De kuddegeest van het geloof

hier is plaats voor alle wereldreligies

Klaartje
Lid geworden op: 27 jan 2005, 17:22
Locatie: Brecht

31 mei 2014, 10:15

Geloof is gewoon "massa-hysterie" en éénieder zijn idool, men gelooft gewoon wat men "wil" geloven, ook al is het vaak absurd !
"Een vriend is iemand, die als hij je een hand geeft eigenlijk je hart aanraakt."
Auteur: Gabriel Garcia Marquez

Reini
Lid geworden op: 18 jul 2004, 10:46
Locatie: Brasschaat

31 mei 2014, 10:28

Waarom, o waarom lieve janx, blijf je halstarrig het begrip natuur, ( wat je trouwens mooi beschrijft zolang er geen tweede of duizenste leven bij te pas komt) de naam "God " geven?
Of is het gewoon van twee walletjes eten, voor alle zekerheid ?
:wink:
Gast

31 mei 2014, 10:45

Ik vind het gezonder om te geloven in de natuur (natuurkracht) dan een zogezegd mannelijk wezen te verheerlijken.
Ik geloof in de natuur, in de aarde (moeder aarde), dat zijn beide natuurkrachten, heeft niks met hysterie te maken maar als je op aarde komt en er zijn geen mensen die je steunen op je weg (zolang je die steun nodig hebt, dus toch totdat je ongeveer volwassen bent), dan ga je zelfs als jong kind op zoek naar andere "begeleiders" en dan kies je niet meer voor mensen.

talisman
Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05

31 mei 2014, 11:11

bocuse schreef:
talisman schreef:
luz schreef:Janx, als je een klein beetje met je benen op de grond blijft, gewoon even realistisch nadenkt en alle onzin vergeet die ze je als kind geleerd hebben dan weet je dat het gewoon allemaal onzin is waar je in geloofd.
Dat denk ik ook.
Ik geloof zelfs dat "geloofd "met en T is ...:-j
Oep, dat is ook zo. Heb nu de nodige koffie gedronken. :lol:

luz
Lid geworden op: 01 jan 2013, 12:18
Locatie: limburg

31 mei 2014, 12:52

Maar het blijft gewoon heel raar dat de ene mens behoefte heeft om in iets te geloven en anderen daar totaal niet naar op zoek zijn. Wat maakt ons anders dan die "gelovigen"? Is het nog steeds opvoeding (lees bang gemaakt) of is het zeg maar, iets lichamelijks. Dat vraag ik me altijd af als je verhalen leest over mensen die in een sekte intreden.

talisman
Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05

31 mei 2014, 14:37

luz schreef:Maar het blijft gewoon heel raar dat de ene mens behoefte heeft om in iets te geloven en anderen daar totaal niet naar op zoek zijn. Wat maakt ons anders dan die "gelovigen"? Is het nog steeds opvoeding (lees bang gemaakt) of is het zeg maar, iets lichamelijks. Dat vraag ik me altijd af als je verhalen leest over mensen die in een sekte intreden.
Nood ergens bij te horen. Groepsgevoel zoals men ook ziet in sportclubs.
Gast

31 mei 2014, 14:50

Talisman

Waar trek jij je aan op als er in je leven iets heel ergs gebeurt, bvb het verlies van een dierbare?
Ik ben iemand die nergens wilt bij horen, geen clubjes of verenigingen, ik ga al heel mijn leven mijn eigen weg, dus jouw veralgemening klopt werkelijk niet!

talisman
Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05

31 mei 2014, 15:32

*leah* schreef:Talisman

Waar trek jij je aan op als er in je leven iets heel ergs gebeurt, bvb het verlies van een dierbare?
Ik ben iemand die nergens wilt bij horen, geen clubjes of verenigingen, ik ga al heel mijn leven mijn eigen weg, dus jouw veralgemening klopt werkelijk niet!
Hoezo ? Ga je godsgeloof ook veralgemenen ?

Reini
Lid geworden op: 18 jul 2004, 10:46
Locatie: Brasschaat

31 mei 2014, 16:23

Talisman, ik begreep uit Leah' s posting dat ze bedoelt dat ze geen nood heeft om tot een groep te behoren.
En jij bedoelde gewoon dat er mensen bestaan die niet zonder kunnen, en inderdaad is dat zo; de meesten van ons voelen zich goed in een groep.
Ik ben ook zo' n uitzondering :wink:
Was het paca die zich afvroeg waarom mensen geloven of niet ?
Men heeft die breinen eens onderzocht; blijkbaar was de plek waar het geloof zetelt, beter doorbloed....in ieder geval moet er iets zijn, een samenloop van omstandigheden en hoe de mens in mekaar zit , hersensgewijs, dat velen niet in staat zijn om zich af te wenden van een religie.
Ik kon dat gelukkig wel.
Met intellect heeft het niets te zien, want iedereen zal wel vrienden en kennissen hebben die begiftigd zijn met gezond verstand en toch het godsgeloof hebben.

talisman
Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05

31 mei 2014, 16:46

Reini schreef:Talisman, ik begreep uit Leah' s posting dat ze bedoelt dat ze geen nood heeft om tot een groep te behoren.
quote Leah:
dus jouw veralgemening klopt werkelijk niet!
Wat wil dit dan zeggen ?? Wat klopt er niet ??
En jij bedoelde gewoon dat er mensen bestaan die niet zonder kunnen, en inderdaad is dat zo; de meesten van ons voelen zich goed in een groep.
Maar ik heb zeker niet veralgemeend.
Ik ben ook zo' n uitzondering
Dan zijn we al met twee.
Met intellect heeft het niets te zien, want iedereen zal wel vrienden en kennissen hebben die begiftigd zijn met gezond verstand en toch het godsgeloof hebben.
Niet iedereen stelt zich daar vragen bij. Echter als men beschikt over wat gezond verstand en men wil zich daar ernstige vragen bij stellen en het nodige onderzoek plegen, gaat men er degelijk anders tegenaan kijken. Het is ook niet zo dat elke chirurg aan een auto kan werken.

fotofant
Lid geworden op: 28 jul 2009, 20:00
Locatie: wenduine

31 mei 2014, 16:51

Reini schreef:Talisman, ik begreep uit Leah' s posting dat ze bedoelt dat ze geen nood heeft om tot een groep te behoren.
En jij bedoelde gewoon dat er mensen bestaan die niet zonder kunnen, en inderdaad is dat zo; de meesten van ons voelen zich goed in een groep.
Ik ben ook zo' n uitzondering :wink:
Was het paca die zich afvroeg waarom mensen geloven of niet ?
Men heeft die breinen eens onderzocht; blijkbaar was de plek waar het geloof zetelt, beter doorbloed....in ieder geval moet er iets zijn, een samenloop van omstandigheden en hoe de mens in mekaar zit , hersensgewijs, dat velen niet in staat zijn om zich af te wenden van een religie.
Ik kon dat gelukkig wel.
Met intellect heeft het niets te zien, want iedereen zal wel vrienden en kennissen hebben die begiftigd zijn met gezond verstand en toch het godsgeloof hebben.
Ik denk dat het ook te maken heeft met het gevoel van onbehagen dat sommigen ervaren bij de idee van existentiële eenzaamheid (het gevoel van in de wereld geworpen zijn".
Verder blijft de vraag : worden bepaalde hersendelen beter doorbloedt door de activiteit "geloven" of gelooft men iets gemakkelijker omdat bepaalde hersendelen beter doorbloedt zijn?
Onderzoek daarnaar is niet onmogelijk maar ethisch niet verantwoord omdat je o.a. gebruik zou moeten maken van eeneiige tweelingen, waarvan je er eentje gaat opvoeden met geloof en de andere zonder (hoewel dat laatste ook een vorm van geloven is) en dan zou je hun hersenen systematisch moeten scannen. Vóór je conclusies kunt trekken moet je een significant aantal proefpersonen hebben en een controlegroep. Leuk idee maar niet uit te voeren denk ik.
elk moment is belangrijk

fotofant
Lid geworden op: 28 jul 2009, 20:00
Locatie: wenduine

31 mei 2014, 17:00

Talisman en Reini,
Het eigenaardige is dat ik dat groepsgevoel ook niet heb , in een groep, zelfs een kleine (oei we beginnen al een groep te vormen ;-) ), heb ik meestal het gevoel "een verdwaalde carnavalsvierder" te zijn eerder dan tot die groep te behoren. Massabijeenkomsten dat is helemaal niets voor mij, ik zou eerder zeggen de hel.
elk moment is belangrijk

Reini
Lid geworden op: 18 jul 2004, 10:46
Locatie: Brasschaat

31 mei 2014, 17:04

Misschien schermen velen zich af, gewoon uit angst , moest er toch iets na de dood zijn.
De IETSISTEN.
:)
Eigenlijk zou men hier veel meer moeten komen lezen, want hetgene wat jij hier al neerzette zou toch een aantal mensen de wenkbrauwen doen fronsen en doen nadenken.
Maar we weten dat hetgeen er van kindsaf aan werd ingepeperd, zwaar blijft doorwegen.
De kerken lopen leeg omdat ze de schandalen beu zijn en zich daarvan distantiëren.
Maar ze geloven nog hoor !

talisman
Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05

31 mei 2014, 19:57

fotofant schreef:Leuk idee maar niet uit te voeren denk ik.
Is reeds gedaan. Enkele maanden geleden stond in Knack magazine er een verslag over.

luz
Lid geworden op: 01 jan 2013, 12:18
Locatie: limburg

31 mei 2014, 20:33

Ik heb het ooit, met open mond, gevolgd: een vriendin die in de ban raakte van de leer van Jehova's getuigen. Ongelooflijk, terwijl het toch een heel realistisch mens was. Ik kende haar van jongsaf. Hoe een geloof iemands leven kan inpalmen.
Eigenlijk was het mooi om te volgen: telkens als ik haar zag trok ze minder en minder op zichzelf. Op het laatste mocht ze niet meer op bezoek komen van de ouderen, omdat ik "des duivels was".
Het viel me wel op dat ze eigenlijk meer en meer bang werd voor het leven na de dood, dat er volgens haar was.
Ik weet wel dat ze al kaarsen ging branden in de kerk als ze een examen moest doen, dus ze wou toen ook al geloven in iets. Misschien dat ze daardoor vatbaar was voor die sekte.