zelf euthanasie

Hier is de plaats voor discussie en vragen over euthanasie.

martinvg
Lid geworden op: 15 sep 2008, 19:05

17 sep 2008, 15:14

Over dit onderwerp is al veel gepraat.Volgens mij veel te sentimenteel.
Als men vooorzichzelf besloten heeft dat de tijd daar is volstaat een koord en een balk. Alleen komt het hard aan voor de nabestaanden
Maar zij kunnen toch niet oordelen of uw lijden afdoende is voor deze daad. Zij zullen alltijd uw trac hten te overhalen om uitstel als ze om u geven.
Zelf heb ik het geprobeerd met benzine en is tegen gevallen. De uilen van het ziekenhuis hebben het mij verhinderd. Na 3 maanden coma hebben ze tegen beter weten een monster van een persoon op de wereld gehouden.Zonder oren, zonder neus,met 1 oog, een scheef getrokken mond en het ergste zonder handen. Zo zit ik nu hier verplicht te revalideren. weest ervan overtuigd dat ik zodra ik in de mogelijkheid ben boven genoemde methode zal toepassen; binnen de 5 minuten zal ik perfekt gelukkig zijn.
Mijn naaste omgeving zal het daar heel moeilijk mee hebben maar ik ben ervan overtuigd dat het verdriet zal slijten , zoals bij elk overlijden maar daarna kunnen zij weer een normaal leven opbouwen terwijl ze nu constant geconfronteerd worden met mijn monsterachtig uitzicht en bovendien ben ik ook steeds zorgbehoevend. mijn echtgenote kan geen moment bij mij weg en ziet bijgevolg nog meer af dan als ik bij mijn eerste poging was overleden.Nogmaals volgens mij is het ziekenhuis hier ernstig in de fout gegaan.

Klaartje
Lid geworden op: 27 jan 2005, 17:22
Locatie: Brecht

17 sep 2008, 17:52

8O een heftig berichtje..... en schrijnend.
Heb in mijn omgeving wel zelfmoorden meegemaakt, maar als het mij moest overkomen zou ik wel proberen van minder tragische middelen te gebruiken. Het is moeilijk zich in iemand zijn psyche te verplaatsen en wat ze op dat moment meemaken dat het zover komt dat men zich van het leven wil benemen......het moet verschrikkelijk zijn :(
"Een vriend is iemand, die als hij je een hand geeft eigenlijk je hart aanraakt."
Auteur: Gabriel Garcia Marquez
bakker

17 sep 2008, 18:57

Dit gaat niet over euthanasie maar over zelfmoord .
Ik vraag me bovendien af hoe iemand die er aan toe is zoals hier beschreven wordt, drie maand in coma lag en geen handen heeft dergelijke tekst kan typen.

Klaartje
Lid geworden op: 27 jan 2005, 17:22
Locatie: Brecht

17 sep 2008, 20:08

Is inderdaad een raadsel EN noodkreet 8O
"Een vriend is iemand, die als hij je een hand geeft eigenlijk je hart aanraakt."
Auteur: Gabriel Garcia Marquez

martinvg
Lid geworden op: 15 sep 2008, 19:05

18 sep 2008, 10:37

vind helemaal niet schrijnend mogelijk wel een noodkreet maar zolang mijn echtgenote kategoriek weigert mee te werken is er geen enkele arts bereid mij te helpen.
Om dit te schrijven heb ik nog 6 stompjes van vingers samen niet eens zo lang als een vinger van u geen duim zodat ik niets kan vastnemen dus geen waardig bestaan meer
Had ook wel andere reacties verwacht

nelly2
Lid geworden op: 18 jul 2007, 14:28
Locatie: meetjesland

19 sep 2008, 06:54

Ga eens kijken op http://www.leif.be/

Daar vindt u nuttige informatie en kan u op een professionele manier geholpen worden bij het vinden van een menswaardige oplossing voor uzelf en uw gezin.

Hopelijk op een positieve manier... het allerbeste toegewenst.

menno44
Lid geworden op: 06 jul 2008, 14:22

16 nov 2008, 21:46

Behoorlijk heftig,niet te geloven.

tistje
Lid geworden op: 17 nov 2008, 11:50

22 nov 2008, 17:02

toch en reactie. Waar ikl het moeilijk mee heb is dat je schrijft als ik weg ben kan mijn familie een normaal leven opbouwen !! zeker niet ! je familie is kapot voor hun verdere leven.! MIjn schoonbroer 21 jaar is door zelfdoding om het leven gekomen. Het leven van veel mensen was verwoest ,gevolg 10 jaar later door onverwerkt verdriet en schuldgevoelens heeft zijn zus :moeder van drie kleine kindjes ook zelfmoord gepleegd niemand wordt beter van zoiets!!! ons leven is voor heel de familie een puinhoop geworden...
Gast

22 nov 2008, 21:23

:( Wat kan ik je zeggen ? Ik vind het gewoon héél héél erg dat je vrouw je hierin tegenwerkt. Zelf zou ik mijn man helpen desnoods prutsen aan een infuus of, ik weet niet wat. Maar ZO te moeten verder leven zoals gij beschrijft dat is onmenselijk. Niet alleen je lichaam ook je geest is kapot.
Beste meneer, ik hoop dat je vlug rust en vrede vindt in de dood, hoe akelig it ook klinkt. Man toch. :cry:

mir72
Lid geworden op: 18 jan 2009, 16:16
Locatie: tilburg

13 mei 2009, 16:41

Het is misschien een wat late reactie, maar buiten dat er geen haar op mijn hoofd er aan denkt om zelfmoord te plegen, snap ik best dat er mensen zijn die dit wel doen, of in ieder geval de zin in het leven verloren hebben.
Ik vind alleen de zelfdoding op zich wel de discussie waard, daar ik in mijn omgeving (gelukkig geen vrienden of familie)mensen ken die dit gedaan hebben, vind ik wel dat er naar een manier gezocht moet worden waarbij je een geliefde of wie dan ook zo min mogelijk pijn moet doen.
Ik bedoel hier mee: een conducteur kan er een trauma van oplopen, een wandelaar met hond die iemand ziet hangen is ook voor het leven getekend, en omdat jij geen zin meer hebt in het leven, betekend niet dat je het leven van iemand anders moet verknallen, dus ja, wat is dan de juiste methode????
Mijn mening is wel dat als je dan toch het besluit hebt genomen om uit dit leven te stappen om in ieder geval de omgeving te laten weten WAAROM(!!!!!!!) je neemt immers ook niet van de een op het andere moment de beslissing om dit te doen, neem dan in ieder geval de moeite om je naaste een fatsoenlijke brief achter te laten over het waarom.
En ja de een vind het egoïstisch omdat je andere in verdriet achter laat aan de andere kant, moet iemand die het ECHT niet meer wilt, die pijn heeft of wat dan ook, in leven blijven, met verdriet leven.... omdat de ander anders verdriet heeft???????
Moeilijk, moeilijk, moeilijk......Ik heb een super leven dus nogmaals, ik moet er niet aan denken, maar als je zoveel pijn hebt, of dit nu gaat om lichamelijk of geestelijke pijn, mag die persoon er dan niet zelf over beslissen wat er met zijn/haar leven gebeurd??????

Camiel*
Lid geworden op: 22 jul 2008, 08:12

01 jun 2009, 09:18

ik kan begrijpen dat als het leven niet leuk meer is je er uit wilt stappen.Ik vind het leven tegenwoordig ook niet aangenaam,Ik heb een lieve vrouw waar ik al 42 jaar mee samen ben,zou ik er uit stappen dan heb ik rust maar haar zadel ik met haar laatste levens jaren met intens verdriet op.Mocht zij eerder gaan ,dan hoop ik haar spoedig te volgen,in Zurich is een arts die in dergelijke gevallen euthanasie toepast,alles word op film vast gelegd en na het overlijden word de politie gebeld ,de film word bekeken,na proces verbaal word het lichaam vrij gegeven, omslachtig,maar zolang je hier niet naar de arts kan die je een pil verstrekt.Vraag het de machinist van de trein...
bakker

01 jun 2009, 10:03

En zadel die mens op met de gevolgen voor zijn ganse leven, is dat uw bedoeling misschien ? :evil:

Camiel*
Lid geworden op: 22 jul 2008, 08:12

01 jun 2009, 11:12

bakker schreef:En zadel die mens op met de gevolgen voor zijn ganse leven, is dat uw bedoeling misschien ? :evil:
Ik heb gesteld dat zolang mijn vrouw leeft ik niet uit zal stappen, uit liefde en respect voor haar,wil ik haar niet opzadelen met de gevolgen van mijn daad.Maar als weduwnaar verder leven daar pas ik voor,en de kans dat zij eerder overlijd dan ik is zeer rieel,zij lijd aan het Syndroom van Marfan en de gemiddelde leeftijd van Marfan patienten is 57 (zij is 64) in 2007 kreeg zij een scheur in de aorta,als ik niet thuis geweest was dan had zij er nu niet geweest.Zij weet dat zij niet oud zal worden,ook weet zij dat als zij eerder gaat ik haar snel wil volgen,dit hebben wij doorgepraat,waarom geen pil bij de huisarts die mijn leven kan beeindigen??Het risico dat ik loop als ik veel medicijnen slik in coma raak,dan ben ik net als Martin slechter af!
bakker

01 jun 2009, 11:21

Ik reageerde op uw laatste zin : " Vraag het de machinist van de trein." maar gaf geen mening over uw of andermans situatie.