SINTERKLAAS UNPLUGGED

Literaire pareltjes van maatschappelijke gebeurtenissen.

figaretto
Lid geworden op: 13 aug 2005, 14:10
Locatie: waar de meeuwen schreeuwen boven 't golfgedruis...

23 nov 2012, 10:54

Vorige zomer bracht ik mijn vakantie door in Spanje, meer bepaald in Toledo en omgeving. Op een warme namiddag slenterde ik door een klein dorpje, Pueblo de Marzepan, ten zuiden van de stad. Zoek het niet op de kaart want het is tè klein. Mijn oog viel op een straatnaambordje Calle de Seis Diciembre en een vaag vermoeden dat hier wel eens de grote kindervriend zou wonen, borrelde in mij op. Langzaam liep ik het straatje door en las de namen van de bewoners op de deurbellen : Gonzales, Fernandez, Bahamontes tot plots aan nr.7 : Nicolas (San); Amigo de los Niños. Hier zou het moeten zijn !
Ik twijfelde om aan te bellen. Per slot van rekening was ik toch maar een wildvreemde die hier zomaar onaangekondigd aan de bel ging hangen. Anderzijds zou ik er eeuwig spijt van hebben gehad indien ik zulke enige kans aan mijn neus zou hebben laten voorbijgaan. Ik belde dus. Met bonzend hart hoorde ik voetstappen in de gang. Het was een vlugge, lustige tred, niet het langzaam schrijdend geluid van een religieus hoogwaardigheidsbekleder maar eerder jolige pasjes van een jonge snaak. En inderdaad, er werd geopend door een jeugdige kerel van een jaar of zestien zeventien, die me vrolijk begroette met “Hallo oudje, wat kan ik voor u doen ?”
“Neemt u me niet kwalijk”, antwoordde ik, “ik dacht dat hier de Sint woonde, maar ik zie dat ik me vergiste. U ziet er namelijk niet uit als de Goedheilige Man, hoewel u natuurlijk ook een charmant voorkomen heeft”, voegde ik er vlug sussend aantoe want ik wou niet onbeleefd zijn.
“Toch niet, toch niet, u vergist zich niet. Hij woont hier wel degelijk. Maar ik ben Zwarte Piet”.
“Maar u bent helemaal niet zwart. U bent zo blank als ik”.
“Dat komt”, sprak hij “omdat we nog volop in de zomer zijn ; in die periode ben ik wit. Maar zodra 6 december nadert begin ik zwart te worden. Maar kom toch binnen oudje want op de stoep ga je een zonnesteek oplopen en mijn baas zal tevreden zijn ook al eens een gelovige te ontmoeten in déze periode van het jaar. Meestal ziet hij dan niemand maar vanaf november zou hij van iedereen op honderden plaatsen tegelijk moeten zijn. Kom binnen !”
Nu ja, dat oudje nam ik er maar bij. Wie de eer te beurt valt om de echte Sinterklaas te mogen ontmoeten, let niet op een schalkse opmerking van zijn bediende. Het zou van pietluttigheid getuigen om hiervoor het kniesoor uit te gaan hangen.
We liepen door een vrij lange nogal donkere gang en even struikelde ik over een doos speculaas maar kon me nog juist rechthouden.
“Kijk wel uit daar verderop links”, zei Piet, “want daar staan de geglazuurde koekjes op een hoop en ik heb nog niet de ruimte gevonden om ze op te bergen. Pas wanneer ik de dozen nicnacjes met suikertjes op zolder heb gekregen kan ik de glazuurkoekjes ordentelijk op die plaats deponeren.”
Eindelijk loodste Piet me in de woonruimte van de Sint. Maar eerlijk gezegd, ik was wat teleurgesteld door zijn voorkomen. Hij zag er zo gewoontjes uit in een luchtig trainingsvestje, met een embleempje van Milky Way erop, of was het van Toblerone ? - ik weet het niet meer zo zeker - een gestreepte pyjamabroek en wollen pantoffels. Hij deed me een beetje aan mezelf denken wanneer ik ’s avonds thuis naar de televisie kijk met een pakje chips binnen handbereik. Alleen was hij nòg een stukje ouder.
“Met alle respect”, zo begon ik, “maar u lijkt niet op de Sint zoals ik hem ken. Waar is uw staf, uw mijter en uw kazuifel ?”
“Maar mijn beste heer”, zo antwoordde hij, “ ge denkt toch niet dat ik maanden rondloop met al die spullen rond mijn lijf ; zeker in die zuiderse hitte hier. Dat kruipt niet in je kleren hoor. Pas half november trek ik die bisschoppelijke gewaden aan wanneer ik me naar het koelere noorden begeef. Tot het zover is loop ik in een gemakkelijk plunje zoals ge ziet”
Ik begreep de bisschop heel goed. Mgr. Leonard zie je ook tijdens de week niet op straat lopen in kardinaalspaars met zo’n toren op zijn gewijde hoofd. Tijdens de hoogmis of bij het Te Deum, bon, dat is wat anders.
“Wat me ook verbaasde, eerbiedwaardige Sint, is dat uw bediende, Zwarte Piet, helemaal niet zwart is. Lijdt dit niet tot misverstanden bij de gelovige bevolking ?”
“Kijk, het zit zo : Piet is nooit zwart geweest maar vroeger, tijdens zijn werkzaamheden in de schoorstenen werd hij met de dag zwarter door het roet in die pijpen. In den beginne probeerde hij dat weg te wassen maar zoals ge weet, roet is heel kwaad en uiteindelijk liet hij het maar zo tot na zes december. Maar in de jaren zestig kwamen plots al die televisieantennes op de daken wat zijn werk flink bemoeilijkte. Ikzelf ben nooit langs de schoorsteen naar binnen gekropen ; dat ziet ge van hier met heel die statige garderobe over mijn schouders ; ik zou er lief uitgezien hebben. Piet heeft het dan nog een tijdje via de daken gedaan maar dan zijn die verduivelde zonnepanelen er gekomen. Ge moest eens weten hoe glad die dingen zijn ! Hij is er eens van zoeentje afgeschoven en had zich lelijk kunnen zeer doen maar gelukkig viel hij met zijn rug op zijn zak, dat brak de val. Wel heel wat speelgoed om zeep natuurlijk. Maar goed, hij was nu eenmaal gekend als Zwarte Piet en om dat imago te behouden schildert hij zijn hoofd en handen zwart van zodra de tijd daarvoor rijp is.”
“Maar hoe gaat u dan nu de huizen binnen ?”
“Gewoon langs de voordeur potdorie.”
“Maar is die dan ’s nachts niet op slot ?”
“Zeer zeker”, zei de Goedheilige Man, terwijl hij een geruite pantoffel uittrok om aan zijn grote teen te krabben, “maar ik bedien me van een loper”
“Een loper”
“Ja, of een passe-partout zo ge wilt. Ik krijg die mee uit de hemel van onze slotenmaker.”
“Een slotenmaker in de hemel ?”
“Man, wees toch niet zo naief ! Sint-Pieter natuurlijk ! Die heeft een sleutel die op alle poorten past.”
Daar had ik zelf eigenlijk ook kunnen aan denken natuurlijk. Maar al die speeltjes en die snoep, zou hij dat ook meebrengen uit de hemel ? Ik vroeg het hem.
“Niet alles,” antwoordde hij. “sommige komen uit de hemel, andere uit de Hema. Ik moet de mensen op aarde hier namelijk ook iets gunnen.”
Dat leek me fair. Toch had ik nog eenvraag die me al een hele tijd op de lippen lag.
“Beste Sint, toen ik jonger was waart U steeds vergezeld van één helper. De laatste jaren echter zie ik U op veel plaatsen verschijnen met meerdere Zwarte Pieten. Hoe komt dat ?”
“Goede vraag. Kijk, het gaat hier over de werkdruk en het gebrek aan personeel. Vraag dat maar eens aan het personeel van de rusthuizen. Er wordt de laatste jaren zoveel van ons verlangd dat Piet en ik het niet meer alleen kunnen bolwerken. Ik moet dus beroep doen op een interimkantoor dat me een aantal tijdelijke werkkrachten bezorgt. Let wel, dit zijn dan wel neppieten en deze gaan na zes december elders te werk of gaan stempelen. Hetzelfde gebeurt met mij. Als heilige is het me gegund om op verschillende plaatsen terzelfdertijd aanwezig te zijn maar daar zijn grenzen aan. En die worden al eens overschreden…”
“Bedoelt U dat er ook nepklazen rondslenteren ?”
“Juist ! Let wel, ik keur dit niet volledig af. We spreken hier over gevallen van heirkracht. En zoals bekend, in nood mag en moet iedereen de klaas kunnen uithangen. Alleen wens ik dat ze mijn geleende gewaden met waardigheid dragen, dat hun valse witte baard keurig is vastgeplakt, dus niet met elastiekjes, en dat hun adem niet naar sigaren en genever stinkt.”
“Nog iets beste Sint, regelmatig zie ik nu ook vrouwelijke helpers in uw entourage. Zwarte Mieten, zogezegd. Wellicht ook nepfiguren, maar hoe verklaart u dit ?”
“Dat moet van Europa. Er werden mij quota opgelegd waarbij minstens 40% van mijn personeel van verschillende kunne moet zijn. Die Europese Commissie heeft namelijk lak aan volkstradities en oude gebruiken. En als ik er geen gevolg aan geef dan zwaaien ze met fikse boetes.”
“Maar U kunt die boetes toch gewoon opsturen naar de hemel ?”
“Om nadien op mijn donder te krijgen van de Heilige Geest zeker ! Die is namelijk in staat de faktuur door de sturen naar het Vaticaan aan kardinaal Domenico Calcagno, president van de Banco di Santo Spirito en die zit flink op zijn centen. Oh een crème van een vent om een glaasje Chateauneuf du Pape mee te drinken maar als het op financiën aankomt : een harde noot om kraken. Neen, dat kan ik echt niet doen. Zwarte Mieten dan liever.”
“Nu we het toch even over de hemel hebben, waarde Sint, kunnen socialisten daar ook binnen raken ?”
De Sint kuchte even betekenisvol en bekeek me lichtjes verwijtend.
“Ge weet toch dat ik geen geheimen uit de hemel mag verklappen”. Maar dan ging hij op gedempte toon, bijna fluisterend verder : “alleen enkele echte van de oude stempel heb ik er gezien, maar van de jongere generatie…”, hier schudde hij langzaam van links naar rechts met zijn hoofd, “ik vrees dat ze op aarde al veel te veel kaviaar hebben gekregen zodat ze nu laatdunkend neerkijken op rijstpap met gouden lepeltjes. Overigens is het nog de vraag of die gouden lepeltjes niet in de zakken zouden verdwijnen."

Nog veel meer had ik de Goedheilige Man willen vragen maar ik zag hem zachtjes indutten en hield dan maar mijn mond.
Ook Zwarte Piet deed me teken dat het tijd was om op te stappen. Hij loodste me met zachte dwang door de duistere gang met de dozen snoep en stopte me als afscheid nog enkele marsepeinen varkentjes in de pollen met de woorden : “Hier oudje, voor onderweg… En struikel niet over dat pak barbiepoppen…”

figaretto

Jucar
Lid geworden op: 10 sep 2005, 15:07
Locatie: Stekene

25 nov 2012, 18:17

Mooi verhaal Figaretto, fantastisch geschreven.
Het doet mij wel sterk aan iemand anders denken.
Zijn Figaretto en het verdwenen Zandmannetje misschien dezelfde persoon? :roll:

bocuse
Lid geworden op: 04 apr 2005, 14:47
Locatie: wetteren

26 nov 2012, 09:58

Prachtig !!

figaretto
Lid geworden op: 13 aug 2005, 14:10
Locatie: waar de meeuwen schreeuwen boven 't golfgedruis...

26 nov 2012, 20:26

Jucar schreef:Mooi verhaal Figaretto, fantastisch geschreven.
Het doet mij wel sterk aan iemand anders denken.
Zijn Figaretto en het verdwenen Zandmannetje misschien dezelfde persoon? :roll:
Helemaal niet Jucar, helemaal niet. Ik ben nieuw op dit onderdeel van Sennet en heb Zandmannetje dus niet gekend ; spijtig misschien... ?

Choerrel
Lid geworden op: 27 dec 2008, 21:08

26 nov 2012, 20:31

Enorm goed geschreven. Proficiat!

Phoebe
Lid geworden op: 16 mar 2003, 01:30
Locatie: In ons mooie Vlaanderen

29 nov 2012, 00:03

Dat was genieten, Figaretto !
In de Stille Oceaan kan men elkander goed verstaan ....
MaLoReg

29 nov 2012, 09:06

Same here maar dat zijn we van onze Figaretto gewoon.
Bij sommige namen op het forum weet ik dat het de moeite is mijn tijd aan
te spenderen.

Houdini
Lid geworden op: 29 okt 2012, 15:21

29 nov 2012, 10:10

MaLoReg schreef:Same here maar dat zijn we van onze Figaretto gewoon.
Bij sommige namen op het forum weet ik dat het de moeite is mijn tijd aan
te spenderen.
Waar heeft Figaretto dan nog iets geschreven dat we kunnen lezen?
MaLoReg

29 nov 2012, 11:33

Nooit teksten/bijdragen van Figaretto gelezen? Oei dat is een gemis.
Scroll maar eens door de meeste topics en je zult ze wel vinden, ik raad
je dit aan want het is echt de moeite en als je waardevolle bijdragen wilt lezen op politics dan mag je zeker deze van Phoebe niet missen.

Houdini
Lid geworden op: 29 okt 2012, 15:21

29 nov 2012, 11:42

Dàt wordt dan een zoekwerk! (sorry)

Meer dan de krekel en de mier vind ik niet.

Choerrel
Lid geworden op: 27 dec 2008, 21:08

29 nov 2012, 11:42

MaLoReg schreef:Nooit teksten/bijdragen van Figaretto gelezen? Oei dat is een gemis.
Scroll maar eens door de meeste topics en je zult ze wel vinden, ik raad
je dit aan want het is echt de moeite en als je waardevolle bijdragen wilt lezen op politics dan mag je zeker deze van Phoebe niet missen.
Volledig akkoord.

figaretto
Lid geworden op: 13 aug 2005, 14:10
Locatie: waar de meeuwen schreeuwen boven 't golfgedruis...

29 nov 2012, 20:24

Houdini schreef: Waar heeft Figaretto dan nog iets geschreven dat we kunnen lezen?
Mijn laatste schrijfsels op Politiek en Nieuws, Houdini, zijn al enkele maanden oud. Ik ben daar een tijdje weggebleven omdat het me daar wat te gortig werd. Wilt ge iets recenter lezen van mij, ga dan naar Klassieke Muziek onder de titel In de zijstraatjes van de Klassieke Muziek . Het is een ding dat ik blijkbaar vroeger al eens gepubliceerd had, maar dat was ik zelf ook al compleet vergeten. Maar ja, nieuwkomers kunnen er misschien nog iets aan hebben.
Groeten.

Phoebe
Lid geworden op: 16 mar 2003, 01:30
Locatie: In ons mooie Vlaanderen

30 nov 2012, 12:25

Ja, Figaretto , maar ik heb toch wel opnieuw genoten van je marathon exploot in Berlijn .

Nu Kris Kringle binnenkort of krijgt de Heilige Sylvester een podium over het voorbije jaar ?
In de Stille Oceaan kan men elkander goed verstaan ....

figaretto
Lid geworden op: 13 aug 2005, 14:10
Locatie: waar de meeuwen schreeuwen boven 't golfgedruis...

01 dec 2012, 20:10

Phoebe schreef:
Nu Kris Kringle binnenkort of krijgt de Heilige Sylvester een podium over het voorbije jaar ?
'k Heb Kris nog niet te pakken gekregen Phoebe, maar ik blijf zoeken....

Phoebe
Lid geworden op: 16 mar 2003, 01:30
Locatie: In ons mooie Vlaanderen

02 dec 2012, 13:25

Noordwaarts zoeken , Figa :wink:
In de Stille Oceaan kan men elkander goed verstaan ....