Afscheid van mijn vriend: uw huisdier overleden?

Hier kan je praten, vragen stellen en discussiëren over huisdieren. Alle dieren: honden, katten, vissen, konijnen, cavia's, fretjes, kanaries, enz.

Phantom of the Opera
Lid geworden op: 07 jun 2010, 10:11
Locatie: Niel

09 mei 2011, 09:50

Afbeelding

Vrijdag was het een zwarte dag voor mij. De dierenarts heeft mijn lieve kater
Cartouche laten inslapen "nierkanker" er was niets meer aan te doen. Ik ben er kapot van. 15 jaar onvoorwaardelijke liefde, hij was mijn grote schat. Zat ik aan de pc kwam hij op mijn schoot telkens een kijkje nemen en spinde er lustig op los. Denk nog altijd dat hij plots zal komen binnenl lopen en ik kijk ook in de tuin rond precies of ik hem nog zie zitten. Maar het zal niet meer zijn. Kan het nog niet geloven. Vaarwel lieve Cartouche het is hier zo leeg zonder jou.
Gast

09 mei 2011, 12:30

Echte liefde voor een dier kan ook zijn dat je afstand kan en moet nemen wanneer het ernstig ziek is.
Je hebt de juiste beslissing genomen en je dier het lijden bespaard.
Ice

14 mei 2011, 03:01

Sterkte! R.I.P Cartouche

Hugie12
Lid geworden op: 16 okt 2010, 19:07
Locatie: Leuven

30 sep 2011, 02:08

Afbeelding

Een sterfgeval ,ingezet of plotseling doet pijn ,heb het ook al verschillende keren meegemaakt! Maar nu weet ik niet wat er met Speedy is gebeurd ;is ze dood?hebben ze haar meegenomen?Ze was zo een lieve poes ;maar ook vriendelijk bij anderen ,behalve hier in de buurt bij een paar mensen!!!!
Die twijfel doet pijn!!!!en ik geraak er niet over.Mijn andere dieren heb ik zien sterven;maar zo.......
blijf lachen in moeilijke tijden;dan kom je er wel dooreen

gerarda
Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55

30 sep 2011, 03:14

Ja Hugie ik kan me voorstellen dat ge er altijd mee in uw hoofd zit wat er met Speedy zou gebeurt zijn.
Ik heb er zelf al dikwijls aan gedacht.Het had veel beter geweest indien ge ze zelf had moeten laten inslapen voor een of andere ziekte dan de situatie die er nu is.
Ik heb veel medelijden met u hoor Hugie maar spijtig genoeg zal niemand u kunnen helpen. Die onzekerheid moet lastig zijn voor u.
Hoe gaat het nog met Duck ?


Groetjes Gerarda
Gast

20 apr 2012, 23:38

:arrow:
Laatst gewijzigd door Gast op 26 dec 2012, 23:10, 1 keer totaal gewijzigd.

rokker
Lid geworden op: 10 nov 2009, 19:28
Locatie: gent

08 mei 2012, 20:46

gisteren heb ik mijn hond moeten laaten inslapen,labrador 6jaar,ik heb zoveel verdriet,ik heb nog een hondje en is voorduurend op zoek,naar zijn kameraadje het is treurig om te zien.
Gast

08 mei 2012, 23:05

Veel sterkte rokker ,6 jaar is nog zo jong ...en zijn kameraadje kan niet anders dan ook treuren é,is normaal maar triest ...
Het doet steeds pijn é

Nietje

lynn
Lid geworden op: 15 mei 2006, 22:47
Locatie: hoboken

21 jun 2012, 22:24

Wij hadden 2 maltezers, Cachi en Nischka. Nischka had epilepsie, en was 3 jaar jonger dan Cachi. De epilepsie nam erg toe, ondanks al de zorgen.
Had was op laatste niet meer leefbaar voor Nischka.
Hoe moeilijk het ook was, maar haar vertrek naar de overkant wou ik erg sereen en mooi laten verlopen.
Ik ben naar de dierenarts gestapt, en gevraagd of ze het thuis kon komen doen.
Ze probeerde van toch in haar praktijk, daar het gemakkelijker was, ik weigerde resoluut, ik had alles gepland, en wou het zo goed mogelijk doen.
Ze is dus naar huis gekomen, nischka is op men schoot ingeslapen, ik heb ze in een kamer gelegd, en Cachi bij haar gelaten.
Cachi is er even aan gaan ruiken, en is op de zetel gaan liggen.
Op deze manier hebben we met heel het gezin afscheid genomen.
Cachi heeft geen moment naar haar gezocht, ik heb ze direkt behandeld met bach Bloesems de resceu en walnut.
Een kleine 14 dagen heeft ze wat getreurd, maar dit mag, een hond rouwt ook trouwens.

Een dier afgeven, doet onnoemelijk veel verdriet (dat moet ik jullie niet zeggen) maar als het op een mooie manier in huiselijke kring kan gebeuren, dit maakt het wel intenser, niet alleen voor jezelf, maar ook voor je hond, poes of......

Dit wilde ik even kwijt
Misschien iets om over na te denken, al hopen allen als het nog lang duurt voor het zover is
Groetjes Lynn
Gast

21 jun 2012, 23:25

Lynn....je hebt mij destijds heel veel geholpen ,en ik vind het bijzonder mooi hoe jij het hier neerpent ....
En ja hoor ...het doet altijd pijn,zelfs nu nog !!

lynn
Lid geworden op: 15 mei 2006, 22:47
Locatie: hoboken

24 jun 2012, 12:03

vergeet-mijnietje schreef:Lynn....je hebt mij destijds heel veel geholpen ,en ik vind het bijzonder mooi hoe jij het hier neerpent ....
En ja hoor ...het doet altijd pijn,zelfs nu nog !!
Ja vergeetmennietje, het doet zeker pijn.
Maar is een hele troost hen een mooi afscheid kunnen te geven.
En ooit zien we elkaar terug
Groetjes Lynn
Gast

24 jun 2012, 17:28

Lyntje :wink:
En ooit zien we elkaar terug




Wie weet ...

Artesia
Lid geworden op: 11 feb 2004, 11:37
Locatie: ergens ten velde

27 nov 2012, 16:09

Ik heb het al elders gepost maar doe het nog eens hier omdat ik niet gezien had dat er een speciale rubriek was over overleden huisdieren.

Verleden week donderdag is mijn lieve Maltezertje in mijn armen gestorven aan de hartkwaal die hem al enkele maanden parten speelde.
Een tussenkomst van de dierenarts heeft hem niet meer kunnen redden.
Sinds de dood va mijn hondje loop ik huilend door het huis.
Het verhaal hier neerschrijven is zelfs een ware beproeving.
Wij waren een ganse dag samen met ons twee tussen 6u30 en 19u.
' s Avonds was mijn man ook thuis en zaten we met zijn drieen altijd voor de buis.
Nu is het zo leeg en stil in huis.
Ik zie mijn hondje in mijn gedachten in de tuin rondlopen, op de zetel liggen en in de keuken met zijn pluchen beestjes spelen.
Lieverdje, ik mis je zo!! :cry: :cry:

Hugie12
Lid geworden op: 16 okt 2010, 19:07
Locatie: Leuven

27 nov 2012, 16:42

Aerzsia;
Doet pijn he......versta je helemaal,onze speedy mis ik nog elke dag;als hij buiten was kwam hij via de voordeur binnen.
We hebben een bijna glazen deur en dan zat hij in het hoekje te wachten,ging ik naar de wc zag ik mijn kat.Als ik nu naar de wc ga ,kijk ik nog steeds naar zijn plekje in de hoop dat hij er terug zit! Weet niet wat met mijn kat gebeurde! :evil:
Wens je sterkte hoor!
blijf lachen in moeilijke tijden;dan kom je er wel dooreen
Gast

27 nov 2012, 16:52

Artesia

Het doet verschrikkelijk pijn.....
Ik begrijp je best .

Je verdriet niet opkroppen...laat je traantjes lopen.
En ...denk aan al het moois, dat je hondje samen met jullie mocht beleven !!
Hij had een warm nestje.
Vergeten doe je nooit....doch aanvaarden vraagt tijd !!

Groetjes.