Historie van Belgie

[majke]

FLEMALLE
*********
Flémalle is een plaats en gemeente in de provincie Luik. De naam Flémalle doet vooral bij kunsthistorici een belletje rinkelen. Er bestaat namelijk ook een Meester van Flémalle wiens werken veel geld waard zijn. Volgens sommige mensen kwam deze ‘Meester’ uit Flémalle maar daar is nooit bewijs voor gevonden.
.
De eerste grote aanzet tot de vernieuwing van het beeld wordt in België gegeven door Robert Campin.(1375-1444) die ook bekend staat als de Meester van Flémalle (hoewel sommige kunsthistorici twijfelen of Campin en de Meester Van Flémalle wel dezelfde persoon zijn.)

Deze meesterschilder uit Turnhout werkte nog in de traditie van de Internationale Gotiek, maar voegde daar nieuwe dimensies aan toe. Een grote plasticiteit, het realisme van de details, de aandacht voor gezichten en de dieptewerking in de compositie zijn kenmerkend voor Campin, bij wie Rogier van der Weyden in 1427 in de leer zou gaan.

Campin was één van de eersten die met olieverf werkte, maar Jan van Eyck die lange tijd is beschouwd als uitvinder van het schilderen met olieverf, zou de nieuwe techniek perfectioneren en een geheel nieuwe stijl ontwikkelen.
***********
CLOS DE CHOKIER
*************
Deze tuin van de pastoor, omheind met muren en binnenlandse haagsoorten, ligt in een dorp uit de 17de en 18de eeuw, vlakbij het zogenaamde `Maison Espagnole` (Spaanse Huis 1580-1650) en het natuurreservaat `Aux Roches`. Het gaat hier om een tuin met winterharde, aromatische en eetbare planten en planten voor de honingproductie.
.
Ze worden omringd door bosjes die geometrische perken en alkoven vormen. De tuin bevat eveneens een hoogstammige boomgaard en een authentieke bloemenboog. Hij valt op door zijn biodiversiteit en het samengaan van de soorten. Hij maakt deel uit van een project dat door de Koning Boudewijn Stichting gesteund wordt.
**************************
FLOREFFE
********
Floreffe ligt aan de Sambre en hoort bij het gebied van de Naamse Maas. Er staat een bekende abdij welke in de vroege twaalfde eeuw werd gesticht door Sint Norbertus. Dit is architectonisch gezien een van de mooiste monumenten van Wallonië. De gebouwen, waaronder een abdijkerk, stammen uit de zeventiende en achttiende eeuw. In de buurt van Floreffe treft u tevens een aantal grotten aan.
.
ABDIJ VAN FLOREFFE
***
De in 1121 door St-Norbertus opgerichte abdij van Floreffe overheerst de vallei van de Samber. Haar muren omgorden een schitterend voorplein en werden opgetrokken tussen de 12de en 18de eeuw. In de 100 meter lange abdijkerk ontdekt u schitterende koorstoelen uit de barokperiode. In de middeleeuwse bijgebouwen van de abdij werd een interessant museum ondergebracht.
.
In de molen-brouwerij uit 1250, de oudste nijverheidsconstructie in de provincie Namen, kunt u verschillende in de abdij vervaardigde producten proberen. In een ambachtelijke boetiek ontdekt u de verschillende facetten van diverse regionale ambachten. Een bloemenatelier en een atelier met sculpturen en houtschilderingen vervolledigen uw bezoek.
*****

http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php

[majke]

FLORENNES
*******
Florennes ligt
in de provincie Namen en is een bijzonder aangenaam plaatsje. Het ligt in de streek tussen Samber en Maas en heeft ongeveer vierduizend inwoners.

's Zomers worden er veel optochten georganiseerd. Ieder jaar op 28, 29 en 30 juni is er de 'Saint-Pierre'. Tijdens die dagen leeft het plaatsje in de tijd van Napoleon. Bijna elke familie heeft één of twee 'marcheurs', welke zich dan verkleden als soldaten van Napoleon. De marcheurs vormen twee grote stoeten en gaan met standbeelden van zowel Sint-Pieter als Sint-Paulus van de kerk richting de kapellen van de stad. Gemarcheerd wordt op de maat van de dwarsfluitjes en trommels.
.
Schitterende Spitfires, de beroemde gevechtsvliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog, staan in dit Musée Spitfire tentoongesteld. Het museum heeft een oppervlakte van 1500 m2 en alles op deze oppervlakte is gerelateerd aan de Spitfire. In de Tweede Wereldoorlog was op de plaats van het huidige museum een klein militair vliegveld gevestigd.
***
MUSEE SPITFIRE .
****
Schitterende Spitfires, de beroemde gevechtsvliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog, staan in dit museum tentoongesteld. Het museum heeft een oppervlakte van 1500 m2 en alles op deze oppervlakte is gerelateerd aan de Spitfire. In de Tweede Wereldoorlog was op de plaats van het huidige museum een klein militair vliegveld gevestigd.
.
De collectie van het museum bestaat van de dag uit meerdere gevechtsvliegtuigen. Te zien zijn onder andere een Spitfire MK 14 DE 1944, een F84 Thunderjet, een Thunderstreak, een Mirage v, een F16 en Gryphon kruisraket, het pronkstuk van het museum. Daarnaast kunt u er vele foto’s en schaalmodellen bewonderen en vele andere souvenirs.
************************
FLORENVILLE .
******
De kerk en toren van het mooie plaatsje Florenville verheffen zich indrukwekkend boven het Pays de Gaume. Wie het kleine stadje Florenville vanuit het achterland betreedt, ziet weinig meer dan een groot plein en enkele kruisende wegen. Het kleine stadje Florenville heeft iets meer dan 3500 inwoners. De stad heeft een commerciële functie in een gebied dat vele toeristen trekt. De toeristen komen niet in de eerste plaats voor Florenville maar voor het dorpje Chassepierre en de abdij van Orval.
.
Reeds in 1173 bestond Florenville al. Er is bewijs voor deze bewering, namelijk een document dat stamt uit die tijd. Maar een eeuw later al kreeg de stad de officiële stadstitel, net als vele andere dorpen en steden in het Pays de Gaume. De stad Florenville deelt zijn geschiedenis eerder met het groothertogdom Luxemburg dan met het graafschap Namen of het prinsbisdom Luik. Aan het begin van de 19de eeuw stond Florenville bekend om de geweldige hotels. Hotelgasten werden hier als koningen behandeld. De behandeling van hotelgasten in de vele hotels van Florenville is nog steeds prima in orde en zodoende is de stad nog steeds een toeristisch centrum.
.
Boven de massieve kerk van Florenville werd tijdens de bouw een schitterende belvédère geïnstalleerd. Deze biedt een uniek panorama. Echter, om op deze plek te geraken moeten er 220 treden beklommen worden. Alleen in het hoogseizoen is de belvédère geopend. Iedere dag in juli en augustus rijdt de Caroline langs de bezienswaardigheden van Florenville. Dit kleine treintje vertrekt vanaf het Place Albert.
****************
FOSSES-LA-VILLE
****
Fosses-la-Ville is een plaats in de provincie Namen. De voorbijganger die langs de straatjes en steegjes van Fosses-la-Ville slentert, zal waarschijnlijk niet vermoeden dat dit dorp in vroegere tijden befaamde middeleeuwse steden niet moest benijden. Vandaag is Fosses niet meer dan een klein gehucht van ongeveer 4.500 inwoners (hoewel de gemeente in totaal 8.500 zielen telt), genesteld tussen Samber en Maas, niet ver van de plaats waar de provincies Namen en Henegouwen elkaar ontmoeten.
.
Fosses-la-Ville geniet enige bekendheid om zijn carnaval en zijn fraai uitgedoste Chinels (Janklaassens) die op de derde zondag voor Pasen door zijn straten trekken. Diegenen die ietwat vertrouwd zijn met de tradities en de folklore van de streek tussen Samber en Maas, brengen de naam van Fosses in verband met de mars van Sint-Follianus die hier om de zeven jaar wordt gehouden. Aan deze heilige dankt de opmerkelijke kerk van Fosses-la-Ville trouwens haar naam.

De charmes van het oude Fosses zijn onmiskenbaar: smalle straatjes, een oude muur, een hoektorentje, pleintjes omringd door huizen die al die woelige eeuwen heelhuids zijn doorgekomen. Maar de grote trekpleister is toch de kapittelkerk van Saint-Feuillen. Het opmerkelijkste gedeelte van de kerk is de imposante vierkante toren met steunberen en geflankeerd door twee kleine torentjes. Uit zijn structuur en zijn vorm blijkt dat dit Romaanse bouwwerk eerder tot de Rijnlandse dan tot de Maaslandse stijl behoort
.
De basis van de toren dateert uit de 12de eeuw. Het is duidelijk dat hij diende als verdedigingstoren tegen plunderaars en andere aanvallers. Hij was om strategische redenen enkel via de kerk toegankelijk. In de toren werden de kerkdiensten voor het gewone volk opgedragen, want dat had geen toegang tot de kerk van de kanunniken. De inscriptie "Ici est un puis" duidt waarschijnlijk op een watervoorraad die benut kon worden in geval van belegering. De arduinen barokke torenspits vervangt sinds de 18de eeuw een 15de eeuwse constructie die op haar beurt de plaats van een houten structuur had ingenomen. Het oorspronkelijke kruis en de oude wijzerplaat van de kerkklok zijn nog te zien in de tuin van de pastorij, op de Place du Chapitre.
****
Wie de kerk onder begeleiding van een gids bezoekt, kan tot aan de klokken klimmen. Onderweg ziet u op de verschillende etages de losstaande houten palen die de trillingen van het klokgelui moesten opvangen. Volgens sommige enthousiastelingen is dit de ideale plek om een kerkmuseum onder te brengen. In een oogopslag begrijpt u waarom het geraamte onder het dak "la forêt" wordt genoemd: gladde boomstammen verrijzen onder het dak en stutten de negentien klokken van het klokkenspel dat elk halfuur zijn melodie, "Air des Chinels" ten beste geeft. Marie, 900 kg zwaar, is de oudste klok. Ze dateert uit 1408 en is de enige klok die aan de Duitsers is ontsnapt. Pinpin, brenger van slecht nieuws, wordt enkel bij trieste gelegenheden geluid en dateert uit 1544. Pinpin weegt slechts 147kg. Het zicht van bovenaf op de bogen is op zich al de klim van 150 treden waard.
.
Pas bij het binnengaan valt op hoe groot de kerk eigenlijk is: ze moest dan ook opvang kunnen bieden aan de duizenden pelgrims die naar Fosses afzakten. De drie beuken zijn majestueus van proportie en het koor wordt afgebakend door een marmeren afsluiting, versierd met smeedwerk. Het koor werd in 1721 gerestaureerd en bevat twee nissen met schuifdeurtjes. De linkse nis verbergt de zilveren reliekbuste van de heilige Follianus. De buste werd vervaardigd door Hugo van Oignies en bevat een ruggenwervel van de onthoofde martelaar. Tijdens processies wordt ze rondgedragen.
****
De relikwiekast, uit hout en zilver, bevindt zich in de rechternis. Acht koorschilderijen (1765), waarvan enkele beschadigd door het zonlicht, vertellen verschillende episodes uit het leven van de heilige. Jammer genoeg is er geen geld voor restauratie. Gelukkig werden tal van andere schilderijen intussen veilig opgeborgen in de abdij van Maredsous waar ze beschermd zijn tegen licht en vocht. Het mooie koorgestoelte dateert uit 1524, raakte zwaar beschadigd door de Hugenoten en werd gerestaureerd aan het einde van de 19de eeuw. De miséricordes zijn speciale koorbanken die ook opgeklapt steun boden aan de rechtstaande kanunniken. Op de prachtig bewerkte panelen aan het begin van het koor is onder meer Sint-Gertrudis te zien onder wiens rokken een muisje wegglipt. Zij werd dan ook aangeroepen ter bescherming tegen muizenplagen.
*********************
FRAHAN .
***
.
Frahan is een mooi en gezellig dorp, typisch voor deze omgeving. Het is gelegen in één van de vele armen van de rivier de Semois. In het kleine dorpje liggen rond de kapel lage huizen met leistenen daken, waarbij het leisteen uit het nabijgelegen Herbeumont. Frahan is van oudsher een tabaksdorp. Rond het dorp zijn dan ook veel tabaksschuren te vinden die tegenwoordig vaak dienen als droogplaats voor hout. Veel inwoners van Frahan zijn werkzaam in oude ambachten zoals het pottenbakken of het maken van honing.
**********************
FREYR .
********
.
Freyr is een klein, aan de Maas gelegen Ardens dorp maar het kent enkele fraaie bezienswaardigheden. Onder rotsklimmers zijn vooral de Rochers de Freyr bij de kloof van Colébi bekend, waar het hele jaar door wel enkele rotsklimmers tegen de steile wanden omhoogklimmen. Een andere bezienswaardigheid die u zeker niet mag missen is het prachtige kasteel van Freyr. Het kasteel werd in de 16de en 17de eeuw gebouwd voor de familie de Beaufort-Spontin. Het kasteel wordt geflankeerd door vier ronde torens en het interieur is in een prachtige rococostijl, met veel stucwerk uit de 18de eeuw. Het kasteel is omgeven door fraaie en opvallende tuinen, ooit aangelegd door de bekende Franse architect Le Nôtre. In de oranjerie zijn enkele meer dan honderd jaar oude sinaasappelbomen te vinden.
*************************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php

[majke]

GESVES .
****
.
Vijf gemeenten (en dorpen) - Gesves, Faulx-les-Tombes (ontstaan van een vroegere fusie tussen Faulx en Les Tombes), Haltinne, Mozet en Sorée vormen sinds de fusie, de huidige gemeente Gesves. Deze dorpen met een landelijk en residentieel karakter, hebben elk sporen bewaard van de prehistorie en de gallo-romeinse periode. Het riviertje Samson vormt een mooie leidraad. Van de bron in Sorée (Gramptinne) kronkelt het door de zachte heuvels van de ‘echte Condroz’, waar het zijn weg baant dor de ‘Condruzische Ardennen’. Daar heeft het de beroemde ‘Grotten en prehistorische spelonken van Goyet’ uitgesleten. Gesves is bovendien een goed uitgangspunt voor wandelingen, en u kunt er leren paardrijden. Iets meer het zuidwesten ligt Assesse, waar men fietsen verhuurt (bij het station). Alle dorpen worden al geciteerd in geschriften tussen 749 en 1029. Er ontwikkelt zich een landelijke bevolking die gemoedelijk gezegend wordt door de monniken van de abdij du ‘Grand Pré’ en door de adeldom waar neefschap niet ontbreekt. Onder invloed van nieuwe eigenaars, industriëlen, en hoge ambtenaars, ontwikkelen zich rond de 17de eeuw een aantal nieuwe industrieën: hout, ijzer, klei, kool en steen. Sommige ervan verdwenen pas in de jaren ‘70 van de vorige eeuw en hebben hun sporen nagelaten in het landschap. Tegenwoordig, telt Gesves iets meer dan 6000 inwoners en bestaan er nog een paar tientallen landbouwbedrijven.
********
FAULX-LES-TOMBES .
***
.
Het dorp Faulx ligt rond een mooi kastel. Les Tombes, het andere dorp is een landbouwgehucht en ligt aan de andere kant van de rivier. Samen vormen zij het dubbeldorp Faulx-les-Tombes. De rivier die de twee dorpjes scheidt heet de Samson.

Het kasteel van Faulx werd in de negentiende eeuw gerestaureerd en na een brand in 1961 wederom hersteld. Om het kasteel heen ligt een Engelse tuin.

Naast het kasteel zijn er ook de restanten van een abdij uit de dertiende eeuw te vinden in Faulx-les-Tombes. Zo is er een clacissicistische toegangspoort min of meer in tact gebleven. De Moulin des Anglais (Molen van de Engelsen) werd in de zestiende eeuw neer gezet. Deze watermolen is te bezoeken, maar uitsluitend op afspraak.

In de directe omgeving van Faulx-les-Tombes kunt u zonder meer goed paardrijden, vissen en wandelen.
********
GIVET .
*****
.
Het plaatsje Givet ligt in het noorden van Frankrijk aan de Maas in de Franse Ardennen. Het stadje telt ongeveer 8000 inwoners die zich op beide oevers van de rivier bevinden. Givet doet dienst als haven voor de scheepvaart op de maas. Vanaf een rotsmassief op de linkeroever van de stad ligt het in 1555 door Karel V gebouwde Fort de Charlemont. Na de slag bij Waterloo, waar Napoleon een nederlaag leed, slaagde de Franse opperbevelhebber Grouchy erin om maandenlang een leger van de Pruisen tegen te houden bij het fort. Ook tijdens de beide Wereldoorlogen deed de vesting nog dienst om de toegang van de Franse Maas te verdedigen. Tegenwoordig is het fort een opleidingsinstituut voor Franse commando’s. Gedurende de zomermaanden kan het fort worden bezichtigd.
.
Eveneens op de linkeroever van de rivier ligt het stadsdeel Givet-Saint-Hilaire of Grand Givet. Hier zijn onder meer de Tour Victoire (een toltoren) en de in 1682 gebouwde kerk Saint-Hilaire te vinden. Aan de zuidkant van Givet strekt zich het enorme Franse Ardennenwoud uit. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bouwde het verzet hier schuilplaatsen die nooit werden ontdekt door de bezetter. Langs de maas liggen in dat gebied enkele kleine dorpjes. De rivier is daar nog vrij ondiep, maar wel zuiver en visrijk. Een parallel met de rivier lopend kanaal wordt door de scheepvaart gebruikt. Ten zuidoosten van Givet liggen de bekende Grotten van Nichet.
****
GROTTEN VAN NICHET .
*******
.
De Grotten van Nichet in Formelennes, gelegen in de glooiende Ardense Maasvallei bij Givet, zijn een bezienswaardige creatie van de natuur. In de verschillende ruimtes is niet alleen een groot aantal bijzondere natuurlijke vormen te bezichtigen, zoals bijvoorbeeld de ‘waterval’ in de Salle du Clair de Lune. Er zijn ook beenderen en prehistorische vondsten te zien.
.
De grotten reiken tot een diepte van circa vijftig meter. Verdeeld over drie niveaus liggen twintig ruimtes die door gangen met elkaar zijn verbonden. Bij de ontdekking van de grotten van Nichet zijn menselijke en dierlijke beenderen en voorwerpen gevonden. De objecten zijn niet exact te dateren, maar duiden er in ieder geval op dat de grotten in de prehistorie als schuil- en woonplaats hebben gefungeerd.

Het idee om de grotten van Nichet voor bezoekers open te stellen dateert uit 1869. Sinds dat jaar is er in fases gewerkt aan de inrichting en toegankelijkheid van de ruimtes. Inmiddels hebben veel ruimtes een thema en een eigen accent, allemaal vanuit hun natuurlijke vormen. De Salle du Théâtre lijkt bijvoorbeeld op een toneel met coulissen. De grotten zijn een echte aanrader en stukken goedkoper dan de grotten van Han.
*************
GOZEE .
*****
.
In de provincie Henegouwen ligt het kleine dorpje Gozée. De grootste bezienswaardigheid van het dorpje is de megaliet met de naam ‘Zeupire’. De 5000 jaar oude, zandstenen Menhir staat aan de rue de Beaumont in Gozée, nabij het huis met nummer 49. De megaliet heeft de vorm van een trapezium en weegt ongeveer 20 ton. In de periode 1840-1845 werd de steen nog vergezeld door twee soortgelijke stenen. Ook wordt er wel beweerd dat ‘Zeupire’ de laatst overgebleven steen is van een cromlech (steencirkel). Zeupire heeft ook zijn eigen legende. Volgens de legende wordt het ten strengste afgeraden om ’s nachts de steen te bezoeken. De heksen zijn er dan aan het rusten. Als zij in hun rust worden verstoord, wordt men door de heksen in de kring getrokken en gedongen te dansen tot men er bij neervalt.
*****
ABDIJ VAN AULNE .
******
.
Deze cisterciënzer abdij zou volgens overleveringen in 657 door St-Landelin zijn gesticht. In 1147 schenkt de Bisschop-Prins van Luik, Henri II de Leyen, Aulne aan St-Bernard, abt van Clervaux, en verspreider van de cisterciënzer hervorming. In de 16de en de 18de eeuw kent de `Ada` abten, die zorgdragen voor de bouw ervan. In 1794 wordt de abdij verwoest door Franse revolutionairen. Een bezoek aan de prachtige ruïnes kan worden gekoppeld aan het bezichtigen van de brouwerij van Val de Sambre, die gevestigd is in de vestingmuur van de Ada, en men kan er het brouwen van bier van dezelfde naam meemaken.
**************
CLERVAUX .
*******
.
Er wonen in Clervaux slechts een duizendtal mensen, maar toch heeft het een stads allure. Het centrum ligt in een vallei aan de Clerve, en wordt gedomineerd door een 12de eeuwse ridderburcht, welke is gerestaureerd nadat het zware beschadigingen had opgelopen bij hetArdennenoffensief. Er is in de burcht een vaste tentoonstelling gewijd aan de vele Luxemburgse burchten met vooral maquettes en afbeeldingen. Ook de gevechten in de Tweede Wereldoorlog worden in beeld uitgelegd.

.
In de vroege twintigste eeuw bouwden de benedictijnen van Saint-Maurice en Saint-Maur een indrukwekkende Neo-Romaanse abdij op een heuvel boven het stadscentrum. Na de heftige tweede wereldoorlog moest het complex worden hersteld. De abdijkerk kan worden bezocht. Men kan er een tentoonstelling over het kloosterleven meemaken. De kloostergebouwen zijn helaas niet voor bezoek open.
.
De boeren van Clervauw kwamen aan het eind van de achttiende eeuw (1798) in verzet tegen de Franse overheersers. In de nabijheid van de abdij is er vandaag de dag een monument zichtbaar welke deze opstand herinnert. De parochiekerk van Clervaux werd in 1911 gebouwd. Deze werd gehell opgetrokken in een Romaans-Rijnlandse stijl, waarbij gebruik gemaakt werd van locale steensoorten.

Vlakbij het station staat op loopafstand van het centrum een kapel uit 1768, welke gewijd is aan Onze-Lieve-Vrouw-van-Loretto. Clervaux is een uitgesproken recreatiegebied met vele interessante wandelroutes. Rond Clervaux zijn wandelpaden uitgezet over een lengte van bijna honderd kilometer. 's Winters zijn er mogelijkheden tot langlaufen en skieen.
***************************
GRAND HALLEUX .
*****
.
In Grand Halleux worden al sinds de 18de eeuw bomen en sierplanten. De kwekerijen beslaan een oppervlakte van meer dan 40 hectare. Bij de plaats is een groot wildpark te vinden, het Domaine du Monti. Hierin lopen alle in de Ardennen in het wild levende dieren in gecontroleerde vrijheid rond. Ook zijn er vanuit het buitenland geïmporteerde dieren te vinden, zoals bijvoorbeeld yaks uit Tibet. Van begin juni tot half september is het park geopend voor bezoekers. Groepen kunnen er het hele jaar terecht. Tijdens de winter kunt u langlaufen in het op 465 meter hoogte gelegen wildpark.
****************
GRAND-LEEZ .
********
.
Grand-Leez is een klein dorpje waar tegenwoordig ruim 2000 mensen wonen. Het dorpje is nog niet echt ontdekt door de toeristen en daarom zeer geschikt voor mensen die op zoek zijn naar serene rust. Het dorpje heeft wel enkele bezienswaardigheden, waarvan Le Monument Patriotique de bekendste is. Dit monument is te vinden op een groot plein in het centrum van het dorp. Het monument werd gebouwd ter nagedachtenis aan burger- en militaire slachtoffers die vielen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
********
MOLEN DEFRENNE .
********
.
De Molen Defrenne, gelegen in Grand-Leez (op 5 km van Gembloux), is de laatste windmolen in de provincie Namen die nog in werking is. Hij werd in 1830 opgetrokken en is sinds vijf generaties in handen van de familie Defrenne. Achtereenvolgens werkte de molen op basis van wind, een stoommachine, een gasgenerator en nu elektriciteit. In 1962 werd hij geklasseerd onder `Monumenten en Sites van België` en in 1990 volledig gerestaureerd.
*************
GREVENMACHER.
**********
.
Grevenmacher is een kleine stad die ongeveer 3200 inwoners telt. Het leuke stadje is het bestuurlijke centrum van de Moezelvallei. Grevenmacher is vooral bekend om de wijn die er wordt gemaakt. Het stadje wordt dan ook geheel omringd door wijngaarden. Van begin mei tot eind augustus kunt u in de wijnkelders terecht voor het proeven van wijn. Bij de Caves Bernard Massard kunt u bekijken hoe de Luxemburgse versie van champagne wordt gemaakt.
.
Tijdens de paasdagen en in september viert het stadje zijn wijnfeesten en een wijnstoet trekt dan door de straten.Buiten de stad, op de Kreuzberg, staat een kruiskapel. Bij de plaats is ook een prachtige vlindertuin te vinden, waar vlinders in een kas rondvliegen. U kunt de vlinders bezichtigen van april tot en met oktober. In een apart gedeelte van de vlindertuin kunt u bekijken hoe jonge vlinders zich ontpoppen. Tussen Grevenmacher en Mertert ligt de enige rivierhaven van Luxemburg. Hiervandaan worden veel afgewerkte ertsproducten verscheept.
************************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php

[majke]

HABAY
******
Habay – Anlier is een schilderachtig Ardens dorpje op 48 meter hoogte. Het ligt vlakbij één van de grootste beboste zones van België (7000ha), waaraan het trouwens zijn naam gegeven heeft: het woud van Anlier. Het dorp heeft een typisch landelijk uitzicht bewaard. Het is geen toeval dat de industriëlen in de 17de eeuw belangstelling toonden voor de Rulles-vallei. Twee voorname factoren speelden hierbij een rol: het water en het woud. De Rulles met haar snelle loop, en op bepaalde plaatsen haar breed dal, was de uitgelezen plaats om er werkplaatsen op te richten gedreven met de hydraulische kracht.
.
De naastgelegen wouden gingen op hun beurt het hout leveren, die omgevormd tot houtskool, brandstof konden leveren voor de ijzerindustrie. Vijf fabrieken werden opgericht in korte tijd op slechts kilometers van elkaar en vormden zo een soort industriële pool die meer dan twee eeuwen floreerden en de oorzaak waren tot de bloei van de twee Habay’s en het hele dal. Deze uitzonderlijke sites vormen tegenwoordig een waardevol natuurlijk kader. Hun uitzicht doet ons soms vergeten welke belangrijke omvorming deze landschappen ondergaan hebben, om onder mensenhand de Rullesloop te bemeesteren.
.
Het andere dorp dat tot de gemeente Habay behoort is Rulles. In Rulles vindt men 4 loopbruggen en 14 bruggen. Twee van die bruggen werden in 1940 verwoest en tijdens de ontploffing ervan stierf een Belgische militaire P. Coller. In het noorden wordt het dorp omringd door het bos van Rulles en de dorpen van Thibessart en Anlier. In het oosten ligt Houdemont, in het westen Marbehan en Villers-sur-Semois in het zuiden. Verscheidene rivieren lopen door deze streek waarvan de Rulles de belangrijkste is. De Rulles, met zijn zijrivieren mondt uit in de Semois. Het dorp ligt op een hoogte van 350 meter tot 424 meter.
**********
HALTINNE .
********
.
Haltinne is een klein en rustig dorpje. Het dorpje heeft enkele leuke bezienswaardigheden. Zo vindt men er de 18de-eeuwse neoklassieke Sint-Maartenskerk en een door slotgrachten omgeven feodaal kasteel uit de 17de eeuw. Bij het gehucht Strud vertoont de bodem een kleine uitholling, die men de Trou des Nutons noemt. Aan het begin van de maand november worden hier ruiters en hun paarden gezegend. Dit gebeurt op veel plaatsen in de Ardennen rond de viering van het feest van Sint-Hubertus.
***********************
HAN-SUR-LESSE .
**************
Han-sur-Lesse is maar een klein dorpje in de Ardennen maar het heeft een grote naamsbekendheid. Han-sur-Lesse ligt op een kalksteenmassief waarin de rivieren de Lesse en de Lomme al eeuwenlang verdwijnen om er grotten uit te snijden. In de bosrijke omgeving van Han-sur-Lesse is het heerlijk wandelen.
.
Han-sur-Lesse biedt plaats aan twee van de belangrijkste bezienswaardigheden van België: de beroemde Grot van Han, die al meer dan twee eeuwen bekend is en waar elk jaar meer dan 300.000 bezoekers op afkomen, en het Wildpark, dat in 1970 werd geopend en dat de belangrijkste diersoorten herbergt die ooit in de Ardennen hebben gewoond. Het dorpje kent nog meer bezienswaardigheden. Zo herbergt Han-sur-Lesse het interessante Museum van de Onderaardse Wereld. Ook het landelijke kerkje van het dorp trekt jaarlijks vele duizenden bezoekers.
***
GROT VAN HAN .
*****

GROT VAN HAN
********
Han-sur-Lesse, een klein dorpje in de Belgische Ardennen, kan prat gaan op de belangrijkste attractie van België namelijk de beroemde Grot van Han, die al meer dan 2 eeuwen bekend is en waar elk jaar meer dan 300.000 bezoekers op afkomen. Twintig procent van deze bezoekers zijn Nederlanders. Het is de enige Belgische attractie die in de befaamde Michelingids met drie sterren staat gewaardeerd. Sinds de opening, ruim honderd jaar geleden, hebben meer dan achttien miljoen bezoekers de grot bezocht.
.
De grotten van Han zijn het werk van de rivier de Lesse. Die drong miljoenen jaren geleden een kalkheuvel binnen. Het water loste een deel van het kalksteen op. Zo ontstond een enorm grottenstelsel. De Lesse verdwijnt in de heuvel via de afgrond van Belvaux (tegenwoordig in het wildpark). Hemelsbreed 1100 m verderop verschijnt de rivier opnieuw aan de oppervlakte. Maar om die korte afstand af te leggen, heeft de Lesse maar liefst 20 uur nodig! Nog niet zo lang geleden zijn speleologen er eindelijk in geslaagd de hele onderaardse loop van de Lesse in kaart te brengen.
.
De grot van Han is te bezoeken in drie stappen. Het avontuur begint in het centrum van het dorp. Vanuit het dorpscentrum brengt een kleine, kleurrijke tram u tot aan de ingang van de grot. Vanaf deze plek moeten uw voeten het werk gaan doen. Meertalige gidsen leiden u door de verschillende zalen waarvan de een al indrukwekkender is dan andere. Enkele voorbeelden zijn de "Geheimzinnige", de "Wapenzaal" met een klank- en lichtspel en de "Koepelzaal" met zijn betoverende afmetingen. Uw ontdekkingsreis in de grot van Han eindigt met een afvaart van de ondergrondse rivier met een grote geruisloze boot.
*********

WILDPARK HAN-SUR-LESSE .
*******

Het bekende wildpark van Han-sur-Lesse is gelegen in de buurt van de wereldberoemde grotten van Han-sur-Lesse. Beide zijn gelegen in de oude Lesse-vallei op een terrein van 250 hectare. In het wildpark kunt u kennismaken met de belangrijkste Europese diersoorten, zowel met levende als met uitgestorven exemplaren. U kunt het wildpark bezoeken in een panoramische wagen waarmee u de belangrijkste wilde dieren zonder enig gevaar kunt benaderen. Wilde dieren die momenteel in onze streken leven en de dieren die vroeger onze Ardense wouden bevolkten. Tijdens de excursie kan de bezoeker niet alleen wilde zwijnen, herten en damherten bekijken, maar ook wolven, bizons, tarpans, lynxen, bruine beren en nog veel meer dieren. In totaal leven twintig verschillende diersoorten in het park. De laatste aanwinsten in het wildpark zijn de pottock, een klein paard uit Baskenland en de grote ezel van Poitou.
*******
MUSEUM VAN DE ONDERAARDSE WERELD .
***************
.
Het museum van de ondergrondse wereld, dat eerst dichtbij de uitgang van de grot lag, maar nu in het centrum van het dorp achter de kerk is gelegen, is een multidisciplinair museum. Op interactieve wijze maakt de bezoeker er kennis met de grondbeginselen en de belangrijkste etappes van de vorming van de grotten en de diverse toegepaste onderzoekstechnieken. Dankzij de steun van de Koning Boudewijnstichting, in het kader van het project "Vivre le Musée" ("Het museum beleven"), heeft het museum heel wat moderne hulpmiddelen op het vlak van groepsanimatie in huis.
.
De collectie bestaat voor een groot deel uit archeologische vondsten. Er zijn er tal van voorwerpen te zien, allen in hun context teruggeplaatst: neolithische werktuigen (circa 2000 v.Chr.), wapens en sieraden uit het bronzen (circa 1200 - 800 v.Chr.) en het ijzeren tijdperk (circa 500 - 100 v.Chr.), muntstukken, geslepen edelsteen, militaire aktes en vaatwerk uit het Gallo-Romeinse tijdperk, aardewerk, werktuigen en muntstukken van het eind van de middeleeuwen tot nu… stuk voor stuk voorwerpen die ontdekt werden in de grot en de bedding van de Lesse. U vindt er ook tal van prenten en posters over de grot die werden gepubliceerd tussen 1743 en 1914.

Hoe rijk het museum ook is, het vertegenwoordigt slechts het zichtbare deel van de talrijke opgravingen en onderzoeken die voortdurend op het domein worden uitgevoerd. Misschien loopt u in één van de galerijen wel een speleoloog of een gespecialiseerd duiker tegen het lijf. Minder kans heeft u echter om geologen, paleontologen, archeologen, historici en andere onderzoekers te herkennen, die zowel in de grot als in de laboratoria en bibliotheken werken.
*************************
HASTIERE .
*******
.
Hastière is een gemeente in de provincie Namen, waartoe een 14-tal deelgemeenten. De gemeente telt slechts 5.000 inwoners en behoort daarmee tot de kleinere dorpen van de provincie Namen. Het dorp heeft wel een bekende bezienswaarigheid, het Château de Freyr. Ieder jaar bezoeken vele duizenden mensen dit schitterende, eeuwenoude kasteel. Wie het bij de Grot van Han te druk vindt, kan kiezen voor de veel minder bekende ‘Grottes du Port d’Arcole’, een grottenstelsel dat bij Hastière ligt.
*****************************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php

[majke]

HAVELANGE.
****
.
De gemeente Havelange bestaat uit 9 dorpen : Barvaux-Condroz, Flostoy, Havelange, Jeneffe, Maffe, Méan, Miécret, Porcheresse en Verlée. Havelange nodigt uit tot ontspanning en wandeling. Zijn pittoreske charme maakt er een ideale en weldadige rustplaats van voor de bezoekers. In het dorp zijn twaalf merkwaardige kerken bewaard gebleven, talrijke kapellen en een tiental kastelen. Zijn traditionele keuken van eigen bodem belooft een verukking te zijn voor de fijnproevers. De landbouwers uit de streek maken voor de bezoekers even lekkere als natuurlijke producten: brood, maquée (kaaswrongel), kaas, boter, yoghurt. Het dorpje Maffe staat bekend als het kaasdorp bij uitstek en op het parcours van de ‘Kaasroute’ doorkruist u enkele typisch agrarische landschappen.
********
HEINERSCHEID .
****
.
Heinerscheid is een klein dorpje met ongeveer 1000 inwoners. Het ligt in het noorden van Luxemburg op een hoog plateau. Het plaatsje is vooral bekend als vertrekpunt voor wandeling door de bosrijke omgeving. In de kerk van de gemeente, gesierd door een opvallende koepelvormige toren, is een prachtig mozaïek te zien. Op het drielandenpunt van Luxemburg, België en Duitsland is een monument voor Europa opgericht. In het naburige Fischbach staat een kasteel uit 1638, dat eind 19de eeuw is verbouwd. In dit slot verbleef groothertogin Charlotte op regelmatige basis. Het kasteel kan helaas niet worden bezocht.
*******
HERBEUMONT .
***********
.
Herbeumont is een dorpje dat zo’n 700 inwoners telt. Net buiten het centrum van het dorp, op de rechteroever van de Semois, zijn de resten van de 11de-eeuws kasteel, gebouwd door Jehan de Rochefort. Het kasteel deed tot halverwege de 17de eeuw dienst als woonplaats voor de graven van Herbeumont. Het kasteel is uiteindelijk verwoest door de troepen van Lodewijk XIV (die een spoor van vernieling trokken door de hele Ardennen). De ruïnes van het slot liggen er nog net zo bij als hoe de soldaten van de Zonnekoning het achterlieten. Vanaf de ruïnes heeft u een prachtig uitzicht over de Semoisvallei.
.
In het dorpje zelf is een mooie 12de-eeuwse kapel te vinden. Ook interessant is een bijna 40 meter hoog spoorwegviaduct uit het begin van de vorige eeuw, dat met zeven bogen een afstand van 150 meter overbrugt. Het groende Herbeumont ligt verscholen in de dichte bossen op de rechteroever van de Semois. De Afdeling Ardense Jagers is één van de bekendste onderdelen van de Belgische krijgsmacht. Dit legeronderdeel heeft een grote militaire traditie opgebouwd. Zij oefenen nog altijd bij voorkeur in de uitgestrekte bossen van de Ardennen. Enkele opvallende rotsformaties in dit gebied kregen namen, zoals bijvoorbeeld de ‘Roche aux Cats’ en de ‘Rocher des Corbeaux’.
********
HERSTAL .
********

Herstal behoort tot de voorsteden van de stad Luik. Van de oorspronkelijke Onze-Lieve-Vrouwekerk, die zou zijn gebouwd door Pepijn van Herstal en zijn achterkleinzoon Karel de Grote, is door verschillende verbouwingen weinig meer over. Van het paleis van Pepijn van Herstal is nog een stukje muur bewaard gebleven, dat u kunt vinden bij het Lacourtplein. In de fraaie Sint-Amandskerk zijn enkele prachtige schilderijen uit de Luikse school te vinden.
********
HERVE .
******
.
Het stadje Herve (4500 inwoners) gaf zijn naam aan het omliggende ‘Land van Herve’. Het Land van Herve is een veelvoud van dorpjes die ingebed liggen in dit gedeelte van Luik dat zich uitstrekt tussen de Maas en de Vesder en dat in het noorden en in het oosten begrensd wordt door Nederland en Duitsland. Dit is het hart van de multiculturele Euregio die in ver vervlogen tijden het hart vormde van het grondgebied van de Eburonen waarvan de aanvoerder, Ambiorix, het de legioenen van Julius Caesar knap lastig maakte.
.
In dit gebied vinden we sporen terug van alle tijdvakken. De eerste mens sleep hier silexsteen, een gesteente dat hier overal overvloedig werd aangetroffen. De ‘prehistorie ateliers van het Land van Aubel’ zijn internationaal vermaard. Met de komst van de Romeinen ontstonden hier grote landgoederen die de bewoners ‘villa’ noemden. De belangrijkste villa is ongetwijfeld villa Fouron die nadien een Merovingisch en nog later een Karolingisch paleis werd. Karel de Grote ging in de uitgestrekte bossen die het plateau bedekten ongetwijfeld jagen. In Herve staan enkel fraaie 18de-eeuwse huizen en een monument dat luistert naar de naam ‘Les Sex Fontaines”. Elk van de zes fonteinen wordt gevoed met water uit een andere bron.
**********
WONING VAN DE GRAAF ADOLPH GUSTAFSSON (HERVE)
****
.
In de 19de eeuw leidde graaf Gustaffson, de onwettige maar erkende zoon van Koning Gustav IV (Zweden), een eenvoudig leven in dit mooie huisje (Louis XV stijl). Zijn leven bestond uit muziek, de jacht en de schilderkunst. In deze straat vond in de 14de eeuw een bloeiende markt plaats. In 1886 voerde het bestuur van Herve een belasting in op de verkochte producten. Deze belastingen brachten de handel catastrofale gevolgen toe aangezien de boeren verkozen naar de markt in Battice te gaan.
******
HEURE .
*******
.
Heure is een oude mijnbouwplaats, waar leisteen, lood, ijzer, koper en antimoon omhoog werd gehaald. De mijn ging na insijpeling van water in de gangen in 1939 dicht. Een bezienswaardigheid in Heure is de Onze-Lieve-Vrouwekerk met een toren uit de 11de eeuw. Uit het rijke verleden van Heure zijn talloze mooie huizen bewaard gebleven. Vanauit Noiseux bereikt u het dal van de rivier de Ourthe, vlakbij het toeristische Durbuy dat één van de trekpleisters is van de Ardennen. Ook Noiseux zelf beschikt over goede gelegenheden voor toeristen.
DURBUY.
*******
.
Ardennen.nl biedt u keuze uit diverse hotels en chalets in Durbuy of de directe omgeving ervan. Hotel L'Esplanade is gelegen op de grote markt van Durbuy, en is dus midden in het uitgaansgebied wel een aanrader.

Durbuy kreeg, als hoofdplaats van een graafschap, in 1331 stadsrechten. Na de snelle groei van het toerisme in de Ardennen met name door Spa en andere kuuroorden, was Durbuy er snel bij om zichzelf tot ‘Kleinste stad van de Wereld’ uit te roepen. Miljoenen toeristen kwamen naar Durbuy door deze slim verzonnen slogan. Deze toeristen vonden in Durbuy een schattig stadje dat aan hun verwachtingen kon voldoen.

Durbuy ligt op ongeveer 150 meter hoogte, op de grenzen van de Condroz, Famenne en de beginnende Ardennen. Het is verscholen in het Ourthedal, aan de voet van de ‘Falize’, een rots die uit geplooide lagen kalksteen bestaat. Deze rots wordt ook wel "Falize de Roche aux Corbeaux" (Ravenrots) genoemd, omdat de zwarte vogels dikwijls langs de rotswand zweven.
*********
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php

[majke]

HOREBEKE .
****
Het plaatsje Horebeke ligt in de Vlaamse Ardennen in de omgeving van Zwalm. Horebeke is onderverdeeld in de deelgemeenten Sint-Maria-Horebeke en Sint-Kornelis-Horebeke. Het dorpje telt nog geen 2000 inwoners en is hiermee de kleinste Vlaamse fusiegemeente. De omgeving van Horebeke staat bekend om de prachtige panorama’s, de uitgestrekte weilanden, verschillende water- en windmolens, maar ook door de Geuzenhoek die zich op een paar kilometer van het centrum van Horebeke bevindt.
.
De deelgemeente Sint-Maria-Horebeke is het hart van het vroegere gerechtelijk kanton. De statige herenhuizen in dit deel van de gemeente getuigen nog van een rechter, een griffier en een deurwaarder. Ook had men hier, in tegenstelling tot veel van de gemeenten in de omgeving de beschikking over een arts en een notaris. De Geuzenhoek, in de wijk Korsele, telt nog een honderdtal protestanten. Deze unieke Protestantse gemeente in Vlaanderen met zijn Oude en Nieuwe Kerk en zijn prachtige begraafplaats is een genot voor iedere toerist.
*****
MUSEUM ABRAHAM HANS .
****
Zoon van de Hollandse onderwijzer Bastiaan Hans, ingeweken in Horebeke vanuit Den Briel. Ingevolge de schoolstrijd moest de familie uitwijken naar Roeselare, maar Abraham kwam tijdens de vakanties nog regelmatig terug naar zijn geboortedorp om te werken bij boer Blommaert. Nadat Abraham in 1903 zijn onderwijzersdiploma haalde in het Nederlandse Doetinchem gaf hij les op verschillende plaatsen in België en Nederland.
***
Abraham Hans was sterk Vlaamsgezind, dit kwam door de confrontatie met de ellende van de Vlaamse seizoenarbeiders die naar Frankrijk trokken en de verfransing van het onderwijs. Hij behoorde bijvoorbeeld tot de stichters van de eerste vereniging voor Beschaafde Nederlandse Omgangstaal en zette zich in voor het gebruik van het Nederlands aan de Universiteit van Gent.
***
Hans verdiende na de Eerste Wereldoorlog zijn brood als journalist bij Het Laatste Nieuws, maar hij kreeg zijn bekendheid vooral door zijn volksromans, waarvan hij er meer dan 170 schreef. In de wijk Corsele, ook wel de "Geuzenhoek" genaamd, bevindt zich nu het Abraham Hans Museum dat aan deze grote figuur een blijvende herinnering zal zijn.

.
********
HOTTON .
*******
.
In 1958 werden in Hotton, een mooi gelegen Ardens dorpje aan de Ourthe, de grotten ontdekt, die het beekje Isbelle er al eeuwen daarvoor in de kalkhoudende ondergrond had uitgesneden. Al snel kregen de grotten de toepasselijk naam ‘de Grotten van Duizend-en-een-Nacht. Deze naam hebben de grotten te danken aan de talrijke fraaie druipsteenformaties. In de grot zijn onder meer een anderhalve meter hoge stalagmiet en een ‘kolom’, gevormd door een stalagmiet en een stalactiet, die elkaar raken te vinden. In deze grotten kan men goed het verschil zien tussen de holle stalactieten en de volle stalagmieten. De grot kan over een afstand van enkele honderden meters worden bezocht, waarna het beekje de Isbelle zich 35 meter naar beneden stort om vervolgens 400 meter verder in een steengroeve weer te voorschijn te komen. Een bezoek aan de grot met een gids duurt ongeveer 45 minuten en voert u over een erg vochtige en glibberige ondergrond.
*******
JAMBES .
*******
.
Jambes is een klein pittoresk dorpje waar u heerlijk van uw rust kunt genieten in een groene omgeving. Jambes is een deelgemeente van de stad Namen, de hoofdstad van het Waalse gewest. In de prachtige omgeving kunt u heerlijk ontspannen fietsen of wandelen, er zijn diverse routes voor u uitgestippeld, ieder met hun eigen charme. Onder liefhebbers van de pleziervaart is Jambes vooral bekend als internationale jachthaven. De jachthaven van Jambes bevindt zich stroomopwaarts van de brug van Jambes, tegenover het kasteel. De jachthaven is mooi en rustig gelegen en u kunt optimaal genieten van de rust aan de Maas. De jachten worden met veel plezier onthaald en kunnen er rekenen op technische bijstand en de beste infrastructuur.
****
MUSEE VIVANT DE L'EGYPTE .
**
.
Het Musée vivant de l'Egypte is speciaal opgezet om kinderen beter kennis te laten maken met de Egyptische beschaving en geschiedenis. De Egyptenaren waren in hun tijd het slimste volk ter wereld. Zij bouwden enorme tempels, piramiden geheten. Vandaag de dag weet men nog steeds niet hoe men in die tijd deze enorme bouwwerken wist te realiseren. In het museum leren kinderen op speelse wijze kennismaken met de rijke cultuur en beschaving. Tentoongesteld staan onder namaakmummies en andere gerelateerde objecten.
**************
JAMOIGNE .
********
.
Het plaatsje Jamoigne ligt op de samenvloeiing van de rivieren de Semois en de Vierre. Jamoigne vindt beschutting bij het aangrenzende bos van Chiny . Bij de samenvloeiing, op een kleine heuveltop, vinden we een prachtige kerk. De kerk werd in de 16de eeuw gebouwd rond een toren uit de 11de eeuw. Het geheel staat op de resten van een aan Bacchus gewijde Romeinse tempel. Van dit monument is alleen nog een met wijngaardranken en vogels versierde zuil uit de 2de eeuw te zien. Het indrukwekkende Château de Faing, het kasteel van Jamoigne, stamt uit de 14de eeuw en is sindsdien een aantal keer grondig gerestaureerd.
****
CHINY .
****
.
Het kleine plaatsje Chiny ligt noordelijk van Florenville. Een schitterend groen woud ligt er direct naast. De eerste meanders van de Semois beginnen ook hier. In de middeleeuwen was Chiny de residentie van een belangrijk graafschap met bijna zestig kastelen en meer dan 1000 dorpen. Helaas is er niets overgebleven van de versterkte stad, behalve de ruïne van het oude kasteel van de graaf. Monumenten die de moeite waard zijn, zijn de molen van de Cambier en een Onze-Lieve Vrouwe kapel van Luxemburg. De rivier en het bos maken de omgeving echt tot een heerlijk stuk natuur.
**
.
In het seizoen varen er vanuit Chiny boten voor ongeveer tien personen om de passagiers te tracteren op de ongerepte natuur op weg naar Lacuisine (informatie: Les Passeurs Réunois, tel. +32 6 1311743). In de zomer zijn er in Chiny ook cursussen in kunstambachten. Chiny is ook bijzonder gunstig gelegen voor wandeltochten, langlaufen in de wintermaanden en allerlei watersporten in de zomerperiodes.
**********
FLORENVILLE .
************
.
De kerk en toren van het mooie plaatsje Florenville verheffen zich indrukwekkend boven het Pays de Gaume. Wie het kleine stadje Florenville vanuit het achterland betreedt, ziet weinig meer dan een groot plein en enkele kruisende wegen. Het kleine stadje Florenville heeft iets meer dan 3500 inwoners. De stad heeft een commerciële functie in een gebied dat vele toeristen trekt. De toeristen komen niet in de eerste plaats voor Florenville maar voor het dorpje Chassepierre en de abdij van Orval.
***
Reeds in 1173 bestond Florenville al. Er is bewijs voor deze bewering, namelijk een document dat stamt uit die tijd. Maar een eeuw later al kreeg de stad de officiële stadstitel, net als vele andere dorpen en steden in het Pays de Gaume. De stad Florenville deelt zijn geschiedenis eerder met het groothertogdom Luxemburg dan met het graafschap Namen of het prinsbisdom Luik. Aan het begin van de 19de eeuw stond Florenville bekend om de geweldige hotels. Hotelgasten werden hier als koningen behandeld. De behandeling van hotelgasten in de vele hotels van Florenville is nog steeds prima in orde en zodoende is de stad nog steeds een toeristisch centrum.
***
.
Boven de massieve kerk van Florenville werd tijdens de bouw een schitterende belvédère geïnstalleerd. Deze biedt een uniek panorama. Echter, om op deze plek te geraken moeten er 220 treden beklommen worden. Alleen in het hoogseizoen is de belvédère geopend. Iedere dag in juli en augustus rijdt de Caroline langs de bezienswaardigheden van Florenville. Dit kleine treintje vertrekt vanaf het Place Albert.
****************
LAROCHETTE .
************
.
Veilz, Velz, Feltz, Fels, Rupes, Roketa, La Roiche, La Rochette, Larochette... Meer dan 800 jaar Felser kasteel- en stadsgeschiedenis heeft voor de meest uiteenlopende namen en schrijfwijzen voor dit stadje gezorgd. De Luxemburgse naam van het stadje ‘Fiels’ (letterlijk vertaald: rots) of ‘Larochette’ (in het Frans: ‘het rotsje’), verschijnt voor het eerst in 1176 in samenhang met Arnoldies de Rupe, volgens de akten de eerste heerser van Fiels (Larochette). De Latijnse naam Rupe (rupes = rotsen) verwijst naar de rots waarop het kasteel gebouwd is. De Duitse naam van het stadje (Fels of Velz) verschijnt in de loop van de 13de eeuw in verband met in het Duits geschreven oorkonden. Uit het jaar 1317 stamt de eerste romantische naamgeving van het stadje ‘Larochette’. Het bijvoegen van de verkleiningsuitgang heeft waarschijnlijk te maken met de noodzaak om Larochette te onderscheiden van het belangrijke landgoed ‘La Roche-en-Ardenne’.
***
Dit kleine stadje ligt in het centrum van Luxemburg aan de rand van een natuurgebied dat algemeen als ‘Luxemburgs Klein Zwitserland’ bekend staat. Momenteel heeft Larochette ongeveer 1750 inwoners en telt het meer dan 20 verschillende nationaliteiten. Vroeger kende Larochette een welvarende industrie, waar hoofdzakelijk kleding en stoffen geproduceerd werden. Tegenwoordig is de grootste industrie het toerisme. De ‘Bleech’ is het centrum van Larochette en de meeste festiviteiten spelen zich hier af. Ruim voorzien van winkels, hotels, restaurants en cafés is de ‘Bleech’ dus hèt adres voor een goede maaltijd of een gezellige borrel (of een glaasje limonade) in één van de cafés of op een van de talrijke terrassen die rondom de ‘Bleech’ liggen.
.
Er zijn talrijke campings in de directe omgeving van Larochette. Een kasteel dat op een vooruitspringende rots hoog boven het dorpje gebouwd is, rondt de omgeving af. De ruïnes van het kasteel ‘Fels’ getuigen van een geweldige burcht die haar oorsprong in de 11de eeuw vindt. Het zogenaamde ‘Criechinger Huis’ is nu compleet gerestaureerd. Laat niet na om een bezoekje te brengen aan het kasteel. Het stadje Larochette (Fels), aan de oever van de 'Witte Ernz’, is sinds bijna een eeuw een uitermate bekend vakantieadres en een van de meest geliefde excursiedoelen van het land. De oorzaak van de toeristische aantrekkingskracht ligt onder meer in het historisch verleden en de centrale geografische ligging. Uitgestrekte bossen, bizarre en schitterend gevormde rotsformaties, zonnige hellingen en schaduwrijke dalen vormen voor de wandelaar een belevenis (30 km wandelroutes).
**
In de zomer vindt hier sinds een paar jaar een indrukwekkend spektakel plaats. Als afsluiting van de Luxemburgse Kampioenschappen Ballonvaart worden bij goed weer ‘s avonds in het centrum van Larochette heteluchtballons midden tussen de huizen en de hotels opgeblazen en start een indrukwekkende ‘nightglow’. Zo'n spektakel midden tussen de huizen, waardoor men zich pas echt de grootte van de ballons realiseert, moet men gezien hebben. Dan pas kan men de passie van het vliegen met een heteluchtballon begrijpen.
***************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php

[majke]

LAVAUX-SAINTE-ANNE .
*******
.
In de Lessevallei, aan de riante en rustige oevers van de Wimbe, kunt u in Lavaux-Sainte-Anne een mooi geklasseerd geheel bezoeken (kasteel en hoeve), parel van de Naamse Famenne. Rond 1450 werd heel Lavaux ontworpen om de bestorming te vertragen: slotgrachten, gebogen muur die ertoe verplicht ongedekt te zijn aan de flank, ophaalbrug, kijk- en schietgaten, ronde torens, waarop de kanonkogels minder vat hebben, overheersende slottoren en uiterst toevluchtsoord bij gevaar.
.
In 1630 verspreidt de Renaissance zich. Jacques Reynard de Rouveroy ondergaat haar invloed en begunstigt ze. Hij sloopt de noorderflank, en maakt hiermee het binnenhof vrij, haalt de verdiepingen op en bouwt, tussen de torens, een woonruimte met een overvloed aan bakstenen, stenen vensterlijsten, vensterkruisen, pilasters en hoeken. In een keer kijkt het kasteel op de buitenwereld uit en op de genoegens van het leven. De boerderij dateert uit hetzelfde tijdperk en haar poort doet in mindere mate aan die van het kasteel denken. Berlo en Rouveroy blijven de twee grote namen in de bouwkundige annalen evenals in de geschiedenis van het domein van Lavaux.

In het Museum van de Jacht, te vinden in het kasteel, zijn opgezette dieren uit de Ardennen te zien. U hoort er een verzameling dierengeluiden en jachthoornmuziek. Het kasteel is elke dag geopend, behalve op nieuwjaarsdag. Rond het complex ligt een wildpark, waar damherten worden gefokt. In de nabijgelegen bossen lopen damherten ook in het wild rond.
******
LE MESNIL .
********
.
Le Mesnil telt nauwelijks meer dan een honderdtal inwoners. Hiermee is het zo’n beetje het meest verlaten dorp van Viroinval. In het nabijgelegen woud leven ook nog enkele inwoners samen in een gehucht dat luistert naar de naam La Folie. Deze mensen leven hier omdat zelfs de inwoners van Le Mensil het te gek vonden om zo diep in het bos te gaan wonen.
*****************
LESSIVE .
******
.
Temidden van de prachtige natuur en de vele kastelen in deze regio verrast Lessive de bezoeker al van ver met een enorme telescopische antenne. Dit grondstation voor telecommunicatie via satellieten werd door de Belgische Regie van Telegraaf en Telefoon (Belgacom) in deze vallei geplaatst omdat radiogolven hier niet worden gestoord. De gigantische antenne heeft een diameter van 30 meter en een gewicht van maar liefst 53 ton. Hier wordt permanent contact gehouden met een satelliet die op 36.000 kilometer hoogte boven de aarde hangt.
.
Belvaux-sur-Lesse doet even verderop al dit ruimtelijke geweld snel vergeten. De bewoners noemen hun dorp ‘Le Village Heureux’ (Het Gelukkige Dorp). Op het grondgebied van dit dorp liggen enkele grotten, zoals de Grot van Belvaux en de Grot Saint-Nicolas. Vanuit het dorp kunt u prachtige wandelingen langs deze grotten maken. Het naburige Eprave ligt op de plek waar de rivier de Lomme in de Lesse uitmondt, nadat zij bij de Résurgence (Herverschijning) na een ondergronds traject weer boven is gekomen.
********************
LIBRAMONT-CHEVIGNY .
**********
.
Het plaatsje Libramont-Chevigny is een belangrijk handelscentrum op het gebied van landbouwproducten. In de stad komen vele belangrijke wegen samen en de stad is dan ook een ouderwets bolwerk van fileleed. In de maand augustus wordt in de stad een van de belangrijkste landbouwtentoonstellingen van West-Europa gehouden, de Foire de Libramont. Maar de stad heeft meer te bieden zoals een oude gotische kerk, de kerk van Saint-Pierre-Chevigny. Deze kerk heeft een 13de eeuwse romaanse toren en wordt door de inwoners en vele toeristen beschouwd als de mooiste kerktoren van de Ardennen.
.
Libramont is pas in de tweede helft van de 19de eeuw een rol gaan spelen. Voor die tijd woonden er slechts een paar honderd mensen die zelfvoorzienend waren. De belangrijkste stad in de omgeving was Saint-Pierre-en-Ardenne. Leuk om te weten is dat deze stad nu onderdeel uit maakt van Libramont. Echter, er heeft zich een veel belangrijkere gebeurtenis hier afgespeeld. Napoleon III stapte na zijn nederlaag bij Sedan op het station van Saint-Pierre-en-Ardenne in de trein. Het was deze trein die hem naar zijn gevangenschap voerde. Sindsdien wordt Libramont genoemd in vele geschiedenisboeken.
.
Libramont-Chevigny is gelegen in een hooggelegen deel van de Ardennen met een gemiddelde hoogte van 480 meter. Vanaf de stad kan men genieten van een weids uitzicht over de valleien en heuvels van de Ardennen. Door de hoge ligging heeft de stad weinig last van wateroverlast mar kiest het hemelwater wel zijn eigen weg naar beneden. In het noorden van de stad stroomt het regenwater naar de Lomme en in het zuiden kiest het regenwater zijn weg naar de rivier de Semois.
****
MUSEE DES CELTES .
**
.
Dit is het enige museum in België waar de Kelten centraal staan. In dit museum kunt u hun briljante beschaving ontdekken en kennismaken met hun bijzondere levensstijl. De collectie van het museum bestaat voornamelijk uit archeologische opgravingen zoals vazen, urnen, potten, gereedschappen, wapens en andere objecten. Al deze objecten dateren uit de 5de – 2de eeuw v. Chr..
*********************
LUSTIN .
******
.
Deze plaats ligt op de rechteroever van de Maas, recht tegenover Profondeville. U kunt hier per boot de Maas oversteken. Lustin wordt gedomineerd door de Rochers de Frênes, een indrukwekkende rotspartij, waarin een wandelpad werd uitgehouwen naar een hoogte van 150 meter. Vanuit Profondeville heeft u op deze rotsen en op de nabijgelegen Roche de Tailfer een schitterend gezicht. In Lustin liggen grote steengroeven en interessante grotten, zoals de Trou d’Aquin, een begrip voor speleologen.
.
In het dorp staat de neogotische Sint-Lupicinuskerk uit 1857, met diverse attributen van oudere datum, zoals een romaanse doopvont uit de 13de eeuw. Er zijn ook Frappe-culs (letterlijk: achterwerk-kloppers): merkwaardige gerechtsstenen met een schandpaal en een erepaal. Lustin beschikt over uitstekende toeristische accommodaties.
*******************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php

[majke]

MAISSIN .
******
.
Het typisch Ardense dorpje Maissin is een deelgemeente van Paliseul. Deze gemeente is voor eenderde van de oppervlakte bebost. In Paliseul zijn in totaal twintig wandelingen te maken die zijn onderverdeeld naar moeilijkheidsniveau. De totale lengte van deze wandelingen bedraagt meer dan 150 km. Al deze wandelingen zijn uitgetekend op een handige wandelkaart die verkrijgbaar is het dorpje. Een ideaal dorp voor fervente wandelaars en liefhebbers van rust en natuur.
****
PALISEUL.
****
.
In de buurt van de rivier de Semois ligt het idyllische dorpje Paliseul. De geschiedenis van het dorp gaat terug tot in de vroege Middeleeuwen. In die tijd lieten de koningen van Austrasië er een jachtslot bouwen. In Paliseul liet de Franse dichter Paul Verlaine een mooi huis bouwen. Hij verbleef vooral in de zomermaanden in dit huis waar hij enkele beroemde gedichten schreef. Tegenwoordig worden er in dit huis leuke tentoonstellingen gehouden met wisselende thema’s. Een andere bezienswaardigheid vindt slechts eenmaal per jaar plaats. Op 1 mei, als men wereldwijd Dag van de Arbeid viert, wordt in Paliseul de Sint-Katelijnemarkt gehouden. Dit festijn moet u zeker eens bezoeken. U kunt er genieten van tal van gastronomische hoogstandjes.
****
MARCHE-EN-FAMENNE .
******************
.
Het leuke stadje Marche-en-Famenne is gelegen aan de rand van de bosrijke Ardennen. Zoals de naam al doet vermoeden ligt het stadje in het landbouwgebied Famenne. Het stadje was reeds in de Romeinse tijd al een belangrijk handelscentrum. Tegenwoordig wordt er nog steeds veel gehandeld en is de stad ook de arrondissementshoofdstad. De stad heeft een rijke geschiedenis. Zo kreeg het al in 1311 stadsrechten en in 1577 ondertekende Don Juan van Oostenrijk het Eeuwig Edict met de 17 Provinciën. Dit betekende dat de Pacificatie van Gent van 1576 werd bekrachtigd.

De rijke geschiedenis van de stad is ook terug te zien in het oude stadcentrum. Zo kunt u vandaag de dag nog restanten zien van oude vestingsmuren en de 13de-eeuwse Drievuldigheidskapel. U moet zeker een bezoek brengen aan het Musée de la Tourelle dat is gehuisvest in een gerestaureerde wachttoren. Het museum geeft een helder en duidelijk overzicht van het leven in de stad in vroegere tijden. Marche-en-Famenne was tot het einde van de 18de eeuw het kantwerkcentrum in Wallonië. In de 18de eeuw werkten in deze stad en in de omliggende dorpen meer dan 800 kantwerksters. Tegenwoordig kunt u in de Pot d’Etain, een herberg uit de 17de eeuw, cursussen ‘kantklossen op zijn Waals’ volgen.
*****
ARBORETUM IN MARCHE-EN-FAMENNE .
********
.
Dit beschermde gebied met een kruisbeeld uit de 13de eeuw, een kapel uit de 14de eeuw en een graf uit de 18de eeuw, bevat een mooie centrale laan, waarlangs honderdjarige linden staan. In het bomenrijke gebied ontdekt men een schat aan soorten, zoals esdoorns, acacia`s, zwarte Oostenrijkse dennen, rode beuken, kwalsterbomen, essen, haagbeuken, Europese lariks, enzovoort. Op de circa 2,5 kilometer lange wandelroute, voorzien van banken, kunt u vanuit verschillende hoeken van dit mooie arboretum genieten. Het park is het gehele jaar geopend.
************
MARCHE-LES-DAMES .
*************
.
Dit mooie dorpje is gelegen aan de rivier de Maas. Het dorp heeft een bijzondere band met de voormalige Belgische koning Albert I. Tijdens de Eerste Wereldoorlog stond hij aan het hoofd van de Belgische troepen die hardnekkig weerstand boden aan de Duitse invallers. Tijdens deze gevechten in België kwamen vele Belgen om het leven. Door stom toeval stierf de koning hier ook, echter vele jaren later. Op 17 februari 1934 maakte koning Albert I bij de beklimming van de Roches Dolomitiques, rotsen die tot 80 meter boven de Maas uitsteken, een dodelijke
.
Alleen een sobere bronzen gedenkplaat en een kleine herinneringskapel herinneren aan dit tragische ongeval. Vlakbij deze herdenkingsplek bevindt zich het kasteel Arenberg. Hier is het opleidingscentrum gevestigd voor Belgische paracommando’s. De topsoldaten krijgen hier een training in onder meer alpinisme.
*******
MARCOURT.
********
.
Het leuke dorpje Marcourt is gelegen aan de rivier de Ourthe. Het dorpje bestond al in de Romeinse tijd. Dit weet men aan de hand van graven die zijn gevonden in de omgeving. Volgens de overlevering zijn er in Marcourt vier bijzondere kinderen geboren, de Vier Heemskinderen Ridtsaert, Adelaert, Wridtsaert en Reinout. Hun moeder was Aye, de zus van Karel de Grote. Marcourt heeft enkele interessante bezienswaardigheden zoals de Kluizenarij van Saint-Thibaut. Deze kerk is gebouwd op de mooiste plek van het dorp. Direct achter deze kerk bevindt zich een mooi panoramapunt. Hiervandaan heeft u een schitterende en weidse blik op het hart van de Ardennen.
************
MARIEMBOURG .
*******
.
De vestingstad Mariembourg is gelegen in het veengebied van de Eau Blanche en de Eau Noir. De stad werd in 1542 gebouwd en diende ter bescherming tegen de Fransen. De stad werd bestuurd door Maria van Hongarije, de zuster van Karel V. Dat een vrouw een stad bestuurde was in die tijd ongewoon en nog ongewoner was het dat de stad werd vernoemd naar die vrouw. Echter, de stad kon geen weerstand bieden aan het oppermachtige Franse leger. Reeds in 1544 werd de Tricolore in de stad gehesen. Het enige overblijfsel van de oude vestingstad is het cirkelvormige stratenplan. Deze stad is bij uitstek geschikt voor mensen die natuur en cultuur willen combineren. In de directe omgeving kunt u heerlijk fietsen en wandelen en via Mariembourg rijdt er een stoomtrein door het gebied van de Viroin naar het leuke plaatsje Treignes.
****
MARTELANGE .
***
.
Het leuke dorpje Martelange ligt in het zuiden van de Ardennen, niet ver verwijderd van het groothertogdom Luxemburg. In de buurt ligt het leuke grensplaatsje Tintange. Zowel Martelange als Tintange zijn gelegen langs de oude grote weg van Brussel naar Luxemburg. De recent aangelegde snelweg ligt een stuk zuidelijker. Eén deel van de oude snelweg ligt ter hoogte van Martelange op Luxemburgs grondgebied, het andere deel ligt in België. Het is niet moeilijk om te zien wanneer u in Luxemburg bent.
.
Als u vele benzinestations, drankwinkels en andere verkooppunten tegenkomt, weet u meteen dat u in het groothertogdom Luxemburg bent. Hier zijn de prijzen namelijk veel lager. Echter, bij een bezoek aan Martelange mag u zeker niet het Museum van de Haute-Sûre overslaan. Dit museum is gehuisvest in een oud huis uit 1609. In het museum wordt duidelijk gemaakt hoe het huis van een werkman in de leisteengroeve eruit zag. Te zien zijn onder andere kledingstukken en gereedschappen.
********
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php

[majke]

MERSCH .
*******
.
Mersch is een van de belangrijkste centra van de landbouw in Luxemburg. In deze stad, waar de rivier de Mamer en de Eisch in de Alzette vloeien, zult u zonder twijfel een fijne tijd beleven. De stad heeft enkele leuke bezienswaardigheden zoals een kasteel uit de 12de eeuw. De stad is uitermate geschikt om te dienen als uitvalsbasis voor mooie wandelingen in de omgeving. Vanuit Mersch kunt u wandelingen maken naar de plateaus van het Gutland. Dit is een heuvelachtig landschap dat met dichte bossen is bedekt. In deze omgeving hebben zich de laatste jaren veel stadsmensen gevestigd.
.
In de directe omgeving van Mersch liggen enkele leuke dorpen zoals Steinsel, Walferdange, Lorentzweiler en Lintgen. Vanuit deze dorpen, die ook goed te bereiken zijn, kunt u ook mooie wandelingen maken. De streek ten zuiden van de stad Mersch wordt door de toeristenbureaus de Vallei met de Zeven Kastelen genoemd, dit vanwege de zeven kastelen die zich in de vallei bevinden.
Ten noorden van de stad Mersch ligt het plaatsje Colmar-Berg dat geheel wordt beheerst door het indrukwekkende slot van de groothertogen. Helaas is het slot niet geopend voor het publiek. In Pettingen, gelegen ten noorden van Mersch, staat een mooie 13de-eeuwse burcht. In Schoenfels staat een indrukwekkend kasteel met een donjon uit de 16de eeuw. In de buurt van dit dorp liggen tevens de rotsen en grotten van Mamerlays. Deze werden in voorhistorische tijden bewoond. In kasteel Hollenfels een jeugdherberg ondergebracht naar het kasteel geniet vooral bekendheid door de 40 meter hoge slottoren.
*****
MOZET.
*****
.
Zonder twijfel wordt Mozet beschouwd als een van de mooiste dorpen van Wallonië. Het dorpje is gelegen bij de rivier de Samson in een mooi dal met kalkrotsen. Door de kracht van het water zijn hier in de loop der eeuwen vele grotten ontstaan waarvan de bekendste de Grottes de Goyet zijn. Goyet is een gehucht dat valt onder de gemeente Mozet. Leuk om te weten is dat kalk uit de rotsen werd gehaald. Met behulp van die kalk werden de lokale huizen gebouwd. Maar ook met zandsteen werden vele huizen gebouwd.
.
Mozet staat niet alleen bekend om de nabijgelegen grotten. Er zijn ook enkele interessante bezienswaardigheden zoals het kasteel du Royer uit de 18de eeuw. Eigenlijk is het geen kasteel maar een versterkte boerderij. Dit vanwege het ontbreken van een imposante slottoren. In het nabijgelegen gehucht Mont-Saint-Marie kunt u een bezoek brengen aan een 12de-eeuwse Romaanse kerk. Niet ver van deze kerk kunt u gaan kijken naar de Dames Blanches: een partij kalkrotsen die mooie vormen hebben.
************
MULLERTHAL .
******
.
In Luxemburg zijn een groot aantal dorpen te vinden met nog geen honderd inwoners. Mullerthal is zo’n dorp. Dit dorp is zeer bekend vanwege de grillige rotspartijen maar ook vanwege de overblijfselen van het legendarische kasteel van Heringen. Mooi om te zien is de bekende Schiessentümpel. Dit is een kunstmatig aangelegde waterval die wordt overspannen door de brug Pont des Touristes.
.
In het Mullerthal liggen nog vele andere dorpen. Zo liggen de grote dorpen Consdorf en Berdorf ten oosten van het dal. Het Mullerthal werd tijdens de Tweede Wereldoorlog, en dan met name tijdens het Ardennenoffensief zwaar verwoest. Direct na afloop van de oorlog werd begonnen met de wederopbouw van de vele dorpen. Zo ook het rotsachtige Berdorf dat vooral bij toeristen zeer geliefd is. In de directe omgeving van dit dorp kunnen schitterende wandelingen worden gemaakt langs panoramapunten en diepe grotten.
*****
MUSSON .
*******
.
Het mooie dorpje Musson heeft een ongekende oppervlakte, voor de inwoners althans. In het dorp wonen meer dan 2000 mensen en iedere inwoner heeft meer dan een hele hectare tot zijn beschikking! Het hoogste punt van het dorp is het Croix de l’Homme dat met 393 meter te vinden is in het nabijgelegen bos. In dit bos, waar vooral veel beuken groeien, is aan de noordkant een schitterend panoramapunt te vinden. Vanaf deze plek heeft u een mooi uitzicht over de vallei van Musson-Halanzy.
.
Het bos van Willancourt bevindt zich ten zuiden van Musson. Dit bos is zeer geliefd bij wandelaars. In vroeger tijden werd hier echter niet gewandeld maar keihard gewerkt en dan met name in de ijzersmederijen. De bazen van de ijzersmederijen lieten prachtige woningen bouwen in Mussy-la-Ville, een klein dorpje. Vandaag de dag worden deze statige huizen nog steeds bewoond, maar nu door forenzen die dagelijks reizen naar het groothertogdom Luxemburg.
********
NASSOGNE .
********
.
Het mooie dorpje Nassogne is gelegen aan de rand van een bosgebied dat zich uitstrekt tot voorbij Saint-Hubert. In de tijd van de Romeinen woonden er al mensen in Nassogne maar veel sporen hebben ze niet achtergelaten. Meer resten en verhalen zijn er overgebleven na de komst van de Schotse monnik Monon. Het was zijn doel om Nassogne en de omringende te bekeren. Echter, hij maakte hierbij vele vijanderen zodat zijn dood onafwendbaar was.
.
In 636 werd hij koelbloedig met messteken om het leven gebracht. De stoffelijke resten en enkele kledingstukken die door hem zijn gedragen, zijn vandaag de dag nog te bewonderen in de Heilige Mononkerk. Deze 17de-eeuwse kerk staat centraal op de zondag na Hemelvaart. De bewoners van Nassogne vertrekken met talrijke andere bedevaartgangers in optocht naar deze kerk. Deze processie wordt ook wel Les Remuages (de beweging) genoemd. Buiten de dorpsgrenzen begint het bos van Saint-Hubert. Dit woud staat bekend om zijn vele wilde dieren zoals herten en everzwijnen.
*********
NEUFCHATEAU .
***********
.
De stad met de mooiste naam van de Ardennen, Neufchâteau, is een stad van aanzien. Reeds in de 12de eeuw was de stad al van belang en genoot veel aanzien. Dit kwam onder meer door de aanwezigheid van een imposant kasteel op een heuvel. Vandaag de dag is Neufchâteau een belangrijk handelscentrum dat is gelegen tussen de grote Belgische steden en het groothertogdom Luxemburg. Maar ook vele toeristen weten de stad te vinden. In het nabijgelegen meer worden in de zomermaanden vele watersporten beoefend en iedere woensdag is er een grote overdekte markt waar naast veel levende dieren ook groente en fruit aan de man wordt gebracht.
.
De stad heeft echter enkele jaren in een kwaad daglicht gestaan en staat bij veel mensen in het geheugen gegrift. De afgrijselijke affaire-Dutroux speelde zich namelijk hier af. De rechercheur Connerotte kon de lijken ontdekken van vier vermoorde jonge meisjes: Julie, Mélissa, Ann en Eefje. Connerotte slaagde er zelfs in om de net ontvoerde meisjes Laetitia en Sabine levend te bevrijden. Hij zat de handlangers van Dutroux dicht op de hielen tot hem plots het verder onderzoek van hogerhand met een merkwaardig spaghettiarrest werd ontnomen. Hem werd verweten met de bevrijde meisjes en hun ouders spaghetti gegeten te hebben. Dit is geen Belgenmop maar intrieste justitiële realiteit.
******************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php

[majke]

NEUPRE.
******
Het dorpje Neupre is gelegen in de provincie Luik. In 1977 is dit dorpje ontstaan uit een fusie met een aantal kleinere dorpen uit de omgeving waaronder Neuville-en-Condroz, Plainveaux, Rotheux-Rimière en Ehein. Vandaag de dag telt het dorp meer dan 9000 inwoners.
.
Neupre heeft een aantal attracties waar jaarlijks vele duizenden mensen op afkomen. De grootste attractie is het ‘American Battle Monuments Commission’ (ABMC). Dit monument herdenkt de gevallen Amerikaanse soldaten die begin 1917 gingen meevechten in de Eerste Wereldoorlog. Andere attracties in Neupre en omgeving zijn ‘La Roche aux Faucons’, Château de la Neuville en het natuurreservaat van Rognac.
****
AMERIKAANS MILITAIR KERKHOF .
**
Op dit kerkhof liggen 5.327 graven van Amerikaanse soldaten. Het is een belangrijke herdenkingsplaats en herbergt een kapel en museum, dat op drie grote marmeren muren de militaire operaties in Europa en tijdens de Slag van de Ardennen weergeeft.
.
********************
NIJVEL .
*****
.
Nijvel, in het Frans Nivelles, is een plaats in de provincie Waals-Brabant. De gemeente telde op 1 januari 2002 23.944 inwoners. Nijvel is vooral in Nederland bekend geworden door de Bende van Nijvel. In de jaren ’80 schoten bendeleden van de Bende van Nijvel 28 mensen dood tijdens overvallen op onder andere supermarkten. De Bende van Nijvel zou bestaan uit gevaarlijke gekken die zouden zijn opgeleid in kampen in de Ardennen.
**
COLLEGIALE KERK SINT-GERTRUDE (NIJVEL)
**
.
De Gallo-Romeinen hadden, waarschijnlijk sinds de eerste eeuw van onze tijdrekening, een woning gevestigd op de huidige plaats van de collegiale kerk. Het is deze villa die Sint Gertrude van Nijvel schonk aan een Ierse monnik, Sint Foilianus, om er een abdij te stichten. De opgravingen ondernomen door M. Mertens in 1952 hebben de basis van deze oude constructie ontdekt. De Scotse monniken gevestigd in deze vallei bouwden een kerk en woningen: kleine cellen verzameld rond de houten en lemen kerk, volgens de gewoonte van die periode: 650. Op het einde van de 8ste eeuw werd deze kerk vervangen door een eerste constructie uit steen. Dit gebouw was al een basiliek plan.
**
In 974 komt aan het hoofd van het Bisdom van Luik een bemerkbare man, grote bouwer en organisator: Notger. Hij vergroot de kerk van Fosses in zijn huidige afmetingen, met een verdedigingstoren, hij rust het geheel van de kloosterlijke gebouwen uit met stadsmuren. De verhoging van de relikwieën in 1086 trekt een grote massa aan. Zo zeer dat men besliste om het hoofdeinde te achteraan te plaatsen samen met de 3 apsissen door een crypte buiten koor te bouwen, die zo aan de pelgrims de gelegenheid gaf om dichter bij de relikwieën te komen door eronder te lopen. De collegiale kerk ondergaat vele tegenspoeden gedurende de eeuwen: branden in 1140, 1332, 1554 en plunderingen van de Franse Hugenoten in 1568. Ze werd gerestaureerd in 1721-1728 door Mathias Clerckx, kanunnik van Luik en provoost van Fosses.
********
NISMES .
*******
Het dorp Nismes is gelegen in de vallei van l’Eau Noire en grenst aan de rand van het woud van Thiérache. Centraal in de geschiedenis van dit dorp staat het element hout. Tot het einde van de 19de eeuw werkten hier vele ambachtslieden met dit materiaal om er onder andere klompen en houtskool van te maken. Een andere belangrijk product was ijzer. Tot het begin van de 20ste-eeuw kende het dorp een levendige ijzerindustrie. Echter, met de opkomst van nieuwe technieken en lagere lonen is deze industrietak geheel verdwenen. Vandaag de dag moet het dorp teren op de gelden die worden verdiend aan de toeristen.
.
De bekendste bezienswaardigheid van het dorp is het 16de-eeuwse kasteel Bivort. Het Baljuwhuis trekt ook vele bezoekers. Net buiten dorpsgrenzen bevindt zich de ruïne van de oude Sint-Lambertuskerk. Ook op het gebied van de natuur heeft Nismes enkele bezienswaardigheden. Zo bevinden zich op het Plateau des Abannets grote holten en kloven in de kalksteengrond. Abannet is in de streektaal het woord voor ‘kloof’. Voorzichtigheid is op dit plateau geboden. U zult zeker niet de laatste zijn die in een kloof valt en zich daarbij lelijk verwondt.
.
Een grote kloof wordt een fondry genoemd. De grootste fondry kreeg als naam ‘des Chiens’ mee. Zeer waarschijnlijk is er een hond in de kloof gevallen. Vanuit het dorpje Nismes kan men leuke wandelingen maken naar de Fondry des Chiens, of naar Matricolo.
.
***********************
OHEY .
****
.
Het leuke dorpje Ohey wordt gekenmerkt door een 19de-eeuwse neogotische kerk. Naast een aantrekkelijk park, waar in het eerste weekeinde van oktober een bloemencorso wordt gehouden, is er weinig te beleven. De meeste inwoners werken op het land of houden dieren. Alles staat in het teken van de landbouw en dat is vooral te proeven in het dorpscafé. Daar kan je de lekkerste wordt van de Ardennen eten! Kortom, een dorp dat uitermate geschikt is voor de toerist die op zoek is naar rust, kalmte en lekker eten.
******************
OIGNIES-EN-THIERACHE .
**************
.
Oignies was vroeger een arme nederzetting waar vooral mensen woonden die in de nabijgelegen leisteengroeven werkten. De arbeidsomstandigheden waren echter zo slecht dat Oignies al snel het dorp der weduwen werd genoemd. Zeker 80% van de vrouwen was weduwe geworden. Tegenwoordig kunt u zelf nog een kijkje nemen in een groeve. Ga bijvoorbeeld naar de Hamérienne of de Trou des Pauvres en aanschouw met uw eigen ogen onder welke omstandigheden de mannen hier moesten werken. Gelukkig is het vandaag de dag veel beter gesteld met de dorpelingen. Zij verdienen hun dagelijks brood met het toerisme. In de wintermaanden kan hier worden gelanglauft terwijl er in de zomermaanden heerlijk gewandeld kan worden. Onderdak kunt u onder meer vinden in de nabijgelegen chalets die voor weinig geld te huur zijn.
*****************
OLLOY .
********

In het leuke dorpje Olloy brengen jaarlijks vele toeristen een bezoek aan het plaatselijke museum. In dit museum wordt duidelijk gemaakt hoe de lokale landbouw werkt en welke gewassen er onder andere worden verbouwd. Echter, de meeste mensen willen zien hoe de beroemde klompen worden gemaakt. In de omgeving kunnen mooie wandelingen worden gemaakt, onder andere langs mooie tiennes, naar de ruïne van een Romeins oppidum en naar de 250 meter hoge Roche du Pas. U moet zeker niet vergeten een bezoek te brengen aan de Bon Dieu Bert. Deze eeuwenoude eik komt in veel lokale sprookjes voor.
****************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php

[majke]

OMBRET-RAWSA .
****
.
Het mooie dorpje Ombret-Rawsa is gelegen op een steile rots aan de Maas. Het dorp is omgeven door bossen en is dan ook uitermate geschikt voor het maken van lange wandelingen. Maak bijvoorbeeld een wandeling naar de Fonds d’Oxhe, de kloven van Ampsin of naar de berg Corphalie. In zuidelijke richting komt u het dorp Saint-Séverin-en-Condroz tegen. Mocht u tijdens een wandeling in de buurt zijn, breng dan zeker een bezoek aan dit dorpje met zijn mooie 12de-eeuwse Sint-Pieter-en-Pauluskerk. In het interieur van de kerk is duidelijk de invloed van de monniken van Cluny zichtbaar. Vooral de strakke lijnen van het koor wijzen in deze richting.
*******
ORTHO .
******
.
Het kleine dorpje Ortho ligt op een kale hoogvlakte. Dit is zeker niet het mooiste gedeelte van de Ardennen. Uitgestrekte velden waarop weinig meer wil groeien. In het dorpje zelf is niet erg veel te beleven en dat is dan misschien wel meer het mooie ervan. Het is heerlijk rustig en u komt er weinig tot geen toeristen en wandelaars tegen. In het dorpje is een VVV-kantoor gevestigd dat u graag meer informatie verstrekt over wandelingen en bezienswaardigheden in de buurt. Op enige afstand van Ortho begint een mooi stuk bos dat doorloopt tot aan Bertange.
*****
ORVAL .
******
.
De naam van deze beroemde abdij is verbonden met bier en kaas. De abdij is een geliefde plaats voor toeristen. Het bezoek aan de ruïnes van de oude cisterciënzerabdij onthult een locatie met een boeiende geschiedenis en van een heel aparte schoonheid, ingebed in een vallei waar de Mathildebron ontspringt. Het bezoek bestaat uit een audio-visuele voorstelling over de geschiedenis van de abdij en het kloosterleven (circa 20 minuten). Een parcours met illustraties, het museum dat in de kelders uit de achttiende eeuw is ingericht, de traditionele apotheek en de tuin met geneeskundige planten zetten de kroon op het bezoek. Daarbij komt, gedurende sommige periodes, nog een tentoonstelling in de grote Zaal van het middeleeuws onthaalgebouw.
.
Gedurende de maanden juli en augustus zijn er elke namiddag geleide bezoeken ; in september alleen op zondagnamiddag. De geleide bezoeken beginnen met de audio-visuele voorstelling en duren ongeveer één uur. Aanvang van de geleide bezoeken is 14.00, 15.00, 16.00 en 17.00.
.
Gedurende de lange geschiedenis van Orval is er waarschijnlijk altijd een brouwerij geweest. Daarvan getuigen oude plannen, een precieze beschrijving van het fabricatieproces door een franciscaan, 300 jaar geleden en de naam van een plaats, "hoplochting" dicht bij het klooster. Bier brouwen was inderdaad de gewoonte in deze streken, die zich niet leenden tot wijnbouw. Bier stond in hoog aanzien omwille van zijn voedingswaarde: men noemde het “vloeibaar brood”.
.
Vanaf 1529, wanneer keizer Karel de monniken toelating geeft een ijzersmelterij op te richten om de nodige inkomsten te verwerven om de grote oorlogsschade te herstellen, is de abdij van Orval altijd het toneel geweest van een economische activiteit, die belangrijker was dan nodig voor het levensonderhoud van de gemeenschap.
***
Toen Orval uit zijn as herrees, na meer dan 130 jaar ruïne, vereiste de heropbouw van de abdij aanzienlijke financiële middelen; de brouwerij werd opgericht om de rol van de vroegere ijzersmelterij over te nemen. De brouwerij werd in 1931 dus niet gebouwd om werk te geven aan de monniken, die toen reeds brood bakten en kaas maakten ; vanaf het begin werden leken in dienst genomen. De eerste meesterbrouwer was een Duitser, Pappenheimer genaamd. Hij is begraven op het kerkhof van Villers-devant-Orval.
**
.
Hij en de Belg Honoré Van Sande, die tijdens diezelfde periode in de brouwerij werkte, liggen aan de basis van dit zo typische bier. Zij waren stoutmoedig: de combinatie van fabricatiemethoden die zij toepasten komen nergens elders voor. Verschillende van deze methoden, zoals het “drooghoppen”, zijn Engels. Het aroma en de fijnheid van de smaak van het bier is dan ook meer te danken aan de hoppen en de gisten dan aan de gebruikte mouten. Zowel het recept, het glas, de fles als het etiket, zoals wij die nu nog kennen, zijn nog dezelfde als in het begin van de jaren 30.
*****
MUSEE PHARMACEUTIQUE .
********
.
Het museum is gevestigd in een klein gebouw dat is gebouwd omstreeks 1930. Naar verluidt werden er in de omgeving van het gebouw medicinale kruiden verbouwd. In dit gebouw werden toen de kruiden gedroogd en verder bewerkt tot medicijnen. Vandaag de dag kunt u nog steeds de medicinale kruidentuin bewonderen. De collectie van het museum bestaat uit vele gereedschappen en instrumenten die vroeger werden gebruikt om medicijnen mee te maken. Zo staat er een schitterende weegschaal die werd gebruikt om de juiste verhoudingen af te wegen. Daarnaast staan er veel lege medicijnflesjes in de antieke medicijnkastjes. De schitterende meubels uit de vorige eeuw maken de collectie compleet.
******
ORVAL BIER .
****
.
De brouwerij van de abdij van Orval is één van de zes Belgische trappistenbrouwerijen. De abdij is prachtig gelegen in Villers-devant-Orval, nabij Florenville, in de provincie Luxemburg. U kunt in de omgeving van de abdij prachtige wandelingen maken. Geniet daarna van een heerlijk glas Orval, eventueel met een stukje trappistenkaas, in één van de twee restaurants nabij de abdij.

Gedurende de lange geschiedenis van Orval is er waarschijnlijk altijd een brouwerij geweest. Daarvan getuigen oude plannen, een precieze beschrijving van het fabricatieproces door een franciscaan, 300 jaar geleden en de naam van een plaats, "hoplochting" dicht bij het klooster. Bierbrouwen was inderdaad de gewoonte in deze streken, die zich niet leenden tot wijnbouw. Bier stond in hoog aanzien omwille van zijn voedingswaarde: men noemde het "vloeibaar brood".
***
.
Vanaf 1529, wanneer keizer Karel de monniken toelating geeft een ijzersmelterij op te richten om de nodige inkomsten te verwerven om de grote oorlogsschade te herstellen, is de abdij van Orval altijd het toneel geweest van een economische activiteit, die belangrijker was dan nodig voor het levensonderhoud van de gemeenschap.
.
Toen Orval uit zijn as herrees, na meer dan 130 jaar ruïne, vereiste de heropbouw van de abdij aanzienlijke financiële middelen. De brouwerij werd opgericht om de rol van de vroegere ijzersmelterij over te nemen.

De brouwerij werd in 1931 dus niet gebouwd om werk te geven aan de monniken, die toen reeds brood bakten en kaas maakten. Vanaf het begin werden leken in dienst genomen. De eerste meester-brouwer was een Duitser, Pappenheimer genaamd; hij is begraven op het kerkhof van Villers-devant-Orval.

Hij en de Belg Honoré Van Sande, die tijdens diezelfde periode in de brouwerij werkte, liggen aan de basis van dit zo typische bier. Zij waren stoutmoedig: de combinatie van fabricatiemethoden die zij toepasten komen nergens elders voor. Verschillende van deze methoden, zoals het 'drooghoppen", zijn Engels. Het aroma en de fijnheid van de smaak van het bier is dan ook meer te danken aan de hoppen en de gisten dan aan de gebruikte mouten. Zowel het recept, het glas, de fles als het etiket, zoals wij die nu nog kennen, zijn nog dezelfde als in het begin van de jaren ‘30.
Orval bier, als drank even delicaat als wijn, moet donker bewaard worden aan een temperatuur tussen de 10°C en de 15°C. Deze temperatuur is tevens de ideale schenktemperatuur. Gebruik steeds het origineel Orval-glas en drink het bezinksel apart op.
Wie het bier van Orval niet lust, is geen echte bierliefhebber!
******
VILLERS-DEVANT-ORVAL .
*****
.
Dit schitterende plaatsje ligt in de provincie Luxemburg. Het ligt niet ver verwijderd van Florenville. De beroemde abdij van Orval, één van de zes Belgische trappistenbrouwerijen, bevindt zich hier. U kunt in de omgeving van de abdij prachtige wandelingen maken. Daarna kunt u genieten van een heerlijk glas Orval, eventueel met een stukje trappistenkaas, in één van de twee restaurants nabij de abdij.
******
ABDIJ VAN ORVAL .
*******
.
De naam van deze beroemde abdij is niet alleen verbonden met bier en kaas; het is ook de merknaam van het abdijbrood. De abdij is een geliefde pleisterplaats voor dagjestoeristen, er is een kruidentuin, een ruïne en Orval is met zijn schitterende omgeving één van die schaarse plaatsen waar natuur en cultuur elkaar niet naar het leven staan.
Orval is stilte, maar Orval is ook werk. De monniken maken hier niet alleen brood, kaas en bier, ze beplanten ook hele dalen met populieren die de plaats innemen van de eentonige reeksen sparren, en ze fokken zelfs stamboekvee. Het klooster van Orval zet daarmee een traditie van bezinning en hard werken voort uit de Middeleeuwen.
**
.
Rond 1070 arriveerden in de valei van Orval de eerste monniken uit Zuid-Italië. Graaf Arnold van Chiny gaf hun grond om een abdij te bouwen. Om onbekende redenen verdween deze eerste groep amper veertig jaar later. Zij lieten een half voltooide kerk achter. Othon, zoon van Arnold van Chiny, spoorde een andere groep monniken aan dit werk af te maken. In 1124 kon bisschop Winton van Verdun de kerk inwijden.
***
Later verkregen de monniken van Orval het lidmaatschap van de orde der cisterciënzers van Bernardus van Clairvaux. Onder deze krachtige orde werd de abdij uitgebreid tot één van de belangrijkste van West-Europa, hoewel ook tegenslagen het klooster teisterden, zoals een grote brand in 1225. De ruïne van de toenmalige kerk, die nog steeds overeind staat, is een fraai voorbeeld van Romaanse bouwkunst.
***
.
In de 15de en 16de eeuw betwistten eerst Frankrijk en Bourgondië en later Frankrijk en Spanje het vorstendom Luxemburg. Als zovele plaatsen in dit gebied leed ook Orval in die periode onder de verwoestingen, onder andere door de soldaten van keizer Karel V en koning Louis XIV. Karel V was Orval nochtans goedgezind, want hij stond de abdij de oprichting van een smederij toe, en (in 1533) de wederopbouw van de kerk.
Ook na de plundering in 1637 door troepen van de Franse maarschalk de Châtillon moest Orval weer opnieuw worden opgebouwd. In de 17de eeuw werd de smederij van Orval vergroot tot een echte hoogoven, die in heel Europa bekend was.
.
In 1723 telde het klooster 130 monniken, waarmee het één van de grootste abdijen van Frankrijk moet zijn geweest. Het areaal aan landbouwgrond van de abdij nam voortdurend toe. Tussen 1760 en 1782 werd de grote kerk herbouwd, naar plannen van de beroemde architect Laurent-Benoit Dewez.
Na het uitbreken van de Franse Revolutie in 1789 duurde het niet lang of Orval onderging het lot van zovele andere kerkelijke goederen: op 23 juni 1793 werd Orval door de revolutionaire troepen onder het bevel van generaal Loison geheel vernield. De monniken trokken zich terug in de priorij van Conques in Luxemburg waar de gemeenschap van monniken in 1796 werd opgeheven. Gedurende meer dan een eeuw bleef de puinhoop van Orval een jachtgebied voor rovers of mensen die de stenen van de abdij gebruikten voor het bouwen van huizen.
.
De familie de Harenne, die het terrein in handen had gekregen, bood de puinhoop in 1926 aan de cisterciënzeorde aan, om de glorie van het oude Orval te herstellen. Dit enorme werk werd toevertrouwd aan Dom Marie-Albert van der Cruyssen, trappist uit Gent, die een nieuwe kloostergemeenschap bijeenbracht met monniken uit Anlier.

Architect Henri Vaes ontwierp een nieuwe abdij. In zijn architectuur wordt naar de strakke Romaanse stijl uit de eerste periode verwezen. De gebouwen zijn opgetrokken uit een okergele steen, de Pierre de France die 165 miljoen jaar geleden werd gevormd, toen de zee dit gebied nog overspoelde. In 1948 werd de hoofdkerk opnieuw ingewijd en sindsdien is Orval een majestueus maar rustig klooster en een bezinningsplaats voor bezoekers. Alleen de bekoorlijk bewaarde en eveneens indrukwekkende ruïnes herinneren aan de vele verwoestingen die Orval onderging.
**
Werkdag in Orval:
Een pater van Orval brengt zijn werkdag als volgt door:
04.00: opstaan, morgengebed, bijbellezing en ontbijt.
07.00: gebed, gemeenschapsvergadering in het kapittel en ochtendwerk.
11.00: eucharistieviering (zondag om 09.30).
12.00: middagmaal.
13.30: gebed en middagwerk.
17.40: vespers, avondmaal en vrije tijd.
19.30: avondgebed en slapen.
***
.
De abdij van Orval is een open abdij en ontvangt bezoekers. De ruïnes en de kruidentuin kunnen dagelijks worden bezocht. Eén van de hoogtepunten van zo`n bezoek wordt gevormd door de fontein Mathilde, waar mineraalwater uit de grond borrelt.

Gravin Mathilda van Toscane (1046-1115) verloor in deze bron ooit haar trouwring. Omdat dit geschiedde kort na de dood van haar echtgenoot Godfried-met-den-Baard, stemde dit haar erg treurig. Zoektochten bleven vruchteloos tot in de fontein een vis opdook die de ring in de mond droeg en hem in handen legde van de gravin. Deze zou (in het Frans) hebben geroepen `ceci est un val d`Or`, of `hier stroomt goud uit de grond`, waarna `Val d`Or` geleidelijk tot Orval zou zijn geëvolueerd. Het wapen van de abdij verwijst naar deze legende: het stelt een met diamanten versierde ring voor, die uit het water oprijst.
.
Naast de kruidentuin met geneeskrachtige kruiden heeft men de 18de eeuwse apotheek van de frater-apotheker Antoine Perrin herbouwd. Bij een bezoek aan de ruïnes laat men een audiovisuele montage zien (ook om het uur in het Nederlands).

In een winkel verkoopt de abdij haar uitstekende bier (in leuke kogelflesjes, kaas, brood, snuisterijen, aquarellen en diverse religieuze producten (boeken CD`s).
*************
ORVAL KAZEN .
****
.
Het waren de monniken van de Abdij van Sept-Fons in Moulins (Frankrijk) die de Abdij van Orval deden herleven en die de productie van de kaas ter hand namen. Dit laatste gebeurde in 1928, twee jaar na de terugkeer van de monniken. De oorspronkelijke kaasmakerij is in de loop van de geschiedenis drie maal gemoderniseerd.

De Orvalkaas is een ambachtelijk product. De vervaardiging gebeurt onder toezicht van de monniken. In België behoort de Orvalkaas tot de categorie van de kazen die "Plateau" worden genoemd. De Orvalkaas stamt af van deze die in 1816 voor het eerst werd geproduceerd door de Trappisten van Franse Abdij "Port-du-Salut" in Entrammes, in het departement van La Mayenne, in Frankrijk.

Als basisgrondstof gebruikt men verse volle melk uit de Gaumestreek voor het maken van de kaas. Het is een halfzachte kaas van het St-Paulintype die gedurende drie weken rijpt. De kaas heeft een natuurlijke korst, waarvan de kleur evolueert van oranje naar bordeaux. Het zoutgehalte bedraagt ongeveer 15 gram per kilo kaas en dat is gemiddeld te noemen. Aan de kaas worden geen chemische middelen toegevoegd zoals conserveringsmiddelen. De ingrediënten zijn gepasteuriseerde melk van koeien, melkzuursel, stremsel en zout.
************************************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php.

[majke]

PALISEUL
*******
.
In de buurt van de rivier de Semois ligt het idyllische dorpje Paliseul. De geschiedenis van het dorp gaat terug tot in de vroege Middeleeuwen. In die tijd lieten de koningen van Austrasië er een jachtslot bouwen. In Paliseul liet de Franse dichter Paul Verlaine een mooi huis bouwen. Hij verbleef vooral in de zomermaanden in dit huis waar hij enkele beroemde gedichten schreef. Tegenwoordig worden er in dit huis leuke tentoonstellingen gehouden met wisselende thema’s. Een andere bezienswaardigheid vindt slechts eenmaal per jaar plaats. Op 1 mei, als men wereldwijd Dag van de Arbeid viert, wordt in Paliseul de Sint-Katelijnemarkt gehouden. Dit festijn moet u zeker eens bezoeken. U kunt er genieten van tal van gastronomische hoogstandjes.
****
PHILIPPEVILLE .
*****

Na de val van de vesting Mariembourg in 1554 zag Karel V zich genoodzaakt een nieuwe vestingsstad te bouwen, die de grens met Frankrijk in het oog moest houden. Omdat Karel in 1555 abdiceerde noemde hij het nieuwe stadje naar zijn zoon, de toekomstige Filips II: Philippopolis, Philippeville. Het werd aangelegd volgens precies dezelfde principes als Mariembourg, met stervormig aangelegde straten rond een centraal plein. Op de plaats van de vestingwerken, die in 1860 ontmanteld werden, zijn ringlanen aangelegd. In het kruitmagazijn van de vesting bevindt zich vandaag de dag de Chapelle de Notre Dame des Remparts. De kapel kan worden bezocht. Zeer indrukwekkend zijn de bunkers die tien kilometer aan grotendeels onderaardse galerijen bevatten.
*****
PORCHERESSE .
****

Porcheresse is een klein maar gezellig dorpje in de provincie Namen. Porcheresse ligt op het traject van verschillende fiets- en wandelroutes en daarom komt u in het dorp ook vele wandelaars tegen die gezellig wat drinken op één van de terrassen. Daarnaast bestaat er ook de mogelijkheid om het klompenmuseum in het dorpje te bezichtigen. In de omgeving van Porcheresse vindt u genoeg mogelijkheden om te wandelen, fietsen en te watersporten. U ziet er vele dieren lopen en als u geluk heeft, zelfs enkele zeer zeldzame steenbokken.
****
ARBORETUM (GEDINNE)
.
*Zoals de meeste arboretums van België is dat van Gedinne ontworpen in het begin van de 20ste eeuw (1903). Met zijn oppervlakte van 10 hectare bestaat zijn aantrekkingskracht vooral uit de mooie collectie harsachtigen, samengesteld uit zo`n vijftigtal soorten. Bepaalde specimen zijn meer dan 40 meter hoog. Aan het arboretum grenst een zaadhoudende beplanting. Het betreft hier de eerste aanplant van Douglas sparren in België.
*******
GEDINNE .
******
.
Gedinne bevindt zich in de vallei van de Houille, in het hart van de Ardense bossen. Het is de poort naar de Naamse Semois. De landelijke gemeente waarvan de helft bebost is, bestaat uit 12 schilderachtige dorpen waar het goed leven is. Gedinne met ‘la Croix-Scaille’, het ‘dak’ van de provincie Namen, een massief op 505 meter, tijdens de oorlog een weerstandsnest, nu een paradijs voor natuurliefhebbers. Bovendien is ‘la Croix-Scaille’ het centrum van prachtige wandelingen zodat u de botanische rijkdom en fauna kunt ontdekken. Dit culminatiepunt, in het midden van het woud, werd onlangs bekroond met een 60 meter hoge uitkijktoren, de ‘Tour du Millénaire’, toegankelijk voor het publiek.
.
Indien u de kalmte van de vallei verkiest, kunt u vanuit Gedinne-centrum het pad langs de Houille volgen. Deze heldere rivier, soms kalm dan wispelturig loopt langs eigenaardige rotsen met soms vreemde grillige vormen zoals ‘La Tête de Chien’ of grotten zoals de ‘Chambre du Curé’, om vervolgens Vencimont te bereiken. Vencimont is een parel verzonken in het reliëf en omgeven door bossen. Op het dorpsplein troont de oude smidse waarin het plaatselijk bureau voor toerisme is ondergebracht. In dit natuurparadijs heet Gedinne u van harte welkom met zijn rustieke cafés, restaurants en meer dan 400 verblijfsmogelijkheden.
*****
MUSEE DU SABOT .
***
.
Het 'Musée du Sabot' is een klompenmuseum, dat ondergebracht is in het vroegere stadhuis van Porcheresse. Het dorp telt 272 inwoners en er is maar één winkel, die het hele jaar geopend is en waar men van alles en nog wat verkoopt. Tussen de levensmiddelen is ook een café ingericht. Is het museum gesloten, dan kan men bij de winkel de sleutel ophalen.

Vroeger werden daar veel klompen met een leren riempje gemaakt voor de mijnwerkers in Charleroi. Men laat oude foto's, rekeningen en een video zien. De eerste klompenmaker kwam rond het jaar 1600 in het dorp wonen; de laatste vertrok in 1947. Op het hoogtepunt telde men vijftig klompenmakers. Het museum is net als het dorp heel klein.
****
MUSEE DES IMPRIMES EN LUXEMBOURG .


Dit museum is gevestigd in het Belgische gedeelte van Luxemburg. Het museum is gevestigd in een oude drukkerij die nog volledig in werking is. De collectie bestaat uit schitterende, oude drukmachines en gerelateerd gereedschap. Te zien zijn onder andere vele druktechnieken en komt u meer te weten over de oude drukprocessen. Voor de liefhebber van wetenschap en techniek zeker de moeite waard.
*****
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen/

[majke]

POUPEHAN.
*********
.
Poupehan is een rustig dorpje. Het dorpje is zonnig gelegen op de zuidelijke helling van de Belgische Ardennen. Poupehan is gelegen langs de oevers van één van de mooiste rivieren van België, de Semois. Het dorpje is omringd door beboste heuvels met vele prachtige uitzichtpunten. Het is een uitstekend gebied voor wandelaars, mountainbikers, kajakkers, vissers, rustaanbidders en de Semois is een verfrissend natuurbad.
***
De huizen van Poupehan met natuursteen en leiendaken hebben hun authentieke karakter behouden. Talrijke tabakdroogschuren (nu ook gebruikt om hout te drogen) hier en daar in de weilanden of achter de huizen en het washuis midden in het dorp, herinneren aan vervlogen tijden, toen alle inwoners van het dorp de handen uit de mouwen staken om te werken in de tabaksteelt en de wasserij in de washuizen. Poupehan is trots op zijn natuurlijke erfgoed: de natuurlijke oevers van de Semois. Talrijke uitzichtpunten zijn Croisette, Goutelles, Roche Gilquin en de 'Chaire à prêcher' waar vandaan Piet de kluizenaar de bewoners van de valei toesprak om ze te overtuigen om mee te gaan met Godfried van Bouillon op de allereerste kruistocht.
****
Botanisch en Geografisch Arboretum .
*****
.
Het arboretum van Bouillon, dat in 1906 werd ontworpen, bevat ongeveer 150 inlandse en exotische soorten loofbomen en harsachtigen. Het bezit een Tsuga mertensiana, bekroond als kampioen van België, en een Abies grandis die met zijn 48 meter hoogte vice-kampioen van België werd.
**
In Grenelle is eveneens een geografisch arboretum te vinden dat harsachtigen soorten uit de Rocky Mountains (West-Amerika) bevat, die zich overvloedig voortplanten. Deze arboretums dienen een zowel wetenschappelijk en dendrologisch, botanisch en medisch (homeopathie), didactisch en cultureel, als ook een toeristisch en maatschappelijk belang.
****
MUSEE DUCAL .
******
.
Dit museum is gevestigd in een 18de eeuws huis. Het museum heeft een schitterende expositie omtrent de archeologie van de regio, de ijzerindustrie en de folklore. In het museum is ook het museum van Godfried van Bouillon gevestigd. In dit museum binnen een museum kunt u souvenirs bewonderen van de kruistochten zoals wapens en religieuze objecten uit die periode. Ook staat er een kopie van de graftombe, de originele bevindt zich in Jeruzalem, van Godfried van Bouillon tentoongesteld.
****
BOUILLON.
******
.
De stad Bouillon heeft 5505 inwoners en behoort tot de mooiste plekjes van de Ardennen. Het oude hertogdom van Bouillon is even prachtig als in het verleden, met de burcht, wonder van de middeleeuwse militaire kunst. Verschillende patriciërshuizen van de XVIIde en XVIIIde eeuwen worden zorgvuldig onderhouden door hun eigenaars: het college Turenne of het klooster van de Zusters van het Heilig Graf getuigen hiervan, ook de bastions, de kazernes Vauban of het huis van de gouverneur.
****
.
De dorpjes van Bouillon strekken zich uit langs de Semois op een lengte van ongeveer vijftig km: Les Hayons, Dohan, Noirefontaine, Corbion, Botassart, Ucimont, Poupehan, Rochehaut, Frahan en Laviot bevinden zich op de aangeslibde laagvlakte of op de hoogvlakte bij de beekbronnen, zoals Curfoz en Sensenruth, Mogimont en Vivy of Bellevaux.
****
.
Bouillon bezit het belangrijkste boserfdeel van België. Haar eik- en beukbossen bewonen de hoogvlakte van Menuchenet en de hellingen van de zijrivieren van de Semois, met ongeveer zestig spectaculaire uitzichten zoals het Graf van de Reus of het panorama van Frahan in Rochehaut.
****
.
De geschiedenis van de plaatselijke burcht is onafscheidelijk verbonden met die van Godfried van Bouillon, de roemruchte ridder, die in 1096 de Eerste Kruistocht naar het Heilig Land leidde. Boven het plaatsje bestond toen al een burcht, want de versterking Bouillon werd reeds vermeld in het Verdrag van Verdun in 843, toen het uitdrukkelijk aan Lotharingen werd toegewezen.
***
.
Rond 1050 herbouwde Godfried met de Baard de vesting en zijn beroemde zoon Godfried IV, hertog van Neder-Lotharingen groeide hier op. Geïnspireerd door Pieter de Kluizenaar verkocht deze ridder zijn kasteel aan de prins-bisschoppen van Luik om met de opbrengst ervan een expeditie naar Palestina te financieren. Men weet dat hij ginder in 1099 door zijn strijdmakkers tot koning werd uitgeroepen om zijn heldhaftige gedrag bij de verovering van Jeruzalem. .
*******
RAEREN .
****
.
Het dorpje Raeren is ideaal voor de toerist die op zoek is naar rust. Geen massatoerisme voor dit plaatsje. In de omgeving liggen goed verzorgde fietspaden waar het goed fietsen is. Echte bezienswaardigheden kent het dorpje niet. Wel is het dorpje een bezienswaardigheid van Europees niveau wijk te weten het Pottenbakkersmuseum. Dit is ondergebracht in Burg Raeren, een kasteel dat dateert uit de 14de eeuw. Hier is aardewerk te zien van de Romeinen tot de Renaissance. Tijdens carnaval zijn de inwoners altijd in een felle strijd verwikkeld met de inwoners van Kelmis. Het zijn bekende schutters en muzikanten. .
*****
REDANGE-SUR-ATTERT .
**************
.
In het dal van de Attert bevindt zich onder meer het leuke dorpje Useldange. Kenmerkend voor dit dorpje is de 27 meter hoge kasteeltoren. Deze toren is een baken van de geschiedenis. Het dorpje kreeg dan ook in 1983 terecht een belangrijke Europese prijs op het gebied van onderhoud van historisch erfgoed. In hetzelfde dal ligt ook het dorpje Boevange-sur-Attert. Meer naar het zuiden kom je uit bij Colpach, een centrum van cultuur. Zo kunt u hier een bezoek brengen aan het kasteel dat aan het begin van de 20ste eeuw werd gebouwd door Émile Mayrisch, een rijke industrieel. In de 20ste eeuw was het kasteel een bolwerk van schrijvers en dichters. Vandaag de dag is er een bejaardentehuis gevestigd maar in de tuin kunt u nog heerlijk wandelen. Daar staan onder andere beeldhouwwerken van Maillol en van Kolbe. .
*****
REDU .
********
.
Het kleine, al meer dan 1100 jaar oude plaatsje Redu wist zich op ongewone wijze uit de anonimiteit te werken, en daarom moet het op deze website worden vermeld. In 1981 verscheen hier het eerste antiquariaat voor boeken, waarna de Engelsman Richard Booth, die in Hay-on-Wye in Wales een soortgelijk boekendorp had gesticht, zijn oog liet vallen op Redu. Op zijn initiatief werd in 1984 een eerste ‘Fête Annuelle du Livre’ georganiseerd, en uit deze eerste boekenbeurs groeide een massale beweging.
***
.
Door deze boekenbeurs kreeg de stad een bepaald imago. Steeds meer boekenwinkels gingen zich vestigen in Redu en steeds meer toeristen kwamen naar de stad om er urenlang rond te snuffelen naar dat ene bijzondere boek. Het zijn vooral de Engelsen, Duitsers en Nederlanders die massaal Redu bezoeken. De boekwinkels zijn over het algemeen geen concurrent van elkaar. Ze hebben allemaal hun eigen specialisatie. Maar in Redu is meer te zien dan alleen stoffige boeken. Zo is er ook een atelier waar op oude wijze papier wordt vervaardigd, evenals een werkplaats voor gravures, een boekbinderij en enkele kunstgalerijen.
***
.
Op de landerijen rond Redu worden veel frambozen geteeld. Van begin juli tot half augustus worden de frambozen geoogst en een helpende hand is natuurlijk altijd welkom. In deze mooie omgeving kunt u genieten van mooie panoramapunten zoals Hastais in Chanly, de Wéry in Halma-Neupont en de Margoyet in Wellin. Wellin staat bekend om de 18de-eeuwse kerk die wordt gekenmerkt door mooie gebrandschilderde ramen.
***
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php

[majke]

REMOUCHAMPS .
***********
Het dorp Remouchamps behoort tot de bekendste dorpen in de Ardennen. Deze eer heeft het dorp vooral te danken aan de beroemde grotten die er werden ontdekt in 1828. Het duurde een kleine 100 jaar voordat het grote publiek een kijkje kon nemen in de grote grotten. Bij een bezoek aan de Ardennen mag u deze grotten gewoonweg niet overslaan. De grotten bestaan uit meerdere zalen. De mooiste zaal wordt ook wel de Kathedraal genoemd en is 100 meter lang en 40 meter hoog. De grotten hebben een onderaardse rivier, de Rubicon, die per boot kan worden bevaren. Een rondleiding door de grotten duurt bijna anderhalf uur. De helft van de tijd wordt per boot afgelegd in soms zeer nauwe gangen. De rondleiding eindigt bij de Palmier, de Palmboom, een fraaie kalksteenformatie.
.
*****
GROT VAN REMOUCHAMPS .
***
.
De Grot van Remouchamps wordt sinds 1828 door toeristen bezocht. De harshoudende fakkels die destijds door de eerste bezoekers gebruikt werden, moeten maar een vage indruk nagelaten hebben, in vergelijking met de pracht dat heden te zien is, dankzij de luister van de moderne verlichting. De mysterieuze sfeer die hierdoor gecreëerd wordt, overschrijdt van verre de glansrijke ondergrond. Sinds 1924 wordt hij verlicht met een sprookjesachtige verlichting.
.
De grot van Remouchamps ligt in de provincie Luik en een bezoek aan deze tocht wordt in de twee delen afgelegd. Het eerste deel is een wandeling door meerdere zalen, waaronder de eerste zaal. Reeds 8000 jaar geleden werd deze ruimte door de Paleolithische jagers bewoond. Via een schilderachtig, kleurrijk decor komt men bij de grote zaal de Kathedraal. De paden zijn goed begaanbaar, schoon en slipvrij. Door steeds dieper de grond in te lopen, onder begeleiding van een gids, kan men het wonderlijke spektakel aanschouwen. Ieder natuurlijk wonder wordt tot in detail uitgelegd.
**
Na het hoogtepunt van de Kathedraal, geschiedt het tweede deel van het bezoek in de vorm van een boottocht. De boot glijdt langzaam vooruit over de meanders van de onderaardse rivier, de langste onderwater rivier ter wereld, in mysterieuze stilte bewondert men nieuwe schoonheden, waaronder de palmboom. De bezoeker wordt bij het beginpunt afgezet. Het bezoek duurt ongeveer vijf kwartier. Het park is te bereiken vanaf Luik via de snelweg E25, (richting Bastogne-Luxemburg), afrit 46 Aywaille/Remouchamps. Bij de stoplichten links af en na 1 km bevindt de grot zich aan de linkerkant na de brug over de Amblève, aan het begin van de Rue de Louveigné, te Remouchamps.
.
*****
RENDEUX .
********
.
Rendeux is een dorpje gelegen in de provincie Luxemburg. Op 1 januari 2002 kende Rendeux 2.212 inwoners. Rendeux bestaat uit een aantal typische dorpjes, zoals Hodoster, waar nog landelijk geleefd wordt. Het landschap is flink glooiend en daarom een ware uitdaging voor liefhebbers van sportieve fiets- of wandeltochten. Waar u ook bent, u komt altijd de Ourthe tegen met haar prachtige meanders waarop kajakkers zich helemaal uit kunnen leven. Hodister biedt u de rust van het landleven en de nabijheid van attractiepolen als La Roche en Durbuy. Te bewonderen in Rendeux zijn de kasteelhoeve, het kasteel en de molen van Bardonwez.
***
ARBORETUM LENOIR .
****
.
Dit arboretum, dat in de jaren `30 van de 20ste eeuw ontworpen werd door de heer Lenoir, bevat een watermolen die op gang wordt gebracht door een klein kanaal van de Ourthe. Beetje bij beetje zijn kleine eilandjes ontstaan, die het gebied een buitengewone charme geven en het ook nu nog kenmerken. Doordat de heer Lenoir meer zorg aan de dag legde voor het verzamelen van zeldzame exotische boomsoorten dan voor de indeling ervan, of het aanpakken van de structuur van het gebied, heeft het arboretum zijn eigen wilde karakter gekregen.

Door de vele houtachtige soorten en de indrukwekkende dendrologische collecties heeft dit terrein een niet vergelijkbare botanische waarde. Het gebied telt vandaag de dag 3.800 bomen, verdeeld over 1.400 verschillende soorten, waaronder verschillende variëteiten lijsterbessen... Het park is het gehele jaar geopend.
****
ROCHEFORT .
*********
.
Het mooie plaatsje Rochefort is gelegen aan het riviertje de Lomme. Deze rivier gaat bij het plaatsje Lessive op in de rivier de Lesse. Op kleine afstand van Rochefort ligt het beroemde Parc National Lesse et Lomme. In dit park bevindt zich onder meer de grot van Han omvat. Deze grot is vele malen bekender dan de grot van Rochefort, echter, qua schoonheid doet de grot van Rochefort niet onder voor de grot van Han. Zo heeft de Sabbatzaal een plafond van 30 meter hoog, waarin druipsteenformaties in verschillende kleurschakeringen voorkomen. Het is mogelijk om de grot door middel van een rondleiding te bezoeken. De grot is geopend van 1 april tot en met 31 oktober. Er zijn gecombineerde toegangsbewijzen voor een bezoek aan de grot en het nabijgelegen natuurreservaat van Han zodat u voordeliger uitbent.
.
Naast de grot heeft Rochefort nog meer te bieden zoals het 13de-eeuwse Saint-Rémyklooster. Dit trappistenklooster staat bekend om hun mooie bieren en kazen en steken de kazen van Orval zeker naar de kroon. Zo moet u zeker de lokale specialiteit proberen, Coq en bure. Dit is een in trappistenbier gestoofd kippetje. Een andere bezienswaardigheid is de marmergroeve. Hier wordt sinds de 13de eeuw rood en blauw marmer gewonnen. Het marmer uit deze groeve is onder meer gebruikt in de koepel van de Sint-Pieter in Rome.
.
In de directe omgeving van Rochefort kunt u goed wandelen. Tevens zijn er uitgebreide fietspaden aangelegd. Alle paden zijn duidelijk bewegwijzerd. Een route die u zeker moet proberen is naar de Trou de Nou Maulin of naar de Sint-Odilekapel. Onderweg komt u langs mooie monumenten, schitterende bomen en wilde struiken. Maar niet getreurd als u slecht ter been bent. Voor de mindervalide is er een treintje in het leven geroepen die dagelijks rijdt tussen Jemelle, Rochefort en Han.
***
GROT VAN LORETTE-ROCHEFORT .
*****
.
De grot van Lorette-Rochefort is in 1865 ontdekt en ontstaan door de stroming van de rivier de Lomme. Deze grot is veel wilder dan andere grotten in de Ardennen zoals de grotten van Han. De grot van Lorette-Rochefort is een grote en erg complexe grot waarvan het toeristische gedeelte maar een stukje vormt. In een andere sector van de grot, onder de "Val d'Enfer" (de "Hellegang"), worden verschillende galerijen verbrijzeld door de beweging van actieve paraklazen.
.
Het gaat hier om breuken die de rots verpulveren, en die wel meer dan honderd meter lang kunnen zijn, en waarlangs rotsformaties zich verplaatsen. Deze paraklazen, die hier eerder bescheiden van omvang zijn, zijn vergelijkbaar met de grote paraklazen die aan de basis liggen van vernietigende aardbevingen. Het is erg belangrijk dat die worden bestudeerd. Deze paraklazen worden inderdaad in het oog gehouden met toestellen die hun verplaatsing opmeten. Andere apparatuur registreert aardbevingen, ook al zijn die zo zwak dat we ze niet eens voelen. Nog andere apparaten meten het gewicht, de temperatuur van lucht en insijpelingswater en de luchtdruk. Dat alles wordt elke minuut via de telematica geregistreerd. De grot van Lorette-Rochefort is daarmee een heus onderaards laboratorium dat de aarde bestudeert.
****
.
In het gloednieuwe ontvangstpaviljoen kunt u de film "Videokarst", over de tektonische verschijnselen van de grot, bekijken. Als u nieuwsgierig bent geworden, kunt u een kijkje gaan nemen in het onderzoekslaboratorium de "Val d'Enfer". Hier observeren onderzoekers nauwkeurig alle bewegingen en activiteiten. Al met al is deze schitterende grot zeker een bezoek waard.
******
ABDIJ NOTRE DAME DE ST.REMY .
*******
De Abdij Notre Dame de St. Rémy is gelegen in het zuidoosten van de provincie Namen. Vanuit Brussel rijdt u via Glemloux en dan door de rotsachtige bedding van de Maas naar Namen en vervolgens naar Dinant. Vandaar naar het oosten naar Rochefort. Vanuit Rochefort klimt men enkele kilometers om het klooster te bereiken.
.
Omstreeks 1230 stichtte Gilles de Walcourt, Heer of Graaf van Rochefort, een klooster in Saint-Rémy. Als patroonheilige kreeg het Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand (Secours de Notre-Dame) en werd het bevolkt door Cisterciënzerinnen. De Heer van Rochefort stelde het klooster volledig vrij van gronden, gebouwen, bossen, velden en visvangst. Er waren nog zekere andere belangrijke voordelen zoals de jacht in de bossen van de Famenne maar daar tegenover ook de plichten om te laten malen op de molen van de abdij. De kloosterzusters leefden zo twee eeuwen in vroomheid en vrede in Saint-Rémy. In 1452 moesten zij echter op last van Louis de la Marck de gebouwen verlaten omdat deze ernstig in verval geraakt waren. Van de laatste abdis is alleen de naam, Marguerite van Spandau, bekend.
.
In de jaren die volgen, wordt het klooster opgeknapt en uiteindelijk weer bevolkt. Omstreeks 1595 begint men in het klooster met de eerste brouwactiviteiten. Er zijn documenten in de brouwerijarchieven die aangeven dat er een bescheiden brouwerij is die grondstoffen van eigen bodem (ook hop) gebruikt voor de bereiding van bier. Een van de hoofdmiddelen van bestaan was toen echter nog de exploitatie van de groeven met rood marmer. Men kan tegenwoordig nog een van deze marmerblokken zien in de omgeving van de parkeerplaats.

Eind 18de eeuw trokken de Franse revolutionairen hun verwoestend spoor door het land. In een poging om de gebouwen, goederen en bezittingen van de abdij te redden, lieten de monniken in 1792 hun abdij seculariseren. Dit alles tevergeefs en Saint-Rémy werd voor de zoveelste maal geplunderd en wel met hulp van de omwonenden. En tot slot van die woelige tijden, werd de abdij in 1797 verkocht als nationaal goed. De overblijvende monniken verdwenen naar alle windrichtingen.

Op 11 oktober 1887 verscheen pater Anselmus Judong, van de cisterciënzerabdij van Achel, vóór het oude portaal van Saint-Rémy. Hij was door zijn overste opgedragen om na te gaan of het kloosterleven nog hernomen kon worden in de oude abdij. Aanvankelijk bleef alles nog eindeloos aanslepen, tot het complex eindelijk teruggekocht kon worden op 21 december 1887. In de loop van de daaropvolgende jaren werd alles hersteld en opgebouwd.
******
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php

[majke]

ROCROI .
*******

Deze mooie vestingstad ligt op enkele kilometer afstand van de rivier de Maas. De stad lijkt op een onneembare vesting. In de 16de eeuw werd begonnen met het aanleggen van de verdedigingswerken. De bouwwerkzaamheden werden afgerond door de beroemde architect Vauban. De stad had in het begin van de 17de eeuw een belangrijke functie als doorvoerhaven en als handelscentrum. Er werd dan ook regelmatig om de stad gevochten, zoals ook in 1643. In dat jaar vond het “Gevecht van Rocroi” plaats, een hels gevecht tussen Spaanse en Franse troepen. In het museum van Rocroi aan de Place Hardy wordt het gevecht uitvoerig toegelicht.
**
.
Ook na 1643 stond de stad in de schijnwerpers. Ten tijde van de Franse Revolutie riep het nationalistische Rocroi zich uit tot ‘Roc Libre’ en in 1815, na de slag bij Waterloo, boden vele Franse soldaten hier nog enkele weken weerstand tegen de geallieerde legers. Vandaag de dag kunt u nog veel van de versterkingen van Vauban bezichtigen. In de stad is een toeristische wandeling uitgezet die u de mooiste plekjes van de stad laat zien. .
****
RONSE .
******
.
Ronse is de koningin van de Vlaamse Ardennen. Hier klopt het hart van deze prachtige streek. Evenals in de andere steden in de omgeving kan Ronse verwijzen naar een woelige geschiedenis. Destijds bloeide hier de lakennijverheid.
Ronse ligt op de taalgrens en heeft bijgevolg het statuut van taalgrensgemeente met faciliteiten voor de Franstaligen. De meeste Ronsenaars zijn tweetalig en spreken uiteraard ook het plaatselijke dialect dat merkwaardig genoemd kan worden. Door de Franstalige invloeden (de "huig-r") en de grote inwijking van Gentse arbeiders in de vorige eeuw lijkt het "Ronsies" eerder op het Gentse dialect dan op de andere spreektalen uit de buurt. Niets is beter dan een bezoekje aan een volkscafé om dit sappige taaltje eens in het echt te aanhoren.
De plaats van Ronse was reeds tijdens de Romeinse tijd bewoond (vele vondsten van oude Romeinse dakpannen en stenen vindt u in de St-Hermescrypte). Voor het eerst zou een klooster gesticht zijn door de H.Amandus rond 650-660 n.Chr. Lodewijk de Vrome, de kleinzoon van Karel de Grote, schonk dit domein aan de Abdij van Kornelimunster. Hierdoor kwam de relikwie van een Romeins martelaar naar hier, namelijk de Heilige Hermes (6 juli 860). Voor de verdere uitbouw van de stad is dit zeer belangrijk geweest.
Ter ere van St-Hermes werd er in 1089 een crypte gebouwd onder de St-Hermeskerk. Een crypte met 32 zuilen is uniek en vormt dan ook het toeristisch hoogtepunt van Ronse. Het is een belangrijke bedevaartplaats geworden. De St-Hermeskerk dateert uit de 15de/16de eeuw en heeft een mooi interieur en bevat een waardevolle kerkschat. De stijl is laatgotisch. Deze kerk werd gebouwd door de kerkelijke overheid ter ere van St-Hermes en zijn bedevaarders. St-Hermes is de genezer van de krankzinnigen.
Van eind de 19de eeuw tot 1960 kende Ronse een bloeiende textielnijverheid. Na 1960 ging de textielbranche achteruit mede door de concurrentie van Engeland. Een andere belangrijke oorzaak was de berusting. Het Textielmuseum wil deze geschiedenis levendig houden met nog in werking zijnde machines. Het Museum voor Folklore is ook in dezelfde hoek van het centrum gelegen. Ronse is een rijke stad geweest door zijn textielnijverheid. In dit museum probeert men die geschiedenis voor te stellen.
***
MUSEUM VOOR FOLKLORE (RONSE.)
******************************
.
Het folkloremuseum van Ronse is sinds 1952 gevestigd in een voormalige kanunnikenwoning, gelegen aan het Bruulpark, achter de Sint-Hermeskerk. Het museum schetst een beeld van het rijke stadsleven. In het museum treft u Louis XV en Louis XVI meubilair en werken van locale kunstenaars aan. Een aantal verdienstelijke stadsgenoten worden in het licht gesteld: taal- en letterkundigen, ingenieurs, geologen, archeologen en pedagogen. In de gildezaal vindt u de rijke verzameling van de schuttersgilden en er word ook een ruimte voorbehouden voor prehistorische vondsten uit de streek.
In de andere afdeling van het museum vindt u de reconstructie van een aantal oude ambachtsateliers met uiteraard een weverskamer, immers textiel was van oudsher van groot belang voor Ronse. Een gerelateerde tentoonstelling in dit verband vindt u in het vlakbij gelegen textielmuseum. Het bezoek eindigt in het estaminet "In den Dragonder".
********
SAINT ODE .
**********

.
Saint Ode is een rustig dorp langs de rivier de Ourthe. Het dorpje ligt in de streek van Bastogne. Deze streek strekt strekt zich uit tussen de valleien van de Ourthe en van de Sûre en dekt de gemeenten Bastogne, Bertogne, Fauvillers en Sainte Ode. In Saint Ode is tijdens de Tweede Wereldoorlog flink gevochten. Veel huizen zijn toen verwoest. Vandaag de dag kunt u heerlijk wandelen langs de Ourthe en vervolgens heerlijk bijkomen in dit idyllische dorpje.
***
BASTOGNE (BASTENAKEN).
**********************

.
De economische hoofdstad van de Ardennen is zonder twijfel Bastogne, tevens de hoofdstad van het arrondissement. Deze stad heeft meer dan 12.000 inwoners en groeit de laatste jaren als kool. De Nederlandse benaming ‘Bastenaken’ wordt nog gebruikt voor omschrijving van de wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik. Bastogne ligt op een hoogte van 515 meter, op een plaats waar het landschap vlakker is dan in de dartele Ourtheravijnen. In de 16de eeuw beschreef een Italiaan Bastogne als Paria-en-Ardenne, omdat het hele gebied zijn koopwaren naar Bastogne bracht.
Bastenaken kon van zijn middeleeuwse belang weinig materieels overhouden. De "Porte de Trèves" (Trierse Poort) is zowat het enige wat overblijft. De in de 14de eeuw opgerichte stad was omringd door een monumentale, versterkte stadsmuur. Daarbinnen kon de handel zich goed ontwikkelen en konden ambachts- en kooplieden in vrede leven.
*
.
De streek van Bastenaken heeft een zeer goede naam op het gebied van de gastronomie. Heel wat typische streekproducten en streekgerechten (met wild bijvoorbeeld) zijn aanbevelenswaardig. De hoofdreden waarom Bastenaken zo beroemd is, ligt in het niet zo verre verleden. Op het einde van de Tweede Wereldoorlog werd daar namelijk de Slag der Ardennen uitgevochten, met een zeer zware tol aan mensenlevens tot gevolg. Heel wat monumenten werden gebouwd om deze gebeurtenis te herdenken.
.
Bastogne ging tijdens de Tweede Wereldoorlog voorgoed de wereldgeschiedenis in als Nuts City: de plaats waar het Von Rundstedoffensief (beter bekend onder de naam Ardennenoffensief) werd tegengehouden. Door de Ardennen moesten de Duitse troepen snel kunnen oprukken tegen de zwakke geallieerde troepen die daar waren gelegerd. De Amerikanen alleen al verloren hier meer dan 77.000 man. Hoewel hij zich in een vrijwel hopeloze situatie bevond, antwoordde de Amerikaanse generaal MacAuliffe op de Duitse eis zich over te geven slechts: ‘Nuts’ (vrij vertaald: ‘jullie zijn knettergek’). Generaal Patton ontzette hem een week later vanuit Arlon. De Duitse opmars stokte. Van Hitlers plan kwam weinig terecht, maar de gevechten kostten wel een enorm aantal slachtoffers. Bastogne en omgeving zijn daarmee uiteindelijk één groot oorlogskerkhof geworden.
***
ARLON .
******
.
Nederlanders en Vlamingen met vakantie in de Ardennen bezoeken Arlon als het regent. Gelukkig regent het vaak ten zuiden van Samber en Maas, zodat de stad een gestage stroom bezoekers trekt. Maar wat zien de toeristen meer dan de binnenkant van een café waar ze voor het noodweer schuilen of het zicht over de grijze leidaken van de stad wanneer ze met hun paraplu op de belvédère voor de Eglise Saint-Donat staan? Arlon verdient meer aandacht, ook bij zon. Een stad die een gedenkplaat over heeft voor het huwelijk van de beroemde violist en componist Eugène Ysaye, mag immers niet op de lijst van wereldwonderen ontbreken.
Parkeer de auto zo snel mogelijk, want het centrum is een kluwen van eenrichtingsstraten. Waarom niet op de Plaine des Manoeuvres achter het nieuwe justitiepaleis aan de Place Schalbert, een plein aan uw rechterkant bij de ingang van de stad wanneer u uit de richting van Bastogne komt? U kunt niet naast het gebouw met zijn zwartblikkerende ramen kijken. De Arlonnais zijn opgetogen over deze constructie, maar een vergelijking met Guggenheim in Bilbao doorstaat ze zeker niet.
Het Office du Tourisme d'Arlon beschikt over een stadswandelingplan met tweetalige commentaar. Jammer genoeg wordt niet gezegd waar je de route best begint en stopt. Een goed startpunt is de synagoge op de hoek van de Rue Saint-Jean en de Rue de la Synagogue (nr. 18 helemaal rechts op de kaart). Als u de wandeling tegen de wijzers van de klok volgt, eindigt u met het heerlijke vergezicht op de belvédère, op maar een paar passen van een welverdiend caféterras.
.
Het joodse gebedsgebouw werd in 1865 ingewijd en is daarmee de oudste synagoge van het land. Vroeger bestond drie procent van de bevolking uit joden. Vandaag zijn er niet eens tien mannen, te weinig om een dienst te mogen houden. Volgende halteplaats de bronnen van de Semois, een ommuurde plek met een vijvertje, banken en een kopie van een stenen basreliëf van een Gallo-Romeinse pelgrim die zich bij de bron verfrist. Bij iedere attractie staat een bord met uitleg in drie talen. Maar waarom is de tekst in het Nederlands en Engels summierder dan de Franse?
Arlon is apetrots dat het een van de oudste steden van België is. Haar Gallo-Romeins patrimonium is inderdaad benijdbaar. De indrukwekkendste bezienswaardigheden zijn het beeldhouwwerk in het Musée Luxembourgeois , de zuil in de Grand-Rue (een kopie) en de Tour Romaine onder de Grand-Place. Ronduit schitterend is het mausoleum van Vervicius in het museum. Opgericht ter nagedachtenis van de dood van twee kinderen, beeldt het een aantal levendige scènes uit de Trojaanse oorlog uit. Wie de Romeinse toren wil bekijken, vraagt de sleutel aan de waard van Café d'Alby. De toegang kost 50 eurocent. Het restant van de Romeinse thermen in het Parc Archéologique daarentegen verstopt zich in een lelijk betonnen bouwsel in een door onkruid overwoekerd park. Een tegenvaller in een stad die door Test-Aankoop met recht en reden la ville la plus propre de Wallonie bevonden werd. De hondendrollenplaag die menige andere Waalse stad teistert, wordt hier inderdaad met man en macht bestreden. Van een graffitiplaag is evenmin sprake. Slechts enkele krassen op het glimlachende gezicht van koningin Astrid op de Square Astrid doen vermoeden dat hier ook verveelde pubers wonen. Bovendien sieren verzorgde bloemperken menig stoffige hoek. In een stad zonder park is dat geen overbodige luxe.
.
Tegenover het Musée Luxembourgeois in de Rue des Martyrs verrijst het Musée Gaspar , een schat van een museum. De collectie bronzen dieren van de meester- animalier Jean-Marie Gaspar (1861-1931) is slechts een van de hartverwarmende attracties. Beide musea zijn op zondagvoormiddag en maandag gesloten.
Het hart van de stad is gezellig en uitnodigend. Op de Place Léopold het statige oude justitiepaleis en het paleis van de provinciegouverneur. Hoewel de tuin privé is, staat de poort open en zullen indringers niet door waakhonden worden verjaagd. De Grand-Rue is autovrij en gelukkig de laatste plaats in het westen waar muzak nog gebruikt wordt om het winkelen gezelliger te maken.
.
Een trappenstraatje leidt naar de Grand-Place. Hier is goed te zien dat het middeleeuwse Arlon boven op een heuvel lag. Waar de trappen zijn, bevonden zich vroeger een poort en een ophaalbrug over de gracht rond de stadsmuur. De burcht verrees op de top van de berg. Het kasteel werd in 1558 door de Fransen verwoest. Op de ruïnes bouwden kapucijnen hun klooster. Vandaag staat er de Eglise Saint-Donat. Aan de voet ervan Den Hellechtsmann , een standbeeld van Fernand Tomasi. De Hellechtsmann of huwelijksmakelaar speelde ooit een grote rol in de lokale volkstraditie. De Duitse naam mag geen verbazing wekken. Arlon ligt in Belgisch Lotharingen op de grens tussen de Romaanse en Germaanse invloedssfeer. Hier spreekt men nog een dialect doorspekt met Duitse woorden. Rond Arlon ligt een kring van deelgemeenten met namen zoals Weyler, Toernich, Barnich, Sterpenich, Heinsch en Waltzing. En ook de maitrank is helemaal Duits, ook al spreken de inwoners hun favoriete aperitiefdrank als métranque uit.

Wacht niet tot mei om in de bossen rond Arlon het onzelievevrouwebedstro, nodig voor de drank, te plukken. Tien wandelingen en vijf fietstochten voeren zowel door koele dennenbossen en oude loofwouden als naar deugddoende vergezichten. Alle routes zijn bewegwijzerd, net zoals het gloednieuwe Circuit Belarel , een fietsroute langs alle gemeenten van het prachtige Arelerland.
*************
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/dorpen.php