Afscheid van mijn vriend: uw huisdier overleden?

[MIC]

Wel Fabieke, ik begrijp heel goed je verdriet en het gemis. Kippen en hanen zijn geweldig aanhankelijk, ik heb er 10 en ik zou echt niet willen meemaken wat er bij jullie gebeurde.

[fabieke]

Bedankt voor het meevoelen, MIC. Volgend jaar in de lente kopen we nieuwe kippen maar dan niet teveel. En dan maar hopen dat de dieven niet meer komen. Ik hecht me teveel aan dieren maar dat is mijn natuur en kan dat niet veranderen. Mijn poes wordt begin volgend jaar 22, ik hoop dat ik haar nog een hele poos mag houden.
Groetjes,
Fabieke

[mur]

ik heb gister avond mijn paruske verloren hij zat zo aardig en nam uit zijn kotj ik zag zijn poepje na dat moest ik regelmatig doen wand hij had 2grote aanwasen aan zijn achterse ik verzorg het en speelde er nog wat mee ik zet hem in zijn kotje terug in ging mijn hande wassen toen mijn man riep van kom rap onze Riky is van zijn stokje gevalen en hij gaf het aan mij ik zij schatje onze Riky is dood ge moet niet vragen wat dat geweest is voor ons hondje hebben we veel geweend maar dit was al even erg .en dat allemaal in de eerste maand ik eerst een zware van val en nu dit het is dat vogeltje op de c carte bij dieren geel paruske dat was onze schat mur

[Tilly]

Maar mur toch. Jullie hebben dit nieuwe jaar nog niet veel goed gehad, eerst jouw val en de breuk aan je arm, nu dit.

Laat de moed niet zakken hoor, als je zo lang gehecht bent aan je Riky, is het pijnlijk wanneer je dat moet afgeven.

Groetjes, Tilly

[Gast]

Dit vond ik op een gedichtensite....

Veel sterkte....

Nyssa

Lieve vogel, als je vleugels sterk genoeg zijn.
Mag ik dan mee, dan maak ik mij heel klein.
Zal heel stil zijn, dan heeft niemand het in de gaten.
Even de zorgen en het verdriet van de wereld achter mij laten.
Heerlijk warm wat dichter naar de zon.
Wat zou het mooi zijn lieve vogel als ik met je meekon.
Zweven tussen de wolken door.
Jij weet vast het juiste spoor.
De wind neemt ons een stukje mee.
Langs bergen, dalen, over zee.
We gaan over prachtige bossen en meren.
Voor het donker gaan we weer omkeren.
Dan gaan we weer op huis aan.
En na deze belevenis kan ik de hele wereld weer aan…

Hilly
26 oktober 2006

[Bonpapa]

Racha, overleden op 5 januari 2007



Onze rots in de branding,
onze trots, onze held.
Overal was je goed in,
goed in ......mooi zijn,
goed in.......gehoorzaamheid,
goed in.....behendigheid,
maar het beste was je in.......
Het onze vriend zijn.

Ik mis je verschrikkelijk,

Je baasje

[14567]

Het is nu 2 dagen geleden dat wij onze lieve zwarte mops hebben moeten laten inslapen wegens een agressieve kanker.Het doet enorm pijn en de leegte in huis is onbeschrijfbaar;Als troost hebben we dat wij hem gedurende bijna 11 j.met zeer veel liefde en genegenheid,die zeker wederkerig was,bij ons hebben gehad;Ik zou zeggen hij was er één uit de duizend,maar ja dat vind éénieder van zijn hond.Of er al of niet een opvolger komt,vergeten doen we hem NOOIT,daar was hij veel te speciaal voor.Trouwens elke hond heeft zijn of haar eigen karakter.

[mur]

voor alle mensen die een goede vrind verloren hebben wens ik veel sterkte me zelf en mijn man erbij daar zijn toch nog mensen die alles doen en veel liefde geschonken hebben aan hun lieveling laat het een muis zijn of rat hond of poes of een vogel het doet allemaal zo veel pijn en iets anders nemen (vogeltje) we zijn 74en77 jaar wat zouden jullij doen mur

[14567]

aan Mur: Bedankt voor het medeleven,als ik jullie was zou ik het toch overwegen om een vogeltje in huis te nemen,dat neemt het verdriet en de pijn van een overleden dier niet weg,maar zorgt er toch voor dat er opnieuw "enig leven" in huis is.Vervangen kan men een dier,vergeten NOOIT! Sterkte!

[meerkat]

Liefste Patsie, ik hoop dat je dit leest. Je bent er niet meer, verleden week donderdag liet je weten dat het niet meer kon. Je bent mijn allerbeste vriend, je was er altijd en altijd even blij. Bijna vijftien jaar heb je mijn leven, ons leven, gedeeld en ons heel mooie momenten bezorgd. De laatste jaren was je regelmatig ziek, maar je kwam er altijd bovenop. Je was er nog altijd bij, niet zo fel, maar je was er. En dan die donderdag wilde je niet meer eten, een beetje drinken, je plaste in huis en ging zitten hijgen. Het beterte niet, ik kon maar in de late namiddag bij de dierenarts en daar in de wachtkamer zuchte je en viel je zo om. Je hijgde, je had het benauwd, vlug heeft de dierenarts je een slaapspuitje gegeven om je niet meer pijn of last te laten hebben en dan hebben we samen beslist om je niet meer wakker te laten worden. Je hadt een hartaanval en misschien kon je nog wakker worden, maar je zou niet lang meer leven, een dag, een week. Heel de tijd heb ik je in mijn armen gehouden en afscheid van je genomen. Hopelijk heb je het gevoeld, hoe graag ik je zie en dat ik niet wil dat je pijn hebt. En nu staat hier thuis je foto en die blijft er zolang ik leef staan, na een tijd komt er misschien wel een andere vriend, maar jij blijft Patsie. Als verdoofd door de tranen en het raar gevoel, loop ik hier nu nog rond en nu en dan zie ik je schim, het is zo stil. Ik spreek nog tegen je maar je hebt me gezegd: dat was mijn leven, ik kan er ook niets aan doen. Nogmaals vaarwel liefste Patsie en bedankt dat ik dit hier kon neerschrijven.

[14567]

Hallo Meerkat, veel sterkte in deze voor jou zo moeilijke dagen. Zoals je elders al wel zult gelezen hebben, hebben wij onze goede trouwe zwarte mops ook moeten laten inslapen in februari. Dat deed en doet nog altijd pijn, maar wij hebben toch de beslissing genomen om een andere hond, zijnde een Franse Bulldog, in huis te nemen. Deze is zeer lief, aanhankelijk en speels, maar dat wil niet zeggen dat wij onze goede oude mops hierdoor vergeten. Hij is nog steeds bij ons zij het dan in een urne met zijn foto ernaast. Elk hond heeft zijn karakter en identiteit maar spijtig genoeg is een "hondeleven" maar kort.
Ik hoop dat je de voor jou gepaste beslissing kunt nemen en wens je alvast goede moed toe.
Pierre :cry:

[mur]

aan alle mensen die hun lieveling verloren heeft daar kan ik van mee spreken tot hede toe heb ik er 5 gehaden over 7 jaar zijde we we nemen geen meer we worden te oud en nu na 7 jaarop een avond zij mijn man ge krijgt terug een hondje maar mijn man was ziek en hij zij maar het moet een kleintje zijn zoek maar uit een kleintje en op eens zij hij zo een gelijk die damen met haar schoon hondje op de foto en mijn frank viel een Chihuahua dat klein blijft ik zij zeg zot weet je hoeveel die kosten dat is niets zij hij naturlijk we reden met mijn zoon naar Tongere daar hebben we onze kleine schat gevonde mensen ik ben nu 75 jaar en intussen is mijn man overleden denk nu niet dat ons kleintje het verdriet kan weg nemen maar het lijd af daar mee als je u hondje verloren bent en je kund wand ze kosten nog al veel 10250eurmaar ik zeg het zijn echt beestjes die u kunnen troosten

[C.E.]

Toby:Geb.:07/07/2000 - Gruwelijk vermoord:05/02/2008


http://www.seniorennet.be/forum/viewtopic.php?t=86662

[Gast]

het is deze zomer alweer 2 jaar gelden dat onze flappie stierf, s'nachts in zijn ren in de tuin, en ik was getuige ,samen met onze hond.Hij had al geruime tijd last van een ontsteking aan zijn hoofd en liep erg te waggelen. eten deed hij niet meer, en op een avond laat lag hij daar.de hond janken , ik janken , de hele nacht, de volgende dag hem begraven , alle spullen op geruimt , tja en dan is het kaal en stil zonder hem, je bent gewend hem s'morgens te verzorgen , 10 jaar lang, en ineens hoeft dat niet meer.Dan zit je in de tuin, en het is kaal zonder ren.Nou daar moest ik goed over heen komen , dat weet ik wel.Nu ik dit vertel jank ik weer even ,dus ik stop maar. ik kom later wel eens terug. groetjes

[gigi2]

Beste allemaal en Meerkat,
Ja vandaag hebben wij onze poes moeten laten inslapen.Ze was over 2 jaar geopereerd van tumoren op de melkklieren , nu in 2007 waren ze terug gekomen, ze heeft zich voorts nog goed gedragen ze eet goed en speelde nog graag.
Nu over 3 dagen wilde ze niet meer eten en de tumoren hebben uitzaaiingen gedaan naar haar longen, ze kon bijna niet meer ademen en haar lijfje ging op en af. Ze heeft 2 dagen blijven rechtzitten omdat ze niet meer kon gaan liggen om te slapen , ze had gaan adem meer
We hebben besloten haar te laten sterven, ze mag niet stikken .
We hebben alle 2 veel verdriet en zullen haar nooit niet vergeten ze was zo lief heeft nooit gebeten of gekrapt ,ze had BLAUWE ogen , waar ik zo op verliefd was.
vele geoeten gigi2