Kan mentale angst een einde nemen?

Dit is de plaats voor filosofie, psychologie

Vesselin
Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52

27 sep 2014, 07:11

Vermits dit ook geldt als een 'psychologie-forum', wil ik een vraag stellen, die misschien voor ons mensen één van de meest belangrijke is:
Kan de mentale angst voor het individu een einde nemen?
Nogmaals: ik heb het hier niet over de fysieke afweermechanismen die gevaar vermijden, ter bescherming van het fysieke overleven!
Maar is het mogelijk je psychologisch, volkomen veilig te voelen, zodat je onbekommerd bent, en de vrijheid verkrijgt om van het leven - het interval tussen geboorte en dood - te genieten?
Wat denken jullie...

cappa
Lid geworden op: 17 feb 2009, 17:49

27 sep 2014, 08:03

Yes.
Jawatte

YYZ
Lid geworden op: 11 feb 2013, 09:50

27 sep 2014, 08:11

Vesselin schreef:Vermits dit ook geldt als een 'psychologie-forum', wil ik een vraag stellen, die misschien voor ons mensen één van de meest belangrijke is: Kan de mentale angst voor het individu een einde nemen?
Nogmaals: ik heb het hier niet over de fysieke afweermechanismen die gevaar vermijden, ter bescherming van het fysieke overleven! Maar is het mogelijk je psychologisch, volkomen veilig te voelen, zodat je onbekommerd bent, en de vrijheid verkrijgt om van het leven - het interval tussen geboorte en dood - te genieten? Wat denken jullie...
Het 'genot' waar je naar verwijst is de extase, geestesverrukking, verlossing, vrijheid ... wanneer de geest zichzelf (h)erkent, niet het personage waarmee de geest zich identificeert maar nu net het sterven van het dogma dat de geest voor zichzelf geschapen heeft. Tijdelijk zal je - en dat zal voor iedereen anders zijn - hiervan kunnen genieten, als je dat echter telkens opnieuw wil ervaren dan wordt het duidelijk dat er geen snars van begrepen wordt, het wordt dan de herhaalde verheerlijking vanuit het ego, dat is escapisme en respectloos jegens dat wat het betekent.

Vesselin
Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52

27 sep 2014, 08:21

Ik heb het niet over 'extase', 'genot' of escapisme.
Maar heel simpel: je veilig voelen, onbezorgd, zoals een kind dat kan.
Welnu: hoe 'doe' je dat, wat is hier voor nodig?

YYZ
Lid geworden op: 11 feb 2013, 09:50

27 sep 2014, 10:27

Vesselin schreef:Ik heb het niet over 'extase', 'genot' of escapisme.
Maar heel simpel: je veilig voelen, onbezorgd, zoals een kind dat kan.
Welnu: hoe 'doe' je dat, wat is hier voor nodig?
Er is in wezen niets voor nodig, je moet je enkel totaal kunnen afzonderen van een wereld waar mensen elkaar afslachten. Anders gezegd, je hoeft enkel alles te negeren wat er in deze wereld gebeurt, elke herinnering hieraan verstoort immers die onbezorgdheid dat het ego graag wil vasthouden/realiseren. In dit geval spreken we dan over totale bewustzijnsvernauwing dat de illusie kan scheppen van verhevenheid met bijhorend gedrag en uitspraken. De karikatuur van het zelfonderzoek.

Vesselin
Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52

27 sep 2014, 10:49

Zonder dat je de werkelijkheid negeert, natuurlijk, kwibus!

Jij geeft misschie een goeie beschrijving van bewustzijnsvernauwend escapisme, maar daar heb ik het helemaal niet over.
Ik vraag: is het mogelijk, zonder angst te zijn, totale innerlijke vrede te behouden, terwijl je je volkomen bewust bent van wat er in de wereld gebeurd. Terwijl je midden in dat maatschappelijk gedrag staat veroorzaakt door angst, onwetendheid, haat, hebzucht, woede. Zonder dat te ontkennen, want het is de werkelijkheid.
Maar daar toch geen deel van uit te maken in de zin dat je kiest voor goedheid, solidariteit en innerlijke vrede.
Is dat mogelijk?

zotspook
Lid geworden op: 25 aug 2005, 15:14
Locatie: limburg

27 sep 2014, 11:11

Verstand op nul zetten en je niks aantrekken van de buitenprikkels die je krijgt.
Ook ik wil is graag komen kennis maken met het seniorennet ik ben al zelf over de vijftig tja een oud spook he ! of wat dacht je en ik werk ook bij senioren en heb altijd veel interesse ervoor gehad

YYZ
Lid geworden op: 11 feb 2013, 09:50

27 sep 2014, 11:23

Vesselin schreef:Zonder dat je de werkelijkheid negeert, natuurlijk, kwibus!
Jij geeft misschie een goeie beschrijving van bewustzijnsvernauwend escapisme, maar daar heb ik het helemaal niet over. Ik vraag: is het mogelijk, zonder angst te zijn, totale innerlijke vrede te behouden, terwijl je je volkomen bewust bent van wat er in de wereld gebeurd. Terwijl je midden in dat maatschappelijk gedrag staat veroorzaakt door angst, onwetendheid, haat, hebzucht, woede. Zonder dat te ontkennen, want het is de werkelijkheid. Maar daar toch geen deel van uit te maken in de zin dat je kiest voor goedheid, solidariteit en innerlijke vrede. Is dat mogelijk?
Beetje zoals die ego's die zeggen dat ze de wereld zijn en zichzelf graag pijnigen? Als je je bewust bent van wat er in de wereld gebeurt dan zal je zelf wel het antwoord op je vraag hebben, niet? Dan neem je spontaan actie tengevolge die bewustwording, je komt dan enkel nog de antagonisten tegen op je pad.

Vesselin
Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52

27 sep 2014, 11:33

Wat is ego?
Ego is de manier waarop je reageert op de wereld om je heen.
Als je reageert vanuit angst en alle vormen van weerstand, die we kennen, lijd je voortdurend.
Dit lijden neemt een einde als je inziet dat angst en weerstand niet werken.
En de actie die je onderneemt is er een van solidariteit en goedheid en begrip.

YYZ
Lid geworden op: 11 feb 2013, 09:50

27 sep 2014, 11:47

Vesselin schreef:Wat is ego? Ego is de manier waarop je reageert op de wereld om je heen. Als je reageert vanuit angst en alle vormen van weerstand, die we kennen, lijd je voortdurend. Dit lijden neemt een einde als je inziet dat angst en weerstand niet werken. En de actie die je onderneemt is er een van solidariteit en goedheid en begrip.
Dienen altijd te nuanceren naargelang de context, vervallen in oppervlakkige clichés kan zeer nefast worden. Angst kan ook een goede raadgever zijn maar dan mag even onderzocht worden waarom die angst er is. Zo hebben we vandaag alle reden om angstig te zijn, de vraag is dan hoe we hierop reageren. Het ego is dan het middel of organisme waarmee we het innerlijke tot expressie kunnen brengen in tijd en ruimte, wel of niet bewust van waar het over gaat.

Vesselin
Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52

27 sep 2014, 12:49

Vervallen in oppervlakkige clichés is een intellectueel gebeuren. Dan theoretiseer je alleen maar over dat waar ik het hier over heb.
Als dat het geval is lijd je nog niet genoeg! Als je maar genoeg 'afziet' doe je er iets aan!
Het is als wanneer er een huis in brand staat en dat je dan zou debatteren over de beste manier om te blussen! Dat kan niet, je neemt een emmer water, belt de brandweer... je handelt of de zaak is verloren.
Als je wilt dat je leven betekenis heeft moet je afrekenen met angst en weerstand. Er is geen andere weg. Het is iets wat je doet!
Wat doe jij?
Ik lees je al acht jaar. En in die acht jaar doe je niets anders dan je 'brainchild', je geniale inzichten rond financieel en economisch beleid presenteren. Maar niemand doet er iets mee... waarom niet?
Omdat je de kar voor het paard spant!
Buiten beschouwing gelaten of je ideeën inderdaad hout snijden, heb je een publiek nodig om er mee aan de slag te gaan. Maar dat publiek is gevangen in egoïsme als gevolg van angst en weerstand.
Dat moet eerst opgelost worden. Verandering gebeurt van binnen uit en niet van buiten af, zoals jij schijnt te geloven.

YYZ
Lid geworden op: 11 feb 2013, 09:50

27 sep 2014, 13:14

Vesselin schreef:Vervallen in oppervlakkige clichés is een intellectueel gebeuren. Dan theoretiseer je alleen maar over dat waar ik het hier over heb. Als dat het geval is lijd je nog niet genoeg! Als je maar genoeg 'afziet' doe je er iets aan! Het is als wanneer er een huis in brand staat en dat je dan zou debatteren over de beste manier om te blussen! Dat kan niet, je neemt een emmer water, belt de brandweer... je handelt of de zaak is verloren. Als je wilt dat je leven betekenis heeft moet je afrekenen met angst en weerstand. Er is geen andere weg. Het is iets wat je doet!
Wat doe jij? Ik lees je al acht jaar. En in die acht jaar doe je niets anders dan je 'brainchild', je geniale inzichten rond financieel en economisch beleid presenteren. Maar niemand doet er iets mee... waarom niet? Omdat je de kar voor het paard spant! Buiten beschouwing gelaten of je ideeën inderdaad hout snijden, heb je een publiek nodig om er mee aan de slag te gaan. Maar dat publiek is gevangen in egoïsme als gevolg van angst en weerstand.
Dat moet eerst opgelost worden. Verandering gebeurt van binnen uit en niet van buiten af, zoals jij schijnt te geloven.
Heb eerder toch al uitgelegd dat een 'inprenting' kan leiden tot 'vergeten' met als gevolg dat 'psychische blindheid' ontstaat? Kan ik er wat aan doen dat nu de regering afkomt met een soort van oorlogsverklaring jegens haar eigen bevolking? Trouwens, ben jij nu niet diegene die dit alles tracht tegen te werken, ontkennen en/of rationaliseren? Het is een simultaan proces, net zoals voor WOII hebben we geen garantie of het deze keer wel lukt, gezien de situatie weinig waarschijnlijk maar we blijven hopen.

Vesselin
Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52

27 sep 2014, 13:46

Het soort regering dat we krijgen staat niet los van de psychologische toestand waarin de bevolking zich bevindt.
'Ieder voor zich' is nog altijd het geldende credo en zal wellicht tot grote catastrofes leiden.
De kritische massa van mensen, die hun egoïsme achter zich gelaten hebben, is waarschijnlijk niet bereikt en meer lijden is nodig op deze planeet om een mentaliteitsverandering mogelijk te maken.

YYZ
Lid geworden op: 11 feb 2013, 09:50

27 sep 2014, 14:07

Vesselin schreef:Het soort regering dat we krijgen staat niet los van de psychologische toestand waarin de bevolking zich bevindt.
'Ieder voor zich' is nog altijd het geldende credo en zal wellicht tot grote catastrofes leiden. De kritische massa van mensen, die hun egoïsme achter zich gelaten hebben, is waarschijnlijk niet bereikt en meer lijden is nodig op deze planeet om een mentaliteitsverandering mogelijk te maken.
Doe je daar wat mee? Hoe kan je bij dit weten nu innerlijke rust vinden? Dan moet je logischerwijs toch een escapist worden, niet? In het andere geval kan iemand hier totaal onbewust van zijn, op dat moment is het zelfs geen probleem waardoor ook innerlijke rust waargenomen kan worden. Het is dan een rust die plots door een bom verstoord kan worden, helemaal niet zien aankomen dan.

Vesselin
Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52

27 sep 2014, 15:15

Bij dit weten kun je innerlijke rust vinden.
Op welke manier gaat onrust je helpen of de situatie verbeteren?
Wat wil je dat ik doe? Op de hoek van de straat hysterisch staan schreeuwen: "Mensen, we leven in een eindtijd! Doe er iets aan voor het te laat is?"
De profeet uithangen, zoals zoveel fundamentalistische christenen heden ten dage doen, die denken dat de Wederkomst op handen is?
Denk maar aan Angelica Zambrano, bvb.

Ik roep op tot solidariteit, goedheid, universele liefde, wat ikzelf met passie beoefen! "Bemin uw naaste nu eindelijk een keer als uzelf!"