Money (that's what I want)

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

12 mar 2017, 13:36

EEN BEETJE MEER (DAN 'N VRIENDIN)

Ja, inderdaad ik studeer nu drie talen:
Arabisch, Russisch en Chinees want ik
wil mijn liefde die zij afwees vertalen.

En ook al stotter ik soms als
een clown, dan heb ik maar één
medicijn: met haar samenzijn.

Dat kàn als ik haar zeg dat ik
Latijn-Grieks heb gedaan, dan
verover ik haar als keizer Claudius
gewapend met de pijlen van Cupido,
dan zal ook hààr hart sneller slaan.

Maar eerst de taal van de liefde
leren spreken, wel te verstaan.

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

20 mar 2017, 16:35

TOP SECRET !

Toen ik zestien jaar werd wou mijn vader mij wijden in één van de familiegeheimen.
Trots was ik niet toen ik hoorde wat dat geheim was maar het liet mij niet volledig onberoerd. Ik had een dubbel gevoel.

Het familiegeheim was een persoon die heel wat op zijn geweten had. Zijn motto: 'Het doel heiligt de middelen.' Hij leefde in de 18de eeuw en was nogal revolutionair. Hij had in het begin zeker wel hogere idealen maar eens hij de macht had gegrepen werd hij een doorslecht man.

Rarara, wie zou die man dan toch zijn waarover mijn familie zo angstvallig zweeg tot je zestien werd. Er werd gefluisterd dat één van mijn betovergrootvaders terloops met zijn huishoudster geslapen had waardoor zij ongewenst zwanger werd. Het familiegeheim zou dus een bastaard zijn want de baron was in de verste verte niet van plan om met de huishoudster te trouwen.

Van jongsafaan kreeg het ongewenst kind dus te maken met klasseverschillen en was erg in de war vanwege het standsverschil tussen beide ouders. Want hij werd niet geaccepteerd door zijn vaders familie.Zo zon hij al vroeg op wraak.

De gevolgen laten zich raden, de rebelse jongeman begon er al vroeg revolutionaire ideëen op na te houden en wat later begon hij daadwerkelijk...

Maar ssst...nu ga ik zwijgen anders is het geen familiegeheim meer !

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

23 mar 2017, 11:21

VARKENS DAT ZIJN WIJ !

Onlangs zag ik schokkende beelden op tv
van hoe de mens omgaat met varkensvee
schoppend trekt de boer hen bij de oren
zelfs bij de biggetjes die pas zijn geboren.

Zonder verdoving de keel overgesneden
om dan in stukken te worden gesneden.

Het is daar echt een smerige boel van
bloed en pijn, het is helaas hun einddoel.

Dat is het tragische van onze maatschappij:
we kunnen niet meer zonder deze zwijnerij !

Ach laat deze dieren toch ravotten in de modderpoel.

Want de echte varkens, dat zijn wij !

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

27 mar 2017, 21:37

TOMS DROOMVROUW ?

Mijn broer Tom was in 1994 afgestudeerd als ingenieur en ik was stikjaloers. Na de zoveelste ruzie was hij in een vlaag van woede naar Brussel gereden om uit te gaan. Die avond zou zijn hele verdere leven bepalen.

Op de Avenue Louise merkte hij immers een mooi buitenlands meisje op. Hij sprak haar dus aan in het Engels. Blijkbaar was zij erg gecharmeerd door Tom en ging ze in op diens uitnodiging om een hapje te gaan eten in een restaurant. Bleek dat zij Leonida heette en tolk was bij het Oorlogstribunaal in Den Haag. Ze was geboren in Bosnië en had daar pas een wrede burgeroorlog moeten ondergaan.

Het klikte meteen tussen hen en ze werden hevig verliefd op elkaar. Tom zou drie maanden in haar Brusselse studio wonen tot grote ongerustheid van mijn ouders want hij had sindsdien niets meer van hem laten horen.Op een avond stond hij weer voor de deur en vertelde hij dat hij de vrouw van zijn leven had gevonden. Hij liet mijn ouders een foto van Leonida zien.

Enkele maanden later trouwden Tom en Leonida en kregen samen een dochter: Nora.

Er is iets heel bijzonder aan dit verhaal : twee dagen voor mijn broer Leonida zou ontmoeten vertelde hij ons bij het ontbijt dat hij intens over Bosnië had gedroomd ... hij die gedurende heel zijn leven nooit een droom kon herinneren!

Was Leonida dan toch zijn droom-vrouw ?

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

06 apr 2017, 18:08

DESTINY'S CHILD ?

Rond 1967 was mijn vader aan het scheiden van zijn eerste vrouw. Omdat hij zich verveelde met al zijn miljoenen wou hij er even tussenuit, weg van zijn solitair bestaan in zijn veel te grote villa. Hij besloot dus om op reis te gaan naar Zwitserland, hij deed immers graag aan skiën en wou vooral nieuwe mensen leren kennen.

Mijn moeder die aan het herstellen was van een gebroken hart, genoot reeds van haar vakantie in hetzelfde hotel waar mijn vader twee dagen later zou arriveren. Ze was daar samen met haar Franstalige stiefmoeder Suzy. Onder haar hoede had mijn Vlaamse moeder vloeiend Frans leren spreken, lezen en schrijven. Mijn vader was echter een chauvinistische Waal. Maar mijn moeder sprak Frans zonder Vlaams accent. Hij dacht zelfs dat zij een Parisienne was !

Toen mijn vader de mooie blondine opmerkte was hij meteen in de ban van haar. Maar dat was zeker niet wederkerig, moeder vond hem een irritante charmeur.

Maar op een avond toen hij haar vroeg of zij soms zin had in een après-ski met hem, was ze toch even geïntrigeerd door de kwetsbare blik die even zichtbaar was in zijn ogen. Ze stemde toe met een vertederde glimlach. Van het ene kwam het andere en voor ze het wisten belandden ze in zijn hotelkamer en beleefden samen een lange passionele nacht. Zulke escapades waren niet vreemd eind jaren zestig.

De volgende ochtend terwijl moeder pas ontwaakte, zag ze de charmeur zitten op het terras. Hij was onder een straalblauwe hemel zijn favoriete dichtbundel aan het lezen. Moeder ging naast hem zitten en nam uit haar handtas hààr favoriete dichtbundel en zei dat ze ook wat ging lezen. Hun verbazing was dan ook groot toen ze merkten dat ze allebei identiek dezelfde dichtbundel lazen: ' Les Fleurs du mal ' van Baudelaire !! De mooie blondine werd op slag verliefd op deze verfijnde man.

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

07 apr 2017, 18:12

RENé HOUDT NIET VAN MAGRITTE

M'n vriend kunstschilder René woont in de buurt

we praten over kunst en literatuur

maar hij blijft vooral realistisch

want ook zijn hond schijt op margrietjes

en ceci n'est pas une pipe verdient censuur !






KUNSTVERVALSING ?

Heb mij dus van dichtpenseel vergist

mijn vriend René, a famous artist

houdt echt wél van Magritte

z'n hond heeft hem bespied

baasje heeft ooit een kopie vernist !

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

14 apr 2017, 14:43

SHE WANTS IT ALL !

Ik walg nog als ik bedenk hoe ze
opa's kluis hebben leeggeroofd
toen hij zojuist was overleden
zijn vuisten nog gebald tegen
deze wetsovertreders, als een
sterke eikeboom toch geveld
door een stormachtig verleden.

En bij 'n bezoek aan oom Marcel
komen we meer te weten over de
hel van opa's laatste dagen: Suzy,
z'n tweede vrouw, 'n ware duivelin,
kon het niet laten om hem uit te
dagen en haar dochter eiste van
hem steeds nieuwe sportwagens.

En bij zijn sterfbed fluistert zij:
I want it all and...I want it now !

Maar opa sluit zuchtend de ogen
voor de zwendelaars en denkt:
steek voor mijn part al m'n geld
in uw heiligschennende aars !!

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

17 apr 2017, 09:12

DAG VREEMDE MAN

Naar aanleiding van een tv-programma over het vreemdelingenlegioen ergens in het zuiden van Frankrijk, vertrok vader die zomerochtend met de trein richting Marseille. Hij had immers vernomen dat jongemannen zich konden aanmelden voor een vijfjarig verblijf in het legioen, opleiding inbegrepen. Vader die ver over de veertig was en dus te oud, besefte eigenlijk maar half waar hij aan begon want die opleiding was loodzwaar. Maar na de legerdienst zou hij een stevige premie krijgen en dat was een grote motivatie voor mijn berooide vader. En bovendien mocht men in het legioen een andere identiteit aannnemen. Ach, wat had hij te verliezen ?

Na een hete broeierige treinreis kwam hij pas in de late avond in de kazerne aan. Vader voelde al snel dat met deze heren niet te spotten viel. Hij loog over zijn leeftijd en omdat hij er in die tijd veel jonger uitzag, stelden de legionairs hem een proeftijd van vier weken voor, wat gebruikelijk was bij rekruten. Maar daarna zou er door beide partijen een contract getekend worden en was er geen terugweg meer mogelijk ! Maar eerst moest vader een tamelijk strenge selectie doorstaan !

Vader maakte de volgende dag kennis met de andere rekruten maar veel vrienden maakte hij daar niet behalve dan met een Duitser met wie hij elke avond een potje schaakte. Vader die in redelijk goede gezondheid verkeerde, had het fysiek toch erg lastig. De meedogenloze officier liet bijvoorbeeld de rekruten een twintigtal keren een heuvel op- en aflopen vooraleer ze een slok water uit hun drinkbus mochten nuttigen. Vader zag het reeds na twee dagen niet meer zitten. Toch deed hij zijn proeftijd uit, hij verlegde graag zijn grenzen.

Terwijl mijn moeder zich tijdens een eenzame avond afvroeg waar haar man nu weer uithing, rinkelde plots de telefoon. Het was vader die vroeg of zij hem kon komen afhalen aan het station. Hij was ontsnapt uit het vreemdelingenlegioen ! Moeder wist niet wat ze hoorde.

Toen ze samen thuis kwamen, bekende de avonturier haar dat hij inderdaad ontsnapt was uit de streng bewaakte kazerne van het vreemdelingenlegioen, een week nadat hij zijn contract had ondertekend.

Door de luide opgewonden stemmen in huis werd ik uit mijn slaap gewekt. Ik was nog een kind en was nieuwsgierig naar wie er op dat late uur nog met mijn moeder discussieerde.

Voorzichtig opende ik de deur van de woonkamer en stamelde: 'Dag vreemde man...' Mijn beide ouders schoten in de lach. Ik had m'n kaalgeschoren en bruingebrande vader immers niet herkend !

En de mooie blondine bedacht: Inderdaad, dag vreemde man, man m'n dromen, je komt en gaat...

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

20 apr 2017, 16:24

LONELY AT THE TOP ?

Mijn Bosnische schoonzus heeft een nogal avontuurlijk leven achter de rug. Haar hele jeugd vertoefde zij in de sferen van het Communistische bewind. Zij woonde met haar familie in Sarajevo waar zij later de burgeroorlog en de gevangenkampen zou overleven.

Ze was al op jonge leeftijd zeer verstandig, behaalde fenomenale schoolresultaten zowel voor wiskunde en fysica als voor talen. Zo studeerde zij op haar achttiende voor tolk Engels-Arabisch. Haar hoge intelligentie werd door de overheid opgemerkt en daarom ontving ze op een dag een aangetekend schrijven. In die brief bood men haar aan om te komen werken voor één van de ministers van Brezjnev, de toenmalige Sovjet-president. Ze liet er geen gras over groeien en reisde af naar Moskou.

Vier jaar lang werkte ze er en genoot met volle teugen van het leven. Veelvuldig kwam zij in contact met hoge functionarissen met wie ze zich intellectueel kon meten. Ik vermoed dat het er soms decadent aan toe ging in dat wereldje ... .

Maar na een tijdje hield ze het daar voor bekeken want er kwam immers een nieuwe uitdaging op haar pad. Deze keer vertrok zij naar Egypte, om er als professor Arabische les te gaan geven. Een droomjob naar eigen zeggen.

Begin 1994 kon ze aan de slag als tolk bij het Oorlogstribunaal in Den Haag.

Vanwege haar drukke agenda had ze al die jaren geen vaste partner gehad. Maar aan haar bestaan als happy single kwam een einde toen zij op nieuwjaarsavond 1994 mijn broer Tom ontmoette op de feestelijk verlichte Brusselse Grote Markt.Tom was toen pas afgestudeerd als ingenieur.

Het was van haar kant liefde op het eerste gezicht. Ze praatten en dansten de hele nacht en toen het vuurwerk spetterde sprong ook bij Tom de vonk over! Voor beiden zou een nieuw groot avontuur beginnen.

Ze wou dus zo vlug mogelijk trouwen met deze kerel.

Want een ambitieuze vrouw zonder sterke man aan haar zijde is ... lonely at the top !

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

27 apr 2017, 15:48

BARBARA OU ES-TU ?

Toen mijn vader nog jong en ambitieus was en zo rijk wilde worden als opa, keek hij enorm op naar Rockefeller. Hij had vernomen dat deze Amerikaanse miljardair het World Trade Center gecreëerd had. Deze bijzondere man had daar zeven torens laten bouwen waarbij de Twin-Towers het meest befaamd waren. Ooit wou vader met opa naar Manhattan vliegen om alles van dichtbij te zien. Het is er echter nooit van gekomen.

En dus bleef vader heel z'n leven lang gefascineerd door deze Twin-Towers. Hij verdiepte zich in de architectuur, de opbouw van de torens en las bijna alles wat er over te lezen viel. Hij voelde een enorme drang om de Atlantische oceaan over te varen maar het bleef bij een hoopvol verlangen.

Eén jaar voor zijn overlijden kwam vader echter onverwachts te weten dat hij een buitenechtelijke dochter had, Barbara. Ze was geboren in 1971 en was dus een jaartje jonger dan ik. Op een mooie lentedag had de verloren dochter hem telefonisch gecontacteerd vanuit Manhattan want jawel, zij werkte daar als secretaresse in één van de Twin-towers !!

Vader die in Brussel woonde, was heel opgetogen met dit nieuws en toen hij via e-mail een foto van Barbara te zien kreeg was hij overtuigd: ze was blond en had dezelfde groene ogen.

Hij nodigde haar uit en zo bezochten ze het Atomium, het Oorlogsmuseum en de Brusselse rommelmarkt. Daar kocht hij voor haar een antiek vaasje als souvenir. Het klikte tussen hen, dat was meteen duidelijk. Na een verblijf van enkele dagen vloog zij tevreden terug naar New-York waar ze een ruime moderne loft huurde.

Ik had in die tijd veel contact met mijn vader, we belden elkaar dagelijks. Ik wilde mijn halfzuster zo snel mogelijk leren kennen. Ze had ons immers uitgenodigd om ons rond te leiden in Manhattan en dus ook in het World Trade Center !

Maar ook deze droom zou letterlijk en figuurlijk aan diggelen worden geslagen want enkele dagen later zagen wij op het tv-journaal die vreselijke beelden van de terroristische aanslag op de Twin-Towers. We vreesden het ergste. Vader was in alle staten en stamelde continue: Barbara, Barbara ou es-tu ?

Nooit heeft hij zijn dochter nog gezien of gehoord ! Hij overleed twee maanden later.

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

29 apr 2017, 09:52

SYMPATHY FOR THE DEVIL ?

Onrustig en blootsvoets dwaalt zij
door het dodenrijk over 'n roodzwart
kolentapijt, zij is door Lucifer naar
hier gelokt, op Aarde heeft zij immers
met vuur gespeeld, de oude slang
heeft haar om de tuin geleid.

En nu is haar laatste uur geslagen want
aan de rand van deze vulkaan hebben
saters haar gadegeslagen, het dondert
en bliksemt plots, de 666-tattoo wordt
in haar roetzwarte schedel geslagen.

Knarsetandend sterft haar ziel nu in de
vlammen en dat... is een perfecte deal !

Ze had maar beter moeten weten, haar
slechte geweten meer laten spreken.

Ja, ze heeft ons kaal geplukt met haar
gulzige sprinkhanenplagen, maar hoor
haar nu jammeren en weeklagen want
straks wordt haar stoffelijk overschot
met 'n oude kruiwagen weggedragen !

En op smalle wegen let ik op elk verbodsbord
terwijl ik rijd met haar lichtblauwe sportwagen !

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

02 mei 2017, 09:36

MADAME BUCKET ?

Mijn moeder heeft een vrije geest
maar met haar pietluttige vriendin
met wie ze meer dan een halve
eeuw is bevriend moet ze soms
hard geeuwen, de kleine burgeres
heeft immers op alles commentaar:
dat lelijke blonde haar, de versleten
foulard en vaders ouderwets dressoir.

Moeder is immuun voor deze scherpe
papegaaienstem die kwekt en kwaakt.

Maar als deze madame op tv plots
een bekende snaak in adamskostuum
ziet, laat ze alle remmen los, krijgt haar
kwaad gezicht ineens een glamourblos !

En als ik haar betrap plukt ze
verveeld aan de druiventros.

Want ondanks alle schone schijn
proef ik gewoon 'n oude fles azijn.

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

05 mei 2017, 17:43

DE RODE-NEUZENFAMILIE

Toen mijn opa in 1955 zijn eerste vrouw, Elizabeth, op relatief jonge leeftijd verloren had, neusde hij, na een rouwperiode van enkele maanden, rond in de krant, rubriek huwelijksadvertenties.Kort daarna kwam hij met een zekere Jenny naar huis en presenteerde haar aan zijn zeven kinderen. Opa, die toen een vitale veertiger was, bracht er samen met Jenny de nacht door.

Toen hij de volgende ochtend eenzaam en alleen aan de ontbijttafel zat, vertelde hij zijn nieuwsgierige kinderen dat hij Jenny al heel vroeg te wandelen had gestuurd, met als enige reden: ze had een te rode neus ... blijkbaar was ze verkouden! Ja, opa was veeleisend.

Deze amusante anekdote kreeg ik vele jaren later te horen van oom Luc. Onlangs kwam het begrip 'rode neuzen' echter in de belangstelling: bekende Vlamingen organiseerden 'De Rode Neuzendag ', een dag speciaal voor mensen met psychische klachten ... .

Die avond zat ik op het puntje van mijn stoel te kijken naar het tv-programma waarin men de 'Rode neuzen' extra in de verf zou zetten.

De bekende Vlamingen fixeerden allen een plastic rode bol op hun neus en zo was de toon van de avond meteen gezet: het werd een humoristisch programma afgewisseld met pakkende getuigenissen. Het was ook de bedoeling dat de kijkers tijdens deze show geld zouden doneren.

En plots kwam ik tot het besef dat al onze naaste familieleden aan een rode neus zijn overleden! Heeft opa ons indertijd met Jenny besmet?

En ik bedacht: zijn wij niet dé Rode Neuzenfamilie bij uitstek?

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

13 mei 2017, 22:01

ZO MOEDER ZO ZOON ?

Toen oom Marc werd geboren als jongste zoontje van zeven kinderen, werd hij al snel het troetelkindje van Elizabeth, zijn moeder. Ze nam hem overal mee op familiebezoek waar men vertederd was door zijn kwetsbare donkerbruine oogjes en zijn blonde haardos. Hij kreeg dan altijd een rijstpapje waar hij zo verlekkerd op was. Ja, Marc was een engeltje. Aan dat paradijselijk bestaan kwam echter abrupt een einde toen Elizabeth vroegtijdig stierf vanwege nierfalen.

Voor de driejarige Marc kwam dit nieuws als een donderslag bij heldere hemel. En alsof dat nog niet genoeg was leefde hij de volgende jaren in een hel toen de boze stiefmoeder hem bij het minste verzet in het akelige donkere kolenkot opsloot.

Marc zocht als kleuter zijn toevlucht in het spelen met poppen, hij bootste daarbij zijn liefhebbende moeder na. Getraumatiseerd door het hele gebeuren begon hij op zijn tiende te tekenen. Hij maakte portretten van zijn broers en zussen maar ook... van zijn moeder. Marc had veel gevoel voor humor en was eigenlijk de grappigste thuis. Achteraf gezien was zijn humor wellicht een manier om zijn gemis te verdringen.

Op zijn achttiende ging hij in Gent wonen waar hij zou afstuderen aan de Sint-Lucas academie. Omdat hij zijn droom als restaurateur van oude kunstwerken niet direct kon realiseren, legde hij zich toe op het oplappen van antieke stoelen en zetels. Als kind genoot ik enorm van de intense geur van het leder dat hij in zijn mooie duplex-appartement stockeerde.

In die tijd vervrouwelijkte zijn uiterlijk helemaal, hij liet zijn wilde blonde haren groeien en deed soms make-up op zijn gezicht. Mijn halfbroer Daniël had het vermoeden dat Marc homoseksueel was. Tijdens een familiefeestje, jaren later, gaf oom Marc dat toe en verklaarde: zo voel ik de nabijheid van moeder weer...

Hij overleed op zijn 37ste, niet volledig onverwacht, zijn broers en zussen zagen zijn dood aankomen. Marc sloeg immers alle goede raad in de wind, hij dronk teveel en sliep in de winterkou tot de ijspegels aan het plafond hingen.
En bij de rouwplechtigheid bedacht ik: Hij zal het nu terug wat warmer hebben... onder de vleugels van zijn zachtaardige moeder !

Claudio
Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
Locatie: Sint Niklaas

18 mei 2017, 06:08

SAINT LUC ?

Mijn oom Luc was geen heilige hoewel hij graag de moraal-apostel uithing, vooral bij mijn vader, die ook geen onbeschreven blad was natuurlijk. Luc had architectuur gestudeerd aan de Sint-Lucas Academie te Gent waar hij vijf jaar lang één van de beste leerlingen was. Later zou hij hier in de stad snel bekend worden als een uiterst bekwaam architect.

Van bij het begin was er een wrevel tussen Luc en mijn vader. Lucas wist dat vader dertien jaar ouder was dan zijn dierbare zus en kon het niet hebben dat vader haar had kunnen overhalen om in het holst van de nacht te vertrekken voor een avontuurlijke wereldreis.

De twee rivalen hadden echter één hobby gemeen: ze lustten graag een glaasje wodka. De luttele keren dat ze elkaar mochten, was dan ook bij een partijtje schaak met een fles wodka bij de hand. Ook qua intelligentie konden ze zich met elkaar meten en dat deden ze... tot vervelens toe.

Toen oom Luc naar het klooster ging om zich te bezinnen na een moeilijke periode in zijn leven, had mijn vader veel leedvermaak. Hij had gewed met Luc dat hij het er nog geen drie dagen zou volhouden. De inzet was een dure fles wodka.

Maar toen Luc zich in geen vier weken had laten zien of horen, maakte vader die winteravond aanstalten om de kachel uit te zetten en te gaan slapen. Plots hoorde hij hard kloppen aan de voordeur.

Het was al laat en dus vroeg vader voorzichtig wie er aan de deur stond.

Hij hoorde de bezoeker grinniken: C'est moi, Saint Luc !

Tijdens een familiefeestje vele jaren later biechtte Luc ons op dat hij die nacht uit het klooster was ontsnapt via de wijnkelder...net na de avondmis.

Halleluja ! lachten we en dronken met z'n allen een glaasje wodka !