Historie van Kerken.
-
josdv - Lid geworden op: 13 aug 2006, 20:27
- Locatie: Hingene
Viering honderdjarig jubileum Sint-Stefanuskerk Hingene
Honderd jaar geleden werd de 'nieuwe' Sint-Stefanuskerk plechtig ingewijd door kardinaal Mercier. De Sint-Stefanusparochie viert dit in september met een uitgebreid feestprogramma. Drie weekends lang (9-10, 16-17, 23-24 september, altijd van 14 tot 17 uur) openen de oude en de nieuwe kerk hun deuren om kunstschatten, documenten en foto's te tonen. De tentoonstelling kreeg als titel "Kerk op mensenmaat".
Samen met de tentoonstelling verschijnt ook een boek: "Op maat van de hertog. De bouw van een nieuwe kerk voor Hingene (1872-1906)". Daarin geven vertellen vijf specialisten de bewogen bouwgeschiedenis van de kerk van Hingene, een landelijke parochie onder de vleugels van de hertog d'Ursel.
Een aanrader!
Jos D.V.
Honderd jaar geleden werd de 'nieuwe' Sint-Stefanuskerk plechtig ingewijd door kardinaal Mercier. De Sint-Stefanusparochie viert dit in september met een uitgebreid feestprogramma. Drie weekends lang (9-10, 16-17, 23-24 september, altijd van 14 tot 17 uur) openen de oude en de nieuwe kerk hun deuren om kunstschatten, documenten en foto's te tonen. De tentoonstelling kreeg als titel "Kerk op mensenmaat".
Samen met de tentoonstelling verschijnt ook een boek: "Op maat van de hertog. De bouw van een nieuwe kerk voor Hingene (1872-1906)". Daarin geven vertellen vijf specialisten de bewogen bouwgeschiedenis van de kerk van Hingene, een landelijke parochie onder de vleugels van de hertog d'Ursel.
Een aanrader!
Jos D.V.
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Onze-Lieve-Vrouwebasiliek (Tongeren)
De Onze-Lieve-Vrouwebasiliek is de grootste kerk van Tongeren, een stad in het uiterste zuiden van de provincie Limburg (België). Het is, na Sint-Truiden, de grootste stad van Haspengouw. De kerk kent een zeer lange en verrassende geschiedenis.
*.
.
Toren van de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek van Tongeren
Fotograf:
ArtMechanic
***
.Statuut van de kerk
Niet iedere kerk heeft eenzelfde statuut. Zo is een kathedraal een kerk waarin een bisschopszetel is gevestigd. Een basiliek is een kerk die een verheven status krijgt van de paus. Doorheen de geschiedenis heeft de basiliek verschillende statuten gekend.
*
De Onze-Lieve-Vrouwekerk was lange tijd een zogenaamde kapittelkerk, aangezien ze bestuurd werd door een kapittel, een kerkelijke instelling onder leiding van een deken. Wanneer precies een kapittel aan de Onze-Lieve-Vrouwekerk verbonden werd, is niet duidelijk. Sommige bronnen beweren dat dit gebeurde in 804 bij de wijding van de kerk door Karel de Grote en paus Leo III. Maar de oorkonde die dit bevestigt, is een vervalsing. Dus hierover bestaat nog grote twijfel. Met zekerheid kunnen we zeggen dat het oprichten van het kapittel vóór 967 gebeurde, omdat we over een geschreven bron van dat jaar beschikken waarin het kapittel vermeld wordt. Bovendien heeft men sterke argumenten die duidelijk maken dat het kapittel gevlucht is in 881 bij de inval van de Vikingen in de regio. Dus men kan zeker die datum naar voren schuiven als oprichtingsdatum van het kapittel. In 1797 werd het kapittel afgeschaft door het Franse bestuur dat een volledige hervorming van de kerkelijke instellingen doorvoerde. Tussen die twee jaartallen was de kerk dus met zekerheid een kapittelkerk.
*
De kerk heeft ook een tijdje een bisschopszetel gehad. De eerste bisschop zou Sint-Maternus geweest moeten zijn, maar daarvan zijn geen overtuigende bewijzen teruggevonden. Er kan bovendien achter al de namen die als bisschop in Tongeren zetelden een vraagteken geplaatst worden. De bronnen zijn niet eenduidig en zeker niet betrouwbaar. De bisschopszetel verhuist echter - met een hoge waarschijnlijkheid in de vroege vijfde eeuw - naar Maastricht. Ook hier is er onzekerheid over de namen tot in de zesde eeuw. Vanaf dan worden de bronnen betrouwbaarder. Omstreeks 750 verhuist de zetel dan naar Luik. De titel en benaming "bisschop van Tongeren" blijft echter nog in gebruik tot ver in de tiende eeuw, hoewel de bisschoppen daar feitelijk niet (meer) zetelden. Wel hadden de bisschoppen nog een ambtswoning in Tongeren. Bovendien kan men vermoeden dat de aanwezigheid van een kapittel in Tongeren bewijst dat de bisschop, minstens zo nu en dan, wel degelijk in de stad verbleef.
*
De kerk verwierf ten slotte de status van basiliek. Dit is een erkenning die door de paus wordt toegekend op basis van een speciale verdienste. In Tongeren speelde zeker mee dat de kerk een populair bedevaartsoord was. De Onze-Lieve-Vrouwekerk werd een basiliek op 20 februari 1931 door een erkenning van paus Pius XI.
Geschiedenis van de kerk
Er zijn bronnen die beweren dat de kerk groeide uit een kapel die door Sint-Maternus werd opgericht in de vroege vierde eeuw. De archeologische opgravingen van de laatste jaren spreken dit vermoeden tegen. De oudste restanten die men op die plaats terugvond, waren afkomstig van Romeinse paalwoningen uit de eerste en tweede eeuw. Het eerste stenen gebouw op de site is met zekerheid een Romeins badhuis uit de derde eeuw. De eerste kerk die op de plaats werd teruggevonden was gebouwd in het midden van de zesde eeuw. Dit was een zeer eenvoudig, éénbeukig gebouw met een halfrond absis aan de oostzijde van het gebouw.
*
De volgende kerk die men terugvond was negende-eeuws. Dit was vermoedelijk de eerste kapittelkerk. Rond deze kerk werd een muur gebouwd ter bescherming tegen eventuele invallen. Rond 1100 wordt dan een nieuwe kerk in Romaanse stijl gebouwd. Tegelijk bouwt men ook een nieuwe muur, omdat de conflicten in de regio een hoogtepunt bereikten. De Prinsbisschop van Luik vocht met de Graaf van Loon en de Hertog van Brabant zware gevechten uit. Tongeren lag in het midden van de frontlijn van dit conflict.
*
Met de bouw van de huidige, Gotische kerk startte men in 1240 nadat de Romaanse kerk afbrandde als gevolg van de voormelde conflicten. De bouw van de kerk zelf duurde tot 1536. De toren begon men pas te bouwen in 1442. Ze werd voltooid in 1541, hoewel de spits pas in 1544 werd afgewerkt.
*
De toren en de kerk hebben echter tal van rampen meegemaakt. In 1598 brandde de toren voor het eerst uit. Maar vooral de Grote Brand van Tongeren in 1677 had catastrofale gevolgen. Meermaals zijn de kerk en de toren - inzonderheid de spits - opnieuw ontworpen of geconstrueerd, hetzij omdat er niet voldoende geld was om het ontwerp te verwezenlijken, hetzij omdat de constructie nog maar eens door een storm of brand werd vernield. Uiteindelijk is er geen échte spits op de toren gekomen, omdat er gewoonweg geen geld meer was om de zoveelste herstelling te betalen. Vandaar ook het zware, bombastische uiterlijk van de basiliek. De toren meet vandaag 64 meter.
*****
http://nl.wikipedia.org/wiki/Categorie:Kerkgebouw
De Onze-Lieve-Vrouwebasiliek is de grootste kerk van Tongeren, een stad in het uiterste zuiden van de provincie Limburg (België). Het is, na Sint-Truiden, de grootste stad van Haspengouw. De kerk kent een zeer lange en verrassende geschiedenis.
*.
.Toren van de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek van Tongeren
Fotograf:
ArtMechanic
***
.Statuut van de kerk
Niet iedere kerk heeft eenzelfde statuut. Zo is een kathedraal een kerk waarin een bisschopszetel is gevestigd. Een basiliek is een kerk die een verheven status krijgt van de paus. Doorheen de geschiedenis heeft de basiliek verschillende statuten gekend.
*
De Onze-Lieve-Vrouwekerk was lange tijd een zogenaamde kapittelkerk, aangezien ze bestuurd werd door een kapittel, een kerkelijke instelling onder leiding van een deken. Wanneer precies een kapittel aan de Onze-Lieve-Vrouwekerk verbonden werd, is niet duidelijk. Sommige bronnen beweren dat dit gebeurde in 804 bij de wijding van de kerk door Karel de Grote en paus Leo III. Maar de oorkonde die dit bevestigt, is een vervalsing. Dus hierover bestaat nog grote twijfel. Met zekerheid kunnen we zeggen dat het oprichten van het kapittel vóór 967 gebeurde, omdat we over een geschreven bron van dat jaar beschikken waarin het kapittel vermeld wordt. Bovendien heeft men sterke argumenten die duidelijk maken dat het kapittel gevlucht is in 881 bij de inval van de Vikingen in de regio. Dus men kan zeker die datum naar voren schuiven als oprichtingsdatum van het kapittel. In 1797 werd het kapittel afgeschaft door het Franse bestuur dat een volledige hervorming van de kerkelijke instellingen doorvoerde. Tussen die twee jaartallen was de kerk dus met zekerheid een kapittelkerk.
*
De kerk heeft ook een tijdje een bisschopszetel gehad. De eerste bisschop zou Sint-Maternus geweest moeten zijn, maar daarvan zijn geen overtuigende bewijzen teruggevonden. Er kan bovendien achter al de namen die als bisschop in Tongeren zetelden een vraagteken geplaatst worden. De bronnen zijn niet eenduidig en zeker niet betrouwbaar. De bisschopszetel verhuist echter - met een hoge waarschijnlijkheid in de vroege vijfde eeuw - naar Maastricht. Ook hier is er onzekerheid over de namen tot in de zesde eeuw. Vanaf dan worden de bronnen betrouwbaarder. Omstreeks 750 verhuist de zetel dan naar Luik. De titel en benaming "bisschop van Tongeren" blijft echter nog in gebruik tot ver in de tiende eeuw, hoewel de bisschoppen daar feitelijk niet (meer) zetelden. Wel hadden de bisschoppen nog een ambtswoning in Tongeren. Bovendien kan men vermoeden dat de aanwezigheid van een kapittel in Tongeren bewijst dat de bisschop, minstens zo nu en dan, wel degelijk in de stad verbleef.
*
De kerk verwierf ten slotte de status van basiliek. Dit is een erkenning die door de paus wordt toegekend op basis van een speciale verdienste. In Tongeren speelde zeker mee dat de kerk een populair bedevaartsoord was. De Onze-Lieve-Vrouwekerk werd een basiliek op 20 februari 1931 door een erkenning van paus Pius XI.
Geschiedenis van de kerk
Er zijn bronnen die beweren dat de kerk groeide uit een kapel die door Sint-Maternus werd opgericht in de vroege vierde eeuw. De archeologische opgravingen van de laatste jaren spreken dit vermoeden tegen. De oudste restanten die men op die plaats terugvond, waren afkomstig van Romeinse paalwoningen uit de eerste en tweede eeuw. Het eerste stenen gebouw op de site is met zekerheid een Romeins badhuis uit de derde eeuw. De eerste kerk die op de plaats werd teruggevonden was gebouwd in het midden van de zesde eeuw. Dit was een zeer eenvoudig, éénbeukig gebouw met een halfrond absis aan de oostzijde van het gebouw.
*
De volgende kerk die men terugvond was negende-eeuws. Dit was vermoedelijk de eerste kapittelkerk. Rond deze kerk werd een muur gebouwd ter bescherming tegen eventuele invallen. Rond 1100 wordt dan een nieuwe kerk in Romaanse stijl gebouwd. Tegelijk bouwt men ook een nieuwe muur, omdat de conflicten in de regio een hoogtepunt bereikten. De Prinsbisschop van Luik vocht met de Graaf van Loon en de Hertog van Brabant zware gevechten uit. Tongeren lag in het midden van de frontlijn van dit conflict.
*
Met de bouw van de huidige, Gotische kerk startte men in 1240 nadat de Romaanse kerk afbrandde als gevolg van de voormelde conflicten. De bouw van de kerk zelf duurde tot 1536. De toren begon men pas te bouwen in 1442. Ze werd voltooid in 1541, hoewel de spits pas in 1544 werd afgewerkt.
*
De toren en de kerk hebben echter tal van rampen meegemaakt. In 1598 brandde de toren voor het eerst uit. Maar vooral de Grote Brand van Tongeren in 1677 had catastrofale gevolgen. Meermaals zijn de kerk en de toren - inzonderheid de spits - opnieuw ontworpen of geconstrueerd, hetzij omdat er niet voldoende geld was om het ontwerp te verwezenlijken, hetzij omdat de constructie nog maar eens door een storm of brand werd vernield. Uiteindelijk is er geen échte spits op de toren gekomen, omdat er gewoonweg geen geld meer was om de zoveelste herstelling te betalen. Vandaar ook het zware, bombastische uiterlijk van de basiliek. De toren meet vandaag 64 meter.
*****
http://nl.wikipedia.org/wiki/Categorie:Kerkgebouw
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Il Gesù
********
De Santissima Nome di Gesù (kortweg Il Gesù of Gesù) is een kerk in Rome. De naam van deze kerk betekent De meest heilige naam van Jezus. De kerk is eind 16e eeuw in opdracht van kardinaal Alessandro Farnese gebouwd door Vignola die in 1568 begon. Van Farnese werd gezegd dat hij de drie schoonste zaken in Rome bezat: het Palazzo Farnese, zijn dochter en de Gesù. De Gesù is sinds haar inwijding in 1584 de belangrijkste kerk van de Orde der Jezuïeten.
De Gesù bevat illusionaire plafondschildering van de hand van Giovan Battista Gaulli (Il Baciccia, Genua 1639-1709). In het linker transept ligt Ignatius van Loyola (Inigo do Loyola) begraven onder een altaar van lapis lazuli (Andrea Pozzo, 1696-1700). In de kapel staat een mooie urn met daarin de resten van de heilige Ignatius van Loyola. Ook staat er een altaar met daarop het beeld van de heilige, gemaakt van marmer en zilver. De wereldbol die het monument bekroont zou de grootste steen van de wereld zijn. Via de sacristie zijn de vertrekken (camere) van Ignatius te bereiken. De kleine kapellen (capellette) zijn een uitbouw van het huis dat hij in 1543 heeft aangelegd naast de Santa Maria della Strada. Hier heeft hij zelf vanaf 1544 samen met zijn medebroeders die de Compagnia di Gesù vormden, geleefd tot aan zijn dood op 31 juli 1556.
De eerste Jezuïetenkerk in Rome was de Santa Maria della Strada, die al snel te klein werd. Daarom besloot men tot de bouw van Il Gesù. Michelangelo begon met het ontwerpen van deze kerk in een nieuwe bouwstijl, maar hij overleed voordat hij hiermee klaar was. Daarop ging Vignola (1507-1573) ermee verder. Hij was ook degene die begon met de feitelijke bouw.
Vignola gaf de gangpaden een nieuwe vorm door een reeks kapelopeningen die uitkwamen op het middelpunt van de kerk, waar het hoogaltaar is. De kerk heeft de vorm van een kruis en op de kruising is een koepel geplaatst. Er zijn fresco’s te zien die personen uit het Oude Testament uitbeelden.
.
Exterieur van de Gesù.
****
Vignola gaf de gangpaden een nieuwe vorm door een reeks kapelopeningen die uitkwamen op het middelpunt van de kerk, waar het hoogaltaar is. De kerk heeft de vorm van een kruis en op de kruising is een koepel geplaatst. Er zijn fresco’s te zien die personen uit het Oude Testament uitbeelden.
Voor de voorgevel van de kerk koos men voor het ontwerp van Giacomo Della Porta (circa 1540-1602). Dat model was erg plechtig en sober. De bovenkant van het centrale deel van de façade bestaat uit een driehoek. Het vormde de overgang tussen de stijl van de renaissance en die van de barok. Lange tijd heeft men deze stijl de 'Jezuïetenstijl' genoemd. De bouw van de kerk werd afgerond in 1584.
***
.
Interieur van de Gesù.
****
De Gesù werd het model voor kerken gebouwd tijdens de contrareformatie en de Barok. In het begin waren de decoraties eenvoudig en vroom. Maar in de tweede helft van de 17e eeuw besloten de Jezuïeten om kunst te gebruiken om de triomfen van de Kerk en de Orde te illustreren, en werd de kerk omgebouwd in de Barokstijl. Het plafond werd beschilderd door Bacciccia in 1672-1685 met zijn fresco “Triomf van de Naam van Jezus”.
De kerstkribbe in de Gesù wordt beschouwd als een van de mooiste in Rome.
*
Plafond van de Gesù.
**
Op de hoek van deze kerk waait het trouwens vrijwel altijd. De verklaring hiervoor is een legende. De duivel en de wind waren namelijk eens op stap en toen ze bij de kerk aankwamen, ging de duivel naar binnen om een debat aan te gaan met de Jezuïeten. De wind zou wel op hem wachten en dat doet hij nu nog steeds!
******
http://nl.wikipedia.org/wiki/Categorie: ... _naar_land
********
De Santissima Nome di Gesù (kortweg Il Gesù of Gesù) is een kerk in Rome. De naam van deze kerk betekent De meest heilige naam van Jezus. De kerk is eind 16e eeuw in opdracht van kardinaal Alessandro Farnese gebouwd door Vignola die in 1568 begon. Van Farnese werd gezegd dat hij de drie schoonste zaken in Rome bezat: het Palazzo Farnese, zijn dochter en de Gesù. De Gesù is sinds haar inwijding in 1584 de belangrijkste kerk van de Orde der Jezuïeten.
De Gesù bevat illusionaire plafondschildering van de hand van Giovan Battista Gaulli (Il Baciccia, Genua 1639-1709). In het linker transept ligt Ignatius van Loyola (Inigo do Loyola) begraven onder een altaar van lapis lazuli (Andrea Pozzo, 1696-1700). In de kapel staat een mooie urn met daarin de resten van de heilige Ignatius van Loyola. Ook staat er een altaar met daarop het beeld van de heilige, gemaakt van marmer en zilver. De wereldbol die het monument bekroont zou de grootste steen van de wereld zijn. Via de sacristie zijn de vertrekken (camere) van Ignatius te bereiken. De kleine kapellen (capellette) zijn een uitbouw van het huis dat hij in 1543 heeft aangelegd naast de Santa Maria della Strada. Hier heeft hij zelf vanaf 1544 samen met zijn medebroeders die de Compagnia di Gesù vormden, geleefd tot aan zijn dood op 31 juli 1556.
De eerste Jezuïetenkerk in Rome was de Santa Maria della Strada, die al snel te klein werd. Daarom besloot men tot de bouw van Il Gesù. Michelangelo begon met het ontwerpen van deze kerk in een nieuwe bouwstijl, maar hij overleed voordat hij hiermee klaar was. Daarop ging Vignola (1507-1573) ermee verder. Hij was ook degene die begon met de feitelijke bouw.
Vignola gaf de gangpaden een nieuwe vorm door een reeks kapelopeningen die uitkwamen op het middelpunt van de kerk, waar het hoogaltaar is. De kerk heeft de vorm van een kruis en op de kruising is een koepel geplaatst. Er zijn fresco’s te zien die personen uit het Oude Testament uitbeelden.
.Exterieur van de Gesù.
****
Vignola gaf de gangpaden een nieuwe vorm door een reeks kapelopeningen die uitkwamen op het middelpunt van de kerk, waar het hoogaltaar is. De kerk heeft de vorm van een kruis en op de kruising is een koepel geplaatst. Er zijn fresco’s te zien die personen uit het Oude Testament uitbeelden.
Voor de voorgevel van de kerk koos men voor het ontwerp van Giacomo Della Porta (circa 1540-1602). Dat model was erg plechtig en sober. De bovenkant van het centrale deel van de façade bestaat uit een driehoek. Het vormde de overgang tussen de stijl van de renaissance en die van de barok. Lange tijd heeft men deze stijl de 'Jezuïetenstijl' genoemd. De bouw van de kerk werd afgerond in 1584.
***
. Interieur van de Gesù.
****
De Gesù werd het model voor kerken gebouwd tijdens de contrareformatie en de Barok. In het begin waren de decoraties eenvoudig en vroom. Maar in de tweede helft van de 17e eeuw besloten de Jezuïeten om kunst te gebruiken om de triomfen van de Kerk en de Orde te illustreren, en werd de kerk omgebouwd in de Barokstijl. Het plafond werd beschilderd door Bacciccia in 1672-1685 met zijn fresco “Triomf van de Naam van Jezus”.
De kerstkribbe in de Gesù wordt beschouwd als een van de mooiste in Rome.
*
Plafond van de Gesù.
**
Op de hoek van deze kerk waait het trouwens vrijwel altijd. De verklaring hiervoor is een legende. De duivel en de wind waren namelijk eens op stap en toen ze bij de kerk aankwamen, ging de duivel naar binnen om een debat aan te gaan met de Jezuïeten. De wind zou wel op hem wachten en dat doet hij nu nog steeds!
******
http://nl.wikipedia.org/wiki/Categorie: ... _naar_land
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Sint-Maternusbasiliek(Walcourt ).
*************
De Sint-Maternusbasiliek van Walcourt .
***
De belangrijkste bezienswaardigheid is de gotische Sint-Maternusbasiliek [1], waaraan gebouwd werd tussen de 13e en de 16e eeuw, op de plek waar vroeger een voorloper in Maaslandse stijl heeft gestaan. Deze oudere kerk werd door brand vernield in 1220, en het onderste gedeelte van de westbouw, onder de toren, is daarvan nog een overblijfsel. De klokkentoren (uit de 17e eeuw, hersteld na een brand in 1920), met opvallende bolspits is bijzonder geslaagd.
*
De 5-beukige kerk bezit een weelderig meubilair, en vooral het 16e eeuwse, van rijkelijke versieringen voorziene doksaal is opmerkelijk. Het zou een geschenk zijn van keizer Karel V. In de linker zijbeuk bevindt zich het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Walcourt, een beeld van het type "Sedes Sapientiae", dat dateert uit de 10e eeuw en daarmee een van de oudste van België is. De kerk werd in 1950 tot de rang van basiliek verheven.
***
Het fraaie doksaal van de basiliek: een geschenk van keizer Karel V.
*****
http://nl.wikipedia.org/wiki/Walcourt
*************
De Sint-Maternusbasiliek van Walcourt .
***
De belangrijkste bezienswaardigheid is de gotische Sint-Maternusbasiliek [1], waaraan gebouwd werd tussen de 13e en de 16e eeuw, op de plek waar vroeger een voorloper in Maaslandse stijl heeft gestaan. Deze oudere kerk werd door brand vernield in 1220, en het onderste gedeelte van de westbouw, onder de toren, is daarvan nog een overblijfsel. De klokkentoren (uit de 17e eeuw, hersteld na een brand in 1920), met opvallende bolspits is bijzonder geslaagd.
*
De 5-beukige kerk bezit een weelderig meubilair, en vooral het 16e eeuwse, van rijkelijke versieringen voorziene doksaal is opmerkelijk. Het zou een geschenk zijn van keizer Karel V. In de linker zijbeuk bevindt zich het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Walcourt, een beeld van het type "Sedes Sapientiae", dat dateert uit de 10e eeuw en daarmee een van de oudste van België is. De kerk werd in 1950 tot de rang van basiliek verheven.
***
Het fraaie doksaal van de basiliek: een geschenk van keizer Karel V.
*****
http://nl.wikipedia.org/wiki/Walcourt
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
O.L. Vrouw Onbevlekt Ontvangen.
*****
Ruimtelijke context
De O.L.Vrouw-kerk staat midden in het dorp, met een kerkhof aan de zuidzijde en een tuinaanleg rondom de kerk. Voor de kerk ligt een parkeerplaats. De pastorie staat aan de tuin. Voor de kerk staat de toren. De kerk is vanaf de Napoleonsbaan goed te zien en vormt, mede door de lage bebouwing van het dorp, een landmark.
Type
De georiënteerde kruiskerk is opgetrokken in baksteen met rondboogvensters. De dakruiter heeft een uitje op de koperen spits, de toren aan de westzijde werd niet gebouwd.
Bouwgeschiedenis
Voorgangsters
Al in de 13de eeuw was er sprake van een eigen gemeenschap in Eik, maar als parochiekerk fungeerde in Kessel de O.L.V. Geboortekerk. In 1882 werd een openbare kapel in gebruik genomen, waarin ’s winters missen werden gelezen, maar de parochieplichten bleven in Kessel. De bouw van deze kapel werd betaald met het geld van de afkoopsom, dat de eigenaar van een stuk grond betaalde, om van de (middeleeuwse) verplichting af te komen een fokstier ten behoeve van het hele dorp te houden.
Huidige kerk
Direct na de Tweede Wereldoorlog werd het plan opgevat om Eik een zelfstandige kerk te geven en mgr. Lemmens stichtte er een rectoraat in 1946. De benodigde 20.000 gulden werd in drie weken tijd bij de 400 inwoners opgehaald. Kapelaan M.P. Pijpers uit Maasniel werd tot rector benoemd. De oude kapel was te klein om als rectoraatskerk te kunnen functioneren en daarom werd bureau J. Wielders als architect aangezocht. In 1948 werd het ontwerp gemaakt voor een kerk met een doopkapel, devotiekapel en een toren met een ui als bekroning. In verband met het bouwverbod, dat in 1949 hier gold, kon de aanbesteding niet plaatsvinden. In februari 1950 kon de bouw aanbesteed, doordat het bouwverbod was komen te vervallen. Inmiddels was Wielders overleden in 1949. Zijn opvolger, J. van Groenendael, nam het werk over. Aannemer werd de firma gebroeders H. en Fr. Strauss van Mierlo te Roermond. De bouw werd voortvarend aangepakt en op 24 december 1950 werd de kerk in gebruik genomen. Het interieur was toen nog niet klaar. Een kruiswegstatie door Dorus Arts werd door de BBC afgekeurd. De tegels in de kerk werden pas in 1951 gelegd, toen ook de tijdelijke zangtribune klaar was. In 1974 werd het rectoraat verheven tot parochie.
Veranderingen
De dispositie diende na Vaticanum II gewijzigd te worden, maar het is niet geheel duidelijk, hoe dit in Kessel-Eik in zijn werk is gegaan. Er zijn sterke aanwijzingen, dat in 1977 het sacramentsaltaar naar voren werd gehaald en de tabernakel op een aparte sokkel kwam te staan. Bovendien werd in 1982 het plan geopperd, om het sacramentsaltaar, dat niet voldoende naar voren was gezet, weer terug te plaatsen. In de huidige situatie staat het sacramentsaltaar op de oude plaats in de absis. Onderdelen van een der biechtstoelen werden tot een vieringaltaar aaneen gemonteerd. Uit de overige delen werden een ambon en een credenstafel gemaakt. In 1982 volgde het voorstel, de communiebanken te verwijderen. Waarschijnlijk is dat toen gedaan. In 1988 werden aan de zuidzijde van de kerk onder de ramen van het schip drie columbaria gebouwd. Hierbij werden de afzaten van de vensters verlengd en kwamen er urnnissen in de buitenzijde. In 1992 werd het geld geschonken voor een grotere klok. Omdat deze niet in de dakruiter kon worden geplaatst zonder grote aanpassingen in het dak, ontwierp Jan van Megen een toren. De toren werd door de parochianen gebouwd, op het koperen dak na. Het roosvenster aan de westzijde is vervangen toen het wind en water doorliet. Het nieuwe raam is een van ijzer en met een kruis getraceerd.
Exterieur
De kruiskerk is voorzien van een overstekend zadeldak, gedekt met verbeterde hollandse pannen, met mastgoten. Hieronder ligt een op de muizentand geïnspireerde fries. De kerk is opgetrokken in boerengrauwe bakstenen in Waalformaat. Deze werden in wild verband gemetseld en platvol gevoegd. De westgevel heeft een topgevel met Bocholter tufstenen rollagen, waarin een ijzeren roosvenster staat. Daaronder wordt het toegangsportaal betreden door een dubbele houten deur in een betonnen lijst onder een lezenaarsdak. Aan de zijkanten bevinden zich eveneens enkele deuren. In de zijgevels van het schip staan drie rondboogvensters. Aan de zuidzijde zijn de afzaten van de ramen in het schip verlengd tot bovenzijde van het columbarium, dat onder elk raam is uitgemetseld. De transeptarmen zijn voorzien van topgevels en een roosvenster. De absis is polygonaal met overhoekse zich verjongende steunberen. In de absis wordt licht toegelaten door twee ramen. In de oksel tussen absis en transept staat aan de noordzijde de sacristie onder een zadeldak. Op de viering staat een dakruiter met een vierkante onderzijde, die met leien is bekleed. D dakruiter is voorzien van een opengewerkte lantaarn met een koperen spits, gedekt met een ui en een kruis. Ten zuidwesten van de kerk bevindt zich de klokketoren. Deze bestaat uit vier pijlers met een kapiteel, waarop een tentdak in koper staat. De pijlers zijn onderling verbonden door ijzeren roosters.
**
Interieur.
***
.
Zicht op het priesterkoor
*
.
Zicht op de zangtribune.
***
De bogen in de kerk zijn rondbogen. De muren zijn in schoon metselwerk en zijn voorzien van een op de muizentand geïnspireerde fries. Het plafond bestaat uit een segmentboging cassetteplafond. In de zijbeuken is een recht cassetteplafond aanwezig. De muren van de absis zijn in mergel. Op de vloer liggen keramische tegels. De kruiskerk wordt betreden door een portaal aan de westzijde, dat uitkomt onder de zangtribune via een dubbele houten deur met een segmentboog. Ter weerszijden hiervan geven deuren met een rondboog toegang tot respectievelijk de trap naar de zangtribune en de zij-ingang. Hiernaast staan twee nissen. De overstekende zangtribune rust op Oregon Pine zich verjongende gecannuleerde zuilen met een kinder- en moerbalken. De zangtribune heeft een houten hekwerk. In de gevel staat een spaarveld met een met een kruis getraceerd roosvenster. Het schip wordt van de zijbeuken gescheiden door gemetselde scheibogen, waarboven spaarvelden zijn aangebracht. In de zijbeuken wordt licht toegelaten door rondboogvensters met een, in de omlijsting uitgemetseld, profiel. Achter in de zijbeuken staat een devotie-altaar. De transeptarmen zijn spiegelbeeldig. In het transepten staat een spaarveld met een segmentboog in de gevel, met daarboven een roosvenster. Aan de oostzijde staat een altaar in een rondboogspaarveld. De vloer voor de altaren is verhoogd. Voor het priesterkoor is op de vloer aan de hand van specieresten en de verkleuring te zien waar de communiebank heeft was opgesteld. Daarachter ligt de trap van het priesterkoor. Aan weerszijden staat een verhoging, aan de noordzijde met een ambon uit hout, aan de zuidzijde met een extra verhoging, die fungeert als sokkel. Centraal op het priesterkoor staat een vieringaltaar. De vloer is belegd met Travertine Toscane. De absis is van de kerk gescheiden door een triomfboog. De absis is polygonaal en heeft een straalgewelf. In de absis laten twee vensters licht toe. Het hoogaltaar wordt verhoogd door een supedaneum. Aan de noordzijde staat de toegang tot de sacristie.
(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003).
***
Orgel
In 1963 plaatste Verschueren Orgelbouw (Heythuyzen) in deze kerk een eenmanuaals unit-orgel.
Bron: G.M.I.Quaedvlieg – Orgeldocumentatie Limburg (Stadsbibliotheek Maastricht)
Bijzondere voorwerpen en afbeeldingen
Altaren
Sacramentsaltaar, tufsteen, 1950? Een geprofileerde mensa op vier zuilen met een voet, waartussen een vrijliggende tombe. Op de tombe staat in reliëf een afbeelding van het Lam Gods in een cartouche.
Zij-altaren, natuursteen, 1950? Op een smalle tombe ligt een mensa. Op de tombe staat in reliëf op het ene altaar een afbeelding van een mand met vissen, op het andere een pelikaan. In de transepten.
Zij-altaren, tufsteen, 1950? Op twee zuilen ter weerszijden van een tombe ligt een geprofileerde mensa. De altaren achter in de zijbeuken lijken qua stijl op het sacramentsaltaar.
Doopvont, hardsteen en brons
Wim Rijvers, Kessel, 1963. De kruisvormige cuppa staat op een zuil. De vont is in twee delen gesplitst, een waterbekken en een heilig putje. Op de kruisarmen staan vier afbeeldingen: herten aan het water, wassende vrouwen, Noë met de ark en tenslotte water en dieren, die daar leven, onder meer vissen, ooievaars en eenden. De vont wordt afgedekt met een bronzen deksel met een knookvormige greep. Op de bovenzijde staat een duif afgebeeld, aan de onderzijde staat de tekst: LEVEND WATER ZAL IK U GEVEN +. Op het scharnier staat: UIT DANKBAARHEID / J.C. BRUYNEN V.D. VENNE 1923 – 1963. Geschonken door het echtpaar Brijnen-van der Ven bij hun 40-jarig huwelijksfeest. De symboliek werd door de kunstenaar verklaard in een krantenartikel. Het deksel staat voor de zon, de taferelen op de kruisarmen voor de vier paradijsstromen. Het zijn tevens afbeeldingen van de vier symbolen van het water: het leven gevende water, het afwassende water, het genezende water en het Oude Verbond annex doopsel. De vont staat in het noordertransept. Voordat deze vont werd geplaatst werd gebruik gemaakt van een koperen bekken.
*
Eerste steen, 1950
*
Tekst: +ET SUPER HANC PETRAM / AEDIFICABO ECCLESIAM MEAM + / MATH. XVI 18 / ANNO SANCTO MDCCCCL / M. PIJPERS / RECTOR / W. JANSSEN / DECANUS. Geplaatst achter de ambon in de voet van de triomfboog.
.
Plattegrond.
********
http://www.kerkgebouwen-in-limburg.nl/v ... ontent=459
*****
Ruimtelijke context
De O.L.Vrouw-kerk staat midden in het dorp, met een kerkhof aan de zuidzijde en een tuinaanleg rondom de kerk. Voor de kerk ligt een parkeerplaats. De pastorie staat aan de tuin. Voor de kerk staat de toren. De kerk is vanaf de Napoleonsbaan goed te zien en vormt, mede door de lage bebouwing van het dorp, een landmark.
Type
De georiënteerde kruiskerk is opgetrokken in baksteen met rondboogvensters. De dakruiter heeft een uitje op de koperen spits, de toren aan de westzijde werd niet gebouwd.
Bouwgeschiedenis
Voorgangsters
Al in de 13de eeuw was er sprake van een eigen gemeenschap in Eik, maar als parochiekerk fungeerde in Kessel de O.L.V. Geboortekerk. In 1882 werd een openbare kapel in gebruik genomen, waarin ’s winters missen werden gelezen, maar de parochieplichten bleven in Kessel. De bouw van deze kapel werd betaald met het geld van de afkoopsom, dat de eigenaar van een stuk grond betaalde, om van de (middeleeuwse) verplichting af te komen een fokstier ten behoeve van het hele dorp te houden.
Huidige kerk
Direct na de Tweede Wereldoorlog werd het plan opgevat om Eik een zelfstandige kerk te geven en mgr. Lemmens stichtte er een rectoraat in 1946. De benodigde 20.000 gulden werd in drie weken tijd bij de 400 inwoners opgehaald. Kapelaan M.P. Pijpers uit Maasniel werd tot rector benoemd. De oude kapel was te klein om als rectoraatskerk te kunnen functioneren en daarom werd bureau J. Wielders als architect aangezocht. In 1948 werd het ontwerp gemaakt voor een kerk met een doopkapel, devotiekapel en een toren met een ui als bekroning. In verband met het bouwverbod, dat in 1949 hier gold, kon de aanbesteding niet plaatsvinden. In februari 1950 kon de bouw aanbesteed, doordat het bouwverbod was komen te vervallen. Inmiddels was Wielders overleden in 1949. Zijn opvolger, J. van Groenendael, nam het werk over. Aannemer werd de firma gebroeders H. en Fr. Strauss van Mierlo te Roermond. De bouw werd voortvarend aangepakt en op 24 december 1950 werd de kerk in gebruik genomen. Het interieur was toen nog niet klaar. Een kruiswegstatie door Dorus Arts werd door de BBC afgekeurd. De tegels in de kerk werden pas in 1951 gelegd, toen ook de tijdelijke zangtribune klaar was. In 1974 werd het rectoraat verheven tot parochie.
Veranderingen
De dispositie diende na Vaticanum II gewijzigd te worden, maar het is niet geheel duidelijk, hoe dit in Kessel-Eik in zijn werk is gegaan. Er zijn sterke aanwijzingen, dat in 1977 het sacramentsaltaar naar voren werd gehaald en de tabernakel op een aparte sokkel kwam te staan. Bovendien werd in 1982 het plan geopperd, om het sacramentsaltaar, dat niet voldoende naar voren was gezet, weer terug te plaatsen. In de huidige situatie staat het sacramentsaltaar op de oude plaats in de absis. Onderdelen van een der biechtstoelen werden tot een vieringaltaar aaneen gemonteerd. Uit de overige delen werden een ambon en een credenstafel gemaakt. In 1982 volgde het voorstel, de communiebanken te verwijderen. Waarschijnlijk is dat toen gedaan. In 1988 werden aan de zuidzijde van de kerk onder de ramen van het schip drie columbaria gebouwd. Hierbij werden de afzaten van de vensters verlengd en kwamen er urnnissen in de buitenzijde. In 1992 werd het geld geschonken voor een grotere klok. Omdat deze niet in de dakruiter kon worden geplaatst zonder grote aanpassingen in het dak, ontwierp Jan van Megen een toren. De toren werd door de parochianen gebouwd, op het koperen dak na. Het roosvenster aan de westzijde is vervangen toen het wind en water doorliet. Het nieuwe raam is een van ijzer en met een kruis getraceerd.
Exterieur
De kruiskerk is voorzien van een overstekend zadeldak, gedekt met verbeterde hollandse pannen, met mastgoten. Hieronder ligt een op de muizentand geïnspireerde fries. De kerk is opgetrokken in boerengrauwe bakstenen in Waalformaat. Deze werden in wild verband gemetseld en platvol gevoegd. De westgevel heeft een topgevel met Bocholter tufstenen rollagen, waarin een ijzeren roosvenster staat. Daaronder wordt het toegangsportaal betreden door een dubbele houten deur in een betonnen lijst onder een lezenaarsdak. Aan de zijkanten bevinden zich eveneens enkele deuren. In de zijgevels van het schip staan drie rondboogvensters. Aan de zuidzijde zijn de afzaten van de ramen in het schip verlengd tot bovenzijde van het columbarium, dat onder elk raam is uitgemetseld. De transeptarmen zijn voorzien van topgevels en een roosvenster. De absis is polygonaal met overhoekse zich verjongende steunberen. In de absis wordt licht toegelaten door twee ramen. In de oksel tussen absis en transept staat aan de noordzijde de sacristie onder een zadeldak. Op de viering staat een dakruiter met een vierkante onderzijde, die met leien is bekleed. D dakruiter is voorzien van een opengewerkte lantaarn met een koperen spits, gedekt met een ui en een kruis. Ten zuidwesten van de kerk bevindt zich de klokketoren. Deze bestaat uit vier pijlers met een kapiteel, waarop een tentdak in koper staat. De pijlers zijn onderling verbonden door ijzeren roosters.
**
Interieur.
***
.Zicht op het priesterkoor
*
. Zicht op de zangtribune.
***
De bogen in de kerk zijn rondbogen. De muren zijn in schoon metselwerk en zijn voorzien van een op de muizentand geïnspireerde fries. Het plafond bestaat uit een segmentboging cassetteplafond. In de zijbeuken is een recht cassetteplafond aanwezig. De muren van de absis zijn in mergel. Op de vloer liggen keramische tegels. De kruiskerk wordt betreden door een portaal aan de westzijde, dat uitkomt onder de zangtribune via een dubbele houten deur met een segmentboog. Ter weerszijden hiervan geven deuren met een rondboog toegang tot respectievelijk de trap naar de zangtribune en de zij-ingang. Hiernaast staan twee nissen. De overstekende zangtribune rust op Oregon Pine zich verjongende gecannuleerde zuilen met een kinder- en moerbalken. De zangtribune heeft een houten hekwerk. In de gevel staat een spaarveld met een met een kruis getraceerd roosvenster. Het schip wordt van de zijbeuken gescheiden door gemetselde scheibogen, waarboven spaarvelden zijn aangebracht. In de zijbeuken wordt licht toegelaten door rondboogvensters met een, in de omlijsting uitgemetseld, profiel. Achter in de zijbeuken staat een devotie-altaar. De transeptarmen zijn spiegelbeeldig. In het transepten staat een spaarveld met een segmentboog in de gevel, met daarboven een roosvenster. Aan de oostzijde staat een altaar in een rondboogspaarveld. De vloer voor de altaren is verhoogd. Voor het priesterkoor is op de vloer aan de hand van specieresten en de verkleuring te zien waar de communiebank heeft was opgesteld. Daarachter ligt de trap van het priesterkoor. Aan weerszijden staat een verhoging, aan de noordzijde met een ambon uit hout, aan de zuidzijde met een extra verhoging, die fungeert als sokkel. Centraal op het priesterkoor staat een vieringaltaar. De vloer is belegd met Travertine Toscane. De absis is van de kerk gescheiden door een triomfboog. De absis is polygonaal en heeft een straalgewelf. In de absis laten twee vensters licht toe. Het hoogaltaar wordt verhoogd door een supedaneum. Aan de noordzijde staat de toegang tot de sacristie.
(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003).
***
Orgel
In 1963 plaatste Verschueren Orgelbouw (Heythuyzen) in deze kerk een eenmanuaals unit-orgel.
Bron: G.M.I.Quaedvlieg – Orgeldocumentatie Limburg (Stadsbibliotheek Maastricht)
Bijzondere voorwerpen en afbeeldingen
Altaren
Sacramentsaltaar, tufsteen, 1950? Een geprofileerde mensa op vier zuilen met een voet, waartussen een vrijliggende tombe. Op de tombe staat in reliëf een afbeelding van het Lam Gods in een cartouche.
Zij-altaren, natuursteen, 1950? Op een smalle tombe ligt een mensa. Op de tombe staat in reliëf op het ene altaar een afbeelding van een mand met vissen, op het andere een pelikaan. In de transepten.
Zij-altaren, tufsteen, 1950? Op twee zuilen ter weerszijden van een tombe ligt een geprofileerde mensa. De altaren achter in de zijbeuken lijken qua stijl op het sacramentsaltaar.
Doopvont, hardsteen en brons
Wim Rijvers, Kessel, 1963. De kruisvormige cuppa staat op een zuil. De vont is in twee delen gesplitst, een waterbekken en een heilig putje. Op de kruisarmen staan vier afbeeldingen: herten aan het water, wassende vrouwen, Noë met de ark en tenslotte water en dieren, die daar leven, onder meer vissen, ooievaars en eenden. De vont wordt afgedekt met een bronzen deksel met een knookvormige greep. Op de bovenzijde staat een duif afgebeeld, aan de onderzijde staat de tekst: LEVEND WATER ZAL IK U GEVEN +. Op het scharnier staat: UIT DANKBAARHEID / J.C. BRUYNEN V.D. VENNE 1923 – 1963. Geschonken door het echtpaar Brijnen-van der Ven bij hun 40-jarig huwelijksfeest. De symboliek werd door de kunstenaar verklaard in een krantenartikel. Het deksel staat voor de zon, de taferelen op de kruisarmen voor de vier paradijsstromen. Het zijn tevens afbeeldingen van de vier symbolen van het water: het leven gevende water, het afwassende water, het genezende water en het Oude Verbond annex doopsel. De vont staat in het noordertransept. Voordat deze vont werd geplaatst werd gebruik gemaakt van een koperen bekken.
*
Eerste steen, 1950
*
Tekst: +ET SUPER HANC PETRAM / AEDIFICABO ECCLESIAM MEAM + / MATH. XVI 18 / ANNO SANCTO MDCCCCL / M. PIJPERS / RECTOR / W. JANSSEN / DECANUS. Geplaatst achter de ambon in de voet van de triomfboog.
. Plattegrond.
********
http://www.kerkgebouwen-in-limburg.nl/v ... ontent=459
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
De Petrus en Pauluskathedraal (Russisch: Петропавловский собор) is een kathedraal in de Russische stad Sint-Petersburg, gelegen in de gelijknamige Petrus en Paulusvesting. Dit onder Peter de Grote gebouwde fort werd ontworpen door Domenico Trezzini en is het eerste en oudste baken, gebouwd tussen 1703 en 1733 op het Zajatsji-eiland langs de rivier de Neva. De belangrijkste reden voor Peters opdracht tot de bouw van dit fort was een mogelijke aanval door de Zweedse Marine tijdens de Grote Noordse Oorlog.
De kathedraal werd vernoemd naar de apostelen Petrus en Paulus, die de status van heiligen hebben binnen de Russisch-orthodoxe Kerk, en was de eerste stenen kathedraal van de stad. De torenspits is 123 meter hoog en bevat een engel die een kruis boven haar hoofd houd. Deze engel is tevens een van de belangrijkste symbolen van Sint-Petersburg. In de kathedraal liggen de overblijfselen van bijna alle Russische heersers die zich tot keizer of keizerin lieten kronen; Van Peter de Grote tot Nikolaas II. De laatste werd er pas in juli 1998 met zijn familie herbegraven, nadat hun overblijfselen eerst waren opgegraven in Ganina Jama bij Jekaterinenburg en meerdere malen waren onderzocht op echtheid. In Jekaterinenburg werd, mogelijk mede ter compensatie voor het toerisme, de Kathedraal op het bloed gebouwd ter ere van de tsarenfamilie.
*
***
interieur
***
http://nl.wikipedia.org/wiki/Categorie:Kathedraal
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
De Grote of Onze-Lieve-Vrouwekerk (naam van vóór 1572) te Dordrecht is de grootste kerk van deze stad. De bijbehorende toren was met haar 72 meter eeuwenlang het hoogste gebouw van Dordrecht. Sinds 2000 is de toren van de Grote Kerk wat hoogte betreft met 3 meter voorbijgestreefd door woontoren de Sequoia in de wijk Stadspolders die 75 meter hoog is. Verder is het kerkgebouw het op één na oudste van de stad (de oudste kerk heet paradoxaal genoeg de Nieuwkerk). De kerk is opgetrokken in de Brabantse gotiek waarvan ze een van de meest noordelijke representanten is en de enige in het voormalige graafschap Holland die volledig in steen is overwelfd. Het oudste deel van de kerk, het Mariakoor, werd vanaf 1285 opgetrokken; rond 1370 had de kerk haar huidige vorm. De toren, ontworpen door Antoon Keldermans I, is nooit geheel afgebouwd.
.
Dordrecht, Grote Kerk
Foto door Cicero,
Toren van de Grote Kerk (in de steigers)
****
Het interieur van de kerk staat bekend om zijn koorbanken: op de misericordes zijn zeer minutieus bijbelse voorstellingen uitgesneden. Dit is vrij uniek. Verder heeft de kerk een goed geconserveerde marmeren grafsteen, waarop de familiewapens tijdens de Franse overheersing niet zijn weggehakt doordat de familie de steen omdraaide (vergelijk de elders overal weggehakte familiewapens op kerkelijke grafstenen). Er zijn een paar neo-gotische gebrandschilderde ramen, die verschillende episoden uit de geschiedenis van Dordrecht weergeven. Het orgel is in 1671 gebouwd door Nicolaas van Hagen, en in 1859 gerestaureerd. De toren meet 72 meter, met de grote trans op 68 meter. Het carillon van deze toren heeft een zware basklok, een van de grootste in haar soort. De toren staat enigszins uit het lood, wat in de middeleeuwen de voornaamste reden, naast geldgebrek, is geweest het oorspronkelijke plan de toren te voorzien van een spits waarmee ze meer dan honderd meter hoog zou worden, niet uit te voeren.
**
.
Het orgel, gezien vanuit het hoogkoor.
Orgel in de Grote Kerk in Dordrecht
Foto door Cicero,
****
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_ ... _Nederland
.Dordrecht, Grote Kerk
Foto door Cicero,
Toren van de Grote Kerk (in de steigers)
****
Het interieur van de kerk staat bekend om zijn koorbanken: op de misericordes zijn zeer minutieus bijbelse voorstellingen uitgesneden. Dit is vrij uniek. Verder heeft de kerk een goed geconserveerde marmeren grafsteen, waarop de familiewapens tijdens de Franse overheersing niet zijn weggehakt doordat de familie de steen omdraaide (vergelijk de elders overal weggehakte familiewapens op kerkelijke grafstenen). Er zijn een paar neo-gotische gebrandschilderde ramen, die verschillende episoden uit de geschiedenis van Dordrecht weergeven. Het orgel is in 1671 gebouwd door Nicolaas van Hagen, en in 1859 gerestaureerd. De toren meet 72 meter, met de grote trans op 68 meter. Het carillon van deze toren heeft een zware basklok, een van de grootste in haar soort. De toren staat enigszins uit het lood, wat in de middeleeuwen de voornaamste reden, naast geldgebrek, is geweest het oorspronkelijke plan de toren te voorzien van een spits waarmee ze meer dan honderd meter hoog zou worden, niet uit te voeren.
**
.Het orgel, gezien vanuit het hoogkoor.
Orgel in de Grote Kerk in Dordrecht
Foto door Cicero,
****
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_ ... _Nederland
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Hallgrímskirkja.
***
De Hallgrímskirkja (letterlijk de kerk van Hallgrímur) is een kerk in Reykjavik, de hoofdstad van IJsland. Met zijn 74,5 meter is het het hoogste gebouw in IJsland; de radiomast in Hellissandur is het hoogste bouwwerk (420 meter). De kerk is vernoemd naar Hallgrímur Pétursson (1614 tot 1675), een geestelijke en de grootste hymneschrijver van het land van wie nu nog vele werken worden uitgevoerd.
De ontwerper van de kerk, Guðjón Samúelsson, begon aan zijn ontwerp in 1937. Hij heeft zich daarbij laten inspireren door de grote basaltpartijen die op IJsland te vinden zijn, zoals die bij de Svartifoss. De bouw ving daadwerkelijk aan in 1945 en was pas 41 jaar later, in 1986, voltooid. De kerk is vlakbij het oude centum van Reykjavik gelegen, is vanuit de wijde omgeving zichtbaar en is daardoor een van Reykjaviks bekendste symbolen. Het uitzicht vanuit de kerktoren is fenomenaal.
De kerk bevat een indrukwekkend pijporgel gebouwd door de Duitse orgelbouwer Klais. Het heeft vier toetsenborden, 72 registers en 5275 pijpen. Het orgel was in 1992 klaar. De grote klok in de toren draagt de tekst Eysbouts Atensis me fecit en is gegoten door de firma Eysbouts uit Asten.
Voor de kerk staat het standbeeld van Leif Eriksson, zoon van Erik de Rode, de vermoedelijke eerste kolonist van Noord-Amerika. Het standbeeld werd in 1930 door de Verenigde Staten geschonken om het 1000-jarig bestaan van het Alþing te herdenken.
De kerk met het standbeeld van Leif Eriksson.
***
http://nl.wikipedia.org/wiki/Categorie:Kerkgebouw
***
De Hallgrímskirkja (letterlijk de kerk van Hallgrímur) is een kerk in Reykjavik, de hoofdstad van IJsland. Met zijn 74,5 meter is het het hoogste gebouw in IJsland; de radiomast in Hellissandur is het hoogste bouwwerk (420 meter). De kerk is vernoemd naar Hallgrímur Pétursson (1614 tot 1675), een geestelijke en de grootste hymneschrijver van het land van wie nu nog vele werken worden uitgevoerd.
De ontwerper van de kerk, Guðjón Samúelsson, begon aan zijn ontwerp in 1937. Hij heeft zich daarbij laten inspireren door de grote basaltpartijen die op IJsland te vinden zijn, zoals die bij de Svartifoss. De bouw ving daadwerkelijk aan in 1945 en was pas 41 jaar later, in 1986, voltooid. De kerk is vlakbij het oude centum van Reykjavik gelegen, is vanuit de wijde omgeving zichtbaar en is daardoor een van Reykjaviks bekendste symbolen. Het uitzicht vanuit de kerktoren is fenomenaal.
De kerk bevat een indrukwekkend pijporgel gebouwd door de Duitse orgelbouwer Klais. Het heeft vier toetsenborden, 72 registers en 5275 pijpen. Het orgel was in 1992 klaar. De grote klok in de toren draagt de tekst Eysbouts Atensis me fecit en is gegoten door de firma Eysbouts uit Asten.
Voor de kerk staat het standbeeld van Leif Eriksson, zoon van Erik de Rode, de vermoedelijke eerste kolonist van Noord-Amerika. Het standbeeld werd in 1930 door de Verenigde Staten geschonken om het 1000-jarig bestaan van het Alþing te herdenken.
De kerk met het standbeeld van Leif Eriksson.
***
http://nl.wikipedia.org/wiki/Categorie:Kerkgebouw
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Almudena-kathedraal.
*****************
.
Santa María la Real de La Almudena is de katholieke kathedraal van Madrid, Spanje.
Ondanks dat de plannen voor een kathedraal in de Spaanse hoofdstad stammen uit de 16e eeuw, begon de bouw van de kerk pas in 1883. De kathedraal werd door Paus Johannes Paulus II gewijd op 15 juni 1993.
De kathedraal zou eerst in een gotische stijl worden gebouwd, maar om het gebouw beter te laten aansluiten bij het Koninklijk Paleis is later besloten de neoclassistische stijl te gebruiken. Het interieur is modern met zelfs pop-art invloeden.
*
interieur
**
**
.
Orgel.
***
***************
http://nl.wikipedia.org/wiki/Almudena-kathedraal
*****************
.Santa María la Real de La Almudena is de katholieke kathedraal van Madrid, Spanje.
Ondanks dat de plannen voor een kathedraal in de Spaanse hoofdstad stammen uit de 16e eeuw, begon de bouw van de kerk pas in 1883. De kathedraal werd door Paus Johannes Paulus II gewijd op 15 juni 1993.
De kathedraal zou eerst in een gotische stijl worden gebouwd, maar om het gebouw beter te laten aansluiten bij het Koninklijk Paleis is later besloten de neoclassistische stijl te gebruiken. Het interieur is modern met zelfs pop-art invloeden.
*
interieur
**
**
. Orgel.
***
***************
http://nl.wikipedia.org/wiki/Almudena-kathedraal
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Parochie/kerkgemeente: H. Jozef
Dekenaat/ kerkverband: Roermond
Plaats: Leeuwen
Gemeente: Roermond
Wijk:
Adres: Burg. T. Wackersstraat 56
Postcode: 6041 AL
Coördinaten: x: , y:
Eigenaar:
Rijksmonumentennummer:
Kadastrale gegevens: Roermond G 927
Bouwpastoor/ bouwpredikant: J.A.J. Boost
Architect(en):
Kunstenaar(s): Cox, Frans
Huidig gebruik: R.K. kerk
********************
.
Ruimtelijke context
De Sint-Jozefkerk staat op een lichte verhoging in het landschap op de hoek van de Burg. T. Wackerstraat en de Jules Breukerstaat, op een steenworp afstand van de overweg in de spoorlijn Roermond-Venlo. Aan de linkerkant van de kerk ligt de uit de jaren zestig stammende pastorie. Voor de kerk ligt een klein pleintje. Een verhard pad loopt rondom de kerk, die omzoomd wordt door plantsoenen en bomen. Achter de kerk ligt een weiland. De bebouwing rond de kerk stamt grotendeels uit de jaren tachtig en negentig van de 20ste eeuw. De kerk is geen landmark.
Type
De St. Jozefkerk is een bakstenen zaalkerk met koortoren en een axiaal bankenplan.
Bouwgeschiedenis
Voorgangster
In 1918 werd door de Redemptoristen een volksretraite georganiseerd in een tot kapel omgebouwde feestzaal. Na de volksmissie werd de behoefte gevoeld een eigen kapel of kerk te hebben, zodat men niet iedere keer naar Maasniel ter kerke hoefde te gaan. Elke zondag lazen vanaf 1918 de pastoor of kapelaan van Maasniel de mis in de feestzaal. Onderwijl werd geld ingezameld voor een echte kerk. In 1922-1923 werd de eerste kerk werd gebouwd op de hoek Zandstraat/Burg. Thomas Wackersstraat. Het was een neogotisch zaalkerkje van vier traveeën. Het ontwerp was gemaakt door schrijnwerker L. Mooren uit Leeuwen. Mooren en aannemer Pollaert uit Roermond bouwden gezamenlijk de kerk. Tot 1945 bleef Leeuwen onder de parochie van Maasniel vallen. In 1939 werd echter toegestaan, dat niet één mis maar twee missen mochten worden gelezen. ’s Zondags mocht er tevens lof gehouden worden. Eind 1945 werd kapelaan Boost te Maasniel benoemd, die op termijn de eerste rector van Leeuwen zou worden. Het Sint-Jozefkerkje was inmiddels als gevolg van zware beschietingen door de Engelsen in 1944 vrijwel geheel vernield. Na de oorlog werd besloten de kerk meer centraal te herbouwen, nabij de spoorlijn Roermond-Venlo. Voorlopig werd in de achterzaal van een café van de familie Graus een noodkerk ingericht.
*
De verwoeste kerk van Leeuwen. Bron: De verwoeste kerken in Limburg / A. van Rijswijck, pr. -1946
**
Huidige kerk
**
In september 1946 was de sloop van de restanten van de oude kerk al aanbesteed. Pastoor Honee had samen met de planologische dienst een bezoek gebracht aan Leeuwen, aangezien ir. Kleijnen een uitbreidingsplan zou gaan maken.De nieuwe kerk zou zo’n 450 zitplaatsen gaan bevatten. In een brief aan het bisdom verlegde bouwrector Boost uit waarom hij haast maakte: ‘Omdat het van het grootste belang is, dat deze kerk (en alle nieuw te bouwen kerken) er spoedig komt, daar de noodkerken de jeugd geen respect inboezemen voor het “Het Huis van God” en zelfs bij de ouderen het gevoel om de zondagsplicht te vervullen afstompt. Bewijzen zijn er al vele’. De Roermondse architect Jan Bongaerts werd benaderd voor de plannen van de nieuwe kerk. Hij wilde een wezenlijke eigenschap van het Christendom n.l. de gemeenschapsgedachte herstellen. Derhalve hij ontwierp een kerkgebouw in de vorm van een Grieks kruis. Het altaar zou midden in de kerk onder de koepel komen. Vanuit de brede en ondiepe transepten had iedereen een onbelemmerd zicht op het altaar. Dit voor Leeuwen grootse plan was te ambitieus. In oktober 1946 was duidelijk dat er slechts een noodkerk gebouwd zou worden. De firma Scheepers en Zn. te Roermond bouwde de kerk voor circa 51.000 gulden. Het Sint-Jozefkerkje werd op 29 mei 1948 in gebruik genomen. Uit een brief van 24 september 1949 van het kerkbestuur aan het ministerie van Wederopbouw en Volkshuisvesting blijkt hoe zuinig de kerk gebouwd is: er waren slechts halfsteensmuren, de dakbedekking was gemaakt van rubberroid, dakgoten ontbraken evenals houten vloeren. Bovendien was de kerk te klein. Dit probleem leidde ertoe, dat in 1955 plannen gesmeed werden om de noodkerk tot parochiehuis te bestemmen en een grotere parochiekerk te bouwen. Hiervan kwam niets terecht. De uitbreidingsplannen voor Leeuwen, waarvan begin jaren zestig sprake was, werden evenmin gerealiseerd, zodat een grotere kerk wederom uit het zicht verdween.
Veranderingen
**
In 1973 werd een nieuwe plafond gemaakt mede om de stookkosten te drukken. Drie jaar later werden houten vlonders onder de banken gelegd. In 1983 was het duidelijk dat een nieuwe kerk financieel niet meer tot de mogelijkheden behoorde en werd de kerk opgeknapt. Bij die gelegenheid werd het priesterkoor verbouwd. Het houten vieringaltaar kwam dichter bij de gelovigen te staan. Het tabernakel werd rechts van het altaar gezet. Aan beide zijden van het altaar kwamen bakstenen ambones. In 2000 werden kunststof voorzetramen, gevat in aluminium profielen, geplaatst.
**
Exterieur
**
De kerk heeft een tuitgevel bekroond met een clocher-arcade met één luidklok. Op de arcade staat een smeedijzeren kruis. In het midden een deur, waarboven een van houten roeden voorzien rondboograam. De houten deuromlijsting is versierd met een haut-reliëf en eindigt in een puntgevel. Het muurwerk is opgetrokken in gele baksteen in klezorenverband. Het schip heeft vijf door steunberen van elkaar gescheiden traveeën. Het overstekende zadeldak is met shingles belegd en dekt ook de steunberen van boven af. Houten korbelen ondersteunen de daken van schip en toren. Het priesterkoor bestaat uit een vierkante koortoren met tentdak. Ter weerszijden van de toren staan de sacristieën. Deze hebben lessenaardaken en leunen tegen de toren aan. De toren heeft aan drie zijden twee rondboogramen. Aan de achterzijde zijn bovendien nog drie vierkante ramen aangebracht.
***
Interieur.
***
Zicht op het priesterkoor.
****
.
Zicht op de zangtribune
De kerk via de hoofdingang betredend komt men uit in een klein portaaltje. Een dubbele deur geeft toegang tot het schip. De zangtribune rust op twee achthoekige zich verjongende, betonnen pilaren met kapitelen. Het schip is een rechthoekige zaal met een wit systeemplatenplafond, dat aan de binnenzijde tegen de kapconstructie van het zadeldak gemonteerd is. Het koor is een trede hoger dan het schip met op de hoeken gemetselde ambones. Drie treden geven toegang tot het oude priesterkoor, dat van het schip afgescheiden is door een ronde triomfboog. In de sluitmuur van het koor zijn drie gebrandschilderde ramen geplaatst. Aan weerszijden van het koor bieden houten rondboogdeuren toegang tot de twee sacristieën. De vloeren van het schip zijn belegd met lichtgrijze tegels, die rond de vlonders van de banken met donkerrode tegels zijn afgebiesd. Op het lage deel van het koor liggen travertijn en tegels. Het hoge deel van het koor is van vloerbedekking voorzien.
(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003).
*
Orgel
**
In 1957 werd het tot dan toe gebruikte harmonium vervangen door een eenmanuaals unit-orgel van Verschueren Orgelbouw (Heythuyzen).
*
Bron: G.M.I.Quaedvlieg – Orgeldocumentatie Limburg (Stadsbibliotheek Maastricht)
**
http://www.kerkgebouwen-in-limburg.nl/v ... ontent=655
.
Dekenaat/ kerkverband: Roermond
Plaats: Leeuwen
Gemeente: Roermond
Wijk:
Adres: Burg. T. Wackersstraat 56
Postcode: 6041 AL
Coördinaten: x: , y:
Eigenaar:
Rijksmonumentennummer:
Kadastrale gegevens: Roermond G 927
Bouwpastoor/ bouwpredikant: J.A.J. Boost
Architect(en):
Kunstenaar(s): Cox, Frans
Huidig gebruik: R.K. kerk
********************
. Ruimtelijke context
De Sint-Jozefkerk staat op een lichte verhoging in het landschap op de hoek van de Burg. T. Wackerstraat en de Jules Breukerstaat, op een steenworp afstand van de overweg in de spoorlijn Roermond-Venlo. Aan de linkerkant van de kerk ligt de uit de jaren zestig stammende pastorie. Voor de kerk ligt een klein pleintje. Een verhard pad loopt rondom de kerk, die omzoomd wordt door plantsoenen en bomen. Achter de kerk ligt een weiland. De bebouwing rond de kerk stamt grotendeels uit de jaren tachtig en negentig van de 20ste eeuw. De kerk is geen landmark.
Type
De St. Jozefkerk is een bakstenen zaalkerk met koortoren en een axiaal bankenplan.
Bouwgeschiedenis
Voorgangster
In 1918 werd door de Redemptoristen een volksretraite georganiseerd in een tot kapel omgebouwde feestzaal. Na de volksmissie werd de behoefte gevoeld een eigen kapel of kerk te hebben, zodat men niet iedere keer naar Maasniel ter kerke hoefde te gaan. Elke zondag lazen vanaf 1918 de pastoor of kapelaan van Maasniel de mis in de feestzaal. Onderwijl werd geld ingezameld voor een echte kerk. In 1922-1923 werd de eerste kerk werd gebouwd op de hoek Zandstraat/Burg. Thomas Wackersstraat. Het was een neogotisch zaalkerkje van vier traveeën. Het ontwerp was gemaakt door schrijnwerker L. Mooren uit Leeuwen. Mooren en aannemer Pollaert uit Roermond bouwden gezamenlijk de kerk. Tot 1945 bleef Leeuwen onder de parochie van Maasniel vallen. In 1939 werd echter toegestaan, dat niet één mis maar twee missen mochten worden gelezen. ’s Zondags mocht er tevens lof gehouden worden. Eind 1945 werd kapelaan Boost te Maasniel benoemd, die op termijn de eerste rector van Leeuwen zou worden. Het Sint-Jozefkerkje was inmiddels als gevolg van zware beschietingen door de Engelsen in 1944 vrijwel geheel vernield. Na de oorlog werd besloten de kerk meer centraal te herbouwen, nabij de spoorlijn Roermond-Venlo. Voorlopig werd in de achterzaal van een café van de familie Graus een noodkerk ingericht.
*
De verwoeste kerk van Leeuwen. Bron: De verwoeste kerken in Limburg / A. van Rijswijck, pr. -1946
**
Huidige kerk
**
In september 1946 was de sloop van de restanten van de oude kerk al aanbesteed. Pastoor Honee had samen met de planologische dienst een bezoek gebracht aan Leeuwen, aangezien ir. Kleijnen een uitbreidingsplan zou gaan maken.De nieuwe kerk zou zo’n 450 zitplaatsen gaan bevatten. In een brief aan het bisdom verlegde bouwrector Boost uit waarom hij haast maakte: ‘Omdat het van het grootste belang is, dat deze kerk (en alle nieuw te bouwen kerken) er spoedig komt, daar de noodkerken de jeugd geen respect inboezemen voor het “Het Huis van God” en zelfs bij de ouderen het gevoel om de zondagsplicht te vervullen afstompt. Bewijzen zijn er al vele’. De Roermondse architect Jan Bongaerts werd benaderd voor de plannen van de nieuwe kerk. Hij wilde een wezenlijke eigenschap van het Christendom n.l. de gemeenschapsgedachte herstellen. Derhalve hij ontwierp een kerkgebouw in de vorm van een Grieks kruis. Het altaar zou midden in de kerk onder de koepel komen. Vanuit de brede en ondiepe transepten had iedereen een onbelemmerd zicht op het altaar. Dit voor Leeuwen grootse plan was te ambitieus. In oktober 1946 was duidelijk dat er slechts een noodkerk gebouwd zou worden. De firma Scheepers en Zn. te Roermond bouwde de kerk voor circa 51.000 gulden. Het Sint-Jozefkerkje werd op 29 mei 1948 in gebruik genomen. Uit een brief van 24 september 1949 van het kerkbestuur aan het ministerie van Wederopbouw en Volkshuisvesting blijkt hoe zuinig de kerk gebouwd is: er waren slechts halfsteensmuren, de dakbedekking was gemaakt van rubberroid, dakgoten ontbraken evenals houten vloeren. Bovendien was de kerk te klein. Dit probleem leidde ertoe, dat in 1955 plannen gesmeed werden om de noodkerk tot parochiehuis te bestemmen en een grotere parochiekerk te bouwen. Hiervan kwam niets terecht. De uitbreidingsplannen voor Leeuwen, waarvan begin jaren zestig sprake was, werden evenmin gerealiseerd, zodat een grotere kerk wederom uit het zicht verdween.
Veranderingen
**
In 1973 werd een nieuwe plafond gemaakt mede om de stookkosten te drukken. Drie jaar later werden houten vlonders onder de banken gelegd. In 1983 was het duidelijk dat een nieuwe kerk financieel niet meer tot de mogelijkheden behoorde en werd de kerk opgeknapt. Bij die gelegenheid werd het priesterkoor verbouwd. Het houten vieringaltaar kwam dichter bij de gelovigen te staan. Het tabernakel werd rechts van het altaar gezet. Aan beide zijden van het altaar kwamen bakstenen ambones. In 2000 werden kunststof voorzetramen, gevat in aluminium profielen, geplaatst.
**
Exterieur
**
De kerk heeft een tuitgevel bekroond met een clocher-arcade met één luidklok. Op de arcade staat een smeedijzeren kruis. In het midden een deur, waarboven een van houten roeden voorzien rondboograam. De houten deuromlijsting is versierd met een haut-reliëf en eindigt in een puntgevel. Het muurwerk is opgetrokken in gele baksteen in klezorenverband. Het schip heeft vijf door steunberen van elkaar gescheiden traveeën. Het overstekende zadeldak is met shingles belegd en dekt ook de steunberen van boven af. Houten korbelen ondersteunen de daken van schip en toren. Het priesterkoor bestaat uit een vierkante koortoren met tentdak. Ter weerszijden van de toren staan de sacristieën. Deze hebben lessenaardaken en leunen tegen de toren aan. De toren heeft aan drie zijden twee rondboogramen. Aan de achterzijde zijn bovendien nog drie vierkante ramen aangebracht.
***
Interieur.
***
Zicht op het priesterkoor.
****
. Zicht op de zangtribune
De kerk via de hoofdingang betredend komt men uit in een klein portaaltje. Een dubbele deur geeft toegang tot het schip. De zangtribune rust op twee achthoekige zich verjongende, betonnen pilaren met kapitelen. Het schip is een rechthoekige zaal met een wit systeemplatenplafond, dat aan de binnenzijde tegen de kapconstructie van het zadeldak gemonteerd is. Het koor is een trede hoger dan het schip met op de hoeken gemetselde ambones. Drie treden geven toegang tot het oude priesterkoor, dat van het schip afgescheiden is door een ronde triomfboog. In de sluitmuur van het koor zijn drie gebrandschilderde ramen geplaatst. Aan weerszijden van het koor bieden houten rondboogdeuren toegang tot de twee sacristieën. De vloeren van het schip zijn belegd met lichtgrijze tegels, die rond de vlonders van de banken met donkerrode tegels zijn afgebiesd. Op het lage deel van het koor liggen travertijn en tegels. Het hoge deel van het koor is van vloerbedekking voorzien.
(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003).
*
Orgel
**
In 1957 werd het tot dan toe gebruikte harmonium vervangen door een eenmanuaals unit-orgel van Verschueren Orgelbouw (Heythuyzen).
*
Bron: G.M.I.Quaedvlieg – Orgeldocumentatie Limburg (Stadsbibliotheek Maastricht)
**
http://www.kerkgebouwen-in-limburg.nl/v ... ontent=655
.
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Tyska kyrkan
Ga naar: navigatie, zoek
Tyska kyrkan (De Duitse kerk) is een kerk op het eiland Gamla stan in Stockholm. In de hanzetijd was het een gildehuis voor Duitse koopmannen, maar in de 16e eeuw werd het omgebouwd tot kerk. Die werd ingewijd in 1672. In 1878 vernietigde een brand de toren, die werd later door de Duitser Raschdorff weer werd opgebouwd. Tegenwoordig is het met 96 meter de hoogste toren van Gamla stan.
***
Kerktoren
**
.
Preekstoel en koninklijke loge
***
Altaar
******
http://nl.wikipedia.org/wiki/Categorie: ... _naar_land
Ga naar: navigatie, zoek
Tyska kyrkan (De Duitse kerk) is een kerk op het eiland Gamla stan in Stockholm. In de hanzetijd was het een gildehuis voor Duitse koopmannen, maar in de 16e eeuw werd het omgebouwd tot kerk. Die werd ingewijd in 1672. In 1878 vernietigde een brand de toren, die werd later door de Duitser Raschdorff weer werd opgebouwd. Tegenwoordig is het met 96 meter de hoogste toren van Gamla stan.
***
Kerktoren
**
.Preekstoel en koninklijke loge
***
Altaar
******
http://nl.wikipedia.org/wiki/Categorie: ... _naar_land
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
H. Michaël
********
Ruimtelijke context
Het dorp bestaat uit laagbouw, waar de Michaëlkerk als een landmark tussen staat. De pastorie en de kerk staan aan een groot centraal gelegen plein, waar ook het gemeenschapshuis en de kroeg zijn te vinden. Vanaf de doorgaande weg buiten het dorp is de kerk een oriëntatiepunt.
Type
*
De georiënteerde pseudo-basiliek in baksteen heeft een kleine zijtoren en axiaal bankenplan, doorsneden met een middenpad.
*
Bouwgeschiedenis
*
Voorgangster
*.
Vooroorlogse kerk. Bron : De verwoeste kerken van Limburg, A. van Rijswijck,pr
Wanssum bezat in 1400 een rectoraatskerk, die in 1485 tot parochie werd verheven. Het kerkje dateerde uit de 15de eeuw. In 1856 werd een neogotische toren aan de voorzijde van de kerk gebouwd. In 1914 werd begonnen met de vervanging van het 15de eeuwse schip door een nieuw op ontwerp van architect J. van Groenendael uit Maastricht. In 1918 waren het was dit schip en de transepten gereed. Op 22 oktober 1944 bliezen de terugtrekkende Duitsers de toren op, gevolgd door een ondermijning van de muren in de dagen erna. Herbouw was niet mogelijk
Huidige kerk
Een zaal in de muziekschool werd tot noodkerk ingericht en de pastorie en kapelanie werden hersteld. Voor de nieuwe kerk werd uitgezien naar een nieuwe locatie. Dit werd niet alleen ingegeven door de wens groter te bouwen, maar ook omdat op de oude plaats een goede grondslag voor het nieuwe gebouw pas op 5 meter diepte lag. De nieuwe plaats lag ten zuiden van de oude kerk. Bouwpastoor Hoefnagels was eerder bouwpastoor in Milsbeek geweest en had dus ervaring. Reeds in 1948 kon een architect worden aangesteld, J. Coumans uit Nijmegen. In 1950 werd begonnen met de bouw van de kerk door Fa. Jos Gerats en Zoon te Blerick. De eerste steen werd gelegd op 2 juli 1950 door deken Berden en op 20 mei 1951 werd de kerk in gebruik genomen. De toren was nog niet gebouwd wegens een gebrek aan middelen. In plaats daarvan werd de traptoren aan de linkerzijde van de kerk ingericht met een luizolder en galmgaten. De kerk had plaats voor 450 volwassenen en 240 kinderen.
Veranderingen
Onder pastoor J. Slots werd in 1956 alsnog aan Coumans gevraagd een toren aan de kerk te bouwen en hij kwam met de eerste schetsen. Maar uiteindelijk werd gekozen voor het verhogen van de traptoren aan de linkerzijde van de kerk. De oude luizolder werd gesloopt en de toren werd voorzien van een opengewerkte lantaarn. De zuilen van de lantaarn werden in speklagen opgebouwd met Ettringer Kerntuf. De leien van het oude dak werden voor het nieuwe gebruikt. Daarbij werd een spitsere naald op de toren geplaatst. Het interieur is in grote lijnen intact gebleven. Reeds in de vroege jaren zestig werd een vieringaltaar ingericht door het sacramentsaltaar van de muur af te halen en opnieuw op te stellen. Mogelijk werd in dezelfde tijd de preekstoel verwijderd, die aan de noordzijde in het schip stond. Verdere wijzigingen zijn onduidelijk, feit is, dat twee tabernakels op de plaatsen van de zijaltaren staan. Geen van de twee behoort tot de oorspronkelijke dispositie. Opvallend hierbij is, dat volgens het volgens het canoniek recht verboden is meer dan één tabernakel in een kerk in gebruik te hebben. Tenslotte werd een devotiekapel achter in de kerk ingericht. De directe omgeving van de kerk werd ook gewijzigd, vooral aan de zij-ingang en aan de voorzijde. Door sloop van woningen hier werd een zeer groot plein verkregen, dat rondom goed uitzicht biedt op de kerk.
Exterieur
De kerk bestaat uit een schip met kleine zijbeuken onder een geknikt zadeldak met verbeterde Hollandse pannen. De zolder is bereikbaar via dakkapellen. De muren zijn in wildverband, platvol gevoegd. De zijgevels zijn alternerend met rondboogvensters en gelede steunberen, afgedekt met een zadeldak. Hierboven loopt een geprofileerde fries. De absis is halfrond en heeft een fries, waarin de muur overloopt in een polygonaal schilddak. In de absis staan twee rondboogvensters. De voorgevel is gesloten en heeft een getraceerd roosvenster boven drie rondboogvensters. De aanzetstukken en het kruis in de puntgevel zijn in tufsteen. De zuidbeuk loopt niet geheel door tot de rooilijn van het schip en is voorzien van een roosvenster. Aan de noordzijde van de voorgevel staat een zeshoekige ongelede traptoren met een opengewerkte lantaarn met speklagen, afgedekt met een geprofileerde fries en een met leien gedekte naaldspits. In de oksel tussen toren en zijbeuk hangt een schilddak, dat de toegang tot de toren afschermt. Tegen de zijbeuk staat de doopkapel. Deze is polygonaal en gedekt met een ingesnoerd schilddak met een piron. In de muren staan rondboogvensters, waarboven een geprofileerde fries. Naast de doopkapel staat een rechthoekig electriciteitshuisje onder een plat dak. Het huisje is voorzien van twee rechthoekige deuren met een rooster boven de deuren. Tegen de zijkant van de zuidbeuk staat een ingangsportaal, onder een ingesnoerd zadeldak, met een piron met kruis. Het portaal heeft overhoekse gelede steunberen en heeft een rondboog aan de voorzijde en twee rondbogen aan de zijkanten. Hierboven bevindt zich een geprofileerde fries. De aanzetstukken zijn in tufsteen. Halverwege is het portaal afgesloten met een dubbele houten deur. De zijkanten zijn voorzien van een enkele houten deur. Aan het einde van de zijbeuk, tegen de absis aan staat de sacristie. Deze heeft een puntgevel en staat onder een zadeldak. Boven de segmentboogvensters staat een geprofileerde fries.
**
Interieur.
********
.
Zicht op het priesterkoor
*
Zicht op de zangtribune
*
De kerk wordt betreden door een dubbele houten deur, waarachter een tochtportaal staat. Deze heeft een natuurstenen vloer en een houten plafond. Ter weerszijden staan zijdeuren. Via een dubbele houten deur komt men in de zijbeuk. De kerk bestaat uit een schip met kleine zijbeuken, eigenlijk processiegangen. De muren zijn in wildverband, platvol gevoegd. De zijbeuken worden van het schip gescheiden door pilaren in speklagen met ronde scheibogen. Op de vloer ligt in de gehele kerk een donkere natuursteen. De zijbeuken hebben een kruisgewelf en zijn onderling gescheiden door een scheiboog, die van de pilaar doorloopt in een schalk aan de muurzijde. In de zijbeuken staan twee biechtstoelen in een blindnis. Deze zijn nog geheel intact, maar nu in gebruik als opslagplaats voor de kerststalgroep. Het schip is voorzien van betonnen kinder- en moerbalken. Achter in de kerk bevindt zich een verhoging, die van het schip wordt afgescheiden door drie scheibogen. Deze bogen zijn voorzien van natuurstenen zuilen met een ronde voet en een prismatisch kapiteel. Hierachter bevinden zich extra banken op een houten vloer. In de muur zijn drie rondboogvensters uitgemetseld. Via een trap wordt de toegangsdeur in de traptoren bereikt. Boven deze deur staan twee kleine rondboogvensters. Boven deze ruimte staat een balustrade in siermetselwerk. Hierboven wordt licht toegelaten door een roosvenster. In de zuidbeuk is achterin een devotiekapel ingericht. Voor in de zijbeuk staat een sacramentsaltaar. In de noordbeuk staat voorin een tabernakel op een sokkel. Achterin staat een deur naar de traptoren. In de zijkant achterin staat de doopkapel. Deze wordt van de kerk afgescheiden door een scheiboog met een hekwerk. In het hekwerk zijn een duif, vissen en het teken van een hart en anker verwerkt. De vloer is verlaagd en in het midden staat een doopvont. De kapel is polygonaal van vorm en in elk muurvlak staat een rondboogvenster. De kapel heeft een koepelgewelf. De absis is van het schip gescheiden door een triomfboog en is voorzien van een straalgewelf. De absis heeft een verhoogde vloer met vier treden. Ter weerszijden staan identieke ambones uit tufsteen en ijzer. Centraal staat het vieringaltaar op een supedaneum. Tegen de muur van de absis staat een houten podium voor het zangkoor. In de absis staan twee rondboogvensters.
(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003).
Zie ook: http://www.dekenaatvenray.nl/
Orgel
***
Blijkens het « Aardrijkskundig woordenboek » van van der Aa was deze kerk in 1849 nog « zonder orgel » ; het nadien geplaatste orgel ging in 1944 verloren ;voor de nieuwe kerk bouwden Gebr.Ver-meulen (Weert) in 1954 een nieuw tweemanuaals orgel, waarvan een 6-tal stemmen (*) in eerste instantie nog niet werd geplaatst.
***
Oorlogsschade
*****
Wanssum lag in een fel omstreden gebied. Op 25 november werd de plaats voor de helft door de Engelsen bevrijd, op 1 december volgde het tweed deel. Op 1 januari verdreven de Duitsers hen weer en legden er een bruggenhoofd aan. Op 6 januari rolden de Polen dit weer op. Van de 125 woningen in het dorp waren er hooguit vijf, die niet door granaten waren getroffen of opgeblazen waren. Op 22 oktober bliezen de Duitsres de toren in de lucht, in de nacht van 24 op 25 november volgde het schip. Van de kerk bleef niets over, van de inventaris ging het meeste verloren.
Bron: De verwoeste kerken van Limburg / A. van Rijswijck, pr
Tabernakel, metaal, Polders, 1979
Deze staat op een sokkel ter linkerzijde van het priesterkoor op de plaats van het voormalige (?) zijaltaar. Geschonken ter gelegenheid van het zilveren priesterjubileum van pastoor Slots.
Vieringaltaar, hardsteen, XXB
Op vier prismatische zuilen met basement en kapiteel ligt een geprofileerde mensa. Op het priesterkoor.
****
http://www.kerkgebouwen-in-limburg.nl/
********
Ruimtelijke context
Het dorp bestaat uit laagbouw, waar de Michaëlkerk als een landmark tussen staat. De pastorie en de kerk staan aan een groot centraal gelegen plein, waar ook het gemeenschapshuis en de kroeg zijn te vinden. Vanaf de doorgaande weg buiten het dorp is de kerk een oriëntatiepunt.
Type
*
De georiënteerde pseudo-basiliek in baksteen heeft een kleine zijtoren en axiaal bankenplan, doorsneden met een middenpad.
*
Bouwgeschiedenis
*
Voorgangster
*.
Vooroorlogse kerk. Bron : De verwoeste kerken van Limburg, A. van Rijswijck,pr
Wanssum bezat in 1400 een rectoraatskerk, die in 1485 tot parochie werd verheven. Het kerkje dateerde uit de 15de eeuw. In 1856 werd een neogotische toren aan de voorzijde van de kerk gebouwd. In 1914 werd begonnen met de vervanging van het 15de eeuwse schip door een nieuw op ontwerp van architect J. van Groenendael uit Maastricht. In 1918 waren het was dit schip en de transepten gereed. Op 22 oktober 1944 bliezen de terugtrekkende Duitsers de toren op, gevolgd door een ondermijning van de muren in de dagen erna. Herbouw was niet mogelijk
Huidige kerk
Een zaal in de muziekschool werd tot noodkerk ingericht en de pastorie en kapelanie werden hersteld. Voor de nieuwe kerk werd uitgezien naar een nieuwe locatie. Dit werd niet alleen ingegeven door de wens groter te bouwen, maar ook omdat op de oude plaats een goede grondslag voor het nieuwe gebouw pas op 5 meter diepte lag. De nieuwe plaats lag ten zuiden van de oude kerk. Bouwpastoor Hoefnagels was eerder bouwpastoor in Milsbeek geweest en had dus ervaring. Reeds in 1948 kon een architect worden aangesteld, J. Coumans uit Nijmegen. In 1950 werd begonnen met de bouw van de kerk door Fa. Jos Gerats en Zoon te Blerick. De eerste steen werd gelegd op 2 juli 1950 door deken Berden en op 20 mei 1951 werd de kerk in gebruik genomen. De toren was nog niet gebouwd wegens een gebrek aan middelen. In plaats daarvan werd de traptoren aan de linkerzijde van de kerk ingericht met een luizolder en galmgaten. De kerk had plaats voor 450 volwassenen en 240 kinderen.
Veranderingen
Onder pastoor J. Slots werd in 1956 alsnog aan Coumans gevraagd een toren aan de kerk te bouwen en hij kwam met de eerste schetsen. Maar uiteindelijk werd gekozen voor het verhogen van de traptoren aan de linkerzijde van de kerk. De oude luizolder werd gesloopt en de toren werd voorzien van een opengewerkte lantaarn. De zuilen van de lantaarn werden in speklagen opgebouwd met Ettringer Kerntuf. De leien van het oude dak werden voor het nieuwe gebruikt. Daarbij werd een spitsere naald op de toren geplaatst. Het interieur is in grote lijnen intact gebleven. Reeds in de vroege jaren zestig werd een vieringaltaar ingericht door het sacramentsaltaar van de muur af te halen en opnieuw op te stellen. Mogelijk werd in dezelfde tijd de preekstoel verwijderd, die aan de noordzijde in het schip stond. Verdere wijzigingen zijn onduidelijk, feit is, dat twee tabernakels op de plaatsen van de zijaltaren staan. Geen van de twee behoort tot de oorspronkelijke dispositie. Opvallend hierbij is, dat volgens het volgens het canoniek recht verboden is meer dan één tabernakel in een kerk in gebruik te hebben. Tenslotte werd een devotiekapel achter in de kerk ingericht. De directe omgeving van de kerk werd ook gewijzigd, vooral aan de zij-ingang en aan de voorzijde. Door sloop van woningen hier werd een zeer groot plein verkregen, dat rondom goed uitzicht biedt op de kerk.
Exterieur
De kerk bestaat uit een schip met kleine zijbeuken onder een geknikt zadeldak met verbeterde Hollandse pannen. De zolder is bereikbaar via dakkapellen. De muren zijn in wildverband, platvol gevoegd. De zijgevels zijn alternerend met rondboogvensters en gelede steunberen, afgedekt met een zadeldak. Hierboven loopt een geprofileerde fries. De absis is halfrond en heeft een fries, waarin de muur overloopt in een polygonaal schilddak. In de absis staan twee rondboogvensters. De voorgevel is gesloten en heeft een getraceerd roosvenster boven drie rondboogvensters. De aanzetstukken en het kruis in de puntgevel zijn in tufsteen. De zuidbeuk loopt niet geheel door tot de rooilijn van het schip en is voorzien van een roosvenster. Aan de noordzijde van de voorgevel staat een zeshoekige ongelede traptoren met een opengewerkte lantaarn met speklagen, afgedekt met een geprofileerde fries en een met leien gedekte naaldspits. In de oksel tussen toren en zijbeuk hangt een schilddak, dat de toegang tot de toren afschermt. Tegen de zijbeuk staat de doopkapel. Deze is polygonaal en gedekt met een ingesnoerd schilddak met een piron. In de muren staan rondboogvensters, waarboven een geprofileerde fries. Naast de doopkapel staat een rechthoekig electriciteitshuisje onder een plat dak. Het huisje is voorzien van twee rechthoekige deuren met een rooster boven de deuren. Tegen de zijkant van de zuidbeuk staat een ingangsportaal, onder een ingesnoerd zadeldak, met een piron met kruis. Het portaal heeft overhoekse gelede steunberen en heeft een rondboog aan de voorzijde en twee rondbogen aan de zijkanten. Hierboven bevindt zich een geprofileerde fries. De aanzetstukken zijn in tufsteen. Halverwege is het portaal afgesloten met een dubbele houten deur. De zijkanten zijn voorzien van een enkele houten deur. Aan het einde van de zijbeuk, tegen de absis aan staat de sacristie. Deze heeft een puntgevel en staat onder een zadeldak. Boven de segmentboogvensters staat een geprofileerde fries.
**
Interieur.
********
.Zicht op het priesterkoor
*
Zicht op de zangtribune
*
De kerk wordt betreden door een dubbele houten deur, waarachter een tochtportaal staat. Deze heeft een natuurstenen vloer en een houten plafond. Ter weerszijden staan zijdeuren. Via een dubbele houten deur komt men in de zijbeuk. De kerk bestaat uit een schip met kleine zijbeuken, eigenlijk processiegangen. De muren zijn in wildverband, platvol gevoegd. De zijbeuken worden van het schip gescheiden door pilaren in speklagen met ronde scheibogen. Op de vloer ligt in de gehele kerk een donkere natuursteen. De zijbeuken hebben een kruisgewelf en zijn onderling gescheiden door een scheiboog, die van de pilaar doorloopt in een schalk aan de muurzijde. In de zijbeuken staan twee biechtstoelen in een blindnis. Deze zijn nog geheel intact, maar nu in gebruik als opslagplaats voor de kerststalgroep. Het schip is voorzien van betonnen kinder- en moerbalken. Achter in de kerk bevindt zich een verhoging, die van het schip wordt afgescheiden door drie scheibogen. Deze bogen zijn voorzien van natuurstenen zuilen met een ronde voet en een prismatisch kapiteel. Hierachter bevinden zich extra banken op een houten vloer. In de muur zijn drie rondboogvensters uitgemetseld. Via een trap wordt de toegangsdeur in de traptoren bereikt. Boven deze deur staan twee kleine rondboogvensters. Boven deze ruimte staat een balustrade in siermetselwerk. Hierboven wordt licht toegelaten door een roosvenster. In de zuidbeuk is achterin een devotiekapel ingericht. Voor in de zijbeuk staat een sacramentsaltaar. In de noordbeuk staat voorin een tabernakel op een sokkel. Achterin staat een deur naar de traptoren. In de zijkant achterin staat de doopkapel. Deze wordt van de kerk afgescheiden door een scheiboog met een hekwerk. In het hekwerk zijn een duif, vissen en het teken van een hart en anker verwerkt. De vloer is verlaagd en in het midden staat een doopvont. De kapel is polygonaal van vorm en in elk muurvlak staat een rondboogvenster. De kapel heeft een koepelgewelf. De absis is van het schip gescheiden door een triomfboog en is voorzien van een straalgewelf. De absis heeft een verhoogde vloer met vier treden. Ter weerszijden staan identieke ambones uit tufsteen en ijzer. Centraal staat het vieringaltaar op een supedaneum. Tegen de muur van de absis staat een houten podium voor het zangkoor. In de absis staan twee rondboogvensters.
(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003).
Zie ook: http://www.dekenaatvenray.nl/
Orgel
***
Blijkens het « Aardrijkskundig woordenboek » van van der Aa was deze kerk in 1849 nog « zonder orgel » ; het nadien geplaatste orgel ging in 1944 verloren ;voor de nieuwe kerk bouwden Gebr.Ver-meulen (Weert) in 1954 een nieuw tweemanuaals orgel, waarvan een 6-tal stemmen (*) in eerste instantie nog niet werd geplaatst.
***
Oorlogsschade
*****
Wanssum lag in een fel omstreden gebied. Op 25 november werd de plaats voor de helft door de Engelsen bevrijd, op 1 december volgde het tweed deel. Op 1 januari verdreven de Duitsers hen weer en legden er een bruggenhoofd aan. Op 6 januari rolden de Polen dit weer op. Van de 125 woningen in het dorp waren er hooguit vijf, die niet door granaten waren getroffen of opgeblazen waren. Op 22 oktober bliezen de Duitsres de toren in de lucht, in de nacht van 24 op 25 november volgde het schip. Van de kerk bleef niets over, van de inventaris ging het meeste verloren.
Bron: De verwoeste kerken van Limburg / A. van Rijswijck, pr
Tabernakel, metaal, Polders, 1979
Deze staat op een sokkel ter linkerzijde van het priesterkoor op de plaats van het voormalige (?) zijaltaar. Geschonken ter gelegenheid van het zilveren priesterjubileum van pastoor Slots.
Vieringaltaar, hardsteen, XXB
Op vier prismatische zuilen met basement en kapiteel ligt een geprofileerde mensa. Op het priesterkoor.
****
http://www.kerkgebouwen-in-limburg.nl/
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Dom van Milaan.
****
.
De Dom van Milaan (Duomo Santa Maria Nascente) is een van de grootste Rooms-Katholieke kathedralen in de wereld en een meesterwerk van gotische kunst. De kerk staat aan het Domplein (Piazza del Duomo) in het hart van Milaan.
De bouw startte in de 14e eeuw en werd pas in de 19e eeuw definitief voltooid. Met een lengte van 157 m en een breedte van 92 m wordt de dom in grootte alleen overtroffen door die van Sevilla (en door de Sint-Pieter, die geen kathedraal is). De oppervlakte van de kathedraal bedraagt circa 11.700 m2. Het heeft een vieringtoren van 108,5 meter. Bekend is het vergulde beeld van de Madonnina (1774 door G. Perego).
Er zijn ongeveer 135 pinakels en meer dan 2300 beelden op de façade van het witte marmeren bouwwerk. De lichte, vriendelijk speelse buitenfaçade contrasteert schril met het eerder donkere interieur van de Dom.
De bases van de zes steunberen hebben reliëfs. Op de zuilconsoles staan beelden van apostelen en profeten. De zware bronzen deuren uit de 20ste eeuw zijn met voorstellingen uit de geschiedenis van Milaan versierd.
In de apsis, het oudste deel van de Dom, zijn de drie grootste spitsboogvensters van de wereld (1390 door De Bonaventura, maaswerk Degli Organi) ingewerkt.
De kathedraal bestaat uit een vijfschepig langschip en een drieschepige zijbeuk omvat. Binnenin worden de beuken van elkaar gescheiden door enorme zuilen en die worden verlicht door de grote glas-in-loodramen. In de schatkamer van de dom ligt veel middeleeuws goud en zilver.
Opvallend zijn de vele spitsen waarmee de kerk is gekroond, 135 in totaal. Daarnaast zijn er ook veel waterspuwers en ontelbare standbeelden. Niet alleen de gotiek, maar de renaissance is terug te vinden in de bouwstijl. Typisch ook zijn de bronzen deuren, die met bas-reliëfs versierd zijn.
**
Kerkinterieur.
**
zicht op het koor.
**
.
binnen.
***
http://nl.wikipedia.org/wiki/Dom_van_Milaan
****
.De Dom van Milaan (Duomo Santa Maria Nascente) is een van de grootste Rooms-Katholieke kathedralen in de wereld en een meesterwerk van gotische kunst. De kerk staat aan het Domplein (Piazza del Duomo) in het hart van Milaan.
De bouw startte in de 14e eeuw en werd pas in de 19e eeuw definitief voltooid. Met een lengte van 157 m en een breedte van 92 m wordt de dom in grootte alleen overtroffen door die van Sevilla (en door de Sint-Pieter, die geen kathedraal is). De oppervlakte van de kathedraal bedraagt circa 11.700 m2. Het heeft een vieringtoren van 108,5 meter. Bekend is het vergulde beeld van de Madonnina (1774 door G. Perego).
Er zijn ongeveer 135 pinakels en meer dan 2300 beelden op de façade van het witte marmeren bouwwerk. De lichte, vriendelijk speelse buitenfaçade contrasteert schril met het eerder donkere interieur van de Dom.
De bases van de zes steunberen hebben reliëfs. Op de zuilconsoles staan beelden van apostelen en profeten. De zware bronzen deuren uit de 20ste eeuw zijn met voorstellingen uit de geschiedenis van Milaan versierd.
In de apsis, het oudste deel van de Dom, zijn de drie grootste spitsboogvensters van de wereld (1390 door De Bonaventura, maaswerk Degli Organi) ingewerkt.
De kathedraal bestaat uit een vijfschepig langschip en een drieschepige zijbeuk omvat. Binnenin worden de beuken van elkaar gescheiden door enorme zuilen en die worden verlicht door de grote glas-in-loodramen. In de schatkamer van de dom ligt veel middeleeuws goud en zilver.
Opvallend zijn de vele spitsen waarmee de kerk is gekroond, 135 in totaal. Daarnaast zijn er ook veel waterspuwers en ontelbare standbeelden. Niet alleen de gotiek, maar de renaissance is terug te vinden in de bouwstijl. Typisch ook zijn de bronzen deuren, die met bas-reliëfs versierd zijn.
**
Kerkinterieur.
**
zicht op het koor.
**
.binnen.
***
http://nl.wikipedia.org/wiki/Dom_van_Milaan
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Kathedraal van Luxemburg.
***********************
Hoofdingang en toren.
***
De Kathedraal van Luxemburg in Luxemburg, officieel genaamd "Notre-Dame de Luxembourg", was oorspronkelijk een Collegiale Kerk van de Jezuïeten uit het begin van de 17e eeuw.
*
Hoofdingang en toren
Koor, 20e eeuwse nieuwbouw
Orgel, 17e eeuwse kerkdeelToen de Jezuïetenorde in 1773 door de paus werd opgeheven, werd hun Collegiale Kerk een parochiekerk van de stad, met de naam Kerk van St. Nicolaas en St. Theresa.
*
Luxemburg was door de eeuwen heen nooit bisschopsstad geweest, maar had geressorteerd onder het bisdom Trier. Toen in 1866 de band tussen Luxemburg en de Duitse Bond verbroken werd, voelde men in Luxemburg een versterkte behoefte aan meer autonomie op kerkelijk gebied. In 1870 werd Luxemburg tot bisdom verheven. De 17e eeuwse Jezuïetenkerk werd toen kathedraal en bij die gelegenheid omgedoopt tot "Cathédrale Notre-Dame de Luxembourg".
*
Omdat de kerk voor een kathedraal wat aan de kleine kant was, werd deze tussen 1935 en 1938 uitgebreid met een nieuw koor en een dwarsschip, waardoor de oppervlakte ruim verdubbelde. De 20e-eeuwse nieuwbouw harmonieert goed met de barokke 17e eeuwse kerk en geeft het grondplan van de kerk de vorm van een Latijns kruis.
*
In de kerk staat ook een 17e eeuws beeld van Maria Consolatrix Afflictorum, d.w.z. Maria Troosteres der Bedroefden, dat oorspronkelijk had gestaan in een kapel iets buiten de wallen van de oude stad. Dit beeld zou de stad geholpen hebben tijdens een pestepidemie. Het wordt elk jaar meegedragen in de grote Oktaaf-processie twee weken vóór Pinksteren.
*
In de krypte van de kathedraal zijn diverse leden van de groothertogelijke familie begraven en bevindt zich ook een graf monument van de middeleeuwse graaf Jan de Blinde.
*
Koor, 20e eeuwse nieuwbouw.
***
Orgel, 17e eeuwse kerkdeel.
*****
http://nl.wikipedia.org/wiki/Kathedraal_van_Luxemburg.
*******
deze wens is voor mijn bezoekers.
*****************************
***********************
Hoofdingang en toren.
***
De Kathedraal van Luxemburg in Luxemburg, officieel genaamd "Notre-Dame de Luxembourg", was oorspronkelijk een Collegiale Kerk van de Jezuïeten uit het begin van de 17e eeuw.
*
Hoofdingang en toren
Koor, 20e eeuwse nieuwbouw
Orgel, 17e eeuwse kerkdeelToen de Jezuïetenorde in 1773 door de paus werd opgeheven, werd hun Collegiale Kerk een parochiekerk van de stad, met de naam Kerk van St. Nicolaas en St. Theresa.
*
Luxemburg was door de eeuwen heen nooit bisschopsstad geweest, maar had geressorteerd onder het bisdom Trier. Toen in 1866 de band tussen Luxemburg en de Duitse Bond verbroken werd, voelde men in Luxemburg een versterkte behoefte aan meer autonomie op kerkelijk gebied. In 1870 werd Luxemburg tot bisdom verheven. De 17e eeuwse Jezuïetenkerk werd toen kathedraal en bij die gelegenheid omgedoopt tot "Cathédrale Notre-Dame de Luxembourg".
*
Omdat de kerk voor een kathedraal wat aan de kleine kant was, werd deze tussen 1935 en 1938 uitgebreid met een nieuw koor en een dwarsschip, waardoor de oppervlakte ruim verdubbelde. De 20e-eeuwse nieuwbouw harmonieert goed met de barokke 17e eeuwse kerk en geeft het grondplan van de kerk de vorm van een Latijns kruis.
*
In de kerk staat ook een 17e eeuws beeld van Maria Consolatrix Afflictorum, d.w.z. Maria Troosteres der Bedroefden, dat oorspronkelijk had gestaan in een kapel iets buiten de wallen van de oude stad. Dit beeld zou de stad geholpen hebben tijdens een pestepidemie. Het wordt elk jaar meegedragen in de grote Oktaaf-processie twee weken vóór Pinksteren.
*
In de krypte van de kathedraal zijn diverse leden van de groothertogelijke familie begraven en bevindt zich ook een graf monument van de middeleeuwse graaf Jan de Blinde.
*
Koor, 20e eeuwse nieuwbouw.
***
Orgel, 17e eeuwse kerkdeel.
*****
http://nl.wikipedia.org/wiki/Kathedraal_van_Luxemburg.
*******
deze wens is voor mijn bezoekers.
*****************************
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet