Een scheiding op til
-
Bella-Beau - Lid geworden op: 15 aug 2013, 20:27
Hallo,
Ben nog iets te jong voor dit forum, net veertig geworden, maar heb mijn weg bewust naar hier gezocht omdat ik graag wat wijze ervaren raad wil.
Ik ben mama van twee toffe kids van acht en tien, helaas een relatie die nooit gewerkt heeft, naar ik vermoed omdat mijn partner autisme heeft. Na 13 jaar samenzijn heb ik een appartement gehuurd dat intussen bijna in orde is en binnen 2 weken verhuis ik. Ik laat de verhuis samengaan met het nieuwe schooljaar, dat lijkt me het beste, al is dit misschien wat te veel ineens, ik weet het niet.
Ik zou gewoon graag wat raad van jullie willen. Hoe betrek ik mijn ouders erbij? Ze praten er niet over met me maar ik heb hun steun nodig en ook financieel heb ik steun nodig maar durf dit niet te vragen...
En zijn er nog gescheiden mensen hier die hun woonst hebben verlaten ook al waren ze er liever gebleven? Het was het huis van mijn dromen en het doet pijn. Er doet zoveel pijn.
Ben nog iets te jong voor dit forum, net veertig geworden, maar heb mijn weg bewust naar hier gezocht omdat ik graag wat wijze ervaren raad wil.
Ik ben mama van twee toffe kids van acht en tien, helaas een relatie die nooit gewerkt heeft, naar ik vermoed omdat mijn partner autisme heeft. Na 13 jaar samenzijn heb ik een appartement gehuurd dat intussen bijna in orde is en binnen 2 weken verhuis ik. Ik laat de verhuis samengaan met het nieuwe schooljaar, dat lijkt me het beste, al is dit misschien wat te veel ineens, ik weet het niet.
Ik zou gewoon graag wat raad van jullie willen. Hoe betrek ik mijn ouders erbij? Ze praten er niet over met me maar ik heb hun steun nodig en ook financieel heb ik steun nodig maar durf dit niet te vragen...
En zijn er nog gescheiden mensen hier die hun woonst hebben verlaten ook al waren ze er liever gebleven? Het was het huis van mijn dromen en het doet pijn. Er doet zoveel pijn.
-
Paul Siemons - Lid geworden op: 03 feb 2004, 21:22
Bella-Beau schreef:Hij wou niet weg en ik wou geen procedure.
-
rjl - Lid geworden op: 29 okt 2012, 14:24
[quote="Bella-Beau"
een appartement gehuurd dat intussen bijna in orde is en binnen 2 weken verhuis ik. Ik laat de verhuis samengaan met het nieuwe schooljaar, dat lijkt me het beste, al is dit misschien wat te veel ineens, ik weet het niet..
[/quote]
Persoonlijk denk ik dat tijdens de vakantie verhuizen beter was geweest. Je zegt het zelf, alles komt bijeen.
Als je vraagt : hoe betrek ik mijn ouders daarin, weten die dan nog van niks? Als jouw ouders spontaan niks vragen of hulp aanbieden, zou ik denken dat je hun gedacht kent. Ze willen er weinig of niks mee te maken hebben. Ik heb zo ook ouders. Iedereen verder helpen behalve hun eigen kinderen. Ik heb ooit vlakaf hulp aan mijn ouders gevraagd, ze moesten er over denken. Nadien begonnen ze er niet meer over, dus deed ik het. Neen, we helpen jou niet zegden ze.
Tot slot, als je denkt dat jouw man authisme heeft, waarom laten jullie dat dan niet onderzoeken ? Dan kunnen jullie mits begeleiding toch nog samen verder. Of wil je dat niet meer ?
Als je "wijze" raad wil, geef ons dan wat meer uitleg want het is inderdaad wazig wat je ons vertelt.
Sterkte !
een appartement gehuurd dat intussen bijna in orde is en binnen 2 weken verhuis ik. Ik laat de verhuis samengaan met het nieuwe schooljaar, dat lijkt me het beste, al is dit misschien wat te veel ineens, ik weet het niet..
[/quote]
Persoonlijk denk ik dat tijdens de vakantie verhuizen beter was geweest. Je zegt het zelf, alles komt bijeen.
Bella-Beau schreef: Ik zou gewoon graag wat raad van jullie willen. Hoe betrek ik mijn ouders erbij? Ze praten er niet over met me maar ik heb hun steun nodig en ook financieel heb ik steun nodig maar durf dit niet te vragen...
Als je vraagt : hoe betrek ik mijn ouders daarin, weten die dan nog van niks? Als jouw ouders spontaan niks vragen of hulp aanbieden, zou ik denken dat je hun gedacht kent. Ze willen er weinig of niks mee te maken hebben. Ik heb zo ook ouders. Iedereen verder helpen behalve hun eigen kinderen. Ik heb ooit vlakaf hulp aan mijn ouders gevraagd, ze moesten er over denken. Nadien begonnen ze er niet meer over, dus deed ik het. Neen, we helpen jou niet zegden ze.
Tot slot, als je denkt dat jouw man authisme heeft, waarom laten jullie dat dan niet onderzoeken ? Dan kunnen jullie mits begeleiding toch nog samen verder. Of wil je dat niet meer ?
Als je "wijze" raad wil, geef ons dan wat meer uitleg want het is inderdaad wazig wat je ons vertelt.
Sterkte !
Jeugd is een voorschot, ouderdom de afrekening (El Espectador)
-
Gast
Beste Bella-Beau
Niet dat ik jouw situatie simpel vind.
Maar wat ik jou als wijze raad zou willen geven.(ondervinding)
Hang je was niet teveel naar buiten. En personen die zich werkelijk aangesproken voelen om jou "wijze raad" te geven, zullen jou wel met een privé berichtje benaderen.
Het is maar zoals jij het opvat natuurlijk!!
Elk van ons doet waar hij/zij zich goed bij voelt.
Vriendelijke groet.
Niet dat ik jouw situatie simpel vind.
Maar wat ik jou als wijze raad zou willen geven.(ondervinding)
Hang je was niet teveel naar buiten. En personen die zich werkelijk aangesproken voelen om jou "wijze raad" te geven, zullen jou wel met een privé berichtje benaderen.
Het is maar zoals jij het opvat natuurlijk!!
Elk van ons doet waar hij/zij zich goed bij voelt.
Vriendelijke groet.
-
rjl - Lid geworden op: 29 okt 2012, 14:24
Vreemde reactie sofanie.sofanie schreef:Beste Bella-Beau
Niet dat ik jouw situatie simpel vind.
Maar wat ik jou als wijze raad zou willen geven.(ondervinding)
Hang je was niet teveel naar buiten. En personen die zich werkelijk aangesproken voelen om jou "wijze raad" te geven, zullen jou wel met een privé berichtje benaderen.
Raad vragen is toch geen vuile was buitenhangen. Als iedereen begint met naar mekaar privé berichten te sturen, dan moet seniorennet niet meer bestaan. Ik zou in ieder geval niet beginnen met privé berichtjes naar mensen te sturen, ben hun persoonlijke raadgever niet. Wie zo achterdochtig is dat hij/zij denkt, dat kan de verkeerde lezen, die moet maar naar een psycholoog gaan, daar blijft alles binnen.
Ik zou denken dat mensen de probleemstelling met oplossingen van verschillende inzenders lezen, ook hun voordeel kunnen doen als ze de volledige inzendingen lezen. Of iemand kan door de inzending van iemand anders, weer verder borduren en misschien met de ideale oplossing komen.
Maar natuurlijk, iedereen doet wat hij wil.
Jeugd is een voorschot, ouderdom de afrekening (El Espectador)
-
Gast
@rjl
Vuil ? zag ik nergens staan.
Natuurlijk doet ieder wat hij/zij wil.
Wie ben ik !!
Ik gaf enkel mijn visie...
Ik hoop dat ik dat tenminste nog mag doen.
Voor de rest kan ik maar hopen, dat Bella-Beau en haar kinderen, het er goed vanaf brengen.
En ja...wie weet, met de Seniorennetters.
Vuil ? zag ik nergens staan.
Natuurlijk doet ieder wat hij/zij wil.
Wie ben ik !!
Ik gaf enkel mijn visie...
Ik hoop dat ik dat tenminste nog mag doen.
Voor de rest kan ik maar hopen, dat Bella-Beau en haar kinderen, het er goed vanaf brengen.
En ja...wie weet, met de Seniorennetters.
-
Bella-Beau - Lid geworden op: 15 aug 2013, 20:27
Mijn vriend dreigt ermee met de kinderen naar mijn ouders te gaan als ik een advocaat durf aan te stellen. En hij vertelt alles aan de kinderen, zo van: mama wilt een advocaat aanstellen om papa te pluimen,... Soms denk ik eraan de hele scheiding stop te zetten, ik weet niet of ik sterk genoeg ben, en vooral ben ik bang om de liefde an mijn kinderen te verliezen.
-
Paul Siemons - Lid geworden op: 03 feb 2004, 21:22
Bella-Beau schreef: Mijn vriend dreigt ermee met de kinderen naar mijn ouders te gaan als ik een advocaat durf aan te stellen.
Kan U ons vertellen waar het probleem zou zitten als, zoals U zegt: Uw vriend dreigt met de kinderen naar UW ouders te gaan .... ?
Hebt U dan iets te verbergen voor Uw ouders?
Kan U ons vertellen waar het probleem zou zitten als, zoals U zegt: Uw vriend dreigt met de kinderen naar UW ouders te gaan .... ?
Hebt U dan iets te verbergen voor Uw ouders?
-
Bella-Beau - Lid geworden op: 15 aug 2013, 20:27
Omdat hij vindt dat alles kan opgelost worden zonder advocaten en opdat mijn ouders zouden bevestigen dat hij geen slechte man is. Dat is hij ook niet maar hij is ontzettend zuinig en als ik niet naar een advocaat stap, zit ik financieel in de problemen.
-
Paul Siemons - Lid geworden op: 03 feb 2004, 21:22
Ik geraak de pedalen kwijt:Bella-Beau schreef:Omdat hij vindt dat alles kan opgelost worden zonder advocaten en opdat mijn ouders zouden bevestigen dat hij geen slechte man is. Dat is hij ook niet maar hij is ontzettend zuinig en als ik niet naar een advocaat stap, zit ik financieel in de problemen.
- gene slechte man
- wil oplossen zonder tussenkomst van advocaten
- zuinig
Wat is Uw probleem dan?
-
minou- - Lid geworden op: 02 okt 2007, 13:44
als je hulp wilt bij een scheiding zowel finacieel als emotioneel stap dan eens binnen bij je ocmw, daar krijg je een sociaal assistente toegewezen en die helpt en steunt je bij alles, ook ondervonden, en ben er veel sterker uitgekomen, mijn kids waren wel al de deur uit
sterkte!!
sterkte!!
Echte vrienden , blijven vrienden , maar of die echt bestaan???
-
luz - Lid geworden op: 01 jan 2013, 12:18
- Locatie: limburg
Sommige mensen doen bijna of scheiden één of ander griezelige ziekte is.
Twee mensen hebben geen zin meer om samen te wonen dat is alles.
Het enige ambetante hierin is dat je kinderen samen hebt. Die hebben niet voor de situatie gekozen en het is de bedoeling dat zij er zo weinig mogelijk hinder van ondervinden. Dat is het allerbelangrijkste.
De meeste mensen die in een scheiding zitten zijn zo vol van hun eigen problemen (is ook een heel zware klap in je leven) zodat ze "vergeten" wat de kinderen afzien.
Probeer aub zo weinig mogelijk ruzie te maken met elkaar, de kinderen zullen er de dupe van worden. Ofwel moeten ze aan beiden kanten aanhoren hoe slecht hun andere ouder wel niet is, ofwel worden ze door al dat geruzie in de steek gelaten door één vd ouders.
Vraag hulp aan iedereen in de buurt. Zeker je ouders, je hoeft hen niet te sparen, het zijn volwassen mensen, die kunnen wel wat verdragen. Je hebt ze nodig om met de kinderen te helpen.
Je (bijna) ex man heeft gelijk, laat die r....advokaten er buiten. Zij leven van de misérie van andere mensen.
Er bestaan nu instanties genoeg waar je uitleg aan kan vragen zonder dat ze je pluimen en anders ga je naar een notaris.
En ja een scheiding meemaken is iets heel eenzaams, je moet het helemaal alleen verwerken, maar dat went,je wordt er echt veel sterker van.
En vooral, jij bent niet alleen, we zijn met duizenden, en het is niks griezeligs, het is alleen een "ander" leven.
Twee mensen hebben geen zin meer om samen te wonen dat is alles.
Het enige ambetante hierin is dat je kinderen samen hebt. Die hebben niet voor de situatie gekozen en het is de bedoeling dat zij er zo weinig mogelijk hinder van ondervinden. Dat is het allerbelangrijkste.
De meeste mensen die in een scheiding zitten zijn zo vol van hun eigen problemen (is ook een heel zware klap in je leven) zodat ze "vergeten" wat de kinderen afzien.
Probeer aub zo weinig mogelijk ruzie te maken met elkaar, de kinderen zullen er de dupe van worden. Ofwel moeten ze aan beiden kanten aanhoren hoe slecht hun andere ouder wel niet is, ofwel worden ze door al dat geruzie in de steek gelaten door één vd ouders.
Vraag hulp aan iedereen in de buurt. Zeker je ouders, je hoeft hen niet te sparen, het zijn volwassen mensen, die kunnen wel wat verdragen. Je hebt ze nodig om met de kinderen te helpen.
Je (bijna) ex man heeft gelijk, laat die r....advokaten er buiten. Zij leven van de misérie van andere mensen.
Er bestaan nu instanties genoeg waar je uitleg aan kan vragen zonder dat ze je pluimen en anders ga je naar een notaris.
En ja een scheiding meemaken is iets heel eenzaams, je moet het helemaal alleen verwerken, maar dat went,je wordt er echt veel sterker van.
En vooral, jij bent niet alleen, we zijn met duizenden, en het is niks griezeligs, het is alleen een "ander" leven.