crematie

Dit is de plaats voor filosofie, psychologie

redpoppy
Moderator SeniorenNet
Lid geworden op: 23 sep 2004, 09:15
Locatie: tussen Rupel en Schelde

22 okt 2016, 12:40

janx



Geregistreerd op: 2-10-2008

Geplaatst: Za 22 Okt 2016, 1:34    Onderwerp:


Misschien ook interessant om dit eens te lezen en oordeel zelf.

Crematie?
Heeft de gestorvene geen afstemming op hoger geestelijke gebieden, dan zal zowel zijn lichaam als zijn geest de crematoriumoven worden ingeschoven! De ellende en de onmenselijke pijnen, die zulk een ongelukkige daar ondervindt, zijn niet te beschrijven, omdat die mens, voor zijn gevoel, levend wordt verbrand! Cremeren is een onnatuurlijk iets en het razendsnelle verbrandingsproces, dat door de zeer hoge hitte het lichaam in bijzonder korte tijd volkomen verast, heeft een funeste uitwerking op de geest, die te snel en te vroeg van de stof wordt gescheiden! Het ,,doe" stofkleed heeft namelijk ook zelfs na de dood nog een betekenis voor de geest! Ons lichaam bezit een uitstraling, die de ingewijde ,,aura" noemt. Deze aura blijft om het lichaam hangen totdat de algehele ontbinding achter de rug is en alleen het skelet is overgebleven. De geest zuigt nu deze aura van zijn ,,dode" lichaam in zich op. Gedurende het normale ontbindingsproces, dat zich tijdens het begraven zijn voltrekt, gebeurt dit opzuigen van deze aura op een volkomen harmonische manier. De ouderwetse, ,,onhygiënische en onesthetische" wijze van begraven is dus de geestelijk verantwoorde en niet de crematie,
die ontzettend leed schept! Zelfs de geest, die tengevolge van zijn hogere gevoelsafstand het eigenlijke verbrandingsproces niet behoeft mee te maken, zal zeer veel hinder ondervinden van het feit, dat hij de aura van zijn stofkleed moet missen. Hij zal ondanks de gelukkige sfeer waarin hij vertoeft, toch dit gemis voelen en dit zal op zijn verder bestaan een remmende invloed hebben. Deze diepgaande geestelijke ontleding berust op waarheid. Laat ieder er echter van overtuigd zijn, dat wij dit artikel niet voor ons, maar voor de mensheid -- als waarschuwing -- laten verschijnen.
Marja Radjany.



_________________
Alles is Één en die Éne is Alles.
Naar boven

 



sanne



Geregistreerd op: 20-1-2005
Woonplaats: vlaanderen
Geplaatst: Za 22 Okt 2016, 10:15    Onderwerp:


Wat met de mensen die omkomen in branden, vliegtuigcrash met brand, bommen ?? Hoe reageert de geest en de aura van die mens dan ? En die mensen zijn niet eens dood als ze verbranden ?

Wat met de overledenen in India. Verbranden van het lichaam is daar al eeuwen een ritueel van hun geloof ?

Waarom zou een christenmens zijn aura en zijn geest niet samengaan na zijn of haar overlijden , als hij of zij zich laat verassen ??

Alle mensen zijn gelijk hier op aarde, dus zeker in het hiernamaals, welke manier de mens zijn levenseinde ook is.



_________________
een wijs mens is hij die weet dat hij niets weet.
Naar boven

 



pastoor



Geregistreerd op: 19-3-2005
Woonplaats: Hoeselt, White House
Geplaatst: Za 22 Okt 2016, 10:36    Onderwerp:


Marja Radjany was de schuilnaam van de Nederlander Jozef Rulof, die zichzelf de grootste ziener allertijden noemt. Met opvolgster Jomanda (de zaak van de bekende Millecam).



_________________
Sudoku, wijntjes proeven, genieten.
Luister naar ieders kritiek ,maar behoud uw eigen oordeel (Hamlet)

I :heart: Seniorennet

janx
Lid geworden op: 02 okt 2008, 19:52

23 okt 2016, 02:05

sanne schreef:Wat met de mensen die omkomen in branden, vliegtuigcrash met brand, bommen ?? Hoe reageert de geest en de aura van die mens dan ? En die mensen zijn niet eens dood als ze verbranden ?
Ik persoonlijk weet dat mens niet alleen is wat je ziet als je er tegenaan kijkt dwz, enkel het lichamelijke. Hoe gek het je ook vind, ik kan zeggen dat ik oog in oog ben geweest met zij die de aarde al achter zich hebben gelaten. Dus is het geen idee fix voor mij om te weten dat het leven voortgaat en kan het enkel vermelden echter niet bewijsbaar aanreiken. Het loskomen van je levensgeest van het lichaam kan door diverse oorzaken ontstaan.
onder anderen door b.v.;
- natuurlijke overgang en einde van het huidige leven.
- door een te vroege beeindiging wegens bewust genomen risico.
- het wordt je ontnomen door toedoen van een ander.
- je kiest voor het zelf beeindigen van je leven
- door op de verkeerde plaats te zijn bij een natuurramp.

En ik denk dat alles wat er dan ook plaats vind altijd een oorzaak heeft, dus een voorgaand iets, maar ook dat er altijd gevolgen aan verbonden zijn.
Het meest belangrijk iets is wel, dat wat je bent (in het algemeen bedoeld hoor), dus de persoonlijkheid van de mens.
Maar goed, eerst even dit, als de mens die we nu zijn is het resultaat van het ontstaan uit een energie, laten we zeggen 'De levens Energie' de Bron van alles en wat dat precies is, en het hoe en wat, dat is een mysterie voor mij en iedereen denk ik. Ook de wetenschap heeft geen enkel idee wat dat is en hoe het is ontstaan en evenmin dat men weet wat het bewustzijn is.Wel kunnen we zien het resultaat dit alles kijk het heelal in, en al het leven wat je hier op aarde kunt zien en beleven inclusief je zelf. We kunnen niet zeggen het is er niet.

Mijn antwoord;
Jouw vraag hoe reageert de geest en de aura dan bij dodelijke ongelukken en zaken waar men niet bewust voor heeft gekozen? Omdat het niet de keus is geweest zal de levensgeest er uit geslingerd worden en kunnen worden opgevangen door hulpgevende aan gene zijde. Zij hebben dan geen nadelen betreffende hun aura en hun geest is precies zo als het moment voor het ongluk. Afhankelijk van hun levensstaat, dwz hoe de persoonlijkheid is, zal men die 'niet aardse omgeving' aantreffen die daarbij past.
Ook kan het zijn dat de levensgeest overgaat in een diepe slaaptoestand en over een bepaalde tijd weer aangetrokken wordt door een moeder/vader of door een buiten lichamelijke moederlijke/vader samensmelting.

Dan zeg je;
Wat met de overledenen in India. Verbranden van het lichaam is daar al eeuwen een ritueel van hun geloof ?
Mijn antwoord;
Helaas is dat zeer zeker geen aan te bevelen gebeuren. De gevolgen zijn weer geheel afhankelijk hoe die mens is.
Afhankelijk van de persoonlijkheid die deze is, kan het bij de één geen gevolgen hebben en bij de ander wel. En wat maakt het verschil dan?
Indien de persoonlijkheid erg vast op het aards gericht is, zal het ook een langere tijd nodig hebben om de aura geheel op te kunnen nemen en als binnen de benodigde tijd het lichaam wordt verbrand dan heeft dat veel invloed welke niet te wensen is.

Je vraagt je af van;
Waarom zou een christenmens zijn aura en zijn geest niet samengaan na zijn of haar overlijden , als hij of zij zich laat verassen ??
Mijn antwoord:
Het Leven maakt geen verschil in, of je je nu een Christen, Islamiet, Gereformeerd of Vrijzinnig noemt etc., het is enkel van belang hoe je hebt geleefd dit ten aanzien van je naasten en je eigen ego. Het leven kent geen godsdiensten 's en geen zgn zonden, enkel oorzaak en gevolg. Dat wat je zaait zal je oogsten. En dat is de meest volmaakte leerschool wat doet vormen naar dat wat je bent. Het doen van kwaad en of liefde geven heeft zijn eigen gevolgen hoe dan ook.

Ook zeg je;
Alle mensen zijn gelijk hier op aarde, dus zeker in het hiernamaals, welke manier de mens zijn levenseinde ook is.
Mijn antwoord;
Als levenskern, ja zeker, maar niet in de daden en leefwijze die men doet dat kan enorm verschillen en dat bepaald en maakt de persoonlijkheid die je bent.
Alles is Één en die Éne is Alles.

Agnete
Lid geworden op: 31 mar 2010, 11:37
Locatie: Antwerpse

24 okt 2016, 14:36

Een lichaam zonder een ziel is niet meer van dienst - Michel Nostradamus (een grote ziener).

Ik ben voorstander van crematie. Opgeruimd staat netjes !

Jij Janx spreekt over 'levenskern', ik over 'ziel : een niet materieel of onstoffelijk eeuwig wezen.
Geboren worden is in een lichaampje komen in een moederschoot, wat we sterven noemen = de ziel verlaat het onbruikbaar geworden lichaam en zet zijn reis verder. Die reis of verder leven wordt bepaald door de persoonlijkheid. Wat je gezaaid hebt, kom je oogsten.

Mijn zus is gestorven en haar lichaam is gecremeerd. Enige tijd daarna kwam mijn zus mij verzekeren (zonder woorden) dat alles goed was en liet me weten waar ze hergeboorte genomen had. Ze was heel sereen. Het gaf me een gelukkig gevoel.
Het leven is vol verrassingen.

janx
Lid geworden op: 02 okt 2008, 19:52

24 okt 2016, 21:13

Agnete schreef:Een lichaam zonder een ziel is niet meer van dienst - Michel Nostradamus (een grote ziener).
Ja zeker, dat is zo. Maar er kan een tijd mee gemoeid zijn om je aura geheel te onttrekken aan het lichaam als zijn/haar afstemming nog geheel aards is. En dat is geheel afhankelijk van je persoonlijkheid die overgaat en we zijn daar niet allen gelijk in.
Ik ben voorstander van crematie. Opgeruimd staat netjes !

Ik dus niet, ik ben voorstander om het lichaam van de mens op de natuurlijke manier te laten ontbinden. Maar de keus is aan de persoon zelf.
Jij Janx spreekt over 'levenskern', ik over 'ziel : een niet materieel of onstoffelijk eeuwig wezen.
Geboren worden is in een lichaampje komen in een moederschoot, wat we sterven noemen = de ziel verlaat het onbruikbaar geworden lichaam en zet zijn reis verder. Die reis of verder leven wordt bepaald door de persoonlijkheid. Wat je gezaaid hebt, kom je oogsten.

Heel juist Agnete ik weet het zelfde. Ik gebruik het woordje levenskern voor ziel. Inderdaad, wat je zaait zul je oogsten en dat is het resultaat van de werken als persoonlijkheid in dit leven. En een er van is, dat bij het overgaan en je hebt nog geen afstemming op hoger geestelijk gebied, dat de levensaura meer tijd nodig heeft dan het tijdstip van verlating door je levenskern. De levenskern is omringt door die aura welke opgebouwd is in je leven en die je persoonlijkheid weergeeft. Je weet waarschijnlijk zeker ook dat de aura van de mens weergeeft hoe ze zijn. Liefdevol of haatdragend en alles wat er tussen is.
Mijn zus is gestorven en haar lichaam is gecremeerd. Enige tijd daarna kwam mijn zus mij verzekeren (zonder woorden) dat alles goed was en liet me weten waar ze hergeboorte genomen had. Ze was heel sereen. Het gaf me een gelukkig gevoel.

Dat is je persoonlijke ervaring hoe dan ook, maar het kan aangeven dat de afstemming van je zus positief is en dus weinig tijd vergde om geheel over te zijn dus waarschijnlijk korter dan 2 a 3 dagen. Sommige mensen hebben meer nodig afhankelijk van hun gevoels afstemming.
Maar het is geheel vrij hoor om je eigen plan te trekken maar je weet elk oorzaak heeft zijn gevolg ook dit, wat ik schrijf daar ben ik verantwoordelijk voor en heeft gevolgen voor mij hoe dan ook.

In het algemeen nog even;
De scheidende geest ontneemt aan het stoflichaam de levensaura, na 5 á 7 dagen, wanneer de stof in het eerste stadium van ontbinding overgaat. Dit kan ook langer duren, het hangt af van de afstemming van de mens die overgaat. De aura dient dus voor bewustwording aan gene zijde. De gelukkige geest is aan geen tijd gebonden, omdat hij zich in hogere toestand bevindt. Voor hen die een hogere sfeer binnentreden, is de crematie geen belemmering, omdat zij voordat het lichaam verbrand wordt van de stof zijn bevrijd.
Alles is Één en die Éne is Alles.

maior domus
Lid geworden op: 25 jul 2014, 00:06

31 okt 2016, 08:32

Boeiende draad.
Maar ik heb wel enkele bedenkingen.
Mijn intuïtie zegt me dat er een ziel is en dat die onafhankelijk van het stoffelijk lichaam kan voortbestaan, in een leven voor dit leven en na dit leven.
Maar over dat loskomen van de ziel uit het lichaam frons ik toch de wenkbrauwen.
2 a 3 dagen, 5 a 7 dagen, lees ik. Naargelang de omstandigheden.
Is dat allemaal geen nattevingerwerk en fantasie?
Wie zal het zeggen hoe het werkelijk verloopt?
Het enige moment waar men van een kantelpunt kan spreken is de biologische dood.
Namelijk het moment waar er geen terugkeer meer mogelijk is naar het leven.
Al de rest (klinische dood, hersendood) behoort nog tot het leven.
En dan nog heb ik de vraag of de biologische dood een raakpunt is tussen twee episoden (leven en dood), waarbij dat raakpunt dus geen tijdsduur heeft, ofwel dat biologisch doodgaan een proces is dat wél een tijdsduur heeft.
Misschien maakt dat een verschil voor het verlaten van het lichaam door de ziel.

Ik vraag me af of iemand die op de guillotine terecht kwam, zich een fractie van een seconde bewust was dat zijn hoofd verwijderd was van het lichaam?
Wat is dan dat bewustzijn, zo dat er nog was?
Is voor dat bewustzijn de ziel nodig? Ik denk het.

Ook vind ik de veronderstelling dat crematie vreselijke pijnlijnen teweegbrengt als de ziel nog geen afscheid heeft genomen van het lichaam, nogal bij het haar getrokken.
Allemaal nattevingerwerk, veronderstellingen en dus fantasie.

Maar als ik er zo over denk is begraven wenselijk, omdat ons dat zo door de natuur is ingegeven, en verbranden niet.
Doden begraven deden de holenmensen waarschijnlijk ook al.
Om het lichaam van de geliefde afgestorvene niet ten prooi te laten vallen aan roofdieren.

Ook kan ik me inbeelden dat de ziel van mensen die zich verzoend hebben met hun dood, gemakkelijker afscheid kan nemen van het stoffelijke lichaam. En dat in dat geval verbranding geen negatieve gevolgen zou hebben.

De geest die uit het lichaam geslingerd wordt en wordt opgevangen door hulpgevenden aan de andere zijde, nog zoiets. Allemaal veronderstellingen.
Hoewel ik me ook al de vraag heb gesteld, wat gebeurt er met de ziel van iemand die bijna instant gedood wordt door ongeluk of geweld.

Het is boeiende materie, maar het helpt ons niet verder om bepaalde fantasieën voor waarheid aan te nemen.

En hoe zit het met één van de grootste vraagstukken:
is er wel een ziel (entiteit) die in ons lichaam intrek neemt en het dan weer verlaat. Of is er slechts een stroom, een energie die ons allen verenigt, en welke dus niet uit afzonderlijke entiteiten bestaat (stelling van de boeddhisten).
Ondank is 's werelds loon

janx
Lid geworden op: 02 okt 2008, 19:52

02 nov 2016, 01:26

maior domus schreef:
Mijn intuïtie zegt me dat er een ziel is en dat die onafhankelijk van het stoffelijk lichaam kan voortbestaan, in een leven voor dit leven en na dit leven.
Maar over dat loskomen van de ziel uit het lichaam frons ik toch de wenkbrauwen.
Ja, dat kan ik begrijpen. Maar helaas is het niet bewijsbaar zowel het ene als het andere in deze materie wereld.
2 a 3 dagen, 5 a 7 dagen, lees ik. Naargelang de omstandigheden.
Niet de omstandigheden, maar dat wat je bent. Dus je persoonlijkheid in gevoel.
Is dat allemaal geen nattevingerwerk en fantasie?
Wie zal het zeggen hoe het werkelijk verloopt?
Het enige moment waar men van een kantelpunt kan spreken is de biologische dood.
Namelijk het moment waar er geen terugkeer meer mogelijk is naar het leven.
Dat is omdat de de meeste mensen het enkel kunnen zien vanuit deze aardse positie. Stel dat een mens wel contact kan hebben met 'het leven over de kist heen', dit doordat zijn/haar bewustzijn en gevoeligheid daartoe geschikt is ? Echter de mens, zonder die gevoeligheid, zal dit nooit kunnen aanvaarden en dus die verkregen informatie van gene zijde als zijnde onzin, zweverigheid en in het beste geval als koortsdromen betitelen. Trouwens, het is geen must om het te kunnen aanvaarden. Door gewoon je leven te leven naar eigen inzicht en gevoel is wat je maakt, dus die persoonlijkheid die je bent en dat is het doel van het aardse leven zoals ik het weet en beslist niet het einde van het leven wat je bent. Al het stoffelijke is vergankelijk maar niet het leven wat daar tijdelijk in huist.
Al de rest (klinische dood, hersendood) behoort nog tot het leven.
En dan nog heb ik de vraag of de biologische dood een raakpunt is tussen twee episoden (leven en dood), waarbij dat raakpunt dus geen tijdsduur heeft, ofwel dat biologisch doodgaan een proces is dat wél een tijdsduur heeft.
Misschien maakt dat een verschil voor het verlaten van het lichaam door de ziel.
Elk mens heeft haar eigen natuurlijke tijd van overgaan, dat wil zeggen scheidend van het lichaam, hetzij komend in een soort slaaptoestand, wachtend op een wedergeboorte, of het aardse is klaar en kom je daar waar je persoonlijkheid toe behoord om verder te kunnen evolueren.
Ik vraag me af of iemand die op de guillotine terecht kwam, zich een fractie van een seconde bewust was dat zijn hoofd verwijderd was van het lichaam?
Daar kan ik geen antwoord op geven omdat het met die persoonlijkheid te maken heeft.
Wat is dan dat bewustzijn, zo dat er nog was?
Is voor dat bewustzijn de ziel nodig? Ik denk het.
Heel gecomprimeerd en zeer beperkt het volgende;
Het 'leven' is een energie, ooit werkzaam geworden en het "hoe en wat" dat is niet te bevatten door de mens in zijn/haar aardse staat.
Die pure energie was alles. Dat heeft zich gesplitst waaruit alles is ontstaan zo ook de menselijke levensvonk, een deeltje levensenergie, met de zelfde potentie in zich als die oorspronkelijke Energiebron op weg om een eigen zelfstandige bewustzijn te kunnen ontvouwen. Dat eerste, en onuitwisbaar levensvonkje kun je ziel noemen en het bewustzijn, verkregen door het vele beleven van oorzaak en gevolg, is de persoonlijkheid die de ziel omhuld en in het aardse bekleed met een lichaam van vlees en bloed en beenderen.
Ook vind ik de veronderstelling dat crematie vreselijke pijnlijnen teweegbrengt als de ziel nog geen afscheid heeft genomen van het lichaam, nogal bij het haar getrokken.
Allemaal nattevingerwerk, veronderstellingen en dus fantasie.
Je goed recht omdat te vinden. Maar voor de goede orde, niet elke crematie behoeft zo te zijn dat kan enkel zijn voor die zielen die qua persoonlijkheid en gevoel te veel aan het aardse is verbonden.
Maar als ik er zo over denk is begraven wenselijk, omdat ons dat zo door de natuur is ingegeven, en verbranden niet.
Doden begraven deden de holenmensen waarschijnlijk ook al.
Om het lichaam van de geliefde afgestorvene niet ten prooi te laten vallen aan roofdieren.
Dat zeker. Mijn visie is toch , je niet laten cremeren.
Ook kan ik me inbeelden dat de ziel van mensen die zich verzoend hebben met hun dood, gemakkelijker afscheid kan nemen van het stoffelijke lichaam. En dat in dat geval verbranding geen negatieve gevolgen zou hebben.
dat is zeer zeker van invloed.
De geest die uit het lichaam geslingerd wordt en wordt opgevangen door hulpgevenden aan de andere zijde, nog zoiets. Allemaal veronderstellingen.
Hoewel ik me ook al de vraag heb gesteld, wat gebeurt er met de ziel van iemand die bijna instant gedood wordt door ongeluk of geweld.
Je mag er van denken wat je wilt geen probleem. Ik kan het je niet bewijzen dat is onmogelijk, is niet tastbaar te maken in aardse materie en staat.
Het is boeiende materie, maar het helpt ons niet verder om bepaalde fantasieën voor waarheid aan te nemen.
Het is niet mogelijk een persoonlijke waarheid over te geven aan een ander maar dat is ook niet nodig. Gewoon het leven, leven. De vragen gaat de mens ooit zichzelf stellen waardoor er ruimte kan komen tot, er zijn zeer velen die daar nog tijdperken over gaan doen en er zijn anderen die daar mee bezig zijn.
En hoe zit het met één van de grootste vraagstukken:
is er wel een ziel (entiteit) die in ons lichaam intrek neemt en het dan weer verlaat. Of is er slechts een stroom, een energie die ons allen verenigt, en welke dus niet uit afzonderlijke entiteiten bestaat (stelling van de boeddhisten).
zie het eerdere schrijven waarin het al aangeven staat.
Alles is Één en die Éne is Alles.

Agnete
Lid geworden op: 31 mar 2010, 11:37
Locatie: Antwerpse

02 nov 2016, 10:12

Allerheiligen, Allerzielen
een tijd waarin we de gewoonte hebben eens achter het gordijn te gaan kijken !
In het nieuws hoorde en zag ik beelden over mensen die hun lichaam aan de universiteit schenken.
ik stelde me de vraag of die mensen een graf krijgen of misschien een urne met een handvol as in een muur geplaatst op een kerkhof. Sommigen bewaren die zelfs thuis.
VRT toonde speciale kleine stenen. En ja gisteren heb ik ze gezien op het kerkhof, meerdere rijen van zulke stenen, met foto's erbij geplaatst.

In datzelfde nieuwsbericht werd uitgelegd dat het heel eenvoudig is, je moet niet naar een notaris of naar de gemeente gaan. Je mag eigenhandig die wens op papier zetten en handtekenen en dat volstaat om na je dood de wetenschap te helpen, want studenten geneeskunde hebben dat nodig in hun opleiding, ze kunnen niet alles op poppen leren.

Ik vind dat moedig en ik heb het al van dichtbij meegemaakt, zowel mijn schoonbroer als mijn schoonzus hebben het gedaan, ze hebben vier kinderen en acht kleinkinderen. De afscheidsplechtigheid - in de kerk - zonder lichaam, wel met een grote foto - verliep heel sereen, heel mooie woorden werden er gesproken.
Ik denk dat de wetenschap helpen op die manier een gevoel van voldoening geeft.

Wie gelooft dat het lichaam nog voelt na de dood, zal het hier mogelijk moeilijk mee hebben, maar als je bedenkt dat het niet het lichaam is dat voelt en denkt, is er geen probleem, want wat er gedisseceerd wordt is gewoon een gevoelloos stoffelijk overschot. Denken en voelen is een activiteit van de ziel, die heeft het lichaam verlaten en zet gewoon zijn weg verder.

Janx schreef : 'de scheidende geest (voor mij is dat de ziel) ontneemt aan het lichaam de levensaura na 5 à 7 dagen....

De aura is toch een uitstraling van iets dat leeft (in dit geval de ziel).
Er zijn mensen die aura's kunnen zien (je kan dat leren) en aura's kunnen ook gefotografeerd worden. Ze bestaat uit licht, uit kleuren die variëren volgens de gemoedstoestand bvb.
Hoe kan een levenloos lichaam nog een uitstraling of een aura hebben ?
Het leven is vol verrassingen.

janx
Lid geworden op: 02 okt 2008, 19:52

02 nov 2016, 22:53

In datzelfde nieuwsbericht werd uitgelegd dat het heel eenvoudig is, je moet niet naar een notaris of naar de gemeente gaan. Je mag eigenhandig die wens op papier zetten en handtekenen en dat volstaat om na je dood de wetenschap te helpen, want studenten geneeskunde hebben dat nodig in hun opleiding, ze kunnen niet alles op poppen leren.
Dat is een mooi en zinvol en heeft ook geen gevolgen indien het lichaam totaal levenloos is.
Ik vind dat moedig en ik heb het al van dichtbij meegemaakt, zowel mijn schoonbroer als mijn schoonzus hebben het gedaan, ze hebben vier kinderen en acht kleinkinderen. De afscheidsplechtigheid - in de kerk - zonder lichaam, wel met een grote foto - verliep heel sereen, heel mooie woorden werden er gesproken.
Ik denk dat de wetenschap helpen op die manier een gevoel van voldoening geeft.

Zeker, en dienend voor de mensheid daar gaat het om.
Wie gelooft dat het lichaam nog voelt na de dood, zal het hier mogelijk moeilijk mee hebben, maar als je bedenkt dat het niet het lichaam is dat voelt en denkt, is er geen probleem, want wat er gedisseceerd wordt is gewoon een gevoelloos stoffelijk overschot. Denken en voelen is een activiteit van de ziel, die heeft het lichaam verlaten en zet gewoon zijn weg verder.

Indien een lichaam geheel zonder leven is, ja, dan heeft dat ook geen enkele invloed op die levenskern die je bent. Ik heb hier dus de indruk dat je niet goed hebt begrepen wat ik voorheen heb geschreven over het stervend lichaam.
Het lichaam is dood indien al het levensfluïde er aan onttrokken is.
Deze ontkenning door de wetenschap dat er zoiets is of kan bestaan, heeft ook zeer bedenkelijke gevolgen indien bij hersendood, en deze persoon heeft zich als donor opgegeven, de kans bestaat dat deze mee maakt dat zijn/haar organen wordt verwijderd. En denk niet dat ik hier alleen in sta. Er is al personeel die niet meer willen mee werken aan de snijtafel om organen uit lichamen te snijden die hersendood zijn verklaard. Immers, dood zijn ze niet, het is namelijk niet mogelijk om een dood orgaan, vanuit een dood lichaam afkomstig, te kunnen gebruiken voor de ander mens. Een zgn dood donorlichaam moet nog zuurstof kunnen opnemen en bloedlichaampje kunnen aan maken, alsook de lichamelijke afscheidingen moeten nog functioneren anders is het niet bruikbaar. De persoon heeft geen bewustzijn meer wordt er gezegd door de wetenschap maar hoe kunnen ze dat weten indien die zelfde wetenschap totaal niet weet wat het bewustzijn is of waar het zit? Er zijn vele zgn hersendood verklaarden weer tot bewustzijn gekomen en is totaal onverklaarbaar voor de wetenschap. Maar goed, en ieder heeft daar zo een eigen idee en mening over.
Janx schreef : 'de scheidende geest (voor mij is dat de ziel) ontneemt aan het lichaam de levensaura na 5 à 7 dagen....
Ja, ik had beter kunnen aangeven van "levensfluïde". De aura is in feite dat wat je bent als persoonlijkheid. En zwakke persoonlijkheid heeft ook een zwakke aura en een sterke aura is vaak al waarneembaar bij een persoon waarvan men zegt, die heeft een sterke persoonlijkheid.

De aura is toch een uitstraling van iets dat leeft (in dit geval de ziel).
Er zijn mensen die aura's kunnen zien (je kan dat leren) en aura's kunnen ook gefotografeerd worden. Ze bestaat uit licht, uit kleuren die variëren volgens de gemoedstoestand bvb.
Hoe kan een levenloos lichaam nog een uitstraling of een aura hebben ?

Ja, dat is zo, kleur en lichtintensiteit wordt bepaald door dat wat je bent als persoonlijkheid.
Alles is Één en die Éne is Alles.

pastoor
Lid geworden op: 19 mar 2005, 21:55
Locatie: Hoeselt, White House

19 nov 2016, 13:05

De aura is de naam die wordt gegeven aan een verondersteld energieveld dat, volgens verschillende esoterische stromingen, mensen en ook andere levende wezens zou omgeven.

Aura's zouden - zo nodig na enige oefening - visueel kunnen worden waargenomen door ieder mens. De kleuren van een aura zouden, zo wordt beweerd, variëren naargelang de persoon en de omstandigheden.

Auragenezers beweren dat ze ziektes kunnen diagnosticeren aan de hand van verstoringen in het aurabeeld. Van dergelijke claims blijft niets over als ze wetenschappelijk worden onderzocht. Met wetenschappelijke methodes zijn geen aura's vastgesteld.
Sudoku, wijntjes proeven, genieten.

frits1955
Lid geworden op: 05 nov 2016, 14:48

19 nov 2016, 13:53

Even prof. Betz (VUB) en lid van Skepp citeren ivm aurafotografie:

Het is eigenlijk heel eenvoudig. Een aura wordt nooit vastgelegd met een gewone camera alleen, er is altijd nog wat extra nodig om het kleurenveld te toveren. Bij de Kirlian fotos moet je een hand of voet op een plaat leggen met een electrisch veld. Bij video-aura is het de computer die een kleurenveld produceert boven op de eigenlijke foto, soms moet de klant zijn hand op een soort electrode leggen die dan elke keer een iets ander kleurenveld produceert. De polaroidcamera die gebruikt wordt is bv. te koop bij http://www.myholistichealthshop.com/AuraCamera.html
Het is een gewone polaroid maar er zit een extra stuk electronica aan dat de kleurvelden at random genereert, waarschijnlijk door enkele kleurdiodes in het camerahuis.
De proeven die skeptici doen met dergelijke oplichterij is een aantal aurafoto's laten nemen van een dood voorwerp. Zo heb ik een paperclip zien ziek worden, en weer gezond!
Je zou ook een foto kunnen nemen terwijl je de gewone lens afdekt. Wedden dat de aura toch dwars door je hand op de film komt?

Samengevat: boerenbedrog.
Maar we zijn bereid een bona fide auratrekker de kans te geven mee te doen voor de skepptische geldprijs van 10.000 € of zelfs 1 miljoen dollar.

pastoor
Lid geworden op: 19 mar 2005, 21:55
Locatie: Hoeselt, White House

19 nov 2016, 16:27

Een aura is geen psychologie.

Een aura is geen filosofie.

Een aura is een geldmachine voor een aantal bepaalde mensen.



"Kleur en lichtsterkte wordt bepaald door dat wat je bent als persoonlijkheid."

"Ook dieren en planen en materie hebben een kleur en een lichtsterkte".
Sudoku, wijntjes proeven, genieten.

mensje
Lid geworden op: 26 jul 2016, 21:07

20 nov 2016, 15:39

We hebben allemaal een :
• fysiek lichaam
• een etherisch lichaam
• een gevoelslichaam
• een mentaal lichaam.

De fijnstoffelijke lichamen omringen en werken door in het fysieke lichaam en stijgen in de vorm van de aura buiten het fysieke lichaam uit.
Dus zijn we met onze aura – wat het menselijk energieveld is – omgeven door een fijnstoffelijke mantel die ons als beschermende koepel omringt.

Binnen in dit energetisch geheel wordt meteen omgezet:
• alles wat je denkt
• voelt, aanneemt als goed en fout
• je huidige overtuigingen
• je innerlijke waardeoordelen.

Alle gedachten over je persoonlijke situatie, alles wat je over jezelf zegt dat begint met ‘ik ben…’(blij, sterk, liefdevol) maar ook al het negatieve dat je over jezelf zegt, alle beschrijvingen van je zijnstoestand zoals ‘ik voel me…’ alle gevoelens van geluk en gebrek, worden direct uitgezonden naar je fijnstoffelijke lichaam en worden daar verwerkelijkt.
Het is je bioveld wat dus informatie geeft over het organisme en verspreidt dit door het hele organisme.
Op dezelfde wijze als waarop een holografisch beeld informatie in een hologram verspreidt.

Het fysieke lichaam is wat we achterlaten bij het overgaan.
Het etherisch lichaam sterft af bij de stoffelijke dood
Het fijnstoffelijk lichaam/geestlichaam blijft bestaan en alles wat opgeslagen ligt in de meerlagigheid (emotioneel, mentaal…)neemt de ziel met de volgende incarnatie mee.
Het stelt de ziel in staat om bij een reïncarnatie weer een nieuw lichaam te vormen.

Binnen je eigen energieveld heb je zelf de macht.
Daarom dient men zijn gedachten en oordelen te controleren.
Wanneer je je gedachten helder hebt, kun je de macht positief aanwenden vermits je weet wat je overtuigingen zijn en je je zijnstoestand opwaardeert.
Alle gedachten en uitgesproken woorden volgen die macht en manifesteren zich in je fijnstoffelijke lichaam.

De ziel - wat incarneert en bezieling geeft aan het fysieke lichaam – voelt tijdens de verbranding bij crematie de pijn van het fysieke lichaam.
Bij een crematie verbrandt ook het etherisch omhulsel dat bij elk stoffelijk lichaam hoort en dat ons helpt om het stoffelijk lichaam los te laten. De pijn van het afsterven is vele malen sterker wanneer dat beschermende etherische lichaam wordt verbrand.

frits1955
Lid geworden op: 05 nov 2016, 14:48

20 nov 2016, 17:13

Je bouwt een hele theorie op één premisse: het bestaan van een aura, etherisch lichaam enz. Kan je je voorstellen dat die premisse gewoon niet klopt en enkel een overtuiging/geloof is ? Wat dan met die hele theorie?

pastoor
Lid geworden op: 19 mar 2005, 21:55
Locatie: Hoeselt, White House

20 nov 2016, 22:46

Mensje,

De fijnstoffelijke lichamen omringen en werken door in het fysieke lichaam en stijgen in de vorm van de aura buiten het fysieke lichaam uit.
Dus zijn we met onze aura – wat het menselijk energieveld is – omgeven door een fijnstoffelijke mantel die ons als beschermende koepel omringt.


* Fijnstoffelijke mantel, vermits je het toch uitlegt, moet je ook kunnen zeggen welke elementen van de tabel van Mendeljev daar in zitten.

* Energieveld, dus een energiesysteem dus elektriciteit.

* De reïncarnatie is iets wat men niet kan zien en weten, en daarom bouwen ze er een hele theorie rond die goedgelovige mensen aanvaarden. Dat is geen filosofie en ook geen wetenschap.

* * * * *

De mensen die dat geloven hebben u betaald met €'s om dit uit te leggen. Een echte commerce. Een echte sektarische toestand behandeld in de "commissie over sekten" in het Belgisch Parlement in 1996. Laat u niet misleiden door sprookjes.

Ik heb zo een sessie gevolgd in Meise bij Brussel. Allemaal madammen en een man. Men krijgt een boek en dat kost cash € 15. Ik heb te veel vragen gesteld en mocht niet meer binnen in een 2de sessie. Die gasten verdienen daar meer dan € 500 zwart geld per avond.
Sudoku, wijntjes proeven, genieten.

janx
Lid geworden op: 02 okt 2008, 19:52

27 nov 2016, 00:06

Pastoor,
Energieveld, dus een energiesysteem dus elektriciteit.

Ja alles, beste Pastoor, is energie en dus ook jij, ik en alles wat is.
Einstein wist het al en heeft ontdekt dat het stoffelijke puur energie is Zijnde massa/kg maal de lichtsnelheid/sec tot de tweede macht Echter ook het leven zelf is energie daar kun je niet omheen. Het is b.v. waar te nemen door zelf naar de ander te kijkend en de ander neemt dat waar o.a. door het kijken en het lezen van wat je schrijft wat in feite gestolde energie is, vanuit je zelf, wat vrij kan komen door het lezen en toe te laten in eigen levensenergie. Dit zal wel raar overkomen denk ik. En, ik denk dat je het wel weet, de Wet van behoud van energie, is ook al een aanwijzing dat er niets verloren gaat ook al behoord dit tot de wereldse wetenschap. Dit door trekkend in het onzichtbare maar wel resultaten er van waarnemend, genaamd leven, waarom zou dat dan wel kunnen verdwijnen? Zeker, alle bestaansvormen zullen wijzigen dat is zo. Maar oplossen en in het niets verdwijnen, neen dat is onmogelijk.
Alles is Één en die Éne is Alles.