen die het meegemaakt heeft maar op de manier waarop is er veel verschil. U hebt geen afscheid kunnen nemen en dat zou zeker belangrijk geweest zijn zoals ge zelf denkt, maar wees gerust zelf als we afscheid genomen hebben denken we nog altijd dat we iets vergeten hebben. Ge bent in een moeilijke tijd waar ge door moet maar kom zoveel mogelijk hier op het forum want iedereen is hier gemeend bezorgd in u en dat helpt het verdriet verwerken.
Mijn man is overleden verleden jaar in Maart en ik ween nog elke dag. Ik heb vrienden die mij troosten en ik heb de kinderen maar wat men hier heeft op het forum doet echt goed.Vooral omdat ge het hier kunt van je afschrijven iets wat men soms zo maar niet kan zeggen.

Ik wens u nog veel sterkte

gerarda Afbeelding

gerarda
Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55

29 mei 2012, 22:38

hallo Tina, om een kaartje te plaatsen zoals ge zegt dat ge niet weet hoe ge het moet doen.
ofwel zoekt ge via google voor animatieplaatjes of deelnemingsplaatjes.en steekt dat in een bestand afbeeldingen b.v.
En dan schrijft ge uw tekst bij senioren net en daarboven ziet ge staan foto bij bericht toevoegen
Als ge daarop klikt gaat er een venster open die u dan verder helpt wat ge moet doen.


Afbeelding

Groetjes gerarda

Hugie12
Lid geworden op: 16 okt 2010, 19:07
Locatie: Leuven

31 mei 2012, 00:50

Hallo Tina,
Wat erg zo je lieve man te verliezen.Het is altijd erg ,maar zonder afscheid.....Zoals de anderen schrijven ,zet je verdriet hier maar neer,we helpen je erdoor! Ge kunt hier echt je verdriet uit schreeuwen en we staan er voor jou.Je bent invalide schrijf je ,maar daarom kun je ook vrienden maken hoor.Zijn er geen clubs in uw buurt ?Natuurlijk nu is het nog wat vroeg:maar dat komt wel.
Bestaat dat bij jou niet " ZIEKENZORG" ? Dan komt er iemand die naar je luistert ,waar je je hart kunt uitstorten bij jou thuis.
Sterkte Tina

Afbeelding
blijf lachen in moeilijke tijden;dan kom je er wel dooreen

tina316
Lid geworden op: 21 mei 2012, 03:37
Locatie: oostende

31 mei 2012, 01:08

Ik wil het inderdaad soms uitschreeuwen van verdriet ,ik ben al 9 kilo afgevallen ,ik kan niet eten of slapen alleen maar huilen En het ergste is dat de week voor de begrafenis het huis vol zat met mensen en na de begrafenis is het voor iedereen voorbij maar voor mij begint het pas Ik krijg nu al te horen "zet je erover hij is er niet meer het leven gaat verder " ja diep in mijn hart weet ik dat ook wel maar voor mij zijn dit geen woorden die ik nu wil horen

gerarda
Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55

31 mei 2012, 02:27

Tina neen dat zijn geen mooie woorden dat ge daar krijgt. Voor het ogenblik zoudt ge er waarschijnlijk liever ook niet meer zijn, zo was het bij mij toch. maar mijn vriendinnen en de mensen hier op het forum hebben mij erdoor geholpen.En ook door dat ik een zoon en schoondochter heb en twee klienkinderen, dacht ik dat ik moest vechten . maar je man vergeten dat kunt ge nooit.
Ik wil het niet ook. In huis hangt er niet alleen zijn foto,maar ook zijn hemd dat hij aan had vooraleer hij naar het ziekenhuis ging hangt op de stoel waar hij altijd zat, alsook zijn schoenen en pantoffels staan er nog.
Ik vertel u dit Tina omdat u dat misschien ook kan helpen het te verwerken en u het gevoel heeft dat hij er nog is.

Groetjes Gerarda