paranormale ervaringen

Dit is de plaats voor filosofie, psychologie

talisman
Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05

27 nov 2013, 18:38

YYZ schreef:Cappa is altijd al opstandig geweest,
Foei Cappa ! Ik zal het aan Zwarte Piet zeggen . :lol:

YYZ
Lid geworden op: 11 feb 2013, 09:50

27 nov 2013, 20:11

talisman schreef:
YYZ schreef:Cappa is altijd al opstandig geweest,
Foei Cappa ! Ik zal het aan Zwarte Piet zeggen . :lol:
Och arme, maar ik denk echt dat hij helemaal niet begrijpt waar hij op reageert. Of zou dat illusie zijn? Voorbeelden zijn legio, zijn reacties zijn altijd naast de kwestie, ik maak me hier toch wel zorgen om gezien het maatschappelijk belang. Nog eens zien naar z'n volgende reactie, dan zal het wel duidelijk worden wat ik bedoel. :wink:

Technisch gezien valt het onmogelijk te ontkennen dat we met deze ’sleutel’ quasi letterlijk de poort kunnen openen naar een nieuwe wereld, de indringende vraag stelt zich of we het ook willen en/of blijven we verankerd in nobele pogingen zonder de bron van het probleem echt aan te pakken? Een nog indringender vraag misschien, wat zal het worden als we deze monetaire reset niet opnemen in de maatschappelijke besluitvormig? Al bij al, het blijft een kwestie van menselijke keuzes en verantwoordelijkheidszin, een kwestie van ethiek en zelfredzaamheid.

Beetje paranormaal is dat allemaal. 8O

janx
Lid geworden op: 02 okt 2008, 19:52

28 nov 2013, 12:42

Ondanks dat velen reincarnatie als onbestaand bestempelen is het toch zo dat er regelmatig diverse verhalen opduiken die op zijn minst vreemd zijn en niet passend zijn het huidig denken van vele mensen.
Natuurlijk zijn er veel onzin verhalen maar dat komt voor in vele gebieden zoals o.a. van zowel religie, geneeskunde, astronomie, als natuurkundige wetenschappen dus gebeurt dat ook op het gebied van paranormale verschijnselen.

Echter om alles, op het gebied van paranormaal/reïncarnatie, maar als onzin, fantasie of wensgedachten ontstaan uit angst/pijn of verdriet te bestempelen is volgens mij een straatje te ver.

Het onderstaande berichtje roept de vraag op is dit wel waar? Zo niet, einde verhaal.

Is het waar, dan ligt de gehele psychiatrie en psychologie weer op z'n gat.

Het veiligste is om alles te ontkennen. Echter het vereist wel enige moed om er open tegen aan te kijken.
Wat is je eigen denken hierover?


bron: Het Laatste Nieuws.be

Cyndi had op een dag een aantal boeken over Hollywood uit de bibliotheek meegebracht om te kijken of haar zoon zich het één en ander zou kunnen herinneren. Met succes, want de knaap kon meteen een foto uit 1932 van op de set van 'Night After Night' aanduiden. Nog niet bizar genoeg? Ryan gaat zelfs nog een stapje verder door een man aan te duiden: "Mama, dit ben ik. Ik heb mezelf gevonden."

Maar daar stopt het nog lang niet: Ryan beschrijft vervolgens een scène uit de film waarin een kast vol wapens te zien is. Cyndi besluit om de film diezelfde avond op YouTube te bekijken, en wat blijkt: er komt wel degelijk een scène met wapens in een kast in voor.

Tucker en zijn team probeerden de man uit Ryans herinneringen aan de hand van de foto te identificeren. Al snel ontdekken ze dat het om een zekere Marty Martyn gaat, een populaire Hollywoodagent die in Los Angeles woonde en in 1963 - bijna vijftig jaar voor de geboorte van Ryan - aan kanker overleed.

En net wanneer je denkt dat het allemaal niet gekker kan, komt Ryan met nóg meer details over zijn vorige leven aandraven: "Ryan heeft al heel veel verhalen verteld over zijn twee zussen, en wat blijkt: Marty had inderdaad twee zussen. Ook de omschrijving van zijn moeder - een vrouw met bruine krullen - klopt als een bus", aldus Tucker.
Alles is Één en die Éne is Alles.

angel22
Lid geworden op: 10 jun 2012, 12:54

28 nov 2013, 20:19

Ikzelf ben iemand die altijd denkt, eerst zien en dan geloven.
En ik heb al heel wat paranormale ervaringen gehad.
fijne dag verder

janx
Lid geworden op: 02 okt 2008, 19:52

28 nov 2013, 22:59

Hoi Angel, soms kun je ervaringen niet delen of overbrengen omdat het gewoon niet ervaren is door de ander. Ik denk dat dat bij jouw ook wel eens voorkomt dat als jij iets ervaart, en de ander niet, die zal het dan ook gewoon moeten geloven of afwijzen omdat het zelf zien van door anderen beleefde ervaringen, of soortgelijke, voor velen nog niet mogelijk is.
Er is een gezegde: wat de boer niet kent, eet die niet. :wink:
Alles is Één en die Éne is Alles.

angel22
Lid geworden op: 10 jun 2012, 12:54

29 nov 2013, 19:02

Lieve Janx,

Ik herinner me toen ik een jaar of 20 was dat een vriendin haar zus paranormale ervaringen had. Ik had toen zoiets van "eerst zien en dan geloven". Ik luisterde wél naar haar en stond verder open voor wat ze te zeggen had.
Stap voor stap verdiepte ik me in de psychologie en onze band werd sterker.
Een aantal jaren later kreeg ik dan zelf de ene ervaring na de andere.
Ondertussen zijn we meer dan 20 jr verder en krijg ik nog ervaringen.
Het moeilijke is dat ik het niet altijd begrijp, het vaak weer andere soorten paranormale ervaringen zijn.
Het zou dus gemakkelijk zijn als er een "bijsluiter" bij was zodat ik het kan begrijpen.
Sommige dingen heb ik wel begrepen, soms pas nadien, soms niet.
In ieder geval, ik ben blij dat ik deze ervaringen mag meemaken, dat ik weet dat het leven na de dood bestaat, dat er meer is dan wat wij zien, enz...
Ik blijf wel met beide voeten op de grond en ga altijd na of ik niet droom, wakker ben enz....
Ik volg nu meditatie : falun gong. Het schijnt dat die meditatie paranormale ervaringen kan veroorzaken maar als je ernaar verlangt gebeurt het niet.

Dikke knuffel,
Angel
fijne dag verder
Fazal

29 nov 2013, 21:35

angel22 schreef:Lieve Janx,
Ik volg nu meditatie : falun gong. Het schijnt dat die meditatie paranormale ervaringen kan veroorzaken maar als je ernaar verlangt gebeurt het niet.

Dikke knuffel,
Angel
Misschien beter eens aan medicatie denken!? :roll:

talisman
Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05

30 nov 2013, 04:01

Fazal schreef:
angel22 schreef:Lieve Janx,
Ik volg nu meditatie : falun gong. Het schijnt dat die meditatie paranormale ervaringen kan veroorzaken maar als je ernaar verlangt gebeurt het niet.

Dikke knuffel,
Angel
Misschien beter eens aan medicatie denken!? :roll:
Maar dat schrijft ze toch Fazal ! Het medicament Fatungong, maar kan bijwerkingen veroorzaken, maar niet altijd.

Reini
Lid geworden op: 18 jul 2004, 10:46
Locatie: Brasschaat

30 nov 2013, 10:57

Misschien wel een goed idee om het woord "paranormaal" te wijzigen in "abnormaal".

talisman
Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05

30 nov 2013, 11:12

Reini schreef:Misschien wel een goed idee om het woord "paranormaal" te wijzigen in "abnormaal".
Zelfde betekenis.

fotofant
Lid geworden op: 28 jul 2009, 20:00
Locatie: wenduine

30 nov 2013, 15:17

Ik heb met aandacht het artikel gelezen en voorgaande discussie gevolgd.
Je kunt blijven redetwisten of het om abnormaal, paranormaal, anders-normaal gaat. Feit is dat er zich soms "nog niet te verklaren" feiten voordoen, die ons in eerste instantie ofwel doen denken dat we gek geworden zijn ofwel aan reïncarnatie doen denken.
Zou het prachtig vinden als we ooit eens een voor ons begrijpelijke verklaring zouden vinden voor zo'n fenomenen (voorvallen), misschien ligt het in de genen, de erfelijkheid, want dat is ook een mogelijkheid. Ik bedoel : het is (of beter in vraagvorm "is het") misschien mogelijk dat "beleefde feiten" opgeslagen worden in het erfelijk materiaal en zo doorgegeven wordt aan volgende generaties? Voor mij zal het een raadsel blijven waarom ik nooit verloren loop in Wenen, terwijl ik helemaal geen oriëntatiegevoel heb wanneer ik elders rondloop.
elk moment is belangrijk

talisman
Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05

30 nov 2013, 15:37

fotofant schreef:Ik heb met aandacht het artikel gelezen en voorgaande discussie gevolgd.
Je kunt blijven redetwisten of het om abnormaal, paranormaal, anders-normaal gaat. Feit is dat er zich soms "nog niet te verklaren" feiten voordoen, die ons in eerste instantie ofwel doen denken dat we gek geworden zijn ofwel aan reïncarnatie doen denken.
Zou het prachtig vinden als we ooit eens een voor ons begrijpelijke verklaring zouden vinden voor zo'n fenomenen (voorvallen), misschien ligt het in de genen, de erfelijkheid, want dat is ook een mogelijkheid. Ik bedoel : het is (of beter in vraagvorm "is het") misschien mogelijk dat "beleefde feiten" opgeslagen worden in het erfelijk materiaal en zo doorgegeven wordt aan volgende generaties? Voor mij zal het een raadsel blijven waarom ik nooit verloren loop in Wenen, terwijl ik helemaal geen oriëntatiegevoel heb wanneer ik elders rondloop.
Mee eens.

janx
Lid geworden op: 02 okt 2008, 19:52

30 nov 2013, 23:34

Ik denk wel eens het volgende fotofant;
Het is op z'n minst vreemd dat een mens die , voor hem/haar, niet aannemelijke gebeurtenissen bij voorbaat als onzin bestempelen. Ik zou zeggen tegen hen probeer eens goed uit te leggen waarom iets niet aannemelijk kan zijn dan komt het beter over en laat dan niet zien dat zij in principe meer starheid bezitten dan zij die nog voor onbegrepen zaken de ruimte hebben om het open te houden tot een afdoende bewijs wordt geleverd dat het inderdaad wel of geen onzin is.
Het kan echter ook zijn dat een mens zo van eigen gelijk vervult is dat iets wat daar buiten valt absoluut van zich werpt omdat anders het gevaar bestaat dat men dan zelf in een psychose kan geraken. Dus vaak uit zelfbehoud durven velen niet anders denken dan binnen de vertrouwde algemene publieke zgn geldende waarheden.
:wink:
Alles is Één en die Éne is Alles.

Reini
Lid geworden op: 18 jul 2004, 10:46
Locatie: Brasschaat

01 dec 2013, 10:48

Feit is Janx, dat we met die zaken heel voorzichtig moeten blijven.
Stilaan begint men méér en méér de ontzaglijke mogelijkheden van ons brein te ontrafelen.
Een mooi voorbeeld hiervan is de hallucinatie: vroeger werd zulke mens aanzien als een uitverkorene, of een gek , of een halve god, hangt af in welke tijdsperiode men leeft.
Nu weten we dat ons brein ons voor de gek houdt.
Waarschijnlijk uit zelfbehoud door aangedane miserie. Of andere oorzaken: ziekte, bedriegerij enz.
Gisteren nog sprak ik met een wat oudere dame die een tijd geleden weduwe werd; die zei heel nuchter: "ik sloeg er de eerste dagen compleet naast"...
Dus inderdaad niet als onzin beschouwen maar trachten te ontrafelen.
Wat het verhaal van dat vijfjarig kind betreft blijf ik wat in de kou staan.
Eerst en vooral zou ik de moeder eens flink aan de tand voelen; het zou niet de eerste maal zijn dat men fantastische verhalen vertelt om maar in de belangstelling te komen; men schrijft er zelfs een boek over: kassa, kassa !
Er kunnen uiteraard andere verklaringen zijn, bv. een vroegrijp kind dat reeds kan lezen en op die manier zijn kennis kan spuien.
Maar om daar reïncarnatie en dus het bewijs van leven na de dood aan te verbinden is voor mij een brug te ver; laat ons eerst een aardse verklaring uitproberen.

fotofant
Lid geworden op: 28 jul 2009, 20:00
Locatie: wenduine

01 dec 2013, 12:54

Reini schreef:Feit is Janx, dat we met die zaken heel voorzichtig moeten blijven.
Stilaan begint men méér en méér de ontzaglijke mogelijkheden van ons brein te ontrafelen.
Een mooi voorbeeld hiervan is de hallucinatie: vroeger werd zulke mens aanzien als een uitverkorene, of een gek , of een halve god, hangt af in welke tijdsperiode men leeft.
Nu weten we dat ons brein ons voor de gek houdt.
Waarschijnlijk uit zelfbehoud door aangedane miserie. Of andere oorzaken: ziekte, bedriegerij enz.
Gisteren nog sprak ik met een wat oudere dame die een tijd geleden weduwe werd; die zei heel nuchter: "ik sloeg er de eerste dagen compleet naast"...
Dus inderdaad niet als onzin beschouwen maar trachten te ontrafelen.
Wat het verhaal van dat vijfjarig kind betreft blijf ik wat in de kou staan.
Eerst en vooral zou ik de moeder eens flink aan de tand voelen; het zou niet de eerste maal zijn dat men fantastische verhalen vertelt om maar in de belangstelling te komen; men schrijft er zelfs een boek over: kassa, kassa !
Er kunnen uiteraard andere verklaringen zijn, bv. een vroegrijp kind dat reeds kan lezen en op die manier zijn kennis kan spuien.
Maar om daar reïncarnatie en dus het bewijs van leven na de dood aan te verbinden is voor mij een brug te ver; laat ons eerst een aardse verklaring uitproberen.
Voor mij blijven er veel mysteries, en het eventueel aan erfelijke overdracht via de genen toeschrijven klinkt iets comfortabeler (veiliger, minder beangstigend) als ik bv mijn weg ken in een stad waar zelf eerder nooit geweest ben, of als ik bij het kalligraferen heel vlot een moeilijk lettertype zoals de textura schrijf, precies of het mijn dagelijks handschrift is, terwijl ik heb zitten zwoegen om veel eenvoudiger lettertypes onder de knie te krijgen.
en verder misschien nog een gekke vraag : wat is aards? of liever wat is "niet-aards"? is dat laatste alles waar we nog geen verklaring voor hebben?
elk moment is belangrijk