Gedichten-allerlei"van de hak op de tak"-hondjes-

[ninjavincent]

Haar mooie ogen, haar pluizige staart
Echte liefde dat is zij waard
Haar vriendelijke snoetje, haar mooie gedachten
Zodanig lief hondeje, dat was niet te verwachten
Ninja is haar naam, de naam van een engeltje
Zijn blijft altijd Vincent zijn bengeltje

[redpoppy]

Dit gedicht heb ik gevonden op het net in het Engels dus een beetje vertaald voor wie de taal niet machtig is en toch een Hondenvriend.

En toen waren er Honden,



Toen God aarde en hemel had geschapen
de bloemen en de bomen,
maakt Hij toen de dieren
de vissen,de vogels en de bijen

En toen Hij eindelijk klaar was
geen één was hetzelfde
Hij zei, ik wandel door mijn wereld
en geef elk zijn naam

En zo reisde Hij ver weg
en overal waar Hij kwam
volgde een klein wezentje
tot zijn krachten het begaven

Toen alle hun naam hadden op de aarde
in de lucht, en in de zee
het kleine wezen zij: Lieve God
er is geen naam over voor mij

Vriendelijk zij de Vader tot hem
Ik hield jou tot het laatst
Ik keerde mijn eigen naam anders om,
en noem je DOG, mijn Vriend.


auteur is onbekend.


. . . . . . .

[ninjavincent]

Vijf hondjes op een rij
Het leukste was dat van mij
Ninja wordt ze genoemd
Onder de canicrossers heel beroemd

Al drie jaar rennen wij samen, zij aan zij
Ik loop voor haar, zij voor mij
Welk tempo ik ook doe
Ze volgt me steeds en wordt niet moe

Nergens ga ik heen
Of heb mijn hondje aan mijn been
Slapen, surfen, zelfs een rit met de fiets
Zonder baasje kan ze niets

Wat is Ninja toch heel blij
Als ze boodschappen mag doen met mij
Ze is toch zo onvoorwaardelijk trouw
Daarom Ninja, ik hou zoveel van jou.

http://www.vlaamsecanicrossfederatie.be

[Raaike]

Wim Sonneveld had in de tijd een heel triestig liedje .......

Het hondje van Dirkie

Kleine Dirkie had een hondje door een auto overreden
Met gebroken poot in 't straatgewoel gevonden
Met twee houtjes en een stukkie van een ouwe gonjezak
Had ie 't pootje eerst gespalkt en toen verbonden

Daarna had ie 't dier heel zacht opgepakt en thuisgebracht
En vervuld van stille angst en diepe zorgen
Zei ie: "Mormel, had ook uitgekeken voor je overstak"
En 't voorzichtig in een zolderhoek geborgen

Als 'ie boterhammen kreeg verborg 'ie iedere keer een stukkie
Voor zijn zieke kameraad onder z'n kieltje
En dan sloop ie op z'n tenen met een koppie zonder oor
Naar de zolder en zei: "Vreet nou maar, schlemieltje"

Hekkie keek 'm nou en dan met z'n koppie scheef 's an
De filantropie kon 't beestje niet verwerken
Toen 'ie op een keer wou blaffen siste Dirkie: "Houd je bek
Je ligt zo uit je pension als ze 't merken"

Op een keer kwam Hekkie onverwachts, z'n poot nog in 't verband
De kamer in, een hondje laat zich niet verbieden
Moeder zei: "Nou is de boot an, kijk me zo'n scharminkel an
't Lijkt waarachtig wel de Joodse invalide
Van wie hoort dat stuk gespuis? Straks heb ik Artis in me huis"
Dirkie stamelde, hij kon 't nauwelijks zeggen
"Toen ie onder een auto lee, dacht ik, ik neem 'm effe mee
Anders hadden ze 'm zo maar laten leggen"

"As 'ie binnen 't uur m'n huis niet uit is gaat 'ie in de plomp"
Verklaarde ma "da's wat voor mij, die nare krengen"
Toen zei pa gedecideerd: "Wanneer z'n poot genezen is,
Zal ik 'm persoonlijk naar 't asiel toe brengen"
Dirk zei liefdevol: "Nou teef, de eerste maand ben je weer safe"
Intuitief was ie van de patient gaan houden
Moeder schamperde: "Zeg ober, geef u Hekkie een stukkie kreeft
Man, je moet een villa voor 'm laten bouwen."

Kleine Mies 't jongste zusje noemde Hekkie smalend viezerik
Dan hulde Dirkie zich in hooghartig zwijgen
Soms werd 't 'm wat al te machtig en dan kreet ie: "Treiterkop
Wat is vies, kijk jij maar liever naar je eige"
Eens beet Hek in Miesje's pop, 't meisje gaf het beest een schop
Dirk vloog op en loeide: "Valse Salamander
Raak dat beessie nog 's aan, dan zal ik je effe kreupel slaan
Als 'ie slaag krijgt is 't van mij en van geen ander"

Hekkie leefde ongestoord temidden van conflicten voort
Schoon onbewust dat ze de oorzaak was van rampen
De 1 vervolgde haar met haat, de ander werd 'r kameraad
Het huisgezin had zich gescheiden in twee kampen
Het pootje was weer gecureerd, Dirkie had de hond geleerd
Mooi te zitten en nou was ie reuze branie
Vader zei soms: "Klein serpent, zo'n beest is toch intelligent"
"Ja", zei Moeder, "Ga d'r mee naar Sarasani"

Na zes maanden stille oorlog had 't noodlot zich voltrokken
Hekkie had iets raars gedaan in Moeder's kamer
Bertus 't oudste broertje zag 't en riep: "Kijk 's wat een zwijn
Op de trijpen stoelen, Moe", hij greep een hamer
Wierp die Hekkie naar z'n kop, 't beestje vloog schuimbekkend op
Viel toen neer, op dat moment kwam Dirkie binnen
Bleef als vastgenageld staan, keek lijkwit zijn broertje aan
Niemand wist toen wat met Dirkie te beginnen

Zacht als was 't een kostbaar kleinood heeft toen Dirk 't verstarde beest
Naar z'n hoekie op de zolder meegenomen
's Avonds in het donker groef ie in het Vondelpark een kuil
In een eenzaam laantje onder iepebomen
Met een snuitje bleek als was lei 'ie Hekkie onder 't gras
En zei trillend, beide oogjes toegeknepen
"Hekkie, 't was niet mijn schuld, mensen hebben geen geduld
Arm dier, ze hebben jou thuis nooit begrepen"

Tekst en muziek: Louis Davids



Raaike

[ninjavincent]

Een dagje aan zee met mijn hond.

Ik loop aan zee, maar ben niet alleen
Samen met Ninja, mijn hond
Ze springt vrolijk om mij heen
En rent uitgelaten in het rond

Soms wandelen we door wind en kou
Maar ze weet dat ik van haar hou
Haar blik is helder dan de zee
We rennen toch zo graag met ons twee

We gaan ook eens naar het bos
Want daar loopt ze even lekker los
Zij kijkt me steeds aan
Als ik roep: haar lieve naam

Deze nacht mocht ze even bij mij op bed slapen
Wat was ze toch rustig, soms even gapen
Zo heb ik haar één keer verwend
Je kan het niet geloven, wat was ze kontent!

[ninjavincentzina]

Het "Jogging-doggie" lied......

In Brugge hebben ze een club gesticht
Het was 's nachts bij vol manelicht
Het zal weldra drie jaren geleden zijn
En het was na een etensfestijn

Sindsdien is er veel gebeurd
Ze hebben het zich nog niet betreurd
De leden zien er allen nog goed uit
Niet te missen voor een centje van een fluit

Na het racen doen ze aan fietsen ook zeer graag
Maar niet met een lege maag
Dus wordt er graag langs de weg even gestopt
Voor een crème à la glace of ne pot (pint)

Er wordt in 't weekend een canicross ingericht
Geen enkel jogger die daarvoor zwicht
Daarna potten pakken en ander vertier
Er is altijd na de wedstrijd veel plezier

Soms doen ze ook even een wandeltocht
Er gaan sommigen uit de bocht
Want na een stop of vier
Roken er een paar naar het Leffebier

Van joggen, samen met de hond kennen ze iets
Maar wandelen, en rijden met de fiets
Zelfs kunnen ze plassen met een boog
En dan vlug weer naar den toog

Na een ledenfeest springen sommigen in het gareel
Maar dan zijn ze echt met niet veel
Diegenen die er toch zijn
Die vinden het opkuisen van de zaal echt fijn

Soms weten ze niet goed
Hoe dat nu verder moet
Zoals het er nu uitziet
Komt het einde van de club bijlange nog niet

Jogging-doggie is een toffe bende
De werkers gaan door tot het einde
Bij jogging-doggie is het wreed wijs
Ja, een paar oudjes (65+) onder de leden worden al grijs

http://www.vlaamsecanicrossfederatie.be

[Raaike]

Even een straatje om

's Avonds in de ouwe wijk, kleine smalle straten
Zo goed als verlaten, weer is er een dag voorbij
Buren aan de overkant sluiten de gordijnen
De lantaarns schijnen en m'n hond kwispelt blij

refr.:
Even een straatje om, zoals gewoonlijk elke avond
Even een straatje om voor ik m'n ogen sluit
Even een straatje om, het laatste uurtje van vanavond
Samen een straatje om, terwijl ik naar 'm fluit wie laat wie nu uit

Elke avond als de klok elf uur heeft geslagen
Gaan z'n ogen vragen, hij kijkt me vol verwachting aan
Ook al ben ik lui en moe, ook al is er regen
Zijn er gladde wegen, hoe dan ook wij gaan

refr.
Even een straatje om, zoals gewoonlijk elke avond
Even een straatje om voor ik m'n ogen sluit)
Even een straatje om, het laatste uurtje van vanavond
Samen een straatje om, terwijl ik naar 'm fluit wie laat wie nu uit
Rudi Carrell



Raaike

[ninjazina]

Samen op stap....

Vanochtend was ik op stap met Ninja, mijn hond
Ik gaf haar een knipoog, wij vormen zo een verbond
Boven de horizon kwam even de zon naderbij
Ik leefde in een droomwereld, precies alles voor mij

De wind was nog niet opgestaan
De dieren werden wakker, langzamer aan
Een kraai liep reeds op het wandelpad
Het water van de vijver was als een spiegel, zo glad

We wandelen verder samen in het rond
Ik weet niet wie er het meest van genoot, ik of mijn hond
Dan gingen we door de duinen en even langs de zee
De dag kon niet meer stuk voor ons twee.

[ninjavincent]

Wandelen:

Wat is er mooier in het bestaan
Om met Ninja als vriendje, wandelen te gaan
Zij geeft me toch zo veel vreugde en plezier
Daarom hou ik toch zoveel van mijn dier

Onzeker dartelt Ninja in het rond
Snuffelend met haar neusje over de grond
Vragend staart ze me aan
Of ik het terug niet heb vesrtaan

Ja, schat, we moeten echt weer naar huis
En dat vindt ze zeker niet pluis
Na onze wandeling in bos en hei trekken we weer naar binnen
En in haar mandje gaat ze zich over de dag bezinnen

[ninjavincent]

Aan zee...

Morgen gaan we terug naar de zee
En ons schattig hondje mag ook mee
Met haar lieve leuke vrolijke snoet
Weet ze goed hoe ze mij verleiden moet

Lopend langs de vloedlijn
Drukt zij haar sporen in het zand
Plotseling een golfje zeewater
En haar afdrukjes zijn weggeveegd van het strand

Leven zonder hond is leven met verdriet
Leven zonder hond is 't leven niet
Leven zonder vriendschap daar gaat een mens aan dood
Daarom hebben mensen soms een hond nodig, zelfs in nood!

[ninjavincent]

[/b]

Dit gedicht werd geschreven voor het hondje, een zeer goede canicrosser, van een persoonlijke vriendin. Het hondje is jammerlijk verdronken in een poel op jacht achter een konijn. Jammer

Lieve " Marie"

Jij was een vriendin voor het leven
Die mij heel veel liefde wist te geven
Helaas ben je er nu niet meer
En dat doet mij erg veel zeer

Het leven gaat zo vreselijk vlug
Lieve Marie, was jij maar bij mij terug
Altijd blijf ik van je houden
In de canicross konden we elkaar vertrouwen

Het ging zo plotseling, dat je mij verliet
En dat doet zo oneindig veel verdriet
Altijd liep je in de wedstrijden achter mij aan
Om te overwinnen zou jij door het vuur zijn gegaan

Jij was mijn loopmakker en sportieve vriend
Om in een poel aan je einde te komen, dat had je zeker niet verdiend
Ter nagedachtenis is een vriend dit gedicht gaan schrijven
Jij zult altijd in mijn gedachten blijven

Het is koud en stil om me heen
Het plekje waar je altijd lag is nu alleen
Ik mis je, 't klinkt misschien raar
Wat voelt het toch zo zwaar

Mensen lachen mij uit als ik huil om mijn hond
Ik wou dat je echt nog bestond
Je was en blijft mijn sportieve vriend
Ik hou van je, Marie...tot ziens.

[ninjavincent]

Ik hou zo van mijn hond
Zij heeft ook een schone kont
Haar mooie witte vacht
Is een pracht en zo zacht...

Genietend loop ik met haar langs het water
De zee geeft haar geheimen prijs, ik hoor het gekakel
Ze springt vrolijk in het rond
Wij vormen werkelijk een echt verbond

Twee ogen in een ondeugend snoetje
Vier pootjes in een modderpoeltje
Vies klein hondje, ik steek je nu in 't bad
Modder op je poten en modder op je gat...

Een vrolijk kwispelende staart
En rennen dat ze kan in volle vaart
Een flinke aai over haar lollige snuit
We moeten terug, mijn verhaaltje is uit...

[ninjavincent]

Mijn hertedief....

Ninja is mijn kleine lieve hond
Soms maakt ze het volgens de buren veel te bont
Nochthans is ze zo lief
Daarom is het ook mijn hartedief....

Meestal doet ze zo schattig
En dat is dan weer prachtig
Ook speelt ze wel eens voor stoute dief
Foei....dan is ze niet lief...

Samen beleven we veel avonturen
Zo kan onze vriendschap lang blijven duren
We zijn op sportief gebied identiek
We zijn samen werkelijk een paar uniek

[ninjazina]

[/b[
Een tricolore hondje....

Ik wilde toch zo graag een hondje
Een soort dat in de buurt nog niet bestond
Een hondje waar het fijn was om met te spelen
En vooral goede maniertjes aan te leren

Na veel getwist is die hond er toch gekomen
Het was de hond van mijn dromen
Een schat van een beest
Het is zeker geen slechte beslissing geweest

Het is een Jack Russell tricolor
Samen met haar maak ik veel lol
Ik houd eraan met haar te gaan lopen
Ook gaan we samen hondenbrokken kopen

Rennen doet ze zeer graag
Want ze is zeker niet traag
We maken veel plezier
Het is toch zo een lief dier

Ninja noemt mijn hondje
Op een dag viel ze op haar "kontje"
En ons hondje blafte: "Au...au..."
Ik riep naar haar: "sta maar recht, algauw"

En mijn hondje met haar zeer kontje
Wij kropen in de zetel dicht bijeen
Zo was Ninja met haar zeer kontje
Met al haar pijn, niet zo alleen...

[ninjavincent]

Mijn lieve Spike



Lieve Spike, met je leuke snoetje.
Je loopt zo graag in een modderpoeltje
Je vacht, wit en zwart
Jij streelt mijn hart
Iedere morgen staat jij voor de deur
Jij maakt van de dag geen sleur
Je vriendschap is oprecht
Gisteren voelde je wel even wat slecht
Spike als ik je in mijn armen wieg
Je bent verduiveld toch zo lief
Spike, ik hou toch zo veel van jou
En je blijf me altijd trouw
Mijn hand streelt zacht door je haren
Die gitzwart in het zonlicht stralen
Lieve Spike, ik heb je toch zo lief
Je bent mijn kleine hartendief.