Ontroostbaar

Dit is de plaats waar je jouw verhaal kan vertellen, zorgen delen, troost zoeken/vinden en geven aan elkaar.

jocafun
Lid geworden op: 25 feb 2004, 16:59
Locatie: Limburg

26 okt 2014, 07:56

Op 3 oktober is mijn lieve man gestorven na een vreselijke ziekte Alzheimer in combinatie met reuma en copd
9 jaren heb ik hem verzorgd met veel liefde aandacht en vooral respect ,soms ook ten koste van mezelf ,het was wederzijds bij ons
Ik had hem beloofd dat hij thuis mocht sterven tot op de dag dat hij dringend moest opgenomen worden en het heel snel is gegaan ,al onze jaren van goed zijn voor elkaar hebben ze ons in het ziekenhuis afgenomen ,we hebben afscheid kunnen nemen van elkaar maar zijn laatste uren waren voor hem en mij hels en onwaardig owv zijn ziekte en na uren is hij rustig kunnen inslapen

Enorm veel verdriet,frustraties en machteloosheid is alles wat me nog rest
Het enige wat mij troost is dat ik hem in huis heb met zijn urne en dat helpt
Mijn enige zoon gaat hier niet mee akkoord ,dat vind ik erg ,heel erg want het is mijn lieve man waar ik dag en nacht mee geleefd heb en mooie jaren mee heb gehad ,het was zijn stiefvader voor duidelijkheid waarvan de laatste jaren
Pas een band geschept was

Hier weet ik geen blijf meer mee ,zoveel verdriet en dan zo weinig begrip krijgen na al wat wij gedaan hebben voor hun ,vraag is scheelt er iets met mij of ?

Donkerder kan niet meer
Groetjes

gerarda
Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55

26 okt 2014, 08:47

Jocafun
Innige deelneming met het verlies van uw man Afbeelding

Ik begrijp uw verdriet hoor, en dat ge het moeilijk had bij het afscheid kan ik me voorstellen. In het ziekenhuis zijn ze ook niet altijd meelevend . Er zal altijd iets zijn waar we kwaad en verdrietig voor zijn. Ik heb het ook meegemaakt met mijn man en een onmenselijke verpleger alle andere mensen waren correct maar die ene had beter cipier geweest in de gevangenis.

Ge moogt het niet kwalijk nemen van uw zoon, ik denk dat hij ook verdriet heeft maar het niet kan tonen.
Als ge uw man begraven hebt zoals jullie afgesproken hebben en ge u er goed bij voelt trekt u niets aan van wat anderen zeggen en denk dat ge heel gelukkig geweest bent en dat het voor uw man nu wel beter is zo
Nu zult ge een moeilijke tijd hebben maar niets aan te doen we moeten er door. Uw verdriet niet opkroppen en regelmatig een deuntje wenen helpt het verwerken.En regelmatig hier uw troost komen halen al wie hier komt begrijpt u.
Mijn man is hier nog thuis. Nu 3,5 jaar overleden maar beneden en boven en zelfs naast mijn pc staat een foto. Zijn schoenen en pantoffels staan nog op hun plaats en nog veel andere dingen.

Ik wen u veel sterkte en denk aan de leuke momenten die ge samen hebt gehad.

groetjes Gerarda

Oma-C
Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
Locatie: Thuis

26 okt 2014, 08:59

Afbeelding
Mijn oprechte medeleven, aan de familie en vrienden.

Verdrietig zijn en opstandig is heel normaal in deze fase...
het heeft allemaal 'n tijd nodig... heel veel tijd....
om het een plaatsje te kunnen geven in je leven....
Huil maar als je kan... tranen verdunnen het verdriet
en wassen de ogen zodat je weer na lange tijd
een beetje de toekomst ziet.....
Veel sterkte in deze moeilijke donkere tijd.
Wie het meemaakte begrijpt jou ...:(

vriendelijke groetjes,
Oma-C.
Afbeelding "Gelukkig zijn betekent dat je dankbaar bent voor alles wat je hebt".

jocafun
Lid geworden op: 25 feb 2004, 16:59
Locatie: Limburg

26 okt 2014, 19:44

Bedankt voor een mooi antwoord,ja Gerarda hier staat nog alles gelijk het 3 weken geleden was ,zijn verzorgingingsbed met zijn laatste kleren en sloefen ,de rolstoel aan de grote venster zijn vaste plekje in de zetel badkamer en ga zo maar door alles blijft staan zoals het was ,overal foto's zodat ik hem kan zien en voelen in elk plekje van ons huis deze vaste waarde zal nog jaren gelijk bij jou blijven
Spijtig dat ik zo een kritiek over me krijg ,mijn zoon voelt zich hier niet goed zegt hij ,teveel foto's ,urne enz dit doet vreselijk pijn en is egoïstisch denk ik dan maar ,het is mijn huis en doe alleen waar ik me goed bij voel ,moet al zoveel verwerken
Ook ga ik hier nog op dit forum terugkomen ,heb jullie echt nodig
Vele dank groetjes

gerarda
Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55

27 okt 2014, 07:26

Jocafun,
Ge hebt groot gelijk dat ge voet bij stuk houd als ge u daar goed bij voelt en ik heb hetzelfde ondervonden. Sommige dingen heb ik later weggedaan maar een klein gedeelte blijft nu staan. Het bedje dat hij beneden had de laatste tijd, gebruik ik nu zelf al eens .
Misschien dat uw zoon het moeilijk heeft om te verwerken of kan ook zijn dat hij door de ziekte van zijn vader niet zo een goede band had met zijn vader.Begrijpelijk hoor, maar misschien kunt ge daar eens over praten dat hij dit moet aanvaarde van u.
Ik ben mijn man verloren over 3,5 jaar en heb hier ook veel troost gehad aan de mensen die mij steunden zodat ik het verdriet beter kon verwerken. Elke dag wenen begon ik op de duur niet meer te begrijpen en hier zeiden de mensen dat dit wel zou beteren. Drie jaar heeft het geduurd en nu is het normaal geworden. ge blijft wel weemoediger en weent natuurlijk nog nu en dan en zeker de periode van de verjaardag , maar dat mag zo blijven van mij. Dit is een bewijs dat ik gelukkig geweest ben met mijn man.

Ge hebt nu de winter voor de deur niet zo goed maar ge moet zeker veel buiten gaan.

Ik wens u nog wat sterkte en groetjes Gerarda

jocafun
Lid geworden op: 25 feb 2004, 16:59
Locatie: Limburg

28 okt 2014, 07:13

Gerarda,

Dank je wel voor je steunende woorden ,
Ik probeer eens met mijn zoon te praten ,het was zijn stiefvader ,een lelijk woord voor iemand die meer vader was dan zijn eigen papa waar hij nooit op kon rekenen ,volgens mijn zoon had ik mijn man op het kerkhof laten liggen zodat hij 1 x per jaar een bloem kon brengen,hoe ego kun je zijn ,hij heeft het sneller verwerkt als ik die jaar na jaar met hem geleefd heb ,mijn zoon zit s avonds gezellig met zijn gezinnetje samen maar ik blijf alleen en moet ook verder ,al is het met foto's en andere vaste waardes
Maar ik hou zoals je zegt voet bij stuk heb geen andere optie
Groetjes

gerarda
Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55

28 okt 2014, 10:35

jocafun.
Het zou inderdaad best zijn als ge eens met uw zoon zou kunnen babbelen en hem uitleggen. dat het toch mooier is dat uw man bij u thuis is in de urne en als hij hem wilt eren is dat kerkhof niet nodig. Als hij een foto van uw man hangt of zet bij hem thuis en daar dan eenmaal per jaar een bloemetje bij plaatst. Ik heb hier geen urne van mijn man. Dat was allemaal besproken als hij nog leefde.
We waren eerst van zin om een vaasje op het kerkhof te plaatsen maar toen mijn man enkele jaren geleden een maagperforatie had en de dokters zeiden dat hij er niet zou doorkomen begon ik na te denken op de voorbereidingen .Toen zag ik dit voor mijn ogen dat mijn man daar in een vaasje zou zitten in die muur en ik dacht neen hoor hij leefde graag buiten en ik besloot hem te laten uitstrooien . Gelukkig kwam hij er toch door en heeft nog 4 jaar geleefd . Dus toen hij thuis kwam vertelde ik mijn idee en hij zei dat ik zeker goed zou gedaan hebben door hem uit te strooien. Dus heb ik het nu gedaan.
Bij mij staat een foto en in het begin heb ik daar elke dag rozen gezet uit onze tuin. En met kerstfeest wilde ik geen kerstboom meer zetten dat deed mij verdriet maar omdat ik weet dat hij dat graag had kocht ik bij de bloemist een stukje met kersttakken en kerstballen dat ik bij zijn foto zette.
Op zijn verjaardag word er muziek gespeeld dat hij graag hoort. misschien kunt ge dit eens uitleggen aan uw zoon dat er meer mogelijkheden zijn om uw man te eren.

Ja het zijn situaties waar er weinig over gesproken word en de mensen weten niet altijd hoe ze er moeten mee omgaan.

groetjes en hopelijk komt het goed met uw zoon. jullie hebben elkaar nodig.

Gerarda

Oma-C
Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
Locatie: Thuis

29 okt 2014, 10:44

Dag jocafun,
Ik kan het niet beter zeggen dan gerarda,
en ik wil je héél veel sterkte wensen...:?
Afbeelding
Afbeelding "Gelukkig zijn betekent dat je dankbaar bent voor alles wat je hebt".

gerarda
Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55

31 okt 2014, 08:28

jocafun

Voor u zullen die Allerheiligen dagen wel triest zijn. Voor ons ook wel hoor, maar na enkele jaren bent ge daar al wat tegen gehard,Hoewel het verlies nog wel altijd even erg is .

Sterkte Gerarda

Oma-C
Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
Locatie: Thuis

31 okt 2014, 09:11

Afbeelding

Allerheiligen, een dag als alle andere .....maar waarop
we extra aan onze geliefden denken...veel sterkte.... :(

Oma-C
Afbeelding "Gelukkig zijn betekent dat je dankbaar bent voor alles wat je hebt".

RIEKSKE
Lid geworden op: 18 dec 2005, 10:21
Locatie: GELDROP

08 nov 2014, 16:52

lieve Jocafun
hier met Riekske
mijn man is 2jaar geleden overleden aan deze rotziekte
ik heb hier 3 kleine urntjes naast t.v staan
en heb een urnegrafje waar ik dagelijks heen ga
mijn zoon gaat er zo erg vaak heen steeds als het moeilijk wordt vraagt ie zijn vader om hulp en dat helpt en geeft kracht om verder te gaan

lieverd doe wat jij zelf wil en laat dit door niemand stuk maken
ik heb zelfs hele dag op mijn pcke een grote foto van mijn allerliefstes staan
en kijk er elke dag na is zo fijn .
ik wens jou heel erg veel sterkte en voel met jou mee
ik zal die urntjes hier eens plaatsen ]Afbeelding
liefs riekske
ik ben de clown met een lach
en hele dikke traan

jocafun
Lid geworden op: 25 feb 2004, 16:59
Locatie: Limburg

08 nov 2014, 21:07

Aan Riekse,wat fijn een opbeurend bericht te krijgen ,wat een mooie urne
Je hebt gelijk en ik laat me door niemand iets opdringen en doe alleen waar ik me goed bij voel en dat respect hebben we toch verdiend na een hels gevecht tegen deze vreselijke ziekte
Overal heb ik een foto staan van hem ,zijn keramische urne staat in de living waar hij altijd zat te genieten langs zijn zetel ,een kleine urne staat op onze slaapkamer met foto's en zo voel ik me veilig en geborgen ook voor hem is het beter thuis te zijn
Vele groetjes

RIEKSKE
Lid geworden op: 18 dec 2005, 10:21
Locatie: GELDROP

09 nov 2014, 17:04

Jocafun ga zo verder lieverd
en doe wat je hart jou ingeeft
jij zit ermee het is jou verdriet en als een foto of urntje jou rust geeft dan doe je dat gewoon dat doe ik ook
en niemand voelt de pijn en verlies zo hard als wij ,de mensen die het meegemaakt hebben :cry:
wens je veel sterkte en schrijf het gerust van je af
dat doe ik ook
liefs riekske
ik ben de clown met een lach
en hele dikke traan

jocafun
Lid geworden op: 25 feb 2004, 16:59
Locatie: Limburg

10 nov 2014, 06:22

Bedankt Riekske,

Gisteren heb ik de knoop doorgehakt en heb een rustig gesprek met mijn zoon gehad,wel nadat ik het moe was dat er via mijn schoondochter moest gecommuniceerd worden en zij het niet kon laten op een uitstap met mijn kleinkind en hun op een sinterklaas bijeenkomst tussen veel mensen mij confronteerde met uitspraken die ik jullie bespaar,overmand door verdriet heeft ze me nog maar weer eens een mes bijgestoken in de wonden die er al zijn ,we zijn naar huis gegaan en toen heb ik gevraagd om begrip
Dit laat ik geen 2 de keer toe ,heb de zoon uitleg gegeven over de urne ,over de wensen van mijn lieve man en ik begrijp dat hij het moelijk ermee heeft maar hij mag wel begrip opbrengen voor onze keuzes die zijn ouders gemaakt hebben
Deze nacht is wel woelig geweest ,want zij hebben elkaar wel voor troost te vinden en ik lig hier wel wakker van ,is dit nu echt ,ben ik gek of is er ... En ben alleen ,maar zij gaan dit later ook wel moeten ondergaan en dan weten ze pas wat het is
Eens zal de zon weer wat schijnen en moeten we hoop hebben hè
Groetjes

jocafun
Lid geworden op: 25 feb 2004, 16:59
Locatie: Limburg

10 nov 2014, 06:25

Bedankt Riekske,

Gisteren heb ik de knoop doorgehakt en heb een rustig gesprek met mijn zoon gehad,wel nadat ik het moe was dat er via mijn schoondochter moest gecommuniceerd worden en zij het niet kon laten op een uitstap met mijn kleinkind en hun op een sinterklaas bijeenkomst tussen veel mensen mij confronteerde met uitspraken die ik jullie bespaar,overmand door verdriet heeft ze me nog maar weer eens een mes bijgestoken in de wonden die er al zijn ,we zijn naar huis gegaan en toen heb ik gevraagd om begrip
Dit laat ik geen 2 de keer toe ,heb de zoon uitleg gegeven over de urne ,over de wensen van mijn lieve man en ik begrijp dat hij het moelijk ermee heeft maar hij mag wel begrip opbrengen voor onze keuzes die zijn ouders gemaakt hebben
Deze nacht is wel woelig geweest ,want zij hebben elkaar wel voor troost te vinden en ik lig hier wel wakker van ,is dit nu echt ,ben ik gek of is er ... En ben alleen ,maar zij gaan dit later ook wel moeten ondergaan en dan weten ze pas wat het is
Eens zal de zon weer wat schijnen en moeten we hoop hebben hè
Groetjes