Een zweem van lichtrokerigheid en natte kalk

[MichelN]

Mmm, bent u ook al eens in een pas opgeleverde nieuwbouw geweest? Opgepast, want in een donker hoekje, de kelder bij voorkeur, laten bouwvakkers wel eens souveniertjes in de vorm van een in een cementzak verpakte restanten van een uitbundig gevierde meiboomplanting achter als de weg naar het ToiToi-villaatje achteraan de kavel met te veel netel- en distelbegroeiing mogelijke ongelukjes onderweg zou kunnen veroorzaken.

Zo'n meiboomplanting moet je je niet voorstellen als het nu al achthonderd jaar durende gevecht om de eerste te zijn tussen Vlaanderens belangrijkste steden, zijnde Brussel en uiteraard Leuven, om de grootste te hebben. Neen, dit gaat om een hele lange traditie in de bouwwereld waarbij het de gewoonte is om bij het einde van de ruwbouw in de hoogste nok van het dak tegen de rijboom een in de onmiddellijke omgeving verzamelde tak plus bladeren vast te spijkeren.
Soms gaf dat al eens aanleiding tot burenruzies omdat timmerlui wel eens de pas aangeplante sierheesters in het aanpalende perceel gewetenloos vermassacreerden. Maar ja, tradities zijn er nu eenmaal om in ere te worden gehouden. Een ander belangrijk onderdeel was dat de bouwheer bij die gelegenheid bij de lokale biersteker minstens een paar bakken van diens bestverkopende geestrijke nat ter beschikking stelde van de noeste werkers die zijn ultieme droom (of nachtmerrie) tot een goed einde moesten brengen.

Dat brengt mij naadloos bij de gazetten van afgelopen weekend.
Geeft u dan ook toe dat, als een specialiste in de materie, u een brouwsel uit de supermarkt zou aanraden met "een supermooie neus" maar ook met "ook een zweem van lichtrokerigheid en natte kalk" u niet bepaald met een vreugdedansje richting kassa evolueert? Ik heb het drie keer gelezen - ik weet niet of u vertrouwd bent met het aroma van natte kalk, beste lezer (ik wel) - maar het geeft in ieder geval aan met welke stupide onnozelheden een doordeweekse lezer van de weekendkrant gebombardeerd wordt. 'Lichtrokerigheid' Godsamme, sta me bij want ik word niet goed en het is pas 16:02 CET +2 in mijn bureaucabine waar OpenOffice 4.1.6 zondagse overuren draait!

Dit met veel bombarie gelardeerde woordkramerijbaksel gaat over heu... mosselwijn, voor zover u dat nog niet begrepen had. Maar het kan nog erger:
“vallen aroma's van witsteenfruit op, met voorop het aroma van perziken, samen met ook wat mineralige toetsen in de achtergrond.” Hebt u hem: mineralige toetsen in de achtergrond? Toch weer geen natte kalk, zeker?

De ene keer zijn het “delicate toetsen van groene appeltjes “, de andere keer “met in de aromatische, lichtflorale neus vooral aroma's van gele appel, peer en cavaillon-meloen” (Cavaillon-meloen in Portugal, moet kunnen) jaja: lichtjes floraal en gele appel. Hebt u al eens in een groene appel uit de Sancerrestreek gebeten? In het beste geval krijg je er pijn in 't zak van.
Ach ja, de goden moeten hun getal hebben, nietwaar.

[figaretto]

Met genoegen - en gegrinnik - deze column gelezen. Ook ik sta dikwijls stomverbaasd over de fantastisch ontwikkelde reukorganen van die kenners. Een speurhond verbleekt erbij. Wanneer ik aan een glas wijn ruik dan kan ik slechts zeggen dat het naar wijn ruikt, maar ja, ik ben dan ook maar een leek.
Niettemin betrap ik me er ook op regelmatig op dergelijke dingen te lezen uit de reclamefolders, al is het maar omwille van het onwaarschijnlijk bombastisch taalgebruik. "Natte kalk" ben ik nog nergens tegen gekomen maar ik kan me voorstellen dat het in die kringen indruk moet gemaakt hebben. Ook de ondergrond van de wijngaarden en de situatie uit de omgeving schijnt zich te manifesteren in het aroma. Het mooie hieraan is dat niemand het kan bevestigen noch ontkennen, het is de allerindividueelste expressie van....
Zoals : "In deze voortreffelijke Bourgogne ontwaart men toetsen van de ijzerhoudende bodem met een vleugje nikkel tegen het gehemelte. De afdronk is langdurig en krachtig en vertoont sporen van gewapend beton, afkomstig van de naburige nieuwe appartementsgebouwen."

[Paca]

Ik kan betrekkelijk kort zijn hier. Ik kan ruiken en soms zelfs herkennen welk aroma er in drank of voedsel zit.
Soit! Spelen we de komedie van "specialisten wijnkenners" mee? Natuurlijk niet! Iets is aangenaam om tot zich te nemen of niet.
Mijn broer en ik noemen nog steeds "Châteauneuf-du-Pape" ietwat frivoler, namelijk "Soixante Neuf du Pape".

[Hobo]

Over de champagne doen nog gekkere verhalen de ronde.
Hoewel intussen Cava als goedkopere geest-verrijkende (of is het benevelende"?)
drank met bubbels, populair geworden is.

Intussen al enkele jaartjes geleden, zag ik in een TV-reportage,
hoe tonnen huisafval (uit Parijs) gestort werden
tussen de druiven in die roemruchte Champagnestreek.

Mogelijk zal dat een speciale afdronk gegeven hebben!?

Of wijndruiven nu nog met de voeten worden geplet is mij niet bekend.
Maar een ding is zeker, 't kind moet een naam hebben
en er is altijd wel een of andere locatie en/of gebeurtenis,
om een speciale nominatie toe te voegen aan de fles.

Als 't maar verkoopt hé!?

[MichelN]

Intussen al enkele jaartjes geleden, zag ik in een TV-reportage,
hoe tonnen huisafval (uit Parijs) gestort werden
tussen de druiven in die roemruchte Champagnestreek.

https://lespeauxdevins.com/blog/quand-l ... -b102.html
Vermoedelijk een Duitse reportage, te horen aan de stemmen van de protagonisten op de achtergrond.
Een stukje uit de Libé van september 1995:
https://next.liberation.fr/vous/1995/09 ... ati_144960

Of wijndruiven nu nog met de voeten worden geplet is mij niet bekend.

Dat doen ze nog wel eens bij speciale gelegenheden om toeristen in de val te lokken tijdens de vendanges.