Jobs - Jobs - Jobs

[Wil.]

"Waar ligt dan precies de bron van die stress"?
Die bron ligt in het feit dat lesgeven een "contactjob" is - elke minuut in dat klaslokaal is er interactie met X aantal jonge mensen die allemaal een eigen karakter hebben en met een eigen rugzakje in dat lokaal terecht komen. Elke minuut moet je alert zijn voor opmerkingen of vragen of zelfs maar gelaatsuitdrukkingen; observeren maar ook uitdagen en reageren en proberen in te schatten wat de impact van je woorden is.

Dat was in 1970 ook al zo. Toen werd het onderwijs nog helemaal niet beschouwd als een stresserend beroep.

 Tegelijkertijd moet je evalueren want er moeten rapporten, verslagen, attitudeschema's gemaakt worden en controleren of je leerlingen met alles in orde zijn. Daarnaast opletten voor signalen van afwijkend gedrag ( sociale problemen? drugs? relatieproblemen? pesten?) en daar op inspelen. En dan komt het verwerken van al die zaken nog eens na je uren en morgen staat weer hetzelfde te wachten.

Niet overdrijven, hé, frits. De leerkrachten doen dit alles nauwelijks. Hoe ik dat weet? Mijn vrouw was leerkracht en klastitularis. In die functie moest zij de klassenraad voorzitten wanneer haar klas aan de beurt kwam bij de klassenraad. Die kwam in de jaren 70 wekelijks samen en toen kreeg een titularis daar bovendien aparte uren voor die bij in zijn totaal te presteren urenpakket zaten. De laatste 10 jaar was dat eerder maandelijks.
Maar het punt is  dit: de betrokken leerkrachten disten ter plaatse hun ervaringen op met de leerlingen. Dat kwam hoofdzakelijk neer op anecdotisme: de rare stoten die sommige leerlingen in de klas uithaalden, of wat ze thuis of op Facebook hadden gezegd of geschreven. Er werd door enkele witte raven op voorhand een verslag gemaakt van wat er voor die specifieke leerkracht  gebeurd was en wat hij/zij had vastgesteld.

Over de goede leerlingen (die goede punten haalden) werd nauwelijks een woord gezegd: 'goed - geef er mij zo 10 in een klas - prachtige leerling, daar gaan we later nog van horen'
Om die resem uitspraken op de klassenraad in goede vorm te gieten, nam mijn vrouw de gesprekken op via een gsm of via een taperecorder. Omdat ik vlot blind kan typen, vroeg mijn vrouw me soms om deze verslagen van de klassenraad om te zetten in een verslag dat dan in het dossier kwam.

Het was zelfs zo dat een aantal - hoofdzakelijk oudere collega's  - haar vroegen om hun rapporten in te vullen op de pc, omdat die collega's niet eens het verschil kende tussen 'escape' en 'enter'.

En neen, de leerkracht is niet verantwoordelijk "voor een bepaalde groep" - hij is verantwoordelijk voor al zijn leerlingen.

En wat houdt 'verantwoordelijk zijn' dan eigenlijk in? Dat ze slagen? Dat ze niet onder de bus lopen als ze naar huis gaan?  Een leerkracht moet zorgen dat z/hij zich aan de formele regels houdt en dan kan hem/haar niets overkomen. Ooit geweten dat een leerkracht werd ontslagen omdat zijn leerlingen in het volgende jaar niet goed konden volgen? Ik heb dat nooit gehoord. Ik zou zelfs namen kunnen noemen van mensen die totaal niet geschikt waren als leerkracht maar die men 'gerust liet' omwille van hun vaste benoeming. Op de 42 jaar dat mijn vrouw in het onderwijs heeft gestaan, maak je wel wat mee.
 

[frits1955]

Zo en niet anders heb ik het de laatste 27 jaar meegemaakt, Wil. In een atheneum in de rand van Antwerpen en enkel voor deeltijdse leerkrachten en de leerkrachten LO zag het er een beetje anders uit.
Nogmaals: de ene school is de andere niet.En de ene leerkracht is de andere niet.We zijn nu half maart en die school in kwestie zit al helemaal vol voor volgend schooljaar. Net omdat er zo veel aandacht gegeven wordt aan leerlingen in al hun hoedanigheden.
De verhalen van Uw vrouw...spreken voor zich. Daar heb ik geen verdere commentaar bij.
En wat verantwoordelijkheid wil zeggen? Dat hij/zij  al zijn/haar leerlingen moest proberen te volgen en begeleiden, niet alleen voor je eigen vak maar ook voor hun welbevinden, problemen etc.Verantwoordelijk voor hun administratie, boeken etc. Was dat niet in orde moest je die leerling opvolgen tot het weer ok was enz enz. Als je er 250 of zo hebt - met uiteenlopende leeftijden en mentaliteit - was dat een serieus werkje.
GWP periodes voorbereiden deed je ook voor alle leerlingen, net zo als de naverwerking van zo'n periode.Los daarvan was je dan ook nog eens klastitularis en moest je alle administratieve rompslomp bijhouden en aanvullen; moest je mee met alle uitstappen etc. waar die leerlingen bij betrokken waren, zat je de klassenraden en deliberaties voor ,  rapporten en deliberatieverslagen online inbrengen , contact opnemen met de ouders van probleemleerlingen , eindbeslissingen formuleren en rechtvaardigen (vooral naar de ouders toe)...

[Gast]

" "en er was tucht. Waarom kan dat nu niet meer ?  Of waren dat indertijd allemaal supermens leraren ?"

Beste Sof - niets is makkelijker dan gendarm spelen in de klas. Vroeger was dat veel makkelijker omdat onderwijs toen veel meer in één richting ging. De leerkracht gaf zijn uitleg en de leerling noteerde of "absorbeerde". In sommige technische richtingen is dat nog vaak zo. Maar in veel vakken heb je je leerlingen nodig om de les te maken. Als de leerkracht keiharde tucht predikt  trekken ze hun mond niet meer open en sta jij daar...De kunst is om een middenweg te vinden tussen een ordelijke klasbeleving en een aangename atmosfeer in je klas.

Eén van mijn leraars nederlands ASO was de zoon van voordrachtkunstenaar Antoon Vander Plaetse ( effen googlen ) . Die kon als het ware 60 man boeien tijdens zijn lessen , en de "tucht" was er een vanzelfsprekendheid zonder dat iemand zijn bek moest houden. In datzelfde jaar was er een leraar frans met ongeziene neuroses die ooit begon te wenen in de klas omdat zijn kleine zich in de vinger had gesneden , dat heeft alleen maar tot medeleven geleid , nooit tot wanordelijk gedrag. 

Ik kan me voorstellen dat het er in technische scholen het er ruwer kan aan toegaan en dat men daar meer zijn gezag zal  moeten laten zien , maar ik geloof niet dat de jeugd zich nu zoveel anders gedraagt als wij toen.  Het zijn geen gemuteerde wezens , nietwaar.

Anderzijds , als je zich als leraar  te familiair onder de leerlingen opstelt en je als gelijke gedraagt , kan ik ook aannemen dat je aan respect verliest.  De leraar is er trouwens om kennis bij te brengen , niet om zich als speelkameraad te gedragen , want dan onderga je hun pikorde gedrag.  En wee als de leraar in zijn vakgebied een steek laat vallen , dan verliest die inderdaad alle respect - men verwacht van een leraar dat hij zijn vak beheerst - de vragen kan beantwoorden , niet zomaar zijn cursus afleest , e.d.

Nefast is ook dat een leraar zich als een clown gedraagt of spreekt. Een Lieven Scheire of een Frank Deboosere bvb. zijn helemaal geen persoonlijkheden  die men voor een klas mag plaatsen , te onrustig en te zwak .... 

[socrates]

Frits
Die bron ligt in het feit dat lesgeven een "contactjob" is - elke minuut in dat klaslokaal is er interactie met X aantal jonge mensen die allemaal een eigen karakter hebben en met een eigen rugzakje in dat lokaal terecht komen. Elke minuut moet je alert zijn voor opmerkingen of vragen of zelfs maar gelaatsuitdrukkingen; observeren maar ook uitdagen en reageren en proberen in te schatten wat de impact van je woorden is.

Wat is daar dan zo bijzonder aan, zit dat dan niet in het opleidings- en vormingspakket van de leerkracht, is dat niet de essentie van de taak ?Als een kaderlid in een bedrijf een vergadering leidt dan moet hij/zij ook zeer alert zijn en er alles aan doen om de neuzen van de deelnemers in dezelfde richting te doen kijken. Ook daar brengt elke deelnemer zijn eigenheid mee, ook daar kan de stijl van leiding geven bepalend zijn voor het resultaat. Maar dat kaderlid werkt wel  meer dan de normaal geachte 38 uur, wordt ook thuis ("na de uren") aangesproken via mail of smartphone en is uitdrukkelijk verantwoordelijk voor het bereiken van strikte streefcijfers ( in schooljargon het behalen van telkens nieuwe eindtermen). Als stressbron vind ik zo'n taak minstens even stresserend als die van leraar. Alle kaderleden in een bedrijf dan maar indelen bij de zware beroepen ?

[Gast]

Frits
Die bron ligt in het feit dat lesgeven een "contactjob" is - elke minuut in dat klaslokaal is er interactie met X aantal jonge mensen die allemaal een eigen karakter hebben en met een eigen rugzakje in dat lokaal terecht komen. Elke minuut moet je alert zijn voor opmerkingen of vragen of zelfs maar gelaatsuitdrukkingen; observeren maar ook uitdagen en reageren en proberen in te schatten wat de impact van je woorden is.

Wat is daar dan zo bijzonder aan, zit dat dan niet in het opleidings- en vormingspakket van de leerkracht, is dat niet de essentie van de taak ?Als een kaderlid in een bedrijf een vergadering leidt dan moet hij/zij ook zeer alert zijn en er alles aan doen om de neuzen van de deelnemers in dezelfde richting te doen kijken. Ook daar brengt elke deelnemer zijn eigenheid mee, ook daar kan de stijl van leiding geven bepalend zijn voor het resultaat. Maar dat kaderlid werkt wel  meer dan de normaal geachte 38 uur, wordt ook thuis ("na de uren") aangesproken via mail of smartphone en is uitdrukkelijk verantwoordelijk voor het bereiken van strikte streefcijfers ( in schooljargon het behalen van telkens nieuwe eindtermen). Als stressbron vind ik zo'n taak minstens even stresserend als die van leraar. Alle kaderleden in een bedrijf dan maar indelen bij de zware beroepen ?

Er is wel een essentieel verschil , een kaderlid heeft de kans om zijn taken door te schuiven  naar zijn ondergeschikten ( "durf te delegeren" ) , een leraar kan dat niet. 

Nu , wat Frits hierboven aanhaalt is toch wel wat te veel van het goede.   De voornaamste taak van een leraar blijft voor mij nog steeds het doorgeven van kennis , en niet de psycholoog uithangen van een collectie potentiele probleemgevallen , wat ze in werkelijkheid ook niet zijn.  Een school is geen psychiatrisch observeercentrum , en ik heb de indruk dat men aan dergelijke dingen tegenwoordig veel te veel aandacht besteedt.  Men kleeft al vlug een etiket op een jongere , autistisch , ADHD , en wat nog allemaal.  Sommigen lopen er al lachend meer rond in de stijl van "ik heb autistische trekjes , en jij ?"  Wat brengt dit op aan meerwaarde voor de volwassene in wording ? Niks ! 

[socrates]

Frits
Die bron ligt in het feit dat lesgeven een "contactjob" is - elke minuut in dat klaslokaal is er interactie met X aantal jonge mensen die allemaal een eigen karakter hebben en met een eigen rugzakje in dat lokaal terecht komen. Elke minuut moet je alert zijn voor opmerkingen of vragen of zelfs maar gelaatsuitdrukkingen; observeren maar ook uitdagen en reageren en proberen in te schatten wat de impact van je woorden is.

Wat is daar dan zo bijzonder aan, zit dat dan niet in het opleidings- en vormingspakket van de leerkracht, is dat niet de essentie van de taak ?Als een kaderlid in een bedrijf een vergadering leidt dan moet hij/zij ook zeer alert zijn en er alles aan doen om de neuzen van de deelnemers in dezelfde richting te doen kijken. Ook daar brengt elke deelnemer zijn eigenheid mee, ook daar kan de stijl van leiding geven bepalend zijn voor het resultaat. Maar dat kaderlid werkt wel  meer dan de normaal geachte 38 uur, wordt ook thuis ("na de uren") aangesproken via mail of smartphone en is uitdrukkelijk verantwoordelijk voor het bereiken van strikte streefcijfers ( in schooljargon het behalen van telkens nieuwe eindtermen). Als stressbron vind ik zo'n taak minstens even stresserend als die van leraar. Alle kaderleden in een bedrijf dan maar indelen bij de zware beroepen ?

Er is wel een essentieel verschil , een kaderlid heeft de kans om zijn taken door te schuiven  naar zijn ondergeschikten ( "durf te delegeren" ) , een leraar kan dat niet. 

Nu , wat Frits hierboven aanhaalt is toch wel wat te veel van het goede.   De voornaamste taak van een leraar blijft voor mij nog steeds het doorgeven van kennis , en niet de psycholoog uithangen van een collectie potentiele probleemgevallen , wat ze in werkelijkheid ook niet zijn.  Een school is geen psychiatrisch observeercentrum , en ik heb de indruk dat men aan dergelijke dingen tegenwoordig veel te veel aandacht besteedt.  Men kleeft al vlug een etiket op een jongere , autistisch , ADHD , en wat nog allemaal.  Sommigen lopen er al lachend meer rond in de stijl van "ik heb autistische trekjes , en jij ?"  Wat brengt dit op aan meerwaarde voor de volwassene in wording ? Niks ! 

Ik zie de rol van de leerkracht wel een stuk ruimer, vooral sinds moeder aan de haard een zeldzaamheid is geworden, is de opvoedende rol voor een groot deel verschoven naar die andere "thuisomgeving," de school. Een leerling brengt meer tijd door en ondergaat meer invloed van de school dan van de ouders. Psychologisch doorzicht en dito optreden is nog geen psychiatrie, maar wat is vorming anders dan toegepaste psy ? Juist vanwege die brede waaier aan vaardigheden en voorbeeldgedrag dat natuurlijk leiderschap en gezag uitstraalt, is het niet iedereen gegeven om leerKRACHT te worden. Ik zie het als een soort van roeping. Als je de leerkrachtsrol herleid tot het overbrengen van kennis, dan kan een geprogrammeerde cursus dat wellicht beter, zeker als AI zou worden ingeschakeld. Wie vakbekwaam is, charisma en gezag uitstraalt zal zeker geen moeite krijgen met de tucht in de klas en bovendien mogen rekenen op erkenning en dankbaarheid van de meeste leerlingen. Naarmate het leeftijdsverschil tussen leraar en leerling toeneemt zal het respect ook vanzelfsprekender zijn, waarom zou een leerkracht met pakken ervaring dan moeten stoppen met het ontwikkelen van jonge mensen en met ze zin te geven in het verwerven van inzichten ?

[Gast]

....
Ik zie de rol van de leerkracht wel een stuk ruimer, vooral sinds moeder aan de haard een zeldzaamheid is geworden, is de opvoedende rol voor een groot deel verschoven naar die andere "thuisomgeving," de school. ....

Ik denk dat de  "moeder aan de haard"  en de vader in het verleden ook nooit een grote rol heeft gespeeld.  Vragen werden amper beantwoord , of werden beantwoord met een lap om de oren.   Mij valt het toch op dat ouders zich intensiever dan vroeger met hun kinderen bezig houden wanneer ze er tijd voor hebben , vooral in de weekends.  Het probleem is wel dat jongeren nu door allerhande media met een storm aan prikkels en een overvloed aan informatie worden gebombardeerd , en dat het moeilijk wordt om dit alles te filteren. De ouders hebben daar meestal ook geen weet mee omdat ze dat zelf in hun kinderjaren ook niet hebben meegemaakt.  Hier kan en moet de school een taak op zich nemen om dat filteren gemakkelijker te maken , en ik vrees dat dit niet voldoende gebeurt.  In een wereld waar blijkbaar alles kan en mag , en dat ook door de politiek gepropageerd wordt , zou het niet slecht zijn om eens een heel concreet lijstje te maken wat de gedragsregels , beleefdheidsregels , en aanverwante zijn , en dat te onderwijzen.   Van jongeren die bvb. de "vrije meningsuiting" van politiekers als voorbeeld nemen mag je verwachten dat die zich navenant gaan gedragen - en bvb. pestgedrag gaan tolereren.  Jongeren gaan op een bepaald moment ook niet meer hun ouders kopieeren en gaan op zoek naar een andere en "betere" referentie. Deze "urge to become better" it is zelfs essentieel  in de ontwikkeling van een maatschappij , alleen hebben de jongeren nog onvoldoende oordeelvermogen om te weten of die "betere referentie" ook echt beter is.  Daar kan de school op inspelen door hen kritisch te leren denken en te leren om de essentie van bijzaken te onderscheiden.  Op zich heeft dat niets met opvoeding te maken , maar het gaat wel het gedrag en de omgang met anderen beinvloeden , en dat is toch wat een maatschappij leefbaar maakt.

[dejules]

Het vertrouwen van de Belgische ondernemers is in maart meer gedaald dan verwacht.

https://www.tijd.be/politiek-economie/b ... 94756.html

[dejules]

https://www.tvl.be/nieuws/bouwvakkers-v ... buit-57414

[dejules]

“België loopt 12.000 jobs en miljoenen investeringen mis door hoge elektriciteitsprijzen”

https://www.hln.be/geld/-belgie-loopt-1 ... ~a6ff6785/

[Wil.]

Dejules gaat in overdrive    

't Is precies een slechte dag voor jou, hé, julio? De peilingen van de N-VA nog niet verteerd, zeker?

[voorn]

Stem dus zeker op  GROEN en de molentjes i.p.v een kerncentrale en de rekening  wordt nog duurder.

[Gast]

Stem dus zeker op  GROEN en de molentjes i.p.v een kerncentrale en de rekening  wordt nog duurder.

Dat is niet zo zeker !  De centrales verder openhouden betekent dat men die dan ook ferm moet "reviseren" wat nu niet zou moeten gebeuren , en dat gaat ook een pak geld kosten , meer dan een pak windmolentjes. Dat wordt door de NV(A) ons uiteraard niet verteld.

[Vrijzinnige]

Dejules gaat in overdrive    

't Is precies een slechte dag voor jou, hé, julio? De peilingen van de N-VA nog niet verteerd, zeker?

Als jij gelukkig bent met een peiling Wil, mij niet gelaten hoor ! Maar weet wel dat de enige echte peiling in 2019 zal worden afgenomen. 
En....bij peilingen voor de verkiezingen van 2014 behaalde de NVA toen zelfs 40% bij bepaalde peilingen !
Die 40% heb ik in de voorbije jaren nog niet gezien ! M.a.w: de NVA kan in 2019 eveneens aan de verliezers kant staan ! Maar profiteer vandaag als goede christen maar van de vijgen VOOR Pasen !     

[Wil.]

De afname van de faillissementen in beeld. De top lag in 2013. Vanaf 2014 gestage daling voor bijna alle sectoren.

Dat verklaart o.a. de tevredenheid van de burgers over de lijn die N-VA aanhoudt.