Gedichtenhoekje van Nienka.(TE BEWAREN!!)

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

nienka.
Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38

15 mei 2005, 23:57

Aangezien de vorige topic Nina 76 te zwaar werd, gaan we nu verder
met deze, iedereen is hier welkom om zijn of haar gedichten en/of
gedachten te plaatsen.
Deze topic wordt geopend met de eerste gedichten die ik ooit
geschreven heb en in Mei 2004 op dit forum geplaatst werden, evenals
mijn eerste afbeelding die ik heb leren plaatsen, wat tevens mijn favoriete
afbeelding is gebleven.
Ik hoop, dat we in dit hoekje met net zoveel plezier en begrip voor elkaar
verder gaan als in de vorige topic.

Nienka :wink:
Geef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...

nienka.
Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38

16 mei 2005, 00:27

Ook mammoets kunnen ontdooien
En zichzelf verder ontplooien
Ik kreeg van een goede vriendin
Een hele mooie herinnering
Door kaarsen weer te laten branden
Kan het schip bijna niet meer stranden
Zij heeft mij het licht ook doen verschijnen
Nu weet ik zeker dat het niet meer zal verdwijnen
Put moed uit de echte vrienden die je wel kent
Het zijn vreemden maar voor jouw niet onbekend ...

Nienka
Geef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...

nienka.
Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38

16 mei 2005, 00:29

Het vuur is gedoofd
Er is iemand die mij niet meer geloofd
Vrede hoop liefde en vertrouwen
Zijn woorden daar kun je niet op bouwen
Een kaars blijft zachtjes branden
Die gaat langzaam uit ik heb het zelf niet in de handen
Mijn vertrouwen is geschonden
Geen zielsverwanten meer ik voel me niet meer verbonden
Mooie woorden en berichten
Kunnen zelfs de pijn niet verlichten
Het is beter te geloven dat het vuur uit zal gaan
Want zeg mu zelf het vertrouwen is weg wat heb je er nog aan
Mijn hoofd blijft omhoog
Omdat ik niet loog
Op deze aarde
Heeft eerlijkheid geen waarde
Hoeveel pijn kan een mens verdragen
Dat je jezelf zo moet verlagen
Om dit door te geven via een gedicht
Geen telefoon geen mail geen bericht
De kaarsen zijn op
Mijn hoop ook ik geef het op
Zo vaak mijn hoofd gestoten
Heb alle gevoelens voor iedereen buitengesloten
Mijn vriendschap is geschonden
Voel me met niemand meer verbonden
Geloof liefde hoop en trouw
Geloof me wat is dat nou
Ach die woorden doen pijn
De kaars is nu heel klein
Weldra zijn ze alle vier uitgeblust
Net als ik ik zoek naar de rust
Die mij zal doen vergeten
Dat zelfs goede vrienden het denken beter te weten
De liefde wat is dat
Een groot donker gat
De mammoet is weer aan het bevriezen
Zelfs hij heeft nu niets meer te verliezen
Dit is het bericht dat nu sluit
Geloof hoop liefde en vertrouwen het hoofdstuk is uit ...

Nienka
Geef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...

nienka.
Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38

16 mei 2005, 00:32

Ik ging een hele lange weg sjokte door en door
Het voelde heel koud zo dat ik langzaam bevroor
Dacht ach laat mij toch maar gaan bevriezen
Hier op aard heb ik toch niets meer te verliezen
Moeizaam keek ik omhoog en zag een ster
Die leek zo dichtbij maar was toch heel ver
Ik sprak haar toe zei wat heb ik misdaan
De ster zei niets je hebt alles verkeerd verstaan
Ik stond stil het was heel kil
Dacht die ster geeft licht dat is wat ik wil
Ik liep terug de ster tegemoet
Zei tegen haar je bent het beste wat ik ooit heb ontmoet
De ster zei kom ga met mij mee terug
Je bent zo koud alsjeblieft heel vlug
Ze straalde helder en oprecht
Ik dacht het kan nog zij meent het echt
De ster straalde helder en gaf meer licht
Ik liep nog sneller voelde mij verlicht
Er ging een lied door mijn hoofd insieme
Ik schreeuwde tegen de ster ja ik ga met je mee
Ik was geweest naar the road to hell
Dacht geloof hoop liefde vertrouwen nu weet ik het wel
De ster lachte zacht en straalde heel fel
Ik lachte terug liep in de goede richting zei ik volg je bevel
Thuis aangekomen brandde de laatste kaars nog een klein beetje
Die zei tegen mij ik wachtte op jou dat weet je
Ik pakte de kaars stak de drie anderen aan
Ze branden alle vier ik dacht ik laat je nooit meer gaan
Ik ontdooide heel langzaam door de kaarsen en de ster
Zij is de vriendin dichtbij en toch ver
Het licht is terug en blijft nu ook schijnen
En zal uit mijn leven ook nooit meer verdwijnen
Dus geluk hoop liefde vertrouwen
Is toch iets waarop je altijd kunt bouwen
Was bijna bevroren dacht dat ik ging verliezen
Door de ster die bij me bleef is het goed zij liet me kiezen
De kaarsen branden fel
Ik weet het nu wel
Verlies nooit alle vertrouwen
In iemand waarop je toch altijd kunt bouwen ...

Afbeelding

Nienka
Geef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...

nienka.
Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38

18 mei 2005, 03:53

Een nieuw begin, een nieuwe start
Hier schrijven we in onze eigen stijl, ieder apart
We hebben weer een nieuwe ruimte gekregen
Om ons de gelegenheid te geven van alles op en af te wegen
Ieder over zijn-haar eigen gedachten
Soms geholpen door onzichtbare stille krachten
Voor sommigen onder ons onmisbaar
Je herkent ze alleen aan een simpel gebaar
Ieder van ons heeft zo zijn eigen inspiratiebron
Als het erg donker wordt zorgt die voor een beetje zon
We moeten afwachten of ook dit hoekje
Hetzelfde zal brengen als ons vorige, een open boekje
We kennen elkaar nu een jaar
Maar de groep is nog steeds bij elkaar
Er komen zelfs anderen meeschrijven
Dat is het leuke,dat onverwachte moet blijven
Helaas hebben we Frido-Billy moeten laten gaan
Maar zijn werk, zijn woorden zullen ons altijd bij blijven staan
We houden in herinnering dat hij samen met ons hier heeft genoten
En op zijn eigen wijze,zijn positieve kritiek over ons heen heeft gespoten
Afscheid nemen is in het leven onontbeerlijk
Het voelt dan ook vaak onterecht en niet eerlijk
Dat is iets waar we mee moeten proberen te leven
Daarom, er zijn met en voor elkaar,alles duurt maar zo even
Voor ieder van ons schijnt er een licht of een ster
Als je daar maar op let,is het onbereikbare niet zo ver
Op het seniorennet zijn we samen een
Niemand is hier echt alleen...


Afbeelding Nienka KLIKJE
Laatst gewijzigd door nienka. op 18 mei 2005, 19:58, 2 keer totaal gewijzigd.
Geef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...

W T
Lid geworden op: 11 sep 2003, 20:26
Locatie: Vallei de zwarte beek

18 mei 2005, 21:43

Eerbetoon aan onze vriend.
Frido voor de shat Billy.

Hij kwam ons forum verblijden.
Met mooie aangrijpende gedichten.
Het was helaas tekort maar zo puur.
Nienka bracht hem mee hierbinnen.
Hij deelde met ons vreugd en leed.
Voor ieder vans ons stond hij gereed..
Hield oprecht van zijn vrienden..
Frido een vriend die men nooit vergeet.
FRIDO...enkele anekdote.
Mooi weer eens, Nienka. Goed jou hier vaak te kunnen lezen.
Fijn hé, als we eens iets kwijt willen, dat we dat hier kunnen.
groetjes van Frido

Mooie, fjingevoelige woorden, Nienka.
Laat een vallende ster maar aan de horizon verdwijnen, telkens komt er nieuwe, heldere vrienden-ster weer aan het uitspansel.
Hopelijk voor altijd !
Doe zo voort, Nienka !
Voor ons is hij nu een ster.Zin voor humor was er ook.
Ondanks zijn zachte lijden.
"On peut aimer...sans le savoir
devant un verre, un café noir..."
en bij het lezen van de opgetekende gedichten
binnensmonds gezongen door
Frido
Voor ieder van ons had hij wel een woord....
Wel, Wan Tang, Nienka en Spoeter,
Ik heb daarnet jullie teksten van vandaag gelezen en neem ze mee naar m'n bed als een deugddoend slaapmutsje.
Als een vriendenkring kan uitgolven, dan mag voor mij de zee oneindig zijn.
Tot kijks van Frido den Billy
Gooi een gelukkig man in de zee
en hij komt eruit met een vis in zijn mond.
(Arabisch spreekwoord)
Groetjes van Frido
Nienka en nog lieve mensen hier,
Ik heb "Crying in the chapel" meegeneuried
..dank je wel, Nienka.
Groetjes van Frido
.
Om nu af te sluiten met zijn woorden.
Ik zou vandaag met elk van jullie een reeks van rally's van vriendschap willen slaan. Om samen een grijze dag te kleuren, een knipoog naar elkaar te sturen bij het slapengaan om de volgende morgen met een "joepie" te begroeten.
En dan hand in hand op stap te gaan, om met een "ik voel mij vandaag zo oemperapapa" onze beslommeringen te kruiden.
Gegroet, bezoekers en woord-en beeldkleurgevers van het forum )
Frido

Fijn hé, als we eens iets kwijt willen, dat we dat hier kunnen.
groetjes van
Frido

Geplaatst: Vr 25 Feb 2005, 21:39 Onderwerp:

--------------------------------------------------------------------------------

Ik ken de rust
nog niet
de koelte van de avond
want op mijn huid prikt scherp
de warmte van zoveel woorden
wijl wolken beelden blijven vormen
van wat ik vroeger zocht.

Ik draag ze immer mee
die stille pijn
omdat ik nooit meer zeggen mag
aan niemand meer
hoe mooi het was.
Frido.
Rust in vrede +
Afbeelding

nienka.
Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38

19 mei 2005, 04:02

Dat is mooi geschreven Wan Tang
´k Zat er naar te kijken, eigenlijk net iets te lang
We maken in ons hoekje Frido-Billy s eigen plekje
Met al zijn werk bij ons geschreven, dat blijft zijn stekje
Zodat we hem steeds weer kunnen lezen
Dat hij geliefd was hebben de reacties wel bewezen
Het is een vreemd gevoel van die kant komt geen mail meer
Pas geleden nog elke dag, goedemorgen keer op keer
Het was een kleinigheidje maar het is een groot gemis
Een goede vriend(in) moeten missen, je voelt weer eens hoe dat is
Maar zo zit ons leven in elkaar
De realiteit is vaak hard en maar al te waar
Daarom wees zuinig op de vrienden die je omgeven
Ze brengen je juist dat beetje geluk in ons toch al woelige leven
Een echte vriend(in) is niet te betalen
Ook kun je die nergens zomaar even weghalen
Zo iemand kom je toevallig tegen
Al snel kom je erachter je bewandelt bijna dezelfde wegen
Je voelt elkaar zonder veel woorden aan
En wat er ook gebeurd de een laat de ander nooit gaan
Er ontstaat gewoon een onzichtbare band
Is er iets mis dan voel je daar is iets aan de hand
Zonder iets te moeten zeggen
Zonder iets te hoeven overleggen
Weet de een van de ander hoe die ergens op reageerd
Dat is gewoon zo, niets daar van is aangeleerd
Wan Tang, ik zou jou bij deze willen vragen
Om Frido-Billy s stekje naar ons hoekje over te dragen
Daarmee staan we weer met beide benen op de grond
En gaan we verder, hopenlijk allen nog heel lang gezond
Met respect en waardering voor elkaar
Soms iets kenbaar maken door een woord of gebaar...


AfbeeldingKLIKJE Nienka
Geef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...

W T
Lid geworden op: 11 sep 2003, 20:26
Locatie: Vallei de zwarte beek

19 mei 2005, 20:33

Onze FRIDO ..in ons vorig HOEKJE

PENSEELPORTRET.

Uit mijn ouwe scholierendoos
pluk ik een tof penseeltje,
eentje dat ik steeds verkoos
't was immers een juweeltje.

Sprinkele sprankele sprieten

'k Begon nu toch wel bovenaan
moet mij naar beneden keren.
Hé, wacht 'ns, blijf nu even staan
geduld bij het poseren.

Kwinkele kwikguitige kijkers.

Krissekrasse kronkellachjes...

Voilà, dat was zo een fragment
om kijklustigen te lokken
je beeld nu vast, blijft mij bekend
al ben je met een groet vertrokken.

Frido wrijft nu het penseeltje schoon
en groet de lezer heel gewoon
it verloren gaan..

OMS,is er dat gebaar...
Soms,zomaar een gebaar.
Soms,zomaar dat vertrouwen.
Woorden die men schrijft.
Woorden die men spreekt.
Dat heet dan een moment..
Dat men gelukkig nooit vergeet.

Nienka en nog lieve mensen.

De dag piept door mijn vensterraam
een mus tjilpt goeie morgen
geeuwend trek ik mijn sokken aan
wie leest vandaag mijn zorgen

M'n koffie geurt naar Javagrond
'k geniet met volle teugen
een speelse lach krult om m'n mond
wie deelt vandaag mijn vreugde

De zon klopt aan m'n voordeur aan
in haar stralen tel ik vrienden
veel namen gaan in 't rijtje staan
bekende anoniemen

Dag vrienden allemaal .

Ik zou je willen groeten
om even stil te staan
bij de warmte uit je ogen
en dan lachend voort te gaan

Ik zou je willen vragen
om nooit meer weg te gaan
gewoon 'n vriendschap te bewaren
'n deurtje laten openstaan

Ik zou je willen tillen
boven 't kwade om je heen
meer te zijn dan kille mensen
'n duim omhoog: oké !

Ik zou je willen danken
met alles wat ik heb
omdat jij en ik verbonden zijn
en ik je vriendschap krijg.

Frido

"Niemand is echt alleen, samen luisteren" onthou ik van Nienka en een "echte vriend verlies je nooit" lees ik van Marleentje. Mooi van jullie !

Frido

De dag piept door mijn vensterraam
een mus tjilpt goeie morgen
geeuwend trek ik mijn sokken aan
wie leest vandaag mijn zorgen

M'n koffie geurt naar Javagrond
'k geniet met volle teugen
een speelse lach krult om m'n mond
wie deelt vandaag mijn vreugde

De zon klopt aan m'n voordeur aan
in haar stralen tel ik vrienden
veel namen gaan in 't rijtje staan
bekende anoniemen

Dag vrienden allemaal

frido

Ik zou je willen groeten
om even stil te staan
bij de warmte uit je ogen
en dan lachend voort te gaan

Ik zou je willen vragen
om nooit meer weg te gaan
gewoon 'n vriendschap te bewaren
'n deurtje laten openstaan

Ik zou je willen tillen
boven 't kwade om je heen
meer te zijn dan kille mensen
'n duim omhoog: oké !

Ik zou je willen danken
met alles wat ik heb
omdat jij en ik verbonden zijn
en ik je vriendschap krijg.

Frido
Frido

"Niemand is echt alleen,
Woorden van onze dierbare vriend.

nienka.
Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38

20 mei 2005, 04:19

Niet alles in ons leven is altijd donker
Als je maar wilt zie je vaak genoeg sterrengeflonker
Al is de lucht nog zo donker en grauw
Ergens zit altijd een stukje, zonnig en blauw
Als je dat even niet ziet
Dan is het er op dat moment gewoon niet
Wacht rustig af tot de wolken over drijven
Laat in die tijd iets anders in je gedachten blijven
Denk even aan mooie dingen
Die zijn er altijd wel, diep in je herinneringen
Haal ze even naar boven
Ga er een beetje in geloven
Dat er ook voor jou misschien andere tijden komen
Waarvan je tot nu toe alleen maar over kon denken of dagdromen
Eens zal voor ieder het tij toch wel een beetje keren
Daarin moet je blijven geloven om je te kunnen weren
Tegen die donkere dagen
Negatieve gedachten bij vlagen
Het mooie, al is het maar een klein beetje
Wint het van het andere dat weet je
Klamp je daaraan vast
Zie het als een aangename last
Kleine herinneringen hebben zulke grote betekenissen
Hou die bij je, die wil en kun je niet missen
Het kan niet altijd gaan zoals jij het graag zou willen zien
Maar helemaal niets is ooit zeker er blijft altijd misschien
In jezelf en in anderen blijven geloven
Haalt soms een ongekende kracht in je naar boven
Blijf positief denken
Blijf aan de kleinste dingen aandacht schenken
Er zit altijd iets tussen
Dat het negatieve bij jou iets zal blussen
Als je het maar wilt zien en erkennen
Dan ga je ook veel meer aan jezelf bekennen
Je moet nooit iets helemaal opgeven
Want niets is zeker in dit leven
Geniet van herkenbare kleine dingen
Bewaar ze zorgvuldig bij je mooie herinneringen...

AfbeeldingKLIKJE Nienka
Geef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...

Trebor
Lid geworden op: 01 mar 2005, 10:54

20 mei 2005, 16:36

Blij...
Een groot woord..
Je lijkt wel blij...
Maar je bent het niet..
Ik zie het aan je...
Een vriendin die het ziet...
Kom maak lol....!!
Het leven is meer waard...
Dan verdriet...

W T
Lid geworden op: 11 sep 2003, 20:26
Locatie: Vallei de zwarte beek

20 mei 2005, 21:56

Ben een doodgewone vrouw.
Zodat.. ik later dood zal gaan.
Mij iedereen zal vergeten.
Want als doodgewone vrouw.
Hield.. wel van mijn vrienden.
Maar dat is toch heel normaal.
Nee,haalde geen geschiedenis boek.
Zo ook nooit het journaal.
Wel deed ik steeds mijn best.
Maar ach, dat telt niet mee.
Daarom dat ik nu schrijf.
Het is niet zo bijzonder.
Maar weet, als iemand het leest.
Men zegt wie was dat ook al weer.
Wat weten we nog van haar?
Ik was maar een eenvoudig mens.
En soms een beetje raar.
En weet je wat...men zegt.
Een mens die schrijft.. die blijft....
Afbeelding

redpoppy
Moderator SeniorenNet
Lid geworden op: 23 sep 2004, 09:15
Locatie: tussen Rupel en Schelde

20 mei 2005, 22:12

In elk van ons,
zit een verhaal
een gevoel
een reden tot bestaan

In elk van ons,
zit een kracht,
een emotie,
een doel.

In elk van ons,
kan de zon schijnen.

In elk van ons,
kan het regenen,
kan het stormen,
kan het leven in ons ogen
niet meer zijn dan
een strijd tegen tranen

voor elk van ons
is er een leven weggelegd
met zomerdagen en wintervlagen.

En elk van ons,
zal er voor vechten,
langs de zijde van de poëzie.

T. Wouters
Luister naar ieders kritiek ,maar behoud uw eigen oordeel (Hamlet)

I :heart: Seniorennet

nienka.
Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38

21 mei 2005, 02:34

Langs de zijde van de poezie
Is het vaak onduidelijk voor wat is wie
Ieder kan iets op zichzelf betrekken
Een zin kan al veel emotie opwekken
Er zit eigenlijk voor iedereen wel iets in verweven
Elk mens heeft dingen meegemaakt in het leven
Dat maakt poezie soms zo herkenbaar
Je bent aan het lezen en denkt dat is waar
De wereld van de poezie is vaag
Bij alles wat je leest rijst altijd wel een vraag
Vaak is het ook even wennen
Schrik je als je denkt iets van jezelf te herkennen
Het is vreemd als je daarover zit te lezen
Je had het verstopt maar door poezie wordt bewezen
Dat je nooit echt alles bent vergeten
Ook al wilde je ergens niets meer van weten
Het haalt soms herinneringen in je naar boven
Waardoor je misschien weer een beetje gaat geloven
In eigenschappen die diep in je verborgen zaten
Die nu naar boven komen t liefst wil je ze loslaten
Poezie is geen verzinsel maar waarheid
Voor ieder is die anders maar brengt wel klaarheid
In je gemoedsrust
Wordt door het te lezen soms veel gesust...
AfbeeldingKLIKJE Nienka
Geef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...

redpoppy
Moderator SeniorenNet
Lid geworden op: 23 sep 2004, 09:15
Locatie: tussen Rupel en Schelde

21 mei 2005, 18:13

Innerlijke tranen

Je kan mensen herkennen
aan de manier waarop ze zijn opgevoed:

De één in een beschermde omgeving,
waar alles voor hem werd gedaan,
of hij die opgroeide met verdriet
en steeds op zichzelf was aangewezen.

Maar hij die overbeschermd was,
is als volwassene steeds op zoek
naar vrijheid, uitdaging en actie,
of naar het onbekende.

Maar de ander daarentegen,
zoekt gedurende heel zijn leven
naar affectie, zekerheid en geluk,
genietend van de kleine dingen
die hem gratis zijn gegeven.

Zij zijn het, die een ander begrijpen
als hij het moeilijk heeft in het leven,
want ze beschikken over de gave
om innerlijke tranen te zien,
omdat ze er zelf hebben geweend.


Roger Bamps
Luister naar ieders kritiek ,maar behoud uw eigen oordeel (Hamlet)

I :heart: Seniorennet

visje
Lid geworden op: 04 mei 2005, 18:30
Locatie: oost vlaanderen

21 mei 2005, 22:54

je voelt je minder dan de rest

Je voelt je minder dan de rest
dat is hoe jij het ziet
Een muur heb je om je hart gebouwd
die bijna niet meer neer kan
Zoveel aandacht is eraan besteed
om niet nog een keer teleurgesteld te worden
Je leeft in een eigen wereld
waarin je jezelf veilig bent gaan voelen
en tegelijk ook zo eenzaam
Opgeven is geen optie voor jou
want dan weet iedereen hoe je je echt voelt
Maar die muur om je hart
is niet bestand voor een lang leven
ooit zal hij het begeven
en krijg jij het leven waar je altijd van hebt gedroomd
Alleen is het dan nog zoveel mooier
omdat iedereen die van je houdt het je zo gunt!


sunrise