ernstige vraag

Dit is de plaats waar je jouw verhaal kan vertellen, zorgen delen, troost zoeken/vinden en geven aan elkaar.

tinekechris
Lid geworden op: 18 mar 2006, 16:40
Locatie: lokeren

21 dec 2014, 00:52

Wat zouden jullie doen
Ik ben 53 jaar mijn man 60
We hebben nog een zoon van 18 jaar thuis wonen zoon uit eerste huwelijk
Mijn man kan niks hebben van zoon alle dagen wordt hij beledigd en dat is zwak uit gedrukt
Ook soms met de nodige bedreigingen .De zoon is pas aan het werk en is nog niet klaar om op eigen benen te staan maar zo lopen de spanningen en de stress zo hoog op het is echt niet leefbaar meer . mijn man daar over aanspreken lukt niet hij heeft gelijk punt uit
Maar zo kan het niet verder
Bedankt om dit te lezen
een groentje in blogland

Jen
Lid geworden op: 17 sep 2006, 11:54
Locatie: naast Ambiorix

21 dec 2014, 10:26

Het is een moeilijke situatie maar ik zou naar een sociale dienst gaan en de situatie uitleggen die vinden misschien wel de juiste woorden om je man daarover aan te spreken. Veel sterkte Jen 65+
Het leven is een schouwtoneel ieder krijgt z'n rol en speelt z'n deel (Vondel)

gerarda
Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55

21 dec 2014, 13:59

Ja Tineckechris moet wel geen leuke situatie zijn. Moeilijk om te antwoorden voor iemand. maar ik zet me in de plaats van uw zoon. Moest ik zo moeten leven zou ik zo weinig mogelijk tegen die vader !!!!) zeggen en van zodra ik wat geld heb zou ik alleen gaan wonen eventueel een studiootje .
Het is zeker niet gemakkelijk samen leven als twee mensen met elkaar niet kunnen overeen komen. Maar als dit voor u een troost kan zijn ,het gebeurt soms in gezinnen waar het de echte vader en zoon is. En wie heeft gelijk ???

Ik hoop dat er op een moment rust in uw huis komt.
Is voor u zeker niet plezant.

groetjes gerarda

RIEKSKE
Lid geworden op: 18 dec 2005, 10:21
Locatie: GELDROP

24 dec 2014, 13:39

lieve Tineke
ik ken dat verhaal zo van mijn schoonouders
mijn man was zoon van eerste man die was vermist in de oorlog zijn vader.
mijn man is nu 2 jaar geleden overleden :cry:

maar hij heeft als kind van 17 jaar en jonger veel klappen gehad van zijn stiefvader
het was vreselijk zijn verhalen die ik ook hoorde van zijn moederke
ik ben met hem getrouwd toen ik 19jaar was
en ging samen wonen met hem
toen werd hij pas gelukkig ocharm
het is vreselijk voor een moeder te moeten zien dat die zoon zo lijd
laat dit a.u.b niet toe dat verdiend die jongen niet ocharm .
ik hoop dat u achter u zoon staat mits ie niks verkeerd doet???
hij heeft u nodig geloof mij maar .
ik wens u veel sterkte en hoop dat alles goed komt .
liefs riekske ik voel u pijn
sterkte voor u zoon
ik ben de clown met een lach
en hele dikke traan

eliana
Lid geworden op: 21 dec 2008, 19:13
Locatie: Noord-Holland

31 dec 2014, 15:24

mijn man daar over aanspreken lukt niet hij heeft gelijk punt uit : Uit deze regel haal ik eruit dat er een communicatie stoornis is. Is altijd prettig als twee mensen in een huwelijk goed met elkaar kunnen communiceren en naar elkaar luisteren. Openstaan.
Een zuiver hart doet goed aan eigen en andermans leven, maar haat en nijd bederven alles. (Spreuken 14:30)

lionben
Lid geworden op: 10 jul 2015, 19:56
Locatie: Heverlee

12 jul 2015, 12:45

eliana schreef:mijn man daar over aanspreken lukt niet hij heeft gelijk punt uit : Uit deze regel haal ik eruit dat er een communicatie stoornis is. Is altijd prettig als twee mensen in een huwelijk goed met elkaar kunnen communiceren en naar elkaar luisteren. Openstaan.
WIE OF IS BELANGRIJK U ZOON OF U MAN, scheiden is een optie als je eruit niet uit kan, en zoals hierboven al mensen zeggen, als ik u zoon was zou ik sparen en verhuizen, maar ondertussen lijd hij wel onnodig en vormt dit zijn karakter op zijn leeftijd.
Denk eens grondig na wie voor u belangrijk in u leven is.
Ik ben thuis weggegaan door zulke problemen met mijn moeder en stiefvader, maar draag de slagen en ruzies nog steeds mee in mijn leven.
Hoewel ik dat een plaats gegeven, heb, vergeten doe je dat niet ook niet sinds dat mijn stiefvader 7 jaar geleden overleden is, psychisch blijf je dat meedragen
joviaal persoon

eliana
Lid geworden op: 21 dec 2008, 19:13
Locatie: Noord-Holland

12 jul 2015, 13:50

lionben schreef:
eliana schreef:mijn man daar over aanspreken lukt niet hij heeft gelijk punt uit : Uit deze regel haal ik eruit dat er een communicatie stoornis is. Is altijd prettig als twee mensen in een huwelijk goed met elkaar kunnen communiceren en naar elkaar luisteren. Openstaan.
WIE OF IS BELANGRIJK U ZOON OF U MAN, scheiden is een optie als je eruit niet uit kan, en zoals hierboven al mensen zeggen, als ik u zoon was zou ik sparen en verhuizen, maar ondertussen lijd hij wel onnodig en vormt dit zijn karakter op zijn leeftijd.
Denk eens grondig na wie voor u belangrijk in u leven is.
Ik ben thuis weggegaan door zulke problemen met mijn moeder en stiefvader, maar draag de slagen en ruzies nog steeds mee in mijn leven.
Hoewel ik dat een plaats gegeven, heb, vergeten doe je dat niet ook niet sinds dat mijn stiefvader 7 jaar geleden overleden is, psychisch blijf je dat meedragen
Goedemiddag deze reactie is naar Tineke gericht. Lees haar reactie bovenaan. Ik heb geen partner en zoon hoor. Ik heb haar een bemoediging geschreven.
Een zuiver hart doet goed aan eigen en andermans leven, maar haat en nijd bederven alles. (Spreuken 14:30)

bomma camping
Lid geworden op: 12 aug 2015, 16:45
Locatie: Leopoldsburg

15 nov 2015, 17:16

Lieve dame, is uw man altijd zo geweest? Het is net of zijn woord is wet en daar moet iedereen zich bij neerleggen. Heb jij dan nooit kunnen praten of u hier nooit tegen verzet? Het ziet er naar uit dat je man jaloers is op je zoon. Misschien heeft hij het gevoel dat je zoon teveel aandacht krijgt Mijn man was ook een kind uit een eerdere relatie Zijn moeder is overleden toen hij vijf was en zijn vader is hertrouwd met zijn eerste grote liefde, die intussen ook weduwe, met een zoon uit haar eerste huwelijk Groetjes van de bomma., geworden was. Het is daar ook altijd een moeilijke situatie geweest. Mijn schoonvader heeft zich van de kinderen nooit wat aangetrokken. Er is nog een dochter bijgekomen uit dat tweede huwelijk. Mijn schoonmoeder en mijn man kwamen ook nooit overeen. Misschien moet uw zoon ook eens proberen wat aandacht aan uw man te besteden. Hij heeft ondertussen wel een leeftijd dat hij kan gaan werken en alleen gaan wonen maar jij hoeft hem niet te laten vallen. Hij is en blijft immers je zoon.
Even nadenken voor je een reactie geeft, dan kwets je niemand.