OP REIS

Literaire pareltjes van maatschappelijke gebeurtenissen.

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

17 jun 2008, 15:25

In de jaren zeventig van de vorige eeuw had ene Tim Visterin een wereldhit in Vlaanderen met zijn liedje “Merlijn de tovenaar”.
Daarin doet een jongetje het dringende verzoek aan Merlijn om hem in een vogel te veranderen.
Maar eens te meer, -dat heb je altijd met tovenaars en goden wanneer je hen iets vraagt,- gebaart Merlijn van krommenhaas, en het jongetje is bij mijn weten een jongetje gebleven…
Aan deze tekst moest ik onwillekeurig denken, wanneer ik aan de balustrade van het terras staand de vlucht van de meeuwen gadesloeg. Zonder met hun vleugels, die al gauw een spanweidte van meer dan één meter hebben te klapperen, alleen gebruik makende van de opwaartse winden, drijven ze kilometers ver.
Oh god, wat was ik toch ook graag een vogel geweest, ziek van afgunst word ik als ik hen zo bezig zie.
Want er is meer, ik zal het eens uit de doeken doen !
Als wij een zogenaamde grote boodschap moeten doen, zitten wij minutenlang in een kleine cel opgesloten te kreunen en te steunen tot aan het nodige voldaan is.
Over de Franse toiletten wil ik het hier niet eens hebben, waar je met krampen in de kuiten vanwege het gebukt zitten de instelling verlaat. Vervolgens zitten we nog met eindjes papier te goochelen en moeten we onze kleding terug ordentelijk maken.
En wat doet een meeuw?
Een meeuw kan schijten in volle vlucht, en kan daarbij met een zeldzame precisie op een uitgekozen doel mikken. Als je mij niet gelooft, vraag het dan maar eens aan die Hollandse dame, die van de vroege morgen tot de late avond op een ligbed aan de rand van het zwembad gestationeerd lag, als het zonnetje deed wat het verondersteld was te doen, schijnen.
Heel beeldrijk noemen onze Noorderburen een Noord-Afrikaanse medemens een kamelenneuker, maar doen middelerwijl alle moeite van de wereld om er precies zoals hij uit te zien.
Topless lag zij daar uiteraard, ouderdom een jaar of zestig en gewicht zo’n 100 Kg.
Probeer maar eens aan de verleiding weerstand te bieden om een voltreffer op haar dikke buik te deponeren, een gezonde meeuw zijnde.
Daar kunnen de radargeleide bommenwerpers van de Amerikanen nog eens een puntje aan zuigen. Als een bommenwerper al een puntje kan zuigen, wat ik wel enigszins betwijfel.
Ik zal morgen wel verdergaan over onze huismeeuw, wat ik eigenlijk nu wou doen…
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !

telloorlekker
Lid geworden op: 26 nov 2002, 17:46

18 jun 2008, 09:08

Waar een liedje die ouwe vacantieganger nog niet mee kan verblijden ?
Icarus achterna dan Zandmannetje, doen ! En hetzelfde trachten wat jij die meeuw, in gedachten, liet doen. Ook de lozing zélf kan muziek maken, daarvoor heb je beslist dat pluimgevleugelte niet voor nodig.
Ik kan er niet over meespreken, maar heb me laten misleiden door de film, stuka's in duikvlucht maakten ook muziek nog voor ze hun vracht lieten vallen hé... mja, dat was voor mijnen tijd... :wink:

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

23 jun 2008, 18:21

Mussen tot daartoe, maar een meeuw behoort geen bedelaar te spelen om aan eten te raken, dat is mijn opinie daaromtrent.
Dus veronderstel ik dat de meeuw in kwestie scheel zag van de honger, toen hij ons terras aanzag voor een fly-in McDonald.
De mussenportie diende slechts als voorgerechtje, hierna bezag hij mij met een blik van ‘Laat nu de rest maar aanrukken’
Gulzig schrokte hij dan ook enkele crackers naar binnen die hij onverschrokken uit mijn hand kwam halen, waarna hij het meeuwenpad koos. Het hazenpad is in dit geval niet van toepassing, vind ik ten persoonlijke titel.
Maar de volgende dag , vroeg in de morgen was hij daar weer.

“Dat is niet goed” deelde ik mijn eega mede. “Als hij daar een gewoonte van maakt, en denkt dat hij voortaan altijd hier kan komen vreten, gaat hij sterven van de honger als wij terug naar huis zijn”
Dus werd het tijd eens een diepzinnig gesprek met hem te beginnen. Met hem of met haar, want een specialist in sekseherkenning bij meeuwen ben ik niet.
“Allemaal goed en wel beste kerel” begon ik “maar is een meeuw niet verondersteld van vis te eten, of mosselen of krabbetjes? Wat is dus de bedoeling dat jij hier brood en pasta in uw botten komt slaan?”
“Al een hele week ben ik vruchteloos op zoek naar de attributen welke jij daar opnoemt, ze zijn godverdomme niet meer te vinden tegenwoordig!” zegde de meeuw mij .”Is het dan niet normaal dat ik vreten zoek waar vreten te krijgen is?”
Daar had hij een punt natuurlijk, al was ik hooglijk verwonderd dat meeuwen ook vloeken gebruiken in hun conversatie. Ordinaire taal verwacht je nu eenmaal niet van een mooie vogel. Maar ik wierp hem het argument voor zijn poten dat ik kort hiervoor met mijn eega had besproken.
“Volgende week vertrekken wij terug huiswaarts, wat ga je dan beginnen? Want stel dat hier Hollanders in dit appartement komen, daar krijg je niets van, wees daar maar zeker van.”
“Kan ik dan niet met jullie mee?”
“Ben jij ergens tegenaan gevlogen misschien en is dat beetje verstand dat in jouw kopje zit geklutst? Dit paradijs hier ruilen voor Schotenvaart of het Albertkanaal, man je weet niet wat je vertelt!”
“Ik ben helemaal teneinde raad.” Zei de meeuw “ Mijn echtgenote is verleden week gestorven van de honger, zij zat dood op de eieren en die zijn vervolgens gerot. Heb jij al eens rotte eieren geroken?”
Dat had ik inderdaad en ik heb nog nooit iets geroken dat zo stinkt, maar dat moest ik deze weduwnaar niet onder zijn neus wrijven om alzo doende zijn leed nog wat erger te maken. Als ik sowieso al wist waar zijn neus zich bevond. Overigens vond ik het al vreemd dat hij mij kon verstaan, want oren zag ik al evenmin aan dat kopje staan.
Maar tijdens vorige Spanje-reizen zijn wij gekomen in stadjes waar nog dagelijks een vissersvloot uitvoer, en daar had ik bemerkt dat steeds een grote zwerm meeuwen rond de boten vloog wanneer die terug kwamen binnengevaren, om de visjes te snappen die ondermaats waren voor de verkoop en overboord werden geworpen.
Dus deelde ik hem dat mede
“Jij hebt een slechte keuze gemaakt door hier in l’Estartit te komen nestelen, hier vaart geen vissersvloot meer uit, als ze dat al ooit gedaan hebben. Ofwel vlieg je meer Zuidwaarts en huur je een nest in Péniscola, ofwel trek je in de richting van Frankrijk en maak van Rosas jouw thuishaven. Tussen 4 en 5 u. in de namiddag varen daar de vissersboten terug binnen en is er vreten genoeg, zeker weten!”
Uit dankbaarheid scheet hij nog eens op de balustrade, bezag mij met tranen in zijn kraaloogjes en verhief zich majestueus met trage slagen van zijn machtige vlerken in het zwerk…
Afbeelding
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

27 jun 2008, 11:25

Mismoedig staan we naar buiten te turen, waar de zware regenwolken voorbijvliegen.
De middellandse zee, ooit door Toon Hermans bezongen als zijnde ‘Mediterranee, zo blauw, zo blauw’ heeft niets met de kleur blauw te maken, ze heeft nu een asgrauwdonkere kleur.
Schuimkoppen op zee zijn nooit een goed teken, zware rollers beuken op het strand met een constant lawaai dat dag en nacht aanhoud.
Ik heb al tweemaal op mijn lip getrapt, met zo’n lang gezicht loop ik rond.
Daar moet ik trouwens voor oppassen, we hebben geen lippenzalf in onze reisapotheek.
We zouden naar de markt in Palamos gaan vandaag, maar dat is nutteloos want met zulk weer staat er slechts één enkele moedige marktkramer.
Iemand die geen zeildoeken kraam moet opstellen doch slechts een luifel uit zijn marktwagen hoeft te trekken om gesteld te zijn. Ik dacht trouwens dat ik juist een marktkraam zag voorbijvliegen over het strand, maar het kan ook mijn verbeelding zijn die op hol slaat.
Het was waarschijnlijk een windsurfer die de elementen uitdaagt, gekken zijn er altijd.
Enfin, we zullen dan maar het TV-toestel aanzetten en ons voor het kleine schermpje nestelen, met een kleine versnapering en een borrel is het leven nog juist te verdragen.
Wat zien we allemaal op ons afkomen via CNN-World zender?
Een cycloon in Myanmar kost het leven aan tienduizenden mensen, een aardbeving in China veroorzaakt een nooit geziene catastrofe…
En niet alleen aan de Costa Brava regent het, neen verdoeme over heel Spanje is het als het ware een wolkbreuk!
Van Galicië tot Andalucië is het koekenbak, met als uitschieter de streek rond Tarragona waar de Ebro buiten zijn oevers is getreden en een heel landsgedeelte onder water staat. Auto’s drijven er rond in de straten.
Wat in mijn ziekelijke geest de bedenking oproept dat dit in een enkel geval wel gemakkelijk kan zijn.
Als je wagen nogal ver weg geparkeerd staat wacht je gewoon tot hij komt voorbijgedreven vooraleer in te stappen, gemakkelijk zat!
We zien al die miserie op het kleine scherm, en voelen ons al bijlange na niet meer zo mistroostig.
Al is je opgewekt voelen toch nog een ietsje anders, mijn lip hangt nu wel terug op de normale hoogte…
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !

telloorlekker
Lid geworden op: 26 nov 2002, 17:46

28 jun 2008, 09:16

Nou goed, hij de ezel ik de kwast. Geen repliekje kan er af, zelfs geen verwijzing naar... dus, blijf ik maar bij mijn povere pennetrekjes en mijn huiswerk; vacantie in Spanje is voorlopig nog geen vooruitzicht.
In plaats van te luieren in een gietbui zou hij beter hier het droge hanteren tussen verfpot en 'doek'; hoe moet ik anders die plakaat omschrijven die ik nu al een hele week aan 't verkleuren ben ? Mijn garagepoort -voor dubbel gebruik- kon na al die jaren wel eens een kleurtje verdragen en dus schoot mijn ega in een voor haar onbekende Franse collaire uit haar sloffen om tegen mij, de onschuld zelve, uit te varen met "... en wanneer ga je nu eens eindelijk ... ?" (Ik bespaar jullie meerdere details om de wereldvrede te bewaren).
Zodoende ben ik mijn weerloze vacantiedagen aan 't opvullen met onderhoudswerkzaamheden, alleen...

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

01 jul 2008, 20:42

Potverdikkeme, daar is me toch iets gebeurd dat ik niet voorzien had!

Mijn geheugen is niet meer wat het ooit geweest is, en teneinde een tijd na onze thuiskomst niet alle gebeurtenissen vergeten te zijn die voorgevallen waren tijdens onze vakantie, nam ik enkele losse krabbels in een notitieboekje, en werkte die min of meer uit.
Kwestie van de grijze celletjes aan het werk te houden, om ze als het ware van afsterven te behoeden. Wegens het aanhoudende slechte weer waren strandwandelingen toch uit den boze.
Je zal zo maar gaan wandelen in l’Estartit en al dan niet levenloos aanspoelen in Livorno… Dat laatste ligt in Italië, aan de overkant van de Middellandse zee, maar dat wist jij natuurlijk ook wel.
Jij was altijd al een bolleboos in aardrijkskunde. Met een zekere twijfel in het hart schrijf ik bolleboos, want moet het in de nieuwe spelling niet bollenboos zijn? Maar als je dan wat vlug leest verwar je het misschien met een bollendoos.

En dat schriftje, mijn echtgenote was er waarschijnlijk driftig naar op zoek nadat zij een keer bemorken had dat ik daarin notities genomen had van dingen waarnaar zij het raden had (3x het woord ‘had’ in één zin, doe het maar eens na!)
Als je driftig op zoek bent naar een voorwerp kan je moeilijk volhouden dat het je in de handen valt als je het eindelijk te pakken hebt, vind ik ten persoonlijken titel.
Maar het feit blijft dat mijn eega voor de eerste keer een schrijven van zandmannetje onder ogen krijgt
(-al kent zij hem als zodanig niet-), en een onbewerkt, ruw epistel dan nog wel.
Slechts vage notities, hier en daar een mooie volzin die me te binnen schiet. Meestendeels komt dat dan nog uit een liedje dat ik hier of daar gehoord heb, van Will Tura of zo…Al moet ik ronduit bekennen dat ene Eddy Wally de kroon spant met intelligente liedjesteksten. Als ik begin met het declameren van “Chérie, mijn chérie” krijgt zij gegarandeerd een kramp…
Maar haar commentaar over mijn kribbels laat aan duidelijkheid niets te wensen over, is ronduit vernietigend.

“Wat een flauwekul is me dat zeg, is het zoiets dat jij publiceert op dat seniorennet van jou?”

Ik sta van de hand gods geslagen. Al moet ik bekennen dat ik liever door de hand van god geslagen word dan bvb. door de hand van King Jackson, om zomaar de naam van een tegenwoordige bokser uit mijn hoed te toveren. De tijd van Joe Frazier en Joe Louis is immers al een tijdje voorbij, en de gezondheidstoestand van Mohammed Ali laat hem niet meer toe te slaan. Hoogstens met een slap handje te wuiven, zoals de paus dat ook steeds doet. En laat me onze koninklijke familie vooral niet vergeten, die zijn daar ook fantastisch goed in, met het handje wuiven.
Het handje openhouden ook trouwens, om de dotaties in ontvangst te nemen.

Maar…

“Euh…ik werk dat later nog wel bij, dat zijn slechts losse aantekeningen omdat ik anders de helft vergeten ben tegen dat wij thuiskomen.”

“En wat gebruik jij veel lelijke woorden zeg, met dat gevloek en alles, vinden de mensen dat plezant misschien?”

“Pas op hé, wat dat gevloek en die lelijke woorden betreft, dat doe ik omdat het een therapie is voor mij. Ik mag nooit vloeken of ordinaire woorden gebruiken omdat het een slecht voorbeeld is voor onze kleinkinderen, en de meeste senioren verkeren in hetzelfde geval. Het heeft dan ook een bevrijdend effect op de lezers, net zoals ik mogen de meesten thuis niet vloeken of iemand een rotzak of een smeerlap noemen, en als je dat dan leest van iemand anders geraak je toch een beetje je eigen frustraties kwijt.”

“En zijn er veel mensen die jouw zever lezen? Waar dat gij de moeite voor doet joengeske"

“Ik denk dat er toch een paar tientallen zijn die mijn schrijfsels lezen, maar zeker weet ik dat niet. De cijfers die bij een onderwerp staan zijn heel bedrieglijk. Telkens er een nieuw antwoord bij word gezet komen er weer een paar lezen, en zo lopen die cijfers tenslotte hoog op. Maar dat klopt dan wel van geen kanten”

Zij klakt met haar tong, wat een tamelijk deprimerende invloed op mijn gestel teweegbrengt, zodat ik weeral moet gaan schijten.
Dat is vandaag dan reeds de derde keer, en dit allemaal zonder dat ik het wondermiddel ‘Activia’ neem! Aan mijn transit schort duidelijk niets!

Maar mijn brein begint op volle toeren te draaien nu. Als zij slechts met haar tong hoeft te klakken om hetzelfde effect te bewerkstelligen als dat wonderbare transitmiddel, zou ik daar geen munt kunnen uitslaan?
Haar verhuren als het ware, vooropgesteld dat het op andere mensen hetzelfde resultaat heeft.

Maar om bij de actualiteit te blijven, zou ik dus zedelijk en moreel verplicht worden om een verklarende woordenlijst bij mijn epistels te voegen, teneinde aan haar verzuchtingen tegemoet te komen?
In de trant van:
als ik smerige vod schrijf, bedoel ik smeerlap , zakje bedorven = rotzak?

Neen, driemaal neen, dan stop ik er maar liever mee. Want voor de rest heeft zij natuurlijk wel gelijk, het is maar een hoop flauwekul, en wordt toch door niet veel mensen gelezen.

Dus adios amigos, vermits ik bij mezelf ook al dikwijls dezelfde bedenking gemaakt heb als de laatste zin die mijn eega uitgesproken heeft, geef ik er bij deze de brui aan…
Dit was het laatste lange epistel van een gefrustreerd zandmannetje. Als hij nog sporadisch op Sen.net komt, zal hij zich beperken tot enkele regeltjes, zoals alle anderen doen.
En dat heeft als bijkomend voordeel dat ik verlost ben van mijn stalker…
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !

telloorlekker
Lid geworden op: 26 nov 2002, 17:46

02 jul 2008, 15:59

Zandmannetje, jouw zwanezang (of is het zwanenzang) doet me denken aan enig leedvermaak. Je zou ermee ophouden, ja ? Dag Jan... wie gelooft nu zo iets ? Heb je dat in een grijs verleden ook al niet eens laten ontvallen ?
Akkoord, over bepaalde items of onderwerpen kan men het al eens moe worden; kijk naar Kwezel, zij zit voorlopig 't liefst op een zadel gesteund door een kader met eraan drie wielen, twee voor de banden en één voor de ketting. Op andere koldergegevens merk je haar slechts sporadisch, ook al omdat zij destijds diezelfde uitspraak neerpende... het is genoeg geweest.
Ik neem je uitspraak dus niet ernstig; net zoals het weermannetje ons wat op de mouw speldt -af en toe een bui met plaatselijk opklaringen-, zo ken ik nog wel een paar...
Je excuses aanvaard ik echter wél, verontschuldigingen als gevolg van het heimelijk openbaren door je ega én het verkondigen van tot depressie-lijdende aantijgingen; je zou inderdaad voor minder...
Ook ik heb zo'n priode doorgemaakt, ook ik ben erin gesparteld; maar het bloed stroomt waar het niet gaan kan hé... uiteindelijk kom je, zij het met een andere versie, toch weer te berde... (Herinner je het reisgezelschap van weleer, de kolderbrigade...)
Daarom Zandmannetje, van mij een welgemeend "Auf Ziederwehn" toegekend...
Gast

02 jul 2008, 21:33

En TLL, wanneer krijgen we van jou een verslag van je wipschieten? :P

telloorlekker
Lid geworden op: 26 nov 2002, 17:46

06 jul 2008, 19:46

Wipschieten, Kwezelken, is een ander paar maouwen (sorry voor de sgrijvweize) dan het mtb of ijzeren paard-gebeuren hoor. Dat gaat niet van A naar B ofte Alfa tot Omega... daar is méér inspiratie voor nodig.
Nu kan men insinueren dat wipschieten wel andere zaken inhoudt dan wat er doorgaans voor gebezigd wordt, maar daar wil ik niet nader over uitwijden; dan wordt het m.i. te vulgair voor deze topic...
Hoewel jouw verhalen desaangaande je tweewieler me tot zekere voorzichtigheid nopen, mocht ik toch -inwendig heimelijk- meermaals van je spitsvondigheid genieten, al was het bij tijd en wijle ook spitsroede lopen... op het kantje af.
Misschien, als het de moderatori beaamd en er voldoende plaats is binnen SN dat ik ook hiermee een topic start, maar wipschieten laat ik voorlopig nog in de freezer.. :wink:

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

09 aug 2009, 14:41

Nog een éénmalige verschijning op dit forum, om een aankondiging te maken, ten titel van inlichting:

Vlaamse Automobilisten Bond, in de dagelijkse omgang beter bekend als zijnde de VAB, schrijft via zijn magazine een wedstrijd uit, om een boeiend vakantieverhaal in te sturen.
De beste twee worden beloond met publicatie in hun magazine, wat enigszins en enigermate te verwaarlozen is -want wat ben je ermee?-
maar er is insgelijks iets materialistischer aan verbonden.
Een achtdaagse reis ALL IN naar Tunesië, wat dus betekent dat je daar ter plekke ongebreideld kunt vreten en zuipen.
De wedstrijd sluit af op 15 Sept., de reis moet uitgevoerd worden voor 31/03/2010. Luchthaventaksen, fueltoeslag, alles zou inbegrepen zijn.

Het verhaal moet tenminste 10.000 tekens lang zijn (spaties incl.) en maximum 20.000 lettertekens.
In vijfvoud op te sturen aan
UIT-Magazine
Pastoor Coplaan 100
3070 Zwijndrecht

Ofwel: gewoon in je vertrouwde mailprogramma invoeren en versturen aan
redactie@uit.be

Waar wacht je nog op luierik, aan de slag!
Martel je hersens een beetje, begin op die toetsen te beuken,- overdrijf gerust een beetje jouw belevenissen,- je gaat ongetwijfeld winnen!
Dat hoop ik trouwens ook, misschien zien wij mekaar daar dan nog?

Met al dat schrijverstalent hier op C & K kan dit gewoon niet misgaan.
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !
Gast

09 aug 2009, 16:44

Ach Zandmannetje,

Ik hoef geen reis te winnen naar Tunesië. Jaren geleden ben ik er geweest gedurende twee weken, met kamelen en alles erop en eraan inbegrepen. :wink:

Het mooiste strand met de lediging van het toilet van een duurder hotel dat naast het onze gelegen was.

Neen hoor, geef mij maar wat heuveltjes van De Panne tot Luxemburg.

ED.
Lid geworden op: 16 okt 2003, 19:20

10 aug 2009, 02:45

Kwezel,

Het is wél een reis per vélo, hoor!

Tillie
Lid geworden op: 28 jul 2004, 23:20
Locatie: Kempen

10 aug 2009, 22:22

Ik denk met een pechverhelpingswagen.
Zonder vrouwen gaat het niet, dat heeft zelfs God moeten toegeven.
Duse

telloorlekker
Lid geworden op: 26 nov 2002, 17:46

11 aug 2009, 08:56

Dat noemen onze noorderburen een "bakfiets" Tillie, alleen in het Tunesische duinzand bak je dezer dagen... :lol:

Renegade
Lid geworden op: 20 apr 2005, 20:22
Locatie: Rumbeke

11 aug 2009, 10:34

Maar mensen toch ...

Ga op reis naar de oostbloklanden, je auto is er al :lol:
"Het verstandige oordeel weet men vagelijk van te voren, maar het oordeel van zotten is altijd opnieuw een verrassing". (Evert Janssen).