broer heeft longkanker

Hier is plaats voor discussie of vragen over palliatieve zorgen.

Rocky4810
Lid geworden op: 06 mei 2005, 11:22
Locatie: grimbergen

03 aug 2006, 20:51

In februari 2006 kreeg mijn broer van 62j een cva(hersentrombose) Was verlamd langs rechterkant maar op een paar weken tijd kon hij ziekenhuis verlaten. Weliswaar nog verder kiné volgen om terug te leren stappen en schrijven. Eten was ook een probleem had geen smaak meer en kon moeilijk slikken. Doch alles beterde behalve zijn gewicht ging omlaag.
0p 11 juli brak ineens zijn heup--- operatie heuprothese. Alles oké kan terug stappen maar.... ze ontdekten longkanker met uitzaaiingen in hersenen en bot. Na veel over en weer gepraat is besloten geen therapie toe te passen. Er was enkel bestraling en chemo mogelijk voor comfort niet genezend is te laat. Drie weken van twijfel zijn nu door en morgen komt hij naar huis. Heeft juist pijn in been maar ja emotioneel heeft hij en gans de omgeving het erg moeilijk.
Heb zelf man verloren op 53j aan keelkanker en daardoor is het voor mij zo een beetje een herhaling. Moeilijk maar ik probeer mijn broer met alles te helpen vooral door er te zijn.
Zijn er nog mensen in zulke situatie. Ga proberen of broer nog op de pc kan werken zal afwachten zijn.
Groetjes Agnes
Laatst gewijzigd door Rocky4810 op 02 nov 2006, 20:10, 1 keer totaal gewijzigd.

Imkeren
Lid geworden op: 05 sep 2006, 10:58
Locatie: Kempen

02 nov 2006, 16:29

Las zojuist jou bericht.

Heb gelijkaardig geval met broer..voor 2 jaat melonomen ontdekt in longen.........operatief verwijderd en een zogenaamde preventieve chemo kuur van 1 jaar..........daarna 3 maandelijkse controle totdat oncoloog op pensioen.........overschakeling naar andere oncoloog en die vond een controle na 1 jaar voldoende.....na 1 jaar volledig uitgezaaide longkanker...vooral luchtwegen volledig aangetast.mag morgen naar huis maar voor hoe lang ? Men kan zogezegd niks meer doen !

Wilt U mij zeggen hoe het verder is verlopen met uw broer, ik zou U dankbaar zijn.

Vriendelijke groeten,

Imker
Geniet van elke dag als je kan !

MS Windows 7 64-bit SP1/Intel i3/i5/i7 @ 2.20GHz//RAM 4,00 GB @ 663MHz
SJV70_HR (CPU1)/488GB /IE11/ AVG 2014 free/Windows Firewall/Accleaner/Malwarebytes

Rocky4810
Lid geworden op: 06 mei 2005, 11:22
Locatie: grimbergen

02 nov 2006, 20:16

Hallo Imker en anderen

Mijn broer is donderdag 26/10/2006 overleden.

Acht maanden sinds de eerste tekenen cva hersentrombose

Drie maanden na het ontdekken van longkanker met uitzaaiingen in hoofd en botten (brak zijn heup in juli)

Heeft niet zoveel lichamelijk afgezien maar de kennis dat hij ging sterven is heel zwaar geweest. Hij bleef bij volle bewustzijn tot de laatste uren.

Zijn dood is daardoor een verlichting geworden, hij verdroeg die lichamelijke aftakeling niet meer. Ook het zachte weer ging over in kilte en donkere dagen, het is alsof hij de zomer met zich meenam.

Dankbaar voor alle steun van seniorennet en dankbaar dat hij toch niet al te veel en te lang heeft moeten lijden.

Agnes Rocky

moeti
Lid geworden op: 04 nov 2005, 19:52
Locatie: middelkerke

26 nov 2006, 21:09

Hallo , heb ook iets gelijkaardigs meegemaakt , 2 jaar geleden bij m'n broer een tumor ontdekt tussen de longen , zware chemo gehad , hij klaagde van duizeligheid maar de dokter nam dit niet ernstig , gevolg , gevallen en schouder gebroken , dan zei de dokter dat het gezwel stabiel bleef maar dat het geen zin meer had om nog chemo te geven , de schouder is nooit in orde gekomen , dit jaar heeft hij zijn dijbeen gebroken , operatie en sukkelen tot men zag dat hij een nieuwe heup nodig had , weer operatie en tot 3maal toe is die heup uit de kom geschoten , afzien en 6 maanden revalidatie ,vorige week woensdag, 22 november is hij in het ziekenhuis overleden na een urenlange strijd , ik bespaar jullie de details maar wat wij in dat ziekenhuis hebben meegemaakt is onmenselijk!!! Iemand verliezen is heel erg maar de manier waarop men behandeld wordt maakt het verwerken nog moeilijker.Ik raad iedereen aan in zo'n geval , bijt van je af en zeg je gedacht , laat niet met je sollen en zeker niet met de patient. Nu kan ik het nog niet maar ik zal het hier niet bij laten , ik dien klacht in , ons zal het niet meer helpen maar anderen misschien wel.PS.Op palleatieve was er geen plaats maar men had ons verzekerd dat broer dezelfde behandeling zou krijgen, dikke zever was dat , ik kan blijven vertellen wat wij hebben meegemaakt , maar hij komt daarmee niet terug , morgen is de begrafenis , hij was net 1 maand 60 jaar geworden.

piepje
Lid geworden op: 05 feb 2005, 18:00
Locatie: naast bos

26 nov 2006, 22:19

innige deelneming moeti

en heel veel sterkte
piepje
Hou van mensen,zoals ze zijn!
Er zijn geen anderen

Rocky4810
Lid geworden op: 06 mei 2005, 11:22
Locatie: grimbergen

27 nov 2006, 12:05

Hallo Moetie,

Mijn innige deelneming bij het overlijden van uw broer.

Ik kan je woede best begrijpen heb ook mijn man in 2000 verloren aan keelkanker. Is meerdermaals geopereerd heeft bestralingen en chemo gehad. Kan er een boek over schrijven.

Maar met mijn broer is het veel serener verlopen en hij heeft zeker niet veel afgezien behalve moreel met de gedachte aan dat overlijden.

Ik ben drie maanden iedere dag bij hem geweest en we hebben nog talrijke terraskes met rolstoel gedaan in die prachtige zomer en herfst.

Geen chemo geen bestraling het was toch al uitgezaaid en veel klachten had hij niet dus ervan maken wat we konden.

Ik wens je nog heel veel sterkte.

Groetjes
Rocky

moeti
Lid geworden op: 04 nov 2005, 19:52
Locatie: middelkerke

27 nov 2006, 18:24

Bedankt voor de blijken van medeleven , de afscheidsplechtigheid was vandaag in beperkte familiekring , we waren maar met negen personen maar het was zo mooi en sereen , we wilden geen pottekijkers . Nu moeten we verder , maar die laatste beelden van onze broer in zijn doodstrijd, vergeten we nooit !! Moeti.

Rocky4810
Lid geworden op: 06 mei 2005, 11:22
Locatie: grimbergen

27 nov 2006, 19:09

Hallo Moetie,

De tijd zal het beeld doen slijten. Maar ik moet toegeven dat met mijn man het ook niet zo vlot verliep dat is nu zes jaar en nu pas begin ik niet meer zoveel belang te hechten aan al die operaties en behandelingen. Tot nu toe beleefde ik ieder jaar die strijd van negen maanden en iedere datum was in mijn hoofd gegrifd.

Met mijn broer was de crematie ongelooflijk 200 man kwam er op af. Hij had tot drie jaar geleden een café vandaar en hij was heel geliefd bij de mensen. Maar sterven heeft hij toch alleen moeten doen wel omringd door zijn familie vrouw zoon schoondochter en ik. Juist die ene dag heeft hij hevige pijn gehad een echte doodstrijd. Dat had ik bij mijn echtgenoot opgelost met een slaappil die is heel rustig ingeslapen was er wel thuis mee.

Een van mijn drie zonen zei mama we moeten vooruit het leven gaat verder en dat herhaal ik dikwijls bij mezelf als het wat minder gaat.

Veel sterkte moetie
Rocky